تاثیر مغز در چاقی به حدی است که یادگیری چگونه تغییر دادن آن می تواند نقش بسیار مهمی در فرایند لاغر شدن داشته باشد.
سال های زیادی از عمرم را در چاقی سپری کردم و افکار، رفتارها، عادت ها و هر ویژگی مخصوص افراد چاق را به خوبی می دانم.
اعتقاد دارم مهمتر از مواردی که عنوان کردم، آشنایی داشتن با نحواهای ذهنی که سعی می کند افراد را از مسیر لاغری با ذهن خارج کند به من کمک کرده است تا در مسیر لاغری با ذهن راهنمای خوبی برای همراهانم باشم.
به خاطر دارم در تمام روش هایی که برای لاغر شدن استفاده می کردم، فردی که فروشنده داروهای لاغری بود، دکتری که برنامه رژیمی می نوشت، مربی باشگاه ورزشی یا هر فردی که او را بعنوان راهنمای لاغری انتخاب کرده بودم هیچ درکی نسبت به چاقی و مسائل آن نداشت.
تصور کنید به بهترین پزشک دنیا مراجعه می کنید و از او می خواهید برنامه رژیمی برای شما بنویسد. او بر اساس آنچه آموخته است که شامل اعداد و ارقام است برای شما برنامه غذایی تنظیم می کند.
آن پزشک از میل به خوردن، احساس حرص و ولع، ترس از خوردن، فکر کردن به خوردن و صدها فرمول که در ذهن افراد چاق وجود دارد هیچ اطلاع و درکی ندارد.
باید چاق باشی که حرف دل چاق ها را درک کنی.
تصور کنید به یک فرد متناسب بگوئید من نمی دانم کی سیر هستم. یا وقتی سیر باشم هم می توانم مثلا کیک با چای بخورم.
او درک نمی کند شما چی می گویید.
یکی از دوستانم فرد متناسبی است. چندین سال با هم در یک مکان کار می کردیم و اتفاقا در یک کانکس با هم زندگی می کردیم.
هربار که به او خوراکی تعارف می کردم و می گفت میل ندارم یا نمی تونم بخورم چون سیر هستم، من تعجب می کردم!
با تعجب می پرسیدم یعنی چی سیر هستم؟
حتی برای او توضیح می دادم خوب این کلوچه رو بگیر و با لیوانی چای مثل من بخور
اما او می گفت نمی تونم بخورم، از گلوم پایین نمی ره. و من تصور می کردم حتما مریض است والا چرا نباید بتونی کلوچه ای به این خوشمزگی را با چای بخوری!!
اینها مثال هایی از تفاوت ذهن یک فرد متناسب با یک فرد چاق است.
اگر من متناسب بودم و تلاش می کردم لاغری با ذهن را به دیگران آموزش دهم به هیچ وجه سایت تناسب فکری در مدت زمان کوتاه به این موفقیت و گسترش و البته دوستانم به نتایج عالی نمی رسیدند.
از آنجایی که من خودم 35 سال چاق بودم ام و از طریق عمل کردن به لاغری با ذهن به خوبی افکار، رفتار و عملکرد افراد چاق را می شناسم.
یادم میاد که هر وقت با غذا مواجه می شدم، تنها فکرم این بود که از اون غذا باید بخورم و تمام تلاشم این بود که تاجایی که ممکن بود از اون غذا بخورم و جالبه که هربار دلیل قانع کننده ای برای این رفتارم داشتم.
یکبار دلیلم این بود که پولش رو دادم باید همش رو بخورم، اصراف میشه.
بار دیگر بخاطر مهمانی رفتن بود و با خودم می گفتم هر شب که مهمانی نداریم.
مرتبه بعد چون سوغات شهر دیگه ای بود و هر روز که از اینها در دسترسم نیست که بخوام بخورم
و هر بار بهانه ای برای تکرار پرخوری داشتم
تصور کنید این عادت ها را به فردی که متناسب است بگوئید، چه فکری درباره شما می کند؟
وقتی اضافه وزنم بیشتر شد و به بحرانی بودن شرایط پی برده بودم به فکر لاغر شدن افتادم و تنها راهی که سراغ داشتم رژیم گرفتن بود.
چون علت چاقی را پرخوری می دانستم و البته ژنتیک که نقش مهمی در ذهن من بعنوان دلیل چاقی داشت.
بارها برنامه های رژیمی مختلفی را تهیه می کردم و با انگیزه و اشتیاق شروع به اجرای آن برنامه می کردم و معمولا دو سه روز اول خیلی عالی و با اشتیاق ادامه می دادم ولی به مرور انگیزه و اشتیاقم کم می شد و دیگه ادامه دادن رژیم سخت و طاقت فرسا می شد و در نهایت رژیم رو رها می کردم و به خوردن و سبک زندگی قبلی خودم بر می گشتم.
در مدت 35 سال چاقی بارها این مراحل را تکرار کرده ام، از چاقی به ستوه آمده ام، برنامه رژیمی تهیه کرده ام، با اشتیاق و تصمیم قاطع شروع کرده ام و پس از چند روز تصمیم قاطع من به بهانه های مختلف پوچ و بی اثر می شد و برنامه رژیمی را رها می کردم.
نکته جالب اینکه برای رها کردن برنامه رژیمی هم بهانه های مختلفی داشتم.
اگر یک روز نمی توانستم طبق برنامه رژیمی عمل کنم به خودم می گفتم خوب این هفته خراب شد و دیگه فایده نداره از شنبه دوباره شروع می کنم.
اگر چند روز به شکل عالی برنامه رژیمی را دنبال می کردم و یک وعده به هر دلیلی پرخوری می کردم به قدری از خودم ناراحت و عصبانی می شدم که کلا برنامه رژیمی رو رها می کردم.
یعنی در مدت رژیم گرفتن هم همیشه به دنبال بهانه و دلیلی برای رها کردن آن بودم چون کار سخت و زجرآوری بود.
نکته دیگری که به وفور در من وجود داشت و مطمئن هستم همه افراد چاق درگیر آن هستند احساس عذاب وجدان بعد از خوردن غذا بود.
احساسی که هیچ فرد لاغری آن را تجربه نکرده است و اگر به آنها بگویی بخاطر غذا خوردن عذاب وجدان گرفته ام به شما می خندن که آخه چرا باید بخاطر غذا خوردن عذاب جدان بگیری؟
اگر بگویی چون زیاده روی کردم که بیشتر مورد تمسخر قرار خواهید گرفت که چرا زیاده روی کردی که بعدش عذاب وجدان بگیری.
اینها به دلیل عدم درک و آگاهی افراد متناسب از شرایط فکری و عملکرد ذهنی افراد چاق است.
خیلی وقت ها پیش می آمد که با اینکه تازه غذا خورده بودم و سیر بودم ولی به محض مواجه شدن با مواد غذایی شروع به خوردن می کردم و بعد از خوردن احساس عذاب وجدان پرخوری مرا اذیت می کرد.
همیشه برام جای تعجب بود که چرا بعد از خوردن غذاب وجدان می گیرم و با خودم می گفتم اگه قبل از خوردن این عذاب وجدان ایجاد می شد خیلی عالی بود و دیگه من پرخوری نمی کردم و هر بار که پرخوری می کردم بعد از کلی سرزنش کردن خودم تصمیم می گرفتم که دیگه درست رفتار کرده و پرخوری نکنم.
اما این تصمیم حتی به مرحله بعدی هم نمی رسید و در حد همون تصمیم سالها باقی ماند و من هربار که با مواد غذایی مواجه می شدم حتما پرخوری می کردم.
همیشه عدم توانایی در کنترل خوردن را به دلیل بی عرضه بودن یا ژنتیکی بودن چاقی و دلایل دیگه می دانستم و هیچوقت به تاثیر مغز در چاقی فکر نکرده بودم و اینکه شاید مغز من در این فرایند نقشی داشته باشد.
به لطف خدا وقتی با موضوع لاغری با ذهن آشنا شدم و تصمیم گرفتم از این طریق به جسم ایده آل خودم برسم آگاهی فوق العاده ای به من داده شد و موضوع چاقی به شکل کاملا واضح برایم روشن شد.
به لطف خدا نتایج عالی کسب کردم و لذت این طریق لاغر شدن به حدی بود که تصمیم گرفتم به هر کسی که رویای لاغری داره طریق لاغری از طریق جسم را آموزش دهم و به لطف خدا دوره فوق العاده ورود به سرزمین لاغرها آماده شد.
در این فایل فوق العاده تاثیر مغز در چاقی درباره نقش مغز در واکنش های رفتاری توضیح داده ام و راهکار ایجاد تغییر در نقش مغز را با شما دوستان خوبم به اشتراک گذاشته ایم
امیدوارم با استفاده از محتوای آموزشی به درک بهتری نسبت به تاثیر مغز در چاقی برسید و قاطع برای حرکت در مسیر لاغری با ذهن بگیرید و رویای لاغری خود را خلق کنید.
منتظر خواندن نوشته های شما هستم
همراه همیشگی شما: رضا عطارروشن
Rating 3.81 from 47 votes
با دیگران به اشتراک بگذارید تا امتیاز بگیرید!
“به نام هستی بخش بزرگ جهان ”
درود به دوستان و استاد گرامی ؛
گام سی و هفتم : تاثیر مغز در چاقی ؛
خداوند عزیز و دوست داشتنی ام از تو بسیار سپاس گزارم که مرا یاری دادی که امروز ۲۰ بهمن ۱۴۰۱ بتوانم گام سی و هفتم از مسیری لاغری من (۱۰۰ گام) را بردارم و به آگاهی هایم افزوده شود ، سپاس فراوان تو را ای معبود مهربانم .واقعا جالب است که همه ی ما افراد چاق و دارای اضافه وزن تا این حد از نظر ذهنی و رفتاری به هم شباهت داریم و دقیقا مانند هم در زمینه ی چاقی فکر و عمل می کنیم و کسی مثل استاد عطار روشن که خود زمانی مثل ما چاق بوده اند و اضافه وزن زیادی داشته اند تا این حد دقیق و کامل و درست به افکار و رفتار ما آگاهی دارند و همیشه در حال راحت تر کردن و بهتر شدن مسیر لاغری ما می باشند و این واقعا جای شکر و سپاس گزاری از خداوند مهربان دارد که ما را در این مسیر قرار داده و با استاد ماهر و کار بلدی مانند ایشان ، آشنا کرده است.من و مطمئنا شما دوستان هم مسیر عزیز ، با آشنا شدن با این مسیر و شرکت در این دوره و دوره های دیگر لاغری با ذهن تا این زمان به خوبی و درستی آگاه و متوجه شده ایم لاغر شدن فرآیندی جسمی است اما یادگیری فرآیندی ذهنی است یعنی اینکه ما چاقی یا لاغری را در طول زندگی خود بر اساس دیده ها و شنیده های خود از اطرافیان مانند : خانواده ،اجتماع و رسانه ها و … به خوبی یاد گرفته ایم و با باورها و فرمول های اشتباه و نادرست خود را در مسیر چاقی قرار داده ایم .ما از طریق داده ها و اطلاعاتی که از طریق دیده ها و شنیده های خود از اطرافیان به دست آورده ایم و آنها را به مغز خود ارسال کرده ایم و مغز ما بعد از پردازش کردن این داده ها و اطلاعات آنها را به فرمول های مغزی تبدیل کرده است که این فرمول ها ما را به سمت چاقی و چاق تر شدن برده است پس من و شما آگاه شده ایم که مغز ما نقش تاثیر گذاری در چاقی یا لاغری ما دارد. به همین دلیل ما باید با چگونگی تاثیر مغز بر چاقی و لاغری خود کاملا آشنا شویم تا بتوانیم از طریق ایجاد فرمول های مغزی جدید و صحیح ، خود را بهتر و بیشتر در مسیر لاغری و تناسب اندام قرار دهیم . من و شما دوستان عزیز بارها و بارها در طول دوران چاقی و اضافه وزن خود از رژیم های گوناگون و مختلف و ورزش های سخت و روش های دیگر برای کاهش وزن استفاده کرده ایم اما سوال اینجاست که چرا با همه ی این کارها ما به نتیجه دلخواه خود یعنی لاغری و تناسب اندام ماندگار نمی رسیدیم ؟!مگر نه اینکه ما تلاش و کوشش خود را می کردیم ؟!جواب این سوال این است که همه ی ما در واقع به جسم و روان خود فشار وارد می کردیم غافل از اینکه اصل کاری مغز ما و ذهن ماست که باید دستورات درست و صحیح را صادر کنند.یاد وقتی افتادم که رژیم غذایی می گرفتم و خودم را مجبور می کردم که مثلا ده قاشق برنج بخورم و چند روز اول به راحتی این کار را می کردم اما کم کم نجواهای ذهنی شروع می شد که اشکال ندارد یک قاشق بیشتر بخور ،دو قاشق بیشتر بخور و همین طور ادامه داشت و من ناگهان متوجه می شدم که دوباره به حالت قبل از رژیم برگشته ام و در حال پر خوری کردن هستم و آن زمان نمی دانستم که این کار مغز من است که دستور به خوردن زیاد می دهد در صورت دیدن هر نوع خوراکی و خوردنی که می دیدم و این به دلیل فرمول های نادرست موجود در مغز و ذهن من بود که باعث این کار می شد .اما حالا من باید چگونه از پرخوری و زیاده خوری خودم جلوگیری کنم بدون اعمال فشار و زور و اجبار ؟! من کاملا آگاه شده ام که مغز و ذهن من بسیار تاثیر گذار هستند در هر زمینه و کاری و همچنین در لاغر شدن من و نیز این را متوجه شده ام که اگر مهارت یا هر چیز دیگری را به خوبی یاد بگیرم و آموزش ببینم به راحتی نمی توانم آن را فراموش کنم یا پاک کنم اما من می توانم همان طور که چاقی را از طریق دیده ها و شنیده های خودم و تبدیل آنها از طریق مغز و ذهنم به فرمول ها و باورهای چاقی به راحتی و خیلی خوب یاد بگیرم پس به همان راحتی و آسانی نیز می توانم لاغری را به مغز و ذهنم از طریق دیده ها و شنیده ها و پس از آن تبدیل آنها به باورها و فرمول های جدید و صحیح لاغری از طریق لاغری با ذهن و در مسیر بودن به راحتی یاد بدهم و آموزش ببینم و تنها از این طریق می توانم با آرامش و اطمینان خاطر به تناسب اندام و لاغری برسم .“من می توانم لاغر و متناسب شوم چون لاغر شدن آسان ترین و راحت ترین کار دنیاست.”
“یا حق ”