بسیاری از انسانها رابطه خود با خداوند را بر اساس شنیده های خود بررسی و تحلیل می کنند و به این نتیجه می رسند که فاصله زیادی بین آنها و خداوند ایجاد شده است و به عبارتی از خدا دور شده اند.
این درحالی است که انسان بعنوان مخلوق نمی تواند آنچه خداوند مقرر کرده است را تغییر دهد.
خداوند به ما نزدیک است
در آیه ۱۸۶ سوره بقره خداوند به پیامبر می فرماید:
و هرگاه بندگان من، از تو در باره من بپرسند، [بگو] من نزديكم، و دعاى دعاكننده را اجابت مى‌كنم، پس [آنان] بايد فرمان مرا گردن نهند و به من ايمان آورند، باشد كه راه يابند. (۱۸۶ بقره)
در این آیه خاص و منحصربفرد خداوند درباره رابطه خودش با انسان از عبارت من نزدیکم استفاده کرده است که بیانگر تمام ویژگی ها و خصوصیات الهی است. و این مهم ترین باور و نگرشی است که باید درباره خداوند در خود ایجاد کنیم.
اگر خداوند خود را بخشنده معرفی می کرد تصور انسان این بود که: درست است که خداوند بخشنده است اما من از خدا دور شده ام و شامل بخشش او نمی شوم.
اگر خداوند خود را رزاق معرفی می کرد تصور انسان این بود که: درست است که خداوند رزاق است اما من از خدا دور شده ام و شامل رزق و رزی الهی نمی شوم.
بنابراین بهترین ویژگی که خداوند می توانست درباره خود بیان کند این بود که من نزدیکم. این عبارت شامل همه ویژگی های خداوند می شود و مهمترین باوری است که باید در انسان ایجاد شود.
درحالی که متاسفانه بیشتر انسانها عقیده دارند که از خداوند دور افتاده اند یا خداوند آنها را به واسطه اعمالشان رها کرده است.
خداوند تغییر نمی کند
باید همیشه به این نکته توجه داشته باشم که خداوند تغییر ناپذیر است به این عبارت که وقتی خود را نزدیک به ما معرفی کرده است هرگز از ما دور نخواهد شد چون خداوند خودش را نهی یا نفی نمی کند.
بنابراین وقتی خداوند وعده داده است که به ما نزدیک است بنابراین انسان بعنوان مخلوق قادر به غلبه بر اراده خداوند برای نزدیک بودن به ما و دور شدن از او نیست.
این تصور که ما از خدا دور شده ایم نگرشی اشتباه و شیطانی است. چون انسان نمی تواند از وعده خدای خود تخلف کرده و درحالی که خداوند به او وعده داده است به او نزدیک است او بخواهد از خدای خود دور شود.
هر تعریف یا نگرشی درباره رابطه خود با خداوند دارید این فقط نظریه شماست و هیچ تاثیری بر رابطه خداوند با شما ندارد.
اگر تصور می کنید به واسطه رفتار یا اعمال خود از خداوند دور شده اید یا خداوند شما را رها کرده است این عقیده شما یا افرادی است که به شما این نگرش را تلقین کرده اند درحالی که خداوند نگرش شما و اطرافیان شما را ندارد.
خداوند وعده داده است به شما نزدیک است و نزدیکی خداوند به شما به هیچ شکل و دلیلی تغییر نخواهد کرد.
بنابراین برای اصلاح رابطه خود با خداوند و تجربه رابطه ای متفاوت قدم اول این است که باید نسبت به فاصله خود با خداوند اصلاح نظر و عقیده در خود ایجاد کنیم. باید خود را بخشیده و فاصله ای که در ذهن مان با خداوند ایجاد کرده ایم را حذف کرده و آماده تجربه نزدیک شدن به خداوند شویم.
از توبه و بخشش خود برای رهایی استفاده کنید
در قرآن بارها از عبارت توبه استفاده شده است و انسان دعوت به توبه کردن شده است.
نکته جالب درباره توبه کردن این است که هرجا از عبارت توبه کردن استفاده شده است بلافاصله وعده بخشیده شدن و عفو شدن داده شده است بدون هیچگونه شرط و شروطی.
تنها شرطی که خداوند قرار داده است این است که فرد خطاکار نیت کند خطای خود را تکرار نکند.
این تنها شرط بخشیده شدن توسط خداوند است.
برای افکار و نگرش خود درباره دور افتادن از خداوند به واسطه هر خطا یا گناه یا عملی در درگاه خداوند توبه کنید و سپس خود را نزدیک خداوند احساس کنید.
برای تغییر شرایط زندگی خود مهمترین موضوع اینه که گذشته خود را رها کنید. گذشته ای که موجب رنج و ناراحتی و ایجاد احساس بد در شما می شود را باید رها کنید.
برای رها کردن گذشته خود بهترین روش توبه کردن است. از توبه کردن و وعده خداوند برای بخشش و باز شدن درهای نعمت به سمت خود استفاده کنید.
به این شکل نگرش و احساس شما نسبت به خداوند به شکل عالی تغییر خواهد کرد و در این صورت است که طعم و احساس واقعی ایمان داشتن و رابطه با خداوند را تجربه خواهید کرد.
تجربه هنرجوی زندگی با طعم خدا
درباره انسان خوب بودن و ملاک های انسان خوب، خیلی فکر کردم و در انتها به این نتیجه رسیدم، تنها کسی که توانایی اینو داره که تعیین کنه چه انسانی خوبه فقط خود فرد هست.
در واقع هر فرد تعریفی از خوب بودن داره که کاملا هم قابل قبوله و اصلا لازم نیست با ملاک های دیگران خودش رو قضاوت یا مقایسه کنه، همین که خودش، خودش رو قبول داشته باشه و انسان درستی بدونه،کافیه.
اگر رفتار و واکنش های ما در جهتی باشه که حال دل ما خوب باشه و از خودمون راضی باشیم دیگه چه اهمیتی داره از نظر دیگری چه انسانی هستیم، در ابتدا سعی کنیم ملاک های خوب بودن رو آنگونه که خودمون رو قانع کنه، جمع آوری کنیم و کم کم خودمون رو به اون نزدیک کنیم و اینگونه با این دیدگاه که بنده خوبی هستیم حس لیاقت درون ما افزایش پیدا می کنه.
درنهایت انتظار ما از خداوند و نعمت هایی که از او درخواست میکنیم بالا میره.
من اینگونه فرض کردم که اگر خدا بودم، دوست داشتم بنده ام چه خصوصیاتی داشته باشه و با کمی دقت متوجه شدم من خیلی شبیه اون چیزی هستم که خودم، خوب میدونم، و نه تنها من، همه ما ذات خوبی داریم؛ دقت کنیم نیازی نیست روی خودمون عیب بذاریم و همش دنبال بهونه ای باشیم که خودمون رو انسان بدی نشان بدیم.
من به این دیدگاه رسیدم با انجام ندادن اصول به ظاهر واجب که تاثیر مثبتی در وجود من ندارد، هرگز مرتکب گناه نمیشم. اصلا گناه هر چیزی هست که حس مارا بد کنه، هیچ گناهی بد تر از فکر منفی، سرزنش، خود تخریبی، منفی اندیشی، توجه به بیماری و نکات غیرخوشایند نیست.
ایمان دارم اون عذاب وجدان الکی و اون حس ناراحتی و سرزنشی که از انجام کاری که خودمون گناه میدونیم به ما دست میده در خیلی موارد از خود گناه بدتره، یعنی خیلی چیز ها که ما گناه میدونیم و به خاطر اون ها ناراحت میشیم اصلا گناه حساب نمیشن و برعکس خیلی چیزهایی که به نظر ما ثواب هستند، چون حس و حال ما را خوب نمی کنند پس قطعا نتیجه ای هم ندارند.
برای مثال زمانی که به نیازمندی کمکم میکنیم یا مثلا فردی چیزی از ما درخواست میکنه که ما واقعا از ته قلبمون دوست نداریم اون کار رو انجام بدیم و انجام دادنش حس خوبی به ما نمیده اما چون نمیتونیم نه بگیم، اینجوری توجیه میکنیم که اشکال نداره من این رو انجام میدم و خدا خودش پاداش میده.
درسته خدا پاداش میده اما دقت کنیم پاداش اولیه همون حس خوبه که ما با اجبار به انجام کاری که دوستش نداریم از خودموم گرفتیم.. پس ثواب هرچیزی هست که حسمون رو خوب کنه و هر تعریف دیگری برای آن اشتباه هست.
این اواخر هرچی نگاه میکنم میبینم همه ی انسان ها خوبن و واقعا ما انسان بد نداریم، فقط هرکس در یک سری موارد کم و کسری داره که اونم کاملا طبیعیه چون این جهان دو بعدی هست و هرگز نمیشه بد وجود نداشته نباشه، در اصل خوب بودن با بد بودن معنا پیدا میکنه.
پس ما هرجور که هستیم خداوند مارو دوست داره و ما براش ارزش داریم. من‌فکر میکنم مهم تر از اینکه خودمون رو ببخشیم، این هست که خودمون رو همانطور که هستیم بپذیریم، یعنی با تمام اخلاق بدی که داریم خودمون رو انسان خوبی بدونیم. باید توجه داشته باشیم ما به خاطر ذهنمون که جایگاه شیطانه هرگز نمیتونیم کامل باشیم و هیچ خطایی انجام ندیم؛ مهم اینه وقتی خطایی انجام میدیم متوجه باشیم و سعی کنیم کمتر اشتباه انجام بدیم نه اینکه خودمون رو سرزنش کنیم.
متاسفانه خیلی از ما حتی جرئت درخواست کردن از خداوند را نداریم و این باعث میشه اون رو خیلی از خودمون دور ببینیم و توی این جهان حس تنهایی کنیم و وابسته چیز ها و افراد شیم در صورتی که از نظر من انسان وقتی به کمال میرسه که تمام اهدافش به هستی و بودن خودش وابسته باشه، نه به زمان، نه به مکان، نه به شخصی، نه به یک انسان و نه حتی یک شئ.
در کل دوست دارم بگم که من فکر میکنم لازم نیست این قدر همه چیز رو به خودمون سخت بگیریم، فقط دنبال بهونه باشیم تا به خودمون افتخار کنیم و بیشتر عاشق خودمون باشیم، به جای توجه روی مسائلی که در خودمون دوست نداریم، روی نکات مثبت خودمون، توجه کنیم. آخه ما چه کسی رو غیر خودمون داریم ؟؟:)
با تشکر از استاد عزیز به خاطر این فایل عالی، به شدت لذت بردم و خیلی خیلی ازتکرار دوباره دوره راضی هستم. براتون آرزوی خیر و برکت، سلامتی و خوشحالی و در آخر پیشرفت خیلی بیشتر در کارتون دارم.
(دیدگاه sudehfallah عزیز در بخش نظرات)
دستور کار اجرای جلسه سوم:
۱- تماشای فایل ویدیویی توضیحات جلسه سوم
۲- تکرار ۵ مرتبه فایل جلسه سوم (تصویری یا صوتی) تا قبل از ارائه قسمت بعدی
۳- انجام تمرینات مربوط به جلسه سوم در قسمت نظرات
منتظر خواندن نوشته های شما هستم
همراه همشگی شما: رضا عطارروشن
امتیاز 3.85 از 103 رای
با دیگران به اشتراک بگذارید تا امتیاز بگیرید!
بنام خالق هستی
سلام بر استاد عزیزم وتمام دوستان هم مسیرم
چرا من احساس دوری از خداوند میکنم؟؟؟؟
هرچه فکر کردم جواب این سوال شیطان بود ،شیطان با بزرگ جلوه دادن اشتباهات خیلی کوچک احساس دوری از خداوند را به من میداد ومنو از خودم بیزار میکرد در صورتی که اشتباهات من در برابر عظمت و بزرگی وبخششش خداوندخیللللی کوچک بودند ،وخداوند همیشه با منه وهیچ‌وقت از من دور نمیشه ولی این‌من هستم که با همراه شدن شیطان خودمو از خدا دور دیدم ،ومیدانم خداوند هیچ وقت منو رها نمیکند ومنو بابت همگام شدن با شیطان میبخشد ،
دوری از خداوند باعث شده بود که خودمو لایق سلامتی نبینم چون شنیده بودم بیچاره باعث از بین رفتن گناه میشه ومن هم انتظار می کشیدم که بیمار بشم و طبق قانون بیمار میشدم و خوشحال بودم وبیماریمو تحمل میکردم و حتی دکتر نمی رفتم تا بیشتر زجر بکشم که گناه بیشتری ازم بریزه (وایییی)
خودمو لایق ثروت نمیدونستم چون فکر میکردم ثروتمند شدن باعث میشود آدم بدی بشم واز خدا دور شوم پس با همین زندگیم راضی بودم ودنبال کسب و کاری نمی رفتم میگفتم همین که بابام و بعدا هم همسرم هست و خرج منو میدن بسه وخودم و به بهانه دور شدن از خداوند از این نعمت بزرگ محروم کردم در صورتی که من با ثروتمند شدن میتونم خیلی کارای نیک انجام بدم که به خدا نزدیکتر بشم و نزد خدا محبوب تر بشم وخودم و لایق همسر مهربون نمیدونستم چون شنیده بودم تحمل کردن همسر بد اخلاق باعث پاداش در آخرت میشه ،اینها همه به دلیل دوری از خداوند بود که شیطان نعمت های خداوند را در نظرم بد جلوه می داد ،خداوندا بابت دستانت که ما را از جهالت دور میکنند سپاسگزارم،سپاسگزارم ،سپاسگزارم
من از امروز تصمیم گرفتم برای تمام اشتباهاتم خودارزشمندم را ببخشم واز خداوند بزرگم که منم ذره ای از وجود خودش هستم را ببخشم و ایمان صد در صد دارم که خداوند سریع العجابه هست ودر همین لحظه منو میبخشه ومن از این به بعد بندهای پاک ودوست داشتنی و عزیز دوردونه ی خداوند هستم و خداوند از برگشت من به آغوشش بسیار خوشحال هست وبا تمام وجودش منو در بغل گرفته وبا خدا یکی شدم پس بسیار بارزش وبا لیاقت هستم پس من لیاقت بهترینها را دارم
خدایا شکرررررررت
به نام عشقِ مطلقِ هستی❤️❤️❤️
سلام خدمت استاد عزیزم و دوستان هم مسیرم
مشتاقانه وهمراه باعشقِ خدا ادامه میدهم❤️
عرض سلام و احترام
این فایل واقعا یه تلنگر بجا بود که تو این مرحله از زندگیم بهش احتیاج داشتم . هیچ وقت به این موضوع اینطوری فکر نکرده بودم ، فقط میگفتم مثلا خب خدا کلی نعمت داده پس باید شکرگزاری کنیم ، انگار همه اینا زوری بود ، همه زندگیم بر اساس اجبار بود. اما وقتی فکرشو میکنم دقیقا همینه باید از ته دل از زندگی لذت ببریم و قدر هرچی رو ک داریم بدونیم چونکه اصل زندگی همین لحظه هاست و من چقدرررر فقط میخواستم و میخواستم و حرص و طمع داشتم و فقط منتظر بودم تا به خواسته هام برسم و نمیرسیدم ، درحالی که تا از وضعیت الانم لذت نبرم هیچ حاصلی برام نداره.
خداروشکر ک در این مسیر قرار داده شدم و آگاه شدم
بسم الله الرحمن الرحیم
بیشترین چیزی که به من حس گناه رو منتقل میکنه احساس تنهاییه ک این روزا دارم ، درحالی ک میدونم خدا حضور داره و با وجود اون نباید حس تنهایی داشته باشم اما خلا درونی من رو پر نمیکنه و این واقعا حس عذاب وجدان بزرگی رو بهم میده طوری که حتی رفتن ی آدمی غیر مهم از زندگیم هم باعث میشه من حس تنهایی و پوچی بکنم
ولی در حال تلاشم که واسه خودم جا بندازم که این آدما نیستن که باید به من حس تنها نبودن رو منتقل کنن، این خداست که با حضور و نشانه هاش در تک تک مخلوقات و هر لحظه از زندگیم ، به من این نوید رو میده ک تنها نیستی و همیشه باهامه و هدایت و حمایتم میکنه
یک مورد یادم رفت و اینه که فکر میکردیم که اگه انسانی با التماس و گریه بیشتری از خدا چیزی بخواهد و خدا به اون دعاش رو اجابت نکنه پس انسان گناه کاری هست که از خدا دورشده ،
و برای جبران دوری خودش باید با گریه بیشتری دعا کنه و التماس کنه تا اجابت بشه و خودش رو گناه کار میدونه ، اما از نظر من این اشتباه است و خدا درون قلب و روح ماست و با حس خوب میتونیم ازش بخواهیم که جواب مارو با اتفاق های خوب به ما نشون بده ،
پس چرا باید گریه کنیم و زجه بزنیم ؟
چون خودمون رو از خدا دور میبینیم و حس بدی داریم و از خدا طلب بخشش داریم و فکر میکنیم که بخشیده نخواهیم شد و این اشتباه است ،
خدای مهربان با احساس خوبی در قلب ما وجود دارد و نیاز به گریه و حس بدی نیست فقط کافیه با داشتن ارامش ایمان و باور به خدا با هم مسیر بودنش از او درخواست کنیم و او حتما جواب میده زیرا که خداوند سریع الجواب است و کسانی که با حس خوب درخواست کنند رو میبینه و به هدف های خوب با احساس خوب خاما با ایمان به خدا میرسیم ، و خدا بخشنده و مهربان است،
باسلام خدمت شما
من با خودم فکر میکنم که این کارا منو از خدا دور کرده بوده و انجام ندادن اینا گناه محسوب میشه و خدا از من درور میشم :
وفتی که همه انسانها میگفتن کسی رو خدا دوست داره که همیشه وضو داره و نماز اول وقت میخونه، در ذهن من سخت بود و همیشه باید با گوش کردن حرف دیگران پیش چشم اونا خوب کار کنیم که بگن اره این با ایمان هست،
ولی این طرز فکر اش بنظر من غلط بود و خدا هیچ وقت به این موضوع کاری نداره و من رو گناه کار نمیدونه و این من خوبه که نسبت به خودم احساس گناه داشتم با نخوندن نمازم و دیدم در اشتباهم و اصل خدا چیه و من از وجود خدا بیخبر بودم ،
یکی از افکار اشتباه گذشته من که فکر میکردم منو از خدا دور کرده این بود که اون طوری که دوست دارم لباس بپوشم و بیرون برم، ولی خوب بزرگ تر های ما میگفتن که کسی که به خدا نزدیک هست و ایمان داره باححاب باشه اما این حرف از نظر من به دلم نمینشست و من دوست داشتم ازادانه لباس بپوشم ، و وقتی فکرم با حرف مردم یکی نبود احساس گناه میکردم و فکر میکردم خدا هم منو نمیبخشه و خواسته‌های منو اجابت نمیکنه،
گاهی وقتا از جایی میومدم خونه که حس منفی در اون جمع موج میزد و من رو اذیت میکرد و من از شدت ناراحتی گاهی در حد کمی از اون افراد غیبت میکردم و شکایت میکردم ،
و اونا حسم رو بد کردن و من خودمو گناه کار میدونستم در صورتی که اشتباه فکر میکردم و چون حسم در اون شرایط بد می‌شده با حس بد از رفتار اون فرد حرف میزدم این نمیتونه باعث گناه من بشه و من خودم رو میبخشم و این کار رو تکرار نمیکنم و توبه میکنم،
من همیشه فکر میکردم که در تنها نبودن من دیگران تاثیر دارند و همه لحظه های که توی خونه با تنهایی سپری میکردم حسم بد بوده با خودم و حتی گاهی از تنهایی به مامانم با اشک و گریه شکایت میکردم که دیدی فلانی برای من ارزش قائل نیست و منو با خودش نمیبره بیرون که تفریح کنیم و در اشتباه خودم غرق بودم تا اینکه اگاه شدم و دونستم تا زمانی که حسم به خودم اینه که من تنهام و کسیو ندارم انسان ناراحتی هستم و این به نوعی برام گناه حساب میشد که با وجود خدا و خودم حس تنهایی کنم،
حالا من عوض شدم و تغییر کردم من دیگه از خدای درونم دور نیستم و او همیشه با منه و منو میبینه میشنوه و در همه لحظه های زندگی کنارمه، من هم میخوام خودم رو ببخشم و توبه کنم و از الان به بعد در این تاریخ هیجده مرداد ماه و ساعت من انسان پاک خدا هستم که خودم رو میبخشم و میدونم خدا هم منو بخشیده و به خدا اطمینان دارم و اوست که مهربان و بخشنده هست و من با نگاه درست با داشتن اگاهی و باور های درست خودم رو دوست دارم و راضی هستم و احساس میکنم که خدا رو همیشه در کنارم حضور داره و گاهی دوست دارم حتی بغلش کنم و محکم فشارش بدم و بگم خدایا دوستت دارم ،
باتشکرازشما
سلام و عرض ادب
من می خوام طعم خدا رو حس کنم
چون من در دوران کودکی خیلی از اطرافیانم شنیدم که برای احساس نزدیکی به خداوند اول نماز و تسبیح و قرآن جزوه اعمال واجبات و باید بهشون عمل بشه یکی از دلایلی که احساس دوری می کردند از خدای مهربونم و همچنین احساس بدم از آرایش و لباس هایی که آخوند ها می گفتند که این گناه ولی نمیدونستم که احساس ملاک درستی رفتار یک شخص محسوب میشه و ترازوی اعمال از طریق احساس باعث شناخت درستی مسیر است ولی از الان برای همیشه تمام سعیم رو می کنم تا نمازم و سر وقت بخونم و احساس عالی از خواندن قرآن و درک کنم حالا که ملاک من برای درستی مسیر احساسم هست و به خاطر اینکه درست عبادت نکردم به خاطر حرف هایی که می زدند و من ناراحت می شدم و از خدا گله می کردم و بدی هایی که در حقم انجام دادند و من همیشه از خدا شکایت میکردم که چرا واقعاً همچین اتفاقی برای من میافته غافل از اینکه فکرم اشتباه بوده حتی یادم یکبار به خاطر بدی هایی که در حقم می شد پدر و مادرم گفتند تو نیت بدی داری مقصر خودت هستی در صورتی که قبلاً اعتقاد داشتم که آدم زرنگ دشمن زیاد داره یا مثلاً شعر هرکه در این بزم مقربتر است جام بلا بیشترش میدهند و همین افکار و باور اشتباه باعث شده بود تا در مسیرم افراد بدی قرار بگیرند الان بیشتر درک کردم و الان آگاه هستم که آرامش و آسایش و اعتماد به نفس فقط از طریق ارتباط با خداوند متعال کسب میشه و من نهایت سعیم را خواهم کرد تا این احساس دور افتادگی از خداوند و لطمه روحی زیادی که خوردم و حالت ناشکری که داشتم چون اصلاً فکر نمیکردم به خاطر افکار خودم هست رو خط بزنم
و حالا پایان این سبکه زندگی
من از امروز تصمیم گرفتم برای همه اشتباهاتم برای همه گناهانم برای همه خطا هام خودم رو ببخشم از خدای مهربانم طلب عفو و بخشش کنم و ایمان دارم خدای مهربانم بلافاصله درخواست من را تایید میکند و من از این لحظه بنده پاک و محبوب و مورد علاقه و دوست داشتنی خداوندم هستم
بی نهایت سپاسگزارم استاد
سلام و درود بر استاد گرامی و دوستان
از درس امروز یاد گرفتم خودم را با تمام ویژگی های که دارم دوست داشته باشم و برای تمام اشتباهتم از خداوند طلب بخشش کنم و ایمان داسته باشم خداوند بخشنده و مهربان مرا می بخشد و من از این لحظه بنده ی پاک و محبوب و دوست داشتنی خداوند هستم و چه حس دلنشینی هست وقتی با خدا یکی میشی و این حس زیبا رو برای تمام دوستانم آرزو میکنم و از استاد عزیز سپاسگزارم
🌹یه نام زیباترین و مهربان ترین خدایی که تا کنون شناختم🌹
درود و احترام خدمت استاد عزیز و دوستان هم مسیر 💮
بسیار خوشحال ، خوشبخت، و شکرگزار خداوند هستم که مسیر تناسب فکری باعث شد تا چشمانم به روی حقیقت باز بشه و خدای واقعی رو بشناسم و مسیر زندگیم به صراط مستقیم هدایت شه و بتونم احساس خوشبختی واقعی رو بچشم 💮
من تا 33 سالگی نماز نمیخوندم و حجاب نداشتم و بسیار از سمت اطرافیان سرزنش میشدم، با اینکه پدر و مادرم اصلا سختگیر نیستن اما از سرزنش های دیگران و انچه در جامعه شنیدم و در مغز و باورهای ما فرو کرده بودن، به شدت احساس گناه داشتم.
تا اینکه در 33 سالگی کلاس تفسیر مثنوی مولانا شرکت کردم. استاد اون کلاس خانم دکتری بسیار امروزی و شیک پوش بودن و خیلی خوش سخن. که افراد کلاس رو خیلی جذب سخنان خودش میکرد. و هر جلسه ما رو خیلی زیاد تشویق میکردن نماز بخونیم. و تقریبا همه کسایی که در کلاس بودن نماز خون شدیم. اما…
یادمه در یکی از فایل ها استاد خودمون، استاد عطارروشن عزیز میگفتن خودتون اصل آگاهی رو بفهمین اگه از کسی آگاهی بگیرین، و خودتون بهش نرسید، اون اگاهی در شما گسترش پیدا نمیکنه.
و دقیقا برای من همین اتفاق افتاده بود.
من با قلب و درونم به آگاهی نرسیده بودم. و تصمیم به نماز خوندن گرفتم.
در کنارش اون خانم دکتره، خیلی زیاد بصورت نامحسوس و با کلام خیلی جذاب ما رو از عذاب خدا میترسوندن و من به شدت خداترس شدم. بدون اینکه شناختی درست از خدا داشته باشم.و ادم هر مسیری رو هم که بره، به سرعت گسترش پیدا میکنه، من هم در اون مسیر اشتباه گسترش پیدا کردم ، روز به روز از خدا دورتر میشدم در حالیکه خوشحال بودم در صراط مستقیمم. البته خوشحال واقعی نبودم، خودم رو دلداری میدادم که خدا اینه.
تا اینکه از مطالب کلاس و مطالعات خودم به تضادهای خیلی عمیقی برخوردم.
سه سال تمام با اذان نماز اول میخوندم، نماز شب حتی میخوندم، روزی 1000 مرتبه صلوات میفرستادم، سالی چند مرتبه قران ختم میکردم، انواع ذکرها رو میخوندم، دیگه لاک نمیزدم چون اون خانم دکتره گفته بود چاکراهای نهایی بدن که محل ورود و خروج انرژی ان در سر انگشتان قرار دارن و وقتی لاک میزنین اب به ناخن نمیرسه و چاکراها شستشو نمیشه و انرژی منفی در بدن تون باقی میمونه (الان برام بی نهایت خنده داره این حرفها😁) اما مساله این بود که:
من علیرغم تمام این اعمال که طبق خدای مرسوم در جامعه و عموم مردم، بهترین و صالح ترین سبک زندگی بود، ذره ای آرامش نداشتم!
من هرشب از دل خواب بیدار میشدم ، یک ساعت نماز میخوندم، اما ذره ای آرامش و خدا دوستی نداشتم.
من از ترس حق الناس و عذاب وجدان یک آن ارامش احساس نکردم در اون سه سال.
من تمام لحظه به لحظه اون سال، هر کاری میکردم، حتی اگه یه شوخی معمولی میکردم سریع ، تمام وجود و روحم رو استرس عذاب الهی میگرفت که ای وای دلش رو شکستم، حالا خدا اون دنیا منو چطور عذاب میده و چیکار میکنه! و باید زنگ میزدم عذرخواهی میکردم و حلالیت طلب میکردم! و خب خیلی واضحه که اینطوری تمام عزت نفس و اعتماد به نفسم تخریب میشد چون همیشه در سرزنش و احساس گناه بودم.
من اون موقع بر خلاف همیشه م، لاک م رو پاک کرده بودم ولی در چاکراهام هیچ انرژی مثبتی احساس نکردم 😁
برعکس همیشه در استرس بودم!
و این تضادهایی که بیشتر و بیشتر میشد ، باعث شد من از اون خدا به شدت متنفر شم! زده شم از همه چی.
و روحم طلب حقیقت داشت.
تا اینکه به لطف خدای بزرگ با استاد عطارروشن و تناسب فکری آشنا شدم. و کم کم تمام این تضادها رنگ حقیقت گرفت. و به سمت حقیقت هدایت شدم.و خدای جدیدی رو شناختم که باعث شد برام دنیا دنیا خوشبختی و ارامش به همراهش داشته باشه.
تمام اون رفتارهای غلیظ مذهبی رو کنار گذاشتم چون هیچ ارامشی ازشون نداشتم. هیچ احساس خوبی برام نداشتن. لق لقه ی زبان بودن که هیچ ازشون نمی فهمیدم.
بحث چاکراها و تکنیک و مدیتیشن و چی و چی رو برای همیشه در ذهنم بستم و به جای اینکه بشینم ساعتها به زبان عربی نمازی بخونم تا بلکه رضایت خدا رو از اون طریق بدست بیارم، با زبان فارسی با درک و فهم و ظرفیت خودم با خدا حرف زدم و حرف زدم و حرف زدم.
من اون موقع یک بت پرست کامل بودم! یک ادمی که فقط تمام وجودم ترس و نگرانی و وحشت از خدا بود. و همیشه با وحشت میگفتم یعنی خدا از من راضیه؟! یعنی خدا منو می بخشه؟! و چه اشکها که به اسم همین توبه که نریختم!!! چقدر در شبانه روز قران و نماز میخوندم بعد آرامش نداشتم که، میخواستم در ازاش ارامش از تکنیک های پاکسازی چاکراه و مدیتیشن بگیرم 😁
الان هیچ کدوم از اون کارا رو نمیکنم، مدیتیشن و تکنیک و پاکسازی چاکراها برام کاملا بی معنی شده، در عوض آرامش ، شادی و خداپرستی بی نهایت لذت بخش و رها و سبکبالی دارم.
البته از اون دوران سه سال، از اون همه نماز خوندن و کارهایی که کردم هم پشیمان و متنفر نیستم. اونها هم همه برام باارزش ان چون بخشی از پازل کمالم هستن، چون همون ها برام تضاد ایجاد کرد ک اگه من در صراط مستقیمم چرا نعمت و فراوانی و راحتی و شادی تو زندگیم نیست؟ چرا ارامش ندازم؟ چرا همش برام مساله پیش میاد؟ چرا.. چرا… و هزار و یک چرا…
تا اینکه بلاخره اون تضادها باعث شد از صمیم وجود خواستار شناخت حقیقت بشم که خدا رو شکر در مسیر تناسب فکری و کشف حقیقت و خدای جدیدم قرار گرفتم. و مهمترین تغییری که شناخت خدای جدید برام به دنبال داشت، حس عمیق رهایی و سبکبالی هست.
واقعا هر چه شناختم عمیق تر میشه ، هرچه بر روی رابطه و صمیمیتم با خدا بیشتر کار میکنم، سبکبال تر میشم.
پیش از این و با خدای قبلی باورهای قبلی, یه جوری قلب و روحم سنگین و غمگین بود انگار تمام غم دنیا توی وجود من قرار داشت. اما الان از صمیم دل خوشحال و ارامم . واقعا وصف احساسم درباره خدا ی جدیدم و ثمراتی که این شناخت جدید برلم داشت، با کلام و کلمات بشر خیلی سخته.
اما من این روزها خوشحال ترینم و سبکبال ترین
وقتی هر بار به خودم یاداور میشم السا تو یک تکه از خدایی، تو روحی در کالبدت داری که یک قطره از بیکران خداست ، دلم میخواد از شوق پرواز کنم.
من این روزها درظاهر تمام اعمال دینیم رو ترک کردم ، اما درونم خیلی خیلی خیلی بیشتر از قبل سرشار از خداست، عاشق خداست، و هر لحظه به یاد خدا. و در شادی و ارامش.
من این روزها خیلی خیلی خیلی بیشتر از قبل به خدا توکل و ایمان و باور دارم.
من خدا رو در هر لحظه زندگیم، در هر ذره از جهان می بینم و میپرستم… در صدای خنده و خوشحالی مادرم…. در جریان اب! در خنکای نسیم سر صبح…در آواز پرندگان….در گلهای و زیبایی و سرسبزی بهار…در آبی اسمان…در صدای پر شوق و انرژی استاد و کلمات الهی که یادمون میدن….در آگاهی و الهامی که هر روز می اموزم …. و با هر لحظه ش از صمیم دل شاد و ارامم و تا جایی که میتونم عمیق و از ته دل شکرش رو به جا میارم 💮🌷
اینم از اعجاز های استاد عزیز در زندگی مون 😍💮
سپاسگزارم استاد عزیز و دانا
الهی هر آن نور و شادی بیشتر به زندگی و قلب تون بتابه🌞💮🌷
سایه تون مستدام 💮
با سلام خدمت همه دوستان و استاد عزیز
خدارو شاکرم ک هر روز درهای جدیدی ب روم باز میکنه.خدایا شکرت ک هرلحظه با منی.خدایا شکرت ک دارم توی لحظه هام بهت فکر میکنم و سعی میکنم ک خواسته هامو ب تو بگم ن ب بنده هات.
استاد من ب قول دوستمون همیشه این جمله رو میگفتم ک خدا همیشه بامنه خدا همیشه هوامو داره و یت اینکه خداوند انسان رو توی سختی آفریده برای اینکه روزای خوش زندگیش رو ب یاد بیاره.ولی اینا حرفا و باورهای غلطی بود ک بهمون یاد داده بودن و من خودم ب شخصه اینا رو طوط وار فقط تکرار میکردم و در درونم بهش باور نداشتم.ولی ی مدتیه ک با این سایت و سایت دیگر اساتید ک آشنا شدم فهمیدم چهل سال خودمو از خدای خودم دور کرده بودم.خودمو دوست نداشتم ب خاطر اینکه گناهکارم.نماز نمیخونم.روزه هامو الکی گرفتم.یا اینکه حجاب کامل نداشتم.یا با نامحرم دست دادم یا از این حرفا و باورهای غلط اینجوری.ولی الان تازه فهمیدم ک اینا گناه نبوده این حرفا و مثال‌ها فقط زاده ی ذهن بزرگتر و مدیر و معلم هامون بوده و منم هیچ وقت تلاش نکردم ک پیگیر این قضایا باشم.خودمو بشناسم.خدای خودمو بشناسم.ولی الان میگم من جزئی از خداوندم.من از ذات پاک خداوندم.من انسان پا و درستکاری هستم مثه همه ی آدمهای دیگه ک ذاتمون پاکه و این شیطانه ک ذات پاک ما رو لکه دار میکنه ک البته منه انسان باید بتونم راه ورودش رو کوچیک کنم..من میخوام قدم توی مسیر درست بذارم و فقط از خود خدا میخوام ک راهنمای من باشه و درست ترین کار رو بهم الهام کنه.ایده بده ک زندگیمو ب سمتی ببرم ک دلم میخواد.دلم میخواد جوری زندگی کنم ک وقتی روح از بدنم جدا شد ب خودم بگم لذت بردم از زندگی زمینی و الان میخوام برم ب ی دنیای زیباتر و واقعی تر.خدایا چنان کن ک من خشنود باشم و تو راضی از من.
سلام گرم من به استاد عطار روشن عزيز
چقدر مثال خوبي بود كه ما مثل يك ليوان هستيم از يك اقيانوس به نام خدا…ما خود خداييم فقط در اين بدن …اگر من همين يك نكته رو درك كنم تمام باورهاي احساس گناه گذشته و اون كوله بار احساس گناه پودر ميشه و ميشكنه و ميريزه و ديگه با من نخواهد بود
به نظرم با باور اين جمله شما ، چيزي به نام گناه وجود نخواهد داشت و هر چه هست تجربه خداوند در وجود مادي ما است
خداوند داره خودش رو در هر بدني و فكري يك جوري تجربه ميكنه
ولي اين به معناي اين نيست كه ما محكوميم هر تجربه اي رو كه خدا خواسته و دوست داره رو واردش بشيم…خداوند به ما اختيار داده كه اگر هر تجربه اي رو دوست نداشتيم ديگه انجامش نديم…اگر چشم باز كنيم و خوب به دنياي اطرافمون نگاه كنيم خواهيم ديد كه افراد چه تجربه هايي كردن و چه نتيجه هايي داشتن…ما ميتونيم بدون اينكه خودمون اون تجربه رو داشته باشيم تصميم بگيريم كه ميخواهيم اون تجربه رو وارد زندگيمون كنيم يا نه
اين برداشت من بود از چيزي به نام گناه
و اما درباره تمرين كه گفتين چقدر ما خودمون رو از خدا جدا ميدونيم و احساس گناه داريم؟ من متوجه شدم من زياد به زبون ميارم كه من جزيي از خدام ولي در واقع اين رو قبول ندارم …چطور ؟؟؟؟ چون خداوند رو جدا از خودم ديدم…شايد به دليل نرسيدن به خواسته هاي بزرگم هست
احساس نميكنم گناه كارم و از خدا دورم ..فقط خودم و خدا رو دوتا ميدونستم ..اين در صورتي هست كه هميشه ميگم ما و خدا يكي هستيم و ميگفتم خداوند از روح خودش در ما دميده و ما و خدا يكي هستيم….اما اينكه چرا اين باور رو نميتونستم زندگي كنم براي خودم سوال هست!!!!
تا حدودي به جوابش رسيدم و اونم اين بود كه من خودم رو هميشه مقصر ميدونم در نرسيدن به اهدافم ..من استاد سرزنش كردن خودم هستم…صب تا شب همه اش دارم خودمو سرزنش مي كنم
هي ميگم اين همه زمان داشتي ميتونستي فلان كارو بكني نكردي …ببين همه سرگرم پيشرفتن ولي تو چي …همين تمرينات خودشناسي رو هم انجام نميدادم و ميگفتم وقتم رو بايد بزارم براي پيشرفتم …غافل بودم از اينكه همين تمرينات خود پيشرفتن …البته من شخصيتم با اون آدمي كه سه سال پيش وارد اين مسير خود شناسي ها شده خيلي فرق كرده اما خودم راضي نيستم از تغييراتم….( اين رو هم اضافه كنم كه خانواده من ، من رو در هر زمينه موفق ميدونن و الگو اونها هستم …اين يعني من از بيرون موفقيت هاي بزرگي داشتم ولي خودم در تنهاييي خودم به جاي اينكه خوشحال باشم از اين موضوع هي به خودم ميگفتم نه اينكه چيزي نيس ..همه ميتونن اين كارارو بكنن…)
…امان از اين ذهن
شايد ريشه اين نارضايتي از خودم در اضافه وزنم باشه كه در داستان هدايتم هم بهش اشاره كردم
حسم از درون شاد نبود هيچ وقت..در صورتيكه در سايت ديگري كه نتايج دوستان هم كلاسيم رو ميخونم و به خودم ميگم اينا چرا اين تغييرات براشون انقدر بزرگه …خوب منم اين تغييرات رو داشتم ولي به نظرم اين اونقدري بزرگ نيست كه بيام براش وقت بزرام و بنويسم…
و اين دامي بود كه ذهن، من رو در اون انداخته بود…
البته كه خوراك ذهنم رو خودم بهش ميدادم چون دائم خودم رو سرزنش ميكردم …همين باعث شده بود خودم رو لايق هيچي ندونم …آرزوهاي بزرگي دارم …اما در پس اون آرزوهاي بزرگ احساس بي لياقتي و كامل نبودن من ..داشت كار خودش رو ميكرد…
خدا رو شاكرم كه با هدايت شدن به اين مسير و اين سايت دارم بيشتر با لايه هاي مخرب درونم آشنا ميشم
همين نوشتن داره درهاي بزرگي از خود شناسي رو به روي من باز ميكنه كه اين فقط لطف خداست
چند وقتي هست هر روز به خدا ميگم خدايا هر جايي تو ي هر سايتي كه قبلولش دارم ميرم ميبينم كه خوشبختي نتيجه كار كردن روي خودمونه و ما نبايد براي خوشبختي دست و پا بزنيم …پس چرا اون چيزايي كه ميخوامو بهم نميدي ….هر كاري لازمه كه انجام بدم تا آسون بشم براي نعمت هات رو بهم نشون بده… و الان احساسم بهم ميگه راهش همين نوشتن در سايت هايي هست كه عضو هستي و داري از مطالبشون استفاده ميكني
چيزي كه ذهنم به عنوان يك كار بيهوده ازش ياد ميكرد
خدايا شكرت به خاطر اين آگاهي امروز
امروز به تاريخ دوم مارچ هست برابر با 11 اسفند 1401.
من اينجا براي اولين بار اعتراف كردم كه چقدر به خودم بد كردم …چقدر خودم بدترين دشمن خودم بودم…چقدر اجازه دادم به نجواهاي ذهنم كه من رو تحقير كنه…خدا رو تحقير كنه…
از خداي درونم ميخوام من رو ببخشه و اين حس هاي احساس گناه از كم بودن و بي لياقتي رو ازم بگيره و من رو به اقيانوس خودش برسونه…
دوست دارم حس كنم با اقيانوس الله يكي هستم
آمين
سلام و درود بیکران بر استاد بزرگوار و همراهان گرامی
خداراشکر میکنم که در این مدار قرار گرفتم امید وارم این قدم های کوچک که بر میدارم باعث سعادت و آرامشم بشود خدایا مچکرم که من را در مدار بخشش قرار دادی که خودم گذشته ام و خانواده ام دوستانم و همنوعانم را ببخشم من خودم را میبخشم و رها میکنم من رها هستم من آزاد هستم خدایا مچکرم مچکرم مچکرم
من بنده ی خوب خدا هستم
من دختر پاک خدا هستم
من روح پاک خدا هستم
من قطره ای از دریای خدا هستم
روح خدا در من است
خداوند من را پاک خلق کرده
من روح پاک الهی هستم
من چسبیده به خدا هستم
خدایا مچکرم که با منی درمنی من از تو ام تو از منی
خدایا چقدر سرشار از شوق و شادی میشم که مینویسم و یاد آوری میکنم به خودم که من از تو هستم من یه قطره ای هستم از کل ذات پاک تو خدا جونم الله مهربانم هر لحظه من را حمایت حفاظت و حمایت کن که من هر آن و هر لحظه به تو محتاجم خدایا الله مهربانم من نه میدانم نه میتوانم تو قدرت مطلق هستی تو توانای مطلق هستی منبع و مقصد تویی من نه چیزی هستم نه چیزی دارم خودم را به دریای بیکران قدرت وثروت پاک تو میسپارم خودم را به تو میسپارم خودم را در آغوش تو میگزارم خدایا هر لحظه منو حفظ کن که حافظ و نگهبانی غیر از تو نیست خدایا شکرت خدایا مچکرم به خاطر این مدار قشنگ تجربه ی عالی خدایا شکرت
سلام و عرض ادب خدمت استاد عزیزم و دوستان پرانگیزه
ونحن اقرب الیه من حبل الورید
وما نزدیک تراز رگ گردن به شما هستیم
من خودمو بخشیدم
دقیقاً همه ی مثال هایی که زدین در مورد طبیعی بودن شرایط و مشکلات زندگیم و انتظارم درباره لیاقتم از بخشش خداوند رو قبول دارم استاد
وهمین آموزش های قبلی رو مانند قانون شطرنج فکر میکردم باید اصول رو رعایت کنم وگرنه کیش و مات میشم
وهمیشه همین فکر رو دارم و پرونده ی خودمو سیاه میدیدم
وطبق معمول شیطان در کمین وارد صحنه میشد و اون احساس بد و سرزنش رو به شرایط داغون تبدیل میکرد و درنهایت آرزوی مرگ میکردم میگفتم خدایا الان در هر لحظه دارم گناه میکنم کاش بمیرم تا بیشتر ازاین دیگه گناه نکنم وتا قبل از شروع این دوره اینقدر خودمو تو ترازوی گفته های همون اصولی که خانواده و معلم و اجتماع و بیشترین نفر خودم قرار میدادم و مقایسه میکردم که…
وهمه ی این تصورات غلطی که من از خدا داشتم و باورم که خودم رو لایق و شایسته استفاده از این نعمت ها رو ندارم به هر دلیلی…
من متوجه شدم این احساس یعنی اینکه من خودمو بنده خدا نمیدونستم
واین یعنی شرک
چون اجازه داده بودم دیگران منو براساس گفته هاشون قضاوت کنن یا خودم بر اساس همون گفته ها که هیچ سند ومدرک وامضای الهی پای
اون گفته ها ندیدم قضاوت کنم
خدایا شکرت که این آگاهی رو بدست آوردم
بی نهایت سپاسگزارم استاد 🙏
هرجا حرف از اشتباه وخطاست بلافاصله خداوند تاکید کرده توبه کنید میبخشمتون
آخیش چقدر این جمله خوبه واااای خدای من چقدر آروم شدم
پس همش چرت بوده
چون احساسم همیشه بامن صادق بوده و همیشه از گفته های شما نتایج عالی گرفتم پس به شما اعتماد میکنم
همین چند کلمه خیلی آرومم کرد پس درسته ، درسته،،،
من فابریکی نزدیک خدا هستم
من جرعه ای از خدا هستم
من ذره ای از خدا هستم
ازاین جمله هم خیلی خوشم اومد
من از امروز به تاریخ ۰۱/۱۲/۵ خدای مهربونم من ازتو طلب بخشش میکنم از تمام اشتباهات گذشته ام ومن امروز آگاه شدم این رفتارهایم اشتباه بوده و تصمیم گرفتم این اشتباهات رو تکرار نکنم و خودم رو میبخشم مطمئنم که تو منو میبخشی و ایمان دارم خدای مهربونم بلافاصله خواسته ی منو تایید میکنه
ازاین لحظه به بعد من بنده پاک ،محبوب و دوست داشتنی و مورد علاقه خداوندم هستم
درپناه خداوند مهربان باشید
سلام و درود خدمت استاد عزیزم و همگروهی های گرامی .وقتتون بخیر و شادی
“ من خودم را بخشید ”
من خودم را بخشیدم ، من خودم را مدام میبخشد .
من نور خدا هستم ، من عشق خدا هستم .
من درون خداهستم،من باخدا قاطی هستم.
من با خدا یکی هستم ، من پاره ای از خدا هستم .
من و خدا از همدیگه جدایی ناپذیر هستیم.
در هر شرایطی امکان جدا شدن از خدا وجود نداره.
من در حضور خدا هستم ، من در آغوش خدا هستم ، من نور خدا هستم .
من با خدا هستم ، خدا با من است .
می گویند با خدا باش پادشاهی کن ! ، الان از قلبم فهمیدم ، من الان پادشاه هستم .
از خدا درخواست میکردم ، و انتظار برآورده شدنش را هم داشتم ، وقتی به سختی می افتادم و یا به خواسته هام نمی رسیدم، میگفتم بخاط گناهانم هست که عذاب می کشم ، حقم همینه!!!
طبق باورهایی که داشتم .متاسفم
یا میگفتم :
خدا که بخشنده اس و حق خودش و میبخشید ، شاید به کسانی بدی کردم ، نفرینم کردند……
بعد از توبه و طلب بخشش از خدا ، چنین آگاهی در قلبم یادآوری شد و اینطوری دریافت کردم :
تو هیچ گونه تاثیری نمی تونی در زندگی دیگران داشته باشی چه بد ، چه خوب ،همینطوری که دیگران نمی تواند در زندگی تو تاثیری داشته باشند ، ما موجودات ارتعاشی هستیم ، و هر کسی جواب فرکانس های خودشو دریافت میکنه .
طبق عدل خدا هر کسی در هر جایگاهی هست ، درست در جایگاه خودش قرار گرفته .
برای آسودگی قلبم برای کسانی که شاید از من آزرده شده باشند طلب عفو و بخشایش و هدایت کردم.حسم بسیار آسوده و
راحت شد .
من که مادرم و کمی از عشق الهی در وجودم قرار داره ، در اوج ناراحتی از فرزندانم ،آنها را بلافاصله میبخشم ،و راضی به کوچکترین ناراحتی اشان نمیشم ، و حتی راضی نمیشم پدرشان آنها را مواخزه کند ، پس مسلما خدا که تماما عشق هست ، ما رو به راحتی میبخشه و هیچ وقت راضی به ناراحتی ما
نمیشه !
“ خدا منو بخشیده ”
عاشقانه دوستتون دارم در پناه نور و عشق خدا باشید .
بنام خداوند بخشنده و مهربان
باسلام خدمت استاد عزیزم و همکلاسی های دوست داشتنی
از بچگی شنیده بودم که میگفتن آب که از سر گذشت چه یک وجب چه صد وجب ، یعنی اینکه وقتی خطایی کردی دیگه خدا به این راحتی ازت نمیگذره،و این گناه چه کوچک باشه چه بزرگ فرقی نمیکنه پس تویی که گناه کوچک کردی توکه آلوده هستی توکه گناه کاری ادامه بده،یا می بایست خطا نکنی یا حالا که خطا کردی.دیگه تمام، در همین راستا وارد یه چالش بزرگ شدم و یک خطایی انجام دادم که انگشت نمای همه فامیل شدم جوری که هرکس هرچیزی میدونست در مورد خطای من بهم میگفتن، حتی بعضی ها احادیثی می آوردند که نشان بدن دیگه جای من نه جهنم ست، ولی هرچند این حرفها منو نگران میکرد ولی یه حسی ته قلبم میگفت نه این حرفها درست نیست، در همین راستا خدا منو هدایت کرد به این مسیر که درک درستی از زندگی و قرآن و خداوند داشته باشم که واقعا خدارو هزاران بار شاکرم که خدا منو از این منجلاب عذاب وجدان رها کرد و از احساس بد رها شدم و روز به روز حسم عالی و عالی تر میشه و بخاطر اینکه حس و حالم عالی شده و از آنجایی که قانون میگه احساس خوب مساوی ست با اتفاقات خوب ،خداروشکر روز به روز زندگی سرشار از عشق و شادی و سلامتی و ثروت و پول و فراوانی و موفقیت دارم و بابت ش خدارو هزاران مرتبه شاکرم
من بنده پاک و منزه خداوند هستم که تازه متولد شدم و اشرف مخلوقات خدا هستم که از نعمت های بیکران خداوند استفاده کنم و خداوند در لحظه منو هدایت میکنه به مسیرهای سرشار از عشق و شادی و سلامتی و ثروت، خدایا شکرت بابت این آگاهی ها و اینکه همیشه و در همه حال در حال هدایت الهی هستم خدایا شکرت
سلام خدمت همه عزیزان همراه
از زمان شروع تمرینات سبکی و روانی خاصی در امورات روزانه حس میکنم.از وقتی شروع به بخشش کردم و روی طعم های دلخواهم کمی متمرکز شدم حس میکنم خدا بیشتر حمایتم میکنه دختر کوچکم آرانش بیشتری داره خودم آرامش بیشتری دارم و کمتر به فردا فکر میکنم و کمتر حرص میزنم
یک سری آگاهی های جدید هم در مورد ریشه مسایلم به من داده شده خداروشکر میکنم و از آقای عطار روشن هم تشکر میکنم و براشون برکات هزار برابر از خدا خواهانم
پریشب از خدا خواستم هدایتم کنه که صبح دنبال کار اداری ام برم یا نه صبح که بلند شدم دیدم یه حس مثبتی به تنجان کار ادری ام دارم گفتم پس این پیام خداست برای من و خواست آماده بشم و اول صبح برم دنبال انجامش که دخترم گفت مامان برف میاد من هم باید بیرون شهر میرفتم ولی چون حسم مثبت بود گفتم باید برم چون این‌حس حتما از سمت خداست ساعت ۸ راه افتادم رفتم اسلامشهر و در کمال تعجب دیدم کارم در عرض ۱۵ دقیقه انجام شد و منم زود برگشتم خونه اونقدر خوشحال بودم که نگو با اتفاقات روز بعدش هم فهمیدم واقعا اون روز زمان عالی برای رفتن به اون اداره بوده
خدارو شکر
سلام دوباره
یه آگاهی دیگه در مورد این فایل خواستم عنوان کنم
به نظر من مساله اصلی خطلی از ما اینه که فکر میکنیم هر چی تو این دنیا داریم به خاطر کارهای خوب ما و نتیجه خوب بودن ماست ولی حقیقت اینه گه ما هر چه داریم از فضل و رحمت خداست . همیشا جوری با من در کودکی رفتار شده بود که باورم شده بود برلی اینکه دیده بشم یا مورد تحسین و محبت دیگران قرار بگیرم باید حتما یا کار خوبی کرده باشم یا یه جایی از خودم و خواسته هام گذشته باشم .در مورد خدا هم اینجوری فکر میکردم که تا کار خوبی نکنم تا سختی نکشم تا خودم رو فدا نکنم خدا به من چیزی عطا نمیکنه و دوستم نداره ولی خدا بارها نشونم داد که این مدل فکر کردن شرک به خداست این منیت هست و حسابی هم بابت این چتین طرز فکری امتحان شدم بعد کلی کار کردن روی خودم و مطالعه فهمیدم که من هر چه دارم از فضل اوست و او بدون اینکه گاری کنم دوستم داره و به من عطا میکنه
من خدا رو ثروتمتدترین .توانا ترین .مهربونترین و بخشتده ترین پدر میدونم که انگار مت در جایگاه فرزند او از تمام مواهب او برخوردارم.یعنی مت فقط به صرف اینکه بنده ا هستم لایق عالی ترینهام.نثل فرزندی که صرف داشتن پدری ثروتمتد و با نفوذ و….به نوعی صاحب داشته های پدرش هم هست
سلام و وقت بخیر
در مورد تایید گفته های فایل قسمت سوم تجربه خودم رو با شما در میون میگذارم
به نظر من پور و مادر خدای اول هر کودکی هستند هر چقدر پدر و مادر مهربان باشند اون کودک وقتی بزرگ شد مهربونی خدا رو بهتر مطتونه تجسم کنه هر چقدر پدر و مادر خواسته های کودک رو زود براورده کنند کودک بخشندگی خدا رو بهتر و راحتتر باور میکنه
به همین‌هاط هست که میگن هفت سال اول گودکی پدر و مادر باید در خدنت کودک باشند وبه خواسته های او نه نگویند
من به خلطر جوی که بر خانواده حاکم یود خدا رو اهل تلافی میدونستم خدایی که سخت راضی میشه و دیر میبخشه
وقتی اشتباه میکردم خودم نمیتونستم خودم رو ببخشم و خودم به تنبیه خودم مشغول میشدم خیلی زمان گذشت تا بتونم باورهامو تغییر بدم و انوزم هم که هنوزه خدا رو درست باور ندارم چون ظاهر زندگیم ایمانم داره نشو ن میده
خداروشکر که هر روز بهتر خدارومیشناسم
با سلام وقت بخیر خدمت استاد عطاروشن و تمام دوستانمن از وقتی یادم میاد مثل خیلی از شما دوستان تصورم این بود خدا یک نفر در اسمون ها که ما رومیبینه و کنترلمون میکنه و اون بالا و توی اسمونها یک طرف جهنم و طرف دیگه بهشت هست که هرکس طبق اعمال و رفتارش مجازات میشه هروقتم میخاستم بدونم خدا چه شکل و از کجا اومده بهم میگفتن نه این چه حرفی اینا سوالهایی هستن که هیچ کس جوابی براشون نداره و بهتر بهشون فکر نکنی .البته این قبول داشتم که خدا بخشنده و مهربان و رزق روزی دست خداست و اگر خطایی کردیم و توبه کنیم می بخشه اما شاید ایمان قلبی نداشتم . منم مثل تمام ادم ها گناهکار و خطا کار هستم و خطا و اشتباه جز از,زندگی ماست .اما هیچ وقت خاسته های خاصی از خدا نداشتم قانع بودم و هرچی میداد بهم شکر میکردم و میگفتم دیگه قسمت من دراین حد خداروشکر میکردم .کاستی هایی تو زندگیم بود و یک جاهایی میگفتم فلانی نه دین داره نه نماز و روزه ولی همیشه موفق و خدا بهش همه چیز داده پس چرا به ما نمیده ولی با خودم میگفتم حتما لایقش یا من کم تلاش میکنم اون زرنگ تر و امثال این افکار .من چندین سال هست با قدرت افکار و نیروی جذب اشنا شدم اما هربار بعد از یک مدت این دوره ها و اموزش ها رو رها کردم اما الان بعد از یک اتفاق خاص و مهمی که برام افتاد و کل زندگیم تحت تاثییر قرار داد تصمیم گرفتم دوباره بیام سمت افکار مثبت و قانون جذب که بتونم پر انرژی به زندگیم ادامه بدم . و وارد سایت شدم و با دوره زتدگی با طعم خدا شروع کردم که چقدر لازم داشتم این دوره و حس ارامش که تا الان از این فایلها گرفتم و برام یک سری مطالب خیلی جالبو جذاب بود مثلا این جمله که خدا از روح خودش در انسان دمیده همیشه در قران میخوندم ولی راحت ازش رد میشدم اما این بار که فایل استاد گوش دادم دیدم چقدر زیبا انسان و خدا رو توصیف کردن و ما انسان ها جزیی از خدا هستیم ولی ما چقدر تلاش میکنیم که به خدا نزدیک بشیم اما چون باورهای غلط و اشتباهی داریم انگار دور تر شدیم .طبق تمرینات این جلسه من میخام از الان به بعد اول به خاطر تمام گناهان و اشتباهاتم از خدا طلب بخشش کنم و خودم باور قلبی دارم که خدا من میبخشه و مورد عنایتش قرار میگیرم و اینکه خدا به من انرزی بده که همیشه در کنار خودم حسش کنم و افکار پلید شیطانی که باعث اسیب به روح و جسمم شدن از من و افکارم دور بشن من ایمان دارم که خدا من دوست داره و سهم من از زندگی بهترینهاست پس با شوق فراوان هر روز خودم به خدا نزدیک تر می بینم و شکر به خاطر تمام لحظات زندگیم که کنارم بوده و هست و خواهد بود ..
تشکر فراوان از استاد عطار روشن که این فایلها.رو به صورت رایگان قرار دادن همیشه در اوج باشید وبدرخشید
الهی به امید تو
سلام خدمت شما استاد عزیز و دوستان گرامی
امروز ۲۲بهمن ۴۰۱ساعت ۱۲.۲۵ در حضور افریدگار هستی خالق مهربانم ودرکنار شما عزیزان اعلام میکنم که تمام گذشته من هرچه بوده همه راپاک کنم
از این لحظه مانند کودک تازه متولد شده پاک و زیبا به دنیا بیام همیشه خوش باشم
همانند کودک غم و غصه هایم کوتاه باشه وبیشتر وبیشتر خوش باشم بیشتر وبیشتر لذت ببرم
مطمئن ام خدا بیشتر از همه از این تصمیم من خوشحاله و درهای نعمت را بیشتر و بیشتر روی من باز میکنه
سلام به استاد عزیز و دوستان گرامی.خیلی ممنونم برای این فایل بینظیر استاد جان
چندروزه پیش احساس سردرگرمی میکردم و از خدا عاجزانه خواستم هدایتم کنه و پرسیدم چرا با وجود اینکه اینهمه تلاش میکنم و فایل گوش میکنم نتایجی رو که باید رو نگرفتم؟و خدا منو به این دوره هدایت کرد و در این دوجلسه (2و3)علت رو فهمیدم به خاطر اینکه قدرت بینظیر خدا رو درک نکرده بودم و خودم رو فرد لایقی نمیدیدم
حدود یک روز پیش یعنی در بامداد 18بهمن 1401 انقدر حال روحیم خوب شده بود که ساعت شب رفتم توی حیاط قدم میزدم و از شدت خوشحالی و حس معنویت و شور و شعف اشک میریختم و اومدم و به خدای بزرگ سجده کردم و از ته دل خواستم در مورد یک مسیله ای راهنماییم کنه(حدود سی و خورده ای میلیون از یکی میخوام ولی بعد از دوسال حتی هزارتومنشم پرداخت نکرده)و قرآن رو باز کردم و آیه ای با این مفهوم اومد که پیامبر گفته بود من پاداشم رو از خدا میگیرم و همونجا متوجه شدم که باید رها کنم و خدا از راه دیگه ای این حق الهی منو که از راه حلال به دستش آورده بودم رو بهم برمیگردونه
راستش من هیچوقت احساس گناه نمیکردم ینی مدتهاست که دیدم به خدا عوض شده و نماز رو به اون شکل مرسوم نمیخونم یا توی ذهنم هیچی رو گناه نمیدونستم و هرکار بدی رو هم انجام میدادم توی دلم میگفتم برای خدا که مهم نیس و….
ولی فهمیدم در پس قلبم برام مهم بوده و فقط یه سرپوش گذاشته بودم(این از احساس گناه یه مرحله بدتره به نظرم) و همونجا با خودم عهد کردم که اتفاقا باید یه حد و حدودی برای خودم تعریف کنم و به ارتباط بینظیر خودمبا خدا و ارزشمندیم توجه ویژه کنم اینکه خدا منو دوس داره عاشق منه منو راهنمایی میکنه هر لحظه مراقبمه و دوس داره پیشرفت کنمو راه هاش رو نشونم میده و خدایی که قدرت بی حد و حصر جهانه و فقط کافیه من روی خودم کار کنم تا ظرفم بزرگ بشه و باور کتن خدا از من مشتاق تره برای موفقیتم و کافیه باور کنم که اون با من حرف میزنه و به میزانی که مدارم بالاتر بره چشم و گوشم برای دریافت الهامات بازتره عین همین آیه ای که به صرحت بیان شد و هیچ ابهامی هم در اون نبود
یا امروز در مورد یه مسیله بزرگی ابهام داشتم که همه میگن بدو عجله کن این فرصتو از دست نده ولی خدا توی یک فایل صوتی به الهام کرد که هر وقت عجله و ترس از کمبود و تموم شدن فرصتها باشه ینی این سخن و دخالت شیطانه و ومنو هدایت کرد به صبر که مسیر بهتری رو قراره برام باز کنه کافیه به قدرتش و روزی رسان و بخشنده بودنش و قانون فراوانی ایمان پیدا کنم.
خداروشکر بابت این دوره عالی که ترمزای پنهان بزرگی رو برام نمایان کرد و حال و احساسم به شدت عالیه
خیلی ممنونم از شما استاد عطار روشن سخاوتمند که دست خدا در رساندن این آگاهی ها به ما شدید
با اشتیاق و انگیزه فراوان میخوام همین الان جلسه چهارم رو گوش کنم.
سلام
من سالهای سال هست که مدام خودم رو به خاطر کوچکترین اشتباه سرزنش کردخ ام و از خودم امیسه اناظار داشته ام که بی نقص باشم و این انتظار از اون‌جایی که از پایه اشتباه هست هیچ وقت هم بی نقص نبوده ام و حتی به خاطر این طرز بکر اشتباهاتم شاید بیشتر هم شده
و از اون طرف خودم رو به خاطر اشتباهاتم هم نه به راحتی می بخشیدم و نه از اشتباه دیگران راحت رد میشدم
این مدلی بود که والدینم و اطرافیانم به من آموخته بودند
سالها گذشت و تازه تازه دارم سعی میکنم خودم رو ببخشم دیگران رو ببخشم ولی واقعا بلد نیستم خودم و دیگران رو با اشتباهاتشون دوست داشته باشم
خیلی تلاش کردم و از خدا خواستم کمکم کنه که ارزش وجودیم رو از اشتباهاتم جدا کنم و خودم رو بدون شرط دوست داشته باشم ولی کاملا موفق نبودم
اما خیلی بهتر از یبل هستم
من خودم رو به خاطر ازدواج غلطم به خاطرطلاقم به خاطر بچه هام به خاطر نداشتن درامد خوب مدام سرزنش کرده ام
من در این لحظه خودم رو به خاطر اشتباهاتم می بخشم و رها میکنم و از خدا میخواهم خودش کمکم کنه که از این لخظه به بعد هر روز بهتر از قبل باشم و با خودم و امه مه بانتر باشم
نسترن
سلام به استاد جان و همه دوستان عزیزم
من صبح فایلو دیدم اما هر کاری کردم نتونستم کامنت بذارم ارور میداد واسه ورود و در نهایت الان ۱۲ ونیم شبه بامداده و مینویسم
من از وقتی که یادم میاد زمانایی گه حالم بد میشد و من و خواهرم باهم حرف میزدیم و تقریلا تو تمام دوران یه جمله تکراری میگفتیم و این بود
حس میکنم خیلی از خدا دور شدم…🙃
این جمله تکراری ما بود
شاید باورتون نشه ولی دیشب قبل اینکه این فایلو ببینم یه سوالی اومد تو ذهنم و این بود که
حتی خداام منو میبخشه چرا من نمیتونم خودمو ببخشم و رها شم بعضی موقعا شک میکنم اصلا موضوع بخشیدنه یا چیزای دیگست
ولی یه چیزیو مطمئنم من انقدر به خودم سخت گیرم که حتی خود خداام الان بیاد بگه من تورو بخشیدم از اینکه به فرض شرک ورزیدی و فلان ادمو واسه خودت بت کردی میام با خدا بحث میکنم که نه حالا طکل میکشه که اون شرک من جبران شه خدا جون بذار من واست توضیح بدم که چقدر ایراد دارم … یعنی با خدا سر اینکه منو بخشیده بحث مبکنم 😅
جالب اینه که من هیچوقت ایرادای خودمو تقریبا به هیچ کسی نمیگم ولی دائم ضعفامو تو ذهنم مرور میکنم و شده ناخوداگاه من به جای اینکه رو نکات خوب خودم تمرکز کنم فقط نقاط ضعفه حتی میتونم رو نکات مثبت بقیه عالی تمرکزکنم اما خودم نه و خبلی جاها بهم ضربه زد این سرزنش کردن خودم تا چند ماه پیش که سعی کردم واقعا کمش کنم هنوزم خیلی کار دارم
واقعا مگه امکان داره کسی خودشو بنده خوبی ندونه لایق ندونه و خدا بهش نعمت بده ؟
اسمش روشه بنده خدا
بنده لایق خدا یا بنده نالایق خدا ؟
اصلا من اگه خدارو انقدر دور ببینم از خودم چطوری دستشو میذاره تو دستم ؟
چطوری منو بغل میکنه ؟
چطوری قلبمو اروم میکنه ؟
چطوری بهم الهام میکنه ؟
وقتی دوره دیگه دوره اصلا این چیزا دیگه امکان نداره اتفاق بیافته و حس شه
من خیلی موقها ته ذهنم اینه که من خیلی باید دل خدارو بدست بیارم که اونم کمکم کنه خیلی باید ایمانمو بهش ثابت کنم و موقع سختیا دم نزنم که بهش ثابت شه این بنده خوب منه اما شاید تا حد زیادی این فکر غلطه
من موقع هایی که حس کردم خدارو ندارم حالم خیلی بدتر شد میگفتم کاش خدایا بودی بغلت میکردم اروم میشدم غافل از اینکه خدا درون منه تو وجود منه خدا مثل مادر بارداری که جنینش تو وجودشه باهاش یکی شده و ازش تغذیه میکنه از بند ناف
رابطه ما با خدا همیشه عین جنین و مادر میمونه تا ابد اما ما میایم تو ذهنمون هعی اون بند نافو میبریم در حالی که اون هست اون تا ابد هست ما مثل جنینی هستیم که تا ابد جنین میمونیم برای خدا
تا ابد تغذیه میکنیم ازش
تا همیشه بهش نیازمندیم
این بند ناف بریده نمیشه واسه همین این جنین هیچوقت بدنیا نمیاد و از خدا جدا نمیشه
ما داخل شکم خدا تکون میخوریم و اون حس میکنه
قربون صدقمون میره
هر چی مفید باشه واسمون بهمون میرسونه
به شرطی که بخوایم رشد کنیم
رد دستای خالق هیچوقت از مخلوق پاک نمیشه
یه میزم که ساخته میشه همیشه اثر خالقش میمونه برند میمونه و برندش اون خالقشه حالا میز که جونی نداره روحی نداره اینارو بفهمه
خدا که مارو افریده رد دستاش رد بوسه هاش رد لمس کردنش هیچوقت از درون مخلوقش پاک نمیشه
خدا روح مارو لمس کرده خود روح ماست خود ماست
اصلا چدا انقدر همه مبخوایم خدارو یه چیز عجیب غریب و دور بببینیم چقدر ضربه خوردم از این حس دوری
حتی الانم که سمت این دوره اومدم واسه این بود که حس کردم میخوام به خدا نزدیک شم حس کردم دوباره دور شدم ازش
خدایا میدونم تو منو بخشیدی الان نوبت منه
منم میخوام خودمو ببخشم
خدایا میخوام حست کنم واسه همیشه اومدم که بمونم واقعا میگم این دفعه اومدم که بمونم مطمئنم بازم خطا میکنم اما میمونم
چقدر قشنگ گفتی تو قران
چه کسی از خدا به عهدش وفادار تر است ؟
گفتی با من معامله کنید
تو چقدر فهمیده ای چقدر عقل انسانی ما ناتوانه از درک کردنت چقدر بزرگ و عالمی و من هیچوقت رو دانایی تو حساب نکردم یا خیلی کم حساب کردم و اونقدر شیرین بوده که اومدم سمت تو بیشتر بفهمم ازت
من امشب خودمو میبخشم چون حتی خالق منو بخشید
خدایا میخوام باور کنم تو قلب نسترنی هدایتم کن نشونه هاتو واسم بفرس میدونم که اینکارو میکنی همونطور که قبلا فرستادی اومدم تکلیفمو روشن کنم با خالق
خالق من نسترن بنده ی توعه
من همون بنده ایم که جا نزدم و پات وایسادم من بنده بدی نبودم انصافا همیشه تلاشمو کردم تورو تو وجودم زنده نگه دارم
من با تو کنار اومدم خالق اما با خودم کنار نیومدم واسه همین انقدر حس کردم ازت دورم چون فک کردم منو تو جداییم
خالق من مخلوق توام خالقی رو در حقم تموم کن
همونطوری که بخشیدن تو یهویه
میخوام بخشیدن خودمم برای خودم یهویی باشه
من امشب میبخشم خودمو و سعی میکنم با مهربکن ترین شکل با خودم که تکه از توعه رفتار کنم
خیلی خوابم میاد دیگه برم بخوابم شب بخیر بچه ها ❤️🍃
سلام خدای مهربونم
سلام استاد عزیز و دوستان خوبم
در ارتباط ما با خدا دو مورد است
اول ارتباط ما خدا و دور شدن ما از خدا ست
دوم در مورد خواسته هامون از خدا
من همیشه فکر میکردم خدا خیلی از من دوره چون شنیده ها و اموزشهایی و باید و نباید هایی رو باور کرده بود که بنده خوب کیه و لنده بد کیه و چکار انجام بده و انجام نده
من هر چی خودم رو بررسی میکردم گناهام یکم کمتر از عظمت خدا بود و شاید هم به اندازه عظمت خدا و خودم رو لایق سخترین عذابها میدونستم و انتظاری نداشتم که خدا شرایط عالی بهم بده و هر روز انتظار اتفاقی برای مجازات بودم و اینو حق خودم میدونستم
خب من خدا رو این طور شناخته بودم و در نهایت فکر میکردم که هیچ چیزی فایده نداره و حتی نماز شب میخوندم ولی بازم حالم خوب نبود و در شبهای قدر همش گریه میکردم و صبح سردرد شدید میشدم ولی بازم حس خوبی نداشتم و فکر میکردم خدا اینا رو نسبت به گناهام چیزی نمیبینه و همه اینا رو از شنیده ها و اموزشها داشتم
اولین قدم اصلاح رابطم با خداست
تکلیف بین من و خدا چیه
من بنده خدا هستم یا نه
باید خدا رو باور کنیم و خودمون رو بنده ای ببینیم که خدا ما رو دوست داره
ما نباید به جای خدا قضاوت کنیم چیزی که متاسفانه الان زیاد شده در اطراف ما همه از روی ظاهر بقیه رو قضاوت میکنن اگر ظاهر موجه داشته باشه خوبه و اگر ظاهرش موجه نباشه این منحرفه
تفکر درباره خدا و همسو نبودن با افکار و باورهامون در مورد خدا برای این هست که خودمون رو لایق استفاده از این امکانات و نعمتهای خدا نمیبینیم
حالا به هر دلیلی که گناه بدونی و به جای خدا قضاوت کنی باعث میشه دیگه خودمون رو بنده خدا ندونیم و لایق نعمتهاش و الطافش خودمون رو نبینیم و خودمون رو از صالحین اون جدا کردیم و جز ترد شدگان مبینیم
پس باید از جانب خدا قضاوت نکنیم و خودمون رو بابت اشتباهات و خطاها ببخشیم و حرف دیگران رو باور نکنیم که از جانب خدا گفتن و منو از خدا دور بدونن
من با شجاعتی که خدا بهم هدیه داده میخوام باور کنم که خدا گفته توبه کن من میبخشم
من توبه میکنم و میدانم که خدا خطا های منو میبخشه
چون احساس پشیمانی بدترین احساس هست که میتونه منو نابود کنه همونطور که قبلا کرد و هر اشتباهی رو خدا میبخشه
تنها راهم اینه که از خدا طلب ببخشش کنم و خودم رو ببخشم و پرونده رو تموم کنم و ایمان دارم که منو میبخشه ما نباید طبق افکار زمینی خودمون حرف خدا رو بگیم میگفتن شبهای احیا گریه کن و سرت و کج بگیر و هی التماس کن تا خدا تو رو ببخشه و من هر سال سه شب این کارو میکردم ولی احساس بخشیده شدن نداشتم و احساس بنده خوب خدا شدم رو نداشتم
حالا که فکر میکنم همه ابن سختیها حقم بوده چون بدون تحقیق و فقط باورحرفهای افراد دیگه به جای باور خدا داشتم زندگی میکردم
من میخوام تغییر کنم
من میخوام خوشبختی رو با تغییر درک کنم
من میخوام خدا رو با دید جدید ببینم
من میخوام باقی زندگیمو با حس خوب زندگی کنم
من در این دوره فهمیدم احساس خوب قطب نمای ماست
پس وقتی حسم خوبه راهم درسته
پس من بنده خوب خدا هستم و از خداوند انتظار بهترین چیزها و نعمت ها رو دارم
من لایق بهترین زندگی رو دارم
من با خدا نزدیکم و از رگ گردن به من نزدیکه
خدا با منه و خدا در درون منه حسش میکنم
نمیشه از خدا جدا بشم
من ذره ای از وسعت خدا هستم
خدا از خود ش درجسم من دمیده است
یک قطره از دریا هستم که تمام خصوصیات دربا رو دارم
وقتی میمیرم به خدا میپیوندم
ولی چون با اشتباه ما شیطان ما رو میخواد از خدا جدا کنه ولی اون فقط به خاطر حس بدمونه
من در گذشته خودم رو از دور میدیدم خودم رو بنده ای میدیدم که در حرف خدا گوش نمیدادم وبا خودم میگفتم خب مگر تو به حرف خدا مبکنی که خدا به حرف و درخواست تو گوش بده حالا هر چی مثل پوشیدن موهام با خودم مبگفتم خب چرا فقط ما باید برای دیده شدن موهامون مجازات بشبم و کشورهای دبگه اینقد راحتن تازه از خدا گله میکردم که چرا در ابن کشور با این فرهنگ به دنیا اومدم و گاهی فکر میکردم یعنی بزرگی خدا با همین چند لاخ موی من مگر بهم میخوره که میخواد به طرز فجیحی منو از موهام اون دنیا اویزون کنه
بهم گفته بودن خدا گناهاکاران رو هی میندازه تو اتیشو باز دوباره تا بینهایت من خیلی از خدا میترسیدم و نمازم و روزم و عبادت هام از ترس خدا بود نه برای عشق به خدا
فقط فکر میکردم انسانهایی که بتونن با خدا عمیق ارتباط برقرار کنن امامان هستن و ما مردم عادی این امکان رو نداریم و باز اینجا خدا رو ناعادل میدیدم
همیشه حسرت انسانهایی با درک و فهم بالا نسبت به خدا رو میخوردم غافل از این که خدا به یک چشم به همه بنده هاش نگاه میکنه و منم میتونم خدا رو اینطور درک کنم
همیشه دوست داشتم خدا منو به دید یک بندا خوبش ببینه و در فکرم اون منو به عنوان بدترین انسان میبینه و این ملاک خوب و بدی رو فقط از روی ترب دبگران میسنجیدم در صورتی که بازم وقتی سعی میکردم مثل حرف اونا باشم بازم حالم خوب نبود و نمیشد درونم اشفته بود و مانند دریایی مواج موجهای نا ارام داشت و هر چی بیشتر در گفته های انها غرق میشدم و میخواستم بهتر انجام بدم مواج تر میشدم
من زندگی نمیکردم و فقط به واسطه نفس کشیدنم فقط زنده بودم
خیلی وقتها شبها که میخوابیدم دوست داشتم صبح دیگه برای همیشه بیدار نشم و از خدا گله میکردم مرا از من راضی نمیشه و منو ببره
ولی خدا جونم بی نهایت سپاس که در باقی مانده عمرم به این مسیر هدایتم کردی تا بااین دیدگاه و باور پوسیده و سرافکنده به سوی تو پرواز نکنم و با سبکبالی و ارامش و تناسب و زیبایی و ایمان قلبی هر چند کم ولی بنده خوب وپاکیره تو باشم و به سمت تو گامهایم را بردارم تا روزی کا در انتهای مسیر تورا ببینم سربلند در برابر تو قرار بگیرم
من طاهره فروغی امروز خودم را برای تمام اشتباهات گذشته میبخشم و از تو مهربانم طلب بخشش دارم و ایمان دارم که تو منو میبخشی چون تو بخشنده مهربان منی و میدونم بنده خوب پاک و تازه متولد شده برای خداوندم هستم
چقد سبک شدم و احساس سبک بالی میکنم
و خدا رو در درونم حس میکنم
خداوندا برای این سبک بالی و هدایت و حمایتت به این مسیر مستقیم بینهایت متشکرم
در پناه خدا باشید
سلام به همه بنده های خوب و دوست داشتنی خدا از دیروز که این فایل رو دیدم و خودم رو بخشیدم خیلی حالم خوبه انگار چسبیدم به خدا و خیالم راحت شده از اینکه خوب من که الان بنده دوست داشتنی خدا شدم پس خدا همه خواسته هام رو بهم میده مطمئن شدم آنقدر آرامش دارم انگار توی یه دنیا و حال و هوای دیگه ام.و اما مطالبی که از این فایل یادگرفتم:من هم فکر میکردم چون در گذشته گناهانی مرتکب شدم یا ملاکهایی که والدین و معلمان و فرهنگ به ما گفته بودن که اینها ملاک یک آدم مسلمان هست و وقتی میدیدم خوب من اکثر اون ملاکها رو ندارم یا اون کارها رو انجام نمیدادم خوب مطمئن بودم که من بنده خوبی نیستم و خوب انتظار این رو هم نداشتم که خدا برام کاری انجام بده یا به خواسته ام جواب بده مثلاً همین چاقی خودم منم میگفتم‌خوب وقتی من بنده خوب خدا نیستم خوب حتما این مشکل رو بهم داده که این عذابی هست از طرف خدا و همیشه گله و شکایت داشتم خدایا من که گناهی نکردم و فقط به خودم ظلم کردم و خودم رو دوست نداشتم و این نباید گناه بزرگی باشه چرا تو این عذاب بهم دادی و چندین سال که من باهاش درگیرم ولی خدا رو شکر بازم با وجود این اکثر وقتها بهم کمک کرده و یه روز به حالت تسلیم رسیده بودم و ازش خواستم که یه راهی جلوی پام بزاره و خدارو شکر منو هدایت کرده به این سایت و این مسیر الهی و الان‌دارم خیلی راحت و با لذت لاغر میشم و بی نهایت خوشحالم از این تغییر و یا گاهی هم تو دردسر میفتادم یا مشکلی برام پیش میومد از ته دلم ازش کمک میخواستم و میدیدم که اون خواسته ام رو مستجاب کرده و واقعا خوشحال میشدم که نه خدا هنوزم منو دوست داره ولی چون اطلاعات اشتباهی در مورد بنده خوب خدا داشتم و کلی هم سوال بی جواب داشتم همیشه مردد بودم که آیا این حرفهایی که به ما زدن در مورد مومن بودن درسته یا نه و حالا فهمیدم که هرکس براساس نظر و ملاک‌های خودش منو قضاوت کرده و مهم این هست که من چه حسی در مورد خودم داشتم و دیگه خودم رو بخشیدم و از خدا طلب بخشش کردم و در دفترم نوشتم و از خدا خواستم که منو ببخشه و من هم خودمو بخشیدم.منم همیشه فکر میکردم خدا اون بالا نشسته و داره به ما نگاه میکنه که کی کار بدی انجام داده در پرونده اش بذاره واینکه همیشه ما رو امتحان میکنه و اصلا براش مهم نیست ما چی میکشیم.ولی الان احساس میکنم یه دوست همیشه در کنارم هست دارم حسش میکنم و چقدر آرامش دارم و چقدر خوشحالم از این آگاهی که من هم قطره ای از دریای بیکران خدا هستم و من خودشم همه چیم شبیه اونه فقط منو در این جسم قرار داده به نظرم خدا مارو خلق کرده که توسط ما این دنیا رو تجربه کنه خوشی هارو خنده و شادی هارو و لذت و تفریح هارو و انجام کارهای خوب رو . پس من تصمیم گرفتم که این کوله بار گناهان و اشتباهات رو بر زمین بزنم آخی چه حس خوبیه و این فاصله رو از بین ببرم با ایجاد باورهای صحیح و انتظارم این هست که خدا به زودی همه این خواسته هایی که ازش خواستم رو بهم میده و یک زندگی جدید رو شروع میکنم در کنار خدای خوبم که منم جزئی از وجود پاک اونم.
بنام خدا
باعرض سلام ب دوستان عزیزو استادگرامی
عرض شودخدمت باسعاتتون ک همه جور آدم وجودداره. بادیدگاهها و طرزفکر ورفتارهای مختلف. حالاچی باعث میشه ک یک نفرخوب ببینین یابد؟ معیاروسنجش مابرای سنجیدن خوب یابدبودن طرف مقابل چیه؟ شایدطرف کاردرستی داره انجام میده ولی چون مااون کارودوست نداریم میگیم طرف ادم بدیه یابلعکس.. مثلا من خودمو ادم خوبی میدونم.. سرم توی کارخودمه و بکسی کاری ندارم. توی کاردیگران فضولی نمیکنم. بکسی صدمه نمیزنم. حق کسیرونمیخورم. حلال خورم و تاحالا یک قرون ازمال مردم نخوردم. ووووو… ولی اگه ازدید یکی دیگه بخوایم خوب وبد بودن منو بسنجیم میبینی100تا اخلاق بد ازم بیرون میکشه ک خودم تاحالامتوجه نبودم. بعنوان مثال خودم میدونم ک عصبی مزاج هستم واز یک حرف میبینی حسابی داغ میکنم و ازکوره درمیرم. یااینکه گاهی اوقات بازبونم باعث شدم طرف مقابلو ازخودم برنجونم. البته دربیشترمواقع همچین قصدی نداشتم وفکرمیکردم دارم بطرف لطف میکنم ک بدیهاشومیگم ک طرف متوجه بشه وخودشودرست کنه و اون کاربدشوبزاره کنار.. ولی خب بهرحال طرفو رنجوندم. خلاصه من خودمو بااینکه ادم خوبی میدونم ولی اینم میدونم ک ممکته هزارتا عیب وایرادومشگل دیگه داشته باشم ک خودم خبرندارم.. وبخاطرهمین هم هست ک میخوام دستموبزارم توی دستان بامحبت شمادوستان و استادعزیز و درگروه زندگی باطعم خداباشم وب این ریسمان الهی چنگ بزنم چراکه رستگاری باخدابودن ودرکناراون بودنه..واین هم یکی از راههای رسیدن بخداست. ب امید قرب الهی. موفق باشیددوستان عزیز
به نام خدای مهربان
من دوست ندارم وقتی مهمون داریم یا یک اتفاقی در زندگی می‌افتد همش حرفم راجب اون شخص باشه یا اون اتفاق باشه ، از غیبت کردن پشت سر دیگران خسته شدم با این که خودم هم در طول روز اونقدری هم غیبت نمیکنم اما حرف های دیگران و گفته شونو میشنوم خسته میشم،
هرزمان که غیبت میکنم احساس میکنم از مسیر خدا و رسیدن به خواسته هام دور میشم و در مسیر گناه کردن قرار میگیرم پس تصمیم گرفتم از این پس دیگه نه با کسی هم کلام در غیبت کردن بشم و نه دیگه توجه به اتفاق های کنم که در گذشته شکل گرفته بودن،
واحساس میکنم ادم های ک غیبت میکننده در زندگی به هیچ خواسته ای نخواهند رسید و حس خوبی از زندگی خودشون ندارند، کینه داشتن و غیبت کردن فقط احساس منفی روی ذهنم میزاره پس نمیخوام از این لحظه تکرار کنم و هم کلام شم،
هر انسانی ک غیبت میکنه توجه ای به نعمت های خودش نداره و زندگی خودش رو باور نداره و قبول نداره و همیشه در حال مقایسه کردن خودش و دیگران است ، به انرژی خوبی نمیرسه و چون از زندگی خودش راضی نیست همش غیبت میکنه و دچار گناه میشه و همش گناه رو تکرارمیکنه،
من هم دیگه دلم نمیخوام و دوست ندارم حتی یک کلمه راجب دیگران حرف بزنم و حتی یک کلمه گناه کنم و حس های بد رو به خودم جذب کنم و از حس خوب زندگی با طعم های خوب خدا دور بشم،
دیگه دوست ندارم غیبت کنم و با این ادم های ک دائم ذر حال غیبت کردن هستن رو دوست ندارم هم کلام بشم ،
چون با احساس بدی هم سو میشم و دوست ندارم از مسیر خوب خدا دور شم،
دیگه از این پس غیبت نمیکنم و با ادم های غیبت میکنند هم کلام نمیشم و حتی دوست ندارم بشنوم حرف های اونارو ک غیبت میکنند،
و باور دارم و ایمان دارم خدا توبه من رو قبول میکنه و میپزیره وکمکم میکنه تا از حس خوب با او بودن لذت ببرم و دیگه غیبت نکنم و گناه کسی رو به دوش نکشم .
با تشکر از شما استاد عزیز
سلام خدمت استاد عزیز و هم مسیر های گرامی
فایل این جلسه عاالیی بود باعث شد دوباره باور کنم که خدا هنوز دوستم داره هنوز میتونم برگردم سمتش و در آغوشش قرار بگیرم آغوشی از جنس آرامش و امید.
تمرین
لطمه هایی که حس دوری از خدا بهم زد؟؟
نمی دونم اولین باری که احساس کردم خدا دوستم نداره کی بود و چیکار کرده بودم اما یادمه که وقتی زندگی در شرایط خوبی نبود میشنیدم از اطرافیان که میگفتن این شرایط کفاره گناهانی هست که پس میدیم
یا میگفتن نمی دونیم گناهی به درگاه خدا کردیم که اینطوری باید توی زندگی رنج و عذاب بکشیم
یا میگفتن ما که معصوم نیستیم که توی زندگی گناه نکرده باشیم شاید برای همینه که دعاهامون مستجاب نمیشه
همه این صحبت ها باعث شده بود که من هر وقت میخواستم دعا کنم اولش میگفتم ببین خدا من خیلییی گناهکارم و لیاقت استجابت ندارم(امیدی هم ندارم که اگه توبه کنم توام منو ببخشی چون طبق آموخته هام انجام توبه هم سخت بود و لیاقت خاصی میخواست تازه بعدشم معلوم نبود که قبول میشه توبه یا نه) ولی تو خدایی کن ولی بعدش با خودم میگفتم انقد پر از گناهم که خدا حتی نگاهمم نمیکنه چ برسه به اجابت!!
یا فکر میکردم به خاطر قول های بیشماری که به خدا دادم ولی زدم زیرشون خدا دیگه حتی گوش نمیکنه ببینه چی میگم یا اگر هم این کار رو بکنه روی حرفام حساب باز نمیکنه اصلا
یا فکر میکردم خدا مسئول مشکلات و گرفتاری های روزمره من هست و میگفتم اگر خدامیخواست کارها درست میشد اما چون من بدم خدا برام نمیخواد.
یا توی روابط با اعضای خانواده‌ام اگه شرایط بد بود بعدش با داد به خدا میگفتم دست از سرم بردار…ولم کن دیگه میدونم گناهکارم اینطوری عذابم نده.
یا واقعا ته دلم فکر نمیکردم خدا یه زندگی خوب بهم بده چون خودم رو فردی که منتخب خدا باشه برای زندگی عالی نمیدیدم …به طور زبانی از خدا ی زندگی پر از آرامش و خوشبختی میخواستم ولی باز موج منفی افکار میگفت :مگه بنده خوبی بودی؟؟اما حالا توبه می کنم و برمیگردم سمت خودش توبه می کنم از خطاها و اشتباهاتی که باعث حس دوری شده … از اون مهمتر از باور هایی که باعث ایجاد حس بد در دل من شدن،میخوام که هر روز تعدادی از این باورها و افکار را عوض کنم تا حسم نسبت به خالق و فرصتی که برای یک بار زندگی کردن بهم داد عوض بشهپروردگار من! من از امروز تاریخ هجدهم آبان ۱۴۰۱ آگاه شدم و درک کردم که گناهان بین من و تو حس فاصله ایجاد میکنه و تصمیم گرفتم دیگه اونا رو تکرار نکنم و خودم را بابت همه خطاها و گناهان می بخشم و ازتو هم طلب بخشش دارم و میدونم که تو از من هم بخشنده‌تری… پس ایمان دارم خدای من همین لحظه همین الان هم درخواست من را تایید میکنه و از همین لحظه بنده پاک و محبوب و دوست داشتنی خداوندم هستم
ممنونم از خدا که باعث شد هر روز آگاهی هام بیشتر بشه و باور های اشتباهم در حال اصلاح شدن باشن…ممنون از استاد عزیز که این مسیر رو طراحی و اجرا کردند
سلام استاد وقت بخیر ببخشید من دو روز پیش در جلسه سوم زندگی با طعم خدا دیدگاه نوشتم و تایید شد نوشت منتظر تایید مدیر باشید اما الان نیستش در قسمت نظرات مشکل کجاست ممنونم.
سلام و درود
دیدگاه شما تایید و قابل نمایش برای عموم می باشد
سلام خدمت استاد عطار روشن مهربون و دوستان مسیر زندگی با طعم خدا.
استاد من در همه دیدگاهام نوشتم بازم میگم شما دستان خدا هستید م از خداوند سپاسگزارم که شما رو سر راه زندگی من قرار داد و با سایت شما آشنا شدم و هر روز بیشتر از روز قبل سپاسگزار خداوند هستم که منو داره در مسیر درست هدایت میکنه مطلب این جسله خیلی عالی بود انگار به موقع بود انگار خدا میدونست من بهش نیاز دارم و تا شروع کردم به گوش دادن حس خوبی گرفتم منتظر شنیدن این حرفا بودم خیلی بهم چسبید و اما تمرین این قسمت من هر زمان دیدگاه مینویسم مطلب اون گام و جلسه رو بیشتر متوجه میشم.
تمرین جلسه سوم:چه حسی نسبت به خدا داری؟و حس دوری از خدا چه لطمه ای به زندگیت زده.
استاد همون‌جوری که چاقی با ذهن رو از محیط خانواده از کودکی یاد گرفتم الان به این نتیجه رسیدم که ارتباط با خدا هم از خانواده آموزش دیدم چون همیشه میدیدم وقتی مادرم یا پدرم به مشکلی میخوردن که به بمب بست میرسیدن میگفتن نمیدونم من چه اشتباهای چه خطایی توی درگاه خداوند کردم که باید این روزگار برام رقم بخوره این اتفاق بیفته و هزار تا چیز دیگه که به دید خودشون خدا رو قبول داشتن اما حس میکردن خدا خیلی ازشون دور شده و دوسشون نداره چون حتما یه گناه کبیره ای کردن که زندگیشون اینجوری شده و من هم الان که فکر میکنم شبیه خودشون فکر میکردم احساس میکردم و به مرور خوب که بزرگ شدم و فهمیدم خدا در وجود ما هست بد رو از خوب تشخیص میدادم سعی میکردم بیشتر سپاسگزار خداوند باشم اما بعد از اینکه یه مشکلی برام پیش میومد دوباره همون افکار ناامید کننده به سراغم میومد به حدی رسیدم که همون پدر و مادرم بهم میگفتن تو دیگه زیادی ناامیدی ناشکری بخاطر همین ناشکریت خدا تو رو دیگه قبول نداره تا زمان مجردی این افکار همیشه باهام بود و و راستش به اون چیزای هم که میخواستم تا حدودی نرسیدم ولی از وقتی متاهل شدم حسم نسبت به خداوند اونقدر تغییر کرده حس میکنم خیلی خیلی نسبت به قبل ایمان و اعتقادم به خداوند بدتر شده وبیشتر هم پای شیطون شدم تا خدا چون نالیدنم بیشتر شده خصوصا این که وقتی با همسرم بحثم میشه میگم خدایا من توی مجردیم چه گناهی کردم که الان توی زندگی مشترک با همسرم مشکل دارم و از اینکه مثلا میبینم فلان اقوام نزدیکم فلان دوستم یا همسایه ام که به ظاهر من فکر میکردم از اون کمتر گناه کردم بدجنس نبودم در حق کسی مثل فلانی ظلم نکردم چرا اون خونه به این شیکی داره فلان ماشینو داره چرا من حسرت یه خونه کوچیک دارم چرا توی فلان قرعه کشی همه برنده میشن من نمیشم حتما من خیلی بنده بدی هستم خدا منو دوست نداره حتی میرفتم توی اینترنت یا پیش یه شخصی که از نظر ادیان اطلاعات زیادی داشت جستجو میکردم که کدوم آیه کدوم متن قرآن بخونم که خدا منو ببخشه شاید زندگی منم بهتر شد بعد انجام میدادم اما کارم درست نمیشد میگفتم نه خدا انگار با آدمای بدجنس راحت تره در صورتی که این حرف منو حرف خدا نبود این حرف شیطان بود که سعی میکرد منو از خدا دور کنه و خیلی هم در این کار موفق هست اما به گفته شما خدا اونقدر به ما نزدیک هست چسبیده هست که شیطان هرچقدر هم تلاش کنه بازم نمیتونه ما رو برای همیشه از خداوند مهربان دور کنه و بعد از مدتی با توبه کردن بازم سمت خدا میریم و احساس آرامش میگیریم و من با دور شدن از خدا به اون شغلی که میخواستم نرسیدم به اون رشته موسیقی که دلم میخواست نتونستم شرکت کنم و آموزش ببینم احساس ناامیدی من بیشتر شده افسرده شدم بیشتر وقتم رو توی گریه کردن هستم که خدایا چرا چرا چرا مگه چیکار کردم که منو نمیبینی و الان با آشنا شدن با سایت شما هم در زمینه تناسب اندام دارم به جاهای خوبی میرسم و دیگه دغدغه چاق تر شدن و ناامیدی که من باید تا آخر عمرم چاق بمونم ندارم و خداروشکر روز به روز دارم بیشتر از قبل عاشق مسیر لاغری با ذهن میشم دوم اینکه بعد از چهل روز تصمیم گرفتم وارد قسمت زندگی با طعم خدا بشم فهمیدم خدا منو دوست داره که هم به مسیر به این قشنگی لاغری با ذهن هم زندگی با طعم خدا آشنا شدم چون خیلیییییییی ها حتی این سایت رو تا آخر عمرشون نمیبینن و مطالب به این باارزشی رو نمیشنون چون هدایت نمیشن و از امروز به بعد میخوام هم مسیر با استاد عطار روشن و خدای مهربان ادامه بدم تا هر لحظه از زندگیم که زنده هستم.
««تعهدم برای زندگی جدید با خدا»»
من از امروز 1401/08/13 تصمیم گرفتم برای همه اشتباهاتم برای همه گناهانم برای همه خطاهام خودم رو ببخشم و از خدای مهربانم طلب عفو و بخشش کنم و ایمان دارم خدای مهربانم بلافاصله درخواست من را تایید میکند و من از این لحظه بنده پاک ومحبوب و مورد علاقه و دوست داشتنی خداوندم هستم.
نشان های دریافت شده
با سلام خدمت استاد عزیزم ودوستان گرامیم
به نام خدای مهربان
سلام به همگی دوستان عزیز واستاد گرامی
من چند روزیه که دارم این فایلو گوش میدم
راستش قبلا خیلی احساس گناهم محسوس بود
اما بعد چند بار گوش دادن خودمو تا حدی بخشیده بودم اما نه کامل
وانگار نهفته بود درلایه های ذهنم این احساس گناه وعذاب
وبرام خیلی دردناک بود شنیدن این حرفها چون فکر میکردم من احساس گناه ندارم پس چرا عذاب میکشم وخودمو لایق بعضی چیزا نمیدونم
که رسیدم به این حرف شما استاد که هر جای زندگیتون مشکل دارید رابطتتون باخدا خوب نیست
و بعد کلی فکر فهمیدم من برای بعضی مسائل زندگیم حضور خداوند حتی لازمم نمیدونستم
یعنی مثلا میگفتم اگه گناه کنی از خداباید طلب بخشش کنی ولی اگه چاقی این دیگه به خدامربوط نیست
وخیلی چیزای دیگه ومتوجه شدم نمیشه نصفه ونیمه به خدا اعتقاد داشته باشم
دیروز همینو دقیقا به همسرم گفتم که نمیشه نصفه ونیمه به خدا اعتقاد داشت اگه اعتقاد داری که خدا هست ودرست میکنه همه چیو پس مشکلات مالی مارم درست میکنه هوامون تو شرایط سختم خواهد داشت آرامشم بهمون میده زندگیمونم شاد وآروم نگه میداره
رنج ودردمونم از بین میبره
وقتی داشتم بهش میگفتم تازه فهمیدم چقدر خودم بهشنیدنش احتیاج داشتم
اگه خدایی هست که هست درنتیجه چاقی منم خوب میکنه کمکم میکنه پرخوری نکنم احساسم خوب بشه واز زندگیم لذت بیشتری ببرم
خوشیمو منوط به پول وعوامل بیرونیم نبینم
وخوب زندگی کنم
امروز حتی داشتم چند ساعت به اینکه خدا واقعا چیه ویا کیه فکر میکردم
دیدم خدا کسی یا چیزیه که نامحدوده درزمان ومکان درقدرت وتمام صفات خوب
واین یعنی همه جا هست همه وقت هست بینهایت عاشقمه خیر خواهمه بینهایت میتونه ببخشه به من وهمه بینهایت توانایی حل همه چیز داره وخودش منبع آرامش وشادی وخوشبختیه فقط کافیه بهش وصل شم
وچطور میتونم وصل شم
اینکه من بهش وصلم وقتی درتارو پود وجود من هست یعنی وصل بودم وهستم وخواهد بود یعنی یکیم
پس چرا بعضی مواقع حسش نمیکنم چون حسمو بد کردم
ودرنتیجه بدی وخدا دریک جا باهم نمیگنجند
وقتی حسمو خوب میکنم دوباره خدارو درسراسر وجودم زندگیم حس میکنم
من یقین دارم خدای مهربان وبخشنده من همیشه حامی من بوده وهست وخواهد بود
جالبه که من از خودم ناامید میشم اون نمیشه
نمیتونم توصیفش کنم چطور شاید عاشقیه که منتظر معشوقش که منم نشسته با اشتیاق درحالیکه خستگی ناپذیره ودستاشو باز کرده همیشه که بیا درآغوشم بهت آرامش بدم حال خوب بدم هر چی میخوای بدم
همه چیزم برای توست همه رو به زیر پاهات میریزم واقعا وقتی درک میکنم چطور عاشقانه نگاهم میکنه از افکار منفی خودم خجالت میکشم از صدمه زدن های به خودم خجالت میکشم با پرخوری وبدرفتاری با خودم
و وقتی بهم میگه اشکال نداره بیا درآغوشم از شدت شوق چشمانم پراز اشک میشه که چطور اینهمه عشق وندیده ونفهمیده بودم
یادمه چند وقت قبل مختصری جروبحث کردم باهمسرم وبعدش پشیمون شدم که منکه اینهمه عاشقشم چرا بحث میکنم وباعث رنجشش میشم
وقتی رفت سرکار زنگ زدم بهش وازش معذرت خواهی کردم وبهش گفتم که چقدر دوستش دارم ومتاسفم بابت رنجوندنش ما توخونمون عذر خواهی نداریم
وگفت که نگو معذرت میخوام من فراموشش کردم
وقتی بندش اینهمه میتونه مهربون باشه وبه این سرعت ببخشه حالا ببینید خدا چقدر میتونه سریع تر ببخشه
بزرگترین احساس پشیمانی من از چاقیم واین که باخودم بد تا میکنم
اما وقتی اینهمه مهربانی رو میبینم از جانب خدای مهربان تصمیم میگیرم منم خودمو ببخشم وبه خدای خودم بگم که
من از امروز بنده پاک ومطهر توام وخودمو بخشیدم وتوبه کردم واز این لحظه بنده مورد علاقه وخاص پروردگارم هستم وعاشقتم منم درست همون قدر که تو دوستم داری وخودت میدونی که چقدر عاشقانه میخوامت ومیدونم که توهم معذرت خواهی اذیتت میکنه درنتیجه فراموشش میکنیم هرچی بوده امروز وازاین لحظه یه شروع قشنگ میکنیم باهم
از این لحظه عاشقانه تر از همیشه باهم لحظاتمون سپری میکنیم
خداروشکر که احساسم عالی شده این حس خوب ادامه میدم واز این لحظه خودمو لایق همه خوبی ها ونعمت ها میبینم وهمین طور خودمو صدددصد لایق متناسب شدن وزیبا شدن میبینم
زندگی با طعم خدا (جلسه سوم)
سلام به همه هم مسیرانم
۱. لیست کارهایی که من را ا از خدا دور کرده است:
ممکن است طرز تفکر اینکه ما همه چیز را خودمون تحت کنترل داریم، باعث میشود که ما خدا را از خودمون دور بپنداریم. البته توکل نداشتن هم میتواند این تصور و تخیل ما را تقویت کند. در عین حال،تنها به دنبال امور دنیوی بودن بیش از حد تعادل، ما را از خدا دور خواهد کرد. ولی آیا واقعا خدا از ما دور است؟
۲. احساس دور افتادگی من از خدا:
وقتی من احساس کردم از خدا دور افتادم، احساس تاریکی، ترس و یاس کردم. من جهنم واقعی را در این دنیا دیدم. همه چیز در حال سوختن بود و من هم در حال سوختن و آتش گرفتن و نابودی محض بودم. من به پوچی رسیدم، اما دریغ از آن همه تصور من، چون درهمان حال و هوا بودم که خداوند با هدایتگر خود، مرا نجات داد. تا حالا نشده است جایی و مکانی در ناامنی بیش از حد، فقر مالی وروحی بالای ده سال و غیره بمانم و خدا به کمکم نیامده باشد. هر وقت به خدا روی آورده آم، دستم را گرفته است. هر موقع هم خدا رافراموش کردم، باز نهایتا کمکم کرده است.
۳. خوردن لطمه در زندگی به خاطر دوری از خدا:
عدم خوشحالی درون، باعث میشود که اثرات دوری از خداوند برای ما ا حساس نیستی و عدم بیاورد. خوب یادمه که من و همسرم حدود ۱ سالی مشکل خیلی بزرگ روحی، مالی و سر درگمی داشتیم. وقتی کاملا جهنم را به چشم دیدیم، همسرم به من گفت:« من فکر کردم که خدا ما را فراموش کرده است، ولی ما الان مدتهاست که ما روی شانه های خدا هستیم و در مسیر درست داریم پیش میرویم.» باخودم گفتم که چقدر من به عنوان بنده خدا میتوانم، بی انصاف باشم که فکر کردم خداوند که عاشق ماست و عشق بدون چون و چرا، مارافراموش کرده است.واقعا این را الان در این دوره، تا اعماق وجودم حس میکنم.
۴. حس من نسبت به خدا:
خداوند قادر و توانا، همیشه با ماست؛ ولی ما گاهی او را درکنار خودمون فراموش میکنیم. من الان لازم نیست که دفترچه مناجات ودعایی در دست داشته باشم تا خدا را حس کنم، یا اینکه چشمهایم را ببندم و پر از اشک کنم تا خدا، صدایم را بشنود. الان کافی استکه فقط نام خدا از ذهنم رد شود، چون خدا با من است، و در درونم است و هر لحظه من پیش او هستم. خداوند، هر کس را بخواهد به ثانیه ای به جهان الهی، میبرد و هر موقع اراده ای کند، نوزادی را در این دنیا متولد میکند. شاید من قدرت درک و شناخت کامل او رانداشته باشم؛ ولی او همچنان من را بهتر از خودم میشناسد و تمامی استعدادها ی درجه یک، ممتاز و عالی را در وجودم هر روز بیشتراز روز قبل، نمایان میکند.
۵. طرز تفکر ما نسبت به خدا:
من اصلا نمیدونستم، خدا کجاست. از خانه، مدرسه و جامعه یاد گرفته بودم که خدا بالاست. آنقدر دور که من نمیتوانم به او دسترسی داشته باشم. خواهرم که ده سال از من بزرگتر است، برایم خاطره ای از من که اصلا یادم نمی اید را تعریف کرده آست که در اینجابرای شما از زبان خواهرم، بازگو میکنم:
« لاله، تو حدود ۵ ساله بودی. از من پرسیدی؟ خدا کجاست؟ من گفتم:« خدا، آن بالاست.» لاله، تو گفتی:« چقدر بالا؟ مثلا خیلی دور، پیش ماه و ستاره ها؟» من گفتم:« افرین، خدا پیش ماه و ستاره ها آن بالا، دور از ماست.» تو زدی زیر گریه و اصلا ارام نمیشدی. بعدمامان، من را دعوا کرد که چرا راستش را بهت گفتم، چون تو درک معنای خدا را در سن ۵ سالگی، نداشتی.»
به نظرم، من، در سن ۵ سالگی، حس کرده بودم که نمیتوانم پرواز کنم و به سمت خدا بروم و از او خواسته ای داشته باشم، برای همین دلم شکسته شده بود و بی قرار گریه میکردم. الان حس میکنم که حتی خواهرم، بعد از سالها نتوانسته درک کند که کودکان بیشتر و بهتر ازبقیه افراد، می‌توانند خدا را درک کنند؛ چون آنقدر بی گناه و معصوم هستند که خودشون را جدا از خدا نمیبینند. اگر شما، در باره این خاطره من نظری دارید، خوشحال میشوم از زبان شما خوبان، بشنوم.
۶. رها شدن من از این موارد فوق:
من از تو ای خداوند عزیز، میخواهم که مرا ببخشایی. ای خدای مهربانم، من از تو طلب بخشایش میکنم و بابت تمامی اشتباهاتی که درگذشته داشته ام؛ طلب بخشایش بی نهایت تو را دارم. من امروز آگاه شدم که این رفتارم اشتباه بوده است و تصمیم گرفتم که اشتباهاتم را تکرار نکنم و من مطمینم که تو مرا میبخشایی. من از امروز، روز ۳۰ آگوست سال ۲۰۲۲ میلادی مطابق ۹ شهریورسال ۱۴۰۱ هجری شمسی، تصمیم گرفتم که برای همه اشتباهاتم و برای همه گناهانم وبرای همه خطاهایم، خودم را ببخشایم و از خدای مهربانم طلب عفو و بخشایش کنم. ایمان دارم که خدای مهربانم، بلافاصله درخواست من را تایید میکند و من از این لحظه بنده پاک و مطهر و مورد علاقه و دوست داشتنی خداوند هستم.
7. احساس نزدیکی من به خداوند:
در مواقعی که کاری انجام میشد که من برای آن کار نگرانی داشتم، متوجه میشدم که خداوند چقدر زیبا، هم گام با قدمهای من، قدم برداشته است. وقتی هم ان کار به انجام میرسید، کاملا تکمیل آن و به پایان رسیدن آن کار با موفقیت را از طریق تاییدات خداوند عالم میدانستم.
روز چهارشنبه ۹ شهریور ماه سال ۱۴۰۱ هجری شمسی مطابق ۳۰ ماه آگوست سال ۲۰۲۲ میلادی
سلام به دوست عزیزم لاله
امیدوارم حالت عالی باشه
به نظر منم همینطوره که گفتین چون باشنیدن این حرف از خواهرتون که خدا پیش ستاره ها وماه هست احساس کردی خدا خیلی دوره و نمیتونی اونو ببینی ودر آغوش بگیری ویا بیاری پیش خودت وباهاش حرف بزنی برای همین گریه کردی واروم نمیشدی
ما وقتی مادرمون جایی میرفت بازار میرفت آرام قرار نداشتیم موبایلم نبود تا مادر بیاد ما ناراحت بودیم یا اگر می دیدیم داره حاضر میشه بره گریه میکردیم وبه چادرش میچسبیدیم ولی بالاخره میرفت بعضی وقتا هم یواشکی چادر و وسایل رو بر میداشت میرفت کوچه می پوشید تا ما متوجه نشیم داره میره بیرون ولی اینموقع ها بیشتر گریه میکردیم وقتی یهویی می دونستیم خونه نیس
برای شما هم به نظرم همینطور.بوده
خدا برای ما مثل مادر هست
خدا همه مادران رو حفظ کنه روح مادر استاد رو هم شاد کنه
ما باید قدر مادرها رو بدونیم و ازونها ناراحت نباشیم وقضاوتشون نکنیم چون اونا کاراهایی که به نظر خودشون درست بوده رو انجام دادن با توجه به شنیده ها ودیده هاشون از اطرافیان و مادر پدرهاشون اونا هم روزهای سختی داشتن و تا اینجا ما رو رسوندن و ما رو زنده نگه داشتن واز ما مراقبت کردن تا اتفاقات بدی رو تجربه نکنیم
و باید با تغییر نگاه اونها رو خیلی دوست بداریم وقدردانشون باشیم من خودم رو اول میگم چون من هیچ وقت نتونستم مادرم رو درک کنم وازش کینه داشتم ولی به لطف دوره استاد رابطه ام با مادرم خیلی بهتر شده و با هم حرف میزنیم ومن سعی میکنم بهش امید بدم وارومش کنم چون واقعا دوران سختی داشته و مشکلات روحی زیادی رو گذرانده و حالش خوب نیس
شاید اگر من جای اون بودم تا حالا در بیمارستان روانی بودم یا خودکشی کرده بودم یا هم سکته کرده بودم
بزرک کردن ده تا بچه با فقر ونداری کار راحتی نیس من خودم یه بچه دارم واقعا سخته من حوصله یه بچه ندارم واقعا
نمیدونم چرا اینا رو نوشتم ولی به هر حال جسم به مادرم خیلی عالی تر شد
ممنونم ازاز لاله و استاد عزیزم
نشان های دریافت شده
سلام خانم لیلا خوبین میخواستم بگم که خواهر شما چیزی رو به شما گفته که یا شنیده یا خودش به این نتیجه رسیده وقتی میبینی پدرت یا مادرت یا هر کسی وقتی میخواد با خدا صحبت کنه تشکر کنه حتی گله کنه سرش به سمت آسمان میبره وحرف میزنه نا خودآگاه آدم فکر میکنه خدا تو آسمانها ست ولی خدا در قلب ما انسانهاست وخواهر شما هم از این آگاهی‌ها بهرمند نشده که بتونه شما رو قانع کنه وخوشحالم که شما در اون سن کم به اون حد از درک رسیده بودی که با خدا حرف بزنی من اصلا یادم نمیاد در بچگی با خدا حرف بزنم
سلام خانم فرزانه ابوالحسنی
ممونم از اینکه نظر مثبت خودتون را برایم نوشتید ، فقط به شما بگویم که من « لاله » هستم و فکر میکنم شما به اشتباه، اسم من را لیلا نوشته اید. من فکر میکنم و مطمین هستم و با شما هم عقیده هستم که، خداوند در قلب همه ما انسانها حضور دارد و باز هم مطمین هستم که همه کودکان دنیا، با خدا رابطه عمیق و تنگاتنگی دارند. این واقعا به درک من و یا شما بستگی ندارد، شاید شما ان را به یاد نداشته باشید؛ ولی مطمئن باشید شما هم با خداوند در کودکی بارها صحبت کرده بودید، فقط الان یادتون نمیاید.
من وقتی پسرم زبان باز نکرده بود، همیشه فکر میکردم که پسرم چطوری میفهمد که گرسنه است یا چطور متوجه میشود که میخواهدبخوابد و یا بایست پوشکش عوض بشود. آلان ایمان دارم که پسرم حرف‌هایش را مثل نوزادان دیگر، با خدا مطرح میکرده است و خدا او را با گریه کردن برای گرسنگی و یا با بستن پلکهایش برای خوابیدن، هدایت میکرده است. شاید باورتون نشود، ولی من با زندگی کردن در۳ کشور مختلف؛ به راحتی توانسته ام با هر نوزادی به فاصله زمانی یک ثانیه، رابطه عالی و آنی، برقرار کنم چون همه آن نوزادان؛ قلب خدایی دارند و روحی معنوی.
من معتقدم حتی یک قاتل زنجیره ای هم در دوران کودکی و نوزادی آش، باورها و افکار فابریک خدایی را در دل و قلب و روح و ذهنش داشته است. کاش همه ماها معصوم و بی گناه مثل نوزادان بودیم و همانگونه می ماندیم، ولی خوب این هم چالش خداوند برای ماست که خودمون را محک بزنیم و از سنگ معمولی به سنگ طلا تبدیل شویم.
موفق و موید باشید دوست خوبم..
سلام و درود بر همه همراهان همیشگی و درود بر استاد عزیز
واقعا چند روز است که با شنیدن این فایل در رابطه با ارتباط خودم با خدا در فکر هستم. هر چه فکر میکنم به جز فراموشی و ترس چیز زیادی یادم نیست. حتی احترام و امید به خدا هم رنگی از ترس و ناچاری داشت . مثل یک محکوم یک فرد گیر افتاده و اسیر که چاره ای به جز طی مراحل نداره و با توجه به طبقه ای که آفریده شده ناچار است که تبعیت کنه.
البته ته دلم می دونستم که خدا از برخی شجاعتها و شاید شیطنتها خودش میاد . درک میکردم که اگر قرار بود همه فقط سرشان رو پایین بندازند و هیچ کاری نکنند که هیچ تغییری در ددنیا بوجود نمی اومد اون هم تغییرها ی مثبت. به خاطر همین و روحیه سوال کردن که همه چیز رو با شک سوال میکردم می فهمیدم که پایه استدلالی که بزرگان می آورند سست است و اونها هم فقط از روی ترس صحبت میکنند.
مقوله عشق هم که خط قرمز کلی خانواده ها بود هر چند که در مورد شعرها میگفتند که منظور شعرا عشق به خداست ولی مگر میشه به کسی که اینقدر بزرگ و پر قدرت اون بالا نشسته عشق ورزید. این چه جور عشق بر باد رفته ای هست که نه میشه معشوق رو دید نه میشه حرفهاش و شنید نه میشه ازش انتظاری داشت اخرشم با یک فوت میتونه تو رو عذاب کنه خلاصه بعد از شنیدن و دیدن و خواندن در مورد داستانهایی ارتباط با خدا و مقایسه نحوه زندگی افرادی که مشخصه ایمان به خدا را در ظاهر دارند با زندگی افرادی که ظاهرا با خدا کاری ندارند به این نتیجه رسیدم که خیرت الله خیر ما وارد نشیم بهتره ، این محدوده جایی که از شمشیر تیزتر و از مو باریکتر و من هم که نه بلدم ووی مو راه برم نه توان مقابله با شمشیر پس بهتره برم دنبال کار و زندگی خودم. تهش مثلث خیلیها میریم جهنم دیگه اون موقع بالاخره یک جوری میشه.
البته همیشه این کار ناتمام تو ذهنم میرفت و بر میگشت . هیچ وقت تموم نشد همیشه هم اون حس دلتنگی و دوست داشتن خدا در وجودم شعله می کشید چون واقعا خودم را آدم خوبی می دونستم و لیاقت دوستی با خدا رو داشتم اما مگر این آداب و اصول که با ید هر لحظه به اونها بپردازی اجازه میداد که یک دقیقه آسوده با خدا بشینی و حرف بزنی . هر چند که بارها و بارها وجودشون لمس میکردم بارها ارزوهامونو شنیده و برآورده کرده بود خیلی جاها با وجود اینکه بر اساس هیچ توجیهی نمی تونستم بفهمم که چرا آرزوم برآورده شده ولی باز هم باور نمیکنیم که این پاسخ خداست چون می ترسیدیم که اگر ارتباط با خدا برقرار بشه باید تمام اون چارچوبهااحیا بشه و من میترسیدم.
حالا و در این لحظه من خودم را به عنوان یک بنده شایسته و عالی خدا ، خودم را از تمام خطاهایی که کردم یا فکر میکنم کردم پاک و مبرا دانسته از خداوند مهربانم طلب بخشش می کنم و اطمینان دارم که خداوند مهربان خطا پذیر من را بلافاصله بخشیده و مورد عنایت خاص خود قرار میدهد.
استاد مهربانم بی نهایت سپاسگزارم.
خدای مهربانم بی نهایت سپاسگزارم.
به نام خدای
من تو خانواده ای بزرگ شدم که پدرم نماز خوان واهل نماز وروزه بود ولی مادرم هیچ وقت نماز و روزه نمیخواند و نمیگرفت و اصلا به بهشت یا جهنم اعتقادی نداشت و معتقد بود وهست که همه چی تو این دنیاست
و همیشه پدرم رو بابت نماز روزه هاش سرزنش میکرد و میگفت این چه نمازی هست که تو می خونی از صورت کسی که نماز میخونه نور می باره از صورت تو چی و توهین های زیادی به پدرم میکرد .
هیچ وقت مادرم اهل نماز نبود و پدرم رو که کارگر ساده و فقیر با ده تا بچه بود شماتت میکرد و میگفت کاش تو هم اهل شرابخواری وخلاف بودی ولی پول داشتی به فکر آینده بچه ها بودی مسؤلیت پذیر بودی وخیلی حرف های دیگه
من اون زمان نمی دونستم کدوم راه درسته نه سمت مادر بودم نه سمت پدر یعنی بعضی وقتها نماز میخوندم ولی ماها نماز رو ترک میکردم چون با خدا قهر میکردم چون خواسته ام برآورده نمیشد دیگه نماز نمیخوندم ولی یادمه زمانهایی که نماز میخوندم شاید کوتاه بود ولی با احساس خوب اکثرا میخوندم دوس داشتم بخونم اجبار نمی کردم خودمو
ولی روزه رو دوس داشتم الآن که فکر میکنم من روزه رو هم به خاطر لاغری دوس داشتم نه برای ثوابش من روزه هامو کامل میگرفتم تا چند سال پیش ولی به خاطر خدا نبود روزه میگرفتم لاغر بشم یا مورد توجه بقیه قرار بگیرم یا زیاد کار نکنم زمان های روزه داری
من یادمه خیلی گریه میکردم به خصوص شبها که همه خواب بودن چون شرایط سختی تو خونه داشتیم وضعیت خانوادگی خیلی سخت و پرتنش داشتیم هیچی سرجاش نبود همش تو خونه جنگ ودعوا بود هیچ کس تو خونه به همدیگه احترام نمیزاشت همه همدیگرو اذیت میکردن چه زبانی چه جسمی من سالها به خاطر این شرایط گریه میکردم واز خدا درخواست کمک میکردم دوس داشتم ازون خونه برم برای همین خوب درس میخوندم تا دانشگاه قبول بشم وازون خونه برم خوابگاه مثل خواهرم ولی نشد من دانشگاه پیام نور شهرمون قبول شدم وتو خونه ماندگار شدم
خیلی وقتها به فرار از خانه فکر میکردم ولی جرأت وشهامت این کار رو نداشتم چون من سالهای عمرم رو تو خونه سپری کرده بودم و هیچ جا نرفته بودم حتی یه مغازه یا خرید همه کارها رو مادرم انجام میداد وپدرم من فقط مدرسه میرفتم وبرمیگشتم هیچ جارو هم نگاه نمیکردم
شرایط سختی بود من خدا رو دور می دیدم اصلا خدا رو نمی شناختم تو کتابهامون در مورد خدا چیزهایی گفته بودن ولی من در اعماق وجودم اونها رو باور نکرده بودم ولی خیلی دوس داشتم خدا رو بشناسم
به نظرم برای همین با هدایت خدا رشته ادبیات فارسی رو انتخاب کردم کتابهای ادبیات پراز مطالب عرفانی و خداشناسی بود مولوی حافظ سعدی جامی و بسیاری از شاعران دیگر در مورد خدا حرف میزدند ولی من آنها رو هم به خوبی درک نمی کردم اساتید خیلی نمیتونستند مطالب عرفانی شعرا رو برای ما توضیح بدن ولی الان که من با این مباحث آشنا شدم سالهای تحصیلم در ادبیات رو هم طی دوران تکاملم در شناخت خدا میدونم و من تکاملی به این مباحث رسیدم
در دوران ارشد با استاد عرفانمون آشنا شدم که به تازگی با فرادرمانی آشنا شده بود وخیلی ازین مطالب استقبال میکرد ومنو دوستم هم جذب آگاهی های فرادرمانی شدیم تا ترم سه پیش رفتیم حالم دگرگون شده بود خیلی دیدگاهم به خدا قرآن پیامبر نماز روزه به ائمه عوض ش
د خیلی به نظرم ان دوره به من کمک کرد تا بعد از چند سال با دوره های قانون جذب آشنا شدم .
وخیلی خوشحالم که در این چهار سال آشنایی ام تونستم با طی دوران تکاملم و کار کردن با چند استاد جوان با استاد عزیزم استاد رضا عطارروشن آشنا بشم و از مطالب ارزش مند ایشون در مورد خداشناسی و خودشناسی استفاده کنم
.چند روزه دارم هم نوشته های باور ساز رو دنبال میکنم هم زندگی با طعم خدا خیلی مطالب عالی وارامش بخش و تاثیر گذاری هست وبه نظرم دنبال کردن همزمان این دو بخش به صورت کاملا هدایتی باعث رشد فکری ومعنوی بیشتری در من بشه و مرور همزمان این مطالب باهم درک مطالب رو برای من آسانتر کرده به امید خدا دوس دارم همین طور ادامه بدم تا پایان هر دو دوره .
چیزهایی که من طی چندین سال در مورد خدا فهمیدم این هست که خدا رو نمیشه تو کتابها تو اعماق آسمانها تو زیارت گاها یا تو امامزاده ها یا تو خونه خدا به پیدا کرد خدای هر کس تو قلب خودشه خدای هرکس در درون خودش زندگی میکنه خدا در قلب همه انسانهاست.
خدا جای دور نیس کافیه به قلبت رجوع کنی کافیه به احساست رجوع کنی خدا همون جاست خدا در لبخند نوزاد هست خدا در مهر مادری هست خدا در عشق پدر هست خدا در همه جا هست
خدا در همه چیزهای خوب هست خدا عاشق همه هست عاشق همه بنده هاش
خدا اهل قضاوت کردن نیس هیچ وقت نبوده خدا در همه حال عاشق ماست چه کار خوب کنیم چه بد در نظر انسانها
خدا هیچ وقت اهل انتقام نبوده ونیس
خدا رو در صدای رود میشه حس کرد در وزش باد در آواز پرندگان در همه چیز
خدا مهربان تر از مادر هست برای ما هیچ وقت یک مادر از فرزندش کینه نمیگیره براش چیزهای بد نمیخواد هیچ وقت دوست نداره ناراحتی بچه شو ببینه نمیخواد گریه بچه شو ببینه فقط دوس داره آرامش و شادی و خوشحالی و خوشبختی و سلامتی بچه شوو ببینه
خدا هم اینطوره خدا حتی از مادر مهربان تر هست خدا عشق بدون قید وشرطه خدا عشق مطلقه
خدا همه چیز هست همه چی تو این دنیا خداست من میگم همه چیزهای خوب و بد خدا همه چیزه به نظر من چیز بدی تو دنیا نیس خدا همش خوبی هست چیز بدی تو این دنیا وجود نداره چیز زشتی وجود نداره همش خوبی وزیبایی محضه
ما انسانها دنیا رو به خوب وبد تقسیم کردیم همه دنیا زیباست همه آدمها خوبن همه آدمها زیباهستن همه حیوانات هم خوبن هیچ چیز بدی وجود نداره تمام اینو آدمها ساختن با معیارهای خودشون برای خدا خوب و بد وجود نداره همه بندگان خدا هستیم وخدا بی قید و شرط بدون قضاوت هممون رو دوست داره و پدر و مادر واقعی ما خدای مهربان هست
پس همه چیز رو از سرپرست واقعی مون بخواهیم نه دیگران نه پدر مادر زمینی مون از خدایی که در دلمون هست بخواهیم.
پس با این تفاسیر گناهی در زمین واسمان و هیچ جایی نیس وما بندگان پاک وخالص ودوست داشتنی خداوندیم.
به نام خداوند يكتا
سلام خدمت استاد ارجمندم و همه دوستان
خداوند از رگ گردن به من نزديكتر است و خداوند از روح خود در من دميده .
واقعا اين جملات و يا مثال ليوان آب از دريا فوق العاده بود.
نميدونم چرا گاهي توي زندگيم خدا رو فراموش كردم و احساس دور بودن كردم و زماني بوده كه به شيطان درونم توجه كردم و باعث دوري شده.
ولي هر موقع هميشه به خدا توكل كردم و هر روز شكرگزاري رو بجا اوردم،تمام كارام به راحتي جلو رفت و ارامش داشتم .
وقتي فكر ميكنم ميبينم كه تو ثانيه ثانيه زندگيم خدا و فرشته درونم كنارم بودن ولي من متوجه نبودم.
خيلي از باورها رو قبول داشتم ولي ايمام نداشتم و انجام نشد.
من در اين دوره شركت كردم تا ياد بگيرم زندگي با طعم خداوند رو به طور كامل در زندگيم اجرا كنم و مومن شاد و سلامت باشم.
——————————————————————————————
خداوند وهاب من رو بابت تمام خطاها و اشتباهات كل زندگيم ببخش و ديگر تكرار نميكنم و توبه ميكنم و ايمان دارم در همين لحظه بخشيده شدم و ايمان دارم بنده خوبي هستم و موم شاد و سلامت كه به لطف خدا به تمام خواسته هام ميرسم و هر روز بر ايمان من افزوده ميشه.
خدارو هزاران مرتبه شكر ميكنم بابت بودن در اين مسير
سلام به استاد عزیز و همراهان گرامی
جلسه سوم
فاصله داشتن با خدا
خدا از من جدا نیست من خدا هستم روح خدا در من دمیده شده است من به خداچسبیده ام
خداوند در قرآن می فرماید من از رگ گردن به شما نزدیکترم
از صبح دارم به این جمله فکر می کنم چرا رگ گردن چرا خدا نگفته از چشمات بهت نزدیکترم از دستت بهت نزدیکترم
فکر میکنم تنها جای بدن از خارج که تو رفتگی داره و از نظر ظاهر نزدیکتره گردن هست
چرا رگ گردن
به نظر من نشانه زنده بودن هر فرد رگ گردنش هست وقتی می خوان کسی رو بکشند یا حیوانی رو ذبح کنند رگ گردنش رو می زنند راحت ترین راه و آسان‌ترین و زودتر هست
پس خدا خیلی به من نزدیکه حتی از رگ گردن من اگه خدا رو جدا کنم از خودم مرده ام هیچی نیستم پس من خدایم روح خدا در من است که عامل زنده بودنم هست
من از بچگی از آدم های متدین خشک اصلا خوشم نمی اومد اگه میرفتم مسجد و می دیدم با بچه ها دعوا می کردن می گفتم این چه نمازی است که با دعواست پس این نماز چه فایده داره
مادربزرگم مذهبی هستند و خیلی همه به ایشون احترام میذارن ولی من اصلا ایشون رو دوست ندارم چون یکسری بچه که بودم و از مکه اومده بودن دایی ام یک دستمال کاغذی به من از چمدون ایشون دادند و ایشون گفتند اگه برداری حرام هست در صورتی که من اصلا برنداشته بودم خودشون اونجا بودند و می دیدند هنوز کلمه حرامی که گفتند تو گوشم هست
قضاوتهاشون اینکه افراد خودشون رو خوب و عالی می دونند و بقیه رو بد من رو خیلی اذیت میکرد
اصلا دوست نداشتم اینجوری با ایمان باشم
ولی کم کم که بزرگ شدم فهمیدم قران رو که خوندم متوجه شدم اینقدر که ما حدیث دارم آیه داریم در مورد مهربانی
وقتی حضرت موسی میخواد بره پیش فرعون خدا بهش میگه قولا لینا یعنی با نرمی صحبت کن
خیلی اوایل برام جالب بود فرعون که فرعون مشرک هست خدا میگه به نرمی باهاش صحبت کن حالا چرا من با شوهرم با دخترم با …. به تندی صحبت کنم این ایمانه
امام حسن مجتبی می فرمایند هر چه برای خود می پسندی برای دیگران هم برسند و هر چه برای خود نمی پسنوی برای دیگران هم نپسند
من دوست ندارم پشت سرم حرف بزنن پس من هم پشت سر کسی حرف نمی زنم این میشه ایمان
تو قران و احادیث پر هست از این موارد ولی متاسفانه به ما از اول ایمان و اسلام رو جور دیگه ای فقط با نماز روزه و حجاب معرفی کردن با خودتو خوب بدونی بقیه رو بد و ازشون ایراد بگیری
مشکل از اینجاست که اطرافیان و رسانه ها بد تبلیغ کردن
در دانشگاه اساتیدم می گفتند در ایران مسلمان زیاده ولی در کشورهای دیگه اسلام پیاده میشه
من از وقتی سرگذشت بزرگان رو خوندم حسم و افکارم بهتر شده وقتی داستان رجبعلی خیاط و شهید برونسی و حاج آخوند ملا عباس و ….
هیچ کدوم اینها تظاهر نداشتم اسلام واقعی رو اجرا کردن
نکته دوم
یکی از نام هاي خداوند غفار هست یعنی بسیار آمرزنده
یعنی چی خداوند میگه هر اشتباه هر گناه داشته باشی توبه کنی خدا قبول می کنه فقط توبه و راه درستکاری رو پیش بگیرن
آیه قرآن
قل یا عبادی الذین استفاده علی انفسهم لا تقنطو من رحمه الله آن الله یغفر الذنوب جمیعا آن الله هو الفور الرحیم
بگو ای بندگانم که بر خود زیاده روی روا داشته اید از رحمت خدا نومید نشوید زیرا خداوند همه گناهان را می آمرزد که او خود آمرزنده مهربان است
خداوند خودش می گه همه گناهان رو می بخشه استثنا نذاشته پس توبه باید کرد
توبه نامه من
من از امروز ۱۴۰۰/۹/۲۸ تصمیم گرفتم برای همه اشتباهاتم و گناهانم خودم رو ببخشم و از خدای مهربان طلب بخشش می کنم و ایمان دارم خدای مهربان بلافاصله درخواست من رو تایید می کنه و از این لحظه من بنده خاص محبوب عزیز خداوند مهربان هستم
کوله بار گناهانم رو گذاشتم به زمین رها کردم و آماده پرواز هستم
سلام به عزیزان مهربانم
تمرین این جلسه رو دوست دارم با ابن متن شروع کنم که بخودم حس علی داده
*من به خداي اسپينوزا اعتقاد دارم*
وقتی انیشتین در دانشگاه های ایالات متحده سخنرانی می کرد، سوال تکراری بیشتر دانشجویان از او این بود: *آیا به خدا اعتقاد داری؟* و او همیشه پاسخ می داد:*- من به خدای اسپینوزا ایمان دارم.*
*باروخ دو اسپینوزا فیلسوف هلندی، به همراه دکارت، از بزرگ خردگرایان فلسفه قرن۱۷ بود.*
اسپینوزا می گفت: خدا می گوید:دست از دعا بردارید.کاری که من می خواهم انجام دهی این است که از زندگی لذت ببری. من از تو می خواهم آواز بخوانی و لذت ببری. از همه چیزهایی که برای تو ساخته ام.
دیگر از رفتن به آن معابد تاریک و سرد که خود ساخته ای دست بردار و نگو آنجا خانه خداست.خانه من در کوه ها، جنگل ها، رودخانه ها، دریاچه ها و سواحل است.من در همه جا با تو زندگی می کنم و عشق خود را به تو ابراز می کنم. از سرزنش خود در زندگی دست بردار.
من هرگز به تو نمیگویم مشکلی داری یا گناهکاری.مرا بخاطر هر آنچه باور تو را برانگیختند سرزنش نکن.
اگر نمی توانی مرا در طلوع آفتاب، در منظره ای، در نگاه دوستان یا در چشمان پسرت یا ذره ذره وجودت دریابی… در هیچ کتابی پیدا نخواهی کرد!
دیگر از من نپرس که چگونه کارم را انجام می دهم؟*به عقلت رجوع کن خواهی فهمید.*
دست از ترس من بردار ! من تو را نه قضاوت می کنم، نه انتقادی. نه عصبانی می شوم و نه اذیت می شوم. من عشق خالص هستم.
تقاضای بخشش را متوقف کن، چیزی برای بخشش وجود ندارد. اگر تو را ساخته ام …پر از احساسات، محدودیت ها، لذت ها، نیازها، ناسازگاری ها … و اراده آزاد و اندیشمند ساخته ام.
اگر به چیزی که در تو قرار داده ام پاسخ دهی چگونه می توانم تو را سرزنش کنم؟چگونه می توانم تو را مجازات کنم که چرا اینگونه هستی، اگر من آنم که تو را ساخته؟
فکر می کنی آیا می توانم مکانی برای سوزاندن همه فرزندانم که رفتار بدی داشته اند ایجاد کنم؟چه خدایی این کار را می کند؟
به همسالان خود احترام بگذار و آنچه را برای خود نمی خواهی برای دیگران هم نخواه..تنها چیزی که از تو می خواهم این است .
به زندگی خود توجه کن، هوشیاری راهنمای توست.محبوب من، این زندگی نه امتحان است، نه یک قدم در راه، نه یک تمرین و نه مقدمه ای برای بهشت. این زندگی در اینجا و اکنون تنها چیزی است که به آن نیاز داری.
من تو را کاملاً با اراده آزاد و عاقل خلق کرده ام، !نه جایزه و مجازاتی، نه گناه و فضیلتی، هیچکس سابقه ای را ثبت نمی کند. در زندگی کاملاً آزادی.
بهشت یا جهنم؟ من به تو نمی گویم که آیا چیزی بعد از این زندگی وجود داردیا نه، اما می توانم یک نکته را به تو بگویم: *طوری زندگی کن که انگار بعد از این زندگی چیزی نیست.* این تنها شانس برای لذت بردن و دوست داشتن است.
بنابراین، اگر بعد از این چیزی وجود نداشته باشد، از فرصتی که به تو داده ام لذت خواهی برد. و اگر وجود دارد، مطمئن باش که نمی پرسم که آیا رفتار صحیحی داشته ای یا اشتباه،!من می پرسم. خوشت آمد؟ خوش گذشت؟ از چه چیزی بیشتر لذت بردی؟ چی یاد گرفتی؟…به چه حدی از کمال رسیدی؟
دیگر از اعتقاد به من دست بردار.ایمان، فرض و حدس و تخیل است. من نمی خواهم به من ایمان داشته باشی، می خواهم که به خود ایمان داشته باشی.وقتی دختر کوچک خود را محبت می کنی، وقتی سگ خود را نوازش می کنی،وقتی در دریا استحمام می کنی، مرا در خود حس کنی.
دیگر از تعریف و تمجید من دست بردار، فکر می کنی من چه نوع خدای خودخواهی هستم؟ حوصله ستایش ندارم. خسته شدم از تشکر،.
احساس قدردانی می کنی؟ این را با مراقبت از خود، سلامتی، روابط خود و دنیا ثابت کن. شادی را ابراز کن! این راه ستایش من است.
دیگر چیزهای پیچیده را متوقف کن و آنچه را در مورد من آموخته ای یک بار دیگر مرور کن. به چه معجزات بیشتری نیاز داری؟این همه توضیح؟
تنها چیز مطمئن این است که تو اینجایی و زنده. و این دنیا پر از شگفتی است.پس انسان باش و زندگی کن..
*اسپینوزا*
درود بر شما دوست گرانمایه..نمی دونم چه جوری حسم رو بنویسم.این متن حالم رو دگرگون کرد.این زیباترین و دلچسب ترین تعریفی بود که از خداوند شنیدم.به نظرم مرور هر روزه این متن میتونه در کنار زدن حس گناه و عدم لیاقت و کلی باور اشتباه بهمون کمک بکنه..بخدا با اشک دارم تایپ میکنم.(اشک شوق و ذوق).بینظیره بینظیره
خداراسپاس
متشکرم از استاد عزیز
ممنونم از شما که دستی از طرف خدا شدین برای من،که یک تعریف دلنشین و عارفانه و عاشقانه و حال خوب کن از خداوند بخونم
خیییییییییلی لذت بردم
خیبییییییییییلی زیباست
خداراسپاس که به این فضا هدایت شدم
شاد باشید و سرشار از عشق
سلام دوست عزیزم
از تو بینهایت بار تشکر میکنم که این متن عالی را برای ما از اسپینوزا نوشتی .من از دیروز دارم این متن رو بارها میخونم ولذت میبرم .چقدر متن عالی و متناسب با فایل استاد این متن رو انتخاب کردی
خدا بهت سلامتی و شادی بینهایت عطا کند.
من هم به خدای اسپینوزا اعتقاد دارم.
عالی بود سپاس دوست عزیز.
سلام خدمت استاد عطار روشن و دوستان همراه تا جایی که تو ذهنم هست همیشه خودم رو انسان گناهکاری میدونستم و فکر میکردم حتما بایدگریه کنم تا به خدا نزدیک بشم حتما باید هنگام خواندن دعای ها و روضه های ماه محرم و صفر گریه کنم تا بهتر خدا قبول کنه. اگر مدتی گریه نمی کردم طبق آموخته های که داشتیم به خودم میگفتم حتما گناهی کردی که اشکت در نمیاد. اگر در ماه مبارک رمضان نتونستم قرآن بخونم باز احساس گناه . الان که فک میکنم کاری جز سرزنش کردن خودم نداشتم . بد اخلاقی میکردم با اطرافیان به دنبال آن احساس گناه نماز صبح قضا میشد احساس گناه وووووووو اتفاقا اگه گاها حس میگردم آدم خوبی هستم و از خودم راضی بودم باز هم خودم رو سرزنش میکردم و میگفتم دچار غرور شدی و اون احساس رو سرکوب میکروم . پول قلک بچه ها رو می بخشیدم به عنوان صدقه بعد خودم باید از جایی پول قرض میکردم. چرا که چیزهایی که به ما یا داده بودن …. استاد با شنیدن این فایل متوجه شدم که چقدر خودم رو زیر پا له کردم و به تبع به دنبال آن خانواده هم له میشن. مادر پایه و اساس یک خونه ست وقتی مدام احساس گناه و… خدایا من در اینجا از همین لحظه در تاریخ ۱۴۰۰/۰۹/۱۹ با کمک و لطف تو خودم رو می بحشم و مسبر جدیدی در زندگی خود شروع خواهم کرد و یقین دارم ایمان دارم در همین لحظه هم تو من را می بخشی و شرایطی را نمیدانم چطور و به چه شکل به وجود می آوری که به تو نزدیک و نزدیک و نزدیکتر شوم.
سلام.
این فایل خوب را سه بار دقیق گوش کردم.
سالهاست که ایمان دارم خدا، بسیار مهربان است. رفتار خیلی از افراد در روزها و شب های خاص برایم بیمعناست. مثلا در شبهای قدر یا روز عرفه یا … زجه میزنند و گریه و التماس میکنند به درگاه خداوند برای بخشش گناهانشان.
من سالهاست که معتقدم خدا مهربان ترین است. فقط کافیست بگوییم خدایا ببخش. میبخشد.
مانند کودکی که کار اشتباهی مرتکب شده و از مادرش پوزش میطلبد.
مادر به سبب عشقی که به کودکش دارد بی درنگ میبخشد.
خدا که هزاران هزار بار عطوفت و رأفتش ، پر رنگ تر از مهر مادریست.
سالهاست از بهشت و جهنم شنیده ام. از نماز و روزه.
همواره اعتقاد قلبیم را بر زبان آورده ام. جهنم خدا اگر جای هیتلر و چنگیز خان مغول و استالین و یزید و شمر و …. است، پس من بهشتیم.
تازه از کجا معلوم که همه این افراد در لحظه مرگ توبه نکرده و توبه آنها توسط خدای مهربان پذیرفته نشده باشد؟!!!
همیشه میگویم که خدا بیکار ننشسته تا مچ مرا بگیرد که چرا نماز نخواندی و روزه نگرفتی و …. چون خدا بی نیازترین است.
اما با همه این تفاسیر، من هم عاری از گناه نیستم.
گناهی در نوجوانی مرتکب شده ام که همیشه در ذهنم است و روحم را شرمسار کرده و ارمغانش برایم عذاب وجدان است. من میدانم و خدایم.
نسبت به فردی بی مهری کردم که دیگر در این دنیا نیست.
و این موضوع عذابم میدهد.
باور من این است که خدا از حق الناس نمیگذرد و حق آن مرحوم به جهت بی مهریم، بر گردنم است. خدا که بخشنده و ارحم الراحمین است و هیچ شکی نیست. اما آیا روح آن مرحوم هم از گناهم میگذرد و مرا میبخشد؟
بارها عبارت تاکیدی را تکرار کرده ام : من خودم را دوست دارم و میبخشم. اما چهره آن فرد به یادم می آید و غمگین میشوم.
راهکار چیست؟
سلام
چقدر این فایل ارومم میکنه
خشم ها و کینه ها وفریادهای درونم اروم میکنه
ی زمانی اونقدر خودمو نزدیک خدا میدونستم ک اصلا نمیدونم چجوری بگم
بعداینک ازدواج کردم ما مادرشوهر تو ی خونه بودیم
من خودم نماز روزه داشتم ولی اینها یجوری بودن ک انگار قاضی هستن حکم صادر میکنن مجبورم میکردن برم مسجد برم مجالس منم نمیرفتم یجوری باهام برخورد میکردن یا تیکه مینداختن ک واقعا من از درونم حس گناه میکردم حس میکردم کافرم
نمیدونم چرا ما انسانها انقدر خودمون خدا میشیم ک برای بقیه از زبون خدا نسخه میپیچیم
خیلی عذاب کشیدم درونم پرازکینه شد
خدا من ک از تو چیزی نخواستم ن ماشین ن فلان چرا من باید تو این وضعیت باشم
ساعتها ذهنم مرور میکردم افکار منفی
حس گناهی ک انها ب من دادن باعث شد از خدا دور بشم باهاش حرف نزنم یک ادم عصبی و ناراحت غمگین ک دوس داش همش از بدی ها بگه
باعث شد زندگی نکنم یجوری ک دربارداری ب من حس گناه میدادن ب خدا حس میکردم بچم بچیزیش میشه یجوری میشه
اونها میخواستن من برا اونها باشم برده اونها باشم برده افکارشان
پدرشوهرن یجوری میگه قران بخون یجوری در موردت حرف میزنه تو خودت ب خودت شک میکنی ک بابا من چمه
من خودم از اول حجابمو رعایت میکردم چادرم دوس داشتم اما اینها یجوری منو مجبور کردن من هنوزم ک هنوزه از چادر وحشت دارم
شنیدم ک خدا فقط نماز و و روزه است
اینه ک من ادم بدیم چن ب مادرشوهرم کمک نمیکنم چن زیاد نمیرم پیششون چن کارهاشو نمیکنم
اونقدر حس گناه وعذاب از این بابت کشیدم ک مریض شدم هر روز ب یشکل مریض شدم و اینو طبیعی میدونستم حتی مامانم میگف ازبس ک درگیر اینهایی معلومه مریض میشی
بیماری و غمگین همشوبرا خودم طبیعی میدونستم انها منواز خدا دور کردن
من واقعا خدا رو ندیدم مقصر همه وضعیتمو و ناراحتی ها مو خدا دیدم
ارزوی مرگ برا خودم داشتم وقتی دختر بدنیا اومد اونقدر ک بچگی اذیتم کرد نخوابید و فلان
خودمو گناهار دونستم حتی هنوزم ک هنوز عذاب وجدان دارم چرا چن فک کردم تو دوران بارداری ذهنم ناراحت بود فکر کردم عصبانی شدم و بعدش رژیم گرفتم واز این رو در رابطه با دخترم همش خودمو نبخشیدم
از خدا دلگیر بودن چن من نمیدید
عذابهایی میکشیدم نمیدید
خودمو گناهکار دونستم بخاطر سیگار کشیدن همسرم بخاطر بدقلقی بچم بخاطر مریضی خودم ب خاطر دیگران
توقع دیگران انتظار دیگران
من تو دوران بچگی یکبار مهمون بودم و داشتم تو کوچه بازی میکردم واون کوچه سراشیبی داشت مثل سرسره من میدویدم میرفتم پایین میومدم بالا در این حین ی ماشینی ترمز کرد و تصادف کرد من تو اون ماجرا مقصر نبودم چن اصلا الان ک بهش فک میکنم من بالا بودم و انجاهیچکی منو مقصر ندونست
چن پسر فایلمون رف تو گوش پسرعموم ی چیزی گف منم فک کردم ک من مقصرم درحالی اونجا پر ادم بود و هیچکس ب من نگف من مقصرم و من بدبختی های یک عمرم رواین میدونستم میگفتم شاید اونها منو نفرین کردن ک من انقدر تو عذابم
من شدم ی ادمی ک ظلمها و انتظارات دیگران میرفتم باین اون میگفتم غیبت میکردم بلکه یکم اروم شم سبک شم اما بلکه شدید شدیدتر شدم
کیست سینه داشتم شدید عذاب میکشیدم دکتر گف باید فکر و خیال نکنی و بعدش دست درد گردن دردمنو ول نمیکرد تااینک بعداینهمه سال۸سال عذاب فراوان ب اینجا هدایت شم
من ناامید ار رحمت خدا بودم ن امیدی ب خرید خونه ن ماشین ن حال خوب ن حس خوب ن سلامتی بیشتر هیچی اصلا
فک میکردم ک باید نماز بخونم چن نمیخونم اینه
فک میکردم باید گریه کنم زاری والتماس کنم
اما الان خیلی فرق کردم خیلی بهترم خدارو شکر میکنم ک قبل مرگم خدا رو شناختم ن کامل اما از زمان شروع تغییرم خیلی فرق کردم بهترم سعی میکنم ب ادمهای اطرافم توجه نکنم حسم خوب باشه حالم خوب باشه
من مسئول کسی نیستم من مسئول حال خوب انتظارات و مریضی های دیگران نیستم من خودم مهمم
خودمو میبخشم بخاطر همه ظلمها ونااگاهی ها بدی ها یی ک بخودم کردم میبخشم خدایا تو هم منو ببخش ازادترم کنم رهاترم کن هدایتم کن اونقدر ک ازاد ازاد بشم و میدونم تو منو میبخشی وبخشیدی ک منو ب این سایت هدایت کردی
من دوباره زنده شدم و دارم تلاش میکنم بیشتر وبیشتر از باتلاق بیرون بیام من همه سالهای گذشتمو را رهامیکنم ومیخوام تا زنده هستم زندگی کنم بدون توجه ب اطرافم ب خودم عشق بورزم عهد میبندم از این ب بعد برای خودم زندگی کنم ن برای بقیه ن برای جلب رضایت بقیه برای حال خوبم حس خوبم مهم خودم باشم همین طور رها کنم ورودی های منفی رو نفس بکشم و زندگی کنم فریبا من میبخشمت ب خاطر تموم زجر ها فکرها کارها توجه کردنهات ب چیزهایی ک نابودت کردن خدا من میدونم ک تو منو بخشیدی
بیشتر هدایتم کن تا ارامش وشادی خوشبختی داشته باشم
ممنونم استاد جان اصلا نمیدونم چی بگم چجوری بگم تا ادای مطلب بشه ممنونم واقعا ممنونم
ممنون ک کنارمان هستین
حال مارو درک میکنین راهنمایی میکنید دنیا دنیا تشکر میکنم
سلااام
من این فایلو خیلییی دوست دارم. نمیدونین چقدر به شنیدن این حرفا نیاز داشتم ، با اینکه این فایلو بارهای زیادی گوش دادم ولی این بار با شنیدنش به من گفتم چه قدر این فایل مال منه . من از خدا بدم میومد هنوزم این نفرت توی وجودم هست و احساس میکنم خدا منو دوست نداره برای همین ازش بدم میاد . احساس میکنم میتونست با قدرتش زندگیمو خیلی بهتر پیش ببره ولی دریغ ازینکه این اصلا خدا نیست که داره زندگی منو پیش میبره بلکه باور های خودمه. من واقعا دارم اشتباه فکر میکنم و خیلی خوبه که توی این راه هستم و دارم با این آگاهی ها پیش میرم و زندگیمو میسازم . من فکر میکردم زندگی خیلی سخته ، خدا رو یه آدم تصور میکردم، در واقع مکانیزم ذهنم بود تا بتونم خدارو طبق الگوهای ذهنم تصویر سازی کنم ؛ برای همین فکر میکردم خدا یه آدمه، چون بیشتر از صفات یه انسان چیزی توش نمیدیدم ؛ نمیدیدم که خیلی بخشندست ، خیلی مهربونه ، خیلی ما رو دوست داره… همش هم به خاطر دیگران بود اونا بهم میگفتن باید یه کاری انجام بدم که خدا دوسم داشته باشه منم به خاطر تاثیری که از حرفای بقیه گرفته بودم یادم میاد اون زمانی که به سن تکلف رسیدم کامل حجابمو رعایت میکردم و خیلی از مواقعم چادر میپوشیدم و سعی میکردم نمازامو همیشه اول وقت بخونم و قرآنو بخونم و دختر خوبی باشم ولی بعد از یه مدت که دیدم هیچ تفاوتی نکردم و هنوزم همونی بودم که از اول بود و خدا هیچ کار خاصی برام نکرد و آرزو هامو برآورده نکرد علاوه بر تمام الگوهای اشتباهی که توی ذهنم داشتم این الگو هم تو ذهنم شکل میگرفت که خدا منو دوست نداره وگرنه بعد این همه بندگی و اسارت یه نیم نگاهی حداقل باید بهم مینداخت . تا زمانی که بزرگ شدم این الگو توی ذهنم بود اگه یه نفر بهم توجه میکرد یا ازم تعریف میکرد اصلا احساس خوبی بهم دست نمیداد چون فکر میکردم زیادیه برام و من نباید این حرفای خوبو بشنوم من فقط باید احساس حقارت و مظلوم بودن رو تجربه کنم و واقعا هیچ احساس لیاقتی در من نبود حتی وقتاییم که فقط برای جلب توجه دیگران یه کاری انجام میدادم و اونام تشویقم میکردن ته دلم راضی نبودم و مطمعن بودم که من لایق این حرفا و توجها نیستم و همیشه برام عجیب بود تا اینکه به این سایت و استاد رسیدم . فهمیدم این الگو ها انتخاب کردنین و من انتخابشون کردم وگرنه برای خدا فرق نداره که کی ازش چی میخواد ، همونی رو بهش میده که اون فرد ازش درخواست کرده و فهمیدم خدا بیشتر مثل یه دستگاه کپیه که هر احساسی داشته باشم رو برام ازش یه کپی میزنه و همونو تو زندگیم زیاد میکنه نه اینکه مثل یه آدم غول پیکر خشمگین که تو آسموناست و منتظره ببینه کی احساس من خوب میشه تا بیاد گند بزنه به زندگیم . آخه چرا باید همچین چیزایی توی ذهنم باشه در حالی که خدای واقعی دقیقا برعکس این تصورات منه؟
همیشه یه بغضی ته گلوم بود از بچگی و همیشه احساس میکردم باید بهم زور بگن و بدترین چیزا برای من باشن برای همین همیشه خیلی ناخودآگاه میرفتم سمت میوه هایی که یکم زدگی داشتن یا اسباب بازی هایی که یه عیبی روشون بود یا همیشه منتظر بودم بقیه اسباب بازیای منو خراب کنن یا مامانم منو کتک بزنه یا بقیه ازم متنفر باشن بدون هیچ دلیلی و همیشه یه نفر باشه که باهام بده و میخواد منو اذیت کنه ، یا همیشه اونی که ازش سواستفاده میشه منم… بعد ها فهمیدم اینا آجرهایی هستن که من باهاشون خونه ذهنمو بنا کردم و به خاطر اینه که من انقدر از خدا متنفر بودم چون خودم بودم که در حق خودم بد کردم و دونه دونه اجرارو با دستای خودم رو هم چیدم و این خودم بودم که اجازه دادم دیگران این رفتارو باهام داشته باشم و خودم بودم که انتخاب کردم ازین رفتارشون ناراحت بشم. با فهمیدن اینکه اینا مسئولیت خودم بوده و همش گردن من بوده و خدا نقشی توشون نداشته و اون فقط در حال هدایت من بوده حتی وقتی که داشتم توی بد بختی ها دست و پا میزدم خدا همون صدایی بود که بهم میگفت چطور باید حرکت کنم و از کدوم راه برم که بیام تو راست مستقیم و درست. ولی وقتی اینو فهمیدم کوله بارم کامل خالی نشد بلکه تازه این احساس گناه در من شکل گرفت که چرا انقدر در حق خودم بدی کردم و چرا دارم گند میزنم به زندگیم . همین فکر باعث میشد احساس کنم از خدا دورم و مثل کسایی نیستم که خدا دوستشون داره فکر میکردم خدا فقط کسایی رو دوست داره که اونام تمام و کمال خودشونو دوست دارن و هیچ وقت از مسیر درست منحرف نمیشن و بعضی وقتا که تمرینای لاغری با ذهنمو توی روز خودش انجام نمیدادم احساس میکردم خدا اصلا منو دوست نداره و من با هر بار انجام ندادن تمرینا دارم ازش دورتر میشم و خدا هر روز بیشتر روشو از من بر میگردونه . یه بار این فکر اومد به ذهنم که من اصلا لایق این نبودم که به این سایت هدایت بشم و یه شب خدا چون خیلی دیده من گریه میکنم گفته بزار به این بنده ی بیچاره کمک کنم و با بی میلی این راهو انداخته جلوم و منم با اشتیاق این راهو دنبال کردم ولی چون خودم رو لایق نمیدونستم همیشه احساس میکردم خدا میخواد اینو هم ازم بگیره و نمیخواد منو خوشحال ببینه برای همین هر بار که نمیرم تمرین انجام بدم خدا بهم میگه دیدی بهت گفتم تو بنده ی مورد علاقه ی من نیستی؟ دیدی لایق این آگاهی ها نبودی؟ اصن از اولم نباید این راهو نشونت میدادم . همون بهتر که تو همون حال میموندی . وقتی من این راهو جلوی پات گذاشتم ولی تو عمل نمیکنی همون بهتر که بد بخت باشی و هر روز بد بخت تر بشی .
اینا فکرای من راجع به خدا بود و احساس میکردم ایناست که منو از خدا دور کرده اینکه تنبلی میکنم جدید ترینش بود ولی تموم شده امروز همه ی اینا تموم شده و خدا اون قدرت بزرگی که حتی یه لحظه هم از آغوشش بیرون نمیام منتظره منه تا توبه کنم. منم توبه میکنم خدایا منو به خاطر تموم این فکرا ببخش من لایق بهترین هام منو به خاطر تموم پرخوری هام ببخش من لایق بهترینام و رفتار هام رفتار هایی که در خور یه انسان متعالی باشه خدا منو ببخش به خاطر اینکه ارزش این زندگی رو ندونستم و با فکر کردن به این چیزای منفی هدرش دادم . من امروزو خاتمه ی این نوع زندگی اعلام میکنم از امروز مخلوق مورد علاقه ی خدای خودم هستم . خدا توی قرآن گفته من توابین رو دوست دارم . توابین یعنی کسانی که بسیار توبه میکنن . میتونست بگه کسایی که توبه میکنن اما عمدا گفته کسایی که بسیار توبه میکنن و از صفت تواب استفاده کرده، این یعنی خدا عاشق اینه که هر وقت ما از راه راست منحرف شدیم برگردیم به سمتش و خطاهامونو جبران کنیم. همه چیز مهیاست خدا آغوشش بازه . از امروز به جای اینکه فکر کنم از خدا دورم و خدا روشو ازم بر گردونده باید به این باور پیدا کنم که من رومو از خدا برگردونده بودم و الان باید برگردم و ببینم که خدا با دستای باز منتظر منه تا بلندم کنه و در آغوش بگیرتم و حمایتم کنه.
چقدر حس خوبیه این اعتراف
من توبه کردم و مطمعنم خدا همین الان منو بخشیده و کمک میکنه.
خدا دستمو میگره نه مچمو خدا اهل مچ گرفتن نیست فقط منتظره من برگردم و ببینمش و درکش کنم.
خدایا دوست دارم
روز ۳۶ تکرار
سلام وقت بخیر
سپاسگذار خداوند هستم که امروز هم میتونم برای شناخت خودم و خودش قدمی بردارم
امروز صبح در یک هوای ابری مطبوع رفتم پارک پیاده روی و کلی با خودم در مورد خدا و باور سازی هام صحبت کردم و لذت بردم
موضوع خدا و شناختش بسیار برای من مهمه ،شاید قبلا تنها چیزی که برام مهم نبود شناخت خداوند بود ،چونکه خداوندو موجودی میدونستم که مال افراد مذهبیه که اونها دوست دارن مراسم مخصوص به خودشونو داشته باشن و با خدا سرگرم هستن
یعنی واقعا من خدا رو اینجوری میدیدم؟؟! موضوع شناخت خدارو موضوع واجب نمیدونستم و برام جالب هم نبود ، اطرافیانم مدام منو میترسوندن و میگفتن خدا هیچ وقت نگاهت نمیکنه و جات تو جهنمه و من با خدا بدجوری چپ افتاده بودم و دوست داشتم یه بلایی سرم بیاره که برم پیش همه بگم این بود خداتون ؟ ببینید با من چکار کرده و از اینجور افکار تو سرم بود
هیچ حس نزدیک بودنی با خدا نداشتم ،پر بودم از خشم چون فکر میکردم اون هم پر از خشمه برای من ،در واقع من داشتم در شهر افکار خودم زندگی میکردم و همه چیزو با فیلتر ساخته شده افکارم میدیدم
از خدای شهر وجودم کدهای بیشمار ناراحت کننده ساخته بودند و ساخته بودم که به هر کدومشون که برخورد میکردم یه انفجاری در من ایجاد میشد که همیشه خدا مقصر تمام اتفاقات بد زندگیم بود ،اصلا نمیتونستم با اون موجود ترسناک ارتباط بر قرار کنم
وقتی اونهمه بی رحمی در موردش تو کتاب های دینی خونده بودم ،وقتی میرفتم تو مراسمات مذهبی اونهمه داستان های افتضاح تزریق کرده بودن تو مغزم دیگه راه دوستی و ارتباطی برای من نبود و چقدر وحشتناک بوده که من با صاحب جهان و قوانینش لج بودم و پر بودم از باورهای منفی
ولی الان که به گذشتم نگاه میکنم میبینم با اون حجم ۱۰۰ درصدی حس منفی که به خدا داشتم الان نباید زنده بودم ولی قربونش برم خدا که بیسش بر خیر و برکت و مهربانی که هر چقدر من باهاش بد بودم اون مدام به من لطف و برکت هدیه میداد که اگر بخوام بنویسم ساعتها باید وقت بذارم
پس من با پادشاه جهان ارتباط خوبی نداشتم و همیشه در یک جنگ درونی گرفتار بودم ،ازش بدم میومد ،اوایل که فکر میکردم اصلا وجود نداره و همه آدم ها توهم زدن ،بعدها که بزرگتر شدم و خواستم بپذیرم که خدایی هست ،فکر میکردم خدا خدای من نیست خدای مذهبی هاست ،از بسکه مادرم و اطرافیانم بهم گفته بودن تو بی نمازی خدا پوستتو میکنه ،یکراست تو جهنمی
یادمه منم بهشون میگفتم باشه من میرم جهنم با هایده و مهستی و خواننده ها هر روز میخونیم و میرقصیم شما با مذهبیا برید بهشت فقط نماز بخونید ، گریه کنید و روضه بخونید و اینو باور کرده بودم که من بدون شک جهنمی هستم
چونکه نماز نمیخونم و از اولشم هیچ ارتباطی نتونستم بگیرم ، حجابو دوست نداشتم و ندارم ،بجاش عاشق رقص و شادی و تفریح و سفر کردن و آزادی بودم که دیگه با اون علایقم بلیط جهنمو بهم تحویل داده بودن
خدارو شکر که اون توهماتی که در درونم سیو بوده داره آرام آرام تخلیه میشه و بجاش یک خدای قدرتمند ،توانمند،زیبا،مهربان،بخشنده، ثروتمند،سلامت، پر از عشق، خلاقیت، فراوانی ،رحیم ،کمک کننده ،هدایت کننده ،حمایت کننده و گسترش دهنده است و به میزانی که این خصوصیات رو در خدا باور کنم در زندگی بیشتر تجلی پیدا میکنه
در ابتدا باید اون خدای دروغین ترسناک وهم انگیزو از مغزم بیرون بندازم تا بتونم خدای جدیدمو وارد امورات زندگیم کنم که الان در حال انجام همون کار هستم به یاری خودش
یاد اون زمان هایی افتادم که بچه بودم ،بدلیل اینکه در منطقه ای زندگی میکردیم که ارامنه مسیحی زیاد بودن تو دبستان و راهنمایی هم دوستان ارمنی زیادی هم تو مدرسه و هم تو دوست و آشناهامون داشتیم ، وقتی ازشون میپرسیدم چرا شما مثل ما نماز نمیخونید یا بی حجابید و بهم میگفتن دین ما مسیحیته کلی حالم گرفته میشد و تو بچگی آرزو میکردم کاش منم دین اونهارو داشتم حتی تو بچگیم هم از چیزهاییکه تزریق کرده بودن تو مغزم خوشم نمیومد و توی مدرسه بیشتر دوست داشتم با مسیحیا دوست باشم هر چند اون زمانها به اقلیت ها در مدارس اهمیت زیادی نمیدادن
الان متوجه شدم که من از خدا هیچ وقت دور نبودم و همیشه در دایره حمایت و هدایتش بودم ،خدا تو هر لحظه با من بوده ولی شکل احساسات من بازخورد میداده ،شبیه افکار من جواب میداده ،چرا ؟ چونکه خداوند فقط به انتخاب های من پاسخ میده ،انتخاب های من هم از باورهای من نشاءت گرفته و میگیره ،پس خدا دخالتی در زندگی من نکرده و نخواهد کرد
من به هر سمتی بخوام برم هدایت و کمکم میکنه ،مثل افرادی که میرن تو مسیرهای بظاهر خلاف و افرادی هم میرن بسمت کارهای خیر و ثواب ،براش فرقی نمیکنه ،خداوند از بینهایت دریچه جهانو تجربه میکنه ،هر کسی در هر مقطعی باشه میتونه باشه ولی هر چقدر درونیات تمیزتری داشته باشیم به ذات الهی مون نزدیکتر خواهیم شد
من هم میخوام به مسیر صحیح خداشناسی هدایت بشم ،میخوام بدونم خدا کیست و چیست از خودش میپرسم و خدارو شکر سالهاست دارم هدایت میشم به آموزش هایی که فهمم از موضوع خدا بیشتر میشه ،شناخت خدا بسیار مهمه ،همین الان اگر با ۱۰۰ نفر مصاحبه کنیم و بپرسیم خدا کیه خدا چیه افراد کمی میتونن پاسخ صحیح بدن ،چند روز پیش از مادرم پرسیدم مامان چرا نماز میخونی؟ با یه حالت تعجب گفت باید بخونیم دیگه ،گفتم خدا کیه ؟
گفت خدا کیه ؟ خدا خیلی بزرگه معلومه که خدا بزرگه ،نتونست بگه خدا کیه ، فقط تکرار میکرد مگه میشه خدا بزرگ نباشه و انگار سئوال ناراحت کننده ای ازش پرسیده بودم با خودش هی حرف میزد و میگفت خدا خودش هر چی صلاح بدونه همون میشه ما هیچ کاره ایم فقط خدا و جالبه همیشه تو دعاهاش میگفت و میگه خدایا یکمی به من و بچه هام رو کن انگار خدا با ما لجه یا دشمنه و نمیخواد مارو ببینه ،خود من اون سالها مدام با غضب به خدا میگفتم پس کی میخوایی به من نگاه کنی؟ اونم بخاطر الگو پذیری از بزرگترهام بود
در واقع اون باورهای قدیمی رفته تو پوست و استخونشون و به این راحتی نمیتونی وارد عقاید اینجور افراد بشی ،یکی از دوستانم که خانواده فوق مذهبی داره میگه اگر خانواده ش بفهمن که ایشون داره این مطالبو در مورد خدا آموزش میبینه ،از خانواده طردش میکنن و مطمئن هستن که خدا هم ایشونو از روی زمین محو میکنه
واقعا من اون زمانها هیچ انتظاری از خدا نداشتم ،تازه بهش میگفتم قربونت من ازت چیزی نمیخوام تو بلاهاتو سر من نریز ،نعمت هات دیگه پیشکش ،فکر میکردم فقط میخواد اذیتم کنه و انتظار اذیت شدن داشتم برای همین همیشه احساس تنهایی و بی حمایتی داشتم ،فکر میکردم من فردی هستم که رها شدم در جهان و هیچ کس منو نمیخواد حتی خدا
حس داشتن لیاقت مهمترین بخش زندگی ماست که در بیشتر موارد از طرف خانواده به افراد القاء نشد و این افراد سالها زندگی میکنن بدون داشتن این حس قوی و قدرتمند و وقتیکه حس ارزشمندی در ما نباشه احساس میکنیم ما انقدر ارزنده نیستیم که ماشین خوب ،خونه زیبا ،شهر و کشور مدرن ،ازدواج عالی ،بدن سالم و حتی جسم متناسب داشته باشیم
و این فقدان در تمام مراحل زندگی خودشو نشون میده ،اینکه طرف نمیتونه رابطه عاشقانه برقرار کنه چونکه خودشو لایق داشتن عشق نمیدونه ، خودشو لایق داشتن اتفاقات خوب نمیدونه حتی اگر هم بره تو اون شرایط خوب ،دوام نمیاره و همه چیزو از دست میده چونکه برنامه موفقیت در ذهن این افراد برنامه ریزی نشده و اتفاقا ذهنشون برای شکست در تمامی مقاطع برنامه ریزی شده
من طلب بخشش میکنم از خدای مهربانم بخاطر افکار اشتباهی که در موردش داشتم ،از حس های بدی که بهش داشتم ،از اینهمه سال که تنها بودم و نرفتم بسمتش، از طعنه و متلک هاییکه بهش گفتم ،از صحبت هایی که در موردش با دیگران کردیم و از بدجنسی هاش گفتیم ،از ترس هاییکه ازش داشتم ،از هر آنچه در ذهنم در موردش ذخیره کردم و بابتشون رنج بردم
میخوام که خالی بشم از سنگینی های افکار مسموم کننده م که سالها باری بودند بر دوشم که فقط حرکت کردن منو سخت تر کرده بودن و باعث شدن نتونم از نعمت های الهی و حق های طبیعی خودم بهرهمند بشم ،میخوام این بار سنگینو از خودم جدا کنم میدونم هر چقدر سبکتر بشم میتونم اوج بگیرم ،میخوام خدای مهربان و رحمان و رحیم رو در خودم دانلود کنم تا در کنارش لذت ببرم
میخوام خدای قدرتمندم هادی و هدایت کننده راه من باشه ،میخوام در آغوش امنش زندگی کنم تا تمام حس های تنهایی هام پر بشه از عشق بودن خداوند، میخوام در کنار پدر آسمانیم حس آرامش کنم و بجای ترس بهش نزدیک بشم تا بمن هم محبت کنه
میخوام مهمان خونه ارباب جهان باشم تا نوازشم کنه و من غرق قدرت بشم ،میخوام تنها خدا رو بپرستم و تنها از خدا یاری بخواهم
چقدر حس بدی داشتم وقتی اون زمانها فکر میکردم خدا منو دوست نداره ،حس طرد شدگی داشتم ، حس بد بودن داشتم ،اینکه خدا بین من و بچه های دیگه ،آدم های دیگه فرق گذاشته ،حتی تا چند سال پیش هم حسادت میکردم به افرادی که در موقعیت های خوب هستن و به خدا شکایت میکردم که من چه فرقی با فلانی دارم که اون باید تو اون کشور مدرن زندگی کنه من اینجا
تمام اون ترس ها،نگرانی ها و حس خوب نبودن ها بخاطر جهل و ناآگاهیم بوده ،هر چقدر از درون غنی تر بشم ،آگاه تر بشم و خدارو بیشتر بشناسم ،زندگی پر آرامش تر و زیباتری خواهم داشت و ایمان میارم که منهم شایسته داشتن بهترین ها هستم برای خدا چه فرقی میکنه اون موقعیتو بده بمن یا بده به اون شخص
مهم اینه که بفهمم جهان و خدا با من لج نبودن و نیستن و تمام اون افکار سوءتفاهم هایی بوده و رها بشم از اونهمه خشم و حس انتقام ، وقتی رنجش هام از بین بره ،انرژی های مخرب و ناخوب مدفون شده وجودم آزاد میشن ،تبدیل میشن به انرژی های عشق و روشنایی و در بدن و زندگی مجدد جریان تازه پیدا میکنن
اون انرژی تازه به همه افکار من رسوخ میکنه و تک تک سلول های من پر میشن از حال خوب ،سلامتی، آرامش،قدرت،حس لیاقت که چقدر کمبودشو حس میکنم ،پر میشم از حس ارزشمندی که بنیان وجود ماست ،بیس زمین کالبد ماست ،حس شایستگی بمن قدرت میده که روبرو بشم با تمام مراحل زندگیم
که حس قدرت داشته باشم ،شجاعت درونی خدادایم بیدار میشه و منو به سمت بهترین ها هدایت میکنه و ببینید با تخریب باورهای مخرب قبلی و ساختن باورهای جدید ،چقدر کیفیت زندگی من تغییر میکنه ،موضوع مهمی که سالها نادیده و نامهم دونسته شد و در واقع مهمترین بخش زندگی من وصل بود به همون باورهای اساسی که به خداوند داشتم و باید تغییر میکرد
من هیچ وقت از خدا هیچ انتظاری نداشتم ،من انتظار نداشتم وقتی مریض میشم خدا کمکم کنه چونکه عامل بیماریمو خود خدا میدونستم ، فکر میکردم خدا با مریضی داره از من انتقام میگیره
چونکه زیاد شنیده بودم فلانی که انقدر بی دین و خداست ،به فلان بیماری دچار شد و خدا انتقامشو گرفت ،و چیزی به عنوان شفا از طرف خداوند در ذهنم نبود
یادمه اون زمانها که با مادرم میرفتم مراسم مذهبی یا سفره ،آخر اون مراسم چندین تا مریضو اسم میبردن و با گریه از خدا میخواستن که شفاشونو بده ولی بعد از مدتی میشنیدم که اون افراد فوت شدن و در ذهن من نقش بست که خدا شفا دهنده نیست حتی اگر التماس و گریه زاری هم بکنی فایده نداره
از خدا انتظار پول و ثروت و کار نداشتم چونکه باور داشتم خدا فقط به یه عده خاص پول میده به عزیز کرده هاش ثروت میده ما هم که عزیز کرده ش نبودیم پس ثروت هم بیخیال شدم
در کل از خدا انتظارات خوب نداشتم و بجاش انتظارات ناراحت کننده زیاد بود که باهاشون کلنجار میرفتم
ناآگاه بودن از وجود خدا لطمه های زیادی به من و زندگیم زده ،باعث شده من نتونم از زندگیم لذت ببرم و بجاش زیاد ترسیدم ،نتونستم با خیال راحت زندگی کنم ، مدام با ترس هام و غم هام احساس تنهایی کردم ، حس دوست نداشتنی بودن داشتم ، حس ارزشمندیو تجربه نکردم ،خودمو لایق نمیدونستم ، حتی لایق متناسب بودن ،نتونستم اونجوری که دلم میخواد ثروتمند بودنو تجربه کنم
نتونستم حس حامی بودنشو حس کنم ، حس قدرتمند بودنشو لمس نکردم ، حس سردرگمی داشتم ،انگار سالها معلق بودم در خیال پر آشوب خودم ،چونکه به خدا که اعتماد نداشتم به جهانش که اصلا اطمینان نداشتم ،بمن گفته بودن دنیا نامرده ،بی معرفته ،دنیای لعنتی ، خدای ظالم
منم مجبور بودم در همین دنیا زندگی کنم که خودم لبریزش کرده بودم از بی انصافی، رنج،بی معرفتی،درد،نامردی ،نزنی میزننت ،نکشی میکشنت ،نخوری میخورنت
آخه اون چه دنیای آشوبی بود که من داشتم زندگی میکردم ،سالها تو اون اطلاعات شناور بودم ،گیج بودم ،به هر طرف نگاه میکردم ناامنی بود ،بمن گفته بودن همه آدم ها کلاهبردارن بهشون اعتماد نکنید
ازشون پرسیدم پس به کی اعتماد کنم ،گفتن ،به ما ،به پدر و مادرت ،بعد ، که حسابی تو جهان ناامن معلق چرخیدم خواستم پامو بذارم روی زمین و به خانواده ای که گفته بودن به ما فقط اعتماد کن ،اعتماد کنم ،متوجه شدم خانواده ای نمونده ،متلاشی شدن ،اونوقت من موندم یه عالمه ترس و نگرانی و بی اعتمادی
باید چکار میکردم ،مجبور بودم به هر جایی چنگ بزنم تا شاید از اون گیجش چندین ساله رها بشم ولی جای مطمئنی نبود و من سالها حالم بد بود و به دنبال یک جای امن میگشتم
من سالها با هستی قهر بودم هستی هم جواب منو با قهر میداد
و خدارو شکر چند سالیه که در مسیر آموزش و آگاهی قرار گرفتم ،در این راه بمن یاد دادن که جهان امنه ،خدا امنه ،آدم ها اومدن که یا به تو محبت کنن یا خدمت کنن ،جهان جای زیباییه ،قشنگه ، اطمینان کن ، آرام باش ، خدارو بشناس و لذت ببر از زندگیت
و خدارو شکر هر چقدر در مسیر جدیدم بیشتر موندم و یاد گرفتم و عمل کردم ،بیشتر باور کردم که من لایق بهترین ها هستم
دلم میخواد اون کوله بار سنگین نشدن ها،نتوانستن ها،غم ها، رنج ها، نامهربانی ها ،ناامنی ها رو رها کنم ،سبک بشم ،تا بتونم گسترده بشم ،خوشحال زندگی کنم ،با آرامش و اطمینان به خالقم زندگی کنم ،جدید زندگی کنم
من از امروز ۹ آبان ۱۴۰۰ میخوام از خداوند طلب بخشش کنم ،میخوام مسیر زندگیمو تغییر بدم و ایمان دارم خدای مهربانم بلافاصله درخواست من رو تایید میکند و من از این لحظه بنده پاک و محبوب و مورد علاقه و دوست داشتنی خداوندم هستم
ممنونم از آگاهی های امروزم که باعث شد من باز هم کمی به خدای خودم نزدیکتر بشم
سلام دوست عزیزمطالب زیبای شمارو خوندم وتحت تاثیر قرار گرفتم وجالبه ک تمام حرفهای دل منو زدید ممنونم و مطمئنم تمام این نوشته هااز اعماق قلبتون بیرون میاد امیدوارم شما وهمه دوستان به یاری خداوند زندگی زیباتری رو تجربه کنند متشکرم
سلام به شما همراه عزیز
خدارو شکر برای مفید بودن کامنتم
افرادی که در این مسیرها هستن حتما خواستن که تغییر کنن و بودنشون در این مسیرها گویای رشد و تغییراتشونه
براتون بهترین هارو آرزو دارم⚘
به نام ِ خداوند ِ بخشنده ی مهربان
سلام خدمت ِ شما استاد عطار روشن ِ عزیز و تمام ِ دُردانه های خدای وهّاب.
الهی که حالتون عااالی باشه در تمام ِ جنبه ها…
جلسه ی سوم از زندگی با طعم ِ خدا، یک خطّ ِ باطل هست به روی تمام ِ شنیده هامون ، تمام ِ باورهای منفی و اعتقادات ِ ما به وصله های ناجوری که به خدا چسبونده بودیم.
اون باورها و اعتقادات به خدا که خالق ِ ماست رو ناخودآگاه پیدا کردیم اما
خبر ِ خوب اینه که خدارو صد هزاار مرتبه شکر که میتونیم تغییرشون بدیم اون هم بصورت ِ آگاهانه با کار کردن روی خودمون ، با شک کردن به تمام ِ شنیده هامون ، با تفکر کردن و با گوش دادن ِ بارها و بارها به این آگاهی ها که تمام ِ استنادش به قرآن هست .
بدون ِ توجه به اینکه بیام تحقیق کنم و بررسی کنم و پیگیری که من از چه روزی از کی از کجا از کِی این باورها توو وجودم شکل گرفته…کجا راه رو گم کردم…کجا دستان ِ خدارو ول کردم ؟ کجا به دوست داشتن ِ خدا شک کردم ؟ کجا به دوست داشته شدن توسط ِ خدا شک کردم ؟ کجا افتادم توو چاه ؟ کجا راه ِ قلبم رو به روی خدا بستم ؟ و و و ….
بدون ِ توجه به این ها ، بیام یک بار برای همیشه سعی کنم یه جوری دیگه به خدا نگاه کنم. سعی کنم یک دیدگاه ِ جدید ، از یک دریچه ی جدید با یک عینک ِ جدید به خالقم نگاه کنم. سعی کنم دنبال ِ نشانه های حضور ِ خدا توو زندگیم بگردم…بگردم تا پیداش کنم….مهربونی هایی که بهم کرده..سعی کنم به حساب ِ خدا زندگی کنم…سعی کنم روی خدا حساب کنم…سعی کنم باور کنم که دوستم داره…
آره بیام جوری خدارو توو زندگیم بسازم که به رشد ِ من کمک بشه…به حال ِ خوب ِ من کمک کنه…به رسیدن ِ من به باور ِ قدرت ِ خلقی که داده بهم کمک کنه..باور هایی درباره ش بسازم که به من کمک کنه…باور هایی که من رو بسازه…به من احساس ِ خوب بده…احساس ِ لذت بده…
اینقدر مهمه و خدا ما رو دوست داره که همین اول ِ کاری خدا به یاریمون شتافته به یاری ِ مایی که تصمیم گرفتیم که زندگی باطعم ِ خدا رو بچشیم…سند دارم اینو میگم و سندش الهام و هدایتی هست که استاد اول ِ فایل میگه : اینکه میخواست درباره ی یه موضوع ِ دیگه حرف بزنه اما خدا به استاد و ما گفت بیاین اول ِ راهی بهتون بگم که خط ِ باطل بکشین به روی ههر دروغی که درباره ی من شنیده بودین…و بعد ادامه ی راه…
میبینین؟؟ جهان به محضی که دید ما میخوایم به خودمون کمک کنیم استاد رو آورد بالا سرمون…شاگرد نباشه استاد نیست…هر استادی اول شاگردی ِ جهان رو کرده…و چه شاگرد زرنگی شایسته تر از استاد که اینقدر عالی و متعهدانه روی خودش کار کرده که به درجه ی استادی رسیده در مداری که هست و خدارو صدهزار مرتبه شکر که ماهم در مدارش هستیم…و گوش هامون میشنوه لایق ِ شنیدن شده…چشم هامون بینا شده…و این شاگردی ِ ما و خودم خودم رو بگم…این شاگردی ِ من تا ابد ادامه داره و بی انتهاست و پایانی براش نیست…پایانی برای یادگیری نیست…هر روز برای یادگیری ،درسی هست…خدارو صدهزار مرتبه شکر که من رو هدایت کرد به این مسیر که از کسی این حرف هارو میشنوم که خودش عمل کرده و نتیجه توو دستشه.
تعهّد ِ جلسه ی سوم
من آرزو از امروز تصمیم گرفته ام که متولد شوم…از نو…دوباره…از امروز تصمیم گرفته ام که برای همه ی اشتباهاتم ، برای همه ی گناهانم ، برای همه ی خطاهایم ، برای تمام ِ روز هایی که خودم رو کوبیدم ، برای تمام ِ ناسزاهایی که به خودم گفتم ، برای تمام ِ بی مهری ها و بی محبتی هایی که در حقّ ِ خودم کردم ، برای تمام ِ زجری که به خودم دادم ، برای تمام ِ احساس ِ گناه هایی که به خودم دادم ، خودم رو ببخشم و از خدای مهربانم طلب ِ مهر و محبت و لطف کنم که او هم من رو بخاطر ِ اینکه اینقدر کوچک و ناتوان میدیدمش و باور های زشتی که درباره ش داشتم و در تلاش هستم که درستشون کنم ، من رو ببخشه.و ** ایمان دارم ** خدای مهربانم بلافاصله درخواست ِ من رو تایید میکنه طبق ِ حرف و قول ِ خودش که اجیب الدعوه الداع اذا دعانه … که هر گاه صداش کنم و بخوامش قریبه از رگ ِ گردن نزدیک تر…
و من از این لحظه به بعد سعی میکنم که باور کنم و باورم قوی تر بشه درباره ی اینکه بنده ی پاک ، محبوب ، مورد ِ علاقه و دوست داشتنی ِ خداوند هستم.من دُردانه ی خدا هستم. من مهم ترین کار ِ خدا هستم. این احساس رو در خودم تقویت میکنم که من ** عشق ِ خداوند ** هستم. باور کنم که اگر من تنها خدا رو بپرستم و تنها از خدا کمک بخوام ، اون برام همه کار میکنه.باور کنم که خداوند من رو فوق العاده و شگفت انگیز خلق کرده. که دروازه ای از نعمت رو به روی من باز میکنه. که در پشت ِ پرده ، مشغول ِ تدارک خواسته های منه.
خدایی که اول و آخره…ظاهر و باطنه…خدایی که کنترل ِ تمام ِ امور به دستشه…خدایی که من رو هدایت به این مسیر کرده ، میخواد به من این رو بگه که من رو با ارزش خلق کرده. که من براش مهم هستم. که من رو برگزیده. خدایی که خودش رو قادر و توانا معرفی میکنه.
خدایی که میخواد برکت رو وارد ِ زندگی ِ من کنه.خداوندی که از تمام ِ مسائل ِ من بزرگتره.خداوندی که برکت و فراوانی رو وارد ِ زندگی ِ من میکنه.
میخواد آینده ی من ، زندگی ِ من باشکوه باشه. میخواد به هر آنچه که میخوام برسم. که بگه من زیباترین شاهکار ِ هنری ِ خداوند هستم انقدر که وقتی من رو خلق کرد به خودش آفرین گفت…
اگر این هارو باور کنم ، احساس ِ بسیااار فوق العاده ای بهم دست داد ههمین الآنی که این هارو نوشتم چقدر این درک و این باور به خدا ، زندگیم رو زیباتر میکنه. اگر باور کنم خداوند من رو به اندازه ی سااال ها جلو میندازه.
خداوندا
ما رو به راه ِ درست هدایت کن
به راه ِ کسانی که به آنها نعمت دادی
نه کسانی که بر آنها غضب کردی
و نه گمراهان…
آمین
خدایا شکرت بخاطر ِ مسیری که هستم و قراره به زندگیم طعم ِ شیرین تر از عسل ِ تو رو اضافه کنم…
آرزومند ِ آرزوهاتون آرزو…
به نام خداوند مهربان
من خیلی به این فکر کردم که از کجا بین من و خدای من احساس فاصله گرفتن ایجاد شد و از کجا شد که احساس گنااه در من ایجاد شد
درست از روزی که به سن تکلیف رسیدم و جشن تکلیف برای من گرفتن و به صورت خیلی جدی به من گفته شد که دیگه تو موظفی یه سری کارها رو انجام بدی
انجام خیلی از کارها برای من واقعا ناراحت کننده بود مثل روسری سر کردن
مخصوصا که میگفتن اگر یک تار موت بیرون باشه ازون آویزونت میکنند و اینکه به من میگفتن به هیچ وجه اجازه صحبت کردن و بازی کردن با پسرهای فامیل و آشناهایی که به خونمون میومدن یا خونشون میرفتیم و نداری
میگفتن اگر نماز نخونی خدا میزندت خدا دوستت نداره و به هیچ جایی نمیرسی
و هر بار نماز نمیخوندم کلی از طرف خدا تهدیدم میکردن و من همیشه از روی اجبار به ظاهر نماز میخوندم و هیچوقت واقعا نماز نمیخوندم و همیشه وقت نماز به خدا میگفتم خدایا من و ببخش الان حوصله ندارم وقتی بزرگ شدم و پیر شدم همه نماز قضاهام و میخونم ولی همیشه حس گناهکار بودن و حس اینکه خدا من و دوست نداره داشتم و همیشه وقتی موقعیت گناه برام پیش میومد میگفتم منکه الان جز گناهکارا هستم بزار اینکارم انجام بدم بعدا توبه میکنم و نماز میخونم و همیشه به گناهکار بودنم اضاف میشد
و ازین تاریخ به به بعد من از خدای خودم معذرت میخوام و توبه میکنم و ایمان دارم که خدای من منو بخشیده و همه اون سالها و همه اونروزها در کنار من بود و به خاطر حال بد من اونهم ناراحت بود و میگفت بنده من ایکاش میدونستی که من درست درون تو هستم و منتظر کوچیکترین توجه تا دنیایت رادگرگون کنم ولی تو بین و من و خودت فاصله ای به اندازه دریاها انداختی و دیواری به ضخامت کل دنیا بینمون کشیدی که هیچ روزنه ای برای دیدن هم نداشتیم تا اینکه پشت دیواری که خودم کشیده بودم در تنهایی داشتم میمردم و هیچ امیدی نداشتم و به خدا گفتم خدایا دیگه بسه دستم و بگیر هرچقدرهم که گناهکار بودم تو خدایی و میتونی من و ببخشی و من و نجات بدی و از همون موقع خدا دیوار بینمون رو شکست و اومد و من و در آغوشش گرفت و همه چیز زندگی من یواش یواش درست شد و همه چیز به بهترین شکل شروع به تغییر کردن کرد تا به امروز که خدا این مسیر رو به من نشون داد تا به من بفهمونه بازهم بهتر میتونم زندگی کنم به امید خدا قراره من از همه نعمتهایی که روی زمین هست استفاده کنم و به لطف خدا به مرور راه رسیدن به همه شون برام نمایان میشن
سلام خدمت استاد عزیز من خانم ف هستم من تو دوره خدا هرگز دیر نمی کند هم حضور دارم فوق العاده خوب هست امروز در رابطه با توبه می خواستم چیز هایی بگم تو قران امده هرکس قبل از اینکه ایمان بیاره گناه کرده باشه چون از روی جهالت بوده بدون قید و شرطی می پذیرد و حتی اگر گناه کبیره هم داشته باشه توبه کنه ودرست در راه خدا باشه بخشیده میشه حتی گفته گناهش به حسنات تبدیل میشه اکثر ما فکر می کنیم ایمان داریم ولی من با اینکه به اسم مسلمانم ولی به معنای واقعی کافر بودم و هیچ شناختی از خدا نداشتم فقط به اسم می شناختم یعنی میشه گفت جاهل بودم ولی دیگه از این به بعد با دیدن دوره شما شناخت کاملی از خدا پیدا کردم یعنی ایمان دار شدم حالا که ایمان دارم تو قران گفته اگر کسی بعد از ایمان کار زشتی کرد توبه کند و بعدش اصلاح کار کند بخشیده میشه یعنی قبل از ایمان داشتن حرفی از جبران نگفته فقط توبه را پذیرفته ولی بعداز ایمان باید کارمان را جبران کنیم تا بخشیده بشیم پس در کل خدا مهربانه و همیشه پذیرای ماست وباید به او اعتماد کنیم در اخر از شما استاد عزیز تشکر می کنم چون من قبل از دوره خدا هرگز دیر نمی کند واقعا حالم خوب نبود و حتی بارفتن به روانشناس هم نتونستم حالمو خوب کنم ولی تو این دوره دوباره اون حس خوب بچگی ام را یافتم ودوباره به آغوش خدا که گمش کرده بودم رسیدم وبخاطرش از خدا و شما که زبان خدایید تشکر می کنم خدایا شکرت
با سلام
من هم قبلنا این طرز فکر اشتباه و داشتم که خدا وقتی کسی دلش شکسته باشه بش نزدیک میشه و دعاش و مستجاب میکنه
اینکه باید دعای خاصی بخونم یا همرام باشه تا شانس به منم رو کنه
همیشه دنبال یه پیدا کردن یه راهی بودم تا خوش شانس بشم و بد نیارم ولی همیشه ته دلم روشن بود که بالاخره اون راه و پیدا میکنم
تا اینکه خود به خود با یه سری اتفاقات منم به حرفای شما رسیدم و فهمیدم اونچیزی که همیشه بیرون از خودم به دنبالش میگشتم درون خودم بود
خدا همیشه با من بود ولی من خودم ولایق نمیدونستم که ازش بخوام
خدا کنار من بود پابه پام میومد دستم و میگرفت وقتایی که ازش میخواستم و خودم و لایق میدونستم
الان چندوقتی هست که وجودم پر از عشق به خداست
من فکر میکنم که زمانی که به بخشندگی خدا ایمان دارم منم میبخشم و کمک میکنم به هر نحوی به دیگران
خدا هم در حق من بخشنده تر میشه
مثل اینکه یه کارت حساب بانکی به من داده و من هرچه ازون برای کمک به دیگران استفاده میکنم دوباره و بیشتر ازون اندازه شارژ میشه برام
سلام به همه دوستان خدا را شکر می کنم که در این مسیر خوب قرار گرفتم و کم کم دارم به اگاهی های بیشتری میرسم من یادمه بچه بودم یه حاج اقایی اومد مدرسه مون و هر کس هر سوالی داشت رو کاغذ می نوشت و ایشون جواب میدادند من خوب یادمه که اون موقع من چون خودم را ادم گنهکاری میدونستم سوالم این بود که اگه فردی گناهی مرتکب بشه چطوری باید توبه کنه و از کجا می تونه بفهمه که خدا گناهش را بخشیده و توبه اش پذیرفته شده؟… یادم نیست چی جواب دادند ولی الان که فکر می کنم می بینم ما در ذهنمون خیلی سوالاتی در باره خدا داشتیم و هنوز هم داریم که متاسفانه بدون پاسخ درست رها شده که این باعث سردر گمی ما میشود من قبلا خودم را انسان گنهکاری میدونستم پیش خودم فکر میکردم جای من حتما توی جهنمه چون خدا حتی برای ریزترین چیزها از انسان بازخواست میکنه پس چطور ممکنه من گناهی نداشته باشم با این همه دروغ و غیبت و نماز نخوندن ها و روزه نگرفتن ها….ولی الان که چند سالیه وارد بازار کار شدم و دیگه حرف از درس و مدرسه نیست کمتر به این موضوعات فکر کردم و تقریبا الان خودم را زیاد ادم گنهکاری نمی بینم بر عکس به خاطر اینکه کاری به کار کسی ندارم و سرم تو لاک خودم بوده و غیبت کسی را انجام نمیدم و حق کسی را حتی به اندازه یه ذره نخوردم و این جور مسایل خودم رابنده خوب خدا میدونم و از این بابت خوشحالم و خوشحالتر از این همه اگاهی که الان به دست اوردم خدایا من را به خاطر همه اشتباهاتی که در گذشته مرتکب شدم ببخش خوشحالم که خدایی بخشنده دارم که به همین راحتی همه گناهان و خطاهای بندگانش را می بخشه خدایا شکرت
به نام خدای مهربان و بی همتا
روز ۱۲۴: روز سی و ششم تکرار ، سه شنبه ۱۴۰۰/۵/۲۶
سلام دوستان هدفمندم
امروز دقیقا ۴ ماه است که وارد دوره سرزمین لاغرها شده ام. من در ماه دوم دوره برای ثابت قدم بودن و تلاش و ادامه دادن برای خودم جشن گرفتم و به خودم جایزه دادم. در ذهنم برای ۴ ماه در مسیر بودن و ادامه دادن جایزه میخواستم ولی نه یک هدیه معمولی ، گویا از خدای بزرگ جایزه میخواستم و هزار مرتبه شکر که خدای مهربانم دیشب جایزه مرا داد و باعث خوشحالی بزرگ من و خانواده ام شد و ایمیل پذیرش مقاله ام را بعد از مدتهای طولانی انتظار دریافت کردم. خدایا شکرت خدایا شکرت خدایا شکرت
خدایا از تو ممنونم برای خدایی خودت و وجود نازنین خودت که بخشنده مهربانی ، که نور مطلقی و همراه همیشگی ، یاورقدرتمند و اینکه با بندگانت با خدایی خودت رفتار میکنی و نه فراخور رفتار و اعمال ما.
خدای بزرگ و مهربانم سپاس که هیچگاه دیر نمی کنی و در زندگی ام همه چیز در بهترین زمان خود رخ می دهد.
خدای عزیز و مهربانم سپاس که حتی وقتی من غرق در دنیا و ظواهر آن می شوم و حواسم به خدایی تو نیست، تو همراه منی و حواست به من هست و مرا رها نمی کنی.
خدای بخشنده و مهربانم سپاسگزارم که فراخور خدایی خودت با من و سایر بندگانت رفتار می کنی نه فراخور اعمال و رفتار و نیات ما و همیشه هستی و منتظر مایی که بسوی تو بازآییم و با آغوش باز ما را بپذیری و ببخشی و با بهترینها بنوازی و بیارایی.
خدای مهربان بخشنده و توبه پذیرم سپاس که مرا مختار آفریدی که تجربه کنم و با درک مسیر غلط راه بازگشت به سمت خودت را برایم باز قرار دادی و فرشته های قدرتمند را حامی ما و نگهبان ما قرار دادی و ذهن قدرتمندی را در اختیارمان قرار دادی برای خلق کردن آرزوهایم و جهان را مسخر ما قرار دادی تا خوشبخت و آزاد و شاد زندگی کنم و خود نازنینت همواره با منی و مرا هیچگاه تنها رها نمی کنی و در همه حال مهربانانه یاری ام می کنی.
خدای مهربانم سپاس که هر لحظه از زندگیم در آغوش گرم و قدرتمند و مهربان خودت است و هیچگاه احساس دوری از وجود نازنینت را نداشته ام.
خدای بزرگ و مهربانم سپاس برای وجود راهنمایان آگاه و قدرتمند ، پدر عزیز و نورانی ام، معلمین خداشناس و پر نوری که تو را به بهترین شکل به من شناساندند و کتابهای پرمحتوا و با کیفیت و قران کریم که تنزیلی از سوی خودت است، که همگی راهنمایم شدند و نگذاشتند هیچ فاصله ای بین خودم و خدای خودم احساس کنم و هیچگاه خودم را با کوله باری از گناه و اشتباه تنها ندیدم و همواره اعتقاد داشته و دارم که خدای من نسبت به من از مادر مهربان تر است و هیچگاه مرا بحال خودم رها نمی کند و در صورت اشتباه کردن در توبه همواره برویم گشوده است اصلا دری در کار نیست که روزی بسته باشد این منم که گاهی به چیزی مشغول می شوم و به حضور قدرتمند خدایم توجه ندارم والا او همیشه هست و حضور دارد و همیشه حواسش به من هست و هیچگاه برای بی توجهی من مرا سرزنش نمی کند و همیشه با آغوش باز مرا می پذیرد و همواره بدنبال رقم زدن شرایطی برای سورپرایز شدن من است تا از زندگی لذت بیشتری ببرم و آگاه تر شوم و لایق تر و ستودنی تر.
خدای من خالق بی نظیرهاست. هیچ نقصی در خلقت او راه ندارد. اگر بهترینها را نمی بینم عیب از عینک آلوده ای است که بر چشمم زده ام باید دریچه نگاهم را تغییر دهم و بر آگاهی خود بیفزایم. اگر میخواهم خدای خود را بشناسم باید در جهت شناخت خود که برترین مخلوق خدایم، گام بردارم. همانگونه که با بررسی خط و امضای یک نفر می توان به شخصیت او پی برد.
می دانم خدای من عادل و دادگر است و ظلم در دستگاه او جای ندارد. خدای من بخشنده ای است که هر چه ببخشد دارایی اش کم نمی شود و برای همه به وفور نعمتهای بی پایان وجود دارد و اگر کسی کمتر دریافت می کند خودش کاسه اش را برعکس گرفته و راه را بر دریافت نعمت بسته است. هر کجای زندگیم که به عدل الهی شک کردم راهی برایم باز شد که بدانم چنین نیست و خدای عادل برایم خواسته و خودم برای خودم نخواسته ام. من گمان می کردم از حکمت خداوند است که عده ای را متناسب و عده ای را چاق آفریده و من از دسته محکومین به چاقی هستم چون هر چه تلاش میکردم متناسب بمانم نمی شد و تناسبی که با تلاش بسیار بدست می آوردم ذره ذره از دست میرفت و من و چاقی باز همراه می شدیم. به لطف آگاهی که در این دوره کسب کردم دریافتم چنین نیست و خدای عادل برای همه انسانها بهترینها را خواسته است و ما را متناسب افریده و خودم خالق چاقی خودم هستم نه خدای مهربانم. با اصلاح باورهایم در این روزها در حال برقراری تعادل بین جسم و روح و ذهن خودم هستم و از برداشتن هر گام در این مسیر لذت می برم.
خدایا ما را ببخش که نادانی ها و کوتاهی های خود را به پای تو می نویسیم و دریافتهایمان را به پای خود به حساب می آوریم. خدایا ببخش که برایت بندگانی هستیم مشابه دانش آموزی که وقتی ۲۰ می گیرد با خوشحالی فریاد می زند بیست گرفتم و وقتی نمره کمی می گیرد مثلا ۸،با ناراحتی فریاد می زند هشت بهم داد.
خدایا تو چه خوب خدایی هستی برای ما و ما چه بازیگوش بندگانی هستیم برای تو.
خدایا سپاس که در هر حال دوستدار ما هستی و مشتاق بازگشت و توجه ما.
خدایا سپاس که خدایی ات ازلی و ابدی است و بی منت و بی چشمداشت می بخشی ، کافیست که ظرف وجودم را برای دریافت لطف و نعمت و توجه تو آماده کنم تو همیشه هستی که بدهی و مرا سیراب کنی. ببخش که گاهی از یادت غافلم و مغرور می شوم به توانایی های خودم و گمان می برم به تنهایی برنده شدم و یاری بزرگ تو را فراموش می کنم و اگر باختم ناله سر میدهم و بی قرار به تو شکایت می کنم که کجا بودی و … خدایا سپاس که با همه قدر ناشناسی هایم و کمی و کاستی ام و شیطنتها و سر به هوایی هایم باز هم مهربانانه حامی من هستی و هیچگاه مرا تنها رها نمی کنی.
خدایا برای حضورت و وجود نازنینت ای خالق قدرتمند و مهربان و بخشنده هزاران هزاران هزاران بار شکر.
بنام خداوند هدایتگر وهاب
سلام به دوستان زیبانگرشم
من اگه از بچگیم بگم از همون موقع خودمو یه بنده گناهکار میدونستم چون اینقدر هر چیو به گناه و غضب خدا نسبت داده بودن که من از همون موقع خودمو گناهکار و جهنمی میدونستم همیشه باخودم میگفتم خوشبحال اونای که میرن بهشت من ک جهنمیم غیرممکنه خدا منو ببخشه یا مثلا خطای میکردم بعد تو ذهنم توبه میکردم و میگفتم دیگه این خطا و انجام نمیدم خدامنوببخش اما چون تو ذهنم این بود ک حتی اگه من توبه کنم بازهم بخاطر گناهم باید مجازات بشم پس آب از سرگذشت چه یک وجب چه صدوجب من ک جهنمیم پس بزار گناه کار باشم هرچند تو همه اینا اون ترس و لرز و غضب خدا بامن بود همش خدا رو با چماقی بالای سرم میدیدم از تامور و کاهلی در نماز از غیبت از ناراحت کردن و دلشکستن دیگران از ناراحت کردن پدرومادر و دروغ گفتن و گناه های دیگه وقتی میشمردم خودمو ته جهنم میدیدم تو همون دوران نوجوانی من علاقه پیدا کردم به شناخت خدا با همه کوله بار گناه که رو شونه هام حس میکردم اما متوجه میشدم روحم دنبال خداست برای همین کتابهای مذهبی و کتاب درباره جهنم و آخرت و پیامبران و اصول و احکام ودین این چیزها میخوندم خیلی چیزهای ک یاد گرفته بودم بیشتر منو محدود کرده بودن و اون ترس گناهانم سنگین تر شده بود و همیشه باخودم میگفتم مگه میشه خدا تورو ببخشه اصلا امکان نداره اگرهم شاید بخشید بلاخره یه جایی تلافی میکنه و میکوبونه تو سرت بعد از سالها تو مسیر انسانهای قرار گرفتم که خیلی خودشون رو پاک و عاشق خدا میدونستن اما توشون تعصبات و عقاید سختگیرانه خیلی زیاد بود یه مدت تمام اطلاعاتشون رو گرفتم اما بازهم حس میکردم این مسیر من نیس اون حس آرامشی که من میخوام اینجا نیس یا من ادم این مسیر نیستم اما همیشه تو قلبم اون شعله شناخت خدا بود که من از کجا امده ام امدنم بهر چه بود و اخر ب کجا میروم و همیشه از خدا میپرسیدم من برای چی خلق کردی منو به دنیا اوردی که پراز گناه بشم تا بعد منو تو جهنمت عذاب بدی اگه قراره منو عذاب بدی خب اصلا چرا خلقم کردی همیشه میگفتم خدایا من دلم به چی خوش باشه من که نه ادم پاک و خالصیم نه رسالتی دارم جهنمم منتظر منه همیشه یه جورای سردرگم بودم اگه نماز میخوندم بخاطر حرف بقیه واز رو عادت اجبار اما بازهم دنبال خدا بودم تااینکه با مسیر اگاهی قانون جذب اشنا شدم تو این مسیر انگار از اول متولد شدم و همش میگفتم این همون مسیریه رو روحم میخواست پیداش کنم و مطمئن بودم تو این مسیر به خدا میرسم هر چند بازهم اون بار گناهانم رو دوشم بود کم شده بود اما کامل برنداشته بودم تااینکه یه موقعهای میشد که با دوستان قانون جذبیم اشنا شدم خیلی حسم مثبت شده بود شادترشده بود و کم کم اعتمادبنفسم بهترمیشد و دیگه قرآن اگه میخوندم هرچند از عربیش هیچی نمیدونستم اما هرموقع دلم میگرفت محکم قران رو تو بغلم میگرفتم و چشمامو میبستم و حس میکردم تو بغل خدا هستم اونجا در حد ایمانم ازخدا چیزی میخواستم خدا خیلی سریع بهم میداد درصورتی که قبلا هرچی از خدا میخواستم بمن نمیداد که هیچ همیشه تو زندگیم درجا میزدم الان که فک میکنم اون موقع درسته از خدا میخواستم اما ایمان نداشتم خدا بمن بده هم به قدرت دادن خدا شک داشتم هم خودمو لایق نمیدونستم چون اون کوله بار گناهان نمیذاشت خودمو لایق خواسته هام بدونم تو مسیر همین جوری پیش رفتم کم کم بصورت تکاملی بهتر شدم تا اینکه تو مدار سایت استادعباسمنش و بعد تو مدار سایت استادعطارروشن قرار گرفتم که هرچند تو همین مدارهام کلی تکاملم طی شد و تااینکه با دوره زندگی باطعم خدا اشناشدم و رسیدم به این مرحله تکاملیم تو قسمت دومش کلی اشک ریختم کلی باخدا حرف زدم و اولین معجزهش همون روز سلامتیمو کامل بدست اوردم و اون آرامشه به قلبم وارد شد وباخوندن کامنتهای دوستان بیشتر به درک خدا رسیدم و الان باتمام قلبم عشق خدا رو حس میکنم و باتمام وجودم از خداوندم ازعشقم از رفیق بامعرفت و بامرامم و الله مهربونم که همیشه هوامو داشته و داره و منو تو مسیرش هدایت کرد و تو همین مسیرها بمن نشون داد که منو دوست داره وعاشق منه منم میخوام بندگیمو بهش نشون بدم و توبه خالصانه کنم و اطمینان دارم که خداوندرحمان و غفورم توبه منو میپذیره و اون کوله بار احساس گناه رو بزارم زمین و اسوده و باارامش براش بندگی کنم و خودمو لایق بهترینها میدونم چون دارم کم کم به این درک و ایمان میرسم که خدا درون منه و ازمن از روح خدام و خدا ازمن بمن نزدیکتره من خودمو لایق میدونم چون خدای درونم لایق شادی و آرامش و ثروت وسعادته
تحت هر شرایطی بخشنده بودن خدا را باور داشته و هرگز خود را از ترد شدگان نپنداریم و با توبه ای راستین هرگونه احساس پشیمانی از خطا و گناه را از خود پاک کنیم
جسم ما مانند یک لیوان هست و گویی که از دریایی بی کران (خدا و منشا هستی) به اندازه این لیوان پر شده که آن همان روح و وجود حقیقی ما (خویشتنِ برتر) می باشد
سلام استاد گرامی سلام دوستان متعهدم
استاد استاد استاد واقعا این فایل ها چه قدر به موقع میرسه
من امروز تو قران خوندم که سلیمان گفت خدایا من را ببخش و سلطنتی به من بده که بعد از من هیچ کس نداشته باشد و تو بسیار وهابی
ایه رو برای مادرم خوندم و سریع گفت اون سلیمان بود
استاد فایل امروزتون پاسخ سوال ذهن من بود اگر ما در حد سلیمان بشیم و باور کنیم که هر چه از خدا بخوایم بهمون میده خوب این بالاترین مقام اینکه من باور داشته باشم خدا من میبخشه و هر انچه بخوام به من میده چه ایمانی بالاتر از این مگر نه اینکه ما از امام ها که الگوهای دینیمان هستند شنیده ایم نا امیدی کفر است خدا جونم دوست دارم چه قدر به موقع دستم میگیری
نمیتونم ازش جدا باشم چرا وقتی به یادت نیستم ارامش ندارم چون من ذره ای از تو هستم
خدایا من به خاطر اشتباهات گذشته از تو معذرت میخوام من ببخش خودت میدونی که خودم به اشتباهاتم پی بردم خدایا بچگی کردم ازت ممنون که من بخشیدی من بنده خوب تو هستم انشاالله
من فکر میکردم خدا برای من همین حدی که هستم رقم زده ک بیشتر از این خواستن زیاده خواهی و گناه
من ایمان دارم خدا بلافاصله درخواست من را تایید میکنم و من همون دختر کوچولویی هستم که خدا خیلی هوام داشت
سلام خدمت همه عزیزان استاد گرامی
من توی این چند سال از زمانی که خودمو دیدم خوندم وشنیدمدکه گناه نکنید خدا شمارو نمیبخش ویا این جمله گناه کردی خدا توبه پذیره .توبه کن وبرگرد.یا اگر میخوای رابطه خوبی با خدا داشته باشی در خلوت خودت گریه وزاری کن ازش بخواه تورو میبخشه. فکر کردم یه مادر وقتی بچه ش خطایی میکنه ،هیچ وقت دوست نداره بچه ش اشکش دربیاد تا اونو ببخشه ،از طرف دیگر رحم ومهر مادر آنقدر زیاده که تحمل گریه بچه شو نداره
بلافاصله با دیدن اشک بچه خودشو ملامت میکنه .واونوبیشترتو آغوش خوش فشار میده اونوقت خدا با اون همه مهر بی نهایتش دریای بیکران لطف وبخشش مگه داریم!؟
من هر وقت خطایی کردم خیلی دچار سردرگمی شدم بابت شنیده هام خونده ها در باره خدا که با خودم چه کردم .گریه وزاری!ولی به خودم اومدم حالا خدا مگه کتکت زد ؟مگر اون باهات قهر کرد ؟ای بابا همین جایی که نشستی داری با اون حرف میزنی و درد دل میکنی فکر میکنی کجاست؟به خودت بیا اینجا خونه وملک خداست خونه وملک خودته اون اگه میخواست تورو راه نده ونبخشه که اینجا نبودی!وبین تو واون فاصله معنی نداره اون در تمام وجود تو قرار داره راه درو چرا!؟
با خودم پیمان میبندم با تمام ایمانی که به تودارم خودمو از تو دور ندانم وموظب اعمالم باشم واگر خطایی کردم تو دلم توبه کنم ودوباره به آغوش پر مهرت برگردم!
سلام من همیشه به خدا احساس خوبی داشتم ولی چاقی و مسائل مربوط به آن باعث می شد حسم خوب نباشه و دیگه از زندگی خسته شده بودم. ولی خدا رو شکر از عید ۱۴۰۰ سعی کردم نگاهم را به زندگی عوض کنم و سعی کنم از زندگی لذت ببرم . الان احساس می کنم دارم مغزم را از افکار منفی خالی می کنم اجازه ورود افکار منفی را به ذهنم را نمی دهم . مغزم را مانند مزرعه ای تصور می کنم که فعلا علف های هرز آن را دارم می چینم و شخم می زنم تا آماده برای دریافت بذر امید به زندگی بشه. به همین خاطر به هیچ وجه اجازه ورود افکار منفی را نمی دهم و اگر موردی هم باشد سعی می کنم سریع از ذهنم خارج کنم.
سلام
من تا یادم میاد با خدا نزدیکتر بودم از کودکی ی جور خاص بودم با بچه های اطرافم فرق میکرد حجابمو رعایت میکردم خودم ن اینکه تحمیل بشه وقتی ازدواج کردم خانواده همسرم مذهبی یودن ی جوری رفتار میکردن ک انگار من کافرم باید حتما با مادرشوهرم میرفتم مسجد مراسم مذهبی وفلان منم اصلا دوس نداشنم برم یا موقع خوابم بود یا درس داشتم خلاصه اونقد در مورد حجایم ایراد میگرفتن ک اون فریبا یولش یواش کینه ونفرت پرش کرد ب زور چادر باید میپوشیدم کلا یه کس دیگه کردن، منو با عقاید باستانی ک داشتم از چادر بدم اومد نماز نمیخوندم از خیلی چیزا زده شدم میگفتم خدا اینا نماز میخونن خدا خدا میکنن ولی دل منو میشکنن منو خورد میکنن از خدا دور شدم خیلی
تمام وجودمو کینه ونفزت گرفته بود همش مریض میشدم غیبت میکردم همش چی بگم
تا اینک خدا بتی مسایلی این سال منو روب رو کدد خداست هدایت بشم خواست برم سمتش خانواده همسرم با این رفتارشون بچه های خودشونم از خدا زده کردن
خلاصه من خودمو بخشیدم خواستم ک خودمو دوی داشته باشم دیدم خدا ی چیز دیگش با اینا فرق داره از جنس عقاید اینا نیس بعدش ب این سایت اومدم والان پراز حس خوبم خودمو بخشیدم بخاطر هنه چی ب خاطر نمام ظلم هایی ک ب خودم کردم الانم میخوام از فرصتی ک خدا بهم داده لدت ببرم خدا خیلی مهربونه همیشه دست منو گرفته همیشه و هرحا از همه جا زدم صدامو شنید بعلم کرد دلداریم داد الان مراز از حس خوبم پراز حال خوب الان یاد گرفتم بمن هیچ ربطی نداره ک کسی هرکاری میکنه ما نهی از منکر بلد نیستیم میزنیم طرف نابود میکنم و بعد میگیم نهی از منکر کردم
از خدا شفای ذهنی برای همه میخوام
خلق را تقلیدشان بر باد داد
ای دوصدلعنت بر این تقلید باد (مولاناای جان)❤️
سالهای بسیاری رو در درد و رنج و تضاد با خدای خودم وجودم هستی و غیره…گذروندم هربار کمی خواستم به خود بیام گفتند فلان حاج آقا گفته …و می گفتم آخه چرا ما باید علیرغم میل باطنی کاری رو انجام بدیم ؟!جواب می دادند همونطور که تو مریض می شی می ری پیش متخصص برای دین هم باید بری پیش کسی که متخصصه اگر زیاد هم بحث می کردم سریع حدیث و روایت و سند می آوردند و مطلب رو می چسبوندند به امامین معصوم..،بارها شنیده بودم که کل هستی به خاطر ۵نفر انسان صالح خلق شده و همیشه فکر می کردم من اضافی هستم …انقدر تو خونه ی ما نجس و پاکی بود که از زن بودنم و مسائل شرعی ام همیشه شرم داشتم و خودم رو نجس می دونستم و دور از خدا می گفتم خدا خودش سیکل ماهیانه رو داده خودش هم گفته به من نزدیک نشو دست به قرآنم نزن و زیارت نرو یعنی من پلیدم😭⁉️ بسیااار تحت فشار بودم روزهاایی باید شادی می کردیم و به هم تبریک می گفتیم البته ادا و اصول …و روزهایی باید گریه می کردیم و خنده حرام بود چون کلی سند و روایت و داستان در دست بود اما آگاهی از سرچشمه که کتاب آسمانی بود نداشتیم بعد از مدتی شروع کردم به خواند ن معنی قرآن که باز خداروشکر خیلی بهتر بود اما متوجه نمی شدم جاهایی تضااد بسیار و جایی هم ترس از جهنم و غیره یعنی انقدر که ذهنم پر شده بود از ترس احتمالا آیات لطف و مهربانی به چشمم نمی آمدند که بعد ها به لطف پروردگار متوجه شدم که معنی هم نظر شخص مترجم هست الان به شما هم می گویم اولین آیه از سوره بقره کلمه ذلک: این معنی شده است و ذلک در عربی به معنی آن می باشد .🙄خیلی از سالهای عمرم به نام مسلمان و شیعه و در اوج ترس و خطا گذشت یک هنرپیشه خوب شده بودم که دیگه حالا کلی من فیک داشتم من ضعیف من حقیر من نیازمند من پرچانه من پرتوقع من مدعی و و با تمام کنترلها و فشار های بیرونی من در قلبم عااشق شده بودم و در جستجوی عشق بودم می گفتم زندگی بدون عشق زندگی نباتی است از طرفی حس عشق منو زنده می کرد از طرفی ترس از خدا و ابراز این عشق عذابی بود براام …،،گفتم خدایا اگر عشق بد بود چرا آفریدی چرا خلق کردی ؟چرا زشته زن از این حرفها بزنه ‼⁉️عشق یک حسه تمام حصارها را در هم میشکنه دلیل و منطق نمی خواد……..و ….به جایی رسیدم که احساس می کردم گم شدم یک مرده ی متحرک بودم اوووج سقوط جایی که فقط تنفر موج می زد دیگه می گفتم هرچی میخواد بشه بشه از خدا و امام و کتاب و همه بریدم عصبانی و خشن و بی روح ….وقتی کمی آروم شدم از عمق وجودم شروع کردم به پرسش از خدا⁉️
بارها شنیده بودم که از رگ گردن به من نزدیکتره و از روح خودش در من دمیده اما باور نداشتم اینبار دیگه خودم رو لایق نمی دونستم حسش می کردم اما نمی تونستم باور کنم …ولی آنقدر مرا در آغوش مهربانش نوازش کرد تا زنده شدم به عشق خودش❤️
اما الان تو این لحظه خووودم را به خاطر تمام سرزنشها سرکوب ها و تخریب ها می بخشم می بخشم می بخشم و رهاا می شوم و خانواده ام و تمام افرادی که مسبب این داستان شده . اند را نیز می بخشم چون می خواهم رها باشم چون اونها همینطوری در جهنم خودشون ناآگاهی هستند و چون باعث شدند رنج های من گنج های 💎من شوند.
رجوع می کنم به خاالق عشق❤️که مرا از عشق لبریز شده خود خلق کرد و خودش عشق را در وجودم زنده کرد تا مرحله به مرحله شناخت و درک از وجود ازلی و ابدی خودش پیدا کنم.
او دریا بود و من من ماهی که به دنبال آن می گشتم او در من نفس می کشید و در قلبم می تپید اما من در احادیث به دنبال او بودم .اما خالقم منتظر این چنین روزی بود که برگردم که صداشو بشنوم که آزادم کنه 🍃🌸🍃🌸🍃🌸خدایا صد هزار مرتبه شکرت
حال که اثر هنری و یکی یکدونه ی خدا هستم🥰 و بنده ی محبوب و مورد علاقه او می دانم هر چقدر به خدایم از روی فضل و مهر و لطفش و عشقش نزدیکتر بشوم او ارتباط دیگران را با من در اوج احترام و عزت و محبت قرار می دهد .و از طریق من در بی نهایت صفت الهی وجودش متجلی می شود .
سلام استاد عزیز ،درباره انسان خوب بودن و ملاک های انسان خوب ، خیلی فکر کردم و در انتها به این نتیجه رسیدم،تنها کسی که توانایی اینو داره که تعیین کنه چه انسانی خوبه فقط خود فرد هست در واقع هر فرد تعریفی از خوب بودن داره که کاملا هم قابل قبوله و اصلا لازم نیست با ملاک های دیگران خودش رو قضاوت یا مقایسه کنه ،همین که خودش ،خودش رو قبول داشته باشه و انسان درستی بدونه ،کافیه ..اگر رفتار و واکنش های ما در جهتی باشه که حال دل ما خوب باشه و از خودمون راضی باشیم دیگه چه اهمیتی داره از نظر دیگری چه انسانی هستیم ،در ابتدا سعی کنیم ملاک های خوب رودن رو آنگونه که خودمون رو قانع کنه ،جمع آوری کنیم و کم کم خودمون رو به اون نزدیک کنیم و اینگونه با این دیدگاه که بنده خوبی هستیم حس لیاقت درون ما افزایش میابد و در نهایت انتظار ما از خداوند و نعمت هایی که از او درخواست میکنیم بالا میره ..من اینگونه فرض کردم که اگر خدا بودم ،دوست داشتم بنده ام چه خصوصیاتی داشته باشه و با کمی دقت متوجه شدم من خیلی شبیه اون چیزی هستم که خودم ،خوب میدونم ، و نه تنها من ،همه ما ذات خوبی داریم؛دقت کنیم نیازی نیست روی خودمون عیب بذاریم و همش دنبال بهونه ای باشیم که خودمون رو انسان بدی نشان بدیم ،من به این دیدگاه رسیدم با انجام ندادن اصول به ظاهر واجب که تاثیر مثبتی در وجود من ندارد ،هرگز مرتکب گناه نمیشم..اصلا گناه هر چیزی هست که حس مارا بد کنه ،هیچ گناهی بد تر از فکر منفی،سرزنش ،خود تخریبی ،منفی اندیشی ،توجه به بیماری و نکات غیر خوشایند ما، نیست .ایمان دارم اون عذاب وجدان الکی و اون حس ناراحتی و سرزنشی که از انجام کاری که خودمون گناه میدونیم به ما دست میده در خیلی موارد از خود گناه بد تره ..یعنی خیلی چیز ها که ما گناه میدونیم و به خاطر اون ها ناراحت میشیم اصلا گناه حساب نمیشن .. و برعکس خیلی چیزهایی که به به نظر ما ثواب هستند ،چون حس و حال ما را خوب نمیکنند پس قطعا نتیجه ای هم ندارند ،،برای مثال زمانی که به نیازمندی کمکم میکنیم یا مثلا فردی چیزی از ما درخواست میکنه که ما واقعا از ته قلبمون دوست نداریم اون کار رو انجام بدیم و انجام دادنش حس خوبی به ما نمیده اما چون نمیتونیم نه بگیم،اینجوری توجیه میکنیم که اشکال نداره من این رو انجام میدم و خدا خودش پاداش میده ، درسته خدا پاداش میده اما دقت کنیم پاداش اولیه همون حس خوبه که ما با اجبار به انجام کاری که دوستش نداریم از خودموم گرفتیم..پس ثواب هرچیزی هست که حسمون رو خوب کنه و هر تعریف دیگری برای آن اشتباه هست ..
این اواخر هرچی نگاه میکنم میبینم همه ی انسان ها خوبن و واقعا ما انسان بد نداریم ،فقط هرکس در یک سری موارد کم و کسری داره که اونم کاملا طبیعیه چون این جهان دو بعدی هست و هرگز نمیشه بد وجود نداشته نباشه ،در اصل خوب بودن با بد بودن معنا پیدا میکنه ..پس ما هرجور که هستیم خداوند مارو دوست داره و ما براش ارزش داریم.من‌فکر میکنم مهم تر از اینکه خودمون رو ببخشیم ،این هست که خودمون رو همانطور که هستیم بپذیریم ،یعنی با تمام اخلاق بدی که داریم خودمون رو انسان خوبی بدونیم ..باید توجه داشته باشیم ما به خاطر ذهنمون که جایگاه شیطانه هرگز نمیتونیم کامل باشیم و هیچ خطایی انجام ندیم ؛مهم اینه وقتی خطایی انجام میدیم متوجه باشیم و سعی کنیم کمتر اشتباه انجام بدیم نه اینکه خودمون رو سرزنش کنیم ..
متاسفانه خیلی از ما حتی جرئت درخواست کردن از خداوند را نداریم و این باعث میشه اون رو خیلی از خودمون دور ببینیم و توی این جهان حس تنهایی کنیم و وابسته چیز ها و افراد شیم در صورتی که از نظر من انسان وقتی به کمال میرسه که تمام اهدافش به هستی و بودن خودش وابسته باشه ،نه به زمان ،نه به مکان ،نه به شخصی ،نه به یک انسان و نه حتی یک شئ..
در کل دوست دارم بگم که من فکر میکنم لازم نیست این قدر همه چیز رو به خودمون سخت بگیریم ،فقط دنبال بهونه باشیم تا به خودمون افتخار کنیم و بیشتر عاشق خودمون باشیم ،به جای توجه روی مسائلی که در خودمون دوست نداریم،روی نکات مثبت خودمون ،توجه کنیم ..آخه ما چه کسی رو غیر خودمون داریم ؟؟:)
با تشکر از استاد عزیز به خاطر این فایل عالی ،به شدت لذت بردم و خیلی خیلی ازتکرار دوباره دوره راضی هستم .. براتون آرزوی خیر و برکت ،سلامتی و خوشحالی و در آخر پیشرفت خیلی بیشتر در کارتون دارم .
سلام دوست عزیز و گرامی
چقدر خواندن دیدگاه شما در ساعات اولیه صبح ، برایم لذت بخش بود. چقدر خوب است که شما به درک بالایی از خودتون رسیدید، ومهمتر از آن، آن را به اشتراک گذاشتید.من باورم این است کسانی که خودشون را بیشتر میشناسند و به وجود خودشون بیشتر پی میبرند، خدای خودشون را نیز بیشتر شناخته اند و به او نزدیکتر شده اند. من یک خواهر دارم که حدود یکسال از من کوچکتر آست. ازهمان دوران کودکی، والدین من در هر لحظه از زندگیم، من را با او مقایسه می‌کردند. اگرمن خواسته ای داشتم و چیزی را دوست داشتم و در دستم بود، به من میگفتند که :« تو بزرگ‌تری، تو گذشت کن. توببخشا. » من فقط یکسال از او بزرگتر، بودم بنابراین در سن ۵ سالگی، چطور میتوانستم خواهر ۴ ساله خودم را مثل والدین ۴۰ ساله خودم، درک کنم!؟
الان سالها از آن روزها، گذشته است و من بزرگ شده آم، اما واقعا هنوز که هنوز است، بعد از این همه تمرین در سایت؛ متوجه شده ام که ناخودآگاه من دایم خودم را با دیگران مقایسه میکنم. ناخودآگاه به خودم میگویم: « لاله، تو گذشت کن. تو ببخشا.» بعد از خواندن نوشته شما، متوجه شدم که چقدر این نگرش و دیدگاه اشتباه من، همچنان « سد » راه موفقیت من است. در جایی دیگر، درباره حس خوب و بد صحبت کردید. واقعا من با شما موافقم. اگر ما کاری را انجام دهیم و حس بد داشته باشیم، خودهمان « حس بد » باعث میشود که ما حالمون بد بشود، شاید حتی، نیاز به تنبیه هم نداشته باشیم. الان که متوجه شدیم، چه کارهایی حسمون را خوب میکند، چرا آنها را انجام نمیدهیم؟
اگر « احساس ما »به راحتی میتواند، معیار ما برای انجام کارهای ما باشد ، پس چه دلیلی دارد که نسبت به آن احساس و یا معیار،بی اهمیت باشیم و از دیگران راجع به کارهای خودمون، نظر سنجی کنیم!؟ ما فقط باید خودمون را باور کنیم تا بتوانیم مثل یک درخت که در فصل بهار شکوفه میدهد؛ درخت ذهن ما هم، نهایتا فصل بهارش را تجربه کند و شکوفه بدهد. من حس کردم که باید برای بار دوم، این دوره را بگذرانم و با خودم قرار گذاشتم و به خودم قول دادم که بعد از اتمام دوره، حتما شغل مورد نظرم را به دست میاورم و آن قراربا خودم را باور کردم. الان که فقط در جلسه سوم این دوره هستم، یک هفته ای هست که در شغل جدیدم؛ مشغول کار و فعالیت هستم، البته راهنمایی‌های استاد همیشه در کنار من بوده آست. اینها همه از باور و دیدگاه های مثبت وفایلهای بی نظیر این دوره میاید.
گاهی دوست دارم که فریاد بزنم و از خداوند بابت الهاماتی که به من و یا به شما ویا به دیگر هم مسیرانم و یا حتی به استاد گرامی مان میشود، تشکر کنم؛ ولی، « بودن و ادامه دادن من » در این دوره های بی نظیر در سایت؛ خودش قدردانی من از معبودم است. من ازهمان بچگی به پسرم یاد داده ام که آدم خوب و بد وجود ندارد، ما فقط رفتارهای خوب و بد داریم و همه آدمها، خوب هستند چون خداونددر سیستم خودش نقصی ندارد. دلیل این حرفم هم این بود ه است که حداقل روزی ۳ بار از والدینم و مخصوصا مادرم، از بچگی میشنیدم که : « تو بی ارزشی؟ تو دختربدی هستی؟ »حالا دلیلش چی بود؛ مثلا من زمان زیادی بازی میکردم و بعد، خواهرم که خیلی لوس بود، گریه میکرد و من مواخذه میشدم که چون با او بازی نکردم، و نهایتا به من القا می‌کردند که من دختر بدی هستم.
الان مادر من، سالهاست که اصلا دیگر حرف نمیتواند بزند ، خواهرم هم که یکسال از من کوچکتر آست، به خاطرلوس شدن توسط پدر و‌مادرم، حدود ۱۲ ساله است که با همه قطع رابطه کرده و طلاق گرفته است و تنها زندگی میکند و من که از نظر والدینم دختر بدی بودم،این همه تغییر کرده ام و با افتخار در این سایت هر روز مطلب میخوانم و از زندگی ام لذت میبرم. البته بگویم، من خوشحال نمیشوم که میبینم مادرم در تلفن تصویری، فقط نگاهم میکند و چیزی نمیتواند بهم بگوید، اما باید بدانیم که هرکدام از ما، میوه همان بذری را میخوریم که خودمون روزی آن را در ذهن خودمون کاشتیم و مرتب آبیاری آش کردیم. اگر بذر سیب بکاریم، میوه سیب میخوریم و اگر بذر هلو بکاریم میوه هلو والا از بذر سیب، نمیتوانیم، انتظار داشته باشیم که میوه هلو به ما بدهد.
این شاید خنده دار باشد، ولی همه ما یک جو رایی، به کاشتن بذر در ذهنمون اصلا اهمیتی نمیدهیم. ماها همه، انتظار چیزی را داریم که در زندگیمون رخ دهد که اصلا روز ی به کاشتن بذر ان، حتی فکر هم نکرده ایم چه برسد به کاشتن آن. به نظر من، حتی یک قاتل زنجیره ای هم حسش بد میشود وقتی فردی را میکشد؛ ولی چون عادت کرده، با کشتن آدمها زندگی میکند ومتاسفانه چون عادت دیگری را بلد نبوده و یا نتوانسته آست یاد بگیرد، نمیتواند دست از این کار بردارد، مگر اینکه از نظر ذهنی؛ کسی به اوآموزش بدهد که عادت خوب دیگری را جایگزین عادت بد قتل کند. خیلی دیدگاه شما را دوست داشتم و از این همه پیشرفت در ذهن و باورهای شما، بسیار مسرور شدم.
در پناه حق دوست خوبم.
با سلام خدمت استاد گرامی وهمه دوستان عزیز خودم
اومدم اینجا دوباره ورفتم نوشته های خودم خوندم خیلی جالب بوداون زمان شناخت خیلی کمتری داشتم فکر کنم ۶ ماه پیش بود که اومدم واین دوره رو شروع کردم اونجا نوشته بودم خدایا بهم ۲۰ ملیون پول بده 🤭🤭😅خیلی بچگانه بود درخواستم ولی با این حال خدابه ما خیلی بیشتر از ۲۰ ملیون پول داد
خیلی جالب بود برام اون روز خودمو بخشیدم به خاطر همه چی حتی یادم نمیاد دقیقا برای چیا بود ولی میدونم که هر کاری که منو اذیت کنه وحسمو بد کنه خطاست دیگه باور ندارم حرف بقیه رو اگه اینجوری باشی خوبی یا اگه اونجوری باشی بدی خداروشکر واقعا من رشد کردم فکرم ذهنم وشخصیتم بزرگ شده دیگه به بقیه برچسب نمیزنم یا حدالقل خیلی کمتر شده اما هنوزم یه چیزایی رو میخوام درخودم عوض کنم وخودمو ببخشم خب اعتراف هست ولی اعترافی که باعث آرامش صد درصد من میشه من دلم میخوادپرخوریمو که باعث آزار جسمم وروحم میشه رو بگذارم کنار اتفاقا وقتی میام اینجا مینویسم یه جوری تعهدم محکم تر میشه که به خودم میگم ببین اعتراف کردی شاهدم جمع کردی درحضور همه گفتی با همه وجودم میخوام دست از آزار واذیت جسم وروحم بردارم واین بزرگترین خطای من پرخوری من بزرگترین خطای من خداجونم توکه اینهمه عشقی واینهمه منو لبریز از عشق ومهر ونعمت وبرکت خودت کردی گرفتی گوشه زندگیمو یه جوری تکوندی توی آسمون که همه گردوغبارای خطاها واشتباهات وکم وکاستیام تکونده شد ورفت اینم بتکون محکم تر تا برای همیشه بره امروز وقتی لایو دوست عزیزمون صبا خانم گل دیدم یه چیزی درذهنم جرقه زد واز صبح تا الانم داره میزنه هی بهم میگه ببین خدا این حرف ها رو خواست صبا بهت بزنه صبای عزیزم گفت لیز خوردنم یه کار خوب باید انرژی صرفش کنی غمگین شی غمگین بمونی خودت اذیت کنی والا ماشالله خب همون انرژی رو بگذار خلاف جهتش به هر حال که باید یه کاری صورت بگیره خب چرا همون انرژی رو نگذاری برای خوب کردن حالت مواظبت از خودت دوست داشتن خودت هرچی دوست نداری دروجودتو خب انرژی بگذار تغییرش بده هرچی رم دوست داری تثبیتش کن این حرفها بارها درگوشم درقلبم درحتی رگهام تکرار میشه گویی حرف های خدابودن به من که چقدر بهانه داشتم وهمه بهانه هام محو شدن🥰راست میگفت اونقدر درست میگفت تک تک کلماتش که شدن باور قلبیم همیشه وقتی جوشی میزدم سریع میکندمش امروز بعد این حرفها اومدم بکنم گفتم خب میخوای بکنیش باید دردبکشی زخم بشه عذاب بکشی پوستت آسیب ببینه خب همین انرژی رو بگذار یا روی یه چیز دیگه یا درمانش کن اون جوش وهمینکارو کردم رهاش کردم رفتم وامروز فایل پیاده روی استاد گذاشتم توی گوشم وپیاده روی کردم صابونم میخواستم برای خونه بخرم خریدم واومدم خیلی خوب بود هم سرحال شدم هم از وقتم بهتر استفاده کردم هم خسته شدم یکم با آرامش خوابیدم چیزی که چند وقتیه ازش محروم بودم خیلی خوشم اومد حالا هم پرخوریمو میخوام چون آسیب به خودمه برای همیشه بگذارم کنار استادم دراین لایو ترکوندن یکی از باورهای بزرگ من این بود که چربی میسوزه تبدیل به انرژی میشه اما امروز فهمیدم که اصلا هم همچین باوری درست نیست چاقی بیماریه وچربیهای بدنم آشغالن وهیچم تبدیل به انرژی نمیشن اتفاقا دفع میشن صد درصد حالا چیجوریشو نمیدونم مهم هم نیست بدونم وخوردن هر روز اتفاقا بهم انرژی میده که دفع کنم اون چربیا رو اما به شرطی که با اندازه نیازم باشه نه بیشتر که دوباره بخشی از مواد غذایی که میخورم تبدیل به چربی آشغال وبیمصرف بشه من فقط نباید باعث افزایش آشغال دربدنم که همون چربی بشم صبح اتفاقا آشغالای خونمون داشتم میبردم بیرون زیاد شده بود وبوی بدی میداد وبه زحمت بردمشون با خودم گفتم ببین وقتی آشغال تلمبار بشه چقدر بده وچقدر زحمت میخواد برای بیرون ریختنشون وبوی بدشونم اذیتت میکنه تلمبار زباله درهیچ جا کار درستی نیست نه درمحیط اطرافمون ونه درداخل بدنمون پس این شد که گفتم باید توبه کنم باید بپذیرم که خدایی که رزق میده اونم بیکران وبیمنت به من ودرآمد ما رو اینهمه افزایش داده سطح زندگیمون اینهمه بالا برده همون خدا که وعده شفا داده وسلامتی وتناسب اندام منم بخشی از سلامتی روح وجسمم
پس حتما باید بابت خطای خودم که پرخوری طلب بخشش کنم
من به دلیل اینکه یه عمربهم گفته بودن سلامتی روباید با رنج وسختی خودت با ورزش ورژیم های سخت بدست بیاری از خداوند احساس دورافتادگی میکردم وباورمو نسبت به اینکه خدا منو سلامتی کامل میده رو از دست داده بودم
من به این دلیل که سختی های درزندگیم تحمل کرده بودم وهربار پرخوری میکردم خدارومقصر سختیام مقصر شرایطم مقصر پرخوری کردنام میدونستم احساس میکردم منو رها کرده واونقدری که پرخوری رو مسبب آرامش زودگذر وآرامش خودم میدونستم خدارو درکسب آرامشم دخیل نمیدونستم
فکر میکردم خداوند که آرامش نمیده باید توی دنیا بگردی ویه چیزی یا حتی یه کسی رو پیدا کنی آرامش بهت بده مثلا بارها شنیده بودم سیگار آدم آروم میکنه اما خب چون دختر بودم باور اینکه خانم ها سیگار نباید بگشن منو منع میکرد چیرای دیگه مثل مواد ومشروبم همین فکرو داشتم حتی حق میدادم به آدمای این مدلی که خب دنبال آرامشن وگرفتار شدن منم به سمت خوردن پناه بردم اعتیاد به خوردن تنها اعتیادی که برای خودم میگفتم دیگه از همه کم خطر تر اما غافل بودم از اینکه از همه پرخطر تر وچه بلایی سر من میاره
دراصل من فکر میکنم که ماهممون به دنبال آرامش یافتن با خدا میگردیم واشتباها به چیزای دیگه چنگ میندازیم
حالا میخوام همه رو رها کنم
من فریبا از امروز ۱۴ تیر ۱۴۰۰ تصمیم گرفتم برای همه اشتباهاتم برای همه گناهانم برای همه خطاهام خودمو ببخشم واز خدای مهربانم طلب عف وبخشش کنم وایمان دارم خدای مهربانم بالافاصله درخواست من را تایید میکند ومن از امروز بنده ای پاک ومحبوب ومورد علاقه ودوست داشتنی خداوندم هستم
بادرود بر شما هرکسی از کودکی تصوری از خد ا دارد واین تصور با روایتهای که از دیگران ومخصوصا انساهای دوگم وعبوس که معمولا این حق را به خودشان می دادن در باره خدا بما بگویند وما را از خدا می ترساندن وهرچه بیشتر من را از خدا دور می کردن ولی بهر حال با زهم کاینات راهی پیدا می کند برای کسانی که خواهان واقعیت جهان هستن انها را درمسیر درست قرار بدهد و چند سالی هست که از تصورات قبلی فاصله گرفتم وخدارا گاهی بهترین دوستم میدانم وامیدوارم با راهنمایی های انسانهای خوش فکری مثل شما همیشه خدا را در کنارم داشته باشم وحس کنم با تشکر
به نام خدایی که در این نزدیکیست…
زندگی با طعم خدا.جلسه سوم
از وقتی که یادم میاد من همیشه از بچگی نماز خوندم، روزه گرفتم ، قرآن خوندم ، حجاب مو رعایت کردم ولی از بس که ما رو از خداوند می ترسوندن و میگفتن اگه کوچک ترین اشتباهی داشته باشی اون دنیا با سخت ترین عذاب ها مجازات میشی یادمه زمانی که راهنمایی بودم تو مدرسه 🏫 یک فیلم برامون گذاشته بودن به نام سیاحت قبر وتو اون فیلم فقط در مورد عذاب بنده ها بعد از مرگ و برزخ و قیامت بود مثلاً درمورد گناه غیبت، دروغ، حسادت، رعایت نکردن حجاب، بی احترامی به والدین و شراب 🍷 خواری ،قمار ، ریا کاری ، تهمت….که در همه این موارد بنده های گناه کار در غل و زنجیر بودن که در آتش 🔥 میسوختن و شعله های سرکش آتش 🔥 از وجودشان زبانه می‌کشید و اون ها فریاد میزدند و کمک میخواستن و صدای ضمختی وسط فریاد های اونا شنیده میشد که (این است سزای خوشی های زود گذر شما در دنیا بچشید که شما سزاوار این آتش 🔥 هستید) ومن بعد از دیدن اون فیلم جرأت نداشتم که دست ✋ از پا خطا کنم و دیگه هیچ وقت خودمو بنده خوبی نمیدونستم و همیشه فکر میکردم که گناه کارم وحتما روز قیامت خداوند منو میفرسته جهنم و همیشه از مرگ و تنهایی شب اول قبر و قیامت میترسیدم مثلاً اگه تو بچگی برادر و خواهرامو اذیت کرده بودم یا مثلاً تو انجام کارهای خونه بهشون کمک نکرده بودم ،، یا مثلاً اگه خدای نکرده یه ذره از موهام بیرون بود، یا اگه تو عالم بچگی فراموش میکردم یا سختم میومد که نماز بخونم، دیگه تو تنهایی خودم فکر میکردم که گناه کبیره کردم و دیگه خداوند منو نمیبخشه و این فکر و خیال ها باعث شده بود که حتی وقتی که بزرگتر هم شدم و نوجوان بودم بازم جرات نمیکردم که از خداوند چیزی بخوام و با توضیحاتی که از دین و اسلام و خدا و پیامبر و مرگ و قیامت به ما داده بودند ترجیح میدادم که در همون موقعیتی که هستم راضی باشم و هیچ چیزی از خداوند متعال در خواست نکنم چونکه زیاد بهمون میگفتن که زیاده خواهی آدمو از راه راست منحرف میکنه و خدا افراد قانع رو بیشتر دوست داره و قناعت داشتن ثواب داره ومنم سعی می کردم که آداب دین خدا رو رعایت کنم و از طرفی مطمئن بودم که خداوند اون بالا ، بالا ها ست و اصلا صدای منو نمیشنوه و همه عبادات و رعایت کردانم فقط و فقط بخاطر ترس از خداوند بود. یادمه وقتی که فیلم های خارجی از تلویزیون پخش می شد و ، من میدیدم که اونا حجاب ندارن برام سوال بود که جایگاه اونا در روز قیامت کجاست و چه بلایی سر شون میاد و وقتی که از بزرگتر ها میپرسیدم می گفتن که همه اونا رو خداوند در روز قیامت در آتش 🔥 جهنم میسوزونه .و باز یادمه وقتی که نه سالم بود روزه میگرفتم و اون زمان ماه رمضان تو تابستون بود و من به شدت گرسنه و مخصوصاً تشنم میشد وموقع افطار از فرط بی‌حالی دیگه جون نداشتم و خانواده با این که میدیدن که دارم میمیرم و روزه میگیرم میگفتن که تو به سن تکلیف رسیدی و باید روزه بگیری وگرنه گناه کردی و خداوند افراد روزه خوار رو دوست نداره .در صورتیکه خداوند متعال در قرآن فرمودند که ما هیچ کس رو مجبور به انجام کاری که در توانش نیست نکرده ایم خداوند این طوری هوای بنده هاشو داره ولی یه سری از بنده هاش خودشون به جای خدا واسه دیگران دیگران تعیین تکلیف میکنن. و من در عالم بچگی ناراحت بودم از به دنیا آمدنم و از خدایی که فقط به فکر سوزوندن بنده هاشه و فکر کردن به سوالاتی که در ذهنم موج می زد که جواب همه اونا آتش 🔥 جهنم بود و خودمو از خداوند خیلی دور میدیدم و جایگاه خودمو بعد از مرگم فقط جهنم و سوختن در آتش 🔥 جهنم میدونستم بدون اینکه بدونم گناهم چیه و بخاطر کدام معصیت باید مجازات بشم الان که خوب فکر میکنم مبینم که دلیل اون همه دوری من از خداوند متعال فقط ترس از او بوده چونکه از او میترسیدم پس از او فراری بودم در حالیکه همه چیز رو با وجود بچه بودنم رعایت میکردم ولی هیچ تغییری در بهبود اوضاع زندگی مون نمیدیدم در عوض در همسایگی و دوست و آشنا افرادی رو میدیدم که نصف ما هم آداب دین رو رعایت نمی کردند ولی وضعیت و موقعیت خیلی بهتر از مارو داشتن ومن در ذهن و تنهایی خودم که به این چیزها فکر میکردم خدا رو خیلی بی انصاف میدونستم ولی اصلا جرأت نداشتم که به زبون بیارم غافل از اینکه خداوند عزیزم همیشه منو دوست داشته ومن هیچ وقت از خداوند دور نبودم و خداوند همیشه در کنار من و در قلبم بوده همیشه هوا مو داشته و دوست داشته من صداش کنم تا فوراً جواب مو بده ، دوست داشته که من باهاش آشتی باشم این قدر ازش نترسم . ومن نمیدونستم که خداوند این قدر بهم نزدیکه و در کنارمه و اصلا در وجودمه و دوست داره که من با هاش عشق بازی کنم نه اینکه از روی ترس عبادت کنم و جرأت نداشته باشم که ازش چیزی بخوام ومن همین جا اعضای خونوادم و همه افرادی که منو از خداوند ترسوندن وترس های خود شونو به من منتقل کردن و باعث دوری من از خداوند مهربانم شدن میبخشم چون اونا تقصیری ندارن و خودشون هم قربانی شدن ونتونستن خداوند بشناسن و همون چیزهایی رو که آموزش دیده بودند رو به منم آموزش دادن . و در این جا آرزو میکنم که اوضاع مدارس ایران بهبود پیدا کنه مدیران و معاونان و معلمین محترم به خودشون اجازه ندن که با روح 👻 و روان پاک بچه های بی گناه بازی کنن و به جای ایجاد این همه ترس و وحشت از خداوند در دل بچه ها یکمی دوستی با خداوند مهربان رو به اونا آموزش بدن شاید کمی اوضاع بچه ها در آینده بهتر بشه و از خداوند عزیزم میخوام که اونا رو هم به این مسیر زیبا هدایت کنه تا متوجه اشتباهات شون بشن وخداوند و اون طوری که شایسته است بشناسن ومن از خداوند طلب بخشش میکنم به خاطر اینکه در عالم بچگی و نوجوانی خومو به جای خداوند قضاوت کردم و البته میدونم که خداوند همون موقع هم منو بخشیده بود ومن خدای مهربان مو بعد از ازدواجم با تجربیاتی که در زندگی مشترک برام اتفاق افتاد و میوفته شناختم ومن کوله بار کناهانمو همون زمان گذاشتم کنار ودیگه به اونا فکر نکردم و با تغییر افکار من خدای من هم تغییر کرد و شد همون خدایی که در ذهن و افکار من نقش بسته. حالا دیگه خدای من زمین تا آسمون با خدایی که در بچگی به من معرفی کرده بودند فرق میکنه خدای من اونقدر رحمان و رحیمه، اونقدر بخشنده اس ، اونقدر در زندگیم منو سورپرایز میکنه که زبون من قاصر از شمردن نعمت هاشه ومن میدونم که خداوند هر لحظه که من صداش کنم و چیزی ازش بخوام درخواست منو میپذیره و من در تک تک لحظه های نفس کشیدنم شکر گذار نعمت های معبودم هستم ومن بنده خاص و دوست داشتنی خداوندم هستم و عاشقانه خدای عزیزمو میپرستم و هر لحظه اورا عبادت میکنم از روی عشق نه از روی ترس .
با تشکر از استاد گرامی که باعث میشن خدای عزیزم رو بیشتر و بهتر بشناسم اون طوری که شایسته خداوند عزیزمه.و از خداوند مهربانم سپاسگزارم که منو به این مسیر زیبا هدایت کرد. و با آرزوی بهترین ها برای همه دوستان.هم مسیرم
من شبنم زیبااا از امروز تاریخ ۱۴۰۰/2/16 تصمیم گرفتم که برای همه ی اشتباهاتم برای همه ی خطاهایم خودم و ببخشم و از خدای مهربان طلب عفو و بخشش کنم و ایمان داااارم که خدای مهربان بلافاصله درخواست من رو تایید میکنه و من از این لحظه بنده پاک و محبوب و مورد علاقه و دوست داشتنی خداوند هستم 🧡🧡🧡🧡
بنام خدای مهربانم❤️
سلام به استاد عطار روشن عزیزم و خانواده تناسب اندام🌺
✍️چه چیزی میتونه انسان رو از خدا دور کنه؟
جواب فقط یک چیز است ❌احساس گناه❌
یکی از فرکانس های مخرب برای انسان ها همین احساس گناه داشتن هستش که طبق قانون جهان هستی که میگه:
احساس بد = اتفاقات بد
احساس خوب= اتفافات خوب
ما هر چقد در این احساس گناه بمانیم اتفاقا بدتر از همین جنس وارد زندگیمون میکنیم.
و خیلی از مشکلات در زندگی ما انسان ها از همین جایی شروع میشه که خودمون و ارزش و مقام خودمون رو مثل پیامبران الهی نمیدانیم و میگیم نه اون که بنده خاص خدا بوده ما مثل اونا نمیتونیم باشیم ،نه اینگونه نیس تموم ما انسان ها به خداوند به یک اندازه نزدیکیم طبق این آیه قرآن :
وَإِذَا سَأَلَکَ عِبَادِی عَنِّی فَإِنِّی قَرِیبٌ ۖ أُجِیبُ دَعْوَهَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ ۖ فَلْیَسْتَجِیبُوا لِی وَلْیُؤْمِنُوا بِی لَعَلَّهُمْ یَرْشُدُونَ
هنگامی که بندگانم از تو درباره من بپرسند، [بگو:] یقیناً من نزدیکم، دعای دعا کننده را زمانی که مرا بخواند اجابت می کنم؛ پس باید دعوتم را بپذیرند و به من ایمان آورند، تا [به حقّ و حقیقت] راه یابند [و به مقصد اعلی برسند].
📌📌ما زمانی میتوانیم این احساس گناه رو از خودمون دور کنیم که برای این ذهن الگو بیاریم و با منطق و الگو این احساس گناه مخرب رو دور کنیم
✔️پس وقتی موسی (ع) با قتل نفس یکی از سربازان فرعون اینگونه به خداوند میگوید:
قَالَ رَبِّ إِنِّي ظَلَمْتُ نَفْسِي فَاغْفِرْ لِي فَغَفَرَ لَهُ ۚ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ
(آن‌گاه موسی) گفت: ای خدا، من بر خویش ستم کردم (که به این عمل خود را به فتنه فرعونیان انداختم) تو از من در گذر، خدا هم از او در گذشت که اوست بسیار آمرزنده و مهربان.
و خداوند او را می آمرزد و به مقام پیامبری میرسونه پس مارو هم از لجن زار گناه و بدتر ازون احساس گناه در میاره و بلند میکنه و به درجات بالا میرسونه ولی طبق درخواست خودمون این کارو انجام میده.
✔️ توبه نصوح که در قران خداوند در سوره تحریم ایه ۸ به طور واصخ میگه:
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا تُوبُوا إِلَى اللَّهِ تَوْبَةً نَصُوحًا عَسَىٰ رَبُّكُمْ أَنْ يُكَفِّرَ عَنْكُمْ سَيِّئَاتِكُمْ وَيُدْخِلَكُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ يَوْمَ لَا يُخْزِي اللَّهُ النَّبِيَّ وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ ۖ نُورُهُمْ يَسْعَىٰ بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَبِأَيْمَانِهِمْ يَقُولُونَ رَبَّنَا أَتْمِمْ لَنَا نُورَنَا وَاغْفِرْ لَنَا ۖ إِنَّكَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
ای مؤمنان، به درگاه خدا توبه نصوح (با خلوص و دوام) کنید، باشد که پروردگارتان گناهانتان را مستور گرداند و شما را در باغهای بهشتی که زیر درختانش نهرها جاری است داخل کند در آن روزی که خدا پیغمبر خود و گرویدگان به او را ذلیل نسازد (بلکه عزیز و سرفراز ابد گرداند، در آن روز) نور (ایمان و عبادت) آنها در پیش رو و سمت راست ایشان می‌رود (و راه بهشتشان می‌نماید) و در آن حال (به شوق و نشاط) گویند: پروردگارا، تو نور ما را به حد کمال رسان و ما را (به لطف و کرم خود) ببخش که البته تو بر هر چیز توانایی.
( برای اطلاعات بیشتر درباره توبه نصوح میتونید سرچ کنید)
✔️مهم ترین الگو برای ما اینه که خداوند ۲۵ بار از ریشه جُناح به معنای گناه در قرآن استفاده کرده که هر ۲۵ بار هم بدون لای نفی اومده و به طور واضح میگه که بر شما گناهی نیس 👌👌
و چند تا ایه رو اینجا میگم شما دوستان خودتون برید سرچ کنید؛
🌀بقره/۲۳۳
🌀مائده /۹۳
🌀بقره/۲۸۲
🌀بقره /۲۴۰
🌀بقره /۲۳۶
🌀بقره/ ۲۳۵
🌀بقره ۲۳۴
🌀بقره / ۲۳۰
🌀بقره /۲۲۹
🌀بقره /۱۹۸
🌀بقره / ۱۵۸
🌀نساء/۱۲۸
🌀نساء/ ۱۰۲
🌀نساء/۱۰۱
و من اصلا نمیدانم این گناهان کبیره و صغیره از کجا اومده ،اینا رو باور نکنید فقط به تواب بودن و رزاق بود خداوند فکر کنید و باورش کنید
من خودم در برابر خداوند اینگونه میبینم که :
خودم را انسانی
باارزش👌 پاک👌 زیبا👌 بی نظیر👌
گل سر سبد جهان هستی👌
مو مشکی جذاب خداوند😉👌
دوست داشتنی👌مهربان👌 صادق و راستگو👌
با شخصیت👌 مثل آب پاک و زلال و شفاف👌
رفیق دوست داشتنی خدا مثل ابراهیم خلیل اللّه👌
و….
باید نگاهت به خودت بیشتر ازین چیزایی که نوشتم باشه تا جهان در مقابلت کُرنش کنه ✌️
ای دوستان عزیزم ، جهان به آدمهای با اعتماد به نفس بها و ارزش میده و گوش به فرمانه پس خودتون رو ارزشمند بدانید .
من یه روزی خودمو بخشیدم با اینکه کلا نگاهم به گناه مثل بقیه افراد نبود که بگم الان کاری کردم خدا منو میندازه جهنم😂ولی در کل پارسال ابتدای ۹۹ خودمو بخشیدم و عاشق خودم شدم و از وقتی عاشق خودم شدم همه چیز این جهان باهام متفاوت تر شد و من لذت بیشتری بردم.
((یه نکته مهم رو بهتون بگم برای خودتون هر ماه اون روزی که عدد تولدتون هست هر ماه تو اون روز برای خودتون گُل بخرید تا به خودتون بگید که من چقد ارزشمندم و چقد دوست داشتنی ام و عاشقانه به اون گُل عشق بورزید🌺💐🌹🌷))
در آخر این کامنت رو با شعر بی نظیر (مرحوم قیصر امین پور به پایان میرسونم)
پیش از اینها فکر میکردم خدا
خانه ای دارد کنار ابر ها
مثل قصر پادشاه قصه ها
خشتی از الماس خشتی از طلا
پایه های برجش از عاج و بلور
بر سر تختی نشسته با غرور
ماه برق کوچکی از از تاج او
هر ستاره پولکی از تاج او
اطلس پیراهن او آسمان
نقش روی دامن او کهکشان
رعد و برق شب طنین خنده اش
سیل و طوفان نعره ی توفنده اش
دکمه ی پیراهن او آفتاب
برق تیر و خنجر او ماهتاب
هیچ کس از جای او آگاه نیست
هیچ کس را در حضورش راه نیست
پیش از اینها خاطرم دلگیر بود
از خدا در ذهنم این تصویربود
آن خدا بی رحم بود و خشمگین
خانه اش در آسمان دور از زمین
بود ،اما میان ما نبود
مهربان و ساده و زیبا نبود
در دل او دوستی جایی نداشت
مهربانی هیچ معنایی نداشت
هر چه میپرسیدم از خود از خدا
از زمین از اسمان از ابر ها
زود می گفتند این کار خداست
پرس و جو از کار او کاری خطاست
هر چه می پرسی جوابش آتش است
آب اگر خوردی جوابش آتش است
تا ببندی چشم کورت می کند
تا شدی نزدیک دورت میکند
کج گشودی دست ،سنگت می کند
کج نهادی پا ی لنگت می کند
تا خطا کردی عذابت می دهد
در میان آتش آبت می کند
با همین قصه دلم مشغول بود
خوابهایم خواب دیو و غول بود
خواب می دیدم که غرق آتشم
در دهان شعله های سرکشم
در دهان اژدهایی خشمگین
بر سرم باران گرز آتشین
محو می شد نعره هایم بی صدا
در طنین خنده ی خشم خدا
نیت من در نماز ودر دعا
ترس بود و وحشت از خشم خدا
هر چه می کردم همه از ترس بود
مثل از بر کردن یک درس بود
مثل تمرین حساب و هندسه
مثل تنبیه مدیر مدرسه
تلخ مثل خنده ای بی حوصله
سخت مثل حل صد ها مسئله
مثل تکلیف ریاضی سخت بود
مثل صرف فعل ماضی سخت بود
تا که یک شب دست در دست پدر
راه افتادیم به قصد یک سفر
در میان راه در یک روستا
خانه ای دیدیم خوب و آشنا
زود پرسیدم پدر اینجا کجاست
گفت اینجا خانه ی خوب خداست
گفت اینجا می شود یک لحظه ماند
گوشه ای خلوت نمازی ساده خواند
با وضویی دست ورویی تازه کرد
گفتمش پس آن خدای خشمگین
خانه اش اینجاست ؟اینجا در زمین؟
گفت :آری خانه ی او بی ریاست
فرشهایش از گلیم و بوریاست
مهربان و ساده و بی کینه است
مثل نوری در دل آیینه است
عادت او نیست خشم و دشمنی
نام او نور و نشانش روشنی
خشم نامی از نشانی های اوست
حالتی از مهربانی های اوست
قهر او از آشتی شیرینتر است
مثل قهر مهربان مادر است
دوستی را دوست معنی می دهد
قهر هم با دوست معنی می دهد
هیچ کس با دشمن خود قهر نیست
قهری او هم نشان دوستی ست
تازه فهمیدم خدایم این خداست
این خدای مهربان و آشناست
دوستی از من به من نزدیکتر
از رگ گردن به من نزدیکتر
آن خدای پیش از این را باد برد
نام او راهم دلم از یاد برد
آن خدا مثل خیال و خواب بود
چون حبابی نقش روی آب بود
می توانم بعد از این با این خدا
دوست باشم دوست ،پاک و بی ریا
می توان با این خدا پرواز کرد
سفره ی دل را برایش باز کرد
می توان در بارهی گل حرف زد
صاف و ساده مثل بلبل حرف زد
چکه چکه مثل باران راز گفت
با دو قطره صد هزاران راز گفت
می توان با او صمیمی حرف زد
مثل یاران قدیمی حرف زد
می توان تصنیفی از پرواز خواند
با الفبای سکوت آواز خواند
می توان مثل علف ها حرف زد
با زبانی بی الفبا حرف زد
می توان در باره ی هر چیز گفت
می توان شعری خیال انگیز گفت
مثل این شعر روان و آشنا
پیش از اینها فکر می کردم خدا
سلام
منم احساس گناه کار بودن میکردم ولی نه به خاطر نماز نخوندن و و بی حجابی و این چیزا راستش من احساس گناه میکردم چون من خیلی تنبلم و وقتمو خیلی هدر میدم و اینا باعث شدن که من نتونم توانایی ها و استعداد های خودمو شکوفا کنم من همیشه به خودم سرکوفت میزدم و پر از احساس گناه و حسرت بودم. همیشه خودمو گناه کار میدونستم که نتونستم اون چیزی که همیشه دوست داشتم باشم رو عیان و بیان کنم. و همینم باعث شده بود که من احساس کنم از خدا خیلی دورم و خدا منو دوست نداره چون خودم هم خودمو دوست نداشتم اما با افتادن توی این مسیر و آشنا شدن با این قوانین الهی الان میدونم که احساس گناهکار بودن هیچ فایده ای برای من نداره و باعث میشه من احساس بد بیشتری به جهان کائنات بدم و کائنات هم در ازاش احساس بد رو در زندگیم بیشتر کنه اما من میخوام این چرخه ی مرگ رو تموم کنم من از امروز به بعد مخلوق توانا و زیبا و عالی خداوندم هستم و همه ی انسان ها از دیدن من و توانایی های من شگفت زده میشوند . از خدا ممنونم که در این مسیر بهم یاری میرسونه و کمک میکنه عادت های بد و مخربم رو ترک کنم و زندگی با طعم خودش رو تا آخر عمرم تجربه کنم.
سپاس سپاس سپاس
ازتون ممنونم استاد و از تمام دوستانم در این سایت
سلام از کودکی همیشه با خدا ی خودم حرف می زدم باهاش درد دل می کردم من از کودکی تنها بودم رابطی خوبی با مادرم نداشتم بیشتر با بابام دوست بودم منو درک می کرد مادرم با پسر ها بهتر بود چون مادرم خودش بدون مادر بزرگ‌شده ومحبت ندیده بود وبلد نبود وبیشتر دوست داره خودش مطرح بهشه وهمین باعث شد بیشتر با خدا حرف می زدم و مشکلات براش می گفتم واین ادامه داشت چند سال پیش یهوتصمیم گرفتم همه چیز به اختیار خدا گذاشتم به خدا خودم گفتم هر چی دلت میخواد بهم بده ودیگه خواسته هایم بهت نمی گیم دیگه خسته شدم خودم تسلیم خدا کردم بهش گفتم (راضیم به رضای خودت دادی دادی ندادیم ندادی ) وتا امشب استاد تو فایل اولی گفت باید از خدا خواست تا خدا شما را اجابت کنه ونیازها براوروه کنه، امشب پاسی از نیم گذشته از خدا بزرگ می خوام واشتباه بزرگم بگذره منو مورد عفو الهی قرار بده ودعا ها براورده کنه اونا که بین منو خودش .
سلام دوست عزیز
هیچ اشتباهی بزرگتر از عفو بخشش الهی نیست که خدا از پس بخشیدنش بر نیاد
سلام
خدا از بچگی تو ذهن من همه کاره بوده و هیچ کاره
از اسم و قدرت خدا برای ترسوندنم ازم سواستفاده ها شد
خدا همیشه اهرم فشار و ترس آوری برام بود
شروع قرآن که به نام خداوند بخشنده مهربان هست برام هیچ احساس مهربانی به همراه نداشت
من همیشه برای شناخت خدا سردرگم هستم
اینکه اول فایل گفتین بیاین تکلیف خودتونو با شناختی که از خدا دارین روشن کنید خیل برام جای فکر داره
من همیشه از خدا همه چیز خواستم ولی به همش نرسیدم
خدا برام اینجوری معرفی شده بود که اون میدونه من چی میخوام اون صلاح میدونه من چی بخورم کجا برم چیکار کنم
خب منم همیشه معطل بودم ببینم خدا قراره چه برنامه ای برام داشته باشه
این طرز تربیت در مورد خدا خیلی منو عقب انداخت
روحم همیشه دنبال کارایی بوده که به قوله جامعه خدا خوشش نمیاد
من عاشق آواز خوندن و رقصیدن و بازیگری بودم و چنان محکوم به بی بندوباری می شدم و چنان سرزنش می شدم و مورد بی احترامی قرار می گرفتم که عمدا خودمو از اون علاقه ها دور کردم
همیشه تو رویاهام دنبال زندگی هستم که بدون قضاوت اطرافیان زندگی کنم
آزاد آزاد باشم
دلم می خواد جایی برم که هیچکسی منو نشناسه تا بتونم اونجور که میخوام زندگی کنم
میدونم که خدا منو آزاد خلق کرده ولی من احساس آزادی نمی کنم و خیلی مراقبم که مورد توبیخ اطرافیان قرار نگیرم
چون از فعالیت کردن لذت می برم کاری رو انتخاب کردم که هم یه کاری کرده باشم هم به اصطلاح بقیه خدا خوشش بیاد
کار طراحی پارچه رو انجام میدم ولی میبینم که باهاش صددرصد نیستم
یه جورایی دارم باهاش کنار میام
ولی همیسشه کمک خدارو میخوام
کج فهمی درباره خدا خیلی به من ضربه زده
دلم می خواد مثل بچه ای که ظرف غذارو جلوش میزارن و اون هر جور که دلش می خواد حتی با کثیف کاری غذاشو می خوره ، زندگیم هر جور دلم می خواد تو دستام باشه
مهاجرت کنم، چون خدا بی مرزه، کارا و فعالیت هایی که دلم می خواد داشته باشم چون ذات خدا آزادیه، دوستای جدید و پرانرژی داشته باشم و کلی برنامه ی دیگه
من خیلی دنبال احساس درست به خدا هستم
میدونم که با منه
من اینو می فهمم
راستش من از خدایی که اطرافیان و جامعه برام ساخته خیلی وقته که خسته شدم
و راستش بدون اون خدا خیلی زندگیم راحت تره
خدای مورد انتخاب من خدایی هم که همه کارو برام ساده و دلپذیر می کنه
خدایی که علاقه های منو میشناسه و میدونه چطور باید بهشون برسم و منو هدایت می کنه
خدایی که حتی کمکم میکنه و نشونم میده که چه موانعی رو باید از سر راه ذهنم بردارم
بنام خدای آسمانها و زمین
خدایا من تا به حال فکر میکردم به خاطر اشتباهات گذشته ام خیلی ازت دورم چون آدم گناهکاری هستم هیچ وقت منو نخواهی بخشید چون که حرفهایی که در کودکی در کتابها خوانده بودم شنیده بودم که اگر این کارو بکنی خدا ناراحت میشه این و بکنی برات تو دفتر اعمال نوشته میشه به این میگن نامه اعمال میزارن تو دست چپ و میری جهنم خلاصه خدا را خیلی سخت گیر کرده بودند و من طبق این گفته ها خودم را یکسره تو جهنم می دیدم چون من نه،روزه گرفتم نه خوب نماز،خوندم غیبت کردم و خیلی کارهای دیگه اصلا روم نمیشد خوبه کنم گفتم حالا توبه کنم که چی که خدا منو ببخشه یعنی چی مگه الکیه من برا خدا کاری نکردم که بخواد منو ببخشه.گاهی دعا میکردم با خدا رازو نیاز،میکردم کارهایی که به نظرم خوب بود انجام میدادم اما باز ته دلم یه چیز،دیگه بود می گفتم من انسان گناهکاری هستم گناه کبیره کردم چه انتظار دارم خدا منو ببخشه من یه انسان جهنمی هستم .اما الان همه چیز فرق کرده با گوش دادن به این فایل من آن کوله بار گناهانم را که سالهاعذاب میداد سالها منو از،خدا دور کرده بود و باعث شده،بود من به واسطه حرف دیگران خودم را بنده خدا ندونم و قضاوتها که در مورد خدا نکردم که منو دوست نداره محلم نمیزاره چون زیاد گناه کردم رهایش کردم این کوله بار را و توبه کردم خودمو بخشیدم خدا هم منو بخشید و،الان بنده ی محبوب و،دوست داشتنی خدا هستم و میدانم خدا منو دوست داره و همیشه خدا را اطرافم مثل یه نور احساس میکنم خدایا ضد هزار مرتبه شکر که منو خودت به این سایت آشنا کردی غیر از،این چیز دیگه ای نیست .
به نام خداوندی که جهان رو به زیبایی افرید تا من در ان به تجربه های شیرین دست پیدا کنم .
چقدر دور بودن به خاطر حرفهایی که سالها در ذهن خودم گنجاندم چقدر از وجود خودم دور شدم چقدر از خدایی که لحظه لحظه با من حرف میزنه تا دنیارو برای من زیباتر کنه دور دور بودم .
از بچگی همیشه میگفتن اگه نماز نخونی اگه روزه نگیری اگه گناه کنی خدا نمیبخشدت و همیشه به خاطر گناهانت عذاب میبینی .چقدر بار روی دوشم سبک شد از وقتی خدایی رو شناختم که این دنیارو برای لذت من خلق کرد .
همیشه هر وقت گناهی میکردم منتظر یک اتفاق بودم تا من جزای گناه خود را ببینم و چقدر الان دنیای متفاوتی دارم که خدای خودم را شناختم و فهمیدم او نگفته من را میبخشد.و خیلی خوشحالم که از وقتی خدای خود را شناختم فهمیدم مسول تمام اتفاقات زندگیم خودم هستم و هیچ سرنوشتی رو خدا برای من رقم نزده است و من باید دنیای خودم را بسازم.هر دنیایی را که دوست داشته باشم.
سالها دوست داشتم نزدیکی تورا احساس کنم سالها فکر میکردم فاصله من و تو از زمین تا اسمانه اما الان که حست میکنم بهترین احساس رو دارم .هر وقت غم کوچکی به دلم میاد حس داشتن تو منو از این حال و هوای غم بیرون میاره و امیدهایی در دلم جوانه میزنه.
خدای عزیزم مرسی که در قلبم هستی و معذرت میخام که این سالها ازت دور بودم به خاطر گناهانم و به خاطر بی عدالت دونستن تو .الان که میدونم تو بهترین عدالت رو در حق بندگانت داری خیلی خیلی ازت ممنونم و دلم میخاد و از تو میخاااااام تمام کسانی که در بدبختی و ناامیدی زندگی میکنن به این راه زیبا و شناخت خودت هدایت کنی تا باتو و خودشون اشتی کنن و تمام دنیا و جهانشون تغییر کنه.
خدایاااا به خاطر تمام گناهانی که کردم و تورو خیلی سرسخت میدونستم طلب عفو میکنم و میخااام همیشه و در همه حال منو به حال خودم رها نکنی حتی وقتهایی که پای شیطان سرکش در میانه.میخام اونقدر صداتو پرنگ بشنوم که شیطان برام جایگاهی نداشته باشه.
خدایااااا منو ببخش و من ایمان دارم که تو بخشنده دانایی…..
سلام و خدا قوت استاد بزرگوار و دوستان خوبم..من خیلی خداوند مهربان و دوست دارم اون خیلی ب من نزدیکه خیلی کمکم میکنه منم اونو بهترین دوست خودم میدونم هر کجا کمکی خواستم حواس منو داشته و تنهام نذاشته با این حال وقتی یه جا مشکلی پیدا میکنم شیطون میاد و میگه حالا دیدی مدام تو گوشم میخونه نفوذ بد میزنه ولی باز من توکل میکنم ب الله متعال ..منم هر کی اذیتم کنه قلبم و بشکنه فقط میگم خدایا ب تو واگذارش میکنم و تمام میگم تو خودت کمکم کن منو هیج وقت تنها نزار ک نمیتونم بالا و همیشه و در همه حال کمکم کرده الان یه حس بسیار خوبی دارم احساس سبکی .
سلام وقت بخیر،همین الان تکالیف این جلسه رو انجام دادم و چیزی حدود ۶ صفحه فقط نوشتم.نه فقط خودم رو تمام انسانهایی که فکر میکردم تاثیر منفی در زندگی من داشتن هم بخشیدم و رها کردم .مدتهاست متوجه شدم هیچکس نمیتونه به من اسیب بزنه اما قلبا هنوز از ادم ها دلخور میشم چون بقول شما به حرفم جامع عمل نپوشیدم و قلبا بهش ایمان ندارم اما امشب رهاشون کردم .چیزهایی رو نوشتم که سالهاست درموردشون با هیچ کسی صحبت نکردم همه رو خط زدم و در نهایت از خدا طلب بخشش کردم و خودم رو بهش سپردم و فردا یک روز جدید با احساس جدیدِ برای من.احساسم وصف نشدنیه
فقط میتونم ازتون تشکر کن.واقعا سبک شدم🙏
سالهای سال خدا به جای آرامش و امنیت خاطر و دلیل و امیدی برای تحمل سختی ها و با اطمینان رو به جلو رفتن، فقط دلیلی برای سرزنش و ترس و نگرانی و احساس گناه بوده که اگه به بزرگترا احترام نمیذاری خدا میزنه تو سرت. اگه شیر ابو باز میذاری خدا قهرش میگیره اگه به خودت برسی و زیبا و آراسته باشی نه حتی هنجار شکن گناه داره مردمو دچار گناه میکنی و….اه خدای عزیزم که چقدرررررر فرق داری با چیزی که همه میگن. من حس عذاب وجدان از گناه ندارم شاید بزرگترین گناه من نا امیدی بوده ناامیدی وترس که انگار‌مادر‌همه گناه ها و‌ناکامی هاست. ولی تلقین های منفی دیگران از کودکی‌تا حالا شده دلیل نالایق دونستن خودم‌برای‌هررررررر اتفاق خوب کوچیک‌و‌بزرگی‌برای من وخودم هر‌روز و لحظه ناخوداگاه به این تصورات دامن میزدم.به حسی یه ندایی از درون‌منو نا لایق و بی عرضه میدونه و هر‌وقت میخوام قدم‌بردارم‌برای‌کاری‌که میدونم از پسش برمیام شیطان دورنم نجوای درونم میگه نه تو‌لیاقت این چیزا رو‌نداری صدای والدینم‌تکرار میشه که نه تو که نمیتونی بقیه رو ببین‌تو‌هیچی‌نمیشی و…. رها شون میکنم خیلییی‌سنگینن اونقدر که به گلوم فشار بغض میارن و پاهام سست شده زیر سنگینی شون و نمیتونم حتی‌تکون بخورم. امروز بیست دیماه نود ونه آخرین زمستان قرن این کوله‌بار زشت بد بو و کثیف و سنگین و‌بدرد نخور رو میذارم‌زمین. خدای عزیز بی‌نیاز من، از اینکه منو به اینجا‌هدایت کردی ازت ممنونم‌و‌میخوام در ادامه مسیر زندگی‌ام به این فکر کنم که تو خیلی دوستم داری و ازم دلخور میشی‌اگه ناامید شم یا خودمو‌‌باور نداشته باشم‌این‌تنها گناه در نظر‌منه و میدونم کمی‌زمان میخواد ولی میخوام به رفتارم‌اگاه باشم‌و رفتار و کردارم سراسر شایستگی و لیاقت رو نشون بده و ایمان به اینکه من بنده عزیز تو هستم و تو همییییشه هوامو داشتی و داری. از نا امیدی از اهمیت دادن به غیر از توبه روح پر‌ارامش تو پناه میبرم من بخشی‌از روح تو و لایق و شایسته بهتریییییییین‌ها هستم چون تو و لطف و بخشش تو خییییلی از گناهان و اشتباهات من‌بزرگتره. دوست دارم خدای خوش‌قول‌من
سلام
من همیشه به خدا میگفتم چرا من مثل بقیه لاغر نیستم؟ چرامثله بقیه بچه های هم سنم نمیتونم دوست پیدا کنم؟ چرا من باید کسی باشم که به خاطر چاقی مسخره میشه ، لباس گیرش نمیاد همش چرا چرا چرا…. تا اینکه همون خدایی که فکر میکردم هیچ کاری ازش برنمیاد و منو به حال خودم گذاشته ، این سایتو در بدترین شرایط روحی جلوی روم گذاشت و اونجا بود که یه لحظه از بیرون به ماجرا نگاه کردم و به خودم گفتم: چرا من نه؟! دقیقا بر عکس شده بودم، وسط اون همه گله شکایت و احساس پوچی و بدبختی و چاقی بودم که یهوووو چاقیم تبدیل شد به دلیل سپاسگزاریم:) دیگه نگفتم خدایا چرا منو با این بدن آفریدی ، میگم ممنون که منو با این بدن آفریدی تا فرصت پاکسازی چاقی و هر عامل محدود کننده ی دیگه ای رو داشته باشم. و به این نتیجه رسیدم که اگه لاغر باشی دلیل نمیشه خوشبخت هم باشی چون هزاران لاغرو دور و برم میدیدم که انقدر مشکل دارن که حتی فرصت نمیکنن خودشونو توی آینه ببینن و به خودشون لبخند بزنن و بگن خدایا ممنون که من متناسبم. ولی من همین الان با همین وزنی که الان دارم میتونم با وجود هزاران چیزی که ذهنمو مشغول کرده برم جلوی آینه و به خدا بگم ممنون که منو تو این مسیر قرار دادی که اگه میخوام متناسب بشم از بهترین راهش بشم، اگه میخوام تو زندگی شاد باشم راه درستشو یاد بگیرم و از همه مهم تر برم جلوی آینه و به خاطر چاق بودن و فرصت تولد دوباره با متناسب شدن از خدا تشکر کنم.
خب حالا میرم سراغ احساسم نسبت به خدا در گذشته:
من احساس میکردم هیچ چیزی به اسم خدای توانا وجود نداره احساس میکردم خدا مزخرف ترین باوریه که یه انسان میتونه داشته باشه و کسایی که بهش اعتقاد دارن فقط دارن خودشونو سرگرم میکنن تا از بقیه مشکلاشون فرار کنن. من نمیدونستم که این احساسو نسبت به خدا داشتم و همین امروز صبح به این نتیجه رسیدم که من قبلا همچین دیدی به خدا داشتم چون اونروز هرچی من ومریم تو کویر نشستیم و داد میزدیم و به خدا میگفتیم اگه راست میگی اون پلاستیکه رو تکون بده و خدا هم حتما نشسته بود و به ما میخندید ، فک میکردم این خدائه که هیچ قدرتی نداره و نمیتونه کاری کنه که من توی کلاس بسکتبال گل بزنم ، فک میکردم خدائه که توانایی اینو نداره که منو لاغر کنه ولی الان که نسبت به گذشتم آگاه تر شدم فهمیدم من این دید رو نسبت به خودم داشتم. من بودم که احساس ناتوانی و دست و پا چلفتی میکردم ، من بودم که احساس میکردم مفید نیستم و همه ی اینا رو داشتم روی خدا برون فکنی میکردم. همیشه هم حس بدیه که بهش فکر کنی و هیچ وقت یادم نبود که باید از خدا معذرت خواهی کنم که همچین فکری راجب به خودم و خودش میکردم و فکر کنم الان فرصت مناسبیه: خب خدا من مسئولیت فکرای اشتباهی که درباره تو و خودم داشتم رو قبول میکنم و از ته ته قلبم ازت میخوام منو ببخشی که این فکرا و باورای محدود کننده رو داشتم و فرصت اینکه توی بغلت احساس خوبی داشته باشم رو از خودم دریغ کردم و همچنین میدونم که تو خدایی و همین الان منو بخشیدی بهت قول میدم دیگه هیچ کس و هیچ چیزو مقصر ندونم و تمام تلاشمو بکنم که تو از دیدن و رشد کردن من لذت ببری گرچه همین الان هم از اینکه منو آفریدی خوشحالی و به خودت افتخار میکنی… اما من قول میدم بیشتر مایه ی افتخات بشم. ازت برای همه ی نعمت هات و چیزایی که بهم دادی سپاس گزارم و قدرشونو میدونم
دوست دارم
ممنون استاد ، ممنون خود من ، و ممنون از هر کسی که داره از این سایت نهایت لذتو میبره
باسلام
جلسه سوم از فایل اموزشیه زندگی با طعم خدارو چند بارگوش کردم،مثل دیگرفایلهاتون بسیار بردل می نشست وحقایق مطالبی رو که برای همه وجود داره رابیان کردید.
باگوش دادنشون هم دلتنگ شدم وهم خوشحال.
دلتنگ ازگذران عمرم که میشد بهتر بگذره وخوشحال از اینکه خداروشکرکه از همین الان هم میتوانم هرچه از عمرم را باقی مانده را درست تر استفاده کنم.
همه نظرات ودل نوشته های شرکت کنندگان دوره را خوندم .جالب اینجا بودکه تقریبا همه ازعملکرد نادرست ونافرمانیهاوکوتاهی کردن از فرامین خدا از قبیل نماز وروزه وحجاب وغیبت و……واثر اموزشهای غلط ازدیگران درزندگیشان ،دربرابر خدا احساس گناه داشته وطلب بخشش میکردندوخودوخدا را میبخشیدندبرای همهء کم و کاستیهایی که می پنداشتند ازطرف خود ویا ازطرف خدا بوده است وتعداد کمی هم نوشته بودند که حرف خدارو گوش کردندودرجهت انسانیت قدم برداشته وخدارا دوست دارند ولی دچار مشکلاتی درزندگی شده بودند وگله مند از خدا که چرا وچرا اینطور شده انها که خوب بودند.
من هم جزء دسته دوم هستم که نمازو روزه وحجاب و….رارعایت کردم ودرطول عمر هرزمانی که کسی کمکی خواسته درتوانم هرچه بوده سعی در رفع مشکلش داشتم ،سعی کردم مثل چتر باشم که دیگران بررویش ببارند ،در خونمون بروی همه باز بود، باحقوق کارمندیمون هم زیاد مهمانداریهای مفصل داشتیم وهم خوب میخوردیم ومیپوشیدیم و میگشتیم وسفر میکردیم . درامدمان برکت ورزق فراوان داشت که خودمان تعجب میکردیم.
دروغ ودورنگی وتوداری وحقه بازی درخونمون جایی نداشت واعتماد ،راستی وراستگویی،صداقت ودرستی درزندگی شخصی و اموزش وتربیت فرزندان درزندگیمون حرف اول رومیزد.درخانواده وفامیل زبانزد ومورد مثله همه بودیم
همه ازما میپرسیدن رمز ارامش وشادی وموفقیت وباهم بودن وبرکت زندگیتان چیست .
درمقابل این همه خوبی وانسان بودنمان اکثر موقع ها رفتارهاوبرخوردهای نادرست وضربه ها وضررهای زیادی دیدیم .وهمیشه میگفتم اشکا ل نداره خدا ناظر وحاضره خودش میبینه وجایی که لازم داریم جبران میکنه.
از برخوردهای نامناسب افراد در مقابل خوبیهامون دیگه به جایی رسیدم که تصمیم گرفتم به کسی بدی نکنم اما دیگر خوبی هم نکنم وبرای اینکه در اخرت مدیون کسانیکه درحقم خوبی کرده بودن نباشم ،خوبیهایشان راجبران می کردم ونه برای رضای خدا.
همین طرز فکرم باعث شد مسیر زندگیم عوض بشه ودر سرنوشت عزیزانم به بدی موثر باشه.
افکار بدی رو که تصمیم گرفته بودم ازاین به بعد به انها عمل کنم شروع به انجام دادنشان کردم .ضربه بدی خوردم وخیلی ضرر کردم ومشکل بزرگی که در اینده زندگی فرزندانم موثربود پیش اومد انها خیلی خوب بودند .فکر میکردم خدا عالیترین وبهترین ها رو بهشون درهمه زمینه میده وکمکم میکنه اما خدا نگاهم نکرد.خیلی از خدا زده شدم حدود ده سال اززندگی دست شستم وافسرده شدم.
ازخدا گله داشتم که چرا با این همه خوبی کردن به همه وسعی درانسان بودنمون کمکم نکرد .اما بیشتر از خودم گله مند وناراحت بودم وخودم را نمی بخشیدم که چرا برای همه ودرهمه مواقع درست عمل کردنم اما موقع ثمر عزیزانم تصمیم گرفتم خوب نباشم وعقوبت تصمیم وعملکرد بد وغرور وخودخواهی مرا چراخودم پس ندادم .
خدا همیشه در زندگیم به موقع حضور داشت وشاید الطاف وبرکاتش بعلت همون گذشت وصبوری وخوبی بود که برای همه داشتیم واین نعمت خدادادی بزرگ راندیدم.اگر ازدست کسی ناراحت میشدم وجوابش رانمیدادم ولی بعد درموردش حرف میزدم این خودش غیبت بود ،تحلیل رفتار دیگران با فکر خودم خودش سوء ظن بود که ریشه اصلی اتفاقاتی بود که برایم پیش امده می بود .خیلی ازاشتباهات وتصمیماتم براثر اموخته های غلطی بود که یادگرفته بودم ومتاسفانه اثربد مستقیم انرا درطی سالها درزندگیم دیده بودم.بیشتر از خودم ناراحت بودم وخودم را نمی بخشیدم که چرا به بیراهه رفتم .
همین اتفاقات وتکرار ومرور انها باعث فاصله من با خدا شد که منکه ضررم به دیگران وخودم رسیده چطور سرم را بالا ببرم وبا خدا حرف بزنم.
سالها عذاب وجدان رهایم نمیکرد وافسردگی ودست از زندگی شستن که اثر بدتری روی همسر وفرزندانم داشت حاصل اشتباهاتم شده بود وازدست دادن امید به خدا واینده بهتر وتغییر شرایط رابدنبال داشت . داشتن احساس گناه برای اشتباهاتی از قبیل:نبخشیدن ادمهایی که به من بد کرده بودند وباعث خبیث وبد بودنم شدن ،داشتن گناه سوء ظن ،دادن احساس ناامیدی وناراحتی به دیگران بدون اینکه بخواهم ،داشتن توقع بالا وبیجا ازدیگران ،ندیدن نعمتها والطاف خداوند ،ندیدن لطف ومحبت دیگران درحقم ، داشتن افکار نادرست ،تصمیم گیری بجای فرزندانم ،رنج بردن از تبعیض قائل شدن خانواده ها ،موثر بودن در ازبین رفتن اعتماد به نفس وموفقیت خودم وعزیزانم ،مرور خاطرات بد ودردناک گذشته ،مرتب سرزنش کردن خودم واطرافیانم .
ولی دوباره لطف خداشامل حالم شدکه بتوانم خود راببخشم واز خدا طلب بخشش کنم خدای مهربانی که منتظر بنده گنهکارش است تادربزند وبا اوحرف بزند خدایی که از مادر مهربانتر است خدایی که همه چیز رابرای ارامش واسایش وشادی وخوب زندگی کردن بندگانش افریده.
من امروز ۴ دیماه ۹۹ از خدای مهربانم طلب عفو میکنم بخاطر اشتباهاتی که درگذشته داشتم ومن امروزاگاه شدم که رفتارم نادرست واشتباه بوده وبه دیگران ضرر زدم وموجب ناراحتی خودودیگران شدم وتصمیم گرفتم از امروز این اشتباهات را تکرار نکنم وایمان واطمینان دارم که خدا مرا میبخشد وخدای مهربان بلا فاصله درخواستم راتایید میکندومن ازاین لحظه بنده پاک ومحبوب خدا هستم بینهایت از خدا ی مهربون بنده نواز متشکرم که باز هم ذات رحمان ورحیمی اش شامل حالم شد واز طریق وسیله اش شما استادگرامی باعث اشتی وارتباط مناسب دوباره ام با خداشد.
از شما استاد گرامی بسیار سپاسگزارم که عاشقانه وخالصانه وسیله ارتباط واشتی ما باخودمان وخدایمان میشوید.برایتان سلامت وسعادت وموفقیت روز افزونتان را از خدا خواستارم.
با سلام خدمت همگی
امروز برای چندمین بار این فایل گوش کردم وخیلی لذت بردم پر شدم از کلی سوال وهی اومدم از استاد بپرسم هی اومدم اینجا بنویسم نشد وپاکش کردم اصن انگار خدا امروز جواب سوالای منو میداد خیلی احساس خوبی بود با خودم درگیر بودم که مگه میشه فلان خطا رو خدا ببخشه هنوز ادامه داره ومگه میشه منکه نماز وروزه نمیخونم ونمیگیرم از این به بعدشم نمیگیرم مگه میشه آخه توبه عملی به حساب بیاد خدا جوابمو میداد میگفت بنده من اصن کی گفته باید هر روز نماز بخونی تا بنده من بشی کی گفته باید روزه بگیری تا محبوب دل من بشی کی گفته کاری که ادامش دست تو نیست وبه خودت قول دادی دیگه انجامش نمیدی دلیل برای خطا کار بودن تو اصن حجاب چه ربطی به دوست داشتنی بودن تو داره درقلب من تو وجود منی تو عشق منی اگه نبودی که پاره وجودمو در جسمت نمیگذاشتم اگه بدونی چقدر فوق العاده ای دیگه ناراحت نیستی بگو میخوای پاک باشی وپاک بمونی برام کافیه اون لحظه به خدا گفتم خدایا منو ببخش برای همه خطا های قبلم میخواد وجودم پاک بشه وپاک بمونه میخوام عزیز دلت بشم جوری که صدات که کردم خداجونم من فلان خواسته رو دارم بگی جانم این قدر محبوبت بشم بعد گفتم خدایا من کاری ندارم بقیه من رو خطا کار ببینن فقط میخوام بگم تو برام مهمی چون عاشقتم من هر روز شکر گذاری میکنم بابت همه نعمت هات ودیدن من وبهتر کردن زندگیم خدایا کاری رو که احساس خوبی بهش ندارم انجام نمیدم ومطمئنم تو درک میکنی حالا احساس سبکی میکنم خداجونم دیگه اسمت خداجونمی نه اون خدای بداخلاق وترسناک بلکه خداجونم خودمی اون خدای مهربونی که هر چی ازت بخوام بهم میدی دیشب خواب جالبی دیدم تو خواب داشتم بهت میگفتم ۱۰ ملیون پول بهمون بده تا عید برام بفرست بعد گفتم اگه ۱۰ ملیون پول بفرسته بازم بعد دادن بدهی ها پولی برامون نمیمونه لطفا ۲۰ میلیون برامون بفرست بعد به خودم گفتم چه خبره اره خدا هم فرستاد بعد یه لحظه به خودم اومدم گفتم این چه طرز حرف زدن مگه برای خدا کاری داره ایمان داری که میتونه ۱۰ میلیون برات بفرسته پس ۲۰ میلیونم میتونه برات بفرسته وام بلا عوض وکلی خوشحال شدم واز خواب بیدار شدم دیدم داره ایمانم بهت قوی تر میشه دارم باور میکنم که هر چی ازت بخوام شدنی خدایا بیست میلیون میخوام که پول دستمون بیاد ممنونم عاشقتم خیلی خوشحالم که تو خدای منی اصن چی کار دارم چطور وچه وقت به دستم میرسه این پول فقط ایمان دارم که میشه چون تو خدای منی ومیدونم که خیلی زود به دستمون میرسه چقدر خوبه چقدر فوق العادست که یک عاشق قدرتمند داشته باشی که هر چی بخوای بگه فقط اشاره کن برات فراهم میکنم عزیزم 🥰🥰🥰😍😍😍🤩🤩🤩🥰🥰🥰😍😍من از این لحظه دیگه خطایی ندارم و رهاش میکنم ودور میریزم هر چی بود حالا سفید سفید روحم ومیدرخشه من مثل الماس میدرخشم وبه همه خواسته هام میرسم😊😍
من خودم را بخشیدم و ایمان دارم که خداوند درخواست من را پذیرفته و من را به عنوان بنده خوبش مورد نظر قرار می دهد. من انسان پاکی هستم چون خدایم پاک هست و من را پاک کرده از تمام گناهان از تمام تیرگی ها من با خدایم ارتباط نزدیکی دارم او را هر لحظه احساس می کنم و وجودش را در کنارم می بینم خدای خوبم تو خیلی زیبا هستی خیلی خدای من می خواهم مرا همچنان در آغوش خود قرار بده من خودمو پاک و بنده خوبی می دانم چون خدایم مراقب من هست چون خدام خوبه من نزویک خدام هستم همینجا کنارمه من هیچ فاصله ای با خدام ندارم فاصله هام برداشته شده پرده ها برداشته شده و من خودمو تو بغل خدا احساس می کنم از نماز خواندنم بی نهایت لذت می برم دیروز من خواستم نماز بخوانم قبلش کلی پاهام درد می کرد چون خیلی فعالیت داشتم ولی وقتی رو سجاده ایستادم خیلی سرحال بودم اصلا احساس خستگی نداشتم این یعنی خدا مرا پذیش در آغوش گرمش پذیرفته و حس من به من راست گفته خدایا ممنونتم منتظرم که برای نماز صبح بیدارم کنی و با لذت بلند شوم و نمازم را بخوانم ممنونتم خدای من . من اول راه عشق تو هستم یک قدم آمدم و می دانم تو با ۱۰ قدم پاسخگویم خواهی بود خدایا دوستت دارم
بسم الله الرحمن ورحیم
به نام خداوند بخشایشگر ومهربان
اولین آیه در قرآن مجید که به ما یاد آوری میکنه خدا رحمان ورحیم است
من همیشه از کودکی تا به الان که ۵۸ سال از سنم میگذره هیچ وقت به یاد ندارم که از خدا دور بوده ام بلکه بلعکس همیشه خدا را در وجودم احساس کردم خیلی از جاها معجزه خدا را تو زندگی ام دیدم وهمین بیشتر به من ثابت میکرد خدا کنارمه وتنهام نمیزاره هرچی از خدا خواستم گفتم خدایا من اینو میخوام باید بهم بدی وخدا را شاهد مبگیرم که آن خواسته را بهم داده ومن از ته دلم سپاسگذار خدا هستم درباره گناه مگه میشه انسان باشی وگناه نکنی حالا چه صغیرش چه کبیرش ما که قدیس نیستیم انسانیم وانسان به گفته خود خداوند جایزالخطاست ولی خدای رحمان ورحیم در توبه را برامون باز گذاشته وگفته اگر هزار بار گناه هم کردی باز ا یعنی قفط کافیه بگی خدایا منو ببخش متاسفم تکرار نمیکنم متشکرم دوستت دارم همین برای خدا کافیه که به حرفت ایمان داشته باشی وآن خطا وگناه را تکرار نکنی وپایبند عهدت باشی تا خدای رحمان ورحیم ببخشه بعد از توبه مثل نوزادی میمانی که تازه به این دنیا پا گذاشتی واز هر گناهی مبرا هستی
من که به حرف هیچ آخوندی اعتقاد ندارم فقط به قران کریم اعتقاد دارم چون میدانم که تک تک کلمات این کتاب عظیم کلام الله است من در جوانی همیشه با خودم فکر میکردم چرا من مسلمانم آیا چون مادر وپدرم وکشورم اسلامی است باید مسلمان باشم من آزادم که خودم دین خودم را انتخاب کنم برای همین شروع کردم به مطالعه وتحقیق کتب دینی ۴ انجیل را کامل خواندم کتاب تورات را خواندم با مسیحها وکلیمی ها خیلی رفت وآمد کردم وازشون سوالهایی را پرسیدم وبعد کتاب قران را کامل به زبان فارسی خواندم خیلی از آیه ها در این کتب شبیه هم بود ولی واقعا قران مجید کامل وبی نقص وشبهه بود وبا اخلاص گفتم خدایا به قران مجیدت ایمان آوردم وسالهاست که کتاب قران را مطالعه میکنم ودرس های زیادی ازش گرفتم ولی راستش تو این مدت که دارم دوره را میگذارنم اصلا سراغ مطالعه قران نرفتم انشالله سعی میکنم حتما دوباره شروع کنم فقط یک کلمه وختم کلام
خدا مهربونه همه بنده هاشو دوست داره فقط کافیه پشیمون از گناه باشی اون میبخشه
والسلام
سلام استاد عزیز!من الان که دارم این نوشته رو می نویسم هنوز نخوابیدم ساعت 3وربع صبح هست.من یک کامنت گذاشتم برای فایل سه زندگی با طعم خدا حالا که داشتم می خوابیدم داشتم به فایل فکر می کردم یک آگاهی هایی دریافت کردم گفتم بنویسم خوابم پرید .ما با توجه به مداری که توش هستیم تا حالا خدا رو شناختیم ودرک کردیم. همون خدایی که ازش ترسیدیم همون خدایی که براش گریه کردیم همون خدا خدای تو مدار ما بوده که ما خدا رو اونجور باور کردیم واون اطلاعات از طریق علمای دینمون بهمون گفته شد چون ما تو مدار همان علمای دین بودیم می دونید یعنی ما با توجه به درجه آگاهی هامون با اون آگاهی ها مواجه شدیم وبا اونها بزرگ شدیم البته کسایی هم بودند که مدارشون بالاتر بود وبه آگاهی های بالاتر دست یافتند وخدا رو جور دیگه باور کردن واین حرفها رو باور نکردن چون تو فرکانسش نبودن تو مدارش نبودن. به نظر من هر کس درجهان رتبه ودرجه ای داره یکی مثلا ابتدایی هست یکی سیکل یکی دیپلم یکی فوق دیپلم یکی لیسانس یکی فوق لیسانس یکی دکترا یکی فوق دکترا میخوام بگم بااین درجه بندی که ما مثلا تو دیپلم بودیم درجه مون مدرکمون دیپلم بود هیچ وقت به یک دیپلمه نمیان استاد دکترا بدن یا کتابهای مقطع دکترا رو بدن دبیر لیسانس یا فوق دیپلم میدن یک دیپلمه اصلا کتابهای دکترا رو اصلا درک نمیکنه یا از حرفهای استادش هیچی نمی فهمه حالا ما قبل اینکه اینجا بیایم وبه مطالب اینجا هدایت بشیم تو مقطع مثلا لیسانس بودیم وعلما با توجه به مقطع تحصیلیمون مطالبی در حد لیسانس رو به ما آموزش دادن چون اطلاعاتشان در همین سطح بوده وما هم درجه مون لیسانس بوده که با این اساتید خدا را شناختیم وایمان آوردیم. حالا که مقطع لیسانس رو تمام کردیم حالا آگاهی مون رفته بالا وخدا به ما اساتید سطح بالا ودکترا بهمون رسونده که آگاهی های سطح دکترا رو دریافت کنیم. مثلا الان که خیلی از بچه ها با استاد عطارروشن ویا عباسمنش یا اساتید دیگه آشنا شدن درجه شون رفته بالا که این سطح از آگاهی هارو دریافت می کنن.هر کس با توجه به مدارش خدارو باور می کنه ومیشناسه الان اگه به کسی که مدارش پایین هست بگی خدا انرژی هست یک سیستم هست که جهان رو هدایت می کنه وبه فرکانس های ما جواب میده هیچی نمی فهمه ومارو مسخره می کنه چون تو مدار ما نیست. خدا خودش را در سطح ولول هرکس آشکار می کنه ومیشناسونه. پس هیچ وقت نباید آدمها رو به زور به سطح خودمون هدایت کنیم هرکس با سطح خودش خدارو می شناسه واطاعت میکنه وراههای رسیدن به خدا بی نهایت هست .بینهایت راه برای شناخت خدا وجود داره وهرکس با سطحی که داره به خدا می رسه وخدا رو می شناسه.دوست دارم نظر استاد ودوستانم را راجع به این مطالب دریافت کنم ممنون میشم استاد اگر نظرتون رو به اشتراک بگذارید من تا حالا این طور این آگاهی هارو دریافت نکرده بودم وخیلی از آخوند ها ناراحت بودم که به ما دروغ گفتن ولی با این آگاهی تازه آرام شدم .
سلام دوست عزیز
در دوره رسیدن به رویاها با قدرت ذهن به شکل ویژه روی اصلاح نگاه شناخت خدا کار می کنیم
به نام خدای مهربان
زندگی با طعم خدا روز سوم
من دوران کودکی و نوجوانی تلخ وسختی داشتم وهمواره از سوی مادرم مورد آزار واذیت روحی وجسمی شدیدی قرار گرفتم. من همواره احساس تنهایی می کردم وشبها با گریه می خوابیدم.وهمواره دردهای دلم را به خدا می گفتم بااینکه مادرم خیلی مرا اذیت می کرد ولی من شبها برای او گریه می کردم وبرای او ارزوی تندرستی می کردم چون همواره مادرم مریض می شد وبه ما می گفت که من می میرم وشما تنها می مانید با این پدر بی مسئولیت وبه خواهر بزرگم سفارش می کرد که از ما نگه داری کند بااینکه خواهرم خودش ده دوازده سال بیشتر نداشت. مادرم گذشته ی خیلی سخت داشت من وقتی بزرگ شدم فهمیدم ما خانواده ی پر جمعیتی بودیم پدرم کارگر ساده بود وخرج خانواده را می داد ما ده بچه بودیم همه مسئولیت زندگی بر عهده پدرم بود مادرم برادرانم را خیلی دوست داشت وبین ما و آنها فرق می گذاشت من را هم که اصلا دوست نداشت بااینکه نوجوانی بیش نبودم همه کارهای خانه ونگه داری از بچه ها ویاد دادن درس برعهده من وخواهر بزرگم بود ولی هیچ وقت نتوانستم رضایت مادرم راجلب کنم من از مادرم به شدت می ترسیدم ولی وابسته مادرم بودم به تبع مادرم بقیه خواهران وبرادرانم مرا اذیت می کردند وهمه تقصیرها را گردن من می انداختند وپیش مادرم از من بدگویی می کردند .مادرم همواره با پدرم دعوا می کرد بر سر مسائل مالی وهمه عقده ها وناراحتی هایش را سر من خالی می کرد .اینقدر تحقیر شده بودم ومقصر تمام بدبختی های خانواده معرفی شده بودم که خودم هم باورم شده بود که من مقصرم خیلی احساس گناه می کردم.شبها تا صبح گریه می کردم وبا خدا حرف می زدم.من هیچ محبتی از خانواده ندیدم حتی وقتی گریه می کردم هیچ کس دلش برای من نمی سوخت .من در تنهایی اشک می ریختم وهیچ کس اشکهای مرا پاک نکرد.فقط خدای خودم بود وخودم. همیشه فکر می کردم خدا خیلی از من دور است وصدای مرا نمی شنود من سالها فقط با خدا حرف می زدم وتنها همدم من خدا بود .با خدا حرف می زدم ولی فکر نمی کردم خدا در قلب من است .خدا همینجا پیش من نشسته وحرفهای مرا می شنود .بااینکه در سختی وفقر بزرگ شدم ولی در آن شرایط سخت توانستم کارشناسی ارشدم را بگیرم واولین فردی باشم که در خانه مان با یک مرد شریف ومتعهد و مهربان ازدواج کنم خدا پاسخ تمام دعاهایم را داد. هیچ کس در خانه مان مدرک ارشد ندارد با اینکه مادرم خیلی از برادرانم حمایت کرد ولی همه شان درس را رها کردند وحالا آرامش ورفاه واسایش مرا هیچ کدام از افراد خانواده ندارد وهمه شان با خودشان مشکل دارند وهر روز با مشکلات جدیدی مواجه هستند پدرم هم که چندین سال است به رحمت خدارفته .من بعداز سالها پاداش صبوری وپاکدلی وصداقت خودم را از خدا گرفتم. شاید اگر باورهای درستی داشتم واندکی شجاعت وجسارت 25سال در خانه مادرم نمی ماندم مادرم اعتماد به نفس مرا نابود کرده بود من ازینکه به تنهایی به دانشگاه بروم می ترسیدم اصلا نمی توانستم حرف بزنم در دانشگاه یادمه برای ارشد هم با خواهرم وبرادرم برای ثبت نام رفتیم بلد نبودم سوار اتوبوس شوم. البته من خانواده ام را بخشیدم ورها کردم بعد از آشناییم باقانون جذب و فهمیدم که خودن مقصر تمام شرایط زندگیم بودم من خودم را دوست نداشتم وخیلی ترس داشتم واصلا اعتماد به نفس نداشتم وسعی میکردم همه را راضی کنم ودست از پا خطا نکنم تا مورد سرزنش خانواده ام قرار نگیرم.واینکه وقتی بعدها فهمیدم مادرم خیلی در کودکی اذیت شده وبه خاطر یتیمی در سیزده سالگی ازدواج کرده وده فرزند قد ونیم قد را با فقر وبه تنهایی بدون کمک هیچ کس بزرگ کرده وهمه را به مدرسه فرستاده دیگر از دستش ناراحت نبودم درسته بعضی وقتها خاطرات گذشته به یادم می آید وبازهم ناراحت می شوم ولی سعی می کنم همه خاطرات تلخ گذشته را رها کنم وهمه را ببخشم. در خانه ما پدرم اهل نماز وروزه بود ولی مادرم هیچ وقت به نماز وروزه اعتقاد نداشت من هم خیلی در بند نماز نبودم دو سه ماه مقاطعی می خواندم ورها می کردم ومواقعی که به درخواست هایم از طرف خداوند پاسخ داده نمیشد دیگر نماز نمی خواندم وبه حالت قهر نماز را ترک می کردم .ولی همیشه روزه هایم را می گرفتم حالا که بیشتر فکر میکنم به نظرم روزه را هم وقتی بزرگ تر شدم به خاطر لاغر شدن می گرفتم. من بیشتر به خاطر خواهر وپدرم که از دنیا رفته اند ومن آنها را بعضی وقتها آزار دادم احساس عذاب وجدان داشتم وشاید حالا هم دارم بیشتر به خاطر پدرم که با بی مهری خانواده دنیا را ترک کرد حالا که این نوشته را می نویسم اشکم جاری شد ولی فکر می کردم من خودم را بخشیدم ولی حالا فهمیدم خودم را نبخشیدم پدرم خیلی غریب از دنیا رفت ومن هیچ وقت دل پدرم را شاد نکردم ولی باید خودم را ببخشم این احساس گناه خیلی ریشه ای هست .من تازگی ها خیلی از قضاوت می ترسم وخیلی حس بدی پیدا میکنم چون در جایی خواندم که کسی که دیگری را قضاوت کند نمی میرد تا به همان گناه یا همان شرایط دچار شود. ووقتی احساس کنم کسی را قضاوت کردم زود تقاضا ی بخشش از خداوند را می کنم. یک احساس گناهی هم که دارم از قدر نشناختن کارهایی که اطرافیان وخانواده ام وهمسرم در حقم انجام دادند ولی من اهمیت ندادم به خوبی های آنها وقدر وارزش خوبی هایشان را ندانستم و بی مهری کردم .
من امروز نوزده آذر سال 99 هم اینجا خودم را بابت تمام بی مهری هایی که در حق خودم وخانواده ام واطرافیانم انجام دادم می بخشم ورها می کنم تا آرام ومهربان بمانم واز خداوند هم طلب بخشش وعفو می کنم ؛چون خداوند توبه پذیر ومهربان هست و بندگانش را راحت می بخشد وهیچ وقت بنده اش را به حال خودش رها نمی کند.
یک شعری در کتاب کلاس اول دخترم پارسال بود که می خوام اینجا بنویسم .چون خیلی دوستش دارم.
مهربان تر از مادر -مهربان تر از بابا -مهربان تراز آبی -با تمام ماهی ها-مهربان تراز گلها -با دو بال پروانه -مهربان تراز باران -با درخت و با دانه _مهربان تر از خورشید-با گل وزمینی تو-تو خدای ما هستی -مهربان ترینی تو-
😭😭😭😭😭😭😭
باسلام به الهام عزیزم دوست خوبم ،خیلی نوشته ات زیبا وقشنگ ولطیف وبی ریا بود. وچقدر. انسان قویی هستی که بگی من اشتباه کردم به نظر. من شجاعتت قابل ستودنیه واین مال دل پاکته روح متعالیه توست نازنینم چقدر.به دلم نشستی گلم خدارو شکر. برای وجودت وپاکی دلت😍❤️
فایل زندگى با طعم خدا جلسه سوم:
مقدمه :
من معتقدم که اگر سالک سبیل الهی باشم ، خداوند خودش به من کمک میکند و ادمهایی را سر راه من قرار میدهد چون من طالب معارج عالی هستم و به دنبال وصالم. خداوند تمام انچه که در اسمانها و زمین است برای ما انسانها افریده است ، بنابراین من میتونم از همه نعمتها در این دنیا استفاده کنم. من دوست دارم در خال حاضراز نعمتهای شگفت انگيز خدواند خودم را محروم نسازم.
💗من بابت هر گناه و خطایی که تا حالا مرتکب شده ام ،خودم را میبخشم و خودم را در این لحظه تایید میکنم. چون خداوند من را در این مسیر هدایت کرده است ، مطمئنم که مرا بخشیده است. من از این لحظه بنده پاک و دوست داشتنی و محبوب خداوند هستم. 💗
15 مورد احساس من نسبت به خدا با بودن 123 روز همراه بودن در این دوره :
1.من شغل دارم و کارم خدماتی است ، پس من که به کاری مشغول هستم ، در حال عبادت خداوند هستم چون به مردم خدمت میکنم. من همنوعانم را خدمت میکنم انگار که خدا را خدمت میکنم.
2. من در طول این دوره مرتب نام خدا را به زبان میاورم چون نام خدا درمان من است. یاد خدا داروی من است.
3. من دارم در طول دوره ، روابطم را با همسرم در نهایت الفت و ارامش تنظیم میکنم. من میخواهم با همسرم رفیق و انیس باشم ، پس من در حال عبادت خدا هستم.
4. من تا حد توانم براي تربیت پسرم میکوشم. من وظیفه دارم که تا وقتي زنده ام، اگاهی خودم را افزایش بدهم تا پسر من هم خدا را پرستش کند و هم روحش در مسیر طعم خدا به کمال برسد.
5.من دارم سعی میکنم در دل ادمها محبت ایجاد کنم. من ميخواهم تعصبات فرهنگي و مذهبی و نژاد ی و غیره که بی ثمر و بی اثر هستند را از زندگيم پاک کنم تا زندگيم تغییرکند. من ميخواهم به خدای درونم نزدیک شوم.
6. من الان به این اگاهی رسیده ام که نزد خداوند هیچ تقسیمات نژادی و ملی وجود ندارد ، خدا همه ما را یکسان دوست دارد. من این را کاملاً حس میکنم.
7.من حس میکنم ما همه فرزندان یک خانواده هستیم. خداوند نسبت به همه ما به طور یکسان مهربان است. کافی است باورش کنیم. خدااز خود ما به ما نزدیکتر است.
8.خداوند سطح زمین را با مرزها و موانع تقسیم نکرده، ما خودمون خطوط را وضع کردیم و محدوده ها ایجاد کردیم. من ميخواهم قدرت خداوند و حمایت او را حس کنم.
9. به نظر من مردان و زنان در نظر خداوند از مقام و موقع یکسان برخورداند. هر چه تا حالا ما شنیده ایم همه خیالات ما بوده و واقعیت نبوده است. براي خدافرفی نمیکند که من زنم یا مرد. خدواند همواره کمک حال من است و تمایزی قایل نمیشود. خداوند سوال نمیکند که تو زنی یا مرد که به درگاه من وارد شده ای.
10.من دوست دارم هر روز سپاس خدا را به جا بیارم چون خدا عنایت کامل و رحمت وسیع خودش را به من مثل بقیه عطا فرموده است.
11.من دوست دارم از این فرصتی که خدا با شرکت در این دوره به من داده است ،نهایت استفاده را بکنم تا چشمهایم باز شود و ببینم در زندگی کجا میروم.
12.خداوند در لطف و فضل خود را باز کرده و ميخواهد من را از جهالت در بیاورد ،پس من با اشتیاق تمام به سوی اگاهی بیشتر هر روز قدم برمیدارم.
13. برگترین پاداشی که خداوند در طول این دوره به من داده است نعمت پیدا کردن دوستانی پاک و عاشق یادگیری مثل شما بوده است که گاهی از نوشته های انها انچنان از خود بیخود میشوم و لذت میبرم که فقط از خوشحالی میگریم.
14.من تایید خدواند را هر روز بیشتر از دیروز حس میکنم و حالم خیلی خوبه. این برای من از همه چیزباارزشتراست، حتی ازطلا ، سکه و یا دلار.
15.من هر روز صبح زود انرژي و انگیزه فوق العاده برای شروع یک روز عالی را دارم. این حد اخر لذت برای هر انسان میتواند باشد. خدایا بزرگیت را شکر. 😊
به نام خدایی که دیگه از من دور نیست ….
.لحظه هایی از ما هست که نگاه میکنیم به درونمون به گذشتمون و غم تمام وجودمونو فرا میگیره پر میشیم از درد هایی که انگار سالهاس همون جا ریشه کرده احساسی که قفل شده و وقتی سراغش میریم میبینیم که داره از وجودمون سراریز میشه .. وقتایی هست که روحت خسته میشه .. روح من خسته میشه و میخواد بخوابه و فراموش کنه هر چی تا الان بوده
حس میکنم بخشی از ما قسمتی از درونمون همیشه میخواد غمگین باشه و از غمگین بودن خوشش میاد از ناراحتی از اشک از تنفر از عصبانیت از کینه دوزی … بخشی از ما همیشه میخواد اینارو درونمون نگه داره از همه کینه داره و بیشتر از خودمون که … چرا ضعیف بودم یا هستم چرا نمیتونم کاری کنم چرا کاری نکردم … وقتایی میتونستم سرمو بالا بگیرم از همیشه پایین تر بود …
قبلا فکر میکردم غم احساس زیباییه شاید به اندازه کافی شادی واقعی رو تجربه نکردم .نمیدونم . هنوزم بخشی از من غم رو زیبا میبینه … بخشی از من خیلی غمگینه … من شاید گناهانی خیلی بزرگ نکردم و حتی اشتباه و خاطراتی هست که من قربانی بودم قربانی باور های اشتباه دیگران قربانی قضاوت هاشون بدون اینکه ذره ای منو بشناسن ازشون کینه داشتم دارم همیشه از خدا میپرسیدم قبلا چرا من چرا من رو اینقدر اذیت میکنن چرا منو تنها گذاشتی چرا چرا همچین ادمی شدم چرا هیچی دیگه برام مهم نیست چرا حس میکنم زخم خوردم درحالی ک اینجوری نیست و من بزرگترین کینه رو از خودم داشتم همیشه که چرا هیچ کاری نمیتونم بکنم چرا هیچوقت هیچکار نکردم چرا نمیتونم خودم رو ازین باتلاق بیرون بکشم چرا دو قدم میرم جلو چهار قدم میام عقب …همیشه میخواستم بگم به خدا که چقدر دوستش دارم ولی همیشه بهش گفتم که فقط منو تنها گذاشته منو نمیبینه حواسش به من نیست .. اره چرا به یه بنده توجه کنه که حجابش براش مهم نیست چرا به بنده ای توجه کنه که نماز نمیخونه روزه نمیگیره قرآن نمیخونه چرا به فرد حقیری مثل من توجه کنه که حتی خودشم برای خودش ارزش قائل نیست …
من معیار های بودن با خدا مومن بودن و بنده خوبی بودن رو ضاهر میدیم در چیزای ضاهری و معلومه که فکر میکردم سالها ازش دورم …
آرزو میکردم کاش چند سال پیش به اندازه الان شجاع بودم به اندازه الان قوی بودم به اندازه الان آگاه بودم از خودم از اطرافم …
من توی زندگیم خیلی دروغ گفتم حتی بعد از توبه بعد از طلب بخشش بازم دروغ گفتم .. بازم دروغ … کل وجودم دروغه یک ادم تقلبی ام که تضاهر میکنه فقط …تضاهر به بودن چیزی ک نیست ….
ولی واقعا دیگه نمیخوام دیگه نمیخوام تضاهر باشم نمیخوام دروغ بگم نمیخوام ضعیف باشم واقعا نمیخوام دیگه نمیخوام بخاطر اشتباهاتم اینقدر فرار کنم اینقدر پنهون بشم اینقدر تو سر خودم بزنم نمیخوام اون بچه درون من رو اینقدر اذیت کنم سرزنش کنم … چقدر من تحقیرش کردم فقط بخاطر چیزی که هست فقط بخاطر اینکه همیشه نشون میداد واقعا کیه .. میخوام قدرت خلق تمام زندگیم رو داشته باشم من میخوام خدارو توی زندگیم داشته باشم ..
تمام این مدت خدا رو به روی من دقیقا نزدیک من ایستاده بود و من بهش پشت کردم و فکر میکردم اینجا نیست تا چشمم میدید هیچکس نبود …
من همیشه قبلا افسوس چیزایی که میخوام و بهشون نمیرسم رو میخوردم خدایی در زندگیم نبود از کی کمک میخواستم .. کی رو صدا میزدم؟ خواسته هامو از خدا کم میکردم به خیال اینکه به خدا بگم با قدرت خودم خودم بهش میرسم بهت نیازی ندارم به خیال اینکه هیچوقت نمیشه همچیو خواست به خیال اینکه حتی اگه بگم فایده نداره به خیال اینکه نمیشه خدا و خرما رو باهم داشته باشم ….
من میخوام این این کوله بار تحمت رو از خودم جدا کنم این حرفای تحقیر امیز که سالها بقیه بهم گفتن و من سالها دارم به خودم میگم رو دور بریزم …
نه اتفاقا من خوشگلم اتفاقا باهوشم اتفاقا خیلی قویم خیلی شجاعم اتفاقا خیلی ادم خوبیم قبلا از ادما متنفر بودم از خیلیا .. ولی انیمه ها به من یاد دادن هیچکس هیچکس لایق تنفر نیست مطلقا هیچکس هیچکس لایق این نیست که ازش متنفر باشیم ما زندگی اونو نداشتیم حق تنفر از کسی رو نداریم ک حتی یک روز جاش نبودیم دردهاشو نکشیدیم زندگیشو زندگی نکردیم …. هیچکس لایق تنفر نیست …
من بی ارزش نیستم بلکه انتخاب شده از جانب خدام تا دنیارو تغیر بدم من با ارزش و خواستنی ام میخوام خودمو دوست داشته باشم اون بچه درونم رو بغل کنم رومو برگردونم سمت خدا و همین الان بهش بگم: خدایا منو ببخش … اینهمه نزدیکم بودی اینهمه کمکم کردی و من ندیدم منو ببخش اینقدر خودمو اذیت کردم اینقدر به تو پشت کنم ولی تو هیچوقت به من پشت نکردی ازم نا امید نشدی من دیگه اون ادم نیستم من دیگه یه موجود تقلبی نیستم من ازین به بعد تا همیشه و همیشه و ابد خودم میمونم هیچوقت دیگه بهت پشت نمیکنم هیچوقت دیگه این مسیرو تنهایی طی نمیکنم خدایا چقدر منتظرت بودم چقدر من تورو ندیدم چقدر نزدیکم بودی چقدر من منتظر این روز بودم که این قدرت رو داشته باشم که تمام خودم رو خالی کنم دوستت دارم عاشقتم خدا دیگه هرگز اون اشتباهارو تکرار نمیکنم دیگه فقط به تو تکیه میکنم از این به بعد خودم رو دوست دارم و میدونم که تو منو بخشیدی و و تو هم منو عاشقانه دوست داری ….
گفتم بلاخره …. وای حس میکنم هزاران کیلو از روی دوشم برداشته شد حس نیکنم در اغوش خدام حس میکنم در اغوش خودمم حس میکنم ک واقعا خودم رو بخشیدم دیگه تنها نیستم ضعیف نیستم من بزرگترین قدرت دنیا رو سمت خودم دارم …. و از این لحظه به بعد من بخشیده شدم و بنده عزیز خدا هستم کسی که انتخاب شده از طرف خدا … خدا عاشق منه و منم عاشقشم از این لحظه خدا حامی منه و هر جا همه جا منو نجات میده کمکم میکنه و منو به اوج میرسونه ….عاشقتم خدای من . این حس رو هیچوقت فراموش نمیکنم …
مرسی استاد … مرسی …
من در زندگی ۳۴ سالم تا به الان به لطف خدا گناه خاصی رو مرتکب نشدم که به خاطر اون فکر کنم بخشیده نشده ام چرا داشتم بعصی اوقات دروغ یا غیبت یا قضاوت و یا دلسوزی و یا حسادت و یا ترحم و … و همیشه هم دوست داشتم این چند کار رو انجام ندهم ولی کامل موفق نبودم تا اینکه با دورهای استاد و قانون جدب و انرژی مثبت و … اشنا شدم و کلی تغییر کردم اما حالا که با این دورهای عالی اشنا شدم میفهمم چقدر افکار و باورهای اشتباه داشتم و چقدر خدا رو به اشتباه شناخته بودم و خودم رو از خدا دور میدیدم و همیشه خدا رو در یه موقع های از سال به قول استاد عطار روشن خداتر میدیدم و یه موقعهایی خیلی عصبانی و انتقام گیر میدیدم که اگه کمی دست از پا خطا میکردم من رو تنبیه میکرد و حالا همینجا از خدای خودم به حاطر تمام افکار و باورهای گذشته ام و زندگی گذشته ام معذرت خواهی میکنم و طلب بخشش میکنم و میدونم که خداوند هست و من رو میبخشه مرسی عشقم که هستی و ایمان دارم که تو من رو میبخشی
و چند مثال از افکاری که داشتم و فکر میکردم خدا رو از من دور کرده
من فکر میکردم اگه حجاب درستی نداشته باشم از خدا دور هستم
من فکر میکردم اگه در مراسمهای مذهبی شرکت نکنم از خدا دور هستم
من فکر میکردم چون اطلاعات دینی و مدهبی خیلی بالایی ندارم مثل بعصیا پس از خدا دور هستم
من فکر میکردم و هنوزم فکر میکنم اگه نماز و روزه نخونم از خدا دور هستم ولی حالا میدونم نزدیکی به خدا مربوط به هیچ عمل و حرف و رفتار و آداب خاص دینی نیست ولی زمان میبره تابپذیرم
من فکر میکردم اگه خیلی خوشحالی کنم و در حال خوب و خندیدن و خوش گذرانی باشم از خدا دورم
من فکر میکردم اگه خیلی پول و ثروت داشته باشیم از خدا دور میشم و اون رو فراموش میکنم
و من فکر میکردم اگه از خدا زیاد بخواهم و چند چیز با هم بخواهم غرق در مادیات دنیایی شدم و بنده ی بدی هستم که گمراه شدم و از خدا دور هستم
من فکر میکردم اگه غصه ی بقیه ادمهای فقیر و ندار و مریص احوال رو نخورم از خدا دور هستم
من فکر میکردم اگه در امامزاده و یا حرم امامی و جای مذهبی باشم خیلی به خدا نزدیکم و خواستم اجابت میشه و اگر نباشم از خدا دور هستم
من فکر میکردم اگه با گریه و زاری و ناراحتی از خدا در خواست کنم با دل شکسته خدا رحمی میکنه و خواستم اجابت میشه و لی با حال خوب و خوشحالی از خدا دور هستم
من فکر میکردم اگه به زبان عربی دعا و نیایش کنم و قرآن بخونم به خدا نزدیکم و گرنه با زبان خودم دعا و راز و نیاز کنم که از خدا دور هستم
من فکر میکردم همیشه باید واسطه ای باشه بین من و خدا که در خواستی کنم و من خودم از خدا دورم
من فکر میکردم اگه دینم غیر از اسلام باشه و منم مسلمون نباشم از خدا دورم اما خدا فارغ از هر دین و مدهبی فابریکی به انسان نزدیک هست
من فکر میکردم اگه در این دنیا با زجر و سختی زندگی نکنم از خدا دور هستم
من فکر میکردم اگه به فکر بهشت و جهنم نباشم و به فکر اندوخته ای برای آخرتم نباشم و از خدا نترسم و از عداب خدا نترسم که از خدا دور هستم
من فکر میکردم اگه در زندگی قناعت نکنم و ساده زیستی نداشته باشم از خدا دور هستم
من فکر میکردم اگه …
خلاصه در گذشته های چند سال قبلم کلی افکار و باورهای اشتباه داشتم که بابت همه ی اونها عدر خواهی میکنم چون همینا بودن که بین من و خدا فاصله انداختن و گرنه ما فابریکی به خدا نزدیکیم مگر از این جنس افکار شیطانی داشته باشیم که بین ما فاصله بندازن ولی به محض عذر خواهی اون فاصله از بین میره و دوباره ما نزدیک نزدیک به هم میشیم
خدایا همه ی ما رو به راه راست و درست هدایت کن میخوام همیشه بهم نزدیک و به هم وصل باشیم میخوام در لحظه به لحظه ی زندگیم با خودت باشم و زندگی کنم میدونم که همیشه به من نزدیک هستی و خواهی بود مگر اینکه من گمراه بشم و از تو فاصله بگیریم که بازم چشم انتطارم هستی و منتظر من هستی که پیش خودت برگردم و در آعوش خودت باشم و همیشه صدای تو رو در فلبم حس میکنم که میگی من هستم من هستم فقط پیش من باش و به من اعتماد کن و توکل کن تا تو رو خوشبخت سعادتمند و ثروتمند و سالم و شاد کنم هم در این دنیا و هم در ان دنیا
سلام
از زمانی که من چاقیم شروع شد دقیقا داشتم کم کم از خدا دور میشدم و ایمانمم کمتر میشد و امیدم رو از دست میدادم
میگفتم خدا چرا منو مث بقیه دوست نداره چرا به فلانی اینو اینو این میده ولی من رو سوا کرده
یعنی من رو دوست نداره یا مگه من کاری کردم که خدا نمیذاره به آرزوهام برسم
و داشتم از خدا دور و دورتر میشدم و این رو بیشتر توی رفتارم نشون میدادم و آدم کم اعصاب و تند خویی شده بودم
و فکر میکردم من بنده خوبی نبودم که این بلاها سرم میاد
اما از خدا میخوام از امروز تصمیم گرفتم برای همه خطاهام و همه گناهانم و اشتباهاتم خودم رو ببخشم از خدا طلب عفو و بخشش دارم
و ایمان دارم خدای مهربانم بلافاصله درخواست من راتایید میکند و از این به بعد بنده پاک و منزهی خواهم بود
وقت همگی بخیر انشالله
من نمی دونم چند وقته این دوره زندگی با طعم خدا و شروع کردم ولی هر روز روزی چند بار یه فایل و گوش می دم و تکرار می کنم تمرینات و و خیلی نتایجش و می بینم و همونطور که استاد گفتن نتایجش روی احساس ما تاثیر می زاره واقعا همینطوره !
البته من بعضی وقتا ممکنه که قبلا خودم و بنده خوبی نمی دونستم ولی هیچ وقت فکر نکرده بودم که از خدا دور هستم!
الان تمام ذکر شب و روز من شده من به خدا ایمان دارم ! و خیلی روی این موضوع ها هر روز تمرین می کنم و می دونم قضاوت فقط از آن خداست نه کس دیگری که مردم دایم در حال قضاوت کردن هستن اصلا دلم نمی خواد این حرفا رو بگم و بشنوم!
و من بعد این همه گوش دادن جالب بود اینو امروز شنیدم که اطمینانمون رو باید از قرآن بگیریم!قران ملاک ما هستش!
و منهر روز تمرین می کنم و همه چی رو از خدا می خوام اصلا با کسی حرف نمی زنم چون توضیح دادنش سخته همه متوجه این چیزها نمی شن فقط می گن ما هم به خدا ایمان داریم ولی به قول شما با بالا و پایین شدن دلار وحشت می کنن و خیلی چیزهای دیگه
من از امروز تصمیم گرفتم برای همه اشتباهاتم ، همه خطاهام و همه گناهانم خودم و ببخشم و از خدای مهربان طلب عفو و بخشش کنم و ایمان دارم خدا من و می بخشه و من از این لحظه به بعد بنده پاک و محبوب ودوست داشتین خداوند هستم!
خداوند همه بنده هاشو بدون قید و شرط دوست داره انسانها فقط همه چی رو شرطی می کنن
و ما همگی لایق بهترینها هستیم!
با سلام
من سالها خودم رو از خدا دور احساس می کردم اینکه من بنده خوبی نیستم اینکه اون مثل یه پدر بسیار سخت گیره و به این راحتی ها من رو وارد آسایش نمی کنه اینکه با یه اشتباهم ممکن بدجوری تنبیهم کنه، تصورم این بود که خدا جبار پس برای تک تک اشتباهاتم من رو تنبیه می کنه و یا از خواسته هام دورم می کنه حتی تصور می کردم روزیِ هرکس یه مقداریه نباید براش تلاش بی خود کنی خب روزی من و خانوادم هم یه آب باریکه ای، اینکه دائما از خدا خشم می گرفتم و با پرخاش باهاش حرف میزدم . حتی همین حالا وقتایی که افکار منفی شدت می گیره توی سرم به خودم میگم به خاطر این افکار مایوس کنندت خدا از همه چیزای خوبی که می خواست بهت بده دست می کشه و این خیلی من رو غمگین می کنه. اما حالا می گم خداوندا من به خاطر تمام اشتباهات و افکار نادرستم توبه می کنم و ایمان دارم در تمام لحظه های زندگی من تو حضور داری و با مهر و محبت حتی در سختی ها من رو نوازش می کنی ایمان دارم نه تنها من رو تنبیه نمی کنی بلکه من رو به سمت آرامش و آسایش راهنمایی می کنی تا وقتی بهش نرسم دست از حمایتم برنمیداری ازت سپاسگزارم .و به خاطر اشتباهاتم خودم رو می بخشم و ایمان دارم تو هم من رو می بخشی.
از زمانی که خودمو شناختم مدام اطرافیان میگفتن کسی نماز نخونه روزی ازش میره روزه نگیره فلان میشه
جوری شده بود از ترس خانواده نماز میخواندم خیلی وقت ها فقط میرفتم اتاق وبعد از مدتی میامدم بیرون
تمام عبادت ها از روی ترس از خدا بود
کم کم بزرگ تر شدم و ترس ها بیشتر وقتی غیبت میکردم یا کار بدی میکردم مدام منتظر یه اتفاق بد بودم
سال ها زجر کشیدم سال ۹۲خطایی کردم که به قول استاد از جانب خدا خودم رو قضاوت کردم و دیگه خودمو بنده ی خدا نمی دانستم و هر خلافی میکردم چون همش میگفتم من رو خدا ترد کرده پس بزار خلاف کنم.
و انتظار هر اتفاق بدی رو داشتم و میگفتم حقمه
حتی زمانی مادرم مرد میگفتم حتما حقمه
خودمو لایق بدترین اتفاقات میدانستم حتی دیگه با خدا حرف هم نمیزدم تا اینکه برای اولین بار این فایل رو گوش دادم
دنیای من عوض شد
خدای من عوض شد
خدای من دیگه منتظر نبود من گناه کنم بهم زجر بده
من از خدایم
من از دریای بزرگ خداوند هستم هیچکس هیچکس نمی تواند من را از خدای خودم جدا کند ودور کند
من از همین امروز ۲۹ مهر ۹۹ تمام گناهان و اشتباهات و خطاهای خودمو میبخشم و دیگه خطاهای خودمو تکرار نمیکنم و از خدای بزرگ خودم طلب بخشش و عفو دارم و من ایمان دارم خدای من بلافاصله درخواست من رو قبول میکنه
خدایا من را ببخش.
من از خدا هستم من بنده ی خدا هستم و لیاقت بهترین نعمت های خدا رو دارم
خدایا ازت ممنونم که من را در چنین مسیر زیبایی قرار دادی خدایا ازت ممنونم
نشان های دریافت شده
سلام استاد فقط مزاحمتون شدم که ازتون کمال تشکر داشته باشم بخاطر فایلهای رایگانی که برا ما گذاشتین واقعا زندگیمونو تغییر داده وقتی دورها رو کامل کنیم ی تغییر اساسی داریم خیلی خوشحالم خیلی لذت میبرم از این فایلها اموزنده نمیدونم با چه زبونی چجوری از شما تشکر کنم فقط بهترینها رو براتون ارزو میکنم ممنون من فرزانه هستم 👌👌👌🙏🙏🙏
باعرض سدام.باسختی ها ونابسامانی هایی که درزندگی کشیدم وهمیشه منتظر خدا ماندم که کاری برایم بکند وهمیشه طوری زندگی کردم که خدا از من راضی باشد. اما دست یاری او نیمه درازشد کم وکسری هاو ناعدالتی ها که در زندگی خودم مشاهده کردم ودعاهایی که با تاخیر ونصف ونیمه مستجاب شد ونا عدالتی ورنج وعذاب در زندگی مردم دنیا احساس می کنم اصلا خدایی وجود ندارد که اگر بود ومهربان بود راضی به اینهمه ظلم و رنج و سختی بندگانش نمی شد چطور خدای مهربان سکوت می کند دربرابر کسی که حق بنده اش را ضایع می کند وزندگی اورا نابود می کند به این نتیجه رسیدم که اصلا خدایی وجود ندارد. وجهان هستی مطابق نظر بعضی از فیزیک دانان یک حادثه خودبهخود است چرا که این همه بی عدالتی وظلم وعذاب برای انسانها وحتی حیوانات با وجود خدای مهربان تو جیهی نداردنمی توانم خدا را حس کنم نمی توانم وجودش را باور کنم همه عمرم بادستوراتی که دین گفته بود زندگی کردم وهمه عمر خواستم خدارا از خودم راضی نگهدارم به امید روزی که به یاریم بیاید دربعضی موارد وجودخداویاری اورا حس می کردم اما موارد انگشت شمار بود اگر خدای مهربانی است باید درتمام لحظات زندگی یاری کند فکر می کنم گناهی نکردم که توبه کنم وباری به دوش ندارم که زمین بگذارم چون انقدر ناتوان وبی موقعیت بودم که حتی امکان انجام هیچ خطا واشتباهی را نداشتم از بی حوصلگی وافسردگی میلی برای انجام گنا هی نداشتم نه از روی تقوا وایمان با سایت شما اشنا شدم به امید اینکه بتوانم ان خدای مهربانی را که می گو یید پیدا کنم وبه ارامش وخواسته هایم برسم با تشکر
سلام بر خداوند ک از روح خودش در وجودم دمیده🌹💖🌹
سلام بر استاد گرامی 🌹💖🌹
تا امروز فکر میکردم ک من همش دارم اشتباه میکنم واز سر سادگی و ندونم کاری هام دارم ضربه میخورم و این ها همش خاست خدا هست خداوند من رو آدم ضعیفی آفریده و قدرت ن گفتن رو ازمن گرفته’اینکه همیشه اطرافیان من رو تحقیر کنند و با ی چشمی دیگه وی آدم ضعیف ب من نگاه کنند ‘یکم میکردم اگ از خودم دفاعی بکنم و حرف دلم رو بزنم گناه کردم و خداوند هرگز من رو نمیبخشه’وهمین افکار بیهوده باعث شده بود ‘اول اطرافیانم از من راضی باشند بعد خودم اینطوری خداوند هم من رو بیشتر دوست داره’الان ک یک هفته هست چندین بار این فایل رو گوش دادم فهمیدم که من وقتی خودم رو دوست داشته باشم خداوند از من راضیه’دیگران هم ب من احترام میگذارند’و خودم ب خودم احترام بگذارم آرامش دارم و با تمام وجودم خداوند را حس میکنم ‘من وقتی ی موضوع برام پیش میومد خیلی خودم را عذاب میدادم وبیماری های سختی میکشیدم از جمله سر درد های وحشتناک ک چندین روز در بستر میخابیدم’الان خداروشکر ب خودم اومدم و گفتم خداوند ب اون بزرگی همه رو میبخشم تو هم اشتباه کردی پس چرا خودت رو نبخشی’ببخش و دیگه اشتباهت رو تکرار نکن’
من فریبا از امروز ۱۸’۷’۱۳۹۹’با خودم و خدای خودم عهد می بندم ک دیگر اشتباهات گذشته ام را تکرار نکنم’ب خودم وجسمم احترام بزارم’از وجود خودم هرگز خجالت کنم’و خودم را فرد با ارزش زندگیم بدونم و برای خودم و آرامش خودم زندگی کنم و حرف ورفتار دیگران برایم هیچ ارزشی نداشته باشه.واز امروز مثل اینکه تازه متولد شدم رفتارم آنگونه باشه ک خدای من دوست داره’
من امروز خودم را با تمام وجودم میبخشم ودر آغوش پر مهر خداوند رها میکنم’
من ایمان دارم ک خداوند بهترین ها رو ب سوی من هدایت میکنه’آرامش’تناسب اندام و سلامتی جسم و روحم را به من هدیه میکنه’
خداجونم دوستت دارم وبا تمام وجودم توبه میکنم ومیخاهم ک با تک تک سلول های بدنم حست کنم ‘خدایا دوستت دارم من رو ببخش و حمایت وهدایتم کن’
خدایا من تمام کسانی ک در تمام مراحل زندگیم ب من آسیب روحی رسوندن وعذابم دادن میبخشم و ب خودت می سپارم ‘
خدایا من دوست دارم رها و آزاد همچون پرنده ای در آسمان باشم’
خداجونم من از امروز بنده مخلص تو هستم ‘خدایا شکرت ب خاطر این لحظه ک تونستم خودم را ببخشم ‘خدایا شکرت ک من را ب این مسیر حمایت و هدایت کردی’
خدایا شکرت ‘۱۸’۷’۱۳۹۹
سلام و درود , استاد گرامى & دوستان سرزمين لاغرى با ذهن 😊 روز سى و ششم تكرار , فايل , زندگى با طعم خدا💗💗
استاد عزيزم , من از ديدن و گوش دادن اين فايل خيلى لذت بردم فايل فوق العاده اى بود , چقدر احتياج داشتم اينارو بشنوم , تمام حرفاى دينى كه سالها شنيده بودم يك طرف و اين فايل هم طرف ديگه .
خداى من , اگه اون سالها , زودتر اينها رو مى شنيدم , چقد به روحيه ى خوب و زندگى م بهتر كمك مى شد .
من خدارو , دور از خودم نمى ديدم , اما بايد به خدا در زندگيم بيشتر اعتماد مى كردم
من خدارو باور داشتم اما در نگرانى ها و مسئله هاى زندگيم نمى تونستم آرووم و بى خيال باشم و رها كنم و به خدا بسپارم .
من به خدا ايمان داشتم اما نعمتها و رحمتهاى خدارو نمى ديدم ‼️
سالها پيش گاهى اوقات نگران مى شدم كه مثلا اگه برم اون دنيا , چى‼️نگران نمازايى كه نخونده بودم‼️البته اين فكرا گذرا بود و مدام در فكرم نبود اما خب گاهى اين فكرا مى اومد سراغم . اينقدر فكر آخرت بودم كه نگران مى شدم و اين احساس گناه و نگرانى جلو احساس خوب و شادى من رو مى گرفت . دو تا برنامه ى تلويزيونى كه بيشتر از آخرت مى گفتند , آخرت رو شيرين تَر از زندگى اين دنيا جلوه مى دادن , حتى اون سريال تركيه اى كليد اسرار كه نشون مى داد مثلا افراد بخاطرِ گناهان شون موقع مرگ چه مسائلى براشون پيش مى اومد . خب ما هم باور مى كرديم , كه همينطوره واقعا . بيشتر برنامه ها در پيرامون آخرت بود . لذت بردن از دنيا شايد جالب نبود‼️پول و ثروت هم , همينطور‼️ الان خيلى براى خودم متاسفم كه تحت تاثير اين برنامه ها قرار گرفتم , شايد بهتر بود بيشتر كتاب مى خوندم . حتى سريالهاى تلويزيونى همش بيمارى , بيمارستان و … نشون مى داد كه دوست نداشتم ببينم .
اخبار هم كه بماند , ديگه اصن دوست نداشتم اخبار رو دنبال كنم .
بيشتر دوست داشتم سريال قصه هاى جزيره , پزشك دهكده , ارباب حلقه ها رو بارها و بارها ببينم .
الان دارم تمرين مى كنم كه در نگرانى هام به خدا اعتماد كنم , و از زندگيم لذت ببرم .
البته شناخت ذهن منفى باف هم در اين مسير خيلى به من كمك كرده و همچنين فرشته ى هدايتگرم .
من توبه مى كنم و براى همه ى نعمتها و رحمتهايى كه تا الان در زندگيم دريافت كرده ام , سپاسگزارم سپاسگزارم سپاسگزارم ، من از اينكه به لطف خداوند در اين مسير سرسبز هستم سپاسگزارم سپاسگزارم سپاسگزارم .
خدا , در قلب من است , خدا, در قلب تو است , و خدا در قلبها ى ماست . خدا در محبتهاى ماست . با تشكر فراوان , شاد و سرسبز باشيد💖💖
به نام خدای مهربان خودم🌼
نشستم برای بار دیگر فایل و گوش کردم تا دلیل فاصله گرفتن از خدای خودمو پیدا کنم خدایی که از رگ گردن به من نزدیک تره …خدایا من رو ببخش که خود واقعیت رو ندیدم و قضاوت کردم خدایی که مردم میگفتن رو خدایا دلیل فاصله من از تو این بود که من پیدات نکرده بودم و خدای بدی رو میدیدم و گله و شکایت می کردم خدایا من رو بخاطر گله ها و شکایت هام و حرف هایی که بهت زدم ببخش ، خدایا اگه جایی رفتاری داشتم که دور از انسانیت بوده من رو ببخش خدایا بخاطر تمام مواقع ای که فکر میکردم ازت دورم و باهات قهر کرده بودم من رو ببخش خدایا اگه جایی از زندگیم خطایی داشتم ببخش و من سعی میکنم تا دیگه اشتباهاتم رو تکرار نکنم …
من از امروز و این تاریخ ساعت ۲۲:۵۶ ،۷/۱۴ توبه کردم برای گناهانم و باور هایی که من را از خدا دور کرده و من امروز خودم رو بخشیدم و توبه میکنم و مطمئنم بلافاصله بعد از توبه کردنم خداوند من رو میبخشه و من از این لحظه به بعد بنده محبوب خدا هستم 🌼🌼🌼من الان در آغوش خدا هستم و هیچ فاصله ای بین ما نیست خدایا بینهایت دوستت دارم❤❤❤
سلام بر خداوند بخشنده و مهربان
سلام بر استاد گرامی
استاد من خیلی از دست خودم عصبانی هستم با اینکه خیلی مراقب رفتارم هستم ی موقع ی کاری انجام میدم و بعد متوجه اشتباهم میشم بیش از حد حالم بد میشه .مثلا من ی خاهر بزرگترم از خودم دارم اون خیلی دوست داره از زندگی بقیه بدونه ولی خودش اجازه نمیده کسی هیچ کدوم از کارهاش رو بفهمه ‘من روز پیش وقتی فهمید ک نتیجه کنکور ها اومده با اصرار زیاد ک دخترت رو بگو بیاد تا دخترم براش انتخاب رشته کنه و ثبت نام کنه دیگه نرو مشاوره وکیل هزینه الکی بکنی من هم نمیدونم با اینکه سالهای بود نمیزاشتم از زندگیم چیزی بدونه ‘الان حرفاش شدم و دخترم رفت خونشون و خوب وقتی میخاستم وارد سایت بشن باید کارت میخریدند و ب اشتباه دختر خاهر اولی رو اشتباه خرید ‘دهمین طور دومی رو خرید و اشتباه ثبت کرد و مجبور شد ک کارت سوم رو هم بخره تا دیگه تونست ثبت نام رو انجام بده در جایی ک اگ من کافی نت رفته بودم باید ۵۰ تومن هزینه میدادم و اصلا هم کسی نمیدونست ک دختر من رتبه چند آورده واین طوری ۱۵۰هزار تومن باید پول کارتی ک اشتباه خریده رو پرداخت کنم ‘قبلا اعصابم خورده ک چرا من ک اصلا اجازه نمی دادم دخالت کنن الان این مرتکب این اشتباه شدم و حالم خیلی بله’نمیتونم با خودم کنار بیام ‘نمیدونم چیکار کنم ‘کلا الان تو وضعیت ‘
استاد نمیدونم چطور خودم رو ببخشم ‘نمیدونم ‘