حق انتخاب عادت ها (پنجم)

سلام و درود . 

من در مسیر تغییر کردن قرار گرفتم .

من شادم . 

من زمانی از عادت پرخوری لذت میبردم چون نتیجه اش منو آزار نمیداد ولی از وقتی پرخوری رو با اصافه وزن مربوط کردم و نتیجه چاقی رو بهش پیوند دادم پرخوری برای من آزار دهنده شد . 

دیگه از نتیجه خوشم نمیومد .

نتیجه پرخوری حال منو بد میکرد .

من تا قبل از پیوند چاقی و پرخوری فقط از پرخوری لذت میبردم .

یعنی برای لذت و تفریح پرخوری می کردم . 

برای  عشق و حال و صفا . یعنی این نیجه رو از پرخوری میگرفتم و خیلی هم باهاش حال می کردم .

اما از یه جایی به بعد که ویروس چاقی رو پذیرفتم و به ذهنم راه دادم نتایج تمام پرخوریهای من شد چاقی . حالا از این نتیجه راضی نیستم . 

امروز فهمیدم پیوند بین چاقی و تمام غذاها رو در ذهنم بشکنم و چیزی که به نظرم اومد جایگزین کنم پیوند بین غذاها و زنده موندن و سلامتی هست . 

قبلا در درسهایی از شما یاد گرفته بودم که تفکیک غذایی نکنم و غذاها رو مضر و سالم نکنم . امروز یاد گرفتم  کلا پیوند غذاها رو با چاقی از بین ببرم . و پیوند خوردن و چاقی رو هم از بین ببرم و پیوند پرخوری و چاقی رو هم از بین ببرم . خب در این درس یاد گرفتم  رفتارهامو بد و خوب نکنم . تفکیک نکنم . از خودم جدا نکنم . این منم که دارم رفتارهام و انجام میدم . 

علت اینکه میخوام بعضی رفتارهام و تغییر بدم به علت این هست که از نتایج عادتم راضی نیستم . 

خودم میخوام تغییرش بدم . پس اول نگرشم رو به رفتار تغییر میدم . نگرشی میدم که باهاش به صلح برسم . 

پرخوری حاصل اشتها نیست . پرخوری حاصل انتخابه . 

من انتخابم پرخوری بوده و تنها دلیلشم لذت و تفریح بوده و تا زمانیکه این انتظار رو ازش داشتم خب لذت میبردم 

اما وقتی اون رو با چاقی پیوند دادم ازش رنج کشیدم و نگرشم نسبت بهش تغییر کرد . 

خب الان دیگه هر دو پیوند در سر من هست . هم پرخوری و لذت و هم پرخوری و چاقی . 

و همچنین پیوند پرخوری و عادت . برای همین درجه اول اینه که این پیوندها رو بردارم  . نه برای لذت پرخوری کنم . نه  برای ترس از چاقی بخوام ترکش کنم و نه اون رو عادتی جدای از خودم بدونم که نمیتونم ترکش کنم . 

پرخوری فقط یک فعله که من بارها اون رو انجامش دادم .

وقتی دلایل انجامش رو در سرم پاک کنم و اون علتها رو ازش جدا کنم پرخوری دیگه برام قدرتی نداره . بخوام انجامش میدم . نخوام انجامش نمیدم . نه از انجامش ناراحت میشم چون انتخاب خودم بوده و نه از ترکش خوشحال میشم چون بازم انتخاب خودمه . 

تکرار این اموزشها مدام به من یاداوری می کنه که چطور عمل کنم که  خودم رو در مسیر طبیعت بهتر حس کنم . 

بدن من جزئی از این طبیعته . پس توجه کردن به زبان بدن و احترام گذاشتن به اون یکی از وظایف منه . 

من خودم میخوام انتخاب کنم که به خودم احترام بزارم . آشغال وارد طبیعت بدنم نکنم . 

طبیعت بدنم رو پاکیزه نگه دارم . درسته که بدنم خودش دایما داره فرایند پاکسازی رو انجام میده ولی منم زیبایی طبیعت خوبه که بهش کمک کنم و این فرهنگ رو در بدنم ایجاد کنم که اشغال در طبیعت بدنم وارد نکنم . 

بدن پاک شعار و عملکردم باشه و در حفظ اون کوشا باشم . 

چاق شدن انتخاب من بوده . راه دادن ویروس چاقی انتخاب من بوده و من در این تمرین به عنوان عضوی از طبیعت دیگه نمیخوام حال بد واردش کنم . دیگه نمیخوام تهمت بهش بزنم . دیگه نمیخوام بهش تحمیل کنم . دیگه نمیخوام بهش بی احترامی کنم . دیگه نمیخوام آشغال واردش کنم . 

من انتخاب می کنم که عادتهام رو آرام و اهسته و در صلح و آشتی و با احساس خوب تغییر بدم . چون پرخوری نیاز بدن من نیست . بدن من وقتی سیره دیگه میلی به غذا نداره و طعم غذا رو حس نمی کنه پس خوردن رو همینجا متوقف کنم و برای آغاز خوردن هم دقیقا خودش بهم میگه که چه وقتی مناسب خوردنه . من از این انتخاب راضی هستم . چون این انتخاب همسو و هماهنگ با طبیعت بدنه . در حیات و زندگی من نقش خوبی ایفا می کنه و باعث حال خوب من میشه . 

من امروز انتخاب کردم که صبحانه نخورم چون سیر بودم . 

انتخاب کردم که تا الان چیزی نخورم چون سیر بودم 

و کم کم داره گرسنم میشه . تا نیم ساعت دیگه هم میتونم صبر کنم و وقتی هم که شروع به خوردن غذا کردم انتخاب می کنم که چه مقدار غذا بخورم و انتخاب من بر اساس ذائقه و زبان بدنمه . جایی که مزه غذا رو درگه متوجه نشم با انتخاب خودم دست از غذا خوردن می کشم . 

بعد از سیری نمیخورم چون دلمو میزنه . 

نمیخورم چون سیر میشم . 

نمیخورم چون دیگه بی مزه میشه .

نمیخورم چون دیگه حال بهم نمیده . 

نمیخورم چون سبک بمونم . 

نمیخورم برای اینکه احساس رضایت از خودم داشته باشم . 

نمیخورم چون میخوام با بدنم همسو باشم .

نمیخورم چون وقتی سیر بشم از نخوردن لذت میبرم . 

نمیخورم چون دوست دارم دیگه نخورم . 

نمیخورم چون انتخابمه . 

بعد از سیری نمیخورم چون من عضوی از این طبیعتم .

نمیخورم چون نمیخوام آشغال وارد طبیعت بدنم کنم . 

نمیخورم چون میخوام زنده بمونم 

نمیخورم که سالم بمونم . 

نمیخورم که بدنم فرصت کافی برای اکسید چربیها داشته باشه . 

نمیخورم چون میخوام با کیفیت تر زندگی کنم .

نمیخورم چون میخوام به علائق دیگم بپردازم . 

نمیخورم که همش درگیر خوردن نباشم . 

نمیخورم چون میخوام به بدن پاکم کمک کنم . 

نمبخورم چون بدنم رو دوست دارم . 

نمیخورم چون سلامتی بدنم رو دوست دارم .

بعد از سیری نمیخورم چون احساس خوبم رو دوست دارم 

نمیخورم چون سیرم . 

نمیخورم چون حق انتخاب دارم . 

و تنها به این دلیل میخورم چون گرسنه هستم . 

تنها دلیل برای خوردنم فقط و فقط گرسنگیه . اونم گرسنگی جسمی و مابقی دلایل رو برای خودم تمرین می کنم که پاکسازی کنم . 

تا به بدن پاکم کمک کنم و باهاش هماهنگ باشم . خلاف خواسته اش عمل نمی کنم . چون من لایق سلامتی بیشتر هستم .  لایق زندگی بهتر لایق حال بهتر و لایق افکار و رفتاری هستم که نتایج قابل پسند بهتری برام به ارمغان میاره . 

سلام . چقدر این فایل حالم و خوب کرد . 

من از امروز انتخاب رو جایگزین اشتها می کنم . 

من انتخابم زیاده روی بوده . 

و حالا هم میخوام انتخاب کنم که زیاده رویها رو دیگه نخورم .

دقیقا منم خیلی خوشحال بودم که رفتارم تغییر کرده این خوشحالی یعنی تو از رفتار قبلت هنوز ناراحت میشی و هنوز باهاش به صلح نرسیدی . هنوز نپذیرفتی اونم انتخاب تو بوده و در نتیجه مسیر به درستی پیش نمیره . 

من انتخابم چاقی بوده . 

در سالهایی که من چاق بودم انتخابم چاقی بوده .

انتخابم این بوده که افکار غلط رو انتخاب کنم . انتخابم این بوده که غم و اندوه و نفرت و سرزنش رو انتخاب کنم . انتخابم این بوده که پرخوری کنم . انتخابم این بوده که از رفتار خوردن فقط لذت ببرم . انتخابم این بوده که این رفتار رو بارها تکرار کنم و برای اینکه بتونم این کار رو بیشتر تکرار کنم خودم رو مجازات می کردم که رنجشو بکشم تا بعد دوباره در موقع خوردن بتونم اون لذته رو ببرم .

الان میفهمم حتی علت انتخاب سرزنش ، تحقیر ، عذاب وجدان این بوده که من با خودم بگم خب خوردم تنبیهشو شدم دوباره انتخابش می کنم و دوباره و دوباره . 

خودم انتخاب کردم .  پس من حتی از سرزنش هم لذت میبردم چون این کارو برای این انجام میدادم که دفعه ی بعد با خیال راحتتری بخورم . آره همه ی اینا انتخاب خودم بود حالا میفهمم چرا می گفتید ما در چاقی خیلی استاد شدیم . چون همه جوره همه کار کردیم . همه راهها رو انتخاب کردیم تا بتونیم یک رفتار تکراری رو سالها تکرارش کنیم و به یک وضعیت پایدار برسیم . 

واقعا ما چطور   یک رفتار تکراری رو سالها تکرار کردیم و تازه هربارم میل و اشتیاقمون بیشتر و بیشتر بشه و حتی از غم و اندوه هم باز به نفع  تکرار رفتار پرخوریمون استفاده کنیم ؟ جوابشم اینه ما هربار این رفتار رو انتخاب کردیم  . هربار انتخاب کردیم .  بازم یه سوالی که این روزها تو ذهنم بود این بود که خب ما اگه از رفتاری ناراحت باشیم که بهتر می تونیم اون رو ترک کنیم آخه چرا استاد میگن که  نباید دیگه از رفتارت ناراحت بشی ؟ 

چون این ناراحتی در جهت تکرار بیشتر اون رفتار بوده و یکی از دستاوردهای ذهن در مسیر چاقیه . یک فرمول ذهنی در مسیر چاقیه . 

و البته خوشحالی زیاد از رفتار جدید اونم یه فرمول چاقیه یعنی نشون میده من رفتار قبلی رو خودم انجام نمیدادم انتخاب من نبود از بیرون بود . 

پس اینجا فرمولهای روز دوم دوباره یاداوری شد و البته دو سه تا فرمول دیگه . 

از تکرار پرخوری ناراحت نشیم . چون انتخاب خودمونه  و یکی از هزاران انتخابیه که ما در طی روز انجام میدیم .

خودمون رو با تمام رفتارها و عاداتمون یکی بدونیم . اونها هم ما هستیم . چاقی و لاغری هر دو انتخاب خودمونه . نگیم چاقی بد لاغری خوب . اینطوری بینشون فاصله می افته . چاقی و لاغری   در یک سطحن و قدرت دست منه . خودم میخوام انتخاب کنم که  رفتار دلخواهم و انتخاب کنم .  

از رفتار جدید خیلی ذوق زده و شاد نشیم چون این باعث میشه رفتار قبلی رو نفیش کنیم و خودمون رو از پذیرش مسئولیتش خلع کنیم . 

دیگه نگیم اشتها و به جاش بگیم انتخاب خودمه . 

انتخاب هر نوع رفتار دست منه ‌.

تغییر رفتار دست منه . 

این که چیزی رو بخوام بخورم یا نخوام بخورم دست منه . 

این که میخوام عادتم رو تغییر بدم دست منه . 

و علت اینکه میخوام انتخابم و تغییر بدم چیه ؟ 

خب اگه چاقی و لاغری برای من هر دو در یک نقطه است چرا من میخوام لاغری رو انتخاب کنم ؟  چرا من میخوام تغییر کنم ؟ 

اینا باز سوالای ذهن منه . 

خب من از زندگی در چاقی رنج می کشیدم اینو نمیتونم انکار کنم . خب من از اینکه میرم جلو آیینه و اندام لایه لایه خودم رو میبینم رنج می کشم  چطور با خودم در صلح باشم وقتی اون چیزی که میخوام نیستم . 

من الان با رفتارهای جدید حال کردم  . خب اگه ازشون خوشحال بشم بازم تکرارشون میکنم . اگه خوشحال نشم که ادامه نمیدم . 

یکم دلیلش برام مبهمه . میدونم که پاسخشو میگیرم . میدونم که شما باهوشید و ترفندهای ذهن رو میشناسید و قطعا وقتی میگید از پرخوری ناراحت نشید دلیل داره . وقتی میگید از رفتار جدید خیلی خوشحال نشید دلیل داره . حالا فعلا دلیلش بر من پوشیده است . ولی به نظرم میاد علتش این باشه که نمیخوایم به ذهن وانمود کنیم که من در مسیر تغییرم . آها خودتون دلیلش رو گفتیم . چون با ناراحتی از رفتار قبلی باعث قوی شدن باور اشتها میشیم و بیشتر خودمون رو از رفتار جدا می کنیم و انتخاب خودمون رو نمیپذیریم . خودمون رو ضعیف می کنیم . آها شما با این کار میخواین قدرت رو بدین دست خودمون . میخواین منو در نظر خودم قدرتمند کنید . 

وای خدای من شما با این کار دارید به من عزت نفس رو نشون میدید . وقتی من از رفتارای قبلی ناراحت نشم یعنی خودمو قبول دارم . یعنی قدرت و میدم دست خودم . یعنی ایجاد و  پررنگ کردن این باور که من قدرتمندم . من قدرتمندم . من انتخاب کردم . انتخاب من بوده . شما من رو پرقدرت می کنید . حالا این من قدرتمند به راحتی میتونه همون طور که رفتار چاقی رو انتخاب کرده رفتار لاغری رو انتخاب کنه . 

بازم خیلی خوشحال نشم از رفتار جدید که این باز نشون میده این کار چه کار خارق العاده ای بوده که با این کار  قدرت رو میدم دست رفتار . بلکه بگم خب این یه کار معمولیه . اون زمان انتخاب تکرار خوردن بوده الان انتخابم تکرار نکردن خوردن هست . پس هردو رفتار یکی هستن و این منم که بنا به سلیقه ام دوست دارم انتخابشون کنم . خب علتشو فهمیدم . 

میرم سراغ تمرین . 

دیگه صبحانه و ناهار و شام ترتیبش برام شده گرسنمه میخورم سیرم نمیخورم . 

دیروز ساعت ۵ برنج و کوکو و تخم مرغ خوردم با نون . وقتی سیر شدم دیگه نخوردم . من دیگه برنج نخوردم . من دیگه کوکو نخوردم من دیگه تخم مرغ نخوردم . 

بعد دوباره ساعت ۱۲ گرسنه شدم . مقداری سمنو و مقداری  بادوم و انجیر و یه قاشق عسل خوردم و سیر شدم  . 

دیگه چیزی نخوردم .

تا ۱۲ امروز گرسنه بودم یه لیوان چای و عسل و یه لقمه کره عسل خوردم و رفع گرسنگی شد 

من  صبحانه نخوردم . من ناهار نخوردم . 

اینا فرمولهای ذهنیم هستن . شایدم یه روز دلم یخواد باز بخورمشون ولی تا گرسنه نباشم نه . خلاصه فعلا انتخاب کردم که بر اساس گرسنگی و سیری بخورم و نخورم . انتخاب کردم که پرخوری نکنم . انتخاب کردم که لقمه های اضافه رو نخورم . انتخاب کردم که  فایل گوش بدم . انتخاب کردم که بنویسم . هنتخاب کردم که کامنت بخونم . انتخاب کردم که لاغر بشم . انتخاب کردم که این روند رو پایدارش کنم . انتخاب کردم . من انتخاب کردم . من به جای کلمه اشتها دیگه میگن انتخاب تا عزت نفسم بالا بره . چون من انسان لایقی هستم . قدرت انتخاب دارم . هیچ چیزی از بیرون به من تحمیل نمیشه . خودم انتخاب می کنم و همه بهانه هارو هم پاک می کنم . اشتها فقط یه بهانه است برای تکرار مجدد اون رفتار . ولی من انتخاب می کنم که دیگه از کلمه اشتها استفاده نکنم و به جاش بگم انتخاب .