سلام استاد گرامی
از وقتی که با دوره اشنا شدم فهمیدم که فقط خودم مسئول شاد کردن خودم هستم وکسی وظیفه شاد کردن من را ندارد
من هم مثل خیلی ها عاشق تفریح وبیرون رفتنم قبلا روزهای تعطیل به زمین وزمان بد و بیراهه میگفتم که کسی منو همراهی نمیکنه که بیرون برم و وقتی هم که همسرم موافق بیرون رفتن نبود بنابراین چیزی نمیگفتم وهمش خود خوری میکردم
ولی حالا روزهای تعطیل برام خیلی راحتر سپری میشه ودیگه منتظر کسی نمیشم که وقتم رو با اون سپری کنم وخودم برای به وجود اوردن شادی تلاش میکنم واونطوری که دوست دارم انجامش میدم وارامش خیلی بیشتری بهم دست میده از خداوند واستاد به خاطر دادن این اگاهی ممنونم
با دادن ستاره به این مطلب امتیاز بگیرید.
امتیاز 3.93 از 14 رای
با دیگران به اشتراک بگذارید تا امتیاز بگیرید!
برای نگه داشتن احساس خوب فقط کافی است دلیل بیرونی برای حس خوب قرار ندیم و مسئولیت حال خودمون رو بپذیریم ،حال خوب فقط از درون ما میاد و اینکه بخوایم افراد و وسایل را دلیل آن قرار بدیم،فقط باعث میشه حال خوبمون رو از دائمی بودن خارج کنیم و قدرت را از خودمون بگیریم ،با کمی دقت میتونیم بفهمیم در اکثراوقات بی دلیل حالمون خوب یا بد هست ..البته توجه به مسائل منفی و ورودی های ناراحت کننده باعث میشوند ما نتونیم حال خودمون رو خوب نگه داریم ،،همیشه فکر تنهایی باعث شده بود من غمگین و ناراحت باشم وفکر میکردم اگر شریک زندگی خودم را پیدا کنم همه چی حله ،وقتی با استاد عزیز آشنا شدم و با خودم به صلح رسیدم ،فهمیدم نیاز و وایستگی بیش از حد من به وجود افراد در زندگی مهم ترین عامل نرسیدن من به خواسته هام بود .من یاد گرفتم با خودم‌آشتی کنم و با خودم لذت ببرم،کسی نیست توی این جهان که بیشتر از خودم ،خودم رو دوست داشته باشه و خودم رو بفهمه و درک کنه ، پس کدوم دوست بهتر از خودم ؟وقتی از تنهایی لذت ببریم و حالمون خوب باشه خودمون رو شایسته و لایق نعمت های عالی از طرف خداوند میکنیم ،ما خوشحالیم و خدا به لبخند ما نگاه میکنه و به ما نعمت میده ،هرچی خوشحال تر،نعمت بیشتر .پس من عاشق تنهایی خودم هستم و این قدر پشت خودم هستم و خودم رو دوست دارم که نگران و ترسی از این ندارم که کی منو میخواد کی نمیخواد ،من به اندازه تمام دنیا برای خودم کافی هستم 🙂