گام ۲۱: از چاقی توبه کنید لاغر می شوید!

به نام خدای مهربان🌹

سلام به استاد عزیز و دوستان گرامی در سایت تناسب فکری🌸🙋🏻‍♀️

گام ۲۱:  از چاقی توبه کنید لاغر می‌شوید.

شاید عبارت از چاقی توبه کنید لاغر میشید به نظر ارتباطی به لاغر شدن نداشته باشه،اما یکی از اصلی‌ترین و تاثیرگذارترین اقداماتی که باید برای لاغر شدن انجام بدم.

الان که در مسیر صحیح لاغری با ذهن قرار گرفتم، سعی کنم که هر روز احساس بهتری داشته باشم،اشتیاق بیشتری برای تغییر کردن داشته باشم،این احساس خوب و اشتیاق عالی باعث میشه که نه تنها در موضوع لاغر شدن، بلکه در سایر جنبه‌های زندگیم هم نتایج عالی به دست بیارم.

حرکت در مسیر لاغری با ذهن فقط باعث تغییر شرایط جسمی من نمیشه،بلکه به وضوح بر سایر جنبه‌های زندگیم هم تاثیرگذاره و این لطف خداونده که به هر شکلی بنده‌هاش رو هدایت می‌کنه،

 بنده‌هایی که میخوان لاغر بشن و برای رسیدن به خواسته‌هاشون اقدام میکنن،

افراد زیادی اسیر چاقی هستن،این دسته از انسان‌ها به چند گروه تقسیم میشن،

۱_، گروهی که چاقی رو پذیرفتن و تموم عمر خودشون رو در کنار چاقی سپری می‌کنن،رنج‌های زندگی مشترک با چاقی رو تحمل می‌کنن و اونو به حساب تقدیر و شانس خودشون در زندگی میدونن.

۲_ گروهی که  از وضعیت چاقی خود راضی نیستن و دوست دارن لاغر بشن، این گروه عادت کردن با چاقی زندگی کنن، اما از شرایط حاکم بر این زندگی دل خوشی ندارن،هر بار که از زندگی مشترک با چاقی به احساس درد و رنج فراوان میرسن،تصمیم می‌گیرن برای جدا کردن مسیر زندگی خودشون با چاقی اقداماتی انجام بدن،چند روزی تلاش می‌کنن،اما از اونجا که به زندگی کردن با چاقی عادت کردن،پس از چند روز فراموش می‌کنن که تصمیم گرفته بودن، زندگی جدیدی رو شروع کنن  و به همون زندگی قبلی بسنده می‌کنن.

۳_گروهی که با اینکه چاقن،اما هرگز آروم و قرار ندارن و دوست دارن لاغر بشن،این عده که تعدادشون کمتر از گروه‌های دیگه است، بارها برای رها شدن از چاقی تلاش می‌کنن،انواع رژیم‌ها  وروش‌های مختلف لاغر شدن رو امتحان می‌کنن،و بارها تلاش می‌کنن  تا به هر شکل ممکن از شر چاقی رها بشن.

رژیم‌های سخت می‌گیرن،ورزش‌های سنگین انجام میدن،هر طور شده هزینه تهیه وسایل و برنامه‌های لاغری رو پرداخت می‌کنن  تا بلکه از شر چاقی رها بشن،اما نتیجه ای کسب نمیکنن،رویای لاغر شدن در ذهن این افراد به قدری اهمیت داره، که با اینکه بارها از تلاش برای لاغر شدن نتیجه‌ای نگرفتن،اما ذره‌ای از آرزوی لاغر شدن اونا کم نشده،این گروه توسط خداوند به مسیر صحیح هدایت میشن،

هر بنده‌ای که آرزویی داشته باشه و برای رسیدن به آرزوی خودش حرکت کنه،به مسیر صحیح رسیدن به آرزوی خودش هدایت میشه.

پس باید بدونم که الان که توی مسیر لاغری با ذهن هستم،این مسیر رو من پیدا نکردم،بلکه توسط خداوند به این مسیر هدایت شدم، و با روش لاغری با ذهن آشنا شدم،بدون اینکه قبلاً اونو دیده یا تجربه کرده باشم، یا حتی درباره اون شنیده باشم.

و خداوند منو در این مسیر قرار داده تا از چاقی و چاق بودنم توبه کنم و لاغر شدن رو تجربه کنم،این ویژگی هدایت  فقط شامل عده‌ای میشه که رویای خودشون رو فراموش نمی‌کنن و برای خلق اون تلاش می‌کنن،

درسته که در شروع حرکتم در مسیر لاغری با ذهن هیچ ایده یا راهکاری برای نتیجه گرفتن ندارم،اما دارم می‌فهمم که نیرویی درونی داره منو در این مسیر به ادامه حرکت تشویق میکنه،

آموزش ذهنی باعث خودشناسی و ایجاد ارتباط بهتر با خودم میشه،در ابتدا آرامش و احساس بهتری رو پیدا می‌کنم،و به مرور لذت ارتباط با خدای درون و الهامات الهی رو تجربه خواهم کرد، الهامات و هدایتی که از ابتدای تولدم هم وجود داشتن،اما به دلیل گسستگی که بین من و درونم به وجود اومد،قادر به دریافت اون نبودم.

آموزش‌های لاغری با ذهن، بهم کمک می‌کنه تا رنگ و بوی ایمان و یکتاپرستی به خودم بگیرم،آگاهی‌هایی که باعث برقراری ارتباط با خود و خدای درونم میشن،و نتیجه این ارتباط فراتر از حد تصوره،

تجربه آرامش ذهنی،شادی درونی،افزایش اعتماد به نفس،سکوت ذهنی،سلامت روحی و جسمی.نتایج این مسیر زیبا هستن.

از چاقی توبه کنید لاغر می‌شوید،

خدای مهربون در قرآن راهکارهای بسیار تاثیرگذار توبه رو برای رهایی از رنج و اندوه و احساس گناه قرار داده،چرا که احساس گناه، مخرب‌ترین احساس در  نابودی و ناامیدی انسان‌ها میشه،و از اونجایی که خدا خودش ساز و کار جهان رو تنظیم کرده،از این احساس خطرناک آگاه بوده و همیشه در قرآن از توبه به عنوان راه رهایی از احساس گناه و احساس بد یاد کرده ،خداوند در قرآن صفات خودش رو معرفی کرده که یکی از اون‌ها شفا دهنده است، شفا به معنای رهایی از رنج و ناراحتیه،شفای جسم به معنای رهایی از رنج‌های جسمی،و شفای روح به معنای رهایی از افکار و فشارهای ذهنیه،

توبه همون شفای نفسه،که از طرف پروردگار برای انسان قرار داده شده و همواره انسان به توبه کردن دعوت شده و خداوند پاداش‌های عظیمی برای توبه کننده‌ها در نظر گرفته،بر خلاف اونچه درباره توبه گفته شده که اونو سخت و پیچیده کردن،خداوند توبه رو در قرآن بسیار ساده بیان کرده،توبه به معنای پذیرفتن اشتباه و طلب بخشش کردن از خدا و سعی در تکرار نکردن اون اشتباهه،و موضوع مهم اینه که بفهمم چه چیزی اشتباهه که باید از اون پرهیز کنم،

هر فکر یا هر حرف یا عملی که در من احساس بد ایجاد کنه، یک حرکت اشتباهه،همونطور که با تندی حرف زدن با دیگران احساس بدی در من ایجاد میکنه،و مسلماً حرکت اشتباهیه،

عادت‌های فکری و رفتاری من در قبال جسم خودم، که باعث ایجاد اضافه وزن و مشکلات بسیاری برام شده،اونم حرکت اشتباهیه که در من احساس بد ایجاد میکنه،همونطور که توبه کردن از عمل اشتباه باعث آرامش روحی و احساس بهتر در من میشه،توبه کردن از رفتار اشتباه خودم در قبال جسمم هم باعث ایجاد آرامش روحی و سلامتی جسمی در من میشه.

همونطور که خدا در قرآن توبه رو راهی برای بازگشت به سوی خدا، به سوی آرامش و احساس خوب قرار داده و توبه کننده موظفِ که همواره سعی کنه رفتار اشتباه خودش رو تکرار نکنه،توبه از چاقی هم باید طوری باشه که منم رفتارها و افکارهای اشتباهم در قبال چاقی رو تکرار نکنم.

چاقی نتیجه رفتار اشتباهیه که سال‌های زیادی در قبال جسمم به کار گرفتم،و توبه از چاقی باید سبب تغییر رفتار اشتباه در قبال جسمم بشه.

در  مسیر لاغری با ذهن از چاق‌تر شدن توبه می‌کنم و پاداش الهی که خداوند برای توبه کنندگان قرار داده رو به صورت تناسب اندام، سلامتی، شادی و احساس خوب رو دریافت می‌کنم.

باید بدونم که اگه دچار اضافه وزن شدم این اتفاق طی یه روز و دو روز و یک هفته رخ نداده،هر کسی به تعداد سال‌های زندگیش، اونایی که از بچگی اضافه وزن داشتن، خب به تعداد سال‌های زندگیشون زمان برده که الان توی این شرایط هستن،

اوناییم که مثلاً از ازدواج به بعد اضافه وزن پیدا کردن بالاخره چند سالی میگذره،

اونایی هم که به خاطر بارداریشون اضافه وزن پیدا کردن، بازم مدتی ازش میگذره و این اضافه وزن به این شکل نیست که طی یه هفته ۱۰ روز، یه ماه، دو ماه، یا سه ماه یهویی به این حد به اضافه وزن برسه،مطمئناً چند سالی هست داره این روند ادامه پیدا میکنه و هی احساسمون بدتر میشه،و هی اضافه وزنمون بیشتر شده،

پس الان چرا انتظار دارم که بعد چند تا دیدن فایل لاغر بشم،مگه قراره چه اتفاقی بیفته؟؟چرا اون روند طبیعی بدنم رو بهش توجه نمیکنم؟؟مگه من دو سه روزه چاق شدم که حالا انتظار داشته باشم دو سه روزه هم متناسب بشم،

باید بدونم که این یکی از مشکلات بسیار بزرگ پیش روی افرادیه که اضافه وزن دارن که نمیذاره  اونا روندشون رو ادامه بدن.

عجله کردن باعث میشه که از تصمیمی که گرفتم منصرف بشم و ناامید بشم.

باید به این مسیری که خدا منو هدایت کرده ایمان بیارم،اینجا همون مسیریه که خداوند منو به اینجا هدایت کرده،اون خودش میدونه که من از این مسیر می‌تونم به نتیجه برسم،پس اصلاً کم کاری نکنم و ایمان داشته باشم به کاری که شروع کردم.

سعی کنم به جای هدر دادن وقتم، به جای اینکه بیهوده در تلگرام و اینستاگرام بچرخم و کلیپ‌های بیخود نگاه کنم،به جای اینکه وقتم رو صرف انجام دادن کارهایی کنم که هیچ نتیجه‌ای برام نداره، وقتم رو برای دیدن این آموزش‌ها بذارم،  کاری که نتیجه بسیار بزرگی رو برام به وجود میاره،نتیجه‌ای که کل زندگیم رو تغییر میده.

تنها چیزی که مانع از لاغر شدنم میشه اینه که باور نداشته باشم که میتونم لاغر بشم،خیلی مهمه که باور کنم که میتونم تغییر کنم،این گام اوله،اگه باور کنم، دیگه بقیه کار خود به خود انجام میشه،دیگه باقی کار خیلی آسون میشه،این گام اول یکمی سخته،

حالا چرا  سخته؟؟چون به تعداد روزهایی که اضافه وزن رو زندگی کردیم،برامون رها شدن از اون سخت‌تر شده،به تعداد دفعاتی که از هر مسیری، از هر روشی اقدام کردیم برای لاغر شدن و شکست خوردیم،الان در ذهنمون رهایی از این مشکل برامون سخت‌تر و بزرگتر شده،و ما انگیزه و امید و ایمان نداریم که می‌تونیم از این مسئله رها بشیم،به خاطر همین یکی دو روز همراه میشیم، بعد رها میکنیم،

اگه بتونم این سربالایی اول رو، این باور کردن، اینکه من می‌تونم متناسب بشم رو طی کنم و به اون ور قله برسم که سرازیریه،خیلی کار آسون‌تر میشه،خیلی مهمه که باور کنم می‌تونم متناسب بشم،

خیلی از افرادی که در این مسیر هستن انتظار دارن که دو سه تا فایل اول رو که گوش دادن بعد فردا صبحش بلند شن از جلوی آینه که رد شدن تعجب کنن بگن اِ این کیه؟؟چرا اینقدر کم کرده؟؟ذوق کنن، خوشحال بشن،و دوباره هر روز که از خواب پا میشن،

 ببینن یه سایز بزرگ دیگه مثلاً نیم کیلو، یک کیلو دیگه اینا دارن میان پایین،

باید بدونم که روند جسم من به این شکل نیست،روند کل جهان هستی به این شکل نیست،همین طبیعتی هم که  دارم می‌بینم، روندش به این شکل نیست که  یه بذری رو بکاریم، بعد دو روز دیگه بیایم ببینیم که این محصول داده باشه.

مثلا بذرهایی که به ذرت تبدیل شدن،اینا یک پروسه‌ای داره که به اینجا رسیدن،به این شکل نیست که مثلاً اون کشاورز بیاد بشینه بالا سر زمینش،هی التماس کنه،دعا کنه،گریه و زاری کنه که اینا زودتر به نتیجه برسه یا محصول بده.

به هر حال یه پروسه‌ای داره این به ثمر رسیدن این محصول،و کار کشاورز چیه؟؟کار کشاورز اینه که هر چند روز یکبار بیاد  به زمینش سر بزنه،اگه آب قراره بده، اگه بررسی کنه، علف‌های هرزی هست اونا رو دفع کنه، آفتی هست باید دفع کنه،کارش اینه، کارش یک مراقبت خیلی جزئی از اون مسیره،از اون رونده،از اون تکاملیه که خداوند داره انجام میده.

باید بدونیم که در این پروسه خداوند چقدر داره کار انجام میده،کشاورز چقدر داره کار انجام میده، خداوندی که از اون لحظه‌ای که این بذر رو در زمین کاشتن کارش رو شروع کرده، سیستم فعال شده، این بذر جوانه زده، رشد کرده، رشد کرده و به اینجا رسیده،به نسبت کاری که کشاورز انجام میده در طی این مدت،که فقط چند بار میاد سر میزنه و حالا یه مراقبتی انجام میده،کار کشاورز چقدره؟؟کار خداوند چقدره؟؟

این سیستم خداونده که هرکی که بخواد اصلاح کنه، هر کسی که بخواد یک خوبی، یک نیکی، یک محصول، یک خدمتی رو انجام بده،خداوند سیستمش این کارو انجام میده، فقط ما انسان‌ها یک کار جزئیش رو انجام میدیم،به خاطر اینکه لذتش رو هم ببریم،وگرنه همون کار رو هم انجام ندیم بالاخره اون محصول خودش یه چیزی ازش به عمل میاد،نیاز هم نیست انقدر سختی بکشه.

و اینا لطف خداونده که خودش داره این کارها رو انجام میده،اونایی هم که در مسیر لاغری با ذهن قرار گرفتن میتونن این حرف رو تایید کنن که بعد از اینکه ذهنشون آماده شد،باور کردن،نقش خداوند در اصلاح جسمشون به مراتب بیشتر از نقش خودشونه،اصلاً بدن ما دوست داره که متناسب بشه،اصلاً سیستم بدن اینه که اصلاح کنه، سیستم بدن اینه که مشکلاتش رو رفع کنه.

مثل زخم شدن دست،وقتی که دستم زخم میشه خب خودش همه کارها رو انجام میده،فوق فوقش اینه که من یه چسب زخم بزنم، برای یکی دو ساعت، بعد هم درش بیارم،دیگه جوش خوردنش، سلول سازی،دوباره پیوند خوردنش، همه کارها بعد چند روز خودش انجام میشه و همه این کارها رو خداوند بدون سر و صدا، بدون اینکه منصرف بشه، بدون اینکه ناامید بشه، جسم ما این کارو انجام میده، و اینا همه سیستم خداونده،همه اینا لطف خداونده،

پس چرا ما در مسیری که می‌خواهیم طی کنیم و ما رو به خوشبختی،  آزادی، به احساس خوب، به شادی، سلامتی، روابط خوب، اعتماد به نفس عالی، به شکوفایی در زندگی میرسونه ایمان نداریم؟؟چرا اون ایمانی رو که روز اول داریم ما در مسیر نداریمدیگه؟؟

 چرا خدا رو فراموش می‌کنیم؟؟

بعضی از کشاورزها هستن که سر زمین‌هاشون محصولاتی رو میکارن،مثلاً سبزی خوردن،که میگن میایم سر زمینمون کارهایی رو انجام میدیم، بعد یک ماه هم شروع می‌کنه دیگه به محصول دادن و چند دفعه هم می‌تونیم از این محصول بگیریم،و اگر بپرسی شرایط چه جوریه؟؟اوضاع سودش خوبه؟؟میگن که زمانی که محصول میده، اگه این سبزی فروش‌ها بخرن،بازار خوب باشه،اون تره بار آدم منصفی باشه،و کلی پارامتر رو میذارن برای نتیجه این کار،اون‌ها نصف کار رو به خدا ایمان دارن،که روز اول بذر رو می‌پاشن،آیا امید اون‌ها به سبزی فروشه که این بذرشون سبز بشه؟؟آیا امید اونها به بنک داره، به میدون تره باره که بذر اونا نتیجه بده، یا امیدشون به خداونده،؟؟

میگن ما امیدمون به خداست که بذر رو می‌کاریم،چند روز یه بار هم میایم بهش آب میدیم، یه بررسی می‌کنیم، اگه آفتی چیزی باشه سمپاشی می‌کنیم،پس اون‌ها شروع کارشون امیدشون به خداست،هیچ وقت نمیان بذری رو بکارن بگن من می‌کارم حالا اگر این سبزی فروش‌ها گذاشتن این سبز بشه خوبه،اگه اون بنک داره گذاشت این سبز بشه خوبه،اولش هیچ وقت این حرف رو نمی‌زنن، 

نصف مسیر رو خوب میان و امیدشون به خداست و این محصول هم با توجه به امید اون‌ها به خدا جواب میده،این زمین داره بهشون جواب میده،اما نصف دوم که مرحله آخرشه، که دیگه فروششه،دیگه امیدشون به خدا نیست،امیدشون به سبزی فروش و بازار و شرایط دلاره،

ما هم در خیلی از جنبه‌های زندگیمون همیشه اینجوری هستیم که یه کاری رو وقتی می‌خوایم شروع کنیم چرا اولش انگیزه داریم، چرا اشتیاق داریم،؟؟چون نیروی خداوند پشت ماست،چون هدایت شدیم،چون که این اشتیاق درون ما شعله ور شده که ما می‌تونیم در مسیری که قرار گرفتیم یا انتخاب کردیم موفق بشیم،باید بدونیم که خداوند کار اشتباهی انجام نمیده،اگر در ما ذوق و شوقی برای انجام یه کاری ایجاد شده مطمئن باشیم که ما توانایی موفق شدن در اون کار رو داریم.

خیلی از ما همه کارهای زندگیمون رو با اشتیاق شروع می‌کنیم، با انگیزه شروع می‌کنیم، اما چند روز می‌گذره، یواش یواش سست و سست‌تر می‌شیم و رها می‌کنیم،بعد می‌گیم خدا برای ما نخواست،چطور ممکنه اون خدایی که ما رو در ابتدای مسیری قرار میده،آخر مسیر رو برامون خراب کنه؟؟

باید بدونم که خدا همیشه بهترین‌ها رو برام می‌خواد،باید به خدا ایمان داشته باشم،بدونم که لاغری با ذهن مسیریه که  مطمئناً از اون به نتیجه می‌رسم،و همه ما که در این مسیر هستیم، به طریقی به این سایت هدایت شدیم،چون خداوند خودش  میدونه در قلب ما انسان‌ها چی می‌گذره و همه ما که با این مسیر آشنا شدیم، مطمئن باشیم که می‌تونیم از این مسیر به خواسته‌مون برسیم که این مسیر به ما پیشنهاد شد، خداوند کار اشتباه انجام نمیده،فقط کافیه ایمان بیاریم به خداوند، به نیروی خدا،به اینکه خدا خیلی دوست داره که ما متناسب بشیم،اصلاً سیستم بدن ما رو به این شکل تنظیم کرده که همیشه ما بدنمون اصلاح بشه.

ما در طول زندگیمون بارها مشکلاتی رو برای جسممون به وجود آوردیم،بارها بدنمون بیمار شده،اما اینقدر سیستم ایمنی ما قویه که همیشه هم خوب شدیم، حالا ممکنه ما هم یه کارهایی کرده باشیم،مثلاً به پزشک مراجعه کرده باشیم،اما کاری که خدا انجام داده در دفع ویروس‌ها و میکروب‌ها چقدر عظیمه، کاری که ما انجام دادیم چقدره،خیلی مهمه که به این موضوع دقت کنیم که در این مسیر کاری که خدا برامون انجام میده به مراتب بزرگتر از کاریه که خودمون انجام میدیم،

و باید بدونیم در این مسیری که ما هدایت شدیم، گام اول رو خدا برامون برداشته،تنها باید ایمان بیاریم و اقدام کنیم،و در این مسیر گام‌های بعدی رو هم خداوند برامون برمی‌داره،هدایتمون می‌کنه،احساس خوب در ما ایجاد می‌کنه،

و بازم در این مسیر همه کارها رو داره خدا انجام میده،پس ایمان بیارم به تواناییم و باور کنم که می‌تونم متناسب بشم،اگه این باور در من شکل بگیره، اونوقت خیلی از مسیر رو  طی کردم.

در قرآن هم آیه‌هایی هست درباره توبه کردن،اول اینکه هیچ وقت خدا مثلاً هیچی رو تعیین نکرده که تا این حد رو من می‌بخشم دیگه از اون بیشتر رو نمی‌بخشم،یا گفته باشه خب پس به اندازه‌ای که گناه کردی باید بیایی التماس کنی که من ببخشم،نه،همیشه وقتی حرف از توبه است، یعنی سریع،یعنی برگشت سریع،یعنی همین که متوجه بشم اشتباه کردم بگم خدایا منو ببخش،خدایا منو رها کن از این اشتباه،از این رنج،از این سختی،از این ستمی که به خودم کردم،به دیگران کردم،وقتی توبه کنم خدا همیشه سریع برگشت رو انجام میده،بلافاصله میگه بخشش و رحمت.

درهای بهشت  باز میشه برای کسایی که برمیگردن و توبه می‌کنن،اضافه وزن هم مثل یک رفتار اشتباهه، مثل یک گناهه،حالا می‌خوام اسمش رو بذارم گناه،خطا،

پس هر رفتار اشتباهی که دارم و فکر می‌کنم اون رفتار اشتباه بوده،و بابتش از خدا عذرخواهی می‌کنم و توبه می‌کنم و دیگه انجام نمیدم

اضافه وزن رو هم باید دقیقاً فکر کنم یک گناهه،فکر کنم یک اشتباهه،واقعاً هم همینجور بوده،یه سری رفتارهای اشتباه، افکار اشتباه داشتم که شرایطم این شده،و زمانی که توبه کنم  بگم خدایا منو ببخش که در این سال‌ها این رفتار رو با جسمم کردم،این شرایط رو برای خودم به وجود آوردم، من می‌خوام اصلاح بشم،می‌خوام شرایط جدیدی رو تجربه کنم، می‌خوام شادی رو تجربه کنم،من می‌خوام احساس خوب رو تجربه کنم،من می‌خوام سلامتی رو تجربه کنم،من می‌خوام زندگی دیگه‌ای رو تجربه کنم،اون وقت می‌بینم که چطور خداوند پشت و پناهم میشه،چطور خداوند منو هول میده به سمت موفقیت.

پس به خدا ایمان داشته باشم و مسیری رو که شروع کردم ادامه بدم،تمام مسیر رو به خدا ایمان داشته باشم، در تمام جنبه‌های زندگیم اینطور باشم،حتی این متناسب شدن که یه بخش از زندگیه،

هر کاری رو با اشتیاق و انگیزه شروع میکنی، شما به خدا ایمان داری که شروع می‌کنی،این همه بار ما رفتیم اقدام کردیم برای باشگاه رفتن،انگیزه هم داشتیم،حالا بعضی وقت‌ها انگیزه‌ها کاذبه،مثلاً کسی حرفی زده عصبانی شدیم، ناراحت شدیم گفتیم باید برم لاغر بشم، دیگه لااقل روی فلانی رو کم کنم،اون نه، اونا انگیزه‌های کاذبیه که فقط شکست رو به همراه میاره و اعصابمون رو بیشتر خراب می‌کنه.

ولی وقتی هم خودمون یه جورایی به نتیجه رسیدیم که باید یه کاری انجام بدیم و یه مسیری رو شروع می‌کنیم،دیدید اولش انگیزه داریم،اون همون ایمانه است،اون همون ایمانه که ما به ندای پروردگار، به هدایتش پاسخ میدیم و کار رو شروع می‌کنیم،اما بعدش منصرف میشیم،چرا منصرف میشیم؟؟چون که عجله می‌کنیم،

چرا عجله می‌کنیم؟؟چون بساط شیطان پای عجله پهنه،یعنی کلاً شیطان بساطش روی عجله کردنه.

یا میاد تحریک میکنه میگه، مثلاً سه روز گذشت،یه هفته گذشت، چی شد؟پس چرا نتیجه نمی‌گیری؟فلانی اینجوریه، اون اونجوریه،میریزه به هم و خلاصه خودش ول می‌کنه میره و ما می‌مونیم و یک غم بزرگتر و یک ناراحتی بیشتر.

باید بدونیم که لاغر شدن آسون‌ترین کار دنیاست،اگر باور کنیم که می‌تونیم لاغر بشیم،

این‌ها همه لطف خداست که آدم‌ها رو به این مسیر هدایت می‌کنه که بتونن متناسب بشن،همه این پروسه تحت کنترل خداونده، و دوستانی که ایمان میارن،دوستانی که انگیزه و اشتیاق در اونها ایجاد شده،اونو براش ارزش قائل بشن و اقدام کنن و با انگیزه مسیرشون رو ادامه بدن و ایمان داشته باشن که همینجور که خداوند اونا رو تا اینجا رسونده،در مسیر هم همراه اونها خواهد بود،و اونا رو به موفقیت می‌رسونه،

خیلی فاصله‌ای با جایی که دوستان نتیجه گرفتن ندارید،این کوه باور رو اگه رد کنید دیگه خیلی کار آسون می‌شه،امیدوارم هر کسی که اضافه وزن داره این توانایی رو در خودش ببینه، پیدا کنه که حرکتش رو شروع کنه برای متناسب شدن،از هر طریقی خودش میدونه،فقط لطفاً سعی کنید متناسب بشید، فقط لطفاً اقدام کنید،سعی کنید و زندگی جدیدی رو تجربه کنید.

سپاسگزارم از شما استاد عزیز🌺🌺🦋🦋