گام ۲۰: چاقی ارثی است یا عادتی؟

درود بر استاد روشن بخشنده ی مهربان و هم گروهی های شاد و انرژی مثبتم

مژگانم روز ۴ از ماه دوم حضورم در این بهشت 

   با رسیدن از سایز 50 به سایز 46 

کم کم ۴۶ داره تو تنم آزاد میشه

من زبان چاقی رو خیلی خوب بلدم چون تو یه خانواده چاق همگی بالای صد کیلو بدنیا اومدم من همیشه  لاغرترین فرد خانواده با 105 کیلو بودم پدرو مادرمن هر دو با وزن 150 کیلو فوت شدند

آره چاقی زبان داره و یاد گرفتنیه و من  این باور اشتباه (ارثی بودن چاقی) را بر اثر تکرار دیگران ، توجیهی برای اضافه وزنم کرده بودم 

من از بچگی زبان چاقی رو یاد گرفتم و بعد اونقدر تکرارش کردم که عادتم شد و دیگه بصورت ناخودآگاه یسری عادتهای چاقی رو انجام میدادم بدون اینکه خودم متوجهش بشم 

بعد یه روز خسته ازین اضافه وزن تو خونه تنها بودم با تمام وجود اشک میریختم و خدا رو صدا می کردم  

خدایا من دیگه توانی برام نمونده شکست این غول چاقی از درمان سرطان هم برای من مشکلتر بود 

ولی میخواستم با تمام وجودم میخواستم از راه درست این بار متناسب بشم چون فهمیده بودم همه راههای گذشته یجاییش می‌لنگید که من هر بار که لاغر میکردم دوباره چاق میشدم و این تناسب ماندگار نبود شاید صدها بار لاغر کرده بودم 

همون روز  خدا صدامو شنید و دستمو گرفت آوزد اینجا و گفت بیا اینم بهشت لاغری بیا ایندفعه با لذت لاغر شو و متناسب بمون 

الان من خیلی تغییر کردم مژگانی جدید با باورهای ذهنی جدیدم 

زبان لاغری رو یاد گرفتم و به اصل وجودی خودم که لاغری و تناسب هست دارم روز به روز نزدیک تر میشم 

مگه میشه خدای مهربانی که من میشناسم که همه چیز رو تو این عالم متناسب و زیبا آفریده بخواد من چاق و نافرم باشم و عذاب بکشم 

حالا دارم این زبان لاغری که تازه یادش گرفتم هر روز و شب  تمرین میکنم تجسم میکنم دوره میکنم تکرار میکنم

تا با استمرار عادت لاغری در من شکل بگیره

و اونوقت به راحتی آب خوردن ناخوادآگاه لاغری خودش بوجود میاد و اصلا نمیفهمی چطوری لاغر شدی همون طوری که من نمی‌فهمیدم چطوری اینقدر چاق شدم

نه فشاری نه زوری نه رژیمی نه ورزشی هیچی به راحتی و آسونی 

مگه من الان زور میزنم دیگه بستنی نمی‌خورم نه

من فقط نمی‌دونم چطوری ولی میلم بهش  نمی‌کشه همین 

قبلا میکشیدخیلی هم میکشید روزی نیم لیتر بستنی می‌خوردم 

 ولی الان که تو ذهن ناخودآگاهم زبان لاغری رو تبدیل به  عادت کردم دیگه میلم نمیکشه 

پس فهمیدم لاغری ارثی نیست عادتیه

عادت رفتارهای غلط 

و حالا من خوشحالترینم شادترینم خوش شانس ترینم 

و هر لحظه خدا رو شکر میکنم 

لاغر شدن فقط یکی از نتایج کوچیک من بوده از وقتی اینجام من زندگیم متحول شد روحم دگرگون شده 

بابا من این روزا چنان آرامش روحی خدا به قلبم داده که تو عمرم تجربه نکردم 

حالا خودم شدم مثل یه نور یه چراغ برای روشنایی و امید به قلبهای شکسته ناامید افسرده 

روزی نیست تو پیجم کسی بهم پیام نده و نگه دعات میکنم چقدر بمن روحیه و انرژی مثبت دادی

از بیداری درونی میگم از شمس و مولانا وخیام میگم از رقص و خنده و آواز گوش نواز  میزارم  

به همه عشق و شادی و روحیه و امید میدم و انقلابی درونم فوران می‌کنه 

و همه ی اینا رو مدیون یه نفرم اونم استاد عطا روشن عزیز

دستمو خدا گذاشته تو دستای مهربونش اونم که با قلب مهربونش داره قشر بنظر من طرد شده ی  جامعه قشر بظاهر دوست نداشتنی جامعه رو با قلب مهربونش هدایت می‌کنه 

صد درصد ایشون هم برگزیده ی خدا هستند و هیچ کدوم از ما اتفاقی اینجا نیستیم 

رسالت استاد عطار روشن هم تو دنیا این بوده و خوشا بحالش و تجربه ی شیرین این همه پیام خوب که افرادی مثل من هر روز بهش پیام میدن و برای خودش همسرش فرزندانش و همه ی رفتگانش بخصوص مادرش دعای خیر میکنند

همه تون رو دوست دارم و تا میتونیم بهم عشق و محبت و انرژی خوب بدیم که تو این دنیا همه چیز فت و فراوان هست بجز همین محبت انرژی مثبت حال خوب دوستیای  خوب و انسانی 

سلام استاد روزتون بخیر باشه.خیلی ممنونم بابت فایل و نوشته فوق العاده این صفحه.خدا قوت بهتون.

چند تا نکته برای خودم:

✓زمانی که فرمولی در ذهن ما ایجاد شود به واقعیت وجود ما تبدیل می شود.

✓برای من بسیار بیشتر از آنکه غیرطبیعی باشد که چرا چاق هستم، طبیعی شده بود که باید چاق باشم.

✓هیچ موضوعی که مربوط به شرایط بیرونی زندگی ما باشد ارثی نیست و همه این موضوعات عادتی هستند که بر اثر تکرار شنیدن آنها برای ما بودن در آن شرایط طبیعی شده و انتظار تجربه کردن آن شرایط در ما شکل می گیرد.

✓یکی از مهمترین راهکارهای تغییر فرمول های ذهنی این است که وقتی فرمول اشتباه را پیدا می کنیم و فرمول صحیح را جایگزین آن می کنیم برای مدت زیادی سعی کنیم به نمونه هایی توجه کنیم که فرمول جدید ما را تایید می کنند تا به این ترتیب فرمول جدید در ذهن ما پررنگ شده و تثبیت شود و به مرور تاثیر فرمول اشتباه قبلی را کمرنگ کرده و سپس تغییر دهد.

✓ آنها تصور می کنند جایگزینی فرمول جدید با چند بار سعی کردن و تایید کردن آن و پیدا کردن نمونه های واقعی منطبق با فرمول صحیح انجام می شود در صورتی که جایگزینی به این سادگی نیست و تغییر فرمول ها نیاز به سعی زیاد و استمرار طولانی دارد.

✓دیدن بارها تصاویر افرادی که از مسیر لاغری با ذهن برای خلق رویای لاغری خود استفاده کرده اند و شگفتی ساز شده اند به ما کمک می کند تا به مرور باور کنیم که چاقی ارثی نیست بلکه عادتی است و همانگونه که این همه از افراد چاق توانسته اند با تغییر فرمول های ذهنی خود به نتایج عالی در مسیر لاغری با ذهن دست پیدا کنند من هم می توانم آرزوی لاغر شدن خود را محقق کرده و آن را تجربه کنم.

✓باورهایی که ترمز و مانع لاغر شدن و تناسب اندام ما هستن رو جست و جو میکنیم و پیدا میکنیم.باوری مخالف اون جایگزین میکنیم.باوری که به ما کمک میکنه و نتیجه دلخواهمون رو رقم میزنه. برای اثبات باور جدید مدام خودمون رو در معرض دیدن الگوهایی که تایید میکنند باور جدید رو قرار میدیدم .

✓نقش باور ها در چاقی

✓دلیل ها و توجیح های شرایط جسمی من چیه؟

۱_من تحرکم کمه برای همین غذایی که میخورم توسط بدنم مصرف نمیشه و زخیره میشه.

۲_من کلا بدنم اینجوریه با خوردن راحت یک روزه و چند ساعته چاق میشه.در خانواده و فامیل هم افراد اضافه وزن دارن و برای کنترل وزنشون رژیم میگیرن و ورزش میکنند و پیاده روی میرن.

۳_من عادات غذاییم بده.اشتهام زیاده.برای هر وعده باید مقدار زیادی بخورم تا سیر بشم.

۴_من خیلی به تنقلات علاقه دارم مخصوصا اخر شبا و زیاد تنقلات میخورم.

۵_من خورد و خوراکم و علاقم به خوردن بیشتر از کساییه که تا حالا دیدم برای همین راحت چاق میشم.و باعث میشه بیشتر اونها چاق بشم.

۶_تو خونه ما شیرینی و تنقلات خیلی هست و مدام در دسترسمه و خانوادم اینهارو مصرف میکنند برای همین چاق میشم.

۷_چون خانوادم عادات غذایی خوبی ندارن منم اینطوری یاد گرفتم و برای همین چاق میشم.

۸_افرادی هستن در اطرافم که با اینکه خیلی فعالیت روزمرشون زیاده اضافه وزن دارن. و تازه باشگاه و ورزش و پیاده روی میرن برای اینکه لاغر بشن ولی بازم اضافه وزن دارن.وقتی این الگوهارو میبینم که باوجود این همه فعالیت لاغر نمیشن هم این تو ذهنم نقش میبنده : که اینها غذاشون حتما چاق کنندست و منم همون مواد غذایی رو مصرف میکنم پس مواد غذایی منم چاق میکنه. و هم اینکه : اگر اینها با این همه فعالیت بازم اضافه وزن دارن من که هیچ فعالیتی ندارم چطور میخام لاغر بشم و چاقم نشم.

✓من کلی باور درمورد شرایط جسمیم دریافت کردم که جسم من اینجوریه.کلی باور درمورد نحوه غذا خوردنم دریافت کردم که غذا خوردنم غلطه و مشکل سازه.همه این باورها و از خانواده و محیطی که درش بزرگ شدم و اینترنت به ارث بردم.

✓چون در خانواده من چاقی ارثی هست منم اضافه وزن دارم.

✓ذهن ناخوداگاه رو میشه تغییر داد طوری که مغز ما دستوراتی صادر کنه که در نهایت باعث متناسب شدنمون بشه.

✓اضافه وزن ارثیه: من باور کردم بدن من خود به خود چاق میشه.چاق شوندست.ژن من اینجوری کار میکنه

۱-شناسایی باورای اشتباه۲-ایجاد باور جدید در مقابل اون۳-تایید شدن باور جدید.

✓ما مدت ها باید دنبال اثبات باور جدید باشیم.اینقدر که در ذهن ناخوداگاهمون تایید بشه و تبدیل به الگوی جدید بشه

✓عادت هام و دیدگاهم و نوع تفکرم باید برای همیشه تغییر کنه نه مقطعی.نه مثل روند رژیم که مدتی تغییر کنم بعد دوباره برگردم به کسی ک بودم.

•در اطرافیان همیشه صحبت از خوردن و علاقه به خوردن و زیاد خوردن هست.مدام تعارف و دعوت به خوردن هست.اصلا عشق و علاقه با دعوت به خوردن و خریدن خوراکی نشون داده میشه.همیشه از لذیذ بودن و لذت بخش بودن مواد خوراکی صحبت میشه.در بچگی تاکید بود روی صبحانه و عصرانه.همیشه بعد از هر وعده غذایی به ربع ساعت نکشیده چای و شیرینی سرو شده.همیشه این موضوع وجود داشته که چیزی بخریم که همراه چای بعد غذا بتونیم بخوریم.در مهمانی ها هم همیشه خوردن نشون دهنده احترام به میزبان بوده .

•من در کودکی و نوجوانی شاهد جسمم بودم که مدام در حال چاق شدن بود و خبری از تاثییر ذهنم بر جسمم نداشتم و برای همین این برام طبیعی شده بود که این طبیعت بدن منه .درحالی که دوستان همسن و سال خودم رو میدیدم هر سال وزنشون و ضاهرشون یکسان و مثل سال قبله ولی من مثلا هر سال یک سایز بزرگ تر فرم میخریدم و این نشونه این بود من چاق تر شدم وگرنه من روی ترازو نمیرفتم تو اون سن.برای همین برام طبیعی شد که وضع جسم من اینه و این انتظار داشتم هر سال چاق تر بشم.

۱_نگرشم به این شکله که به طور طبیعی همه انسان ها بدنشون اینطور کار میکنه و ژنشون اینطوریه که اینها چاق میشن و وزنشون میره بالا.یکسری بسیار محدود هم هستن که خوشانسن و ژنشون طوریه که اصلا چاق نمیشن.یکسری افراد متناسبم هستن چون خورد خوراکشون کمه لاغرن و چاق نمیشن.از بس افراد رو دیدم که مدام وزنشون اضافه شده و اینقدر افراد دیدم میخان لاغر بشن دیگه باور کردم این طبیعیه و اگر کسی رو بعد مدتی ببینم لاغر شده تعجب میکنم .اگر کسی رو ببینم که اصلا چاق نمیشه کلی حسرت میخورم و بازم تعجب میکنم.

من متوجه الگوهایی که دورم بودم و باهاشون بزرگ شدم نبودم ولی الان فهمیدم بدون اینکه متوجه بشم واقعیت چاقی در ذهنم شکل گرفته‌چون همه اطرافیانم و الگوهایی که دیدم کسایی بودن که هر سال چاق تر شدن و دنبال لاغر تر شدن بودن.همون موقع الگوهای متناسب هم بودن که هر سال به یک شکل و وزن بودن و چاق نمیشدن اما اصلا توجهی بهشون نداشتم و و تماشاشون نکردم برای همین اصلا خاطره ای ندارم راجب این افراد

۲_همیشه اولین دلیل اضافه وزن ارثی بودن اون بوده.هر ادم چاقی که میبینم راحت و مطمعن راجب این صحبت میکنه و تاییدش میکنه.و البته همیشه دلیل لاغر بودن یکسری افراد و چاق نشدنشون ژنتیکشون بوده.

۳_همیشه وقتی از رژیم و تلاش برای لاغری خسته و درمونده بودم میگفتم اخه این چیه که به من ارث رسیده

۴_با گفتن این جمله که چاقی من ارثیه این انتظار در من شکل میگیره که جسم من خود به خود چربی اضافه میکنه.و کلا روند لاغر شدن و لاغر موندن در جسم من وجود نداره.چاقی ارثیه به این معناست که بدن من چربی سازه و مدام چربی تولید و انباشته میکنه .با رژیم شاید بتونم بجنگم با این روند و وزنمو کم کنم اما اگر رژیم رها کنم این روند به کار خودش ادامه میده و چاق میشم.

باسلام خدمت استاد و دوستان عزیز

باتشکر از مطالب اموزنده این فایل

من وقتی این فایل رو خوندم هرچه بیشتر دقت کردم بیشتر نمونه پیداکردم

من هم همیشه از ۸سالگی ب بعد شنیدم چاقی ارثیه

چون پدربزذگم و از طرف مادری مادربزرگم همیشه اضافه وزن داشتن و ب من هم همیشه میگفتن همه چیت مث اونه و همچنین خالم ک همه ب ما میگن مث دوقلوهاهستید و چون اوهم تا ۱۸ سالگی اضافه وزن داشت و بعد لاغر شد این هم درمن وجود داشت و تبدیل ب باور شده بود.و جمله چاقی ارثیه رو شاید کم شنیده بودم ولی اینک با بقیه مقایسه بشم و. نسبت داده بشم رو ن.

وقتی جملتون ک نوشتید تمام چیز هایی ک تا قبل از تولد برای ما اتفاق میافته ژنتیکیه

ب این نتیجه رسیدم ک معده دردم(عموم و خالم)سنگ کلیه(دایی و پدربزرگ و مادربزرگ)چشم ضعیف(خاله هام .داییم .اکثرعموهام و پدرم )همه اینها هم ب خاطر اینه ک من شنیدم که اینها ارثیه و من درگیرش شدم .

البت الان ک چندساله در مسیرلاغری با ذهن شما هستم دیگ اینک چاقی ارثی هیت رو قبول ندارم و نمیتونم بپذیرم چون چندیین مثال پیدا کردم ک در یک خانواده چاق فرد لاغری هست و در یک خانواده لاغر فرد چاقی هست و….و این موضوع رو کاملا پذیرفتم

ولی این مشکلاتی ک الان نوشتم رو ب کمک فایل و متن نوشته این فایل تونستم پیدا کنم و ریشه یابی کنم .

باتشکر از آگاهی های زیباتون

سلام و درود خدمت استاد عطار روشن  گرامی  و دوستان هم مسیرم 

چقدر عنوان این فایل رو دوست داشتم . کلی حرفها رو در ذهنم برام مرور می‌کنه چون من کسی بودم که درگذشته خودم رو مغلوب چاقی میدونستم و بارها میگفتم دیگه من هم اینطور خلق شدم که باید همیشه برای لاغری بجنگم و به سختی به دستش بیارم و به راحتی از دستش بدم و بارها میگفتم بدن  من با متناسب ها فرق داره  من هر چی بخورم زود چاق میشم اما اونها اینطور نیستن هر چی بخوان میتونن به راحتی بخورن و یا اینکه بارها میگفتم من چون اشتهای زیادی دارم  و یا چون دو  بارداری داشتم و زایمان داشتم و یا . چون تحرکی ندارم چون رژیم غذایی ندارم و ….. من چاق هستم و  همیشه در کنار تمام این دلیلهام مقصر اصلی  چاقی خودم رو اشتها م  می‌دانستم و بارها و بارها اون دلیلهام  رو مرور میکردم و میگفتم دلیل اصلی چاقی  من اشتهای من هست  و همیشه میگفتم  خوش به حال اون افرادی که خیلی اشتها برای خوردن ندارن و همیشه میگن من سیر هستم در حالی که همیشه من خودم گرسنه بودم و  از غذا خوردنم زجر میکشیدم وبا عذاب وجدان و ناراحتی غذا می‌خوردم و یا این اواخر به گفته ی پزشکانم  مصرف دو دارو  رو هم که باید مصرف میکردم  عامل  چاقی بیشتر در خودم می‌دیدم و دیگه  هر  چه دلیل داشتم برای چاقی با این دو تا دیگه دلیل‌هام  و یا همون تو جیه هاتم  برای چاقی خیلی بیشتر شده بود و من روز به روز ترسم و نگرانیم از چاقیم بیشتر میشد و اما پر خوری هام هم بیشتر میشد و ازطرفی   هم میخواستم بیشتر برای ازدست دادن چاقی تلاش کنم و تلاشهام بیشتر شد اما من روز به روز چاقتر میشدم و به لاغرها با حسرت بیشتری  نگاه میکردم که خوش به حالشون چرا  من اشتها دارم اما اونها ندارن  ؟؟؟؟

  اما از  وقتی  که وارد این مسیر شدم واقعا نمی‌دونم اون اشتهایی که همیشه از اون حرف میزدم و اون رو مقصر صد در صد چاقیم میدونستم الان کجا رفته و واقعا چرا دیگه ندارمش؟؟؟.  من در گذشته همیشه کلی غذاهای کم کالری و سبک و پخته که واقعا دوستشون نداشتم  و یا شایدم بد مزه  و  میوه و سالاد در خونه داشتم که اگر گرسنم شد از اونها بخورم و سراغ هیچ چیز دیگه نرم چون بارها گفته بودم من اشتهای زیادی دارم و باید با این چیزها کنترلش کنم و چون یک دفعه بعد از ازدواجم چاق شده بودم هیچ دلیل خاصی که بگم چاقیم  ارثی  هست برای چاقی خودم نداشتم اما چون خواهرم رو هم دیده بودم بعد از ازدواج چاق شده بود میگفتم این در خانواده ی ما رایج هست و طبیعی که بعد از ازدواج  چاق بشم و تنها دلیل این همه رفتارهای پرخوری خودم رو و چاقی خودم رو  بعد ازازدواجم ربط  به اشتهای زیاد خودم میدادم و حتی من که شیرینی خور نبودم این اواخر بعد از بارداری دومم بازم به خاطر باورهای نادرستم شیرینی خور هم شده بودم و  زمانی که رژیم بودم بعد از بارداری دومم برای اینکه این حسم رو هم کنترل کنم و اینقدر شیرینی و کیک و بیسکوییت نخورم کلی خرما تهبیه میکردم که هر وقت هوس  شیرینی  میکردم کلی  میخوردم  و بعدش میگفتم بهتر ازاین هست که شیرینی قنادی و … بخورم  بزار خرما بخورم که کمتر چاق بشم و شاید روزی ده عدد خرما  می‌خوردم و حتی بیشتر اوقات خرما میخورم و اما  کلی هم بیسکوییت و کیک بعدش می‌خوردم یعنی اول خرما بعدش اگر جایی میرفتم و یا بچه ها م کیک و شیرینی میخریدن من هم کلی باهاشون می‌خوردم یا اینکه من عاشق کلوچه های سنتی شهرم دزفول بودمم اما به خاطر محدودیت رژیم سعی میکردم نخرم که نخورم اما یادم میاد یه جاهایی کم میوردم و به همسرم میگفتم بخر و من ازشب تاصبخ یادم میاد تمام اونها رو که نمی‌دونم یک کیلو یا کمی بیشتر بود  به تنهایی می‌خوردم و اما بعدش ناراحت میشدم میگفتم دیگه نمی‌خورم فقط این یه بار و از فردا دوباره رژیم رو شروع میکنم  ودقیقا یادم میاد با چیبس و  پفک هم همینطور رفتار میکردم نمیخریدم که نخورم اما بلاخره در یه زمانی که واقعا هوس میکردم کلی میخریدم و همه رو به تنهایی همون لحظه می‌خوردم و بعدش م هم کلی ناراحتی و عذاب وجدان اما میگفتم این هم استراحتی بود از فردا دوباره شروع میکنم و در فست فودی ها هم همینطور و… اما هیچوقت خواهر متناسب من اینطور رفتار نمی‌کرد همیشه بسیار کم و خیلی کم ازچیزی که خیلی خوشش میومد میخورد یعنی اون وقت که  خوراکی برمیداشت واقعا اون خوراکی رو دوست داشت و گرسنه بود که میخورد اما اگر از خوراکی خوشش  نمیومد محال ممکن بود که بخوره خیلی راحت می‌گفت بدمزه هست و نمی‌خورد و من همیشه تعجب میکردم چرا ایشون غذا نمیخوره ؟؟؟؟

  یعنی می‌خوام بگم در اون زمانهای قبل همه چیزخوار شده بودم کلی  عادت نادرست پیدا کرده بودم واقعا پرخوری میکردم و تمام اون رفتارهام رو هم ربط میدادم به اشتهای زیادم .اما از وقتی وارد این مسیر شدم اصلا دگر گون شدم اصلا انگار من یه فروغ دیگه شدم میتونم به جرات بگم من بیشتر اوقات روز رو سیر هستم و دوست ندارم چیزی وارد جسمم کنم اتفاقا همین دیشب بازم برام یاد آوری شد که اضافه وزن من در گذشته به خاطر عادتهای نادرستم بود چون دیشب مهمان داشتم و  همسر من کلی میوه های نرم و خوشمزه ی تابستانه خریده بود مثل زرد آلو و هلو و آلو و… و من داشتم اونها رو میشستم و یادم اومد در گذشته در همچین فصلهایی در همچین مواقعی  که همینطور داشتم میوه  میشستم اول  کلی از هر مدل‌  میوه همانطور سرپایی حین شستن باید خودم به تنهایی  می‌خوردم و بارها میگفتم دیگه میوه که مجازم و یا اینکه میگفتم چیکار کنم گرسنه هستم با میوه خودم رو سیر کنم بهتر هست  تا با چیز دیگه و یا اینکه به محض  خریدن  زردآلو نرم و شیرین توسط همسرم   من کلی از  اونها  رو جدای اینکه خالی میخوردم خیلی هاشون رو هم   با پنیر باید می‌خوردم  چون میگفتم دوست دارم و خوشمزه هست  و همیشه خواهرم و دوستام میگفتن اصلا دلیل چاقی تو همین زیاد میوه خوردن هست چون می‌دونی میوه هم چاق می‌کنه و ..‌..اما دیشب که  من داشتم اون میوه ها  رو به اون نرمی و خوش‌رنگی که من بسیار دوستشون داشتم میشستم حتی  هوس خوردن یکیشون رو هم نداشتم  و خیلی راحت  گفتم هر وقت مهمانها اومدن یا اگر هر وقت  هوس کردم من میخورم اونها رو داخل سبد گذاشتم و رفتم وخودم بعدا فکرش رو کردم باورم نمیشد اینقدر راحت رفتارم تغییر کرده ؟؟؟ و من به  دنبال الکی خوردن و پر خوری نیستم و اگر سیر باشم دوست ندارم هیچ مواد خوراکی به دور از تعریفهای بقیه که میگن  کم کالری و یا مقوی و یا …. هست بخورم مثل  همین دیشب موقع شستن میوه ها نخوردم اما همزمان با مهمانهام  که اومدن هوس کردم و سه عدد زرد آلو   خوردم و این برای من فوق العاده هست .

اصلا مدتها هست دلم میخواد میوه رو در زمان گرسنگی بخورم نه سیری و منتظرم که در طول روز درست و حسابی گرسنه بشم که میوه بخورم و هنوز انگار اتفاق نیفتاده .

،پس من خیلی  محکم میگم چاقی من ربطی به اشتهای من نداره من باورهای غلطی داشتم که باعث پرخوری من شده بودو چون مدتها هست در سایتم با جایگزین کردن باورهای  صحیح دیگه اون اشتها در وجود من نیست باورهای صحیحی، دارم مثل اینکه :

من خودم مسول چاقی. خودم هستم 

اشتها در بدن من نبست و اصلا من عضوی به این نام ندارم .

اشتها در ذهن من لونه داره 

من به جای اینکه بگم اشتها دارم باید بگم حق انتخاب دارم 

این انتخاب‌های  من هست که من روچاق یا لاغر می‌کنه 

و من بارها میگم هیچ کس  به زور من رو وادار به خوردن نمیکنه این من هستم که باعث چاقی خودم میشم .

و از وقتیکه من دارم باورهای درست رو جایگزین باورهای اشتباه میکنم دیگه هر گز ازاون رفتارهای اشتباه گذشته در خوردنم نمی‌بینم اصلا انگار اونها رفتن اصلا انگار من یه آدم دیگه شدم تا حدی که همون خواهر متناسب من و تمام اطرافیانم  از این همه تغییرات من تعجب کردن که چرا من غذا نمی‌خورم و یا اینکه همیشه میگم سیر هستم ولی خودم هم دقیق نمی‌دونم چی شد ولی می‌دونم به خاطر کار کردن روی ذهنم هست بلاخره من حدود سه‌  ساله که در سایتم و دارم جدی وقت میزارم و مو به موی حرفهای استاد رو گوش میدم و تایید میکنم و باور دارم و مثال میارم پس این همه تغییرات نتیجه ی  طبیعی. استمرارهای من هست و اگر غیر از این رفتار کنم غیر طبیعی هست و این جسم جدید من حق من هست و حتی انتظارم این هست که یک جسم  متناسب تر هم به زودی پیدا کنم و لذت بیشتری از خودم ببرم چون میبینم که رفتارهای غذایی خودم در حد خواهر زاده ی سه ساله ی خودم شده با چند قاشق در ظهر و شاید چند قاشق کمتر در شب سیر هستم شایدم گاهی اوقات با یک وعده تا یک روز سیر باشم عین دختر متناسبم و یا خواهرم متناسبم غذا میخورم شایدم گاهی اوقات رفتار های من صحیح تر از ایشون باشه (شایدم یه وقت هایی خطاهایی داشته باشم و یا هنوز   شجاعت در خوردن بعضی از مواد خوراکی در من کمتر از ایشون باشه اما تعدادشون بسیار کم هستن ) و من از درون احساس متناسب بودن شدیدی میکنم جدیدا خیلی از  خوراکی‌هایی که با نون در گذشته می‌خوردم دوست دارم به تنهایی خالی بخورم خیلی کم نون برمیدارم  خیلی زود سیر میشم  خیلی دیر گرسنه میشم تسلطم بر خودم در مقابل مواد غذایی عالی شده و انصافا نمی‌دونم  چی بگم  همبن هفته ی پیش در مسافرت  من هیچ وقت اینقدر گرسنه نبودم که یک غذا برای خودم به تنهایی سفارش بدم با دخترم چند لقمه می‌خوردم تازه مابقی  غذامون  رو هم می‌آوردیم با خودمون خونه و من اصلا سعی نداشتم چون پولش رو دادم و یا چون خوشمزه هست و یا چون درمسافرتم و … همش رو بخورم در حالیکه می‌دیدم همسرم یک عدد تنها برای خودش سفارش  میداد و همون رو هم به زور میخورد و اما  من نمیتونستم و یا در خیلی جاهای دیگه  همینطور هست من کاری به اطرافیانم ندارم و فقط به اندازه نیازم ازهر خوراکی میخورم .

پس بازم میگم اضافه وزن من در گذشته 

به خاطر داروی کم کاری تیرویید نبود 

به خاطر داروی هورمونی نبود 

به خاطر ازدواج نبود 

به خاطر بارداری و  زایمان نبود 

به خاطر بی تحرکی نبود 

به خاطر مواد غذایی نبود 

به خاطر اشتهام نبود 

به خاطر هیچ چیز دیگه نبود 

فقط به خاطر عادتها و رفتارها و باورهای نادرست خودم بود چون من دیده بودم و مثال هم دیده بودم واقعا باورم شده بود که من باید بعد از ازدواج و بارداری چاق بشم  چون حرف پزشک های خودم رو قبول داشتم برام طبیعی بود بعد از خوردن دارو چاق بشم .

اما همین دیشب موقع شستن میوه ها بارها به خودم گفتم ببین از وقتی دارم روی خودم کار میکنم چقدر نتایج و رفتارهای  من فرق کرده  که من این همه میوه های عالی  که در گذشته دوست داشتم بشورم اما لب نزدم  پس میبینم اختلاف باورهای من  در گذشته و حالا چقدر نتایج جدیدی برام به وجود آورده پس بازم یکی یکی می‌خوام باورهای اشتباهم رو شناسایی کنم تا بازم جسم زیباتری داشته باشم . من اون جسم رویایی خودم رو خلق خواهم کرد  من خالق زندگی و جسم خودم خواهم بود .

من توانمندم 

من ارزشمندم 

من لایقم 

من خالقم 

پس به تمام رویاهای خودم میرسم 

سلام خدمت استاد عزیز و دوستان خوبم 

نقش باورها در چاقی بسیار زیاد هست و افراد چاق  از قبل کلی باورهای غلط دارن که چاقی من ارثی هست چاقی من به خاطر فعالیت کم من هست و …

و اما این باور چاقی ارثی هست خیلی باور قوی در افراد هست .ولی از وقتی با لاغری با قدرت ذهن آشنا شدم متوجه شدم میشه ناخود آگاه رو تغییر داد  تا به سمت لاغری حرکت کنه .

پس اول باور های غلط رو شناسایی کنید و بعد باید باور صحیح رو جایگزین کنیم  مثلا در مقابل باور غلط چاقی ارثی هست  بگو چاقی من ارثی نیست و تمام مسولیت چاقی من با خودم هست .وقتی یک باور جدید  ایجاد میکنید بارها براش دلایل و نمونه بیارید تا  ذهن باور کنه و براش اثبات بشه .مثلا استاد (اونحا که پسرعموی خودشون رو اخرشب در حال خوردن باقلوا با اب هویچ  دیدین )بارها به خودشون  گفتن ببین منم قبلا اینطور بودم و این طور رفتار میکردم و میخوردم  ولی حالا با تغییر فرمولهای ذهنی    رفتار من  و جسم من تغییر کرده   همین اثبات میکنه چاقی ارثی نیست عادتی هست  و چاقی نتیجه ی تکرار عادتها هست و جسم ما رو یواش یواش  چاق میکنه .

 پس باور خیلی نقش داره  در نحوه ی شکیل گیری رفتارها .

دلایل اثبات باور صحیح رو بارها مرور کن و نمونه های عینی رو هم ببین تا بپذیری که باور جایگزین ، درست هست مثلا پسرعموی استاد هنوز میگن چاقی  ارثی هست و هنوز چاق هستن و اما استاد که به خاطر تعییر فرمولها ی ذهنی لاغر شدن پذیرفتن چاقی عادتی هست و کلی جسمشون تغییر کرده و متفاوت شده .

و اما من هم قبلا که در این مسیر نبودم کلی دلیل و باور غلط داشتم که چاقی در من طبیعی هست  درستههیچ وقت نگفتم چاقی من ارثی هست چون از یه مقطعی به بعد من چاق شدم و اما منم کلی دلیل دیگه  برای خودم داشتم  و اما از وقتی وارد این  مسیر شدم دیگه اونها رو نقض کردم و نپذیرفتم و خدا رو شکر کلی جسم من و رفتار من تغییر کرده مثلا 

قبلا باور داشتم چون ازدواج کردم طبیعی که چاق بشم اما الان میگم نه خیلیها هستن که از دواج کردن و متناسب هستن مثل دوستم خواهر همسرم و .. .

قبلا باور داشتم چون فعالیتم کم هست طبیعی که چاق باشم اما الان میگم خیلیها مثل دختر خودم و یا  خواهر خودم  بدون ذره ای فعالیت خاص بسیار لاغر هستن .

قبلا باور داشتم غداهایی مثل نو ن و برنج و روغن و شیرینی و ..  که میخورم  من رو چاق کردن اما الان میگیم خیلیها در اطراف خودم هستن که با خوردن همین عذاها همچنان لاغرن مثل دختر خودم هر چی من میخورم ایشون هم میخوره اما مقدار خوردن ما متفاوت هست که اندام ما رو متفاوت کرده نه مواد غذایی 

قبلا باور داشتم چون دو زایمان داشتم طبیعی که  شکم داشته باشم اما افراد بسیار زیادی مثل دوست صمیمی خودم رو سراغ دارم که با  وجود دوزایمان که داشتن  اصلا  شکم ندارن  و بسیار لاغر هستن 

قبلا باور داشتم بدن من با متناسبها یه فرقی داره که من چاقم و اونها لاغر اما الان میگم هیچ تفاوتی در  بدن چاقها و لاغرها نیست مگر در ذهن این افراد که تفاوت در جسم رو هم میاره نمونه اش فروغ قبلی و فروغ جدید که ذهنم تغییر کرده  رفتارم تغییر کرده و بعد جسم من هم کلی تغییر کرده .

قبلا باور داشتم  چاقی من به خاطر اشتهای من هست که لاغرها این  اشتها رو ندارن اما من دارم اما الان میگم اصلا همچین چیزی  به نام اشتها در بدن من وجود نداره بلکه در ذهن من لونه داره تا توجیه پرخوری من باشه و گرنه اصلا وجود خارجی نداره .

قبلا میگفتم چاقی من به خاطر کم کاری تیرویید هست ولی چطور باوجود این مشکل من وقتی وارد دوره ها شدم  کلی لاغر تر شدم پس با وجود همین مشکل بازم من میتونم متناسب تر بشم .

قبلا میگفتم چاقی من به خاطر خوردن فلان قرص هورمونی هست و لی الان  که در دوره ها هستم با وجود خوردن همین قرص کلی متناسب تر شدم پس بازم میتونم متناسب تر بشم و حتی خواهر همسر من باوجود خوردن همین قرص سالها بسیار لاغر و زیبا اندام بود و هست و هیچ مشکلی برای لاعری من نیستن  .

قبلا میگفتم چاقی من به خاطر خوردن فلان مواد عدایی هست مثل چیپس و پفک ولی الان دیگه این حرف رو نمیزنم چون مواد غذایی اصلا باعث چاقی ما نمیشن وبلکه این رفتار ما هست که ما رو چاق میکنه من هر وقت چیپس و پفک  هوس کردم میتونم به اندازه رفع هوس بخورم نه به اون اندازه که کارخانه برای من تعیین کرده مثلا یه پاکت کامل از هر کدوم  هر چند دیگه میل من مثل گدشته نیست و زیاد هوس نمیکنم ولی اگر هم باشه شاید چند دونه بخورم شایدم نه نخورم بستگی به بدنم داره که میخواد یا نه .

قبلا کلی باورهای غلط داشتم که با باورهای درست و صحیحی  مثل بالا جایگزین کردم و دیگه کاملا مسولیت چاقی خودم رو قبول کردم و تمام تلاشم این هست  که درست رفتار کنم با مواد غذایی تا جسمم درست بشود بدون اینکه هیچ بار اضافی داشته باشم پس تمام تمرکز من بر روی درست رفتار کردن با مواد غدایی هست به قول دوستان در جلسه ی قبل در شان یک انسان که اشرف مخلوقات هست بخورم و رفتار کنم  و از این همه مواد غذایی که خدا در اطراف من قرار داده بخورم و لدت ببرم و ترسی نداشته باشم اما به اندازه نیازم نه بیشتر از نیاز که بازم متناسب تر از الان بشم و اگر من همین به اندازه خوردن رو یاد بگیریم که استاد در جلسه ی قبل به ما دوباره یاد آوری کردن بسیاز راحت و طبیعی لاغر میشم  پس من هیچ دلیلی برای چاقی خودم ندارم و در مسیر درست رفتار کردن هستم و به زودی به تناسب ایده الم میرسم و لذت میبرم چون دارم به ذهنم آموزش میدم غدا چی هست خوردن ما چطور هست گرسنگی و سیری چی هست و … پس چاقی هیچ چیز نیست نه ارثی  هست نه وابسته به هیچ عامل بیرونی  مثل کم تحرکی و .. هست علت  چاقی خودم هستم  رفتار خودم هست و من خودم باعث چاقی خودم شدم و حالا هم خودم باید درستش کنم بدون نیاز به هیچ عامل بیرونی فقط با درست رفتار کردن پس من اینجا هستم که لاغری رو آموزش ببینم و درست رفتار کنم و بعد چه بخوام چه نخوام لاعر میشم .

استاد اینقدرراین باورها خوب در ذهن من نشستن که اگر کل پزشکان دنیا هم بیان بگن چاقی ارثی هست من باور نمیکنم یا اگر کل پزشکان بگن این قرصها چاق میکنن من باور نمیکنم چون خودم نمونه عینی کسی هستم که با  وجود خوردن این داروها کلی لاغر تر شدم و  یا اگر کل پزشکان بیان بگن در بدن چیزی به نام اشتها هست من باور نمیکنم چون الان با یک سال و نیم در مسیر بودن اصلا همچین چیزی در خودم نمیبینم و کلی چیز دیگه که در بالا گفتم به خدا وجود ندارن چاقی فقط در ذهن من هست  چاقی فقط در ذهن من هست من باید ذهنم رو لاغر کنم چطور ؟؟؟با آموزش دادن   از طریق سایت و عمل کردن به آموزشها خود به خود متناسب میشم من خودم اینقدر عالی دارم روی به اندازه خوردن کار میکنم (که قبل از فشار شکمی غدا رو رها کنم ) که عدا خوردن من برای  بقیه  جای تعجب داره که یعنی این سهم تو  هست همین  چند لقمه سهم تو  هست اما ذهنم  و خودم میگه اره  سیری یعنی در این حد خوردن و این درسته و کاملا ذهن من با من هماهنگ شده در به اندازه خوردن و من رو تشویق به خوردن بیشتر نمیکنه و همیشه به حدی بخور که شکمت دردنگیره و سنگین نشی و انصافا مشخصه اون حالت براش بسیار زشت و زننده شده و از اون بدش میاد که به جا و درست پیام سیری رو میده و منم  خیلی عالی دست میکشم استاد همین دیشب به اندازه نیازم شام خوردم و اما کمی بعد بچه هام سفارش فست فود از بیرون دادن و بسیار هم وسوسه برانگیز بود این قیافه ی عدا اما خدا شاهده یک بار من وسوسه نشدم بر عکس گدشته تمام منطقم این بود اگر خوردی به اون حالت شکم درد میرسی و به اون سنگینی میرسی که دوست نداری که بدت میاد که برده ی غداها هستی که مدیریت میکنن تو رو و ….. پس نخور و اصلا دستور خوردنی نبود و من خیلی راحت نخوردم و بچه هام خوردن و ما بقی رو داخل یخچال گداشتم و بارها خودم رو تحسین کردم و به خودم افرین گفتم و اینقدر باید این رفتارها تکرار بشه و این منطق من پررنگ بشه که دیگه هیچ وقت اون رفتار  پرخوری رو نداشته باشم .