آنچه باقی می ماند ما و زندگی هستیم.
سال های زیادی تصور می کردم اگر فلان شرایط زندگی را داشته باشم خیلی خوشبختم. اگر فلان مدل ماشین رو سوار بشم چقدر احساس خوشبختی خواهم کرد. اگر فلان خونه را داشته باشم دیگه هیچی از دنیا نمی خوام و صدها فکر مختلف داشتم که تصور می کردم هر کدام از آنها را داشته باشم برای همیشه احساس خوشبختی خواهم کرد.
به لطف خدا در مسیر تغییر کردن قرار گرفتم و پس از مدت کوتاهی شرایط زندگی من شروع به تغییر کرد. آنچه در زندگی ام داشتم و نمی خواستم به راحتی از زندگی ام حذف شد و آنچه می خواستم و نداشتم به سادگی وارد زندگی ام شد.
شرایط زندگی من به کلی دگرگون شد و من آن شخصیت چند سال قبل نبودم و زندگی من در تمام جنبه ها تغییراتی پیدا کرد که هرگز تصور آن را نمی کردم.
اما هرچه بیشتر در شرایط جدید زندگی کردم بیشتر مطمئن شدم که شرایط درونی و احساسی من نمی تواند به واسطه داشته ها و پیرامون من تغییر پیدا کند.
اینجا بود که بیشتر از قبل به مستقل بودن دنیای درون از دنیای بیرون پی بردم.
دنیای درون مادی نیست به همین دلیل مواد فیزیکی (پول، ماشین، خونه، روابط و … ) نمی تواند در دنیای درون تغییر پایدار ایجاد کند.
شاید خرید یک ماشین تا چند روز در ما ذوق و شوق ایجاد کند اما هرگز نمی تواند برای همیشه باعث شادی درونی و احساس خوب پایدار شود.
بنابراین برای رسیدن به احساس خوب پایدار و تجربه خوشبختی در دنیا باید مهارت زندگی در دنیای درون را بیاموزیم.
دنیای درون نیز مانند دنیای بیرون دارای قوانینی است که عدم رعایت کردن آنها باعث نابسامانی و بروز مشکل برای ما می شود.
همانگونه که جمع نکردن زباله ها از سطح شهر می تواند باعث بروز مشکلات فراوان و گسترش بیماری شود، جمع و جور نکردن افکار منفی و ناامید کننده از سطح ذهن و دنیای درون می تواند باعث بروز اختلال روانی و گسترش ناامیدی در زندگی شود.
در گذشته نه چندان دور هر بار که مسافرت می رفتم، حتی چند روز قبل از رفتن به مسافرت به فکر روزهای بعد از سفر بودم که چقدر احساس بد و ناامیدی خواهم داشت و این فرمول ذهنی باعث می شد که در مدت سفر از شرایط و موقعیت هایی که در اختیار دارم استفاده نکنم و همیشه به فکر برگشتن و ادامه زندگی کسالت بار همیشگی باشم.
این سفر و همراه شدن با دوستانی که مدت هاست آنها را می شناسم سبب شد تا گوشه هایی از زندگی گذشته خودم را بازبینی کنم و به تفاوت بین نگرش و عملکرد امروزم به نسبت چند سال قبل بیشتر توجه کنم.
در این شرایط به وضوح برایم روشن است که دنیای درون من مستقل از هر اتفاق و شرایطی است که در بیرون از من رخ می دهد و اگر من همانطور که برای رفتن به مسافرت و لذت بردن از سفر برنامه ریزی می کنم برای مدیریت افکار و انتظارات درونی خودم برنامه ریزی نکنم به هم ریختگی درونی سبب می شود که نه تنها از زیبایی های دنیای بیرون لذت نبرم بلکه سطح بالایی از بهم ریختگی احساسی را در دنیای درون تجربه کنم.
این بخشی از زندگی شخصی من بر اساس استفاده از فرمول های ذهنی جدید است که در نهایت باعث تغییر شرایط زندگی من شده است.
اطمینان دارم آگاهی که در این مستند آموزشی ارائه شد است به من و دوستانم کمک می کند تا نگرش و عملکرد بهتری در زندگی داشته باشیم.
برای استفاده بهتر از این مجموعه آموزشی پیشنهاد می کنم در هر جلسه قوانین ذکر شده را استخراج کرده و درباره آن در بخش نظرات برداشت خود را بنویسید. به این ترتیب علاوه بر کمک به خود برای درک بهتر قوانین به دیگران کمک می کنید تا برداشت بهتر و عمیق تری از نکات آموزشی هر جلسه داشته باشند.
منتظر خواندن نوشته های شما هستم
همراه همیشگی شما: رضا عطارروشن
Rating 4.50 from 16 votes
با دیگران به اشتراک بگذارید تا امتیاز بگیرید!
با سلام خدمتذشما استاد عزیزم و دوستان و هم مسیری های موفقم، این که برای ادامه زندگی و بهتر بودن زندگی با چه دیدی باید نگاه کنیم به شرایط خیلی مهمه و چه احساسی داشته باشیم و راحت بودن ما در تی مسیر زندگی و در سفر ها و ارامش ما که باید در هر شرایطی سعی کنیم بهترین خودمون باشیم و بهترین تصمیم رو بگیرم و از محیطی که هستیم لذت ببریم و خودمون رو تحت تاثیر محیط اذیت نکنیم باید از محیط لذت درونی ببریم،
بنابراین باید همیشه توجهتون به اصل زندگی باشه یهنی زنده بودنتون و ادامه زندگی رو سپری کردن، اینکه چطور زندگی میکنید مهمتر است این است که کجا هستید و این مهمه که اصل رو ببینیم، ماهیت پیرامون ما تحت تاثیر قرار دهیم هیچ وقت خودمون رو وابسته به محیط و آدمها نکنیم نباید غصه بخوریم رهایی از افکار منفی باید برای خودمون یک روش فکری باشد،
پس انسان ها داشتن چه دلیل باشه انجام یک کار خاص هم آرامش حال خوبی داشته باشیم ، باید در شرایطی که هستیم لذت ببریم و بهترین استفاده را کنیم و از داشته هامون و چیزهایی که داریم که به خوبی استفاده کنیم بودن که چه احساس به ذهنمان بدهیم باید انضباط فکری داشته باشیم و تحت تاثیر شرایط ذهنمان را قرار ندهیم،
وقتی که هستیم فکری داشته باشیم دیگه فرقی نمیکنه که در چه محیطی یا مکانی قرار داریم اما منظم و از ماه چه لذت می بریم و به نما تحت تاثیر آدم ها و عوامل محیطی قرار نمی گیرد و در راستای این ثبات خودش انجام می دهیم و لذت میبریم و نظم شخصی خودمان را داریم،شرایط زندگی را نخورید زیرا که شرایط همیشه در حال تغییر کردن است و عوض میشه چه از نظر فکری و چه از نظر جسمی و بیرونی شرایط یکنواخت می ماند فقط محیطی که در آن هستیم وزن می شود اما همیشه شرایط تغییر می کند و دنبال کردن ما مفید و موضوعاتی که احساس خوب و بهتری به شما می دهند نظم مشخصی را در ذهن تان داشته باشید و از شرایط سنی استفاده را کنید و بدانید که شرایط تغییر پذیر است و به شرایطی که فکر کنید و توجه کنید خواهید رسید و به احساس خوب دست خواهید یافت
با تشکر از شما استاد عزیزم