جلسه پنجم: توجه ذهنی به لاغری

سلام استاد صبح شما بخیر و شادی 

من شبها تصویر ذهنی از متناسب شدن را قبل از خواب درذهنم تجسم میکنم و صبحها هم با شور و شوق میثاق نامه را جلوی ایینه میخوانم و بعد دوباره درمحل کار با گوش دادن به فایل صبحگاهی و تکرار میثاق نامه توجه خود را از مواد غذایی و چاقی کمتر میکنم 

توجه کردن درذهن ما دو نوع است 1- توجه عینی 2- توجه ذهنی 

توجه عینی : از حواس پنجگانه ما شکل میگیرد و ما اطلاعات ورودی ذهن را از عوامل بیرونی میگیریم 

توجه ذهنی : از فکر کردن به ارزوها و خواسته ها درذهن شکل میگیرد و اصلا وابسته به نشانه های بیرونی نیست 

ما نباید اصلا به وزن و ظاهر الان خود توجه کنیم چون برای تجسم کردن درذهن اصلا کاری به وزن وجسم خود نداریم به عنوان مثال درراه رفتن وزن زیاد بسیار تاثیر دارد و برای تجسم کردن وزن اصلا تاثیری ندارد چون تخیل و تجسم درذهن شخصی است و تخیل اصلا درذهن ما دیده نمیشود و دراختیار خودمان است و اصلا سن – شغل – میزان تحصیلات – جنسیت – میزان وزن برتخیل ما تاثیری ندارد و توجه کردن به تخیل درذهن نیاز به دانش و مهارت خاصی ندارد پس بهانه بیبهانه و هرشب قبل از خواب با تجسم تصویر لاغری ان را درذهن خود ایجاد کنیم و زمانی را با حالت خود را تصور کنیم تا احساس شادی و نشاط داشته باشیم .

موضوعات ذهنی را نمیتوان با معیار و میزان مشخص کرد موضوعات ذهنی باید با تجربه خودت انجام شود و مقدار و میزان و معیار ان را خودت با تجربه مشخص کنی چون وقتی تجربه با منطق ذهنی باشد پذیرفتن ان برای ماآسان خواهد بود حتی اگر دیگران و حتی پزشکان خلاف ان را بگویند.چون با تجربه شخصیت – سبک زندگی – و روش زندگی کردن ،زندگی روزمره را یاد میگیریم و اگر حاشیه درزندگی داریم بستگی به افکار و تجسم ان درذهن ما دارد که برای ما اتفاق می افتد

تمرینها منطق ذهن ما را به سمت لاغری اصلاح میکند و باعث ایجاد انگیزه درما خواهد شد و بااینکار میپذیریم که ما لاغر خواهیم شد

ما وقتی تصویری را با چشم ببینیم به صورت لحظه ای است ولی وقتی خواسته باشیم درمورد ان حرف بزنیم زمان زیادی میبرد 

مثل خواب شبانه . وقتی خواب میبینیم خیلی سریع  درذهن مثل یک فیلم میگذرد ولی وقتی خواسته باشیم درمورد خواب با دیگران صحبت کنیم زمان زیادی میبرد چون میخواهیم ان را درذهنش تجسم کند و متوجه شود ما درخواب چه چیزی را دیدیم 

بعد از تخیل در ذهن توجه کردن به ان بسیار مهم و ضروری است چون اگر توجه نکنیم احساس  خوب و عالی خود را نسبت به موضوعی که دوست داریم برایمان اتفاق بیفتد را ازدست می دهیم و سریع افکار منفی جایگزین میشود و احساس یاس و ناامیدی میکنیم .و با اینکار ارتباط بین روح و جسم و ذهن را کمرنگ میکنیم 

خیلی از انسانها ارزو دارند ولی درذهنشان بیشتر تجسم میکنند که این ارزو براورده نمیشود و درواقعیت هم انجام نمیشود 

شما درتجسم ذهن شبانه دوست داری لاغر شوی و درطی روز به چاقی خود توجه میکنی درنتیجه شما روزبه روز چاق تر میشوی و توجه ذهن ناخوداگاه شمابه سمت چاقی میرود 

تخیل درذهن انجام میشود ولی باید منطق درذهن ما اثبات می شود و چون لاغری درذهن شما هنوز اثبات شده نیست و تجربه لاغری را نداری فکر میکنی لاغر نمیشوی و با احساس بد هرگز لاغر نمیشویم و چون تجسم چاقی به واقعیت نزدیکتر است ان را میپذیریم 

تجربه درامتداد مسیر چیزی است که باور میکنی و کم کم این باور به صورت انتظار ما از لاغری درمی اید چون ما با توجه به افکار خودمان واقعیت زندگی را بدست میاوریم وقتی به پرسشها جواب میدهیم ذهن خود را برنامه ریزی میکنیم برای لاغری 

و درنهایت حس و احساس ما نتیجه کاررا برای ما رقم میزند 

وقتی من این حس را داشته باشم که ادم خوشانسی هستم این حس درذهن ناخوداگاه من تقویت میشود و کم کم درواقعیت اتفاق میافتد . من دردوران مجردی خود را ادم خو شانسی میدانستم وهرکجا که جایزه و قرعه کشی بود من برنده میشدم محال بودبرنده نشوم ولی نمیدانم چرا این حس درمن کم کم کمرنک شد و کم کم از بین رفت و الان سالیان سال است که چیزی برنده نشدم و این یک ادعا نیست چون من با ذهن خودم ان را تجربه کردم و ان موقع حس شادی و نشاط را درخودم میدیدم و جالب است همه ی اطرافیان من نیز تعجب میکردند که چطور من برنده میشوم و با اطمینان به برنده شدن درکاری اقدام میکردم