تاثیر مطالعه بر لاغری!

من فرزانه ابوالحسنی هستم هدفم بهتر زندگی کردن خلق کردن و تغییر کردن 

سلام خدای مهربون 

با عرض سلام خدمت استاد عزیزم و دوستان گرامیم 

من در افراد متناسبی که در اطرافیان من هستن خیلی چیزها رو میبینم که دوست دارم مثل ا نا باشم 

مثلا افراد متناسب وقتی کار دارن یا قراره براشون مهمون بیاد خوردن به بعدا و بعدا و بعدا موکول میشه 

جارو بکشم بعد میخورم ناهارم میزها رو تمیز کنم بعد میخورم حالا ناهار چی بزارم مهمون میاد مواد غذای ظهرم درست کنم واجبتره در نهایت هم خیلی گرسنه است سر پایی در بین کارهایی که انجام میدی یه چیزی کوچیک هم میخورم 

یا بعضی وقتا میشه وقتی مهمون اومد صبحانه و ناهارشو یکی میکنه ساعت چهار که مهمونا رسیدن با اونها ناهار میخوره در صورتیکه که مهمونها غریبه نیستن مادر همسرش 

من آرزو داشتم که وقتی کار دارم چیزی نخورم و هی خوردن موکول کنم به بعدا الان خدارو شکر اینجوری هستم تمایل به خوردن ندارم نیاز نیست حتی موکول کنم به بعدا 

یا افراد متناسب به سالم خوری خیلی اهمیت میدن که همیشه هر چیزی که میخورن باید سلامت باشه مثلا صبحانه یه دونه تخم مرغ آب پز میخوره ولی من نه هر چیزی گیرم بیاد که سیرم کنه میخوردم ممکن بود یه تی تاب میخوردم ولی اون میکه آخه تی تاب هم میشه غذا باید انرژی به بدنت برسونی 

من عقیده دارم وقتی کیک یا تی تاب یا بیسکویت برای ذهن من غذا محصوب میشه من هم میتونم اون غذا رو بخورم سیر بشم البته اینم بگم من همیشه این کارو انجام نمی‌دادم ها گاهی که دلم میخواست میخوردم بیشتر صبحانه میخوردم 

ولی الان دیگه اینجوری نیستم هر وقت که گرسنه شدم یه غذایی میخورم 

قبلنا در ذهنم بود  که این متناسب بشقابش پر میکنه تا ته اونم میخوره ولی لاغر من از خوردن زیاد خوشم نمیاد دوست ندارم زیاد بخورم ولی میخوردم دیگه اون روزا 

افراد متناسب چیزی بنام میان وعده یا ساعت دهی ندارن اونا عقیده دارن که اگر الان این سیب بخورم دیگه نمیتونم ناهار بخورم الان منم گاهی اینجوری هستم 

‌که میان وعده نمیخورم مگر اینکه یه میوه دلخواهم باشه بخورم نه بعنوان میان وعده یا عصرانه میوه هست منم میخورم 

افراد متناسب عقیده دارن صبحانه رو نباید بعد از ساعت ۸ بخورن اونا عقیده دارن صبحانه باید قبل از ساعت ۸ خورده شده باشه از این رو زودتر بیدار میشن تا صبحانه رو به موقع بخورن ولی من نتونستم در این امر موفق باشم 

افراد متناسب عقیده دارن من گرسنه ام میخورم تا سیر بشم ولی من گرسنه بودم میترسیدم که بخورم چون عقیده من این بود خوردن مساوی با چاقی در صورتی اون نیاز بدن من بود همین تحلیل اشتباه باعث می‌شد از همون مقدار کمی که میخورم چون بدنم نیاز داره هم من چاق بشم 

اما اونا خیلی بیشر از من میخوردن اصلا چاق نمیشدن فقط عقیده مون با هم تفاوت داشت 

من ۱۰۰ درصد زندگیم بر اساس شنیده هام بوده حالا این وسط گاهی هم پیش میومد که من یه چیزی یا یه کاری از شخصی میدیدم خوشم میومد ه بعد میرفتم مثل اون رفتار میکردم 

مثلا اون روزا در شهرستان اتو نبود خیلی افراد تو خونشون اتو نداشتن دوستم میگفت من شلوارم میذارم روی تشکم اتو میشه یا شالم میشورن یه تکان محکم میدم روی سطح صافی میذارم تا خشک بشه دیگه اتو نیاز نداره 

ولی همیشه از فردی که برام یه جورایی دختر خدا بود طبعیت میکردم میگفت این بد شاید هم من قبول نداشتم که این بد آخه چیزی نیست که بد باشه کار بدی انجام نمیدم که این میکه بد اما چون اون فرد خیلی قبول داشتم میگفتم درست میگه حتما این بد من نمیدونم 

و بارها بارها تکرار می‌کرد جلوی همه که ای بابا یه پشت خنک کودن خرفت دور من جمع شدن در صورتیکه خودش بلد نبود خوب توضیح بده انتظار داشت ما متوجه بشیم 

این باعث شد همه ما از مرد و زن این باور در ما شکل بگیره آره دیگه فلانی حرف رد من متوجه نشدم پس من خنگ هستم 

شاید اون لحظه من از یه موضوعی ناراحت بودم هواسم نبود به حرف فلانی دلیل بر خنگ بودن من نیست طبیعی که چیزی متوجه نشم اصلا من جسمم اونجا بوده ذهنم یه جای دیگه بوده پس من خنگ که نیستم هیج خیلی هم توانمند خلاق هوشیار دانا سلامت شاد هستم 

میگفت تو رانندگی کنی چاق میشی چون دیگه هر کاری داری از ماشین استفاده میکنی دیگه تحرکات کم میشه تو چاق میشی منم مجبور بودم از ماشین استفاده کنم و انتظار چاق شدن در من شکل می‌گرفت و من چاق میشدم 

ولی الان میگم من از ماشین استفاده کنم دلیل نداره چاق بشم این همه آدم شبانه روز دارن از ماشین استفاده میکنن از این سر دنیا به اون سر دنیا میرن خیلی خیلی هم لاغر هستن 

پس فقط باور من اشتباه بوده اگر باور نمیکردم حرف ایشون اصلا چاق نمی‌شدم 

همسر من راننده است بار بر شیشه ساختمانی همیشه بیشتر ساعات روز پشت فرمان بوده اما الان متناسب 

پس من فقط باور اشتباهی داشتم 

استاد اتفاقا یه دوستی داشتم این کارو کرده بود کل زندگیش باخته بود به منم پیشنهاد داد من اومدم خونه به همسرم گفتم همسرم گفت یه وقت اینکارو نکنی اینا تو گروه گل کوئست هستن چند تا سوال از من کرد منم شرایط زندگیشو گفتم 

گفت اگر خوبه پس چرا خودش تو اون وضعیت زندگی میکنه اینجوری شد که شرکت نکردم وگرنه میخواستم از مقدار کمی که پول داشتم عضو اونجا بشم 

اون روزا خیلی اینجوری بود پولتون بذارین خونه برنده میشین پولتون و بذارین یخچال برنده میشین البته اون دوران قدیم واقعی بود بعدا دیگه هر کس از این فرصت‌ها استفاده کرد یه پولی به جیب زد و رفت 

و خدارو شکر من جز اونا نبودم اما جور دیکه شکست خوردم گفتم براتون که ما شورلت بار داشتیم یه زندگی عالی و راحتی داشتیم در هفته حد اقل سه وعده غذایی بیرون غذا می‌خوردیم همیشه هم همه چیز تو خونمون فراوان بود 

تا اینکه همسرم شنید که شورلت باید اسقاط بشه سریع اقدام کرد و با قیمت خیلی کم با قیمت اسقاطی فروخت و ما ورشکست شدیم 

خداروشکر که دیگه اون دوران تموم شد ما تونستیم روی پای خودمون بایستیم 

اینا رو گفتم که ما چون حرف کسی رو که بهش باور داریم گوش کردیم این اتفاقات برای ما رخ داد وگرنه اونجاییکه باور نکردن الانم شورلت هاشونو دارن و الان میلیاردی هم نمی‌فروشند 

طبیعی که من لاغر و لاغر و لاغر تر بشم چون خداوند من لاغری رو از قبل در وجود من قرار داده بده ولی چون من یه سری چیزها یه سری حرفها رو شنیدم و باورشون کردم 

این شد که ذهن من فکر کنه این آگاهی‌های که الان دارم به ذهنم میدم درست و اونم از اون به بعد منو در اون مسير هدایت کرد نتیجه چی شد من چاق و چاقتر میشدم 

ولی الان میخوام بگم که هر چیزی درباره چاقی شنیده بودم اشتباه بوده اونا رو افراد چاقی گفته بودن که تلاش بسیاری کرده بودن و نتونستن بودن لاغر بشن در نتیجه گفتن نه دیگه من لاغر بشو نیستم چون کم تحرک هستم چون ژنتیک خانواده ما چاقی چون فلان قرص مصرف میکنم چون فلان دارو مصرف میکنم پس طبیعی من چاق بشم 

اما الان یاد میگیریم این طور نیست خداوند برای ما لاغری در نظر گرفته پس من هی لاغر و لاغر تر میشم و چیزهایی که دیگران میگن باور نمیکنم قبول نمیکنم که باعث چاقی من بشه 

انسانها معمولا درباره مشکلات خودشون صحبت میکنن در مورد مسائلی که در اون مشکلی ندارن حرفی ندارن برای گفتنش 

گفتم که ۱۰۰ در صد زندگی منو حرف های شخصی که بهش باور داشتم تحت تاثیر قرار داد طوریکه منو یه آدم دیگه کرد میگفتم این درست میگه از اون به بعد نطر خودم مهم نبود اگر دخترم میگفت میگفتم مامان تو  نمی دونی فلانی درست میگه

در تک تک جنبه‌ای زندگیم ها 

مثلا میگفت مگه دختر ۱۲ ساله دوچرخه سواری میکنه زشته بد طفلک دخترم دوچرخه نو خودش دیگه استفاده نکرد 

در صورتیکه من با خودم میبردمش دوچرخه سواری دختر من خیلی لاغر بود و همیشه لباسهای گشاد می‌پوشید خودش دوست نداشت بعد هم همون مسیری میگفتم می‌رفت و برمی‌گشت طوریکه من با چشمانم اونو میدیدم 

ولی باور کردن نظر دیگران حرف دیگران رز زندگی من خلل ایجاد کرد اگر بگم طوری شده بود که من برده اون بودم باور نمی‌کنید و اینجوری هم خودم هم بچه هام روی خو استهاشون یه خط قرمز کلفت کشیدن که هیچ یه خط هم روی اون کشیدن بعنوان ورود ممنون دیگه انجام ندادن مگر ت  حیاط که آنقدری نبود بخواد بازی کنه