بسیاری از انساها به دنبال یافتن راهکار مناسب و صحیح برای ارتباط با خداوند هستند و از آنجا که خداوند به شکل کلامی با آنها صحبت نمی کند هرگز مطمئن نمی شوند که خداوند صدای آنها را شنیده است.
برای صحبت کردن با خداوند نیاز نیست به زبان خاصی با صحبت کنید. زبان شما بهترین زبان ارتباط با خداوند است.
چگونه با خداوند صحبت کنم
از کودکی به من آموخته شده بود که برای صحبت کردن با خداوند باید از زبان عربی استفاده کنم به همین دلیل همیشه به دنبال پیدا کردن دعا یا نوشته ای به زبان عربی بودم تا خواسته ام را به خداوند عرضه کنم.
از زبان عربی خوشم نمی آمد ولی از سر ناچاری برای اینکه بتوانم به خداوند بگویم به چه چیزی نیاز دارم یا از او درخواست کمک کنم سعی می کردم به هر شکل ممکن نوشته های عربی بخوانم و سعی می کردم به شکل صحیح عبارت ها را تلفظ کنم تا مبادا منظور من به شکل اشتباه به خداوند منتقل شود. چون شنیده بودم که در زبان عربی تلفظ یک کلمه که علامت فتحه دارد با صدای علامت کسره به طور کلی معنی آن کلمه را تغییر می دهد.
از آنجا که برای خواندن عبارت های عربی باید دقت و وسواس زیادی به خرج می دادم کمتر سعی می کردم با خداوند صحبت کنم چون حوصله صحبت کردن به زبان عربی را نداشتم.
به لطف خداوند زمانی که در مسیر تغییر کردن قرار گرفتم روبرو شدن با این واقعیت که می تواتم به زبان خودم با خداوند صحبت کنم مرا دچار سردرگمی کرده بود و با اینکه ذوق زده شده بودم که می توانم به راحتی با خدای خودم صحبت کنم اما هرچه فکر می کردم نمی دانستم باید به خداوند چه چیزی بگویم یا از او چه درخواستی داشته باشم.
چون تا آن زمان من فقط عبارت های نوشته شده را بدون اینکه متوجه معنی و مفهوم آن بشوم را تکرار می کردم و اکنون که می خواستم خودم با خداوند صحبت کنم انگار صحبت کردن را فراموش کرده بودم.
با هر زحمتی بود شروع کردن به صحبت کردن با خداوند و در ابتدا هر جمله ای که به خداوند می گفتم بلافاصله خودم را سرزنش می کردم که این چه جمله ای بود که گفتی؟؟!!
چرا اینو گفتی؟ چرا اونو نگفتی؟ چرا خودمونی گفتی؟ چرا مودبانه تر نگفتی؟
بسیار زیاد دچار شک و تردید می شدم که مبادا در صحبت کردن با خداوند دچار اشتباه شوم چون بارها شنیده بودم صحبت کردن با خداوند آداب معاشرت مخصوص به خود دارد و من اطلاعی درباره آن نداشتم.
اما آنچه در نهایت موجب آرامش خاطر و تغییر احساس و نگرش من درباره خداوند شد این بود که توانستم با زبان خودم و به هر شکلی که دوست دارم بدون نگرانی از رعایت نکردن آداب گفتگو با خدا یا اینکه خداوند فقط زبان عربی را درک می کند با خدای خودم صحبت کنم و از او درخواست کنم.
بنابراین برای ایجاد ارتباط بهتر با خداوند فقط با زبان خودتان و به هر شکلی که احساس خوبی از صحبت کردن با خدا دارید با او صحبت کنید و از او درخواست کنید.
و همیشه به این نکته بسیار مهم توجه داشته باشید که: دارید با خداوند صحبت می کنید.
خداوندی بی نهایت است و بر آسمان و زمین تسلط دارد.
نقش احساس در گفتگو با خداوند
مهمتر از اینکه با چه زبانی با خداوند صحبت می کنیم این مهم است که با چه احساسی با او صحبت می کنیم.
تصور می کنم فقط فارسی زبان ها هستند که برای گفتگو با خداوند با زبان عربی و زبانی غیراز زبان محاوره ای خود استفاده می کنند درصورتی که هر انسانی در هر گوشه از دنیا با زبان مادری خود با خداوند صحبت می کند و این موضوع به تنهایی ثابت می کند که خداوند فقط عربی بلد نیست بلکه هر زبانی را با هر گویش و گفتاری می شنود چون خداوند از گوش برای شنیدن و از مغز برای درک کردن استفاده نمی کند.
خداوند نه گوش دارد و نه عقل که بخواد زبان ها را بشنود و آنها را تحلیل کرده و بفهمد بلکه خداوند فقط و فقط احساس ما را دریافت می کند. بنابراین مهم نیست انسانها با زبان های مختلف با خداوند صحبت می کنند چون همه انسانها از یک نوع احساس برخوردار هستند.
تصور کنید احساس شادی در همه زبان ها حالت شادی و نشاط است و ارتباطی با زبان گفتاری ندارد. ممکن است افراد با زبان های مختلف به صورت کلامی ابراز شادی کنند ولی احساسی که در انسان ها شکل می گیرد جدای از زبان گفتاری آنهاست و همه انسان ها به یک شکل شاد یا غمگین می شوند.
به همین دلیل است که واحد ارتباط بین انسان و خداوند احساس است که فارغ از هر نوع وابستگی به کلام و زبان گفتاری است.
احساسی که نسبت به خداون دارید تعیین کننده میزان ایمان و توکل شما نسبت به خداوند است.
اگر هنگام توجه به خداوند یا درخواست کردن یا دعا کردن احساس خوب و امیدبخش نسبت به آن شرایط داشته باشید به این معنی است که به قدرت و توانایی خداوند برای بهبود شرایط یا تغییر هر شرایطی ایمان دارید.
اما اگر هنگامی که با خداوند صحبت می کنید احساس یاس و ناامیدی یا عجز و ناتوانی داشته باشید به این معنی است که امیدی به بهبود شرایط و ایمان به قدرت خداوند برای تغییر شرایط ندارید.
بنابراین مهم نیست با چه زبان یا از چه کلماتی برای صحبت با خداوند استفاده می کنید مهم احساسی است که در قلب شما در هر لحظه نسبت به خداوند جریان دارد.
توکل و ایمان در واقع استمرار احساس خوب نسبت به خداوند داشتن است. اینکه ما هر بار که توجهمان به سمت خداوند جلب شد احساس آرامش و آسودگی خاطر در وجود ما جربان پیدا کند.
این یعنی من به خداوند توکل دارم یا انسان متوکلی هستم.
بنابراین بیشتر از آنکه به دنبال پیدا کردن کلمات مودبانه یا … برای صحبت با خداوند باشید سعی کنید احساس آرامش و سپردن مسائل به خداوند را تمرین کنید تا به مرور توکل و ایمان قوی تری نسبت به همراهی و نزدیک بودن خداوند به خود پیدا کنید.
بررسی نگرش خود درباره خداوند
برای اینکه به درک و شناخت بهتری نسبت به خداوند برسیم باید ابتدا نگرش فعلی خود درباره خداوند را بررسی کرده و چنانچه نیاز به اصلاح یا تغییر دارد اقدام کنیم و سپس تغییر شرایط در زندگی خود را مشاهده کنیم تا درک و نگرش بهتری به شکل عملی نسبت به خداوند پیدا کنیم.
باید آنچه در ذهن خود درباره خداوند می دانید را با واقعیت زندگی خود مطابقت دهید تا متوجه شوید چقدر شناخت شما درباره خداوند صحیح می باشد. چون هرچه درباره خداوند شنیده اید اگر باور کرده باشید باید نشانه های واضح درباره آن موضوع در زندگی خود داشته باشید.
بعنوان مثال حتما شنیده اید که خداوند رزاق است. آیا این عبارت درباره خداوند را باور کرده اید یا فقط شنیده اید.
احتمالا اگر از هر انسانی سوال شود که خداوند رزاق است قطعا پاسخ می دهد که بلکه او رزاق است اما چرا در زندگی بیشتر افرادی که این عقیده و نگرش را تایید می کنند نشانه ای از رزق و روزی که خداوند وعده داده است وجود ندارد؟
فقط به این دلیل است که آنچه درباره خداوند شنیده ایم را باور نکرده ایم و فقط شنیده ایم که خداوند این است و آن است اما در باطن و عمق وجودمان عقیده و ایمان نسبت به ویژگی های زبانی که درباره خداوند بیان می کنیم نداریم.
تجربه هنرجوی زندگی با طعم خدا
مطالب این فایل هم عالی بود، بعد از ده بار گوش کردن، تازه متوجه شدم قسمت هایی هست که من هرگز در گذشته متوجه آن نشده بودم و این نشان میده چه قدر فایل ها لایه ای و هوشمندانه تولید شده.
نکته ای بسیار مهم که باید توجه زیادی روی آن داشته باشیم این هست که مهم نیست ما چه کار انجام میدیم بلکه مهم این هست که با انجام آن عمل چه تغییر احساسی درون ما ایجاد میشود.
درواقع نتیجه را احساس ما از انجام آن عمل رقم میزند نه فعالیتی که انجام میدیم.
به خاطر همینه با اینکه خیلی از انسان ها، نماز، روزه، قرآن و تمام اعمال دینی خود را انجام میدهند ولی دائم در فقر، بیماری، حال بد، مشکلات و … هستند چون آن اعمال تغییر خاصی در حال آن ها ایجاد نمی کند، ایمان و باور آن ها به خداوند را افزایش نمی دهد بلکه از روی عادت یا ترس از خداوند رخ میدهد.
برعکس خیلی انسان های موفق را می بینیم که ملاک های ظاهری مومن بودن درون آن ها وجود ندارد اما بسیار شاد و خوش زندگی میکنند و وقتی به آن ها دقت میکنیم، متوجه می شیم از درون با خداوند رفیق هستند و طبق قوانین پیش می روند.
این نشان میده فعالیت های فیزیکی تاثیر خیلی کمتری نسبت به احساس دارد.
این دقیقا همان جمله معروف که خداوند از نیت شما آگاه هست را ثابت میکند.
از آنجایی که قوانین حاکم بر جهان ثابت هستند، این موضوع را در لاغری هم بارها داشتیم. مهم نیست چی میخوریم بلکه این اهمیت دارد که بعداز خوردن آن چیز چه احساسی داریم، اگر حس عذاب وجدان، ترس، پشیمانی و احساس بد به همراه ما باشد، نتیجه و تاثیر بدی روی جسم میگذارد.
خوردن یا نخوردن آن مواد غذایی هیچ تفاوتی ندارد، این نکته خیلی برای من جالبه که در خیلی از موارد هم از انجام کاری حسمون بد میشه هم از انجام ندادن اون کار.
برای مثال یادم میاد در گذشته وقتی شب بود و خسته بودم و حوصله نماز خوندن نداشتم ، هم از نخواندن آن حس بد داشتم و هم با خواندن اون اذیت میشدم.
خیلی مهم هست که درک کنیم، هدف از تمام اعمال ما به وجود آمدن آرامش و آسودگی خاطر در وجود ما هست و اگر کاری این آرامش را برای ما ایجاد نکند بدون ترس و نگرانی آن را کنار بگذاریم و به دنبال راه های دیگر باشیم .
احساس هرگز به ما دروغ نمی گویند پس بهتر است نگاه خود را از اعمال ظاهری بر داریم و ایمان و باور خود را بسنجیم .
مدت ها فکر میکردم با گوش کردن فایل ها و حتی نوشتن متن و خواندن متن قرار است زندگی من تغییر کند و بعد از مدتی متوجه شدم قرار نیست معجزه ای رخ دهد، بلکه این آگاهی ها قرار هست طرز فکر و نگرش و باور من را تغییر دهد که در نهایت با تغییر دیدگاه، زندگی فرد تغییر خواهد کرد.
هرگز نمی شود بدون تغییر باورها و فقط با گوش کردن و نوشتن، چیزی تغییر کند. هر راه، مقصد خود را دارد و تغییر مقصد تنها با تغییر راه امکان پذیر هست.
پس سعی کنیم علاوه بر این که شنونده خوبی هستیم، عمل کننده خوبی هم باشیم و اینکار خیلی هم ساده است، مهم ترین کاری که باید انجام دهیم این هست که با منطقی کردن و آوردن دلیل این مطالب و آگاهی ها را برای خودمون باورپذیر کنیم و با گذشت زمان متوجه می شیم، طرز فکر، انتخاب ها، رفتار و در نهایت واکنش ما به رویداد ها و در کل صفر تا صد زندگی ما تغییر خواهد کرد.
به نظر من مهم ترین دلیل تفاوت آگاهی ما و باور ما نسبت به خداوند، حس لیاقت و ارزشی هست که برای خودمون قائل هستیم.
ما همون قدر از خداوند پاداش دریافت می کنیم که لیاقت خودمون میدونیم و طبق قانون حاکم بر جهان هرگز چیزی که ما آن را لیاقت خودمون ندونیم به ما داده نمیشه.
برای مثال ما میگیم خداوند شفا دهنده است اما چون خود را بنده خوبی نمیدونیم انتظار شفا از او نداریم غافل از اینکه ارزش تمام بنده ها نزد خداوند یک اندازه هست و خداوند بین بنده های خود فرق نمی گذارد و این ما هستیم که با انتظار از او، به او می گوییم که چه چیزی از او می خواهیم.
خیلی از ما ها فکر می کنیم چون ملاک های ظاهری انسان خوب را نداریم پس خداوند ما را رها کرده و سخت در اشتباه هستیم چون پیوند و ارتباط ما با خداوند هرگز قطع نمی شه چون ما همان خداوند هستیم که به شکل انسان ظاهر شدیم و به دور از او نیستیم.
برای افزایش لیاقت کافی است خودمون رو دوست داشته باشیم و برای دوست داشتن خودمون باید همانطور که هستیم و با تمام کم و کسری هایی که داریم خودمون را بپذیریم و دقت کنیم اینکه تمام اعمال ما خوب نباشد امری طبیعی هست و این نباید هرگز دلیلی شود که از خداوند نعمت و خواسته های بزرگی نداشته باشیم.
دقت کنیم خداوند نامحدود هست و این بدین معنا است که به قدر باور ما محدود می شود، یعنی به هر شکلی در می آید که ما انتظار آن را داشته باشیم، هرچه قدر بتونیم باور های کامل و گسترده تری داشته باشیم، همان هم برای ما پیش می آید.
مانند آبی که از دریا بر می داریم، دقیقا به شکل ظرفی هست که در دست ما قرار دارد، پس خداوند همان گونه ای خودش را در زندگی به ما نشان می دهد که ما از آن تصور داریم؛ به همین راحتی.
قابل درک و ساده صحبت کردن شما توانایی بزرگی هست که خداوند به شما بخشیده.
شاید کمتر کسانی باشند که باگوش کردن به صحبت هایشان نه تنها گیج نشیم بلکه به این نتیجه برسیم هیچی قرار نیست به سختی ایجاد بشه و ما همانطور که آسان لاغر شدیم، آسان هم زندگیمون تغییر پیدا میکنه.
وقتی فایل آخر دوره خدا هرگز دیر نمی کند را نگاه می کردم، هنگامی که متوجه شدم بهشت و جهنم به این معنا است که ما همان احساسی را لمس و درک می کنیم که در دیگران به وجود میاوریم ، خیلی برای شما خوشحال شدم، چون ایمان دارم شما با لمس حس و حالی که درون ما ایجاد کردین خیلی لذت خواهید برد و قطعا این میتونه بهترین راه برای جبران زحمت های شما باشه.
(نوشته sudehfallah عزیز در بخش نظرات)
دستور کار اجرای جلسه دوم:
۱- تماشای فایل ویدیویی توضیحات جلسه دوم
۲- تکرار ۵ مرتبه فایل جلسه دوم (تصویری یا صوتی) تا قبل از ارائه قسمت سوم
۳- انجام تمرینات مربوط به جلسه دوم در قسمت نظرات
منتظر خواندن نوشته های شما هستم
همراه همشگی شما: رضا عطارروشن
Rating 3.99 from 204 votes
با دیگران به اشتراک بگذارید تا امتیاز بگیرید!
سلام
من همیشه خدا رو دوست داشتم همیشه از بچگی حسش میکردم ارتباط قوی داشتم از بچکی بهم میگفتن همه ها از خدا باید ترسید چرااقعا مگه خدا ترسناکه خدا از هر چیز از همه کس مهربانتر هس نسبت ب ما ب جای اینک دوستی با خدا رو بهمون یاد بدن ترسیدن از ش بهمون یاد دادن اگه معلمهای ما عقل داشتن میگفتن با خدا دوس بشید در نتیجه اگه کسب دوی بداریم در نتیجه میترسیم از اینکه ناراحتش کنیم اون ترسه خودش میاد اصلا
ی عمر خدا روبهم معرفی کردن ک باید ازش نخوام واقعا من ی چیزی ازش میخواسم خجالت میکشیدم همش میگفتم خدا منک از تو چیزی نخواستم خواستن ک باید از اوباشه رو ب مایاد ندادن ب ما یاد دادن زیپ دهنمونو بکشیم هیچکی بلد نیس از خدا بخواد تا میبینن یکیم پولداره میگن گنج پیدا کرده اهل جهنمه و این چرته و پرتها
پدر شوهر خودم هر کی مریض بشه میگه تاوان گناهانشه
ی کسی سرطان بگیره میگه اون فلانه بهمانه
خدا رو خسیس در نظرمون جلوه دادن فک میکنن خودشون کار میکنن خودشون پول در میارن نمیبینن ک این سلامتی از خداست اون شعل از خداست همه چی از خداست ب ما ایرانی ها کلا خدا رو تو اسمانها معرفی کردن خدا رو فقط نماز خوندن و قران خوندن معرفی کردن واقعا دلم ب حال خودمون و نسل اینده میسوزه ک انقد خدا رو در نظر ما بد جلوه دادن بجای یاد دادن عشق ب ما بجای یاد دادن عشق بازی با خدا ترسیدن نخواستن و ندیدن و ظلم بهمون یاد دادن ب مایاد دادن دل یکیو بشکنیم بعد بگیم نهی از منکر میکنم
باطرافیان من بجای خواستن سلامتی از خدا از خدا پسر میخوان تا تو اینده از انونها مراقبت کنه بجای اینو از خدا بخوان محتاج کسی نباشن
ما محتاج همه کردن با عقایدی ک بهمون یاد دادن الا خدا
خدا ما رو ببخش ک انقد تو تو نظرها حقیر کردن عظمت تو رو ندیدیم
ب ما یاد دادن ک وقتی گناه کردیم دیگه تمومه ما گناهکاریم و بس بخشیدن و در خولست بخشش ب ما یاد ندادن یا د ندادن ک از خدا بخواهیم ک مارو ببخشه ب ما گفتن فقیر بودن کلید بهشته ولی نگفتن ک بابا فقیره از خدا بخواه ما از همه میخوایم الا از اونی ک باید بخواهیم ب ما یاد دادن زن بود یعنی رنج یعنی زید چادر فایم شدن یعنی خفه شدن ب معنی زندگی نکردن یعنی تابع بودن بعنی پادری باس همه از روت رد بشن ب ما اینارو گفتن نگفتن زن بودن یعنی حضرت زهرا یعنی حضرت زینب بودن فقط خواستها ی خودشونو در قالب خدا ب ما تحمیل کردن
من همه اینارو رها میکنم و از خدا میخوام منو ببخشه ک از عقلی ک من داده استفاده نکردم تعقل نکردم من خودمو میبخشم مطمینم ک خدادمنو بخشید و هدایتم کرده
خدایا شکرت ک هستی
سسلام
از دفعه اول ک این دوره گذروندم میبینم ک چقدر تعریفم ازخدا فرق کرده
من خیلی شنیده بودم ک خدا روزی رسونه ولی همش نگران بودم ناامید از خرید خونه بودم ناامیداز سلامتی بودم
الان همش یکجا ک جمع میشیم همه میگن دیگه رف اون زمان ک بشه خونه بکیریم وسایل بگیریم همش رف همین بتونیم شکم خودمون سیر کنیم
اینا حرفهایی هستن ک من حداقلش یکبار در هفته میشنوم
از ادمهایی ک بیشترشون خدا رو قبول دارن
ولی من ته دلم میگم خدا برا
منوبهترین خونه در نظر گرفته فقط باید صبر کنم
قبلا ک محصولات دلم میخواس میگفتم میدونم همسر من ک نمیگیره ولی وقتی ب خدا سپردمش اسوده شدم و ایمان دارم ک محصول بدست میارم و خدا روزی من میکنه واما الان از این حس لذت میبرم
قبلا نگران همه چی بودم اینو بخرم برا بچم وای اینو باید بخرم همش دوتاچهارتا میکردم اما الان خیالم راحته اما میدونم میشه قبلا ب این شدنه ایمان نداشتم
ی کسی تو فامیل هس ک واقعامذهبیه و از این حرفها ولی هنوز واکسن نزده و هی میگه میترسم
ن بچهاش ن همسرش نزاشته بزنن
ک ن اتفاقی میافته این نشون میده اون اصلا خدا رونمیبینه و از ی واکسن میترسه
اطرافم پر ادمهایی هس خدا رو قبول دارن در حرف فک میکنن خدا فقط نماز روزه است و تمام
ولی من در رفتارشون خدا رونمیبینم ن باورهاشون خدا رو نمیبینم
همش گله از شرایط دارن اصلا خودشونو هیچ میدونن
فک کن جوونن ولی از الان خودشونو ب پیری میزن ک همش اه ناله
ناامیدی انتظار از غیر خدا
اما کسایی رو میشناسم ک نماز نمیخوننرولی کاری هم ب کسی ندارن
هر حرفیو میزنن هر بهانه امر ب معروف طرف تحقیر و خورد میکنن
الان تو دوران کرونا ک اصلا خدا رو نمیبینن فک میکنن کروناخداس میکشه و فلانه
اونقدر ب کرونا قدرت میدن ک خودشونو خدارونمیبینن
خیلیا رو هم میبینم ک رعایت میکنن و کارشونن میکنن و زندگیشونو میکنن
خیلی شنیدم دنیا جای امتحانه جای اینک هی خدامارو امتحان کنه زجر بده و ما باید ازش سربلند بیرون بیایم خیلی شنیدم ک خدا بندهایی ک پاکن زود میبره ک گناهکار نشن
یا ب گناهکارها زیاد عمر میده ک توبه کنن
خیلی شنیدم ک خدا بنده‌هایی ک دوس داره بیشتر عذاب میده
اونقدر از کودکی گفتن این کار و نکن این کارو بکن گناهه
خیلی شنیدم ک ب یکی مریض ک شده گفتن طفلکی اخه چرا این
این بچه داره و جوونه اصلا نمیگن بابا طرف خدا رو داره بجای دادن انرژی مثبت طرف تو منفی هاغرق میکنن
یک روز خالم گف فلانی بچه سومش بارداره گفتم اشکالی نداره خدا روزی رسونه برگشت گف یه چیزی میگی ادم نمیتونه ی لباس برا بچش بگیره
من خودم میگفتم خدا بخشندس اما همش احساس گناه داشتم ک من نماز نمیخونم غیبت میکنم واینا خدامنو نمیبخشه اماالان میدونم ک خدا عاشق منه ی مادر وقتی بچش کار بدی میکنی رو اونو میبخشه چ برسه ب خدا ک منوخلق کرده و عاشق منه
خیلی جاها گفتم خدا شفا میده ولی باورم این بوده ک باید فلان قرص باشه فلان دکتر اصلا خدا ندیدم خودمو ندیدم
پراز منفی ها بودم ورودی منفی اونقدر زیاد بود ک منو پژمرده کرده بود
خوشحالم ک از خدا ارامش خواستم اون منو هدایت کردب این سایت خیلی فرق کردم خیلی
تودنیای ما تصورم از خدا غم وناراحتی و عذاب و تلافی و ایناس
الانم ک ب جادو جنبل همه معتقدن
حالم بهم میخوره از ادمهایی ک هر مشکلشان ربط میدن ب جادو
بابا طرف یکباره افسرده نشده اونقدر ورودی داشته ک الان افسرده شده
من در اطرافم خدا رو زیادمیبینم و میشنوم ولی در عملااصلا نمیبنمش فقط در حرف ک خدا هس
خیلی خوشحالم از اینک میدونم خدا یعنی احساس خوب حال خوب
در زبان توکل میکردم ولی حتی نمیدونستم توکل چیه فک میکردم همینه ک بگم خدا توکل کردم بهت کافیه ولی نگران بودم از نشدنش
اما اگه توکل واقعی باشه نگرانی نباید باشه
چقدر خدا رو ما کوچک کردیم با باورهایمان چقدر خدا رو در نظر ما کوچک کردن
چقدر خدا روربجای خدا قضاوت کردیم چقدر بی رحمانه کسیو زیر سوال بردین
فامیل همسرم طوری با همه حرف میزنن ک انگار خدا ن
یجوری قضاوتت میکنن ک انگار خدان ماهم کافریم
خدا رو بخشنده و رحمان و بی نیاز گفتیم ولی در عمل گفتیم خدا میزنه ب کمرت خدا رو مثل خودمون دیدیم کوته فکر و انسان
ی روز فامیلمون جمع بودن یکی گف من قران نمبخونم اشتباه بگم انگار ک بخدافحش دادم ب خاطر همون ترجیح دادم نخونم
واقعا متاسفم براافرادی ک چنین باوری ب خورد اون فرد وافراد زیادی دادن
ی حرف جالب شنیده بودم ک میگفتن ب جای اینک ب ۱۲ نفر التماس کنی ک برات دعا کنن یا اجابت کنن و اونا رو خدا ببینیم از خود خدا بخواهیم مگه خدا صداتو نمیشنوه نمیگم از امامان نخوایم بلکه میگم اونا رو خدا نبینیم بلکه دوست یا فردی بینیم ک واقعا خدا رو شناخته
پدر شوهرم همیشه میگه روزی رو صبح پخش میکنن باید زود بیدار شی بری سرکار
یعنی چی این حرف یعنی خدا فقط
تو تایم صبح نعمت داره یا توجه داره ب بندش
ب نظرم با خدا باید اونجور حرف بزنیم ک ک بگیم راحت باشیم بفهمیم ک چی میگیم
همش خدا رو تو اسمون دیدم در حالی ب زبون گفتیم خدا ازرگ گردن ب من نزدیکتره