بسیاری از انسانها رابطه خود با خداوند را بر اساس شنیده های خود بررسی و تحلیل می کنند و به این نتیجه می رسند که فاصله زیادی بین آنها و خداوند ایجاد شده است و به عبارتی از خدا دور شده اند.
این درحالی است که انسان بعنوان مخلوق نمی تواند آنچه خداوند مقرر کرده است را تغییر دهد.
خداوند به ما نزدیک است
در آیه ۱۸۶ سوره بقره خداوند به پیامبر می فرماید:
و هرگاه بندگان من، از تو در باره من بپرسند، [بگو] من نزديكم، و دعاى دعاكننده را اجابت مى‌كنم، پس [آنان] بايد فرمان مرا گردن نهند و به من ايمان آورند، باشد كه راه يابند. (۱۸۶ بقره)
در این آیه خاص و منحصربفرد خداوند درباره رابطه خودش با انسان از عبارت من نزدیکم استفاده کرده است که بیانگر تمام ویژگی ها و خصوصیات الهی است. و این مهم ترین باور و نگرشی است که باید درباره خداوند در خود ایجاد کنیم.
اگر خداوند خود را بخشنده معرفی می کرد تصور انسان این بود که: درست است که خداوند بخشنده است اما من از خدا دور شده ام و شامل بخشش او نمی شوم.
اگر خداوند خود را رزاق معرفی می کرد تصور انسان این بود که: درست است که خداوند رزاق است اما من از خدا دور شده ام و شامل رزق و رزی الهی نمی شوم.
بنابراین بهترین ویژگی که خداوند می توانست درباره خود بیان کند این بود که من نزدیکم. این عبارت شامل همه ویژگی های خداوند می شود و مهمترین باوری است که باید در انسان ایجاد شود.
درحالی که متاسفانه بیشتر انسانها عقیده دارند که از خداوند دور افتاده اند یا خداوند آنها را به واسطه اعمالشان رها کرده است.
خداوند تغییر نمی کند
باید همیشه به این نکته توجه داشته باشم که خداوند تغییر ناپذیر است به این عبارت که وقتی خود را نزدیک به ما معرفی کرده است هرگز از ما دور نخواهد شد چون خداوند خودش را نهی یا نفی نمی کند.
بنابراین وقتی خداوند وعده داده است که به ما نزدیک است بنابراین انسان بعنوان مخلوق قادر به غلبه بر اراده خداوند برای نزدیک بودن به ما و دور شدن از او نیست.
این تصور که ما از خدا دور شده ایم نگرشی اشتباه و شیطانی است. چون انسان نمی تواند از وعده خدای خود تخلف کرده و درحالی که خداوند به او وعده داده است به او نزدیک است او بخواهد از خدای خود دور شود.
هر تعریف یا نگرشی درباره رابطه خود با خداوند دارید این فقط نظریه شماست و هیچ تاثیری بر رابطه خداوند با شما ندارد.
اگر تصور می کنید به واسطه رفتار یا اعمال خود از خداوند دور شده اید یا خداوند شما را رها کرده است این عقیده شما یا افرادی است که به شما این نگرش را تلقین کرده اند درحالی که خداوند نگرش شما و اطرافیان شما را ندارد.
خداوند وعده داده است به شما نزدیک است و نزدیکی خداوند به شما به هیچ شکل و دلیلی تغییر نخواهد کرد.
بنابراین برای اصلاح رابطه خود با خداوند و تجربه رابطه ای متفاوت قدم اول این است که باید نسبت به فاصله خود با خداوند اصلاح نظر و عقیده در خود ایجاد کنیم. باید خود را بخشیده و فاصله ای که در ذهن مان با خداوند ایجاد کرده ایم را حذف کرده و آماده تجربه نزدیک شدن به خداوند شویم.
از توبه و بخشش خود برای رهایی استفاده کنید
در قرآن بارها از عبارت توبه استفاده شده است و انسان دعوت به توبه کردن شده است.
نکته جالب درباره توبه کردن این است که هرجا از عبارت توبه کردن استفاده شده است بلافاصله وعده بخشیده شدن و عفو شدن داده شده است بدون هیچگونه شرط و شروطی.
تنها شرطی که خداوند قرار داده است این است که فرد خطاکار نیت کند خطای خود را تکرار نکند.
این تنها شرط بخشیده شدن توسط خداوند است.
برای افکار و نگرش خود درباره دور افتادن از خداوند به واسطه هر خطا یا گناه یا عملی در درگاه خداوند توبه کنید و سپس خود را نزدیک خداوند احساس کنید.
برای تغییر شرایط زندگی خود مهمترین موضوع اینه که گذشته خود را رها کنید. گذشته ای که موجب رنج و ناراحتی و ایجاد احساس بد در شما می شود را باید رها کنید.
برای رها کردن گذشته خود بهترین روش توبه کردن است. از توبه کردن و وعده خداوند برای بخشش و باز شدن درهای نعمت به سمت خود استفاده کنید.
به این شکل نگرش و احساس شما نسبت به خداوند به شکل عالی تغییر خواهد کرد و در این صورت است که طعم و احساس واقعی ایمان داشتن و رابطه با خداوند را تجربه خواهید کرد.
تجربه هنرجوی زندگی با طعم خدا
درباره انسان خوب بودن و ملاک های انسان خوب، خیلی فکر کردم و در انتها به این نتیجه رسیدم، تنها کسی که توانایی اینو داره که تعیین کنه چه انسانی خوبه فقط خود فرد هست.
در واقع هر فرد تعریفی از خوب بودن داره که کاملا هم قابل قبوله و اصلا لازم نیست با ملاک های دیگران خودش رو قضاوت یا مقایسه کنه، همین که خودش، خودش رو قبول داشته باشه و انسان درستی بدونه،کافیه.
اگر رفتار و واکنش های ما در جهتی باشه که حال دل ما خوب باشه و از خودمون راضی باشیم دیگه چه اهمیتی داره از نظر دیگری چه انسانی هستیم، در ابتدا سعی کنیم ملاک های خوب بودن رو آنگونه که خودمون رو قانع کنه، جمع آوری کنیم و کم کم خودمون رو به اون نزدیک کنیم و اینگونه با این دیدگاه که بنده خوبی هستیم حس لیاقت درون ما افزایش پیدا می کنه.
درنهایت انتظار ما از خداوند و نعمت هایی که از او درخواست میکنیم بالا میره.
من اینگونه فرض کردم که اگر خدا بودم، دوست داشتم بنده ام چه خصوصیاتی داشته باشه و با کمی دقت متوجه شدم من خیلی شبیه اون چیزی هستم که خودم، خوب میدونم، و نه تنها من، همه ما ذات خوبی داریم؛ دقت کنیم نیازی نیست روی خودمون عیب بذاریم و همش دنبال بهونه ای باشیم که خودمون رو انسان بدی نشان بدیم.
من به این دیدگاه رسیدم با انجام ندادن اصول به ظاهر واجب که تاثیر مثبتی در وجود من ندارد، هرگز مرتکب گناه نمیشم. اصلا گناه هر چیزی هست که حس مارا بد کنه، هیچ گناهی بد تر از فکر منفی، سرزنش، خود تخریبی، منفی اندیشی، توجه به بیماری و نکات غیرخوشایند نیست.
ایمان دارم اون عذاب وجدان الکی و اون حس ناراحتی و سرزنشی که از انجام کاری که خودمون گناه میدونیم به ما دست میده در خیلی موارد از خود گناه بدتره، یعنی خیلی چیز ها که ما گناه میدونیم و به خاطر اون ها ناراحت میشیم اصلا گناه حساب نمیشن و برعکس خیلی چیزهایی که به نظر ما ثواب هستند، چون حس و حال ما را خوب نمی کنند پس قطعا نتیجه ای هم ندارند.
برای مثال زمانی که به نیازمندی کمکم میکنیم یا مثلا فردی چیزی از ما درخواست میکنه که ما واقعا از ته قلبمون دوست نداریم اون کار رو انجام بدیم و انجام دادنش حس خوبی به ما نمیده اما چون نمیتونیم نه بگیم، اینجوری توجیه میکنیم که اشکال نداره من این رو انجام میدم و خدا خودش پاداش میده.
درسته خدا پاداش میده اما دقت کنیم پاداش اولیه همون حس خوبه که ما با اجبار به انجام کاری که دوستش نداریم از خودموم گرفتیم.. پس ثواب هرچیزی هست که حسمون رو خوب کنه و هر تعریف دیگری برای آن اشتباه هست.
این اواخر هرچی نگاه میکنم میبینم همه ی انسان ها خوبن و واقعا ما انسان بد نداریم، فقط هرکس در یک سری موارد کم و کسری داره که اونم کاملا طبیعیه چون این جهان دو بعدی هست و هرگز نمیشه بد وجود نداشته نباشه، در اصل خوب بودن با بد بودن معنا پیدا میکنه.
پس ما هرجور که هستیم خداوند مارو دوست داره و ما براش ارزش داریم. من‌فکر میکنم مهم تر از اینکه خودمون رو ببخشیم، این هست که خودمون رو همانطور که هستیم بپذیریم، یعنی با تمام اخلاق بدی که داریم خودمون رو انسان خوبی بدونیم. باید توجه داشته باشیم ما به خاطر ذهنمون که جایگاه شیطانه هرگز نمیتونیم کامل باشیم و هیچ خطایی انجام ندیم؛ مهم اینه وقتی خطایی انجام میدیم متوجه باشیم و سعی کنیم کمتر اشتباه انجام بدیم نه اینکه خودمون رو سرزنش کنیم.
متاسفانه خیلی از ما حتی جرئت درخواست کردن از خداوند را نداریم و این باعث میشه اون رو خیلی از خودمون دور ببینیم و توی این جهان حس تنهایی کنیم و وابسته چیز ها و افراد شیم در صورتی که از نظر من انسان وقتی به کمال میرسه که تمام اهدافش به هستی و بودن خودش وابسته باشه، نه به زمان، نه به مکان، نه به شخصی، نه به یک انسان و نه حتی یک شئ.
در کل دوست دارم بگم که من فکر میکنم لازم نیست این قدر همه چیز رو به خودمون سخت بگیریم، فقط دنبال بهونه باشیم تا به خودمون افتخار کنیم و بیشتر عاشق خودمون باشیم، به جای توجه روی مسائلی که در خودمون دوست نداریم، روی نکات مثبت خودمون، توجه کنیم. آخه ما چه کسی رو غیر خودمون داریم ؟؟:)
با تشکر از استاد عزیز به خاطر این فایل عالی، به شدت لذت بردم و خیلی خیلی ازتکرار دوباره دوره راضی هستم. براتون آرزوی خیر و برکت، سلامتی و خوشحالی و در آخر پیشرفت خیلی بیشتر در کارتون دارم.
(دیدگاه sudehfallah عزیز در بخش نظرات)
منتظر خواندن نوشته های شما هستم
همراه همشگی شما: رضا عطارروشن
امتیاز 3.99 از 140 رای
با دیگران به اشتراک بگذارید تا امتیاز بگیرید!
با سلام خدمت دوستان گلم و استاد عزیز.
به نام خدایی که به شدت برایم کافی است.
کاش یه روز بتونم انقدر سیم اتصالم به خدا وصل بشه که این جمله رو فریاد بزنم .
من هم کارهایی رو انجام دادم که فکر میکردم همیشه منو دور میکنه از خدا مثل نماز نخوندن ،لاک زدن ،روزه نگرفتن ودروغ گفتن .ولی من همیشه خانوادمو میدیدم که هنیشه سختی میکشیدن و به خاطر همین فکر میکردم خدا خیلی ظالمه که این هارو اینقدر اذیت میکنه و همیشه میگفتن تو چه خدایی هستی و همیشه مادرم میگفت خدا خدای ظالماست اگه وجود داشت اینکارو میکرد اون کارو میکرد.خودمو نگاه میکردم و تو یه عالمه مشکلات و همیشه فکر میکردم من حتما لایق هیچی نبودم اگه بودم حتما منو اینجوری نمیافریدو همیشه فقط میگفتم شکر که بدتراز این نشد.و همیشه تا کوچکترین گناه میکردم میگفتم خدا با فلان کار توبیخم میکنه و واقعا اینطوری میشد و همیشه میگفتن خدا به خاطر هر کار بدی ازت تقاص میگیره و من همیشه به خاطر ترس ازش فاصله میگرفتم و میگفتن اگه چیزی ازش بخای باید خیلی التماس کنی و من هروقت یه چیزی میخاستم با التماس و نماز خوندن و زاری کردن ازش چیزی میخاستم که اصلا این حس رو دوس نداشتم.همیشه به خودم میگفتم چرا خدا منو اینجوری افریده چرا همش عذاب چرا همش ناراحتی و هیچ وقت دیگه سراغش نمیرفتم .
الان میخام کوله بارم رو زمین بزارم و سبک بال بشم .خدای خوبم منو ببخش به خاطر تمام گناهانی که انجام دادم و همیشه فکر میکردم تو اونهارو نمیبخشی.خدایا من امروز در تاریخ ۲۸بهمن نودوهشت از توطلب بخشش میکنم و از تو میخام انقدر منو به خودت وصل کنی که احتیاج به هیچی نداشته باشم .من ایمان دارم که تو گناهان منو میبخشی و منو به خواسته هام میرسونی .خدای مهربونم تمام دل نگرونی هام رو به تو میسپارم.
به نام خداوندی که جهان رو به زیبایی افرید تا من در ان به تجربه های شیرین دست پیدا کنم .
چقدر دور بودن به خاطر حرفهایی که سالها در ذهن خودم گنجاندم چقدر از وجود خودم دور شدم چقدر از خدایی که لحظه لحظه با من حرف میزنه تا دنیارو برای من زیباتر کنه دور دور بودم .
از بچگی همیشه میگفتن اگه نماز نخونی اگه روزه نگیری اگه گناه کنی خدا نمیبخشدت و همیشه به خاطر گناهانت عذاب میبینی .چقدر بار روی دوشم سبک شد از وقتی خدایی رو شناختم که این دنیارو برای لذت من خلق کرد .
همیشه هر وقت گناهی میکردم منتظر یک اتفاق بودم تا من جزای گناه خود را ببینم و چقدر الان دنیای متفاوتی دارم که خدای خودم را شناختم و فهمیدم او نگفته من را میبخشد.و خیلی خوشحالم که از وقتی خدای خود را شناختم فهمیدم مسول تمام اتفاقات زندگیم خودم هستم و هیچ سرنوشتی رو خدا برای من رقم نزده است و من باید دنیای خودم را بسازم.هر دنیایی را که دوست داشته باشم.
سالها دوست داشتم نزدیکی تورا احساس کنم سالها فکر میکردم فاصله من و تو از زمین تا اسمانه اما الان که حست میکنم بهترین احساس رو دارم .هر وقت غم کوچکی به دلم میاد حس داشتن تو منو از این حال و هوای غم بیرون میاره و امیدهایی در دلم جوانه میزنه.
خدای عزیزم مرسی که در قلبم هستی و معذرت میخام که این سالها ازت دور بودم به خاطر گناهانم و به خاطر بی عدالت دونستن تو .الان که میدونم تو بهترین عدالت رو در حق بندگانت داری خیلی خیلی ازت ممنونم و دلم میخاد و از تو میخاااااام تمام کسانی که در بدبختی و ناامیدی زندگی میکنن به این راه زیبا و شناخت خودت هدایت کنی تا باتو و خودشون اشتی کنن و تمام دنیا و جهانشون تغییر کنه.
خدایاااا به خاطر تمام گناهانی که کردم و تورو خیلی سرسخت میدونستم طلب عفو میکنم و میخااام همیشه و در همه حال منو به حال خودم رها نکنی حتی وقتهایی که پای شیطان سرکش در میانه.میخام اونقدر صداتو پرنگ بشنوم که شیطان برام جایگاهی نداشته باشه.
خدایااااا منو ببخش و من ایمان دارم که تو بخشنده دانایی…..