زندگی با طعم خدا (جلسه بیستم)

باسلام و خدا قوت خدمت استاد گرانقدرم جناب آقای عطارروشن

خیلی وقت بود میخواستم کامنتی رو که حاویه این مضامین باشه براتون بنویسم اما انگار زمانش الان بود ،وامروز اون روزیه که من باید یک اعتراف روی این سایت بنویسم..
درحال گذروندن یک دوره بودم ، حس وحالم چندماه بود که اونجور که میخواستم نبود یعنی اون خوبه خوبه نبود.هرکاری میکردم و هرفایلی گوش میکردم و هر تمرینی انجام میدادم نمیشد اونکه باید بشه.تا ازخدا هدایت خواستم.من قبلا هم عضو سایت شما شده بودم اما نام کاربری و پسووردم یادم نبود.اما از دیدن ویدیوهای پیجتون بینهایت لذت میبردم .از اون همه انرژی ،اون همه انگیزه اون همه لبخند شوق..ومن هم همون رو میخواستم…
به دلم افتاد که به سایتتون بازهم سری بزنم ونگاهی به محصولات شما بندازم و ببینم که چکارباید کرد.( البته شک ندارم که خدا پاسخ درخواستهای مکرر من رو داد و این رو به دلم انداخت چون من قبلا هم عضو این سایت بودم اما چنین دیدگاهی رو نداشتم)
خلاصه اومدم روی سایت شما ،واصلا نمیدونستم که دوره ای بااین عنوان بنام ” زندگی با طعم خدا” برروی سایت شما قرارداره ،انگار دنیارو بهم داده بودن ،از خوشحالی در پوست خودم نمیگنجیدم و فایل مقدمه و جلسه اول رو سریع دانلود کردم.واوووو ازهمون جلسه اول حالم بهترو بهتر میشد.نشونه پشت نشونه ، خدایاااا همون چیزی بود که دنبالش میگشتم ،بقول قدیمیا من چرا تو آسمونا دنبالش میگشتم ،روی زمین کنار خودم بود.والان پیداش کردم.
جلسه به جلسه جلو رفتم و تمرین نوشتم و درموردش باخواهرم که بامن هم مسیره صحبت کردم.ایشون هم وارد دوره شده و اون هم مثل من متعهدانه داره جلو میره.
وامروز که جلسه آخر ررو تموم کردم.دیدم باید حق مطلب رو ادا کنم.و یک تشکر ویژه از شما وخدای شما بکنم.استاد ممنونم بابت این دوره.حال دلم عالی شد .خدا در هرلحظه حال دلتو عالی نگه داره.
و بی شک مدام جلسات رو مرور خواهم کرد.فکرکنم تقریبا یکماه روش کارکردم ونتایجم این شده.ومن میخوام به این حس خوبم تداوم ببخشم.ورهاش نمیکنم…
ویدیوویی که از آقا مورچه گرفتین دیوونم کرده ،باید بشینم و بارها تماشاش کنم.انقدر منو به فکرفرو برده که از انسان بودنم خجالت کشیدم.و یک انگیزه مضاعف وامید مضاعف پیداکردم برای ادامه دادن برای کم نیاوردن.برای رد شدن از هرمانعی.
خدایا شکرت،خدایا شکرت که هرچی که دارم از تویه.ووقتی تورو ندارم ،انگار هیچ چیزی در زندگی ندارم.

سر من از ناله من دور نیست لیک چشم وگوش را آن نور نیست
هرکسی از ظن خود شد یارمن از درون من نجست اسرار من..

این دو بیت شعرم همین الان بصورت پراکنده بمن گفته شد بنویسم.

استاد مرسی ،مرسی

با آرزوی بهترینها برای شما

هدیه گوهری