جلسه سوم: قدرت تخیل لاغری

سلام مجدد

ما امروز در برگشت از کوهپیمایی، ابتدای جاده چالوس رفتیم فروشگاه کارخانه جمانه، یک مجتمع بزرگ پر از انواع محصولات حنانه و کلی نان های مختلف، یه جورایی شهر نان. دوستم اول از همه رفت سراغ نان جو های دو آتشه و نان جو خرید. من که کلا خیلی به نان علاقه داشتم، دیگه هیچ علاقه ای به خرید نان جو یا نان های رژیمی نداشتم، یعنی انگار قضیه برام حل شده بود، که ما نیاز نیست برای متناسب بودن غذاهای خاص و رژیمی یا نان های جو و سبوس و … بخوریم. من با خیال راحت یک بسته نان دو آتشه یزدی خریدم و مطمئنا از خودم به اندازه این نون به اندازه کافی لذت میبرم و این نون مولد کلی انرژی مصرفی خوب برای بدن منه.

این دوستی با مواد غذایی خوشمزه و خداحافظی با غذاهای رژیمی، نتیجه کار کردن روی سیستم عامله، روی ذهنه.

ممنونم از استاد خوبم

خدایا شکرت

سلام و صد سلام

خلاصه جلسات (۱)

بیایم ببینیم قرار بوده چکار بکنیم و چیکارا کردیم

ما قرار بود به تناسب اندام برسیم، ولی این بار بجای تغییر در رفتارهامون، قرار شد ذهن ناخودآگاه یا همون پشت صحنه رو تغییر بدیم تا خودش بهترین رفتارها رو ایجاد کنه، بهترین دستورات صادر بشه، که اینور مار خود به خود درست بشه.

قراره ناخودآگاهمون رو در جهت رسیدن به سمت نتایجی که مد نظرمونه که اینجا همون تناسب اندامه هدایت کنیم. نکته مهم در این راه استمراره، استمرار. چون ذهن ناخودآگاه بر اساس استمرار و تکرار دستورات و فرمول ها را در خودش بارگزاری می‌کنه. از طرفی هم باید اطمینان داشته باشی که اگر ذهن ناخودآگاه درست بشه، نتایج خود بخود از راه میرسه و پشت سر این تغییر میاد. پس هی نتیجه رو چک نمیکنیم، بلکه به اومدنش اطمینان داریم. وقتی ناخودآگاه درست بشه، تغییرات در سطح افکار، اعمال و نتایج اعمال میشه.

بعدش فهمیدیم ذهن ما تصویریه، تصاویر رو در خودش ثبت می‌کنه. پس خواستیم تصاویری از لاغری خودمون رو توش ثبت کنیم، و چون هنوز به لاغری نرسیدیم از یک عکس متناسب که به ما میخوره استفاده کردیم، و قرار شد خودمون رو در اون عکس تصور کنیم، چون ذهن فرق اصل و بدل رو نمی‌شناسه. حالا چرا تصور کنیم، چون ذهن فرق بین واقعیت و تصور رو هم نمی فهمه، پس برای رسیدن به نتیجه، از تصور کردن هم غافل نشویم.

حالا چرا می‌خوایم تصویر متناسب از خودمون رو ثبت کنیم؟ چون ما بر اساس دیدن یا تنگ بودن لباس ها یا نظر دیگران یک تصویر چاق از خودمون در رهنمون ساختیم، که این تصویر چاق منجر به چاقی بیشتر میده، چون فرمان های چاق کننده ارسال می‌کنه و چون ترس و نفرت از چاقی باعث چاقی بیشتر میشه و چون انتظارمون از خودمون چاقی بیشتره.

در واقع ما توی ذهنمون سوابق چاقی رو ثبت کردیم و الان می‌خوایم سوابق لاغری خودمون رو ثبت کنیم، هر چند این لاغری فعلا برای خود ما نباشه، ولی ذهن که متوجه نمیشه.

هر روز عکس متناسب را می‌بینیم و از خودمون سه سوال می‌پرسیم.

این که چرا من به این تناسب میرسیم؟ در واقع قراره برای خودم منطقی و طبیعی کنم که به این تناسب میرسم و برام شدنیه.

وقتی به این تناسب رسیدم چه احساسی دارم؟ می‌خوایم احساسمون هم درگیر بشه، ذهن ناخودآگاه زمان رو متوجه نمیشه، و وقتی ما دچار این احساس خوب میشویم فکر می‌کنه واقعا به تناسب رسیدیم و احساس خوبی دارد و این برای ایجاد تصویر متناسب مثل کاتالیزور عمل میکند و باعث سرعت تاثیر میشود.

وقتی به این تناسب رسیدم، دیگران چه بازخوردی دارند؟ همین طور که بازخورد دیگران در احساس چاقی ما خیلی موثر بود، الان برای احساس تناسب و لاغری ازش استفاده میکنیم.

ما یک تصویرسازی چاق از خودمون داشتیم و حالا قراره یک تصویر متناسب از خودمون ایجاد کنیم. و با این روش خیلی توی این تصویر سازی جلو می رفتیم.

(ادامه دارد)

به نام خدای متخیل 

منم دوست داشتم به خاطر عوض کردن حالم بیام بنویسم .یک اتفاقی افتاده که فعلا دوست ندارم در موردش بگم و شاید برای من سخت باشه باورش که خودم تخیل گردم ولی باید بپذیرم و تسلیم باشم. 

ما هر چیزی که تو این زندگی داریم تخیل کردیم شاید باورش برامون سخت باشه ولی تجسمش کردیم خیال پردازی کردیم مثل آنه شرلی من عاشق کارتون آنه شرلی هستم اون دختر قدرت تخیل قوی داشت اون ساعتها در خیال به سر می‌برد اون دختر کوچولو تو کارتون نمونه بارز استفاده از تخیل در زندکی هست اون به هر چی در تخیلاتش بود رسید به نظرمن اون کارتون بهترین کارتون هست از نظر من چون به قدرت تخیل انسان اشاره میکنه من عاشق آنه هستم اون مکان زندگیش رو تخیل کرد ودقیقا به اونجا هدایت شد اون دختر شادی بود اون تخیل میکرد واز زندگی لذت میبرد منم دوست دارم مثل آنه شرلی باشم در تخیلاتم دوست دارم مثل اون تخیلهای قوی و واضح داشته باشم اون دختر عاشق رویا پردازی بود وازین قدرتش به نحو احسن استفاده کرد اون با اینکه کارتون هست ولی من عاشق اون دختر هستم ولی اون براي من نمونه انسان واقعی هست نه مجازی.

منم دوست دارم آینده ام رو مثل آنه تجسم کنم که کجا میخوام زندگی کنم چه اندامی داشته باشم با چه ادمهایی زندکی کنم من قدرت تخیل رو دوست دارم ودوست دارم ازین به بعد در رویا غرق بشم 

من دوست دارم تخیل خوب ومثبت داشته باشم چیزهای زیبا رو تخیل کنم من دوست دارم روابط عاشقانه ی زیبا وبا احترام رو تخیل کنم من دوست دارم بارداری سرشار از حال خوب و لذت رو خیال پردازی کنم من دوست دارم فرزند پسری زیبا و دوست داشتنی وسالم رو رویا پردازی کنم

من دوست دارم آینده ای زیبا در تخیلاتم برای خودم بسازم.

من یک شهر رویایی ومکان زیبا رو برای زندگی رویا پردازی میکنم 

من دوست دارم فراوانی وبرکت رو در رویاهام بسازم 

من عاشق رویاهای خوبم من عاشق زندگی رویایی ام من عاشق خدای رویایی خودم هستم

من عاشق تخیلات لاغری زیبا هستم من در تصوراتم خودم رو یک زن رویایی وزیبا ومتناسب وجوان وخنده رو تصور می‌کنم من خودم رو سالم تصور میکنم من خودم را یک متناسب شاد شاد 70 کیلویی تصور می‌کنم 

من خودم رو انسان عاشق وزیبابین تصور می‌کنم

من خودم را یک مادر باردار خوشحال و متناسب تصور می‌کنم

من خودم را یک زن شاداب وباطراوت وجوان تصور می‌کنم

من تصویرهای شیطانی را از ذهنم پاک می‌کنم و آگاهانه برای خودم تخیلات زیبا را متصور می‌شوم

من راه رفتن با عزت نفس واعتماد به نفس را تخیل می‌کنم 

من زیبایی و تناسب وخوش تیپی رو تجسم می‌کنم

من خودم را یک پرنسس زیبا و متناسب تجسم می‌کنم

من خودم را یک عروس زیبا و جوان تصور می‌کنم

من زیبایی را تجسم می‌کنم من لاغری را تجسم می‌کنم 

من در زندگی تا به الان هر چه تجسم کردم رسیدم  واگر نرسیدم به اندازه کافی تجسم را قدرت نبخشیده ام

من دختر زیبا وسالمم رو خودم در تخیلاتم تجسم کردم همواره دوست داشتم دختری زیبا داشته باشم تا موهایش را شانه کنم ولباس بلند به او بپوشانم واو برای من دلبری کند

دخترم را طوری تجسم کرده بودم که همه در خیابان اتوبوس از او عکس می‌گرفتند و لپش را می‌کشیدند .

دختری را تصور کردم که زرنگ وباهوش وبا استعداد واستقلال هست وزبانزد فامیل 

من الان دوست دارم فرزند پسر زیبا وسفید روی وسالم وخندان ومتناسب اصل را رویا پردازی کنم دوست دارم عاشق پسر باشم در رویاهایم دوست دارم پسرم انسان موفق ومعنوی باشد دوست دارم فرزندم مستقل باشد و با من وپدرش وخواهرش مهربان باشد من پسری بینظیر که قوه ی تخیل عالی داشته باشد رو تصور می‌کنم.

من پسری زیبا و رویایی را تصور میکنم 

من همسر مهربان و وفادار و خوش اخلاق واهل کار را خودم تصور کردم 

یادمه من با اینکه برای کنکور درس میخواندم شبها ازدواجم را تصویر سازی میکردم و من به راحتی هم لاغر شدم هم کنکور ارشدقبول شدم وهم همسرم رو جذب کردم وهم یک شهر بهشتی وزیبارا برای خودم تصویر کردم و به همه شان رسیدم .

من همسر کاری را تجسم کردم وحالا همسرم صب تا شب سر کار هست و اهل فعالیت ولی دیکه الان دوست دارم مردی را تصور کنم که اهل کار هست ولی برای خودش و خانواده اش هم وقت دارد.

من از تضادهای زندگیم تخیلات زیبا بیرون کشیدم

 دوست داشتم طعم عشق ومهربانی را بچشم وبا جذب همسرم طعم عشق را چشیدم .

من دوست داشتم عشق و مهربانی نثار دخترم کنم وبا تجسم دختر زیبایم عشق ومحبت را به دخترم چشاندم من چون دختر بودم مادرم عشق را از ما محروم کرد برا همین دختر خواستم تا به دختر کوچولو تنهای کودکیم طعم عشق ومحبت را بچشانم

دوست داشتم طعم زندگی در  طبیعت زیبا را بچشم و شهر زیبا و بهشتی کارتون بچه های کوه آلپ را تجسم کردم وبا ازدواج به شهر زیبا مهاجرت کردم.

من طعم زندگی در کلبه ی چوبی را هم تجسم کردم در خیالم از کودکی با دید کارتون پرین که مدتی در کلبه ی کنار رودخانه زندگی می‌کرد وماهی می‌گرفت و بالاخره یک روزی به این رویا میرسم  ما دوسال پیش برا مسابقه مدرسه دخترم یک کلبه ی چوبی زیبا درست کردیم که برنده شد در منطقه واین نشان از نزدیک شدن به این رویای کودکی وجوانی من  هس

من میتوانم رویای لاغری رو به واقعیت تبدیل کنم همانطور که بقیه اتفاقات عالی زندگیم رو به واقعیت تبدیل کردم

من لاغری وزیبایی را هم به واقعیت تبدیل میکنم 

من میتوانم چون بارها توانستم من یک متناسب 70 کیلویی شاد شاد خواهم شد من به قدرت تخیل خودم ایمان دارم.   

شرایط جسمی فعلی تان نتیجه تخیل شما در گذشته بوده است

وای عجب جمله ای، ممکنه از شرایط جسمی الانمون راضی نباشیم و به خاطرش ناراحت باشیم، ولی نکته خوشحال کننده اش اینه که شرایط آینده جسم و انداممون هم نتیجه تخیل حال حاضر ماست، پس باید خوشحال باشیم که دست خودمونه و میتونیم به راحتی با تخیل کردن (البته میگم راحت، ولی اینم همچین راحت نیست، یه هفته است دارم سعی میکنم که همین تخیل رو انجام بدم) به اندام دلخواهم تغییرش بدم.

چقدر خوبه که جبری در کار نیست و همه چیز دست خودمونه، چقدر خوبه که ارثی در کار نیست و اندام ما حاصل تفکر خودمونه و میتونیم همین الان برای تغییرش اقدام کنیم.

من دوست دارم امشب یک آرامش و یک تجسم عالی از اندام متناسب خودم داشته باشم و در بهترین احساس نسبت به خودم به خواب برم و در ذهن ناخودآگاه رو به روی آگاهی های مفید باز کنم.

من متناسبم چون متناسب بودن آسان ترین کار دنیاست. من متناسب به دنیا آمدم و متناسب به زن کیدقشنگم ادامه میدم.

خدایا به امید تو

سلام به خدایی که به ما  قدرت تکلم و تعقل و تجسم و تفکر داده.

خدایا ببین ما با این نعمت هات چه می کنیم. همین قدرت تکلم که بهمون دادی رو برای گفتن از نعمت ها و زیبایی هات کنیم با بشینیم در مورد مسائل روزمون غر بزنیم. باهاش شکرگزار خدا باشیم یا غیبت کنیم و در مورد چیزی که حرصمون رو درآورده حرف بزنیم. از این قدرت تکلممون برای صحبت با دوستان هم مدارمان در مورد خواسته هامون و اهدافمون و هیکل رویایی مون صحبت کنیم یا در مورد ظلم های فلان رئیس یا کارهای لج دربیار دیگران.

همین قدرت تجسم رو کجا استفاده می کنیم؟ دست خودمونه. ازش در تجسم یک اندام زیبا با ظاهری قشنگ و لباس هایی زیبا استفاده کنیم که قشنگ ما رو می بره توی یه رویای زیبا و احساسمون رو خوب می کنه، یا بیایم درباره حرف فلان فرد که بهمون زده و تموم شده رفته تجسم کنیم که اگه اینو می گفتم این می شد و اگه بعدا اینو بگم چی میشه. همش همون صحنه قبل رو مجدد بازسازی و تجسم می کنیم و بعد هم می گیم چرا مسائل من تموم شدنی نیست. 

به نظرم آگاهی های این دوره فقط برای تناسب نیست، می شه توی کل مسیر زندگی ازش استفاده کرد.

ما داریم یاد می گیریم تجسم کنیم و از این قدرت تجسم در رسیدن به خواسته هامون استفاده کنیم، برعکس قبل که از تجسم برای بازسازی صحنه قتل استفاده می کردیم. هر چیز که پیش میومد تا چندین روز بهش فکر می کردیم و صحنه رو تجسم می کردیم و واکنش های دیگه ای که می تونستیم داشته باشیم رو صحنه سازی می کنیم. همین یه نکته که فهمیدیم تجسم چقدر مهمه، باعث می شه دست به عصا تر هر چیزی رو تصور کنیم. و در مرحله بعد آنچه می خواهیم که در حال حاضر تناسب اندامه تصور کنیم.

حالا چرا ما به راحتی نمی تونیم تصور کنیم؟ چون خودمون رو الان از اون هیکل که داریم تجسم می کنیم دور می بینیم و فکر می کنیم شرایط ما قراره همین طوری باقی بمونه، ما همش به هیکل الانمون فکر می کنیم، و فکر می کنیم شرایط الانمون موندگار و ابدیه، به خاطر همین خیلی وقتها از تجسمی که می کنیم خیلی احساسمون درگیر نمی شه. چون انگار واقعی نمی دونیمش. ولی باید بدونیم هیچ شرایطی توی این دنیا ابدی و همیشگی نیست و ما با تغییر باورها و ذهنیتمون و تغییری که بعدش در رفتارمون ایجاد می شه (به صورت خود به خود) می تونیم شرایط جدید را برای خودمون رقم بزنیم. اگه به این قدرت تغییر باور و ایمان داشته باشیم با خیال خیلی راحت تری تجسم می کنیم و از این بازی جالب کمال لذت را می بریم.