بسیاری از انساها به دنبال یافتن راهکار مناسب و صحیح برای ارتباط با خداوند هستند و از آنجا که خداوند به شکل کلامی با آنها صحبت نمی کند هرگز مطمئن نمی شوند که خداوند صدای آنها را شنیده است.
برای صحبت کردن با خداوند نیاز نیست به زبان خاصی با صحبت کنید. زبان شما بهترین زبان ارتباط با خداوند است.
چگونه با خداوند صحبت کنم
از کودکی به من آموخته شده بود که برای صحبت کردن با خداوند باید از زبان عربی استفاده کنم به همین دلیل همیشه به دنبال پیدا کردن دعا یا نوشته ای به زبان عربی بودم تا خواسته ام را به خداوند عرضه کنم.
از زبان عربی خوشم نمی آمد ولی از سر ناچاری برای اینکه بتوانم به خداوند بگویم به چه چیزی نیاز دارم یا از او درخواست کمک کنم سعی می کردم به هر شکل ممکن نوشته های عربی بخوانم و سعی می کردم به شکل صحیح عبارت ها را تلفظ کنم تا مبادا منظور من به شکل اشتباه به خداوند منتقل شود. چون شنیده بودم که در زبان عربی تلفظ یک کلمه که علامت فتحه دارد با صدای علامت کسره به طور کلی معنی آن کلمه را تغییر می دهد.
از آنجا که برای خواندن عبارت های عربی باید دقت و وسواس زیادی به خرج می دادم کمتر سعی می کردم با خداوند صحبت کنم چون حوصله صحبت کردن به زبان عربی را نداشتم.
به لطف خداوند زمانی که در مسیر تغییر کردن قرار گرفتم روبرو شدن با این واقعیت که می تواتم به زبان خودم با خداوند صحبت کنم مرا دچار سردرگمی کرده بود و با اینکه ذوق زده شده بودم که می توانم به راحتی با خدای خودم صحبت کنم اما هرچه فکر می کردم نمی دانستم باید به خداوند چه چیزی بگویم یا از او چه درخواستی داشته باشم.
چون تا آن زمان من فقط عبارت های نوشته شده را بدون اینکه متوجه معنی و مفهوم آن بشوم را تکرار می کردم و اکنون که می خواستم خودم با خداوند صحبت کنم انگار صحبت کردن را فراموش کرده بودم.
با هر زحمتی بود شروع کردن به صحبت کردن با خداوند و در ابتدا هر جمله ای که به خداوند می گفتم بلافاصله خودم را سرزنش می کردم که این چه جمله ای بود که گفتی؟؟!!
چرا اینو گفتی؟ چرا اونو نگفتی؟ چرا خودمونی گفتی؟ چرا مودبانه تر نگفتی؟
بسیار زیاد دچار شک و تردید می شدم که مبادا در صحبت کردن با خداوند دچار اشتباه شوم چون بارها شنیده بودم صحبت کردن با خداوند آداب معاشرت مخصوص به خود دارد و من اطلاعی درباره آن نداشتم.
اما آنچه در نهایت موجب آرامش خاطر و تغییر احساس و نگرش من درباره خداوند شد این بود که توانستم با زبان خودم و به هر شکلی که دوست دارم بدون نگرانی از رعایت نکردن آداب گفتگو با خدا یا اینکه خداوند فقط زبان عربی را درک می کند با خدای خودم صحبت کنم و از او درخواست کنم.
بنابراین برای ایجاد ارتباط بهتر با خداوند فقط با زبان خودتان و به هر شکلی که احساس خوبی از صحبت کردن با خدا دارید با او صحبت کنید و از او درخواست کنید.
و همیشه به این نکته بسیار مهم توجه داشته باشید که: دارید با خداوند صحبت می کنید.
خداوندی بی نهایت است و بر آسمان و زمین تسلط دارد.
نقش احساس در گفتگو با خداوند
مهمتر از اینکه با چه زبانی با خداوند صحبت می کنیم این مهم است که با چه احساسی با او صحبت می کنیم.
تصور می کنم فقط فارسی زبان ها هستند که برای گفتگو با خداوند با زبان عربی و زبانی غیراز زبان محاوره ای خود استفاده می کنند درصورتی که هر انسانی در هر گوشه از دنیا با زبان مادری خود با خداوند صحبت می کند و این موضوع به تنهایی ثابت می کند که خداوند فقط عربی بلد نیست بلکه هر زبانی را با هر گویش و گفتاری می شنود چون خداوند از گوش برای شنیدن و از مغز برای درک کردن استفاده نمی کند.
خداوند نه گوش دارد و نه عقل که بخواد زبان ها را بشنود و آنها را تحلیل کرده و بفهمد بلکه خداوند فقط و فقط احساس ما را دریافت می کند. بنابراین مهم نیست انسانها با زبان های مختلف با خداوند صحبت می کنند چون همه انسانها از یک نوع احساس برخوردار هستند.
تصور کنید احساس شادی در همه زبان ها حالت شادی و نشاط است و ارتباطی با زبان گفتاری ندارد. ممکن است افراد با زبان های مختلف به صورت کلامی ابراز شادی کنند ولی احساسی که در انسان ها شکل می گیرد جدای از زبان گفتاری آنهاست و همه انسان ها به یک شکل شاد یا غمگین می شوند.
به همین دلیل است که واحد ارتباط بین انسان و خداوند احساس است که فارغ از هر نوع وابستگی به کلام و زبان گفتاری است.
احساسی که نسبت به خداون دارید تعیین کننده میزان ایمان و توکل شما نسبت به خداوند است.
اگر هنگام توجه به خداوند یا درخواست کردن یا دعا کردن احساس خوب و امیدبخش نسبت به آن شرایط داشته باشید به این معنی است که به قدرت و توانایی خداوند برای بهبود شرایط یا تغییر هر شرایطی ایمان دارید.
اما اگر هنگامی که با خداوند صحبت می کنید احساس یاس و ناامیدی یا عجز و ناتوانی داشته باشید به این معنی است که امیدی به بهبود شرایط و ایمان به قدرت خداوند برای تغییر شرایط ندارید.
بنابراین مهم نیست با چه زبان یا از چه کلماتی برای صحبت با خداوند استفاده می کنید مهم احساسی است که در قلب شما در هر لحظه نسبت به خداوند جریان دارد.
توکل و ایمان در واقع استمرار احساس خوب نسبت به خداوند داشتن است. اینکه ما هر بار که توجهمان به سمت خداوند جلب شد احساس آرامش و آسودگی خاطر در وجود ما جربان پیدا کند.
این یعنی من به خداوند توکل دارم یا انسان متوکلی هستم.
بنابراین بیشتر از آنکه به دنبال پیدا کردن کلمات مودبانه یا … برای صحبت با خداوند باشید سعی کنید احساس آرامش و سپردن مسائل به خداوند را تمرین کنید تا به مرور توکل و ایمان قوی تری نسبت به همراهی و نزدیک بودن خداوند به خود پیدا کنید.
بررسی نگرش خود درباره خداوند
برای اینکه به درک و شناخت بهتری نسبت به خداوند برسیم باید ابتدا نگرش فعلی خود درباره خداوند را بررسی کرده و چنانچه نیاز به اصلاح یا تغییر دارد اقدام کنیم و سپس تغییر شرایط در زندگی خود را مشاهده کنیم تا درک و نگرش بهتری به شکل عملی نسبت به خداوند پیدا کنیم.
باید آنچه در ذهن خود درباره خداوند می دانید را با واقعیت زندگی خود مطابقت دهید تا متوجه شوید چقدر شناخت شما درباره خداوند صحیح می باشد. چون هرچه درباره خداوند شنیده اید اگر باور کرده باشید باید نشانه های واضح درباره آن موضوع در زندگی خود داشته باشید.
بعنوان مثال حتما شنیده اید که خداوند رزاق است. آیا این عبارت درباره خداوند را باور کرده اید یا فقط شنیده اید.
احتمالا اگر از هر انسانی سوال شود که خداوند رزاق است قطعا پاسخ می دهد که بلکه او رزاق است اما چرا در زندگی بیشتر افرادی که این عقیده و نگرش را تایید می کنند نشانه ای از رزق و روزی که خداوند وعده داده است وجود ندارد؟
فقط به این دلیل است که آنچه درباره خداوند شنیده ایم را باور نکرده ایم و فقط شنیده ایم که خداوند این است و آن است اما در باطن و عمق وجودمان عقیده و ایمان نسبت به ویژگی های زبانی که درباره خداوند بیان می کنیم نداریم.
تجربه هنرجوی زندگی با طعم خدا
مطالب این فایل هم عالی بود، بعد از ده بار گوش کردن، تازه متوجه شدم قسمت هایی هست که من هرگز در گذشته متوجه آن نشده بودم و این نشان میده چه قدر فایل ها لایه ای و هوشمندانه تولید شده.
نکته ای بسیار مهم که باید توجه زیادی روی آن داشته باشیم این هست که مهم نیست ما چه کار انجام میدیم بلکه مهم این هست که با انجام آن عمل چه تغییر احساسی درون ما ایجاد میشود.
درواقع نتیجه را احساس ما از انجام آن عمل رقم میزند نه فعالیتی که انجام میدیم.
به خاطر همینه با اینکه خیلی از انسان ها، نماز، روزه، قرآن و تمام اعمال دینی خود را انجام میدهند ولی دائم در فقر، بیماری، حال بد، مشکلات و … هستند چون آن اعمال تغییر خاصی در حال آن ها ایجاد نمی کند، ایمان و باور آن ها به خداوند را افزایش نمی دهد بلکه از روی عادت یا ترس از خداوند رخ میدهد.
برعکس خیلی انسان های موفق را می بینیم که ملاک های ظاهری مومن بودن درون آن ها وجود ندارد اما بسیار شاد و خوش زندگی میکنند و وقتی به آن ها دقت میکنیم، متوجه می شیم از درون با خداوند رفیق هستند و طبق قوانین پیش می روند.
این نشان میده فعالیت های فیزیکی تاثیر خیلی کمتری نسبت به احساس دارد.
این دقیقا همان جمله معروف که خداوند از نیت شما آگاه هست را ثابت میکند.
از آنجایی که قوانین حاکم بر جهان ثابت هستند، این موضوع را در لاغری هم بارها داشتیم. مهم نیست چی میخوریم بلکه این اهمیت دارد که بعداز خوردن آن چیز چه احساسی داریم، اگر حس عذاب وجدان، ترس، پشیمانی و احساس بد به همراه ما باشد، نتیجه و تاثیر بدی روی جسم میگذارد.
خوردن یا نخوردن آن مواد غذایی هیچ تفاوتی ندارد، این نکته خیلی برای من جالبه که در خیلی از موارد هم از انجام کاری حسمون بد میشه هم از انجام ندادن اون کار.
برای مثال یادم میاد در گذشته وقتی شب بود و خسته بودم و حوصله نماز خوندن نداشتم ، هم از نخواندن آن حس بد داشتم و هم با خواندن اون اذیت میشدم.
خیلی مهم هست که درک کنیم، هدف از تمام اعمال ما به وجود آمدن آرامش و آسودگی خاطر در وجود ما هست و اگر کاری این آرامش را برای ما ایجاد نکند بدون ترس و نگرانی آن را کنار بگذاریم و به دنبال راه های دیگر باشیم .
احساس هرگز به ما دروغ نمی گویند پس بهتر است نگاه خود را از اعمال ظاهری بر داریم و ایمان و باور خود را بسنجیم .
مدت ها فکر میکردم با گوش کردن فایل ها و حتی نوشتن متن و خواندن متن قرار است زندگی من تغییر کند و بعد از مدتی متوجه شدم قرار نیست معجزه ای رخ دهد، بلکه این آگاهی ها قرار هست طرز فکر و نگرش و باور من را تغییر دهد که در نهایت با تغییر دیدگاه، زندگی فرد تغییر خواهد کرد.
هرگز نمی شود بدون تغییر باورها و فقط با گوش کردن و نوشتن، چیزی تغییر کند. هر راه، مقصد خود را دارد و تغییر مقصد تنها با تغییر راه امکان پذیر هست.
پس سعی کنیم علاوه بر این که شنونده خوبی هستیم، عمل کننده خوبی هم باشیم و اینکار خیلی هم ساده است، مهم ترین کاری که باید انجام دهیم این هست که با منطقی کردن و آوردن دلیل این مطالب و آگاهی ها را برای خودمون باورپذیر کنیم و با گذشت زمان متوجه می شیم، طرز فکر، انتخاب ها، رفتار و در نهایت واکنش ما به رویداد ها و در کل صفر تا صد زندگی ما تغییر خواهد کرد.
به نظر من مهم ترین دلیل تفاوت آگاهی ما و باور ما نسبت به خداوند، حس لیاقت و ارزشی هست که برای خودمون قائل هستیم.
ما همون قدر از خداوند پاداش دریافت می کنیم که لیاقت خودمون میدونیم و طبق قانون حاکم بر جهان هرگز چیزی که ما آن را لیاقت خودمون ندونیم به ما داده نمیشه.
برای مثال ما میگیم خداوند شفا دهنده است اما چون خود را بنده خوبی نمیدونیم انتظار شفا از او نداریم غافل از اینکه ارزش تمام بنده ها نزد خداوند یک اندازه هست و خداوند بین بنده های خود فرق نمی گذارد و این ما هستیم که با انتظار از او، به او می گوییم که چه چیزی از او می خواهیم.
خیلی از ما ها فکر می کنیم چون ملاک های ظاهری انسان خوب را نداریم پس خداوند ما را رها کرده و سخت در اشتباه هستیم چون پیوند و ارتباط ما با خداوند هرگز قطع نمی شه چون ما همان خداوند هستیم که به شکل انسان ظاهر شدیم و به دور از او نیستیم.
برای افزایش لیاقت کافی است خودمون رو دوست داشته باشیم و برای دوست داشتن خودمون باید همانطور که هستیم و با تمام کم و کسری هایی که داریم خودمون را بپذیریم و دقت کنیم اینکه تمام اعمال ما خوب نباشد امری طبیعی هست و این نباید هرگز دلیلی شود که از خداوند نعمت و خواسته های بزرگی نداشته باشیم.
دقت کنیم خداوند نامحدود هست و این بدین معنا است که به قدر باور ما محدود می شود، یعنی به هر شکلی در می آید که ما انتظار آن را داشته باشیم، هرچه قدر بتونیم باور های کامل و گسترده تری داشته باشیم، همان هم برای ما پیش می آید.
مانند آبی که از دریا بر می داریم، دقیقا به شکل ظرفی هست که در دست ما قرار دارد، پس خداوند همان گونه ای خودش را در زندگی به ما نشان می دهد که ما از آن تصور داریم؛ به همین راحتی.
قابل درک و ساده صحبت کردن شما توانایی بزرگی هست که خداوند به شما بخشیده.
شاید کمتر کسانی باشند که باگوش کردن به صحبت هایشان نه تنها گیج نشیم بلکه به این نتیجه برسیم هیچی قرار نیست به سختی ایجاد بشه و ما همانطور که آسان لاغر شدیم، آسان هم زندگیمون تغییر پیدا میکنه.
وقتی فایل آخر دوره خدا هرگز دیر نمی کند را نگاه می کردم، هنگامی که متوجه شدم بهشت و جهنم به این معنا است که ما همان احساسی را لمس و درک می کنیم که در دیگران به وجود میاوریم ، خیلی برای شما خوشحال شدم، چون ایمان دارم شما با لمس حس و حالی که درون ما ایجاد کردین خیلی لذت خواهید برد و قطعا این میتونه بهترین راه برای جبران زحمت های شما باشه.
(نوشته sudehfallah عزیز در بخش نظرات)
منتظر خواندن نوشته های شما هستم
همراه همشگی شما: رضا عطارروشن
امتیاز 4.04 از 225 رای
با دیگران به اشتراک بگذارید تا امتیاز بگیرید!
سلام به همگی و سلام به استاد عزیزم استاد وقتی این فایل رو گوش دادم در شوک بودم که وای ما تو این سالها چقدر ایمانمون ضعیف بود من تو این3۰سالی که از خدا عمر گرفتم هیچ ایمانی نسبت به خدا نداشتم اصلا نمی شناختمش و وقتی دیدم این ویدیو رو اشک از چشمام خود به خود سرازیر شد که چه آگاهی های نابی رو من در این سالها از دست داده بودم البته تقصیر ما هم نبوده چون از بچگی به ما کلی اطلاعات اشتباه داده بودن و ذهن ما هم خیلی راحت پذیرفته بود و در زندگی به کارش می‌گرفت.البته من هیچ گله ای ندارم چون به اونها هم اینجوری یاد داده بودن ولی خوشحالم که خدا منو هدایت کرده.این دوره خیلی برام جالب و جدیده وقتی تو این فایل داشتین می‌گفتین که خیلی مشتاق هستین برای دیدن ادامه مسیر من با خودم میگفتم خوب من که مشتاق تر از شمام که ببینم باز چه چیزهای جدیدی یاد میگیرم اینکه خدا در قرآن به قلم و نوشتن قسم خورده برام اثبات شد من با همین نوشتن‌ها تونستم متناسب بشم و دوره های لاغری شما رو استفاده کنم و در زندگیم به کارش بگیرم.یادمه در بچگی بهم میگفتن این آیه رو چند بار به خدا بگو تا دعات مستجاب بشه یا این سوره رو و من فکر میکردم فقط با نماز خواندن هست که باید با خدا حرف بزنم یا میگفتن اگه میخوای با خدا حرف بزنی باید وضو داشته باشی و نماز بخونی و چون این کار برام یه جورایی از روی اجبار بود خیلی وقتها نماز نمی‌خواندم.به من گفته بودن که حتی در اون دنیا هم همه با هم عربی حرف میزنند چون زبان قرآن عربی هست و من با خودم میگفتم خوب مگه خدا فقط عربی بلده یا اینکه خوب خودش همه این زبونهارو به وجود آورده پس چرا باید باهاش عربی حرف بزنم.من هم قبلاً نمی‌تونستم راحت با خدا حرف بزنم ولی از وقتی هدایت شدم به این مسیر که حدود سه سال میشه خیلی راحت باهاش فارسی حرف میزنم البته بگم که من زبان مادریم کوردی هست ولی فارسی خیلی راحتترم که با خدا حرف بزنم. من قبلاً نماز می‌خوندم که احساس آرامش کنم ولی همچین حسی نداشتم از انجامش بلکه بیشتر حس اجبار و ترس داشتم از اینکه به ما گفته بودن که باید حتما نماز بخونی راه ورود به بهشت نماز و یادمه به من گفته بودن نه تنها والدین بلکه معلمها و استادها و کتابها که وقتی میخوای از روی پل صراط رد بشی اولین سوالی که ازت میپرسن اینکه که تو نماز می‌خوندی یا نه اگر نه که میفتادی جهنم و منم با خودم میگفتم پس من که فقط موقع مشکلات یا موقع ماه رمضون نماز میخونم پس جهنمی هستم حتی یه چیز جالب اینکه تو فیلمهاو سریالهای ایرانی هم به واضح اینو به ما فهموندن که مثلاً زنه یا مرده وقتی پسرش تصادف میکنه یا یه مشکلی پیش میاد سریع دست به دعا و نماز میشه و لباس سفید می‌پوشن که با این کار مشکلشون حل بشه.همیشه بهمون میگفتن موقع مشکلات این آیه امن یجیب رو بخون با اینکه نمی‌دونستم معنیش چیه ولی میگفتم خوب حتما جواب میده که میگن اینو بخون و من هم انجامش میدادم ولی هیچ تاثیری نداشت.استاد راست میگن وقتی هم با خدا حرف می‌زدیم همش گله و شکایت بود من وقتی باهاش حرف میزدم همش از مشکلاتم بهش میگم و بهش میگفتم خدایا این چه زندگیه که برای من ساختی حتی گریه میکردم و اکثر وقتها موقع خواب باهاش حرف میزدم و آنقدر گریه میکردم که خوابم میبرد یا تا صبح نمیخوابیدم و صبح که بیدار میشدم می‌دیدم چشام ورم کرده اونم خیلی و اکثر حرف زدن های من گله و شکایت بود از زمین و زمان و خدا و آدمهاش.من خوشحالم که به این دوره هدایت شدم تا ایمانم رو به دست بیارم تا یاد بگیرم چطور زندگی کردن رو.منم از خواندن دیدگاههای سایر دوستان لذت میبرم و اطلاعات جدیدی یاد میگیرم البته با مثالهای جالب.
بزرگترین مشکل انسانها اینکه فکرشون درباره خدا با باور و عملشون هم خوانی ندارد و این دلیل تمام مشکلات ماهست این جمله خیلی منو متعجب و غافلگیر کرد.و چون ایمانمون با عملمون یکی نیست این همه مشکل داریم.من هم قبلاً یه کاری کرده بودم که احساس گناه میکردم و اصلا نمی‌تونستم خودم رو ببخشم انگار از طرف خدا طرد شده بودم و این سالها زمان برد تا خودم رو ببخشم در حالی که فکرم این بود که خدا بخشنده است ولی در عمل اصلا اینو نمی‌دیدم و ایمان نداشتم به بخشندگی خدا.چون باور نکرده بودم که اگه توبه کنم خدا منو می‌بخشه.هرمسئله ای که در زندگیتون وجود داره به خاطر این است که به خدا در اون مسئله ایمان ندارید ومن الان در اکثر مسائل زندگیم مشکل دارم چون باورم با فکرم در مورد خدا همخونی نداره مثلاً من الان بیکارم چون به خدا اعتقاد دارم که خدا رزاق هست و روزی منو میده ولی باورم رو باید تغییر بدم یا مثلاً روابطم با دیگران یا در رفاه زندگی کردن و رفع نیازهام یا در پیدا کردن همسر آینده ام و می‌خوام با این دوره و انجام دادن تمریناتش و عمل کردن به اونها این مسائل و مشکلاتم رو حل کنم و حالا درک میکنم که چرا این همه سال تو این وضعیت زندگی کردم.پس با تکرار و ادامه دادن به این مسیر میتونم به نتیجه هام نگاه کنم اگر دیدم داره تغییر میکنه که مطمئن میشم که دارم درست عمل میکنم.خدایی لذت بخش که طعمش رو بتونی در زندگیت بچشی عاشق این جمله شدم.من انتخاب شده خداوندم چون از شنیدن و دیدن این مطالب دارم لذت میبرم و شوق پرواز دارم انگار دارم تو هوا پرواز میکنم آنقدر هیجان دارم به گوش کردن این مطالب.اما تمرینات
بخش اول از بچگی به ما گفتن که خدا همیشه در حال امتحان کردن ماست و همیشه ما رو با مسایل روبرو میکنه که ظرفیت مار رو بسنجه.یا اینکه گفتن هرکی نماز و روزه بگیره خدا اونو خیلی دوست داره یا اینکه باید به فکر هم نوعان خودت هم باشی و بهشون کمک کنیم یا اینکه موقع مرگ اگه عملت صالح باشه خیلی راحت می‌میری و اونی که چند ماه در بستر بیماری بود بهمون میگفتن حتما کارهای بدی انجام داده که خدا داره زجرش میده یا اینکه خدا بخشنده است خدا روزی رسونه یا خدا مهربونه یا مسلمونا میرن بهشت یا اینکه خدا غیبت کردن رو دوست نداره و خشمگین میشه از کسی که غیبت میکنه و من فکر میکردم خوب ما خانم‌ها که غیبت میکنیم حتما میریم جهنم پس چرا باید کار خوب بکنیم ما که داریم میریم جهنم و همیشه میگفتم پس اگه آنقدر مسلمان بودن سخته پس کسی نمیره بهشت همه میرن جهنم .همیشه به شوخی شنیده بودم که کسی هم بره بهشت و ببینه که فقط چند نفر اونجاست از تنهایی نمیتونه اونجا بمونه میگه منو ببرید جهنم حداقل دوستانم میبینم.یا اینکه خدا این جهان رو خلق کرده که ما کار خوب انجام بدیم که توشه مون بشه برای آخرت یا اینکه خدا ثروتمندان رو دوست نداره چون اونها خدارو فراموش کردن یا درآمدشان از راه کلاهبرداریه.و ثروتمند شدن مارو از خدا دور میکنه یا پول چیز کثیفی هست یا اینکه پیامبران ما هم همه فقیر بودند اصلا چیزی نداشتن برای خوردن و فقط کار سخت انجام میدادن پس ما هم باید خیلی زحمت بکشیم تا برسیم به سبک زندگی اونا و از مومنان باشیم یا دروغگو دشمن خداست یا اینکه بی حجابها رو دوست نداره و اونها جهنمی هستن و خیلی حرفها به ما گفتن که ما به نظرم دل زده شدیم از اینکه چرا مسلمان به دنیا اومدیم که چرا باید آنقدر سختی بکشیم آنقدر باید به قوانین و شرع عمل کنیم و هیچ لذتی در زندگی نبریم.
و تمرین بخش دوم:راستش من خیلی از بچگی صفات خداوند رو شنیده بودم ولی الان که نگاه میکنم در زندگیم میبینم که اصلا بهشون ایمان و باور نداشتم و ازشون در زندگیم استفاده نکردم.مهربونی خدارو باور نداشتم تواناییش رو باور نداشتم یا بخشنده بودنش رو و رزاق بودن خدارو و اینکه خدا گفته بود که ما اشرف مخلوقاتیم ولی همیشه میگفتم پس کو پس چرا برای جور کردن کارمون باید به بقیه التماس کنیم یا انگار اصلا زندگی و تصمیمات ما که دست خودمان نیست اگه دست من بود که زندگیم این نبود.من خیلی سوال دارم در مورد خدا و خودم و زندگی که همیشه دنبال جوابش بودم وقتی همیشه یک خواب میبینم و اون اینکه همیشه گم شدم در زندگی و هرکاری میکنم نمیتونم به خونه برگردم یه بار یکی بهم گفت چون خیلی سوال داری از خدا و جهان این خواب رو میبینی و به نظرم همین طور هست ولی ماهی رو هروقت بگیری تازه است من ۳۰سال در غفلت بودم و الان خدا منو هدایت کرده به این سایت و این دوره ها که منو به جوابهام برسون و خوشحالم که خدا هدایتم کرده به اینجا خیلی هیجان دارم برای ادامه دادن و رسیدن به نتیجه دلخواهم.