بسیاری از انسانها به دنیال جلب رضایت خداوند از طریق انجام اعمال و رفتارهای مختلف هستند. این درحالی است که رضایت خداوند را نمی توان از طریق انجام اعمال خاص جلب کرد.
خداوند مجبور است همیشه از شما راضی باشد اما شما مجبور نیستید و می توانید از خداوند راضی یا ناراضی باشید.
رضایت خداوند
هر انسانی که به هر شکلی تحت تاثیر هر دینی قرار گرفته باشد جلب رضایت آنچه در ذهن او تحت عنوان خداوند معرفی شده است از دغدغه های همیشگی او در زندگی می باشد. رضایت خداوند در ذهن او مهم می شود تا آنجا که تلاش می کند از طریق مختلف میزان رضایت خداوند از خود را مورد ارزیابی قرار دهد.
برای درک بهتر این موضوع در ذهن انسان ها کافی است عبارت رضایت خداوند را در قسمت جستجوی گوگل بنویسید تا با بی نهایت مطلب درباره راه و روش های جلب راضایت خداوند و همچنین بررسی میزان رضایت خداوند از خود مواجه شوید.
عبارت های مرتبط با عبارت رضایت خداوند به شرح زیر است:
- نشانه رضایت خداوند
- رضایت خداوند در قران
- توصیه حضرت محمد برای جلب رضایت خداوند و پیامبر
- دعا برای رضایت خداوند
- داستان جلب رضایت خدا
- راههای کسب رضایت خداوند
- حدیث درباره خشنودی خدا
- مقام رضایت خداوند
اینکه چرا انسان به دنبال جلب رضایت خداوند است به این دلیل است که آنچه درباره خداوند از طریق مختلف شنیده است سبب شده که رابطه ای میان خود و خداوند در ذهن او ایجاد شود که بر مبنای میزان رضایت خداوند از او شرایط زندگی اش رقم خواهد خورد.
همچنین به این دلیل که شنیده است شرایط او و جایگاهش در دنیای پس از مرگ ارتباط مستقیم با میزان رضایت خداوند از او دارد در مدت حیات خود مصمم می شود تا از طریق مختلف و مرسوم در جامعه در جهت جلب رضایت خداوند تلاش کرده و به احساس رضایت از اینکه خداوند از او راضی است دست پیدا کند.
اما از آنجا که میزان رضایت خداوند از انسان یک موضوع ذهنی است بارها می تواند دستخوش تغییر شود به این شکل که فرد بعد از انجام اعمال یا رفتاری خاص که تصور می کند موجب رضایت خداوند می شود سرشار از احساس خوب می شود که خداوند از من راضی است اما یک روز بعد یا حتی چند ساعت بعد به واسطه انجام رفتار یا گفتاری دیگر سرشار از احساس بد مورد غضب قرار گرفتن خداوند می شود.
از آنجا که ذهن ماهیت فیزیکی ندارد، هرآنچه در ذهن ایجاد شود ثبات و استحکام چندانی ندارد و هر موضوعی که تصور کنید حتی خیلی به آن عقیده یا پایبند هستید می تواند تحت تاثیر مسائل مختلف دستخوش تغییر شود.
از این رو انسان هایی که تحت تاثیر آموزش های دینی قرار می گیرند همواره در موضوع جلب رضایت خداوند بین احساس خوب راضی بودن خداوند و احساس بد دور شدن از خداوند در نوسان احساسی هستند.
دور شدن از خداوند
تا سن ۳۳ سالگی تصور من از خداوند این بود که خداوند مرا خلق کرده است و از زمانی که من به سن تکلیف رسیده ام مراقب اعمال و رفتار من است و بر اساس اعمالی که من در قبال او انجام می دهم از من راضی یا ناراضی می شود.
هر زمان که برای مدتی در انجام واجبات و مستحبات خود عالی عمل می کردم از خودم راضی بودم و تصور می کردم که خدا هم از من راضی است اما از آنجا که در بیشتر اوقات زندگی از در انجام اعمال خود سهل انگاری می کردم تصور می کردم خداوند از دست من ناراضی است به همین دلیل خودم را از خداوند دور می دیدم.
هرچقدر که زمان بیشتری از تصور من درباره دور شدن از خداوند می گذشت انتظار من برای وقوع مشکلات جدید در زندگی ام بیشتر می شد چون تصور می کردم خداوند نسبت به من خشمگین شده به همین دلیل مرا از طریق مشکلات تنبیه می کند.
هر زمان هم که تصمیم می گرفتم توبه کنم و رابطه خوبی با خداوند برقرار کنم تصور اینکه گناهان من بیش از حد شده و خداوند مرا نخواهد بخشد سبب می شد تا از انجام این کار منصرف شوم.
مهمترین موضوعی که سالیان سال باعث ایجاد احساس عذاب وجدان در من می شد این بود که تصور می کردم از خدا دور شدم و فاصله من از خداوند به حدی است که قادر به جبران گناهان و سهل انگاری های خود در رابطه با خداوند نیستم و این تفکر باعث می شد که روز به روز نسبت به خداوند احساس ناامیدی در من عمیق تر شود.
خداوند مجبور است
در سال ۹۳ که به شکل معجزه آسا با قوانین جذب آشنا شدم بیشترین ذوق و شوق من درک و شناخت خداوند بود چون می دانستم عمیق ترین مساله ای که همواره باعث ایجاد احساس ناامیدی در من می شود موضوع ارتباط با خداوند است.
به همین دلیل بیشترین تمرکز من بر شناخت و درک صحیح موضوع خداوند در جنبه های مختلف بود.
اینکه خداوند چرا انسان را خلق کرده است؟
اینکه قدرت اراده خداوند در زندگی انسان به چه شکل اثر می گذارد.
هدف خداوند از خلق جهان هستی و انسان چه بوده است؟
خداوند چه رابطه ای با انسان دارد و آیا بر شرایط زندگی انسان تاثیر می گذارد یا خیر؟
رابطه من با خداوند چگونه است و آیا باید برای رضایت خداوند از خودم کار خاصی انجام دهم.
سوالات زیادی درباره رابطه ام با خداوند در ذهنم بود که اشتیاق داشتم جواب آنها را کشف کنم چون می دانستم اگر نسبت به خداوند و رابطه ام با او به احساس آرامش برسم زندگی من در تمام ابعاد تغییر خواهد کرد.
در همان مدت اول تحقیق و مطالعه درباره شناخت خداوند به این نتیجه رسیدم که رابطه خداوند با انسان به شکل ثابت است و به هیچ وجه تغییر نخواهد کرد و به عبارتی خداوند مجبور است آنه خودش مقدر کرده است را همیشه اجرا کند.
همانند طلوع خورشید که خداوند مقرر کرده در طی یک سال طلوع و غروب خورشید به چه صورت باید باشد و این دستورالعمل همواره در جهان مادی اجرا می شود و به هیچ طریقی نمی توان در اجرای آن خلل یا تغییر ایجاد کرد.
رابطه خداوند با انسان به عنوان خالق نیز شامل همین مساله است و به هیچ وجه نمی توان این رابطه را تغییر داد.
خداوند در قرآن کریم درباره رابطه خود با انسان می فرماید که من به شما نزدیکم. این اولین و تنها تعریفی است که درباره رابطه بین خداوند و انسان وجود دارد. بنابراین خداوند همیشه به ما نزدیک است. همیشه به این معنی که از قبل از تولد تا تولد و حتی بعد از مرگ نیز این رابطه و نزدیکی وجود دارد و به هیچ وجه نمی توان آن را تغییر داد.
ما بعنوان انسان همانگونه که نمی توانیم بر جریانات طبیعی جهان هستی تاثیر گذاشته و آنها را تغییر دهیم بر رابطه خداوند با خود نیز نمی توانیم تاثیر گذاشته آن را تغییر دهیم.
بنابراین اهمیتی ندارد که شما در طول زندگی خود چه کارهایی را انجام داده یا انجام نداده اید چون در نهایت به هیچ طریقی نمی توانید فاصله نزدیکی که خداوند مقرر کرده با شما دارد را تغییر دهید و از خداوند فاصله بگیرید.
این نگرش و منطق سبب شد که پس از سالها احساس عذاب وجدان بخاطر دور شدن از خداوند بپذیرم که خداوند به من نزدیک است و از من دور نیست. پذیرش این مساله باعث ایجاد احساس خوب و قوت قلب در من شد تا با اشتیاق و انگیزه بیشتری نسبت به درک و اصلاح نگرش های خودن نسبت به خداوند اقدام کنم.
منتظر خواندن نوشته های شما هستم
همراه همشگی شما: رضا عطارروشن
امتیاز 4.07 از 100 رای
با دیگران به اشتراک بگذارید تا امتیاز بگیرید!
سلام استاد
خدارا شاکرم که درتاریخ 1402/09/13 توانستم فایل به این مهمی را گوش بدهم
درمورد شناخت خداوند باید اعتراف کنم با توجه به آگاهیها قبلی تا الان خیلی دراین مسیر موفق نبودم چون شناخت خداوند را با توجه به تعریفی که مدرسه – معلمان – روحانیت و اطرافیان و پدرو مادر داشتند یاد گرفتم و فکر میکنم این افراد هم شناخت صحیح از خداوند متعال نداشتند و از تجربیات دیگران که اشتباه بوده کپی برداری کردند و یاد گرفتیم که اگر سعادت دنیا و آخرت را میخواهیم باید به خداوند ایمان داشته باشیم ولی در واقعیت درزندگی بزرگترین مانع برای رسیدن به آرزوهایمان را خدا میدانستیم و درهر موضوعی به قولی یقه خدارا میگرفتیم که چرا فلان کاری را میخواستیم انجام بدهد ولی نکرد چون او فقط قدرت مطلق است و هرکاری از او برمیآید .
استاد چقدر جالب بود که گفتید بچه ها به بالاترین درجه شناخت خداوند رسیدند چون مطمئن بودند به حضور خداوند که نزدیک آنهاست ولی هرچقدر که بزرگتر میشویم خدارا از خود دورتر میبینیم چون باور نداریم که روح متصل به خداوند است و دور و نزدیک ندارد و بچه ها هرچه بزرگتر میشوند با توجه به آموزشهای اطرافیان نگرش آنها نسبت به خداوند تغییر میکنه ووقتی به سن تکلیف می رسند فکر میکنند باید همیشه برای انجام ندادن تکالیف دینی از طرف خداوند منتظر عواقب بدی باشند و درمورد نزدیک بودن خداوند و مهربانی او دچار سوء ظن میشویم چون به ما یاد دادن اگر تکالیف دینی را درست انجام ندهی از طرف خداوند مجازات خواهی شد و این نگرش یک انسان است و هر اتفاق بدی را درزندگی ربط به انجام ندادن درست عبادت میدانیم .
هر بشری درقالب هر دینی خداوند را برای خود تعریف میکند و جالبه به اتفاق خداوند را مانعی برای رسیدن به آرزوهای خود میدانند چقدر با این افکار خود را آزار دادیم که خداوند از من راضی نیست چون اگر راضی بود این اتفاق برای من نمیافتاد چون با این نگرش که خداوند ازما دور شده و چنین مشکلاتی برای عقوبت کارهای من است به وجود آمدن شرایط ناگوار را حق خود میدانستیم چون من به قولهایی که به خداوند دادم عمل نکردم و این مجازات من است و در خیلی از مواقع با قضاوت کردن یقه ی خداوند را میگیریم که بله چون من فلان کاری را نکردم خداوند مجبور شده فلان اتفاق ناگواری را برای من رقم بزند تا من بیشتر به یاد او باشم و بدانم خداوند به من از رگ گردن نزدیکتره و از کارهای من خبر داره . این درحالی است وقتی که خداوند میگوید من به شما نزدیکم بحث فاصله نیست بحث درمورد اینکه مطمئن باشید من درکنار شما هستم و هیچ وقت شما را تنها نمیگذارم است و با ایمان وجود خداوند را لمس کنیم د رتمام لحظات نه فقط درموقع دعا و رازو نیاز و یا داشتن خواسته و آرزوها
با داشتن این نگرش که من با تمام کارهای خوب و بدی که انجام دادم بازهم خداوند به من نزدیک است باعث میشود انسان به یک آرامش ذهنی برسد و مطمئن شود هرموقع که تنهای تنها هم شد خداوند که بیشتر از هزاران لشکر است پشت و پناه و درکنار و نزدیک اوست و چقدر با این نگرش که من اشرف مخلوقاتم و خداوند به من گفته من درتمام لحظات خفا و نهان با تو هستم به من آرامش میده چون خیلی از کارها و حرفها را حتی نمیتوانی به نزدیکترین افراد بزنی و لی وقتی نگرش ما نسبت به خداوند تغییر کند ما به آرامش ذهنی و فکری میرسیم و این بالاترین نعمت است
چقدر خوبه که به این سطح از آگاهی رسیدم که با گریه و زاری و غصه خوردن نمیتوانیم شرایط را تغییر بدهیم چون خود من با این نگرش عملکرد و اتفاقات را برای خودم به وجود آوردم پس خداوند جهان را طوری خلق نموده که تمام اتفاقات براساس نگرش من رقم خواهد خورد پس خداوند مجبور است این کارهارا انجام دهد چون کار جهان به این طریق طراحی و خلق شده و خداوند با هیچ کس دشمنی ندارد و این نگرشها که باید تلافی کنم – کینه – دشمنی- قهر – آشتی مربوط به نگرش انسان است و چون ما انسان هستیم تمام کارهای خداوند را با توجه به نگرش انسانی قضاوت میکنیم که این اشتباهه
پس باید برای اینکه انتظار داشته باشیم اتفاقات خوب برای ما رقم بخورد و سرنوشت ما تغییر کند باید نگرش خود را نسبت به خداوند و اطرافیان خودمان تغییر بدهیم تا این اتفاق بیفتد پس از امروز سعی کنیم کینه و دشمنی و قضاوت کردن دیگران را کنار بگذاریم تا فرکانس بدآن در زندگی ما رقم نخورد و واکنش جهان هستی را نسبت بخودمان ببینیم . اصلا خداوند صلاح ما را نمیداند که چه کاری الان به صلاح من است یا خیر بلکه با توجه به نگرش و احساسی که من به کائنات میدهم اتفاقات برای من رقم خواهد خورد و او مجبور است و چقدر این لذت بخش است که بدانیم خودمان مسئول این اتفاقات هستیم نه خداوند و ناراحت نباشیم که خداوند من را دوست نمیدارد و با من سر جنگ دارد و با این نگرش غلط که خداوند اگر کاری را انجام ندهی تو را به بدترین شرایط مجازات خواهد کرد چون با این نگرش اشتباه فقط خود را گول میزنیم چون خداوند اتفاقات درجهان را براساس احساس و تفکر و درایت ما رقم میزند پس باید ابتدا تفکر خود را نسبت به شناخت خداوند بالا ببریم و بدانیم که اگر دوست داریم اتفاقات خوب درزندگی ما رقم بخورد فقط باید نگرش و افکار ذهنی خود را اصلاح کنیم چون خداوند مجبور است تا اتفاقات خوب در زندگی ما رقم بخورد و در نهایت ما انسانها باید از خداوند راضی و خشنود باشیم و شکر گذار باشیم
استاد خیلی از شما ممنون بابت این مطالب که شما باخواندن کتابها و با تجربه ثابت کردید که خداوند مجبور است با توجه به فرکانس احساس ما نسبت به جهان و اطرافیان اتفاقات را برای ما رقم بزند و بین من و دیگر بندگان تفاوتی نیست و چقدر این نگرش آرامش بخش است . بازم ممنون