زندگی با طعم خدا (جلسه هفتم)

به نام خدای مهربان

 سلام به استاد عزیزم و دوستان

 وفتی دوره رو شروع کردم با این ایمان که صد درصد نتیجه میده شروع کردم تو نوشتن خواسته هام طبق توصیه استاد تکامل رو رعایت کردم 

تو جلسه اول که تمرینش این بودکه هدفت از شرکت تو این دوره چیه چند تا خواسته نوشتم و  چون قبلا از دوره زندگی با کمک و انجام تمریناتش نتیجه گرفته بودم با ایمان بیشتری این دوره رو شروع کردم یکی از خواسته هایی که تو شروع این دوره نوشته بودم رفتن به یه سفر بود یه سفری که با همه سفرهایی که رفتم فرق داشته باشه و امروز میخوام بگم این هدف تیک خورد و من هدایت شدم به یه سفر بی نظیر به شهر شیراز و اصفهان

 وقتی تمرین این جلسه رو گفتید دیدم من از خیلی قبل تر داشتم ناخودآگاه این تمرین رو انجام می‌دادمو دقیقا قبل از اینکه به این جلسه برم سفر ما شروع شد 

چند مدتی بود که فیلم هایی میدیدم از سفر دیگران و خیلی به نکات مثبتش توجه میکردم و همون لحطه به خدا درخواست می‌دادم که منم یه سفر اینجوری میخام

 اون موقع که این اطلاعات رو وارد ذهنم میکردم حتی فکر نمیکردم اتفاق بیافته ولی خوب دیدن اون فیلم ها بهم خیلی حس خوب میدادکه میخام چند موردش رو بگم

 اولین جیزی که برای خودم لذت بخش بود دیدن رنگین کمون بودوقتی اون فایل های سفر رو میدیدم تو خیلی از این ویدئو ها رنگین کمون زیبا تو آسمون بود اون موقع من خیلی این صحنه رو تحسین کردم و تو دلم گفتم چقدر خوب میشد منم یه سفر میرفتم و رنگین کمون میدیم دیروز که داشتیم از سفر برمیگشتیم نزدیکی شهر کاشان سمت چپ آفتاب بود و سمت راست بارندگی و همینجوری آسمون پر بود از رنگین کمان ۳ تا رنگین کمون کنار هم دراومده بودن و واقعا صحنه قشنگی رو شکل داده بودن داشتم لذت می‌بردم و عکس میگرفتم که یهو انگار اون لحطه ای از فایلی که دیده بودم از جلو چشمم رد شد و خداوند بهم یاد آوری کرد شاید تو خواسته ات یادت رفته باشه ولی من یادم نرفته و من دقیقا تو فصلی و روزی به سفر هدایت شدن که این تجربه رو داشته باشم

 این  اتفاق ایمان من رو بیشتر کرد که تو به خواسته ات توجه کن در زمان درستش بهت داده میشه 

یه تجربه دیگه اینکه من همیشه فکر میکردم سفر با بچه کوچیک خیلی سخته و وقتی پسرم کوجیک بود اصلا سفر طولانی مدت نرفتم ولی این نگاه رو تغییر دادم و گفتم میشه با بچه کوجیک هم سفر رفت و دخترم ۳ سالشه و یه تجربه خیلی خوب برام رقم خورد حتی یادمه فایلهایی میدیدم که طرف با بجه کوچیک رفته سفر و بهش خیلی خوش گدشته و خدا رو شکر به ما به حدی خوش گدشت تو این سفر که حد نداره و اتفاقا دخترم سفر رو خیلی لذت بخش تر کزد با شیرین کاری هایی که کرد آنقدر تو مسیر خندیدیم و لدت بردیم که حد نداشت

 عید وقتی اطرافیانم میشندیم رفتن سفر به جای حسادت،که قبلا این کارو انجام میدادم،ایندفعه تحسین میکردم و میگفتم اگه یکی تونسته بره پس یعنی منم میتونم برم فک‌نمیکردم شرایط به این زودی جور بشه و منم برم سفر چون  الان چند سالی میشد سفری چند روزه نرفته بودیم ولی من اون موقع که دیدم نزدیکانم به شیراز سفر کردن گفتم حتما ما هم میریم و این یه نشانه است از طرف خدا و حالا که دارم مینویسم این کامنت رو طعم سفر رو به صورت واقعی تو زندگیم تجربه کردم الهی شکرت

 آنقدر این طعم رو مزه مزه کرده بودم که آخر تو واقعیت هم تجربه کردم و این جلسه برام اهمیت قانون توجه رو پر رنگ تر کرد و بیشتر باور کردم که من مسئول صد درصد زندگی خودم هستم 

قبلا همش گلایه میکردم که هیچی از زندگی نفهمیدم نه یه سفری نه یه شرایط مالی خوب و…اما ‌وقتی فهمیدم من خودم مسئول تمام اتفاقات زندگیم هستم گفتم چرا هی گلایه کنم با تمریناتی که انجام میدم توجه ام رو میبرم رو خواسته اگر جواب داد ادامه میدم و اگر جواب نداد رهاش میکنم و امروز با ایمان میگم جواب میده 

الان که برمیگردم به عقب نگاه میکنم میبینم یه سری کارها میکردم و به سری ورودی ها می‌دادم که توجه ام رو برد رو خواسته و باعث شد تو زندکی تجربه اش کنم و

 نکنه یمهمی که گفتید اگر دارید طعم بدی رو تجربه می‌کنید برای اینه که واکنشتون به اون طعم خوبی که می‌خواهید خوب نیست 

من دارم طعم نبود پول رو تجربه میکنم دلیلش اینه که اگر کسی رو میبینم که آزادی مالی داره واکنش خوبی بهش ندارم حسادت سراغم میاد که چرا اون داشته باشه و من نداشته باشم و شروع میکنم به تخریب موفقیت اون فرد 

پس چه اتفاقی برام میافته؟

 چون توجه ام رو اون نکات ،خودم آزادی مالی رو تجربه نمیکنم ولی وقتی بتونم مثل سفر ،کنترل کنم ذهنم رو و بگم اگراون تونسته به این حد از آزادی مالی برسه منم میتونم قطعا هدایت میشم به یه سری قدم ها که منم تو زندگی واقعیم تجربه کنمش

 امروز داستان سفر ما ایمان من رو به انحام این تمرینات بیشتر کرد چون من تو داستان سفر نمیگم صد درصد ولی درصددزیادی تونستم ذهنم رو کنترل کنم و وقتی میدیدم کسی رفته سفر تحسین میکردم و به خودم میگفتم اگر اونا رفتن حتما منم میزم و این نشانه است و

 حالا کاریکه باید بکنم تو طعم هائیکه دوستشون ندارم باید توجه ام رو ببرم رو طعم هایی دوست داشتنی و باور‌کنم برای منم میشه با چطوری و چگونه اش کاری نداشته باشم

 واکنش هامو باید درست کنم و این درست کردن واکنش ها به تغییر دیدگاه من بستگی داره

وقتی میگم یکی تونسته پس  منم میتونم دیگه واکنش حسادت نیست بلکه تحسین

 با امید و اشتیاق بیشتری این تمرینات رو ادامه میدم و ایمان دارم صد در صد نتیجه میده

سلام برخالقی بی همتایی هستی. 

سلام آقای عطارروشن. ودوستان هم‌مسیر 

وفتی به. شرایط این زمانم  فکرمی کنم که به  چه شکل هست اول کلی رضایت دارم که تومسیر فبلی نیستم دارم به افکارم. اگاهی بهتری رو  هدیه. میدم بعد برای آینده خودم  کلی افکارخوب چیدم کلی هدف دارم‌که با تلاشم تومسیردرست به شکر خداوند به همون درزمانی که باید اون دریافت کنم‌ خواهم رسید چون دریافتم که مراحل رشد  آرام ارام به پیش میره یی شی نمشه اون رشد شکوفایی رد به‌دست آورد  اگه به دست بیا خیلی کمک کننده نیست مثل فردی که هیچ شناختی از کاری نداشته باشه کلی پول بهش داده بشه برای رشد اون‌کاره اون فرد حتما اون‌ پول رو به هدر خواهد داد اگه اون‌ مراحل  رشد در رابطه  با همون  کاره رو آموزش  ندیده  باشه 

مثل خودم‌ من‌ تا. امروز حدود ۳۸۵ روز  هست روارد سایت شدم‌ اویل شروع کردم  به یادگیری همون مراحل رسد رواصلا تو ذهنم نبود فقط امد یاد بیگرم برم برای خوام انجام بدم‌. وفتی که هم ۱۲ گاه رو طی کردم  و هم۰۰ ۱قدم رو تازه دریافت که کاره من‌ با این شکل به پیش  نخواهد رفت چون برای برطرف کردن این‌ مشکل به شکل  کلی اول باید ریشه یابی کنم‌ که چطور اصلا به وجودا مده چطور من‌ به  این وضعیت رسیدم  خوب این زمان نیازداشت که من اول یادبگیریم‌که چطوراصلا من یی فرد نامتناسب شدم‌  پس آموزش دریا فتم‌که چطور رفتار عمل کنم که ارام ارم اول اون متوقف کنم‌ که چاقتر نشم وبازم یاد گرفتم بعد توقف اون ارام ارم به کم شدن وزنم توطی ه زمان اون چندین سال فکرکنم عجله رو نداشته باشم جون من دارم مراحل رشد رو طی میکنم‌که این اضافه وزن تو بخش اول به همین شکل به من رسبد با کلی حس بد هی به همه تعریف کردم‌کخ دارم هی رژیم میگرم هی ورزش میکمم که لاطعربشم ازداشتنش هم کلی شکایت داشتم ناراحت بود که چرا من تواین وضعیت هستم حال که مراحل رشت توبخش جاقی رو دیگه به شکر خداوند ندارم باید مراحل رشد تو بخش لاغری رو دارم طی میکنم خوب باید تومسی رو طی کنم‌ که رشد تو بخش لاغری هم به شکل پله به پله به پیش بره اولین کاره صحبت نکردن  مسبر رفت حرف نزدن به هیچ کسی درباره این‌ مسیر دوم که کمک کنده نیست 

 تلاش برای  کسب اگاهی اون با حس خوب  و مراحله رشد ارام ارم به پیش خواهد رفت وفتی به نتیجه برسم کل مسبر رشد رو بی کم‌ کاست طی کردم من دوستانی تو این‌ مسبر دارم‌ آنها هم مثل استاد طی زمان جندین سال به وزن دلخواهشن رسیدن و این وزن براشونز به شکرخداوند باقی مونده  هنوز تو مسبر هستن‌ که چند کلیویی رو هم که اضافه داران  رو از دست بدن  و تازه ادامه بدن که وز نشون تا اخر عمر  براشون باقی باشه خوب این مراحل روبه شکل خوب طی کردن‌ که به نتیجه رسیدن من‌. یی سال از این مسبر. رو طی کردم‌ همون مسبری که افراد فبل طی کردن من تازه مسبراین مسبر هستم‌ انتطار اون رشد به شکل همون افرادی که چندین سال هست رونداشته باشم  من باید زمان دفت بزرام‌ همون نتیجه شاید بهتربی رو. هم خواهم داشت پس اول مسیر رشد رو طی کنم‌ کم کم به شکل  لاغر شدن و عطر طمع  لاغری رو به زندگیم‌ میزنم 

من طی این همه سال کل زندگیم  تو بخش اول نا متناسب بودن طی شد حالا برای برکشتکتومسبردرست کلی زمان میزارم آگاهی کسب میکنم توهرمسبرکه باید اون تغییر بدم‌ کاره میدکنم‌ توبخش لاغری تو بخش شناخت خداوند وتوربخش استقال مالی ورابطه خوب هربخش رشد مخصوص خودش روطلب میکنه پس برای هم ه این‌ موارد احتیاج به زمان داره رشد بشه ازاون طی مسیر تجربه کسب بشه برای بهتر اجرای کردن یادگرفته تو هر  شرایطی که هستم تازه دریافتم‌ صبح بهتر پتوانم  انجا م بدم ولی بازم این دلیل نمیشه که کارم رو  اگه تواون زمان نشد انجام بدم تو هر زمان دیگه اگه وفت شد کم کاری نکنم انجام بدم  باید فقط به هدفم فکرکنم 

تازه بابدکلی توزندگیم تغییر ایجاد کنم‌ که بتوانم از یاد گرفتم توجه  تمرکز تو بخش جدید  بهره ببرم‌ که بشه  مسیر  تازه  با عمل کردی تغییر دادن شده پس دریافتی هم‌ تناسب هست نه مسبر فبلی من چون کل مسبر رو عوض کردم پس دریافتی هم‌. اول با عطر طمع بهتری خواهد بود تو مسیر خداشناسی هم اون عطر  بهتری از شناختش به زندگی خواهم زد که دریافتی من با کیفت بهتری به من میرسه 

خدا پشت. وپناهتون. یا حق حق نگه دارتون 

به نام دوست داشتنی ترین و مهربان ترین خدای بی نهایتی که تا کنون شناختم

درود و احترام خدمت استاد عزیز و دوستان هم مسیر

خدا رو شکرگزارم که هر روز طعم شیرین تر و تازه تری خداشناسی، خودشناسی، شادی و تناسب اندام رو در زندگیم  تجربه میکنم و رازهای تازه ای می اموزم

راز اول این جلسه: 

هر چی رو الان در زندگی تجربه میکنیم ، قبلا بهش فکر کردیم، باورش کردیم، و بارها از طریق صحبت کردن راجع بهش، طعم ش رو چشیدیم…. هربار که درباره موضوعی نادلخواه، یا مشکلات مون با خودمون یا دیگران حرف میزنیم، هربار که از شادی هامون و احساسات خوب مون حرف میزنیم، باعث میشیم طعم ش در زندگی مون واقعی شه. 

بنا بر این راز،  خداوند هیچ چیز رو برای هیچ کس رقم نمیزنه، نه چاقی رو برای چاق ها، نه لاغری رو برای متناسب ها، نه ثروت رو برای ثروتمندها، نه فقر رو برای ضعیفان، نه خوشی و شادی رو برای عده ای، نه غم رو برای عده ای دیگر….

این خود ما افراد هستیم که با توجه و تمرکزمون، با حرف هامون، به سیستم جهان هستی و خداوند هر لحظه اعلام امادگی میکنیم که آغوش مون برای دریافت و چشیدن چه طعمی از زندگی بازه… 

اینو بارها با خودمون تکرار کنیم، اونقدر راجع بهش صحبت و فکر کنیم تا بخشی قوی و پررنگ از باور های ما بشه.  چون به نظرم یک باور قوی در فرهنگ و خداشناسی ماست که خداوند برای بنده هاش طبق یه سری صلاح و مصلحت هایی که خودش خبر داره و اگاهه و  بنده هیچ دخالتی در اون انتخاب ها نداره، یه چیزهایی رقم میزنه و افراد رو دسته بندی میکنه.و سرنوشت رو ، وقایع رو، کم و بیش نعمت ها رو  طبق سلیقه ش انتخاب میکنه برای هر کس. 

راز دوم: 

خداوند در نیکی ها ، سریع الجوابه، اما در منفی ها از لطف و رحمت خاص و عام خودش مهلت میده تا ما به خودمون بیایم و به سمت خواسته هامون حرکت کنیم. 

این مورد رو من چند وقت پیش در سوره یونس در تفسیر  ترجمه یکی از آیه ها خوندم. و به نظرم چون خداوند تمام جهان و هستی رو از روی عشق و رحمت افریده ، و عشق هم مثبته، شاده، قشنگه، چون پایه و اساس جهان عشق و شادیه، خداوند بیش از ما طالب شادی و خوشبختی ماست و به این دلیل در آنچه به شادی ها فکر و باور میکنیم، در آنچه از شادی و نعمت ها ازش میخوایم، سریع الجوابه.

راز سوم: 

خداوند به ما نزدیکترینه و تمام هستی رو از روی عدل و بطور منظم با دیسیپلین خاصی آفریده. 

بنابراین به اندازه ای که خدا رو بشناسیم و نزدیکی ش رو باور کنیم، به اندازه ای که به سمت شناخت واقعی و درست خداوند در مسیر و حرکت باشیم، و نظم و عدالت جهان رو بشناسیم، از نعمت و شادی و خوشبختی بهره مند میشیم. از طرف خداوند و جهان، هیچ تصمیمی برای هیچ کس گرفته نمیشه که چقدر نعمت و ثروت و خوشبختی داشته باشه. تمام انتخاب ها و سفارش ها، توسط خود ما تعیین میشه، از طریق افکار و باورها و احساساتمون، از طریق مدار توجه مون. 

راز چهارم: 

ذهن قدرت تشخیص اصل از بدل رو نداره، در حدی که حتی نمیتونه بین صحنه ی واقعی شادی یا غم  و تماشای شادی یا غم، تفاوت قائل بشه، به همین دلیله که وقتی صحنه ی شاد یا طنزی در تلویزیون می بینیم باهاش میخندیم، یا اگه صحنه ی فیلم غمگینی ببینیم گریه مون میگیره بدون اینکه اتفاق غمگینی برامون افتاده باشه! یا در مرور خاطرات طنز میخندیم بدون اینکه اون لحظه در اون صحنه باشیم. 

بنابراین وقتی درباره طعمی می شنویم، تصورش می کنیم, معادلسازی و شبیه سازی می کنیم تو ذهن مون  و داشتن ش رو تصور می کنیم، برای ذهن انگار که تمام این تصویرسازی ها واقعی هستن، در نتیجه افرادی که مدام به شادی ها فکر میکنن و خوبی ها رو در ذهن شون مرور می کنن، به هدف هاشون خوش بینن و رسیدن به هدف هاشون رو تصویر سازی میکنن، ذهن شون به عنوان اصل می پذیره. 

خدایا شکرت زندگی با طعم تو، شناخت عمیق تر و صحیح تری از تو چقدر شیرینه…

خدایا شکرت زندگی با طعم تندرستی و تناسب اندام ایده ال چقدر قشنگه…

خدایا شکرت زندگی با طعم ثروت و فراوانی و رفاه چقدر دلنشینه….

خدایا شکرت زندگی با طعم خونه نوساز در بهترین منطقه شهر چقدر جذابه…

خدایا شکرت زندگی با طعم سفرهای متنوع چقدر هیجان انگیزه…

خدایا شکرت زندگی با طعم خریدهای مختلف و قشنگ چقدر روحیه انگیز و شادی بخشه….

خدایا شکرت  زندگی با طعمی خانواده ای شاد و صمیمی و تندرست چقدر آرامش بخش، زیبا و شورانگیزه….

خدایا شکرت زندگی با طعم شغلی دلخواه در محیطی دوستانه و همکارانی عالی و مثبت اندیش چقدر انرژی بخش و دلنشینه….

خدایا شکرت زندگی با طعم نور آگاهی درآکادمی تناسب فکری در کنار استاد عزیزم و دوستان شگفتی ساز هم مسیر چقدر روحیه انگیز، پرشور، پر نور، زیبا، و اعجاب انگیزه

الهی به امید تو

سلام خدمت استادم و بقيه اعضا

اول ميخوام سوال كن كه آيا در ادامه دوره زندگي با طعم خدا ، فايلي بهتر از اين قسمت وجود داره يا نه ؟….خداي من چقدر خوب بود اين فايل …مگه داريم آخه…

چقدر لذت بردم چقدر احساس كردم آهان اين همونه كه من دنبالش بود …قطعه گم شده پازل من اين بود …من بايد هر لحظه حتي براي چيزهايي كه براي خودم نيست هم شكرگذار باشم ..فرقي نداره من اون درخواستو دادم براي جهان يا نه ، من سپاسگذاريش رو بكنم وقتي باهاش برخورد كردم ، شايد توي فركانس بالاتر كه مثلا من درخواست كردم خدايا طعم خوشبختي ميخوام …توي فركانسي كه طعمش فقط خوشبختيه اين چيزي كه الان دارم ميبينم و خوب هست رو شكرگذاريشو بكنم وجود داشته باشم و من خبر ندارم …چه بسا اين چيزي كه الان جهان نشونم داده يك بخشي از اون طعم خوشبختيه كه من درخواستشو دادم ….و از اونجايي كه ذهن ما قادر نيست تمام بخش هاي زندگي با طعم خوشبختي رو تصوير سازي كنه و اصلا نميدونه تمام اجزاش چه شكليه …ولي خداوند و جهان هستي ميدونه …پس اگر اين چيز خوب مثل مثال شما ، مثلا يك خانواده اي رو ديديم كه قايق سواري ميكنند رو ديدم ، همون لحظه بگيم خدايا شكرت چقدر زندگي با طعم قايق سواري خوبه ….

من اينطوري درك كردم اين موضوع رو كه ، حتما اون چيزهايي كه ما ميبينيم در مدار اون خواسته هاي از پيش فرستاده شده ما هست ولي چون ذهن ما به تمام ابعاد اون خواسته آگاهي نداره ولي خدا آگاه مطلق هست بنابراين هي به ما نشون ميده چيزهاي خوبي رو كه اگر ما شكرگذاريش رو بكنيم ، يه پله نزديك تر ميشيم به اون درخواستي كه فرستاديم به فرض درخواست زندگي با طعم خوشبختي…

و زماني كه ما وارد اون فركانس ميشيم با رعايت اصول قبلي ، ميبينيم كه عهه…مثلا قايق سواري هم جزئش بوده ولي من نميدونستم و مثلا فكر ميكردم خوشبختي ۱۰ تا آيتم بيشتر نيس ..سلامتي ..پول …ماشين …بچه هاي خوب و غيره 

اين آگاهي برام خيلي ارزشمند بود خواستم با شما به اشتراك بزارم 

يك مثال بسيار جالب هم در اين فايل زديدكه دوست ما يه خونه اي ميخره و ما وقتي ميبينيم اون خونه رو  ، از خوشحالي بالا و پايين ميپريم ولي اون دوستمون هيچ احساسي نداره و ما فكر ميكنيم اون چقدر بي احساسه….ولي نه اون بي احساس نيست …اون چون در مدار چشيدن طعم هاي فراواني بوده ، براش عاديه اون طعم ..ولي ما كه در مسيرش نيستيم برامون خيلي جالبه …

من دقيقا …دقيقا….دقيقا …تاكيد ميكنم دقيقا همين مثال رو همين الان توي زندگيم دارم ..

دوستمون دو سال پيش يه خونه خريدن در يك منطقه بسيار شيك و خونه شون رو به روي يك درياچه بسيار زيبا و رويايي هست…درياچه رو توي اون شهركي كه اونا زندگي ميكنن ساختن …و از قبل وجود نداشته …شما تصور كن كه چقدر شيك و تر و تميز اون درياچه …و توي تراس خونه دوستم كه وايمسيتي يه بخشي از اون درياچه زير تراس هست . خونه هاي بسيار زيبا با سقف شيرووني بسيار شيك دور اين درياچه ست كه زيبايي درياچه و انعكاس تصوير خونه ها در درياچه به مرز جنون ميرسونه هر بيننده اي رو…

اينايي كه من توضيح دادم يك از ده بود واقعا نميشه زيباييش رو توصيف كرد

آقا، ما اولين بار رفتيم خونه اينا من كه داشتم درجا ديوانه ميشدم از اين همه زيبايي آب آبي درياچه، مرغابي هايي كه توي درياچه بودن …چمني كه كنار درياچه بود و اين رنگ سبز چمن و آبي درياچه من رو ديوانه كرده بود … و صدها بار گفتم بهتون تبريك ميگم توي چه فركانسي بوديد كه جهان اين سرويس رو بهتون داده …..

باورتون نميشه كه اين زن و شوهر فقط يه لبخند كوچيك ميزدن و ميگفتن مرسي آره خودمونم اينجا رو خيلي دوست داريم…همين !!!

بار دوم رفتم باز همونطور محو زيبايي ها شدم هي عكس و فيلم ميگرفتم از ساعت هاي مختلف روز كه هي رنگ درياچه تغيير ميكرد…

بار سوم رفتم باز به همين ترتيب…و به دوستم گفتم اينهمه زيبايي براي شما عادي شده آيا ….اونم با يه لحني گفت نه عاااااادي كه نشده …ولي براي شما كه هميشه اينجا نيستيد خوب يكم متفاوت تره …

نميدونم ميتونيد تصور كنيد خونسردي در اين جمله بالا رو يا نه …

و مثالي كه استاد در اين بخش زدن ، من رو برد به معمايي كه هميشه به همسرم ميگفتم من دوست دارم بدونم فلاني ها ( همين دوستم و شوهرش) در چه مداري بودن كه اين خونه رو خريدن و در عين حال هم خيلي براشون عاديه…

و امروز جواب اون معمام رو گرفتم

تمرين اين جلسه :

خدايا شكرت من زندگي با طعم تسلا رو دوست دارم …هر بار كه ميرم بيرون چندين تسلا با مدلاي مختلف ميبينم و هي به خودم ميگم ببين جهان تاييد كرده خواسته من رو ، من فقط بايد آماده دريافتش باشم …من بايد آشغالا رو بيرون كنم تا خوبا وارد بشن…

خدايا شكرت من زندگي با طعم خونه نوساز رو دوست دارم ….هر روز كه ميرم بيرون انقدر ساختمون ميبينم كه دارن ميسازن..هي به همسرم نشون ميدم …خيلي هم توجهم جلب شده كه از زمان كويد ۱۹، اين ساخت و سازها چقدر هم بيشتر شده…هي ميگم ببين چقدر كويد با خودش بركت آورد …من چقدر ديدم و شنيدم كه ويروس كويد(كرونا) چقدر با خودش ثروت آورد …چقدر ثروتمندا ثروتمند تر شدن …برعكس خيلي از افراد فقير فقيرتر چرا ؟ چون دائم جلوي تلوزيون اخبار رو دنبال ميكردن كه واكسن اومد واكن نيست ..واكسن چيني فلان…علت اين كه منم اينا رو شنيدم چون لاجرم خانواده درباره اش حرف ميزدن …

خدايا شكرت زندگي با طعم افراد متناسب رو دوست دارم و جهان من رو هدايت كرد به اين سايت …در جامعه اي كه من زندگي ميكنم افراد چاقي وجود داره كه معروفه چاقيشون در دنيا …آمريكايي هاي چاق…ولي من هر روز فقط افراد خوشتيپ و لاغر رو ميبينم..اين يعني من توجه كردم به اونا و هدايت شدم به اين سايت

زياد حرف زدم ….ولي از وقتي وارد اين سايت شدم توي يكي از كامنت هام گفتم بعد از اينكه سه سال در مسير كاركرد انرژي ها و مثبت انديشي دارم كار ميكنم تازه از روزي كه وارد سايت استاد عطار روشن شدم فهميدم كه در نوشتن چه قدرتي هست…مخصوصا اگر حداقل ۵ نفر بخوننش و درباره اش صحبت كنن….مثل اثر پوانه اي عمل ميكنه …اگر درباره اثر پروانه اي در جهان نخونديد توصيه ميكنم يه سرچي توي گوگل بكنين خيلي جالبه

خدايا شكرت كه قوانين جهان رو ثابت آفريدي كه ما هر جور دوست داريم ميتونيم زندگيمون رو خلق كنيم