بارها در زندگی به خودمان گفته ایم: چه زود گذشت!
یادش بخیر انگار همین دیروز بود که همه جمع بودیم خونه مادرم و کلی خوش گذشت، سه سال گذشت. چقدر زود سالها می گذره.
یادش بخیر انگار همین دیروز بود که برای بار اول رفتم مدرسه و کلی گریه کردم و می خواستم با مادرم برگردم خونه. سی سال گذشته ولی انگار همین دیروز بود.
زندگی می گذرد و ما حواسمان به روزها و ماه ها و سال ها نیست که پشت سر هم در حال رفتنند و ما همچنان باقی مانده ایم.
وقتی فکر می کنم 35 سال چاق بودم برام قابل درک نیست، انگار فقط چند روز بوده.
الان که چند ساله متناسبم برام قابل درک نیست، انگار همین دیروز بود که به همسرم گفتم تصمیم گرفتم با روش ذهنی لاغر بشم و اون گفت: خدا به خیر کنه! این دیگه چه روشیه.
انگار همین دیروز بود که بعد از یک سال تلاش و تمرین برای لاغر شدن از طریق ذهن تازه کمر شلوارم یه کم گشاد شده بود و با ذوق و شوق چندتا از شلوارام دادم به مادرم که برام تنگ کنه و اون گفت: بذار دو سه هفته بگذره و اگه دوباره چاق نشدی برات تنگ کنم.
با اطمینان بهش گفتم: این بار دوباره چاق شدن در کار نیست. گفت خدا کنه، من که آرزومه تو لاغر بشی.
الان تو خونه مادرم دارم این نوشته رو می نویسم. چرخ خیاطی که باهاش شلوار و لباس هام رو تنگ کرد گوشه اطاقه، ولی مادرم دیگه نیست.
سال ها اونو مقصر چاقی ام می دونستم، بارها بهش گفتم همش تقصیر تو شد که انقدر بچه تپل دوست داشتی و از بچگی منو چاق کردی.
بارها بهش گفتم از بس کلوچه درست می کنی و من می خورم نمی تونم لاغر بشم.
ولی دیگه نیست که کلوچه برام درست کنه و اینبار با خیال راحت که کلوچه نمی تونه منو چاق کنه از خوردنش لذت ببرم.
زندگی چقدر زود می گذره و ما فکر می کنیم چقدر همه چی داره کند پیش میره.
چند روز قبل دخترم تصمیم گرفت یه بار دیگه از دوره ورود به سرزمین لاغرها برای رسیدن به رویای لاغر اش استفاده کنه.
وقتی وارد پروفایلش شد، نوشته شده بود: (مدت عضویت: 486 روز)
گفت: بابا 486 روز قبل دوره رو به من دادی که استفاده کنم. چند روز گوش دادم و با خودم گفتم که این روش طول می کشه و من می خوام زود لاغر بشم.
الان بعد از 486 روز دوباره اومدم دوره رو استفاده کنم.
با اینکه اتفاق ناراحت کننده ای بود ولی من خوشحال شدم.
گفتم دیدی چقدر زود 486 روز گذشت و تو هنوز همون آدم 486 روز قبل هستی.
گفت» اون روز که این فکر رو کردم من فکر می کردم با این دوره ممکنه 6 ماه (180) روز طول بکشه تا من لاغر بشم و من انجامش ندادم با این اطمینان که خودم خیلی زودتر می تونم لاغر بشم ولی الان اصلا باورم نمیشه که این تصمیم من 486 روز قبل بوده.
من فکر می کردم دو سه ماه قبل بوده.
گفت: بابا چقدر زود گذشت!
گفتم من بهت گفتم بهش فکر نکن، زود می گذره ولی تو بهش فکر کردی و خواستی زودتر بگذره ولی دیدی که نمیشه. حالا هم دیر نشده، هنوز زنده ای و فرصت زندگی کردن داری پس شروع کن.
مزیتش اینه که اینبار دیگه گول ذهنت رو نمی خوره که بخواد بگه این روش طول می کشه و بیا خودمون زودتر لاغر بشیم.
وقتی به زندگیم توجه می کنم، هر موضوعی در زمان خودش به نظر خیلی سخت و کند پیش میره ولی چند سال بعد می دیدم چقدر زود گذشته و من بی خود انقدر سختی کشیدم.
35 سال چاق بودم و چقدر سختی کشیدم ولی در طی دو سه سال به این تناسب اندام رسیدم که اون زمان در رویای من نبود بتونم یک سایز کم کنم و اونو نگه دارم.
ولی الان انگار اصلا من نبودم که 35 سال چاق بودم، خیلی داره در ذهنم اون روزها کم رنگ میشه و هیچ نشانه ای ازش نیست.
لاغر شدن خلی سریعه اگر از طریق درست باشه.
جسم ما هر لحظه داره خودش رو ترمیم می کنه ولی سرعت ترمیم اون کمتر از سرعت تخریب خودمونه به همین دلیله که زورش به عملکرد مخرب ما نمی رسه.
وقتی لاغری با ذهن رو کار می کنی به مرور سرعت تخریبت از طریق تغییر افکار و بعد اعمال کاهش پیدا میکنه.
سرعت ترمیم بدن همچنان داره پیش میره و هرگز متوقف نمیشه.
اونایی که تصور می کنند لاغریشون متوقف شده اینطور نیست. در واقع سرعت تخریب کردن بدنشون برابر با سرعت ترمیم بدنشون شده و اونها فکر می کنند که بدنشون استپ کرده.
بدن شما تا زنده است نمی تونه استپ کنه.
مرگ یعنی استپ کردن جسم.
تا زنده هستی بدن شما در حال ترمیم کردنه خودشه ولی بدن مثل ماشین نیست که طراحی شو تغییر بدی سرعتش بیشتر بشه.
درسته که بدن های انسانهای امروز قوی تر از انسان های هزاران سال قبله ولی به این شکل نیست که سرعت ترمیم این جسم صد برابر شده باشه.
ولی سرعت تخریب انسانها همواره در حال پیشرفت کردنه.
افزایش تمرکز انسان بر موضوعاتی که احساس بد ایجاد می کند، سرعت تخریب را افزایش می دهد.
احساس گناه و عذاب وجدان باعث افزایش سرعت تخریب جسم می شود.
افکار منفی، استرس، نگرانی و … سرعت تخریب جسم را افزایش می دهد.
در دوره های آموزشی لاغری با ذهن از طریق کاهش سرعت تخریب با تغییر افکار، عملکرد و نگرش انسانها، جسم به روند بازسازی خود ادامه می دهد و از آنجاکه سرعت تخریب کاهش یافته است، تحول جسمی در افراد ظاهر می شود.
شادی درونی، احساس آرامش، سلامتی، لاغری، بهبود روابط و … از نتایج کاهش سرعت تخریب است.
در این فایل آموزشی درباره موضوع سرعت گذر زمان در موضوع لاغری توضیح داده می شود. موضوعی که باعث لغزش افراد زیادی در مسیر لاغری با ذهن می شود.
منتظر خواندن نوشته های شما هستم
همراه همیشگی شما: رضا عطارروشن
Rating 4.64 from 44 votes
با دیگران به اشتراک بگذارید تا امتیاز بگیرید!
به نام خداوند حق تعالی
سلام ودرود به استاد عزیزم و همراهان سایت تناسب فکری ✋️
زمان چه زود می‌گذرد👇
بله همین دیروز بود انگار من تو دوره ثبت نام کرده بودم الان ۷ساله که همراه این دوره هستم انگار چند ماه قبل بود که وارد دوره شدم
چه روزهایی رو سپری کردم
بهترین خاطره ها از همراه بودن با این سایت دارم
روزهای خوبی بودن از موقعی که وارد این دوره شدم
حس و حالم تغییر کرده امید به زندگیم بیش‌از شده خدا رو شناختم خودم رو شناختم خودم رو دوست دارم .برای خودن بیشتر ارزش قائلم
خودم و دوست دارم
خیلی تغییرات داشتم توی این مدتی که گذشت
قبل از دوره خیلی حال بدی داشتم دوست داشتم فقط زمان بگذره و بره
حس و حال خوبی نداشتم از خودم خوشم نمی اومد
و میگفتم کی میشه مثلا این روزها بگذره
من الان ۱۶ساله ازداوج کردم
الان که به خودم میام می بینم خیلی زود این روزها گذشته و بچه هام بزرگ شدن
همیشه میگم کی بزرگ میشن
وقتی بزرگ شدن هم حسرت این روزها رو میخورم که چه روزهای بود
که چه دورانی بود
کلا لذت نمی‌بریم از زندگی
فقط دوست داریم بگذره و بره و وقتی گذشت هم میگیم یادش بخیر اون دوران چقدر خوش میگذشت اون موقع ها
یادمه خودم که کوچیک بودم بزرگترها بهمون میگفتن بچگی کنید زندگی کنید دوران نوجوانی خیلی دوران خوبیه لذت بخشه و لذت ببرین
و خیلی زود بزرگ شدیم و الان میگم یادش بخیر اون موقع ها
و من اگه این دوره رو رها کنم چی میشه
؟
میرم سر جای اولم
خب زمان هم که داره تند تند میگذره و چی برای من باقی میمونه حال بد و تنفر و ناامیدی و خود رو دوست نداشتن اگه به زمانی که داره میگذره به خوبی استفاده نکنم
.من هر روز به این فکر میکنم که من ۳۴سالمه تا کی باید بشینم دست رو دست هم بزارم و هیچ اقدامی برای خودم انجام ندم
چرا باید دست رو دست بزارم
و بشینم زمانی که به بطالت میگذره هدر میره رو ببینم
نه من به خودم قول دادم عمرم رو الکی تلف نکنم
همین که در طول روز به پیاده روی و باشگاه اختصاص میدم میشه ۲ساعت از طول روز من در حال خوب هستم .و صبح ها قبل از زفتن بچه هام یک ساعت و نیمی وقت میزارم برای خودم برای نوشتن و خوندن فایل ها
چون خودم رو دوست دارم و متوجه گذر زمان شدم که تا چشم روی هم میزاری یه سال گدشته
منی که اینقدر دوست دارم متناسب بشم دوست دارم در سلامتی آزادی رهایی حس خوب باشم
چرا از زمانی که میگدره استفاده نکنم
من اگه روی خودم کار نکنم
و زمان هم که میگذره و به اون چیزی که میخام دست پیدا نمیکنم
و با کلی حسرت و ناراحتی و عذاب وجدان میگذره روزهام
پس من دقیقه به دقیقه از گذر عمرم استفاده میکنم
و زمانم رو با فایل و تمرینات میگذرونم
من برای خودم وقت میزارم و از روزهای که زود میگذره به خوبی استفاده میکنم
🙏🙏🙏
خداوند شما رو سر بلند و موفق بگرداند استاد عزیزم
الهی امین