چالش‌های ذهن چاق

به نام خداوند بخشاینده مهربان 

در مورد باورها باز هم در مورد باورها،باورها نقش مهمی در زندگی بشر ایفا می کند.مثلا شخصی باور کند که وضع مالیش هیچ وقت خوب نمی شود او هرچه تلاش کند در فقر باقی می ماند چون باورش این است که هیچ وقت ثروتمند نمی شود کسی که به بیماری مبتلا باشدو باورش این باشد که هیچ وقت خوب نمی شود تا آخر عمرش در رنج وبیماری به سر می برد.

در مورد چاقی که کلی باورهارو آموختیم،بعد ازدواج چاق می شویم‌،در مسافرت چاق می شویم،فلان غذارو بخوریم چاق می شویم‌،تعطیلات باعث چاقی می شود،بارداری باعث چاقی می شود،طبیعی است بعد سن یائسگی چاق شویم،شیرینی خوردن باعث چاقی می شود،بی تحرکی باعث چاقی می شود،یا مثلا عید نوروز یا ماه مبارک رمضان باعث چاقتر شدن ما می شود وخیلی خیلی باورهای دیگر که آموختیم که باعث چاقی یا چاقتر شدن ما شده اند.

در مورد عید نوروز خوب من ازینکه چاق یا چاقتر شوم نگران نبودم فقط بخاطر اینکه در معرض شیرینی قرار بگیرم و همش با بخور نخورهای ذهنم مواجه شوم نگران بودم فقط فقط بخاطر شیرینی واون هم در سال‌های خیلی قبل،وچون این سالها چون همواره در حال رژیم و کالری شماری و عمل جراحی و بعد اون هم همش یادر رژیم یا در افکار رژیمی قرار داشتم دیگه رفتارم در عید هر سال بهتر از سال قبل می شد وبااطبع نگرانی هم کمتر می شد و فقط دوست نداشتم که شیرینی بخریم ومن با میوه واجیل هیچ مشکلی نداشتم والبته خیلی هم تحت کنترل بودم یعنی تقریبا هیچ حسی به میوه یا اجیل نداشتم والان هم ندارم یعنی از خوردنش اصلا ناراحت نبودم واز نخوردنش هم اصلا ناراحت نبودم یعنی رفتارم کاملا عادی بود یعنی کسی مثلا اجیل یا میوه می خوردومن نمی خوردم اصلا حس بدی نداشتم میگم مشکلم سر شیرینی بودو خیلی اهل شکلات هم نیستم وهم خیلی تنقلات دیگر.

ولی قبل عید هر وقت حرف خریدن شیرینی وبقیه چیزها می شد همیشه آرزو می کردم که شیرینی نمی خریدیم که من مجبور نشوم بخورم وبه مادرم هم اتفاقا می گفتم میشه شیرینی نخریم چون دیدنش و نخوردنش نگم حالا عذاب،برایم حیلی سخت بود ومن معمولا بعد عید باید وزنم اضافه می شد خوب نا خود آگاه در عید برای همه تقریبا پر خوری بوجود می آید برای افراد چاق هم خوب بیشتر صورت می گیرد که این هم باعث اضافه وزن بعد می شود.من اوج شیرینی خوردنم به سه یا چهار روز می کشید که بعدش تا مدتی عذاب وجدان داغونم می کرد.

یعنی درسته در اون لحظه حس خوبی داشتیم ولی بعد اون عذاب وجدان شدیدی سراغ هممون می‌آید ولی این سالها دیگه یاد گرفتم خودم را کنترل کنم‌ یا به عبارتی نمی خوردم یا کمتر می خوردم وحالا به قول یکی از دوستان حالا به خاطر ترس از چاق تر نشدن یا هرچیز دیگر کمتر می خوردم.و خوب کسی باور قبلی داشته باشد که بعد عید یا بعد ماه رمضان چاق می شود ویعنی از قبل تصورش این باشد صد در صد چاقتر می شود.

ولی من امسال بعد نوروز اتفاقا وزنم کمتر شده بود واین برایم خیلی خیلی خوشحال کننده بوده است وهمچنین در مورد ماه مبارک رمضان واقعا نمی‌دانم چرا بلید حتی در این ماه وزن ما جای پایین آمدن بالاتر رود؟ومن تصورم این بود که در ماه مبارک چون سوخت ساز بدنم پایین می آید من وزنم بالا می رود وگرنه چه دلیلی داشت که وزنم بالاتر رود.

خوب من بعد عملم دیگه واقعا نتوانستم سعادت روزه گرفتن رو پیدا کنم با اینکه چن سال پیش کلی روزه مستحبی می گرفتم ولی الان با وجود علاقه شدید به روزه گرفتن دیگر نمی توانم روزه بگیرم چون حالم به شدت بد می شود وهم اینکه داروی قند مصرف می کنم.

ولی واقعا خیلی دوست داشتم بتوانم روزه بگیرم وازینکه نمی توانم واقعا حس بدی به من دست می دهد.احساس عذاب وجدان می کنم.ولی سال گذشته نمیدونم چن روز رو گرفتم حالا نه به نیت لاغری، بلکه چون دوست داشتم بگیرم ولی بعد چن روز وزن کردم با کمال تعجب خیلی وزنم بالا رفت بالاتر ۳کیلو وای خدای من داشتم دیوانه می شدم اخه به جه دلیل وزنم بالارفت بود؟

اخه هر چه فکر می کنم غذای زیادی نخورده بودم واقعا حس کم شانسی به سراغم می آمد که من حتی با روزه گرفتن هم وزنم باید بالا برود؟واقعا احساس بدی داشتم‌.چون من تو هیچ چی زیاده روی نمی کردم ما در ماه مبارک حتی یک بار هم به فرض مواد پر انرژی مثل بامیه یا زولبیا اصلا نمی خریدیم یا حتی غذاهای به فرض،پرانرژی که مثلا پر روغن باشد اصلا نمی پختیم ومثلا فرنی شاید حتی سه بار هم نمی پختیم.

مثلا حتی یک بار برادرم برای ما مقداری بامیه آورده بود ومن اصلابرام مهم نبود بخورم وبقیه می خوردند ولی با این وجود این وضعیت برای من پیش میومد ومن خیلی اعصابم خراب می شد که من با اینکه این این همه رعایت می کنم چرا وزنم بالا می رود؟ولی الان که داریم این فرمولها را یاد می گیریم نباید هیچ چیز را عامل چاقی بدانیم وقتی یاد می گیریم که ژنتیک باعث چاقی نیست وقتی یاد می گیریم فلان دارو باعث چاقی نمی شود وقتی یاد می گیریم فلان غذا باعث چاق نمی شود چطور فکر می کنیم که مسافرت یا تعطیلات عید یا ماه رمضان باعث چاقی می شود؟

پس وقتی یاد گرفتیم اون باورها باعث چاقی نمی شود پس به این باور هم رسیدیم یا داریم می رسیم که تعطیلات عید باعث چاقی نمی شود چون یاد می گیریم که فرمول‌هایمان عوض کنیم چون دارد خودبه خود عوض می شود پس الان نباید مثل سال‌های قبل استرس داشته باشیم 

چون هرروز داریم این فرمول‌ها رو یاد می گیریم ووقتی این فرمولها را یاد بگیریم دیگر چه فرق می کند عید باشد مسافرت باشد مهمانی یا عروسی باشد یا ماه مبارک رمضان باشد وقتی ما آن باورها رو داریم یاد می گیریم آیا فرق می کند چه زمانی یا کجا باشد؟ خوب من الان به خودم فکر می کنم که اگر در آن موقعیت باشم باید از چه فرمولی استفاده کنم به نظرم در مواجهه با این شرایط با توجه به آموخته های که یاد گرفتیم به راحتی می توانیم با این شرایط کنار بیایم…