جلسه اول: انتخاب تصویر ذهنی

سلام .

من این تمرین را خیلی دوست دارم . 

چون درک کرده ام که تصویر متناسب خیلی روی ذهن انسان اثر خوبی دارد . 

پاسخ به سوالات : 

۱– چرا فکر میکنی می تونی به تناسب اندام تصویری که انتخاب کردی برسی؟!

من چون متناسب شدم اینگونه این سوال را برای خودم مطرح میکنم  که چرا فکر می کنم که میتونم  در تناسب اندام تصویری که انتخاب کردم تا آخر عمرم باقی بمانم ‌ ؟ 

چون من اصول لاغری با ذهن را به خوبی فراگرفتم و توانستم در عرض حدودا یک سال ذهن منطقی و ذهن ناخوداگاه خودم را با تناسب همسو و هم جهت کنم و انتظار تناسب در خودم ایجاد کنم و جسمی متناسب را برای خودم بسازم و البته  تا الان هم متناسب بمانم . 

 وقتی این اصول را یاد گرفتم پس میتوانم آن را تا هر زمان که بخواهم اجرا کنم بیشتر گسترش دهم بیشتر در ذهن خود به ان توجه کنم و در نتیجه لاغر بودن ذهن و جسم خود را امتداد دهم . 

چون من لایق متناسب زندگی کردن هستم .

من لایق آرامش هستم .

من لایق امنیت و فکری آرام هستم . 

۲- احساس شما از بودن در تناسب اندام تصویری که انتخاب کردی چیست؟

من از بودن در این تصویر  احساس آرامش دارم . احساس می کنم  دیگر دغدغه ی چاق شدن ندارم . احساس می کنم که تا آخر عمرم دیگر متناسب می مانم .  ترس از چاقی از وجودم می رود . نفرت از دوباره چاق شدن از وجودم می رود . 

لاغر ماندن را طبیعی می دانم و روز به روز در این زمینه فکرم آزادتر و آزادتر میشود . 

۳- بازخورد اطرافیان وقتی شما رو با تناسب اندام تصویر انتخابی مشاهده‌ می کنند چیست؟

باز خوردهای خیلی خوبی از اطرافیان گرفتم ‌ 

همه می گفتند عطا انسانی دیگر شده است . 

بسیاری تحسین می کردند . اما عده ای هم می گفتند دیگه لاغر شدی یکم به خودت برس و منطقهای چاقی خود را نشان میدادند . 

اما من نه به آن کسانی که تحسینم میکردند واکنش خاصی نشان می دادم نه به آن کسانی که با منطق چاقی خود مرا به دوباره چاق شدن دعوت می کردند .

چرا که من یاد گرفتم تا زمانیکه خودم نخواهم  و خودم اجازه ی پذیرش آرزویی را به خودم ندهم هرچه دیگران بگویند برایم باد هواست . 

خودم مهم هستم که میخواهم هر روز در چه وضعیتی زندگی کنم . 

دیگران یکبار دوبار نهایت ۱۰ بار به من بگویند که لاغری یا چاقی .

اما من خودم بودم که هزاران بار به خودم می گفتم چاقم . من توسط تکرار گفتگوهای ذهن خودم چاق میشدم نه توسط حرف دیگران .  بارها و بارها چاقی را  در گوش خودم میخواندم ‌ .

بعد هم توسط مدیریت ذهن خودم بارها لاغر شدن و راحت لاغر شدن را تکرار کردم و لاغر شدم نه به خاطر تعریف و تمجید دیگران 

و حالا هم باز به انتخاب خودم میخواهم متناسب بمانم . 

چون این من هستم که همیشه با خودم در حال زندگی هستم . دیگران بیرون از من هستند و تاثیری در زندگی من ندارند ‌ مگر اینکه  خودم حرف آنها را بپذیرم یا نپذیرم و آن را در ذهن خودم پرورش بدهم یا ندهم که باز هم نقش اصلی زندگی خودم ، خودم هستم . 

من تصویر  فعلی خودم را در پس زمینه ی گوشی خود قرار دادم . 

اتفاقا این تمرین را چند وقت پیش  یکی از دوستانم که خیلی لاغر بود و میخواست متناسبتر شود به او گفتم . گفتم یک عکس از زمانی که متناسب بودی را در پس زمینه گوشی یا لب تابت قرار بده او هم مدتی این کار را کرد و الان کمی متناسبتر از قبل شده و از لاغر بودن افراطی خارج شده و الان از اندام خود بیشتر راضیست  . 

سلام ممنونم از شما لطف دارید 

سلام  . ممنونم از  صحبتهاتون . 

واقعا چیزی که بهمون الهام میشه قطعا نکته ای داره که میبایست به زبون می آوردیم .

حتی خودمون نیستیم که میگیم خدای وجودمونه که میگه . 

گاهی پیش میاد حتی مثلا شده از راهی میخوام برم به یه مقصدی با خودم میگم خب امروز از فلان مسیر برم وقتی از اون مسیر میرم میبینم توی اون مسیر اتفاقی میفته که من اون لحظه باید اونجا حضور میداشتم . 

قطعا اینکه این موضوع در اینجا به ذهنم اومد هم کار خدا بوده و میخواسته چیزی رو به ما بگه . البته برای هممون همینطوره .چون همه ی ما دستان خداوند هستیم و حضورمون در هر جا در کنار هم یا حتی دور از هم اتفاقی نیست . 

و کاملا به این نتیجه رسیدم همه چی در این عالم به نفع ماست . 

هر کاری انجام میدیم یا هر حرفی میگیم حتی افکار هر چی که دریافت می کنیم همگی یه نفعی برای خودمون یا بقیه داره ‌. 

سلام ممنونم از حسن نگاه شما .

درس پس میدم خدمت شما بانوی بزرگوار ‌ .

سلام . خوبه که .

اتفاقا منم خیلی خوشم اومد . ورزشکاری که به کارش علاقه داشته باشه و دوست داشته باشه چه اشکالی داره انجام بده . 

به نظرم تصویر ورزش زمانی برای ما بد شد که ازش برای زجر دادن خودمون استفاده کردیم . برای حسرت خوردن برای فشار آوردن و ….

با این کارها ما  تصویر حقیقیش رو در ذهنمون از بین بردیم و تصویری ناخوشایند رو ازش ساختیم . 

به نظرم حسمون به ورزشکارا هم  به خاطر همین گاهی بد میشه . البته ممکنه دلایل دیگه هم باشه . یاد اون زجرای خودمون می افتیم . یا مثلا کلی فعالیت میکردیم ولی دریغ از یک کیلو کاهش من از این منظر خیلی حرصم میگرفت از ورزشکارا .

در حالیکه معنای حقیقی ورزش و تصویر واقعیش رو اگه در ذهن دوباره پرورش بدیم به نظرم حسمون به ورزش و ورزشکار خوب میشه . 

   ورزش یعنی ورزیده شدن در اثر تکرار یه سری رفتارها . مثلا همین نوشتن ما الان ورزش ذهنه .  یعنی تفریح یعنی لذت بردن یعنی شاد شدن . تازه شدن . یعنی تجربه ی اتفاقات جدید . هر جا هم که خسته شدیم یعنی نیاز بدن به استراحت .

گاهی میرسه حتی از خستگیهاشم لذت میبریم . 

در کل مهم تصویریه که ما از این تجربه در ذهن داریم . به نظرم ما الان هممون ورزشکاریم .