جلسه دوم: بارگزاری تصویر ذهنی

فایل صوتی استاد رو گوش دادم و ان‌شاءالله از امشب تمرین رو آغاز میکنم. 

صحبت هاشون در مورد ذهن خودآگاه و اینکه شیطان در ذهن ماست بسیار عالی بود . واقعا لازم داشتم اینها رو بشنوم. 

خدایا شکرت که من رو وارد این سایت کردی.

خدا رو شکر که حضورم توی این سایت نه فقط بر لاغری بلکه بر تمام ابعاد زندگیم تاثیرگذار است.

سلام به همه دوستان امیدوارم که حالتون خوب باشه. من دیشب تمرین رو انجام دادم خیلی احساس خوبی پیدا کردم . یک پیامی دارم برای اون دسته از دوستانی که مثل من تازه اول راهن. ذهن ما مثل یک لیوان هست که یه آبِ رنگی توشه مثلاً آب قرمز رنگ .

زمان می‌بره تا رنگ این آب تغییر کنه. تمرین‌هایی که انجام میدیم، دانشی که استاد عزیزمون در اختیارمون قرار میده و مطالبی که از همدیگه یاد می‌گیریم، مثل قطرات آبی زلالیه که داره روی این لیوان می‌ریزه به مرور آب قرمز رنگ سرریز می‌کنه و بعد کم کم شروع به کمرنگ شدن و کمرنگ شدن می‌کنه تا زمانی که ذهن ما پر میشه از آب زلال. پر میشه از افکار صحیح افکار درست احساسات مثبت . راه حل این موضوع فقط و فقط استمرار مرور کردن پایداری کردن مصر بودن. 

اگر می‌بینیم دوستان ما که مدت‌هاست همراه سایت هستند پیشرفت زیادی داشتند به خاطر اینکه اون‌ها زمان گذاشتند تا ذهنشون رو شستشو بدند من مطمئن هستم که من هم می‌تونم نا خالصی و آلودگی‌های ذهنی رو از ذهن خودم پاک کنم. ان‌شاءالله 

دیشب تمام چیزهایی که آرزو داشتم رو توی ذهنم متصور شدم. خودم رو دیدم که به تناسب اندام رسیدم. خودم رو به وضوح می‌دیدم که شاداب‌تر جوان‌تر سرحال‌تر و امیدوارتر هستم. پر از انرژی‌های مثبت و پر از امید به آینده. خودم رو می‌دیدم که به خودم می‌بالم. عزت نفس دارم اعتماد به نفس دارم. محکم قدم برمی‌دارم. شمرده شمرده صحبت می‌کنم . آرامش دارم. در زمان غذا خوردن غذا رو آرام آرام می‌جوم و در زمان راه رفتن ثابت قدم گام برمی‌دارم و صاف می‌ایستم. خودم رو دیدم که همراه یکی از عزیزانم هستم و داریم میریم تا لباس‌هایی رو که دوست دارم تهیه کنم. چقدر این تصورات برای من دلنشین بود. واقعا لذت بردم. با خودم عهد بستم که هر شب حتماً انجامش بدم.

امروز به لطف خدا متوجه یه تغییر خیلی جالب توی خودم شدم که شاید مستقیماً به لاغری مرتبط نباشه اما خیلی به تغییرات ذهنی من مربوط می‌شه 

سال‌هاست که عادت کردم صبح که از خواب بلند می‌شم تا زمانی که چایی دم بکشه توی اینستاگرام بچرخم

الکی می‌چرخیدم و مطالب مختلف رو بالا و پایین می‌کردم 

غافل از اینکه خبرهای بد حالم رو بدتر می‌کنه و خبرهای خوب هم که مربوط به زندگی دیگرانه به من ربطی نداره مثلاً اینکه فلان بلاگر الان ترکیه است یا فلان بلاگر سیسمونیش رو از کجا خریده….

امروز متوجه شدم توی دو هفته‌ای که توی سایت بودم 

بیشتر وقتم رو صرف نوشتن خوندن گوش دادن کردم 

و حتی زمانی که در حال گوش دادن یا نوشتن یا خوندن نبودم 

در حال کار ارزشمندی بودم در حال فکر کردن

 فکر کردن به چیزهایی که آموختم و چیزهایی که دوست دارم بیاموزم و تغییراتی که دوست دارم توی زندگیم ایجاد کنم 

به جای اینکه فالوور زندگی دیگران باشم فالوور زندگی خودم شدم فن زندگی خودم شدم

سلام از مریمی که دو هفته است عضو سایته 

باورم نمیشه که دیگه حریص نیستم توی مغازه از همه ی خوراکی ها ور نمیدارم هول نیستم چون می‌دونم نعمت خدا همیشه هست هروقت بخوام میتونم تهیه کنم به لطف خدا 

من دوباره فایل رو گوش دادم و این جمله واقعا به دلم نشست که استاد گفتن:

ضمیر ناخودآگاه خالق است همانطور که خداوند توی آیه ۸۲ سوره یس میفرماید :

«فرمان او چنین است که هرگاه چیزی را اراده کند، تنها به آن می‌گوید: «موجود باش!»، آن نیز بی‌درنگ موجود می‌شود!»

همین الان یه مثالی به ذهنم رسید که دیدم خالی از لطف نیست با دوستان اینجا در میان بگذارم 

از زمانی که وارد سایت شدم که حدوداً ۱۶ روز میشه ( شکر خدا) یک آتشی در وجود من شعله ور شد 

اما گاهی اون گرما و حرارتش کاهش پیدا میکرد 

هر زمان که فایلی گوش میدم

مطلبی رو میخونم 

یا تمرینی رو انجام میدم 

گویی این آتش رو دوباره شعله ور میکنم انگار هیزم لازمش رو مهیا میکنم و دوباره نیرو میگیرم . 

زنده میشم.

الان که این رو می‌نویسم گام پونزدهم رو گوش دادم 

و بعدش ان‌شاءالله می‌خوام برم برای تصویر سازی پیش از خواب و خودم رو در اون بدن ایده آل ام متصور بشم. 

چه موقع می‌توانم مطمئن شوم که دارم با لاغری با ذهن می‌کنم و نه یک فکر لاغری که یک سری جملات لقلقه زبانم باشد؟

زمانی که یاد گرفتم توی یک جمع مدام فکر این نباشم که این را بخورم یا نخورم زمانی که هنگام خوردن دائماً در حال شمردن لقمه‌هایم نباشم (نمونه‌اش اینکه چند شب پیش بعد از قرن‌ها 😬 رفتیم پارک نشستیم. مشغول صحبت بودیم و خوش و بش و خندیدن. اما من ظاهراً لبخند می‌زدم. باطنا داشتم حساب می‌کردم که چندمین دانه تخمه را توی دهنم گذاشته‌ام! بوی برنج دودی پیچیده بود و من هم گرسنه بودم 

اما الکی کلاس گذاشتم و گفتم من برنج نمی‌خورم 😬) پس من ظاهراً به لاغری با ذهن ایمان آورده‌ام اما باطناً هنوز همان عادات سمی خودم را با خودم به یدک می‌کشم 

زمانی که با خوشرویی توی محله‌مان خرید کنم بدون اینکه فکر کنم دیگران دارند به من نگاه می‌کنند و چاقی من را قضاوت می‌کنند 

زمانی که تحت تاثیر حرف‌های دیگران در مورد ورزش کردن و رژیم گرفتن قرار نگیرم حالا می‌خواد این باشه که به شک بیفتم و به حرفشون گوش بدم یا اینکه حتی گارد بگیرم و عصبانی بشم . (چون من فکر می‌کنم عصبانی شدن خودش یک جور انکار است و از ذهنیتی می‌آید که نگران است مبادا راه درستی را انتخاب نکردم )

زمانی می‌توانی بگویی دارم لاغری با ذهن می‌کنم که بشنوی و بگذری.

 گوش نکنی

 ببینی و بگذری

 نگاه نکنی.

خیلی امید و انرژی گرفتم از حرفهاتون

خیلی عالی توضیح دادید. در ضمن عکس پروفایلتون عالی چه خوب که شگفتی ساز شدید.