انتظار لاغری داشتن مهمترین موضوع در روش لاغری با ذهن است که باید مورد توجه قرار بگیرد.
ایجاد انتظار برای رسیدن به هر مقصدی از طریق فعالیت فیزیکی انجام نمی شود بلکه با ایجاد نگرش صحیح درباره لاغر شدن می توان انتظار لاغری را در خود ایجاد کنیم.
اهمیت انتظار لاغری
سالهای زیادی از زندگی را با اضافه وزن زیاد زندگی کردم و در همه این سالها علاقه شدیدی به لاغر شدن داشتم.
با تمام تلاشی که برای لاغر شدن انجام میدادم اما هر بار نتیجه مشابه قبل می شد.
یا هیچ نتیجه ای نمی گرفتم و یا همان مقداری که با زحمت کم کرده بودم به راحتی به وزن من اضافه میشد.
این مساله خیلی ذهن مرا درگیر کرده بود که چرا وزنی را که به سختی کم میکنم به راحتی دوباره اضافه می کنم.
به لطف خدای مهربان از وقتی که با موضوع قدرت ذهن آشنا شدم و تصمیم گرفتم ادعای اساتید مطرح جهان درباره قدرت ذهن را در کاهش وزن و لاغری به مرحله آزمایش قرار دهم دنیای جدیدی پیش روی من قرار گرفت.
همانطور که با انجام تمرینات ذهنی و یادگیری تمرکز ذهنی برای لاغری به مرور از سایز و وزن من کاسته میشد آگاهی و دانشی نانوشته در هیچ کتابی به من داده می شد. انگار خداوند قصد کرده بود روش صحیح لاغری را به من آموزش دهد و آن لاغری با ذهن بود.
در این سال ها به این نتیجه رسیدم که برای لاغر شدن برخلاف سی و چند سال تحمل رنج و سختی روش های مختلف فقط کافی است موانع لاغر شدن را از ذهن خود پاک کنم.
به همین علت تمرکزم بر پیدا کردن موانع ذهنی لاغر شدن بیشتر شد و به مرور باورها و عادت های اشتباهی که مانع لاغر شدن می شوند یکی بعد از دیگری برای من واضح شد و به لطف خدا با برطرف کردن این موانع امروز در بهترین شرایط جسمی و روحی زندگی خود هستم.
موانع ذهنی لاغر شدن
موانع مختلف لاغر شدن را در دوره های آموزشی و از طریق فابل های نکات طلایی مطرح کرده ام اما امروز می خواهم یکی از تاثیرگذارترین آنها را با شما به اشتراک بگذارم.
یکی از مهمترین موانع لاغری در ذهن ما نداشتن انتظار لاغری از خودمان است.
مانعی که به راحتی توانسته است تمام تلاش ما برای لاغر شدن در طی سالهای قبل را به شکست منجر کند.
مانعی که به راحتی توانسته آن میزان وزن و سایزی را که به زحمت کم کرده ایم را به راحتی دوباره به دست بیاوریم.
نقطه مقابل باور مخرب نداشتن انتظار لاغری، داشتن باور مخرب انتظار چاقی است.
مانع انتظار چاقی در ذهن ما یکی از مهمترین موانع ذهنی در لاغر شدن است و چنانچه تصمیم گرفته اید لاغر شوید باید بتوانید از این مانع بلند و تاثیرگذار عبور کنید و این کار جز با تمرین و استمرار امکانپذیر نخواهد بود.
در فایل آموزشی که برای شما آماده کرده ام به طور مفصل و واضح درباره این مانع و چگونگی تاثیر آن بر چاق شدن و البته ساده ترین راهکار ممکن برای برطرف کردن آن را توضیح داده ام.
بسیاری از افرادی که اضافه وزن دارند با این مشکل مواجه هستند، آنها در ناخودآگاهشان انتظار لاغری از خودشان را ندارند. در واقع انتظار آنها از خود چاق ماندن یا چاق تر شدن است.
این انتظار مخرب طی سالهایی که اضافه وزن داشته اند و بارها تلاش کرده اند از هر طریقی متناسب شوند و موفق نشده اند در آنها شکل گرفته است.
تقریبا همه افرادی که اضافه وزن دارند دوست دارند متناسب باشند، اما این دوست داشتن با انتظار آنها از خودشان بسیار متفاوت است.
در آموزش های لاغری با ذهن با انجام تمرینات ساده و تاثیرگذار انتظار ذهن خود را از چاق ماندن یا چاق تر شدن به متناسب شدن و متناسب ماندن تغییر می دهیم و از این طریق رویای متناسب شدن خود را خلق می کنیم.
این پروسه نیاز به آموزش و تمرین دارد که همه فنون آن در دوره های آموزشی برای علاقمندان آماده شده است.
انتظار لاغری در خود ایجاد کنید
مشکلی که در لاغر شدن های قبلی داشتیم این بود که ما تمام مراحل لاغر شدنو انجام میدادیم ولی در اول و آخر، انتظار لاغری نداشتیم و انتظارمون چاق شدن بود یا لاغر شدن موقتی اونم نه تناسب اندام ایده آل.
انقدر اعتماد بنفسمون کم بود که انتظار داشتیم فقط در حدی وزن کم کنیم که بهمون نگن چاق، مثلا من خودمو در وزن ۷۵ کیلو پسندیده بودم و راضی بودم، همینکه ۹۸ کیلو نبودم خودش جای شکرش باقی بود.
این راضی بودن برمیگشت به احساس ناتوانی در لاغر شدن، پذیرفتن شکست و پایین بودن عزت نفس که من خودمونو لایق بدن متناسب مثلا وزن ۶۰ کیلو نمیدیدم، همین که مقداری کم می کردیم از سرمونم زیاد بود و ناخودآگاه انتظار لاغری ما متوقف می شد.
حالا اگر من دلم میخواست بتونم لاغر باشم که مثلا دامن کوتاه بپوشم، مایو دو تیکه بپوشم و … دیگه فکر میکردم خیلی زیاده خواهیه، پرو میشم و خودم خودمو تخریب میکردم.
به خودم اجازه خواستنشو نمیدادم، از درون فریادش میزدم ولی خودمو ساکت می کردم که ول کن، حالا واجب نیست لباسای جیگوله بپوشی، اصلا تورو چه به این قرتی بازیا و مدام خودمو سرکوب میکردم و قبول کرده بودم من نمیتونم لذتی از بدنم و زیبایی هاش ببرم.
الان که به دوستانم تو کلاس رقص نگاه میکنم که همگی سنین پایین دارن و از بدن های متناسبشون با لباس های رقص زیبا، لذت میبرن، من با خودم فکر می کنم که تو چرا هیچ وقت خودتو لایق داشتن این تجربیات شیرین و طبیعی ندونستی؟
حتی نمیتونستم بهشون فکر کنم، چرا که قبلا برای من همه راه ها رو مسدود اعلام کرده بودن و هیچ وقت انتظار لاغری در من ایجاد و اجرا نشده بود.
بجای انتظار لاغری داشتن من انتظار داشتم:
- با رژیم گرفتن مقدار کمی وزن کم کنم.
- انتظار شل شدن پوست بدنم رو داشتم.
- انتظار سلولیت بدنم رو داشتم.
- انتظار ریزش موهام رو داشتم.
- انتظار زرد شدن پوستم رو داشتم.
- انتظار کبودی دور چشمم رو داشتم.
- انتظار عصبی شدن بخاطر رژیم گرفتن و لاغر شدن رو داشتم
- انتظار چروک شدن صورتم، لاغر شدن صورتم و چاق تر شدن رو داشتم.
از قبل فرمان ها صادر شده بود و پذیرش ها انجام شده بود، من در دسته آدم های بی انتظار به سر میبردم و خودمو برگی در دست باد میدیدم و تو هیچ جنبه ای انتظار یک شرایط خاصو نداشتم و با خودم تصور میکردم من که هیچ وقت انتخاب نخواهم شد، پس بهتره بهشون فکر نکنم که بعدا سرخورده بشم.
بعد از اونهمه سرکوب شدن ها، انتظار لاغری برای من باقی نمی موند و لاغر شدن هم رفت تو دسته رویاهای دست نیافتنی.
الان که مدت هاست در حال استفاده از آموزش های لاغری با ذهن هستم هنوزم گوشه های درونم، در انتظار لاغری نیست، جدیدا که به خودم نگاه می کنم که صبح تا شب دارم تمرینات مختلف ذهنیو برای جنبه های مختلف زندگیم و همینطور لاغری، انجام میدم، از خودم میپرسم، داری واسه چی تمرین انجام میدی؟ برای رفع تکلیف؟ برای اینکه بگی منم دارم کاری انجام میدم؟
آیا آگاه هستی؟ آیا از خودت انتظاراتت عوض شده؟ یا هنوزم فکر میکنی باید باهات مثل قبل برخورد بشه، یکم بیدارتر شو، تمرین ها رو جوری انجام بده که در تو انتظار لاغری بوجود بیارن، انتظارم بعد از بودن اینهمه مدت در دوره ها، نتایج عالیه
خواب نباش لطفا فریده جان، به خودت نگاه کن، تغییراتتو ببین، خودتو تشویق و تحسین کن و محکم به خودت بگو، من انتظار لاغری از خودم دارم، چرا که من در حال پر کردن مخزن ذهنم از آگاهی درباره لاغری است.
وقتی داریم یک بشکه رو پر از آب یا نفت می کنیم، انتظارمون اینه که اون بشکه پر بشه و نتیجشو ببینیم، تو هم داری پر میشی، پس نتایجتو ببین، هوشیارتر باش.
اگر تو جاده اصفهان هستیم بالاخره به اصفهان میرسیم، انتظارمون رسیدن به اصفهانه، پس چرا الان که در جاده لاغری هستی انتظار لاغری نداری؟ ذهنت بهت چی میگه؟
ذهنت میگه حالا دیگه بسه همین قدر لاغر شدی؟ میگه بخواب فریده بیدار نشو؟ میگه توجه نکن به تغییراتت؟ میگه تو از اولشم چیزی نمیشدی؟ میگه بدن تو نمی تونه مثل بقیه لاغر بشه چون تو یه نقصی داری؟ میگه خلقت بدنت چاقیه؟
ذهنت این چیزها رو میگه که خوابت کنه، رامت کنه و ازت سوء استفاده کنه، بلند شو، گوشتو نبندو فایلها رو گوش کن، تو خواب کامنت ننویس، بیدار شو، از تک تک نوشته هات و فایلها، نکته در بیار، مثل قبل با خودت حرف بزن، با افکار قدیم و جدیدت حرف بزن تا انتظار لاغری درتو ایجاد بشه.
فقط برای رفع تکلیف ننویس، گوش نکن، با درک متفاوتی پای آموزشات بشین، اگر فقط یک خط میخونی و مینویسی، با درایت انجام بده، اصلا مسابقه ای در کار نیست، شاگرد اول کلاس، آخر کلاس نداریم، بهترینه خودت باش، اونوقت بهترین جهان هم میشی
پس با آموزشا رابطه مجددی برقرار کن، از اینهمه در مسیر بودن، انتظار لاغری داشته باش، خودتو لایق تناسب اندام درست حسابی بدون، نه نصفه نیمه، خودتو توانمند ببین، تغییراتتو درک کن، تلاش های درونتو ببین و تحسین کن، ادامه بده، به وضعیت کنونی ات عادت نکن، بخواه که لاغرتر از این بشی، وضعیت الانتو ناراحت کننده تعریف کن، تا یه شوک اساسی به درون خوابت بدی.
نتیجه انتظار لاغری داشتن
انتظار لاغری داشتن فقط به این نیست که دوست داشته باشم لاغر شوم بلکه باید در افکار و رفتار من انتظار لاغری داشتن تاثیرگذار باشد.
اگر از بودنم در مسیر لاغری، انتظار لاغری دارم پس چرا مدام نگرانم؟
اگر انتظار لاغری دارم چرا میپرسم پس کی لاغرتر میشم؟ چرا میترسم نکنه چاقتر بشم؟
چرا خودمو تو آینه چک میکنم؟ و چراهای دیگه
هر چقدر اطمینان و انتظار لاغری در خودمون ایجاد کنیم، ترس های ما کمتر میشه و نتایج بصورت پی در پی اتفاق میفته
خدارو شکر به روش های دیگه اصلا فکر هم نمی کنم و فقط تمرکزم روی دوره های لاغری با ذهن است، موفقیت های بیشماری از قبل در جنبه های مختلف زندگی داشتم، در کل من به پشتکارم در هر کاری معروفم، مثلا ۳ سال و نیمه که هر هفته میرم کلاس رقص، حتی همون اولی که این ویروس وارد دنیا شد هم فقط کلاس ما ۳ ماه تعطیل بود و ما ادامه دادیم.
یا ۱ سال و نیمه کلاس انعطاف میرم و موفق هستم، رانندگی که سالها پیش یاد گرفتم و مهارتم بیشتر شد، خیلی از ورزش هارو یاد گرفتم و انجام میدادم، اینهمه مهارت در خانه داری، آشپزی، دوره های آموزشی چه در مورد ذهن، چه مهارت های عملی که خیلی زیادن و قبلا همشونو نوشتم.
اینکه من بالای ۲ ساله هر روز فایلهای این دوره هامو گوش میکنم و مینویسم و میخونم، کار بزرگی انجام میدم، خیلی ها حتی نمیتونن ۱ هفته مرتب فایل گوش کنن، همینطور دوره های ذهنی دیگه ایی هم هست که ۴ ساله دارم مرتب تمرین میکنم.
خیلی کارها انجام دادم که خودم میدونم کار هر کسی نبوده، دیگه لاغر شدن که چیزی نیست، اینکه بیس بدن ماست، بقول یکی از دوستان که تو کامنتش نوشته بود، شخصیت متناسب درون ما لحظه شماری میکنه که آزاد بشه از درونمون، پس لاغر بودن، جزء تنطیمات کارخانه ماست، از قبل کد هاش نوشته شده بود، برنامه هاش در ما آپلود شده ست و دست یابی به لاغری کار بسیار راحتیه که باید انتظارش در ما که دقیقا برعکس این نوشته هارو باور داشتیم، ساخته بشه.
ساخته شدن انتظار لاغری و کلا هر انتظار خوبی که دوست داریم تجربه کنیم، قدرت درونیه مارو بیدار میکنه و شجاعتمون بالاتر میره، اونوقت خودمونو لایق رسیدن به جایگاه های بالا میدونیم و اون وقته که میگیم ما هم باید ثروتمند و محترم باشیم، تازه انگار میفتیم تو جایگاه اصلی خودمون.
کوچیک کردن خواسته ها، یعنی لاغر شدن که خواسته بزرگی نیست، مگه اینهمه آدم لاغر داریم کار سختی انجام میدن؟ نه
اونا لذتشونو میبرن ولی لاغرن، ما تو ذهنمون لاغریو بزرگ کردیم وگرنه بیس بدن ما لاغریه، اگر اینو درک کنیم دیگه انقدر کلنجار نمیریم برای تناسب اندام، خودخواهانه میگیم آره من باید لاغر باشم.
وای که چقدر نیاز دارم بیشتر با خدا آشنا بشم، بیشتر بهش ایمان بیارم، بیشتر بهش اعتماد کنم و ازش هدایت بخوام که احساس قدرت و گرمی درونی بگیرم.
سپاسگذاری کنم برای تمام داشته و نعمت هاییکه برای من خلق شد تا ابزاری باشه برای لذت بردن و ادامه حیاط ما، مثل غذاها که قبلا باعث ترس و استرس ما بودن و الان مطمئن شدیم که باعث انرژی زایی و لذت ما هستن و همه چیز برمیگرده به افکار و باورهای ما .
پس از این به بعد از خودمون، زندگیمون، بدنمون، حالمون و جهانمون، فقط انتظار خیر، برکت، سلامتی، عشق، حال خوب، ثروت، پول، تناسب اندام زیبا، شادی، خوشحالی و موفقیت خواهیم داشت خدایا شکرت که امروز از اول صبح آگاهی بمن رسیده تا همین الان که ۱۲ شبه. (نوشته فریده حسنی عزیز در بخش نظرات)
✍️ تمرین آموزشی 📖
برای انجام عالی این جلسه ابتدا محتوای نوشتاری را مطالعه کنید، سپس ویدیوی آموزشی را تماشا کنید و بعد از آن به سوالات مطرح شده به شکل شرح انشایی در بخش نظرات پاسخ دهید.
- درک و نگرش شما درباره انتظار لاغری و تاثیر آن بر کسب نتیجه چیست؟
- در گذشته که از روش های مختلف برای لاغری استفاده کردید چقدر انتظار لاغری در شما ایجاد می کردند؟
- با توجه به اطلاعات خود درباره لاغری در چه صورت انتظار لاغری در شما ایجاد می شد؟
- چرا بعد از هر بار لاغر شدن با استفاده از هر روش لاغری دوباره چاق می شدیم؟
- با توجه به توضیحات ویدیوی آموزشی اطمینان ذهنی شما درباره لاغر شدن چگونه است؟
- نشانه های داشتن انتظار لاغری در مسیر لاغری با ذهن چیست و آیا این نشانه ها را در خودتان مشاهده می کنید؟
- لاغری با ذهن چگونه به شما کمک میکند تا انتظار لاغری را در خودتان ایجاد کنید.
- درک و برداشت خود از محتوای نوشتاری و ویدیوی آموزشی را بنویسید.
- از محتوای ویدیوی آموزشی برای خود تمرین ایجاد کرده و در بخش نظرات تمرینی که باید انجام دهید را بنویسید.
منتظر خواندن نوشته های شما هستم
همراه همشگی شما: رضا عطارروشن
امتیاز 4.33 از 63 رای
با دیگران به اشتراک بگذارید تا امتیاز بگیرید!
سلام و درود
هر صبح که از خواب بیدار میشیم از خودمون انتظار لاغر بودن داشته باشیم .
از خودمون توقع چاق شدن نداشته باشیم .
انتظارمون لاغر شدن باشه
تاثیر انتظار بر لاغری ذهن رو برای حرکت در مسیر لاغری برنامه ریزی می کنه
یعنی انگار که از همون اول صبح ما داریم ذهنمون رو برای لاغری برنامه ریزی می کنیم بهش هدف میدیم و میگم قراره من لاغر زندگی کنم . پس ذهن منم تمام امکانات لازم رو مطابق این هدفم تنظیم می کنه .
افکار من مطابق باوری تنظی میشه .
حرفایی که به خودم میگم
کارایی که انجام میدم
برخورد مناسبم با مواد غذایی با احساس بد ولع و عذاب وجدان تبدیل میشه به احساس خوب ارامش و صلح با خودم و مواد غذایی و دریافت حس سیری و داشتن حس خوب بعد از خوردن
فراموش کردن خورد و خوراک در موقع سیری
وقتی انتظارم لاغری باشه من تمام اعمال و افکار و گفتار و رفتارم در مسیر لاغری حرکت می کنه و من راحتتر در مسیرم حرکت می کنم .
استاد یه پیشنهادی دارم کاش میشد فایلهای هزینه دار رو برای هر قسمت جدا هزینه میزاشتین .
اینجوری ما بهای اون قسمت رو همون لحظه پرداخت میکردیم و بعد همون یه قسمت رو گوش میدادیم و از محتوا استفاده می کردیم و دوباره وقتی میخواستیم بریم قسمت بعد دوباره هزینه ی همون قسمت رو میدادیم .
اینجوری چون ما بهای اون فایل رو همون وقت میدیم و همون وقت از فایل استفاده کنیم بهره ی بهتری از فایل میبریم .
فکر نمی کنم کار سختی باشه . به نظرم افراد مثلا ۵۰ هزار تومان رو خیلی راحتتر از ۵ میلیون میدن و در عین حال چون همون لحظه بها دادن ذوق و شوقشون برای انجام تمرینات بهتره
اگه دقت کرده باشید وقتی یه چیز رو میخریم اولهاش چقدر عالی ازش استفاده می کنیم . انگار که بهتر قدرشو میدونیم . چون پرداخت پولش همون وقت هست . برامون تازه است و ذوق و شوقشو داریم . یعنی حتی برای فایلهای به روز رسانی شده هم میتونید این پرداخت رو داشته باشید . اینجوری به نظرم همه راضی تر باشن .
البته این مطلب مربوط به فایل همفکری هست که امروز دیدم تو ذهنم بود اینجا نوشتم و البته فقط یه پیشنهاد .
در مورد انتظار لاغری فعلا چیزی به ذهنم نمیرسه . فقط اینکه در یه فایل فرمودید از خودتون انتظار لاغری داشته باشید اما منتظر لاغری نباشید .
به نظرم این جمله یعنی اگه از خودمون انتظار لاعری داشته باشیم مسئولیت لاغری رو خودمون پذیرفتیم ولی اگه منتظر لاغری باشیم از بیرون از خودمون انتظار لاغری داریم .
اولی هستی است دومی نیستی .
ما هر روز باید در دنیای هستی قدم بزاریم تا لاغریمون رو هست کنیم . دنیای منتظر بودن دنیای مردگانه در حالیکه دنیای انتظار داشتن دنیای زندگانه .
منتظر از نظر میاد یعنی نگران بودن . آرامش نداشتن .
انتظار هم از نظر میاد باز هم یعنی نگران بودن اما این نگران بودن یعنی نگرنده بودن . دیدن . باور داشتن . بودن . هستی . آرامش .
ما هر لحظه باید از دنیای مردگان به سمت دنیای دنیای زندگان حرکت کنیم .
یاد زامبی ها افتادم . چقدر کسانی که فیلم زامبی رو ساختن انسانهای شیطانی هستن .
اونها با این کار دارن انسانها از بازگشت مردگان میترسونند . در حالیکه بازگشت از سرزمین مردگان به سمت زندگان یعنی بازگشت به حیات به زیبایی به زندگی . به خلق بهتر به آفرینش بهتر .
یادم نیست خودتون بودید یا یکی دیگر از اساتید در یه فایل فرمودید ما انسانها داریم تمام تلاشمون رو می کنیم برای ناراحت کردن همدیگه و اگه این انرژی رو بزاریم برای خوشحال کردن هم چقدر زندگی زیباتری رو تجربه خواهیم کرد .
زندگی که ما اینجا داریم تجربه می کنیم . زندگی به دور از ترس و سرزنش و وحشت و هیجانهای کاذب . یه زندگی ارام و بی دغدغه و پر از زیبایی و امنیت خاطر .
انتظار لاغری از خود داشتن چنین حس و حالی داره .
تو در امنیت خاطر هستی . نمیترسی . میدونی لاغریت در دست خودته . میدونی لاغریتو خودت میسازی . در جایی بیرون از تو نیست . نگرانش نیستی . نگرنده اش هستی . منتظرش نیستی . از خودت انتظار لاغر بودن داری . بازم نه به معنای منتظر بودن به این معنا که میدونی در مسیر لاغری حرکت می کنی .
مثل من که میدونم وقتی شروع می کنم به نوشتن و طولانی می نویسم مدال رو میگیرم منتظرش نیستم . میدونم از خودم ناشی میشه .
میدونم حسش در وجود خودمه وقتی جاریش کنم از بیرون دریافتش می کنم به همین راحتی . میتونیم لاغری رو خلق کنیم .
وقتی جاریش کنیم از بیرون دریافتش می کنیم .
حالا به هر اندازه لاغری رو در وجود خودمون جاری کنیم به همون اندازه از بیرون دریافت می کنیم .
ما با انتظار لاغری داشتن در حقیقت ذهن و حس و عمل خودمون رو در مسیر لاغری هدایت می کنیم و وقتی حسش در ما جاری میشه یعنی خلق شده .
وقتی حس لاغری داشته باشیم یعنی لاغریمون رو خلق کردیم .
استاد من مسیر لاغری با ذهن رو تنها مسیر لاغر شدن میدونم .
چون خودمو مجبور به نخوردن نمی کنم چون فمیدم این اجبار به نخوردن رفتار اشتباه با مواد غذاییه . بلکه نخوردن یک فعله که انتخابش از درون من صورت میگیره و من وقتی از فرمولهای چاقی استفاده نکرده باشم زیاده روی نخواهم کرد و در نتیجه برای نخوردن به زور جلوی خودمو نخواهم گرفت .
یا مثلا فهمیدم نباید موقع خوردن حس ولع داشته باشم . این حس ولع هم برخورد اشتباه با مواد غذاییه . وقتی من خودمو سرزنش کنم احساس چاقی به خودم بدم انتظار چاقی از خودم داشته باشم انتظار لاغر نشدن از خودم داشته باشم و خلاصه از فرمولهای چاقی استفاده کرده باشم دچار حس محدودیت میکنم خودم رو و در نتیجه حس ولعم رو بیدار می کنم انگار که هیچ پناهی به جز خوردن برای خودم پیدا نمی کنم .
در حقیقت ما برخورد اشتباه با خودمون داریم که بعد این برخورد اشتباه با خود منجر به برخورد اشتباه با مواد غذایی میشه .
یا حتی تند خوردن موقع غذا به این خاطره که ما از این غذا میترسیم به خودمون برچسب پرخوری میزنیم از پرخوری میترسیم و میترسیم الان یا میخوایم جلوی خودمون رو بگیریم که نخوریم که محدود کنیم خودمون رو یا الان تموم میشه و من به هیچی نمیرسم و دیگران میخورنش و اینجور افکار که نشون میده ما با خودمون در درجه اول رفتار اشتباه داریم که منجر به رفتار اشتباه با مواد غذایی میشه .
خب ما از اول صبح اگه انتظار لاغری داشته باشیم از خودمون یعنی خودمون رو باور داریم به خودمون اعتماد داریم . خودمون رو دوست داریم . خودمون به خودمون قدرت میدیم و نیازی نیست که این قدرت رو از غذا یا یه چیز بیرونی به دست بیاریم . بنابراین احساس بدمون به خودمون در درجه اول از بین میره (سرزنش ، محدودیت ، نفرت ، خشم ، سرکوب ، تحقیر ) بعد احساس بدمون با مواد غذایی (ولع عجله عذاب وجدان )
خب در انتظار لاغری داشتن و بودن در مسیر لاغری در درجه اول مارو با خودمون صلح میده بعد با رفتارمون و بعد با مواد غذایی .
ما عاشق خودمون میشیم . رفتارهای رضایتبخش انجام میدیم و نظر مثبت به مواد غذایی داریم . چون اونها رو نعمت خدا میدونیم که باید ازش درست استفاده کنیم . پس در نتیجه حالمون عالیتر میشه .
خب در کدوم رژیم و ورزش این همه حس مثبت هست .
من با ایمان در این مسیر حرکت می کنم و میدونم نه به زودی و با عجله با آرامش و استمرار لاغریم رو خیلی راحت خلق می کنم .
چون راهی رو پیدا کردم که میدونم هم سرش هم وسطش و هم تهش لاغریه و من در طی مسیر دارم از لاغریم و نشانه های لاغریم لذت میبرم . پس قاعدتا تهش هم چاقی جسمم هم از بین میره و بدنم به حالت طبیعی خودش برمیگرده . من در مسیر درستی هستم و از خودم انتظار لاغر شدن و لاغر بودن دارم .