سالاد اولویه لاغری

سلام . به به چقدر عالی بود این فایل . 

وقتی باور می کنیم که غذاها لاغر کننده هستند این نگرش واکنش ذهن مارو نسبت به مواد غذایی تغییر میدن . 

این فرمول انسان رو آروم می کنه 

همراستا با قوانین طبیعته 

ذهن باهاش موافقه .

دل باهاش موافقه .

بدن تاییدش می کنه . 

و خیلی قشنگ و منطقی احساس مارو نسب به خوردن خوب می کنه . 

حس ولع و پرخوری رو از انسان دور می کنه 

حس ناخونک زدن و دزدکی خوردن رو از انسان دور می کنه .

حساسیت مارو به مواد غذایی دور می کنه .

یعنی تصویر پررنگ غذا رو در ذهن ما کمرنگ می کنه . وقتی ما غذها رو لاغر کننده بدونیم  دیگه  حس محدودیت رو به خودمون تحمیل نمی کنیم که از اون طرف ولع ما زیاد بشه . 

خیلی مهم هستن فرمولها . اینکه چجوری از فرمولها استفاده کنیم که واکنش ذهن ما بشه آرامش بشه امید بشه انگیزه بشه راحتی . 

وقتی ما با خیال راحت بدون استرس بدون ترس مینشینیم سر سفره اصلا دیگه نمیتونیم پرخوری کنیم .

همون ذهنی که دستور به پرخوری میداده خودش اجازه ی خوردن نمیده . 

دست از تخریب برمیداره و ما خیلی راحت با حس و حال خوب لاغر میشیم . 

رفتارهای ذهن واکنش نگرش ما هستند . 

ما هر نگرشی که داشته باشیم اگر همراستا با قوانین طبیعت باشه ذهن دستور به رفتارهایی میده که اونها هم  همراستا با طبیعتن . 

اگه میبینیم پرخوری ازمون سر میزنه که رفتاری ناهمسو با طبیعته چون نگرشی ناهمسو با طبیعت داریم . 

نیروی چاق کنندگی به غذاها دادن یکی از باورهای ناراستا با طبیعته که سبب ایجاد رفتارهای نابه هنجار میشه . 

ولی وقتی باور کنیم غذاها لاغر کننده هستند تمام رفتارهای ما اصلاح و همراستا و همسو با آفرینش اصلی که همون تناسب اندام هست میشه . 

حالا چجوری باور کنیم غذاها لاغر کننده هستند . 

خیلی راحت با خود علم میشه این رو ثابت کرد . 

روغن ها دیگه بالاترین مواد غذایی هستند که ما باور داریم چاق می کنند و بعد هم نان و برنج و سیب زمینی .کدام یک از  دو دسته مواد غذایی  تا حالا هضم نشدن در بدن ؟ 

اصلا ما وقتی چیزی میخوریم مگه امکان داره غذا هضم نشه . 

نه امکان نداره وگرنه اگه غذایی در معده به خاطر مریضی هضم نشه ما اون رو بالا میاریم بدن اجازه ی عبور نمیده . 

پس هر غذایی که میخوریم از جمله روغن و کربوهیدرات همه توسط اسید معده تجزیه میشن . 

تجزیه کردن مواد یعنی ما باید نیرویی بیشتر از اون مواد بهشون وارد کنیم تا اونها رو تجزیه کنیم . 

خب پس ما اگر تونستیم ماده ای رو تجزیه کنیم تا انرژیش رو استخراج کنیم قطعا نیرویی بیش از خودش به کار بردیم که تونستیم انرژی اون رو استخراج کنیم . 

پس غذاها لاغر کننده میشن . چون نیرو وانرژی  غلبه بر اونها از خود انرژی اونها بیشتره . 

پس اون غذا برای تبدیل انرژی خودش از ما انرژی میگیره . انرژی بیشتر از انرژی خودش تا تجزیه بشه وگرنه اگه انرژی کمتر باشه اصلا تجزیه نمیشه . 

تازه بعد از اونم که تجزیه کرد و انرژیشو استخراج کرد همه ی انرژیشو که نمیگیره بقیه رو به صورت مدفوع به طبیعت برمیگردونه که اگه کالری مدفوع رو حساب کنند که گیاهان ازش تغذیه می کنند متوجه خواهند شد که انرژی دفع شده هم بسیار زیاده که اونم باز از خود ماست نه صرفا خود غذا . 

یعنی ببینید برای دریافت مثلا ۱۰۰ کالری انرژی ما باید خیلی بیشتر از ۱۰۰ کالری انرژی مصرف کنیم تا اون رو به چرخه ی طبیعت برگردونیم .

پس همه ی غذاها لاغر کننده هستند . 

اما علت چاقی ما فقط و فقط باورهای ما هستند که قدرت چاقی میدیم به غذا .

ذهنمون چربی درست میکنه نه غذاها . 

پس اگر این فرمول رو پاکسازی کنیم (غذاها چاق کننده هستند ) و 

به ترتیب دو فرمول جایگزین کنیم 

غذاها چاق کننده نیستند .

غذاها لاغر کننده هستند .

به مرور این دو باور عالی که همراستا با طبیعت هست مارو لاغر می کنه . 

حتی هیچ قدرتی ندادن به غذاهم مارو لاغر میکنه . چون حداقل خلاف طبیعت نیست . 

اجازه بدیم طبیعت کار خودشو کنه . یا سکوت کنیم یا قدرت چاقی ندیم یا قدرت لاغری بدیم . 

این باورها مرحله مرحله هستند و همه ی اینها به راحتی در مسیر لاغری هستند .

خدایا شکرت این مسیر چقدر زیباست . 

خب چون شما باور دارید که سرانجام لاغرای پرخور اینه قطعا مواردی هم پیش روی شما میان که این ویژگی رو دارن . 

ولی من خیلی از لاغرای پرخوری رو هم دیدم که تا آخر عمرشون لاغر موندن . 

ولی من خودم باور چاقی دارم نمیتونم مثل اینا باشن ولی بهشون ایمان دارم و میدونم اونا هستن که انقدر باوراشون محکمه که هیچی نمیتونه اونارو چاق کنه حتی پرخوری . 

وگرنه که خودم مثل همه ی شماها پرخوری کنم چاق میشم چون باورشو دارم . 

پس از دور اونا رو تماشا می کنم و تحسینشون می کنم و میگم نوش جونتون بخورید و لذت ببرید که این پاداش کسانیه که قدرت خواسته هاشون رو دست خودشون گرفتن نه مایی که خوردن زیاده از حد رو یکی از منطق های ذهنمون میدونیم  و برامون کاملا منطقیه که آدم اگه زیاد بخوره چاق میشه .

این منطق ذهن چاقه وگرنه اون شخص منطق ذهنیش اینه من هرچی بخورم چاق نمیشم و تا اخر عمرشم ذهنشو حفظ کرده و بازم اونقدر محکمه که نه سن و سال نه پیر شدن نه زایمان نه دارو نه غذا هیچی نمیتونه باورشو بشکنه . 

اون دوستی که شما میگید لاغر پرخور بود اون یه جا ضعف از خودش نشون داد . 

اون تحت تاثیر حرفهای امثال خاله جان قرار گرفت و مطمئنا قبل از شما بارها تو گوشش خوندن اونم یاد گرفت و تحت تاثیر قرار گرفت و به همین راحتی چاق شد . 

امثال شما به خاطر دلسوزیتون اون رو چاقش کردید و البته که در مرحله اول خودش حرفاتون رو پذیرفت و چاقی براش منطقی شد و به راحتی چاق شد . 

ولی من نمیپذیرم . من ایمان دارم اگه کسی اونقدر در مدار لاغری بمونه حتی پرخوری کردنم روش اثر نداره . 

چون منطق لاغریش خیلی قوی شده . چون حتی پرخوری کردنم منطق لاغریشو فعال می کنه . 

من خودم روی اون مدار نیستم . برای همین در جهنم چاقی دارم دست و پا میزنم . 

اما ایمان دارم همچین مداری هست . 

ایمان دارم اون مدار اصلی لاغری و اونقدر عمر می کنم و تلاش می کنم تا در اون مدار مستقر بشم تا هیچ چیز و هیچ کس نتونه  منطق لاغریم و بشکنه . 

به هر حال ما هممون چاقیم از استاد گرفته تا امثال من و شما . 

پرخوری روی ما اثر داره . 

چون پرخوری منطق چاقیمون رو قویتر می کنه .

پس باید جهنم تناسب رفتاری رو تحمل کنم چون حقمه .  باید بتونم نخوردن رو نیاز خودم بدونم چون حقمه چون چاقم . چون ذهنم چاقه . 

پس باید محرومیت بکشم چون حقمه . چون باورم ضعیفه .  

من به شما و بقیه کاری ندارم . 

چون نمیپذیرم نمیپذیرم من چاق شدن رو حتی در پرخوری نمیپذیرم . 

بدن من طبیعتش لاغریه .

بدن من نباید چاق بشه . 

نباید چاق بشه . 

چاقی قانون نیست .

این تناسب اندامه که قانونه . 

چاقی تحمیل شده است به ذهن ما . 

و هر چقدر بگم پرخوری دلیل چاقیه پرخورتر میشم . 

پرخوری دلیل چاقی نیست . 

پرخوری منطق چاقی نیست . 

ذهن نباید با پرخوری چاق بشه این قانونه . 

اگه من بهش نمیررسم دلیل بر نبودنش نیست .

دلیلش اینه من روی مدارش نیستم و خودمو در مدار چاقی نگه داشتم . 

همتون چاقید . 

همتون چاقید 

بیخود دارید دست و پا میزنید . 

این لاغر شدن نیست . 

این زجره 

این زجره . 

و من دیگه هیچ وقت اینجا نمینویسم . 

الانم دارم به پهنای صورتم اشک میریزم که بازم با افراد چاق دارم نشست و برخاست می کنم . 

خداحافظ همتون . خداحافظتون . من اینجا هم چاق میشم چون دارم میبینم . 

دارم میبینم همتون چجوری دارید دلیل میارید برای اثبات چاقی . 

ما هممون چاقیم ولی ایمان دارم مدار لاغری واقعی این مدار نیست . مداریه که من در اون هیچ ترسی از چاق شدن نداشته باشم . هیچ ترسی از پرخوری نداشته باشم . 

من ایمان دارم همچین مداری هست و یه روزی بهش میرسم . چه توی این زندگی چه توی زندگی های بعدی . 

هیچ کدومتون و نمیبخشم . لاغری با ذهن این نیست . من اون اول ۲۰ کیلو کم کردم اون لاغری با ذهن بود . 

ولی نزاشتین . امثال شماها نزاشتین و استادم با شما همراهی کرد . 

دیگه نمیتونم باهاتون بمونم . میرم و مطمئنم چاق میشم تا راه لاغری واقعیمو پیدا کنم ‌ 

میرم ولی خدا هست . خدا هست خدا  بالاتر از شیطانه و میدونم منو میرسونه به بهشت آرزوهام . 

خدانگهدار همتون . 

سلام . 

 اصلا اصراری ندارم کسی حرفمو باور کنه  

مدارهای لاغر شدن بی نهایته . 

هر دیدگاهی مربوط به یه مداره . 

آگاهیی که شما در مدیر کارخانه خود باشید رو میگید کاملا صحیحه . ولی مدارش با صحبتهایی که من گفتم فرق داره . 

هر انسانی مدارش با انسانی دیگه فرق می کنه . 

حتی خود یک انسان در زمانهای مختلف در مدارهای مختلفه . یعنی به عنوان مثال دیدگاه امروز من با دیدگاه دیروزم متفاوته . 

آگاهی ها بی نهایتن . 

و هر کدوم مربوط به مدار مخصوص به خودشن . 

ما با باور کردن خودمون رو وارد اون مدار می کنیم . 

اما باور به این مفتیها اتفاق نمی افته . تا چیزی رو به چشم نبینیم باور نمی کنیم . تازه خیلی وقتها میبینیمم باور نمی کنیم . 

تمام فایلهای استاد درستن چون در این مدارها به لاغری رسیدن . 

خیلی ها هستن حرفای استاد و باور ندارن و رژیم و ورزش رو راه حل لاغری می دونند خیلیها هستن از اون طریقها لاغر شدن چون باورش کردن و در اون مدارن  حتی هیچ اطلاعی هم از لاغری با ذهن ندارند . 

در ضمن یه نکته دیگه هم این هست که استاد خودشون مسیری رو انتخاب کردن که کارایی تر عملی تر باشه . چون مردم کارهای ذهنی رو باور نمی کنند ولی هست . 

مسلما اگه فقط از باورهای ماورائی استفاده میکردن و اون مدارها رو انتخاب میکردن کسی حرفشون رو باور نمی کرد و شاید بشه گفت کار و بارشون بی رونق میشد . 

رو آوردن به رفتار صحیح رو خب همه قبول دارن  و سعی می کنند عملیش کنند . قابل باورتره براشون . 

پس دوره ها فروش میره . استقبال میشه . چون مردم دنبال راههای قابل مشاهده هستن . 

 همین موبایلی که الان توی دستمونه زمانی هیچ کسی باورش نداشت که میشه وسیله ای باشه که در کسری از ثانیه بتونیم کلی اطلاعات رو رد و بدل کنیم . 

خیلی ها باورش نکردن . 

ولی کسانی که باورش کردن تونستن اختراعش کنند . 

اونقدر آزمون و خطا شده و هنوزم میشه و تا ابد هست تا هربار ورژن بهتریش رو ارائه بدن که کاراییش بهتر باشه و نمیشه گفت که قبلیها اشتباه بودن و این نسخه جدیده درسته . همه ی اونها درست بودن و مراحلی از تکامل رو سپری می کردن 

به هرحال چیزی که هست اینه هنوزم خیلی از ما باور نمیکنیم این گوشیها چطور میتونه انقدر راحت همه ی مردم دنیا رو به هم وصل کنه ولی داریم ازش استفاده می کنیم . 

مدارهای شناخت بی نهایته  و همه ی اونها برای ما قابل استفاده نیستن اما هستن افرادی که به این مدارها رسیدن و ازش عبور کردن . 

ولی باور نکردنش دلیل بر نبودنش نیست . چون مثلا همین فایل مدیر کارخانه باید در همه مردم وجود داشته باشه . اما در انسانهای لاغر پرخور این فرمول جواب نمیده . اما برای من و شما جواب میده چون ما در مدارشیم . برای اکثر بچه هایی که میان اینجا جواب میده چون اکثرا در مدارشن . 

فایل مدیر کارخانه در مدار من و شما گفته شده ولی در مدار یک انسان لاغر پرخور  غیر قابل باوره . البته اونم به محض باور کردن براش تاثیرگزاره . 

میخوام اینو بگم استاد تمام سعیشون اینه که از فرمولهایی استفاده کنند که روی اکثریت جواب بده و چون اکثر مردم در مدار پذیرش تغییرات رفتاری هستند و البته خودشونم به این تغییر رفتار باور دارن و علاقه دارن  از این شیوه برای لاغری با ذهن استفاده کردن . 

برای همین من اصراری ندارم کسی حرفمو باور کنه چون  خودمم در  مدار صحبت های خودم تثبیت شده نیستم . چون وقتی میرم روی اون مدارها میبینم انسانهای کمی اونجان  . در حالیکه در مدارهای بیرونی تر انسانهای بیشتری هستن . پس منم ترجیح میدم در مدارهای بیرونی تر بمونم  و از دور مدارهای درونی تر رو نظاره کنم . 

شاید بازم پیچیده صحبت کردم ببخشید . 

سلام . 

ببینید من کاملا علمی ثابت کردم که شما هرچقدر بخورید شما رو لاغر می کنه . حتی اگه زیاده روی کنید

انرژی غذا برای استخراج و تجزیه  نیاز به گرما و انرژی  داره .  این قانون شیمیست .

وقتی چیزی میخواد تجزیه بشه باید بهش انرژی داد تا موادش از هم جدا بشه . غذای ما برای تجزیه شدن از بدن ما انرژی می گیرن . ملکول به ملکول . یعنی  شما هرچی غذا بخوری لاغرتر میشی . 

چون قبل از اینکه انرژی غذا بخواد در ما ذخیره بشه خودش انرژی ما رو گرفته . غذا هیچ وقت به ما انرژی نمیده . چون از لحاظ آفرینش ما از اون برتریم . اون برای تبدیل خودش به بهتر شدن انرژی مارو جذب می کنه  . 

حتی تمام اندامهای بدن از روح ما انرژی میگیرند نه از غذایی که میخوریم  . غذایی که مصرف می کنیم اصلا انرژی مورد نیاز برای اندامهای مارو نداره . 

ما زنده به جانمون هستیم نه زنده به خوردن . 

این اصل آفرینشه . 

منتها فکر ما  همیشه این بوده که غذا به ما انرژی میده اضافه اش جذب میشه زیاد بخوری ذخیره میشه و … در حقیقت چیزی که چاقمون می کنه انرژی و احساسیه که این افکار به ما میدن اونم  بیشتر زمانیکه ما پرخوری می کنیم . 

چون با تکرار زیاد عمل خوردن نگرش و حس پرخوری در وجودمون فعال میشه و روی فرایند مغزمون اثر میزاره و بدن طبق دستورات مغزی و احساسمون از حالت طبیعی خارج میشه . ما برای این نباید پرخوری کنیم که نگرش و حس چاقی در ما فعال نشه .تنها علت پرخوری نکردن خاموش کردن ذهنیت چاق کننده است . 

چون ذهن ما عادت کرده خوردن رو چاق کننده می دونه . در حالیکه خوردن دقیقا مثل پلک زدن مثل نفس کشیدن مثل جریان خون و … یک فعل هست و برای انجام پروسه اش نیاز به انرژی داره .  منتها فعلی که ما تا یه حدی میتونیم در کنترل خودمون بگیریمش و همین ارادی بودنش باعث شده ما اون رو تبدیل به چاقی کنیم . وگرنه اگه این فعل هم مثل بقیه افعال غیر ارادی بود ما نیروی چاقی بهش نمیدادیم  و هیچ وقت خوردن در ما حس چاقی ایجاد نمیکرد . مگه کسی با نفس کشیدن چاق میشه که با خوردن چاق بشه . 

اما به هر حال رسیدن به این دیدگاه خیلی تمرین میخواد و نیازه این نگرش بارها و بارها تکرار بشه تا تفکرات قبلی از بین بره .  من خودمم هنوز  درگیر خوردن و نخوردنم . چون دیدگاههای چاقی در منم هست . 

پس برای اینکه این دیدگاهها فعال نشه منم رفتار متناسب رو جایگزین می کنم و تمرین می کنم خوردنهای اضافه رو که اتفاقا کلی هم ازم انرژی میگیرن حذف کنم . اصلا همین عذاب وجدان همین سنگین شدن و خوابیدن بعد از خوردن و اینکه اتفاقا با بیشتر خوردن ما خسته میشیم نشون میده غذا خوردن چقدر از ما انرژی میگیره ‌وگرنه انقدر بی حال نمیشدیم . 

اتفاقا وقتی نمیخوریم انرژی بیشتری داریم و بدن سالمتره چون لازم نیست تمام انرژیشو بزاره روی فرایند گوارش . گرچه انرژی ما چون به خدا وصله هیچ وقت تموم نمیشه و همیشه جاریه ولی همواره صرف فرایند گوارش میشه که بهتره ما اعمال دیگه ای رو جایگزین کنیم که بتونیم در فرایند لاغر شدن تنوع به خرج بدیم . 

زنده باشید مهربونم . نظر لطفتونه . 

باید تمرین بیشتری کنید . 

ببینید ما همین حالا هم که داریم باورهای لاغر کننده ایجاد می کنیم هنوزم باور چاقی داره کار می کنه . هنوزم داریم با توجه کردن بهش آب میدیم و درخت چاقی رو در نهادمون پرورش میدیم . ولی خب در کنارش داریم نهال لاغری رو هم پرورش میدیم . برآیند این تفکرات میشه جسم فعلی ما . 

قدرت لاغری رو باید در نهادتون بیشتر کنید . با چاقی نجنگید اما به لاغری بیشتر توجه کنید تا اونم بزرگ و تنومند بشه . 

لاغری الان یک نهاله . توجه بیشتری میخواد . باید آگاهانه نهال لاغری رو پرورش بدیم تا در ناخوداگاه زور لاغری بر چاقی غلبه کنه و آب توجهمون بره سمت اون . 

ببین وقتی لاغری بره ناخوداگاه دیگه این فکرا نمیاد سراغتون . دیگه   نمیگید غذا منو چاق می کنه . چون دارید میبینید نه تنها غذا چاقتون نمی کنه بلکه لاغرتونم می کنه .  دیگه عذاب وجدان نمیاد حس پرخوری نمیاد حس چاقی نمیاد نفرت از خود نمیاد توجه به قسمتهای چاق بدن نمیاد . اصلا فکر به غذا دیگه نمیاد . فقط موقع گرسنگی فکر غذا میاد بعد شما میخوری وقتی هم سیر بشی دیگه میلتون نمیکشه و غذا رو هرجایی که هست قطع می کنید . 

دیگه وسوسه نمیشید برای بیشتر خوردن . دیگه درونتون مدام  نمیگه بسه چقدر میخوری  که ولعتون بیشتر بشه .

وقتی سیر میشید حتی یه لقمه اضافه تر دیگه نمیتونید بخورید . 

در مدار لاغری غذاها لاغر می کنند این باور صحیحه ولی وقتی در مدار چاقی باشیم  غذاها چاقمون می کنند  . درست هم هست غذاها در مدار چاقی چاقمون می کنه اما علتش  خود غدا نیست . علتش دیدگاه و نگرش چاق کننده ماست . 

فایلهای استاد رو بارها گوش بدید .  

نیاز هست که نگرشتون بیشتر تغییر کنه . 

باز هم باید تکرار کنید . 

فایلها رو مرتب گوش بدید بنویسید تحلیل کنید . ذهنتون رو با باورهای لاغری آغشته کنید . 

و هرکاری که حس چاقی بهتون میده انجام ندید . مثلا پرخوری بهتون حس چاقی میده فعلا انجامش ندید چون هنوز ذهن چاق غالبه . برای همین از خوردن حس چاقی میگیره . 

ولی با خودتون بگید من که میدونم این منو چاق نمیکنه برعکس  لاغرتر هم میکنه ولی چون احساس چاقی میاد سراغم فعلا انجامش نمیدم ولی میدونم یه جایی میرسه که من باورهای لاغریم بر چاقی غلبه می کنه و اون وقت میتونم راحت بخورم بدون اینکه ترس و عذاب وجدان بیاد . 

روی باورهای دیگه کار کنید فایلهای سایت رو همه رو گوش بدید نوشته ها رو و …. ذهن لاغرتون رو اینجا  تقویت کنید بعد خودتون میبینید این حسها خیلی کمرنگ تر میشن ‌ .  نیاز به استمرار بیشتری هست تا باورهای لاغری بشه اصل وجودمون 

میدونید وقتی ذهن انسان لاغر میشه دیگه خوردن و نخوردن رو رها می کنه .

این حساسیتی که  در زمان چاقی داشتیم و دلمون واسه غذا پر میکشید دیگه نداریم . 

اصلا دیگه غذا حالت بت پیدا نمی کنه برامون . شد میخوریم نشد نمیخوریم . 

میدونید نیاز کاذب نسبت به غذا از بین میره . خودت غذا رو پس بزنی نه اینکه به زور کنترل کنی .

وقتی ذهنتون لاغر بشه  واکنشهای فکر و احساس و رفتارتون خودبخود درست میشه . چون تمایلتون تغییر می کنه  .

فقط تمرین میخواد .  هرچی بیشتر بگذره شما لاغرتر میشید .