زندگی با طعم خدا (جلسه دوازدهم)

(اشتیاق و تعهد برای ادامه دادن)
.
باسلام قسمت ۱۲ زندگی با طعم خدا
برای همه ما بارها پیش امده انتخابهایی داشتیم که فکر میکردیم بهترین بوده اما وقتی درعمل به ان میرسیدیم اشکالاتی دران چیز میدیدیم که ما رامتوجه میکرده انتخاب درستی از ان چیز به علت نداشتن اگاهی درست از استفاده ان نداشتیم . مثل انتخاب در خرید ماشین  نوع غذاهای رستورانها    مکان های تفریحی    کار   درامد       انتخاب همسر وهرچیزی که ما روز مره با انها در ارتباط هستیم . دلایل مختلفی باعث متوجه شدن ما در انتخاب اشتباه برای استفاده از هرچیز تجربه ای برایمان می گذارد که وقتی کسی از همان موردی که ما تجربه استفاده کردن از ان را داریم می خواهد استفاده کند تحربه خود را درخوب بودن با خوب نبودن ان مورد دراختیارش می گذاریم . تبادل این تجربه ها به دیگری انتقال فیزیکی اطلاعات لازم در مورد ان چیز به شخص میباشد . تمام مسائلی که در زندگی ما اتفاق می افتد وما در مورد ان به فرد دیگری خبر می دهیم وتجربیات خود را به او منتقل می کنیم همه فیزیکی وقابل لمس است که فکر می کنیم این تجربیات واطلاعات ۷ برای دیگری به درد بخور است اگر بخواهد همان مسیر ما را برود .تقریبا صحبت در مورد اتفاقهای افتاده در زندگی ما یا دیگران ویا گوش کردن به مشکلات ومسائل واتفاقهای افتاده در زندگی دیگران برای همه یک عادت شده وبراحتی درمورد همه اتفاقها هم صحبت وهم اظهار نظر می کنیم وهم گوش می دهیم وهم به دیدن انها تمایل نشان می دهیم .عملکرد وتوجه این چنینی ما در برخورد با حوادث واتفاقات ومشکل ها یه معنی علاقه داشتن ما برای دریافت هما ن مشکلات می باشد. هرفردی شرایطی را که دوست دارد وارد زندگیش شود به ان توجه و انرا جذب می کند . هر طعمی را که ما دوست داشته باشیم در زندگیمان وارد شود با صحبت کردن در مورد ان طعم واستقبال از ان با شادی وخوشحالی، سفارش ورود ان طعم را به خدا وعالم هستی می دهیم که من این طعم را که به ان توجه دارم ومرتب در ذهنم ان را مرور میکنم را دوست دارم وانرا به من بدهید .ازهر طعمی که بخواهیم در جهان هستی به وفور یافت می شود فقط کافیه که با توجه وتمرکز بر ان طعم اجازه دهیم که ان طعم وارد زندگیمان شود .هر طعمی را که ما بخواهیم تا وقتی که توجه فیزیکی به ان نکنیم وارد زندگی ما نمی شود .مثلا اگر ما علاقه به یادگیری خیاطی داشته باشیم وپیام توجه ودوست داشتن به خیاطی رابه عالم هستی می فرستیم از طرف جهان هستی ایده ها ی یادگیری خیاطی واسباب ووسایل یادگیری ان فراهم شده وما درمسیر یادگیری خیاطی قرار می گیریم چون برای هر فرد بسته به انچه او علاقمند به ان است انرا به او می دهند.کارعالم هستی از روی نظم وحساب وکتاب است واینگونه نیست که کسی ریاضی دوست دارد ولی اورا درمسیر مکانیکی قرار دهند .پس به طعم هایی که هر فرد علاقمند است وواکنش به ان نشان می دهد همان را وارد زندگیش می کنند .از همه طعم ها هم بی نهایت در دنیا وجود دارد وتمام هم نمی شود اگر همه مردم طعم رنج ودرد وسختی وفقر وجنگ ودعوارا بخواهد وسفارش دهند به وفور از ان درجهان هست وبه همه شان می دهند واگر از طعم های خوب لذت وشادی وسلامتی وخوشبختی وثروت بخواهند باز به وفور از این طعم در جهان هستی برای همه هست وبه همه شان از طعم های خوب میدهند.چون خدا بی نهایت است و درمقداروکیفیت طعم ها وفراوانی وگستردگی وتنوع طعم ها هم بی نهایت است .🏵وقتی ما درباره طعم های بد زندگی صحبت می کنیم یعنی به خدا سفارش ودستور ان را می دهیم وبه جهان هستی ان را سفارش می دهیم .شنیدن وگفتگو کردن درباره اتفاقات بد ونظراتی در مورد طعم های بد فقط شما را به سمت طعم های بد هدایت می کند که در زندگیتان وارد شود .وقتی ما به درد دل ویا تعریفهای کسی درمورد مشکلات زندگیش میکند گوش می کنیم ویا اورا با صحبتها ومثال زدنهای خود برای ارام کردن فرد استفاده می کنیم درواقع ما به طعم های بد زندگی او توجه می کنیم و دستور ورود ان طعم ها را به زندگی خود می دهیم .گوش دادن ودادن اطلاعات در مورد طعم های بدی که ما در مدار ان نیستیم باعث می شویم خودمان دران مدار منفی قرار دهیم وبه جهان هستی اعلام می کنیم که من طعم ناراحتی ودرگیریهای او را دوست دارم بچشم .برای خودم بسیار پیش امده که در ذهنم به موضوعی با ارتعاش منفی فکر می کردم که هنوز اتفاقی نیوفتاده بود وحتی درمسیر ان اتفاق بد هم نبود اما بعد از مدتی کوتاه ان اتفاق بد وارد زندگیم شد وعواقب طولانی بد تری داشت وچون دران شرایط بد بودم ومرتب درموردش فکر میکردم پیوسته مدت ده سال رنج وگرفتاری
 وناراحتی را بدتر از بد تحربه کردم که علاوه بر صدمه زدن به خودم ، عزیزانم را نیز در گیر کردم . ومثال دیگر اینکه همیشه دوست داشتم بتوانم درحل مشکلات دیگران سهم کوچکی داشته باشم وبه درد دلهای انها گوش میکردم وسنگ صبور انها بودم غافل از اینکه ان طعم ها را به زندگیم دعوت میکردم . بار اول که این فایل را گوش دادم به خودم گفتم توجه به طعم های بد ممنوع چند روز بعد فردی که با شوهرش مشکل داشت بدون مقدمه مطالبی را برایم گفت من هم برای ارام کردنش مثالی ازکسی که این مشکل رو داشت را برایش گفتم درست ۴ روز بعد عین همان مشکل ان فرد برایم اتفاق افتاد .برای باردوم که این فایل رو گوش دادم متوجه حرف شما شدم که چرا دقیقا همین اتفاق برایم افتاده بود. اما پیامد ان بعد از گوش دادن فایل درگیریهای ذهنی ام وفکرهای منفی ونشخوارهای فکریم بود که اصلا رهایم نمیکرد وپشت سرهم نجواهای منفی میداد وهرچه سعی میکردم با توجه وتجسم طعم های خوب بیرون روم از این فضای فکر منفی ولی اون افرادی که موجب اتفاق بد بودن را میدیدم وبا انها روبرو می شدم برای همین فرار ازاین فضای منفی ذهن سخت می شد ودوباره ناراحتی دیگری برایم پیش اومد الان هم که دارم می نویسم سعی کردم با نوشتن ذهنم را از سفارش طعم های بد دیگر دور کنم . واقعا ذهن نا خود اگاه بسیار قوی عمل می کند.تاوقتی فکر منفی درذهن است اثر کمتری دارد تا زمانی که ان فکر برزبان جاری شود.بیان مشکلات وناراحتی ها نه ادم را سبک می کند ونه ان مشکل را حل فقط باعث ورود مشکلات جدیدتر وبیشتر شدن مسائل وناراحتی ها می شود .با اینکه اینها را میدانیم ولی اینها تصورات شیطانی است که فکر می کنیم توجه وصحبت کردن درمورد طعم های بد ما را ازان طعم نجات میدهد وازاد وراحت می شویم نه اینطور نیست ان مشکل باعث ایجاد احساس بددرما وتحریک بیشتر ان بوسیله شیطان درذهن ما می شود که بگو درخودت نریز ، پرخاش ودعوا کن ،چرا تو بخوری ،جوابشو بده، توکه کمتر از او نیستی ،مگه تو نوکرشی و……..وبدین ترتیب ما به شیطان اجازه می دهیم که افکار ما را در کلاممان به صورت بد واحساس بد برزبانمان جاری شود وان ناراحتی را به زندگیمان با سفارش دادن وارد می کنیم وانها رادرجهان متولد کنیم .شیطان نمی تواند تا وقتی که ما نجواها وفکرهای منفی ذهن را برزبان نیاوریم متولد شود با این کار اجازه ورود شیطان را به جهان وزندگی خود می دهیم .
 ازوقتی با جریانات شکر گزاری وجذب وسایت استاد اشنا شدم وضع بهتر شد وطعم های خوب هم به مقدار کم وارد زندگیم شد بله به مقدار کم چون بیشتر وقتها شرایطی با طعم های بد بدنبال همان حوادث پیش می اید ولی خیلی کم می توانم ذهنم را کنترل کنم ویا به طعم های خوب فکر کنم .همانطور که گفتید متاسفانه ما دست به توجه طعم های بد ومنفی نگری وجذب انرزی های منفی را فراوان داریم ولی یاد نگرفتیم واموزشهای ما درخانواده وجامعه درجهت توجه وجذب طعم های خوب وانرژیهای مثبت نبوده. واقعا هر روز و هر روز به طرق مختلف راه تولد شیطان و ورودش به زندگیمان را هموار می کنیم که همه ضربه زدن به خودمان ونداشتن احساس خوب ونرسیدن به طعم های خوب را برایمان دارد . که این هم خواسته شیطان است که قسم خورده نگذارد انسانها به خوشی وراحتی زندگی کنند .ما با فکر کردن وتوجه وگوش دادن وصحبت کردن از طعم های بد کمک می کنیم که شیطان به خواسته اش برسد.برای همین هست که همیشه ازخدا طعم های تلخ را می خواهیم ونگاهمان به خدا بد است .وقتی اجازه ورود شیطان به زندگیمان را دادیم انقدر ما را با حوادث ومشکلات در فشار و رنج وسختی قرار می ده تا ببینه صبر ما چقدره وماهم که صبر خیلی کمی داریم مرتب گله وشکایت وناشکری میکنیم ومرتب مارا ازمسیر دیدن نعمتها وشکر گزاری وزیادشدن و ورود طعم های خوب دیگر در زندگیمان جلوگیری می کند وما نیز نا اگاهانه اجازه می دهیم که شیطان هروقت دوست داره از کلام ما ورفتار ما استفاده کند وشیطان دیگری متولد شود . برای انجام تمرینی که دادید در جهت متولد نکردن شیطان وبا صحبت نکردن وگوش ندادن به طعم های بد با اینکه حالم بده واحساس خوب ندارم ولی با نوشتن سعی در انحراف ذهنم از طعم های بد می کنم .مثل اینکه به خودم گفتم خدایا شکرت توفیق نوشتن این قسمت رادادی .چقدر لذت داره نت وفضاهای مجازی ودسترسی به سایت شما .خداروشکر که این فایل رو دیدم .خداروشکر که بوسیله شما متذکر شد . خدایا واقعا یک لحظه هم ما رو رها نکن
خدایاسکرت بابت همه نعمتها واز شما استاد گرامی هم سپاسگزارم 🌻