من تایید کننده انرژی الهی هستم (قدم ۲۴)

سلام 

سلام وصد سلام استاد قشنگ وزیبا و خوش کلامم 

سلام دوستان خوبم 

سلام بر خودم هستم وبا بودنم تحسین میکنم خدایم رو بابت این همه زیبای 

از مقاله یا نوشته های پر الوهیت دوست بسیار بسیار ارجمندم آقای علی ابودر دایی عزیز استفاده میکنم وآنرا کپی میکنم تا همگان لذت ببرند از این همه آگاهی ناب 

سپاسگذارم 

توحید و ربوبیتِ خداوند را من اینگونه درک کردم :یک کشاورز وقتی که جویِ آب را بر رویِ زمینش جاری می کند ، متوجه این نیست که ممکن است بوته هایی نامناسب در میانِ محصولاتش است ، مهم نیست که این بوته ها محصولِ او باشند یا بوته هایی از خار و خاشاک ، اصلا مهم نیست ، این کشاورز همه یِ این زمین را محصولاتِ خود می بیند ، همه را یکی می بیند و آب را به قصد سیراب کردنِ تک تک بوته هایِ محصولاتش رها می کند ، نگرشِ خداوند نسبت به ما انسانها و تمامِ خلائقش به همین گونه است ، که ما محصولاتِ او هستیم و از نظرِ او همه برای او به یک اندازه ارزشمند هستیم ، و اگر تفاوتی در بین ما ایجاد می شود ، اگر امراض و نگرانی و کینه ها و شکست ها و فقر و ……. رُخ می دهد ، علت رُخ دادنش ، قوانینِ خودِ ماست و اگر به بیشینه و سرچشمه یِ خود بیندیشیم ، این شِکاف ها تنها با قبول داشتن و باور داشتنِ به توحید مَرمت می یابند

برای اینکه توحید را بفهمیمبهتر نیست بفهمیم مُتضادش را، که شِرک است ؟به دارو پناه می بری ، این شِرک استبه مُسکِن ها پناه می بریاین شِرک استدر عینِ اینکه مَبلغی از بی نهایت ثروت را مشاهده می کنی و از کمبود صحبت می کنی ، این شِرک استشِرک یعنی :من نمی توانم عاملِ خوشبختی و شادیِ خویش باشم ،بلکه یک شخصیک شرایطیک حادثهباید رُخ دهدتوحید یعنی :همین الآنهمین حالاهمین ثانیهشرایط و ضوابط و عناصر و …..مهم نیستنداینکه من بی هیچ شرایط و بی هیچ ضابطه و بی هیچ دستاورد و بی هیچ عُنصری ، خوشبخت و خوشبخت و خوشبختم.آن زمانی که کسی نگرانت نکردیا رابطه و برخوردِ کسی ، نگرانی را در وجودت بُروز ندادبدان در دیارِ توحید سرگرم شده ای.توحید یعنی به جایِ اینکه من خودم با مابقی مقایسه کنم ، مُقایسه کنم که دیدگاهم ، نگاهم و بینش ام نسبت به خُدا نسبت به گذشته تا به الآن چه تغییری کرده است ،باورِ ما نسبت به مرگ ،نسبت به زندگی ،نسبت به سلامتی ،نسبت به روابط ،نسبت به ثروت ،نسبت به خود ،نسبت به جهان ، چه تغییری کرده استآیا با همان آهنگِ باورهای بدنه ی اجتماع رشد کرده ایمیا خود برایِ خود باورهایی از جنسِ منبع ساخته ایمو با آنها قرارِ رُشد به خود دادیم

آن لحظاتی که مُحتاجِ تاییدِ دیگرانیو در تقلا هستی که تماشاگرانِ زندگی ات را راضی کنیبدان که بر خلافِ توحید و اصلِ خویشتن در حرکت هستیتوحید : ارتباط با اصلِ خویشتن استاگر بیشترین حجمِ روز ، بیشترین ارتباط را با اصلِ خویش داشته باشیم ، مفهومِ آن روز را بهتر فهمیده ایم ، در آن روز بهتر درک خواهیم کرد که یک جهانِ بی انتها ، یک جهانِ مُجزا ، پُشت و پناهِ من است .رابطه یِ سراسر نشاط و سلامتی که با خود داریم ،جاده یِ توحید است .خیلی از مادرها و پدرها بیشترین رابطه را با فرزندشان دارند ، بطوری که این رابطه با فرزند را بر رابطه با اصل و خدایِ درونِ خود ، پیشی می دهند و گُمان می کنند که اصل همان رابطه با فرزند است ، و هر چقدر که بیشتر رابطه را غلیظ می کنند ، بیشتر می خواهند او را کنترل کنند و بیشتر می خواهند او را تابعِ خود کنند ، و فرزند بیشتر تقلای گوِ رانده شدن دارد ، اما فراموش نکنید که آن چه که تشنگی و نیازِ ما را رفع می کند ، ماندن در حریمِ رابطه با نُسخه یِ فرکانسِ سعادتمندِ خویش است ، اینجاست که فرزند محوِ تماشا و یادگیریِ از تومی شود ، برخی ها بیشترین حجمِ روزِ خود را رابطه با دارو و دوا و قرص و ..‌‌ قرار داده اند ، بطوری که مرکزِ توحیدِ آنان همین عناصر شده است ، برای اینکه در آغوشِ توحید باشیم ، نیاز به کسی و یا نیاز به عنصری و شرایطی نداریم ، نیاز است که رابطه با سرچشمه برقرار شود ، ما بیمه شده یِ او هستیم

رابطه با توحید ، زیربنا و پایه یِ رابطه با خود ، رابطه با دیگران ، رابطه با کار و رابطه با جسم و سلامتی و رابطه با جهانِ هستی استاو فقط خوبی برای من می خواهددر هر شرایطی کار خداوند بزرگتر کردن من ،ثروتمندتر کردن من ،عظمت دادن من ،به پیش برنده ی من استمهم نیست من تو چه شرایطی هستممهم آن است که در لابلای همان شرایط ، با من استخداوند :چیزی نصیبش نمی شود که بلا بدهدچیزی نصیبش نمی شود که درد و ناخوشی بدهدکارش فقط سلامتی دادن استکارش تنها رونق دادن و تنظیم کردن استچیزی نصیبش نمی شود که رنج و سختی بدهدکارش فقط سادگی و برقرار کردنِ من است.چیزی نصیبش نمی شود که نرِساندکارش فقط رساندنِ من استچیزی نصیبش نمی شود که بترساندکارش تنها ، اُمید دادن استچیزی نصیبش نمی شود که سدِّ راه شودکارش فقط باز کردنِ راه و هموار کردن استچیزی دستگیرش نمی شود که تو را بر زمین زندکارش ، بلند کردن و بیدار کردن استچیزی نصیبش نمی شود که انتقام بگیردهمواره فقط می بخشاید و می افزایدهر خوبی ای که فرا رسد ، به دلیل واگذاشتن درهایِ اوستو هر بدی ای که رسید ، به دلیل بستنِ آن در توسطِ ماستیک دکمه یِ توحید در درونِ ماستاگر آن را بزنیمهمواره ، هموار شدن و بیداری و اُمید را تجربه می کنیم

هیچ بحرانی رخ نداده ، که بخواهیم به خدا ربطش دهیمهر بزرگی ای ، هر موفقیتی ، هر عظمتی ، از جانب اوستما انسان ها خیلی چیزها ساختیم که آن را به خدا ربط دادیم : بیماری ، درد ، نگرانی ، شکست ، و …..این ها هیچکدام متعلق به خدا نبوده و نیستهیچ بیماری و هیچ قند و دیابت و مَرضی ، هیچ سرطان و چربی و کلیه درد و قلب درد و …… متعلق به آن یگانه یِ واحد نیستاین ها در قلمرو و حیطه یِ قوانینِ انسان هایی بوده ، کهاز اصلِ واحد به دور بودنداین بَند و بَساط ها تنها و تنها کارِ ما انسان ها بود که ساختیمآن زمانی به توحید رسیده ای که به خود رسیده باشی.

در عینِ اینکه در سرزمینی هستیم که خُداوند فقط در حالِ پاشیدنِ ثروتها و مکنت ها و زیباییهاست ، اما اغلب در حالِ برداشت و ساختنِ انواعِ بیماری ها در خود هستند و آن را حکمت او می دانند ، در حالیکه او خود بی خبر است ، ببینیم فوران این زیباییها و مکنت ها را و بدانیم که خوشبختی در همین لحظه است نه در لحظاتی دیگر

اینجا سرزمینِ خوشبختی استسرزمینِ نواختن و ساختن استسرزمینی که از هفت دولت در ساختن باورها ، آزاد هستیسرزمینِ توحیدبیماری ها ، تنها قضاوتهایِ ما بوددر دیارِ توحید ، ارتباط با مبداً آغاز می شودو قضاوتی در مورد چیزی نخواهی کردچرا که هماهنگِ با قاضیِ اصلی هستیغم و نگرانی ها ، قضاوت هایِ ما بودشکست و نااُمیدی ها قضاوت هایِ ما بودو :

قضاوت هایِ درونیِ خودمان ، که به نقشِ باورهایمان در می آید ، عاملِ بَلا یا عاملِ خوشبختیِ مان می شود ، نتیجه یِ توحید بیشتر و بیشتر و بیشتر و بیشتر شدن است

اگر مبنایِ تمامِ قضاوت هایمان را از آن نیرویِ واحد بدانیمبینشِ توحید را آغاز کرده ایم

اگر قرار بر قضاوت استتنها یک قضاوت و حُکم را در خود نهادینه و کِشت و کار کنیمو آن این است که :جهان و خداوند ، جریانی از خوشبختیِ مداوم و دائمی استاو فقط رُشد و گستردگی و بزرگ شدن مرا می خواهدکار و عملکردِ فیزیکیِ من مهم نیستمهم آن است که چه می خواهم ؟به همان شیوه ای که خداوند را احساس کنیبه همان شکل برایت ، عَمَل می کنداگر احساس کنی در هر شرایطی ، دستت را می گیردحتی در شرایطِ کجی و ناراستی ،دستت را می گیرد و هدایتت می کندشاید تو ، این عمل را نادرست یا خطا و …بنامیاما خداوند از هدایتت ، دریغ نخواهد کردشاید که این عمل را گناه یا اشتباه بدانیاما کارِ خداوند ، جاری شدن استجاری می شود در اعمالتچه آن عمل درست باشد ، چه نادرستاو شبیهِ قضاوتِ من برایم عمل می کندچه در مسیر کجی باشدچه مستقیماو سرش را پایین انداختهو تنها می بارد و می بارد و می بارد

و تنها مانعی که ایجاد می شود ، به دلیلِ شکلِ قضاوتهای! توستهمیشه قانونِ ذهنِ من این بود که :اگر عملی را دارم انجام میدهم و خطا و اشتباه استیک نیرویِ بیرون از خودم ، مرا در اسرعِ وقت جزا خواهد داداما اکنون با وجود کار خطا یا اشتباه :ایمان دارم که او همیشه در بهترین فرمتِ الهی اش در زندگی ام جاری می شومو نه تنها در متنِ همان خطا ، احساسِ گناه ندارمبلکه میدانم که :مهم نیست که با چه منطقی من خود را واردِ استرس یا نگرانی و غم کنم ، مهم آن است که این شکل از احساسات ، نتیجه ای که زیبنده یِ من باشد ، نمی دهد.

و فراتر از آن هم در ذهنم کشف شدو آن اینست که :مهم نیست که با چه منطق و دلیلی ، احساسم خوب و خوشحال باشم ، مهم آن است که این خوشحالی و احساسِ خوب ، نتیجه یِ زینت بخش را به من هدیه می دهد

به هر صورت :من برای جهان ، لازم هستمتو بدای جهان لازم هستیهم من به دردِ جهان می خورم و هم توجهان هم نیازمندِ من است ، و هم نیازمندِ به تو

علی جان ، در هر شرایط و هر عملکرد و هر اوضاع و وضعیتی که قرار گرفتی ، دست از سرزنش بردار ، دست از قضاوت بردار ، هُنر داشته باش و به جایِ آن سرزنش ، جریانِ ثروت ، جریانِ سعادت و سلامتی ، جریانِ بی انتهایِ هستی را با آن جابجا کن ، او که همیشه جاریست ، بدونِ وقفه و دائم و همیشه ، تو نیز هنر داشته باش ، جاری باش ، افکارت و فرکانس هایت را بر اعمالت ، سبقت بده ، وجودت و هویتت را با اعمالت نَسَنج ، خداوند سیگنال هایت را برمی دارد و پاسخ می دهد ، اگر اشتباهی رخ می دهد ، بُگذر و آن را با سیگنال هایت ترکیب نکن ، بازیِ زندگی ، بازی شب ها و روزهایت، بازیِ فرکانس است ، به فرکانس بِچَسب ، و با قضاوتهایت ، خود را واردِ بُن بست ها نکن ، اصلا قضاوتش نکن ، در هر دم و بازدمت ، او حضور دارد ، در هر قطره خونت ، در هر ذره از وجودت ، او حضور دارد ، هیچگاه از مساعدت به روح و جسمت دریغ نکرده ، الا اینکه خودت بودی که از مساعدت و یاری کردن و هماهنگ کردنِ خودت دریغ کردینگذار ذهن و نجواها ، قانونگذارت شوندتوحید و ربّ ، چیزی است که فقط برای ما می خواهدنگاهی به اعمال ما و کاری که انجام می دهیم ، نداردکارش فقط جاری کردن و فوران کردن استکارش پاشیدنِ ثروتها و مکنت هاستکارش بر ملا کردن و اجابت کردن استکارش رساندن و پُرکردن و رشد دادن استهیچ رنجی در عالم نیست ، این فقط قانونِ انسانهاستهیچ غمی در عالم نیست ، این فقط ساخته ی انسان بودهیچ کمبودی در عالم نیست ، این فقط انسان بود که بوجود آورداز امروز فراتر از انسانِ امروزی حرکت کنیمبه سَبک و سیاقی دیگر ناظر باشیمهر روز یک تولد استخداوند بیشتر از من ، شاید میلیاردها بار بیشتر از من با من استخداوند میلیاردها بار بیشتر از من ، برایِ من می خواهدتنها و تنها واجب است که در خواستن هایمان ، پایدار باقی بمانیم

زندگی از آن لحظه ای که وارد فیزیکِ مان می شویم و تا آن لحظه ای که از این فیزیک خارج می شویم ، را شامل نمی شود ، بلکه :توحید و اعتقاد به نیروی واحدِ فناناپذیر به من آموخت که زندگی برایِ من و تو ، چه در این فیزیک و چه در خارج از آن ، دائم در جریان بوده و هست.

دوست ندارم روزها را با دوست نداشتنِ خود طی کنمدوست دارم که بیشتر و بیشتر باور کنم که:هر آن چیزی که از سرچشمه آمده است ،با آن منبع و سرچشمه یِ خود ، یکی استو همچنان هم به منبع و سرچشمه ، اتصال و شباهت دارد ، اتصالی که قطع نشدنی است ،فارغ از اینکه چه نوع رفتار چه نوع اعمالچه نوع خوی و خصلتی از من سر می‌زند ، من موظف هستم با هر نوع آب و رنگی که هستم خود را دوست بدارمچون دوست داشتن خود، یعنی دوست داشتن خداوندو دوست نداشتن خود ، یعنی باور نکردن توحید .دستاوردها و نتایج منبعی برای دوست داشتن من نیستبلکه اعتقاد به توحید است که مرا بیشتر با خودم سازگار می‌کندو این اعتقاد به اصل خویشتن است که مرا به هر دستاوردی نزدیک می‌کنداگر در یک بحرانی قرار گرفتم ، این یک نشانه استنشان از این دارد که آیا هنوز من خود را در این شرایط بحرانی دوست دارم ؟نشان از این دارد که آیا هنوز در این شرایط بحرانیمن دست از دوست داشتن خود کشیده ام یا نه ؟و انسانی که بداند به آن منبع متصل استو انسانی که بداند از یک توحیدِ واحد آمده استوقتی که این شرایط بحرانی را نشانه بدانددیگر برایش شرایط بحرانی محسوب نمی‌شودبلکه پله‌ای می‌شود برای بالا رفتن.

بیشترِ ناراحتی و نگرانی هایی که انسانها تجربه می کنندناشی از این است که :چرا من موردِ تاییدِ دیگران نیستم ؟چرا من مثلِ فلان شخص نیستم ؟چرا عملکرد و دستاوردِ من مثل فلان شخص نیست ؟چرا او بالاتر از من است ؟اینجاست که : رابطه یِ شگرفی است بینِ عزتِ نفس و توحیدو اگر توحید را باور کنیمو اگر باور کنیم کسی که مرا آفرید ،کسی که مرا به راه انداخت ،کسی که مجوزِ این حضورِ فیزیکی را به من داد ،کسی که مرا از خودش آفرید ،همیشه و به اندازه یِ بی نهایت ، تایید شده یِ تمام اعصار و تمام عوالم بوده و هستوقتی بپذیری این بیشینه یِ خود را :نیاز به دستاوردی نیست که تایید شویمحتاج به تایید و تحسینِ کسی نمی شوینیاز نیست که کسی مرا بپذیرد یا نهنیاز نیست که کسی دَری برایم باز کند یا نهقراری نمی بینیم که با عناصری بیرون از خود ، خود را به دیگران بقبولانیمتوحید یعنی همه مُقدس هستند با هر نوع دستاوردی که دارندمن نیز مقدسم با همین ویژگی ها.

ما برگِ تایید شده یِ پروردگار هستیم ، خُدا در ما خُروشان است ، هیچ کمبودی در ما حَک نشده است ، مگر اینکه احساسِ نیاز به تایید ، احساسِ مقایسه ی خود با کسی در خود داشته باشیم ، چرا که این نوع زُباله هایِ فکری است که بینِ ما و خُدا قرار می گیرند ، فاصله می اندازند و تبدیل به خلاء می شوند ، تا وقتی که من بپذیرم از او نشاءت گرفته ام ، در هیچ جایی نیازی برای هُنرنمایی نیست تا از پَسِ این هُنرنمایی ، تحسین شوم و حالم خوب شود ، کلِ وجودِ ما آکنده از مُعجزه است ، در تمام انسانها ، قَد و قامتِ خداوند ، به یک اندازه پوشش داده شده است ، تمام انسانها و موجودات از نطر خالق یکی هستند ، این تفاوت ها را ما ایجاد کرده ایم ، او متوجه این تفاوت ها نیست ، او همیشه رها می کند جویبارهای ثروت و سعادت و خوشبختی اش ، مهم نیست به کجا سرازیر می شود ، چون همه را یکی می بیند

از پرداختن به روابط نباید خلا را پُر کرداز پرداختن به توحید و دوست داشتنِ اصلِ خویش و به یاد آوردنِ اصلِ خویش ، شکاف ها از بین می رود.از تلنبارِ دارایی ها خلا ها پر نخواهد شدپرداختن به این لحظه یِ ناب است که اتصال جاری می شودهر کسی که بیشتر از منبع یاد کندبیشتر طعمِ خوشِ زندگی را می چشدبیشتر در کنارِ اینکه همه را مقدس می شناسدخود را نیز مقدس می داندمی داند که بهره ای از غیبت کردن نصیبش نمی شودمی داند که بهره ای از کینه ورزیدن نصیبش نمی شودمی داند که بهره ای از خصومت و دشمنی با کسی نصیبش نمی شودمی داند که بهره ای از مقایسه خود با دیگران نصیبش نمی شودمی داند که بهره ای از نگرانی و ناراحتی نصیبش نمی شود می داند که همین حالا ، همین لحظه ، از وجودِ خداوند ، از وجودِ این نَفَس کشیدن هایِ نازنین ، از وجودِ این قلب و این چهره و از وجودِ توحیدی که در تمامِ مولکول هایش جاری است ، بهره مند است.

به نام خدای مهربان😇🙏🏻 

باسلام خدمت استاد عزیزم و دوستان همراهم🙏🏻🙏🏻🙏🏻 

من تایید کننده انرژی الهی هستم 😍👏👏👏

من تایید کننده انرژی الهی هستم یعنی چی ؟ منظور از تایید یعنی باوردارم وقبول دارم که انرژی الهی وجود داره منظور از انرژی الهی همون عشق الهی که ( خواسته فراتر از انتظار انسان از طرف خداوند)کل جهان هستی پراکنده شده و هرگز کم نمیشه بی نهایت نعمتها رو خلق می کنه انرژی الهی اون نیروی محبت و عشق که ازطرف خداوند کل جهان هستی رو احاطه کرده وقتی ما بادیدم داشته های خودمون ودیگران به وجد بیایم و سپاس گذار باشیم و تحسین وتمجید کنیم اون وقت که این انرژی با تمام عشقش وارد زندگی ما شده ودر ما نیروی و امید و شادی واحساسات و اتفاقات خوب رو رقم میزنه پس انرژی در جهان ما هستش این ما هستیم با افکار ونگرشمو و باورهای نادرست مانع ورود نعمات رو به زندگیمون گرفتیم با دیدن هر نعمتی که در جهان دست دیگر انسانهاست باید مورد تحسین وتمجید و سپاس گذاری ما قرار بگیره وقتی این رفتار را تکرار کنیم اون وقت که بهترین نوع انرژی الهی رو دریافت میکنیم ولی اگه با ندیدن موهبتهای دیگران وبا حسرت  و شکایت کردن وایراد گرفتن و قضاوت کردن ادامه بدیم این انرژی کمرنگتر در زندگیمون وارد میشه وما تجربه داشته های دیگران را نخواهیم چشید پس تنها راه چشیدن نعمت های دنیا باید با دیدن هر نعمت ریز ودرشت به تحسین وتمجید بپردازیم از نحوه عملکردو کارایی هر نعمتی اون  و سازنده اون نعمت واز دارنده اون نعمت شروع به تمجید و تحسین کنیم 

من قبلا اهل تحسین وتمجید نبود ودر واقعه بیشتر اهل گله و شکایت بودم ولی توی این چند سال که از قانون آفرینش کمی آگاهی پیدا کردم خیلی خوب عمل کردم و نتایج فوقالعاده رو تجربه کردم ولی کمی از این موضوع غافل شدم ولی امروز با خوندن مطالب شما دوباره برام یاد آوری شد بله من باید به سبک زندگی تحسین کننده خودم برگردم و ادامه بدم استاد برای نوشتن این مطالب سپاس گذارم 

استاد از طرف من به خانومتون تبریک بگید برای ساختن اعتماد بنفس شون قابل تحسین هستن وبرای موفقیتهای که بدست آوردن خوشحال شدم وبرای من قوت قلبی هست که منم می تونم به خواستم برسم 

واستاد شما قابل تحسین هستید که حامی همسرتون در ساخت ورژن جدیدش همراهی کرده وانگیز وتشویقش کردید  

من به شخصه از انتخابهای دیگران ایراد نمیگرفتم و بلکه تبریک می گفتم وحسادتی نداشتم ولی حسرت رو داشتم چرا من به خواسته هام نرسیدم چرا من توانایی های اونه رو ندارم وبرای این که خودمو توجیه کنم بعضی مواقع در ذهنم نعمتهاشونو بی ارزش می کردم تا از حال بدم خارج بشم و همین نگرش بی اهمیت دونستن داشته ها ونعمتهای دیگران باعث تجربه نکردن آنها در زندگیم شدم ولی خدا رو شکر در این سالها بهتر شده ام حسادت و حسرت و قضاوت رو کنار گذاشتم ولی جای کار کردن و بهبود دادن خودم هنوز ادامه داره باید بیشتر روی برخوردم با همسرم و پسرم کارکنم من از  خرید همسرم در گذشته زیاد ایراد می گرفتم طوری بود که دیگه کمتر خرید میکرد ومی گفت من هر چی میگیرم ی ایرادی می گیری پس باهم بریم خرید ولی توی این چند سال خیلی کمتر ایراد گرفتم ولی گاهی هم از دستم خارج شده باید تمرکزم روی تحسین کردن وتمجید کردن همه عزیزانم ونعمتهای مادی وغیر مادی اطرافم مشغول باشم 

پسرم و همسرم رو همون تر که هستن بپذیرم وعاشقانه بهشون عشق بورزم وبه دنبال تغییر آنها نباشم بلکه خودم باید تغییر کنم تا دنیای بهتری رو تجربه کنم 

استاد به نظرمن اصل تجربه کردن زندگی همون شکر گزار بودن و تحسین وتمجید کردن هر نعمتی در پیرامونمون هست که در در من احساس امید به زندگی رو وایمانم به انرژی الهی رو بیشترکرده ویک اطمینانی در من به وجود میاره که به آرامش میرسونه

من هم گاهی از طرف اطرافیانم درباره انتخاب هام سر زنش شدم وحس بدی رو تجربه کردم ولی همیشه بهشون می گفتم من دوستش داشتم وانتخابم درست هستش واین باعث شد تا کم تر اجازه دخالت در مسائلم رو بهشون بدم وآنها هم یاد گرفتن به خودشون اجازه دخالت ندهند یا کمتر این رفتار داشته باشن 

من به خاطر نداشتن حامی در زندگیم به خیلی از خواسته هام نرسیدم ولی اصل نرسیدن من به خواسته استقلال مالی این بود که خودمو ناتوان وضعیف میدونستم و همین نگرش و انتظار اشتباه درباره خودم باعث شده که همسرم هم من رو این طور تصور کنه ومشوق من نباشه پس مقصر شرایطم خودم هستم و الان قبول دارم باید اول از همه خودم مشوق خودم باشم باید از خداوند در خواستم رو محکم تر وبا امید بخوام ای خدای توانا و منبع انرژی الهی در من هم وجود استقلال مالی رو ایجاد کن من نه از نظر مالی حامی دارم ونه از نظر شخصی معشوقی خدایا تو مشوق وحامی مالی من شو تا من هم استقلال مالی داشته باشم 

استاد ولی همسرم در لاغری شکمی من اولین کسی بود که حرف های من رو تایید میکرد وبا هر بار گفتنم که شکمم داره لاغر تر میشه اون هم می گفت آره داره شل میشه وبه زودی لاغر میشی در صورتی که هنوز اتفاق خاص نیافتاده بود و ازش ممنونم وبرای ادامه تحصیلم همیشه تشویق کرد تومی تونی موفق شوی والان هم خیلی به من میگه در آزمونهای قضایی شرکت کن تو میتونی یک وکیل خوب بشی چون خیلی خوب حرف میزنی و باهوش هستی ولی متاسفانه هنوز نگرشم به خودم این نیست یک باورهای اشتباهی نسبت به وکالت دارم باید اونها رو در ذهنم حلش کنم پس مهمترین چیز این که خودم رو قبول داشته باشم وترسی نداشته باشم

مهم این که  نسبت به خودم چه نگرشی دارم پس باید از پایه خودم رو بسازم ونگرشمو و تغییر بدم اون وقت که حتی برای رسیدن به خواسته هام احتیاج به تشویق کسی ندارم همین در این سایت بودن رو خودم دوست دارم وعاشقانه دنبال آگاهی ها هستم واز کودکی مباحث که درباره خداوند بود رو خیلی دوست داشتم و وخیلی دوست داشتم زندگی با احساس خوب وآرامش رو تجربه کنم وهمین علاقه در من باعث شده همیشه دنبالش باشم واگر پول رو دوست داشتم مطمینا دنبال خلقش میرم ولی متاسفانه از همون کودکی باورهای اشتباه درباره پول از طریق جامعه ومعلمان وعالمان دینی شنیده وباورم شده بااین که دوست دارم پول داشته باشم ولی شوق وعلاقه کسانی که مثل من باور اشتباه ندارن در من باعث حرکتم نشده چون نگرشم با افراد پول دار فرق داره چون در من پول مقدس نبود فقط برای گذران زندگی در حد محتاج کسی نبودن خوب بود درست که خیلی پول رو دوست دارم وبا داشتنش خوشحال میشم ولی خودم رو لایق خلقش نمیدونم ومی ترسم نکنه پول حرام هم قاطی ش کنم وقتی پول دستم میاد سریع خرج میکنم یا راحت به پسرم میدم و دلیلش همین که من پول رو نعمت مقدس و انرژی الهی نمیدونم وخیلی بهش اعتماد ندارم فکر میکنم باید از پولی که در کیفم دارم به کسی مثل گداها بدم تا احساس خوبی داشته باشم که من پول دوست نیستم و باید روی این موضوع کار کنم باید بیشتر عاشق خلق پول باشم تا روش بدست آوردنش رو بفهمم من چقدر حرف های نا درست وگلایه وشکایتها درباره پول شنیده ام ودر این لحظه باید نگرش بهتری درباره این نعمت الهی داشته باشم وفقط تحسین کنم

الان نگرشم نسبت به تمام نعمت های خودم ودیگران باید فقط تحسین کردن باشه  وشکر گزار باشم باید توجه و تمرکزم رو نعمتها وزیبایهای اطرافم باشه ودست از گلایه وشکایتهام وایراد گرفتن بردارم تامانع ورود انرژی الهی درزندگیم نشم چون انرژی الهی از ازل در جهان هستی هست و خواهد بود این من بودم با ندیدن نعمتها و تحسین نکردنها وارد زندگیم نکردم 

من تایید کننده انرژی الهی هستم 

با سپاس فراوان از استاد مهربانم🙏❤🌹 

به امید خداوندخلق کننده نعمتها 🙏🙏🙏 ❤

سلام به استاد وهمه هم مسیران عزیز وگرانقدر

دوباره یک سورپرایز ویژه و یک مبجث ودرس کاملا اخلاقی وآموزشی بینهایت پربار   از جناب عطارروشن عزیز  ….

البته همیشه سعی میکردم انتخاب نزدیکانم که بصورت رودررو با من نظر میخواستند رو حتی بصورت ظاهری وفرمالیته وزبانی تحسین کنم ولی خوب بعضی اوقات داشته هاو انتخاب دیگران رو از روی حسادت   زیر سوال میبردم درحالیکه خود توان دستیابی به آن را نداشتم انهارا  زیر سوال میبردم 

واگرچه بشدت حساس بودم وهستم  که انتخاب ها ورفتارهایم مورد تحسین دیگران قرار بگیرد بشدت هم از انتقادوتمسخر دیگران بهم میریختم ومرا آزار میداد 

اما این بحث که هر آنچه پیرامون خود میبینیم انرژی الهی است حتی اگر مورد تایید مانیست بسیار زیباست وچه بسا دچار چه قضاوتهای عجیب وغریبی هم میشویم واینکه عبور کنیم اگر تحسین وتاییدوتشویق نمیکنیم راهکاری بسیار جالب و عالی هست که ارائه کردید همانطور که دراول گفتم بنظرم این یک مبحث کاملا اخلاقی است که جای کار دارد که یادبگیریم همواره موفقیت ها انتخاب ها عقاید رفتارهای دیگران را که مورد وثوق وتاییدمان هست را تحسین وتشویق کنیم واگر میتوانیم کمک وهمیاری کنیم و بهیچ وجه مخالفت وتمسخر نکنیم تا راههای دریافت  انرژی الهی  خودمان را مسدود نکنیم و فی الواقع به خودمان کمک کنیم بحثی شیرین وحال خوب کن چه رفتار پسندیده ایی که از امروز 

سعی میکنم بلطف خدا همواره آن را رعایت کنم 

بیاد نمی آورم اما قطعا موردی در طول زندگی ام بوده که اگر از جانب اطرافیانم مورد تحسین قرار گرفته بودم پیشرفتی حاصل شده بود 

البته بنده جسارتا با این قسمت نیاز به تحسبن دیگران وتایید همواره دیگران نسبت به کارها ورفتارها وانتخابهایمان کمی مشکل دارم

 تاکید میکنم نیاز همواره به اینگونه تاییدها از طرف دیگران کمی با مسئله درونی اعتماد بنفس مشکل داردومرزی نازک در اینجا پدید می اید که مراقب باشیم دچار اشتباه نشویم  بگفته خود استاد عطارروشن البته ونظر من 

بهر حال آگاهی بسیار عالی ومسرت بخشی بود 

وکمک کننده در جهت ارتقای کیفی وکمی سطح زندگی دستمریزاد وخسته نباشید بابت زحماتتان