سن چاقی من زیاده یا چربی های بدن من کهنه شده و به همین دلیل لاغر نمی شم و اگر بخوام لاغر بشم باید با انجام ورزش های سنگین و تحمل لسختی زیاد لاغر بشم.
نقش سن چاقی در لاغر نشدن
در سالهایی که اضافه وزن داشتم هرچه سن من بیشتر می شد تصور من از لاغر شدن هم تغییر می کرد و فکر می کردم که کار سخت تر شده چون هم سن من بیشتر شده و هم چربی های بدن من کهنه شده و برای سوزاندن چربی های کهنه بدم باید با فعالیت شدید سوخت و ساز بدنم رو بالا ببرم.
نکته جالب اینکه اگر انجام کار یا رسیدن به هدفی را در ذهنمان سخت و طاقت فرسا جلوه دهیم هرگز به آن هدف نمی رسیم و یا آن کار را انجام نمی دهیم. نه به این دلیل که واقعا انجام آن کار یا رسیدن به آن هدف سخت یا غیرممکن است بلکه فقط به این دلیل که خودمان ناآگاهانه رسیدن به آن موقعیت را در ذهنمان سخت می کنیم.
انسانها به صورت پیش فرض یاد گرفته اند که از انجام کارهای سخت خودداری کنند و به همین دلیل اگر انجام کاری در ذهن ما سخت باشد در ذهن خود انقدر بهانه و دلیل برای انجام ندادنش ایجاد می کنیم تا بالاخره از خواسته خود دست می کشیم و هدف خود را رها می کنیم.
توجه به سن چاقی یکی از موانع بزرگ لاغر شدن در ذهن افراد چاق است.
همه ما درباره افزایش سن انبوهی از عقاید و دیدگاه ها داریم که نه می توان ادعا کرد صحیح هستند و نه اشتباه چون می توان انسانهای زیادی را مشاهده کرد که تایید کننده عقاید ما هستند و همچنین می توان افراد زیادی را مشاهده کرد که نقض کننده عقیده و انتظار ما از افزایش سن هستند.
به عبارت های زیر توجه کنید:
با افزایش سن، سوخت و ساز بدن کم می شود.
با افزایش سن، سلامتی انسان کاهش می یابد.
با افزایش سن احتمال بروز مشکلات جسمی افزایش می یابد.
با افزایش سن، …..
تعریف های متعددی درباره افزایش سن در ذهن ما ذخیره شده است و این اطلاعات انتظار ما از بالا رفتن سن را مشخص می کند.
از آنجایی که فرموی های ذهنی در جنبه های مختلف زندگی ما تاثیرگذار هستند، تفاوتی ندارد به چه دلیل نگرش در ذهن ایجاد شود، آن فرمول یا نگرش در تمام جنبه های زندگی تاثیرگذار خواهد بود.
بنابراین فرمول هایی که در رابطه با افزایش سن در ذهن ما ایجاد شده است بر موضوع لاغر شدن نیز تاثیر می گذارد و به همین دلیل همه افراد چاق تصور می کنند همانگونه که با افزایش سن طبیعی است که مشکلاتی برای آنها ایجاد شود، هرچه سن چاقی آنها بیشتر شود، لاغر شدن سخت تر و غیرممکن تر می شود.
نگرش من درباره چاقی
اکنون که به سالهای چاقی خودم نگاه می کنم به وضوح می بینم که همین دیدگاه را درباره سن چاقی داشته ام.
به دلیل چاق بودنم از دوران کودکی تصور من این بود که سن چاقی در جسم من زیاد شده و این باعث شده لایه های چربی که سال های قبل ایجاد شده اند هرگز آب نشوند.
همین دیدگاه سبب شده بود که هربار برای کاهش وزن برنامه رژیمی را شروع می کردم در هفته اول حدود 5 کیلو از وزن من کم می شد، در چند هفته بعد 5 کیلو دوم از وزنم کاسته می شد.
5 کیلو سوم را با سختی بسیار زیاد کم می کردم و هرگز موفق به کاهش 5 کیلوی چهارم نشدم.
دلیل اینکه هرچه کیلوهای بیشتری کم می کردم کار برای من سخت تر میشد وجود فرمول های اشتباه زیاد در رابطه با لاغر شدن بود که از از سال ها قبل در ذهن من ایجاد شده بودند.
من عقیده داشتم، 5 کیلو اول را به راحتی کم می کنم چون چربی های لایه های بالایی تازه هستند و خیلی سریع و راحت آب می شوند.
5 کیلو دوم هم کار سختی نبود و در چند هفته حتما موفق به کاهش آن می شدم چون عقیده داشتم این مقدار کاهش وزن مربوط به آب شدن چربی های لایه زیرین است که سن چاقی زیادی ندارند و مربوط به همین چند ماه یا یک سال اخیر هستند.
اما از 5 کیلو سوم کار تفاوت پیدا می کرد و من عقیده داشتم که یواش یواش به لایه های چربی زیرین رسیده ام و چون این چربی ها قدمت چندین ساله در بدن من دارند آب کردن آنها کار ساده ای نیست و نیاز به تلاش و زحمت بسیار دارد.
در مورد 5 کیلو چهارم عقیده داشتم کار حضرت فیل است که بتوان چهارمین 5 کیلو را از وزن خود کم کنم و هیچوقت با انواع رژیم و هرگونه ورزش سخت در حد جان دادن موفق به کاهش بیشتر از 15 کیلو از وزنم نشدم.
دیدگاهی که ما درباره چربی ها، سن چاقی و چگونگی ایجاد لایه های چربی در ذهنمان ایجاد کرده ایم همان موانع لاغر شدن هستند.
اینکه به چگونگی آب شدن چربی ها فکر می کنیم و طریق آن را در ذهن خود بارها مرور کرده این و تصویرسازی کرده ایم سبب شده است که کار چربی زدایی از بدن خود را با اختلال مواجه کنیم.
فرمول های ذهنی درباره چربی سوزی
دیدن تصاویری که در رسانه ها برای تبلیغ روش های مختلف لاغری ارائه شده باعث ایجاد فرمول های اشتباه ذهنی در ما شده است و تصور میکنیم واقعا روند آب شدن چربی به شکلی است که در رسانه ها نمایش داده می شود با سن جاقی ارتباط دارد.
برای رفع این مانع بزرگ لاغر شدن باید برای خود منطقی کنیم که سن چاقی ما نه تنها بسیار کم می باشد بلکه کلا این نگرش درباره چاقی نادرست می باشد.
اگر هم سن چاقی در روند لاغر شدن موثر باشد مربوط به لایه های چربی نمی شود بلکه به ریشه دار شدن فرمول های ذهنی چاقی در ذهن ارتباط دارد.
سن چاقی فرمول های ذهنی در حد همان چند ماه یا یک سال است که فرمول های چاق کننده در ذهن ما ایجاد شده است.
باقی سال های چاقی در حال تکرار همان چند فرمول سال اول هستیم اما به اشتباه فکر می کنیم هر سال سن چاقی ما یشتر شده و لاغر شدن سخت تر می شود.
سن چاقی و سن تکرار چیست
سن چاقی ما بسیار کمتر از سن تکرار آن است اما به اشتباه سن تکرار را به عنوان سن چاقی درنظر می گیریم.
به این جمله دقت کنید.
من برای خودم منطقی کردم که سن چاقی من کمتر از یک سال است اما سن تکرار چاقی من 35 سال می باشد.
بنابراین من برای لاغر شدن نیاز به مقابله با سن تکرار چاقی نیستم و فقط کافی است سن چاقی واقعی خود را تغییر دهم.
آموزش های لاغری با ذهن در واقع تولد لاغری و پرورش آن برای مقابله کردن با سن چاقی است.
هر چه از زمان جضور شما در سایت تناسب فکری می گذرد و البته اگر در این مدت حضور با اشتیاق و احساس خوب داشته باشید در حال یادگیری فرمول های لاغری با ذهن هستید و سن لاغری فرمول های جدید شما به حد کافی توان مقابله کردن با فرمول های سن چاقی شما را دارا هستند.
اکنون فقط باید سن تکرار لاغری خود را افزایش دهید.
عدم آگاهی از این موضوع باعث لیز خوردن عده ای از هنرجویان مسیر لاغری می شود.
اینکه افراد پس از مدتی به دلیل تغییر نکردن جسم خود احساس بد پیدا کرده و به راحتی لیز خورده و زمین می خورند این است که تصور می کنند لاغری با ذهن روی آنها تاثیر ندارد.
این در حالی است که هرفردی که از آموزش های لاغری با ذهن استفاده کرده باشد تغییرات احساسی و رفتاری زیادی در خود مشاهده می کند.
این تغییرات مربوط به تکامل سن لاغری است و نشانه واضح از رشد کردن نهال لاغری در ذهن شماست.
لاغر شدن جسم در واقع میوه یا محصول نهال لاغری است که نیاز به افزایش سن تکرار دارد.
هر نهالی که کاشته شود حداقل دو تا سه سال بعد اولین محصول خود را ارائه می دهد که قطعا محصول درشت و درجه یکی نیست.
این روند در نتیجه محصول نهال لاغری نیز صادق است.
از روزی که وارد سایت تناسب فکری شدید و شروع به یادگیری لاغری با ذهن کردید شما در حال بذر لاغری را در ذهن خود کاشته و با نگهداری و رساندن آب و نور کافی به آن از نهال لاغری خود مراقبت کرده اید.
نشانه های مفید بودن تلاش شما برای کاشت و داشت نهال لاغری تغییرات احساسی و رفتاری است که در شما ایجاد شده است.
آرامش و اطمینانی است که در خود مشاهده می کنید.
کاهش حرص و ولع خوردن و رها شدن از ترس از خوردن و ترس از چاق تر شدن است.
نشانه های متعددی برای سبز شدن نهال لاغری در ذهن وجود دارد که هرکدام از هنرجویان این مسیر به خوبی آنها را در خود تشخیص می دهند.
اما انتظار محصول لاغری در این مدت کوتاه را داشتن انتظاری اشتباه است که باعث دلسرد شدن و لیز خوردن شما در مسیر لاغری با ذهن می شود.
نهال لاغری شما نیاز به مراقبت دارد تا سن تکرار آن افزایش پیدا کند.
هرچه سن تکرار فرمول های لاغری در ذهن شما افزایش پیدا کند همانند افزایش قطر ساقه نهال است که سبب محکم شدن و مقاومت آن در برابر باد و باران خواهد شد.
نتیجه تکرار فرمول های لاغر کننده به محصول لاغری تبدیل خواهد شد.
این پروسه زمان مورد نیاز خود را می طلبد و با عجله و تلاش بیشتر برای رشد دادن بیشتر نهال لاغری باعث خستگی و ناامیدی خود می شوید.
علاوه بر مانع سن چاقی که به راحتی می تواند تلاش شما برای لاغر شدن را از بین ببرد، توجه کردن و مقایسه کردن رفتار خود با افراد متناسب می تواند بعنوان مانعی برای لاغر شدن محسوب شود.
درباره این موضوع بسیار مهم در فایل آموزشی این بخش توضیحات مفصل داده شده است.
اطمینان دارم استفاده از این فایل آموزشی، درک کردن و نوشتن درباره آگاهی که دریافت می کنید به شما کمک خواهد کرد تا با ثبات بهتری در مسیر لاغری با ذهن حرکت کنید.
✍️ تمرین آموزشی 📖
اگر موانع ذهنی چاقی را از ذهن خود پاک کنید، روند لاغر شدن شما خودبخود انجام خواهد شد.
این عبارتی است که بارها در محتوای آموزشی از من خواهید شنید چون بعد از تجربه ۳۵ سال چاقی و به لطف خدا چند سال تجربه لاغری با ذهن به وضوح برای من مشخص است که تنها دلیل چاقی افراد فرمول های ذهنی آنهاست و درصورت پاکسازی فرمول های چاقی ذهن روند لاغر شدن بدون هیچگونه کار خاصی انجام خواهد.
برای پاکسازی فرمول های چاقی ذهن باید از طریق خواندن و شنیدن آگاهی های صحیح ابتدا مهارت شناسایی فرمول های چاقی ذهن را کسب کنیم. سپس با شناسایی آنها از طریق انجام تمرینات نوشتاری از طریق منطقی کردن اشتباه بودن آن فرمول ها را اثبات کنیم.
آنقدر باید این فرایند را ادامه دهید تا شاهد شروع تغییر خودبخودی شرایط جسمی خود باشید.
در این جلسه به موضوع مهم سن چاقی و تاثیر آن در لاغر نشدن و همچنین معرفی موضوع سن تکرار چاقی پرداخته شد و به دلیل اهمیت درک و تاثیر این آگاهی در روند لاغر شدن تاکید می کنم تمرینات را با دقت و به خوبی انجام دهید.
پس از خواندن متن نوشتاری و تماشای ویدیوی آموزشی به سوالات مطرح شده به صورت شرح انشایی در قسمت نظرات پاسخ دهید.
- نگرش شما درباره سن چاقی چیست و درباره آن در گذشته چه اطلاعاتی دریافت کردید؟
- درباره ارتباط بین لاغر شدن چربی های کهنه یا لاغر شدن بیشتر با کمتر خوردن یا بیشتر ورزش کردن را شرح دهید.
- درباره ارتباط بین فکر و عمل درک و برداشت خود را بنویسید.
- به نظر شما فردی که اضافه وزن دارد می تواند فقط رفتار یک فرد متناسب را انجام دهد و متناسب شود؟ شرح دهید.
- تاثیر لاغری با ذهن را بر محتوای ذهن خود و چگونه تغییر پیدا کردن فرمول های ذهنی و تاثیر آن بر تغییر رفتار و در نهایت تجربه لاغر شدن خودبخود را شرح دهید.
- از محتوای ویدیوی آموزشی برای خود تمرین ایجاد کرده و در بخش نظرات تمرینی که باید انجام دهید را بنویسید.
منتظر خواندن نوشته های شما هستم
همراه همیشگی شما: رضا عطارروشن
امتیاز 4.49 از 39 رای
با دیگران به اشتراک بگذارید تا امتیاز بگیرید!
راستش تا این ویدیو رو ندیده بودم خیلی به قضیه ی سن چاقی فکر نکرده بودم ..الان که بهش فکر میکنم می بینم که چرا قطعا که فکر میکردم همیشه دیگه آدم میفته تو سرپایینی سن وزن کم کردن خیلی سخت تر و پیچیده تر میشه…زیاد شنیده م میگن آدم سنش بره بالا سوخت و سازش میاد پایین…ولی تا دلتون بخواد مثال نقض دارم براشون…حتی تو خانواده ی خیلی نزدیک..پدر و مادرم هر دو متناسبن و هیچکدومشون متابولیسمشون کند نشد با بالا رفتن سنشون…اتفاقا برعکس…لاغرتر شدند. برای شخص خودم خیلی جالبه! هفته ی پیش داشتم به خواهرم می گفتم که حالا لاغر شم تازه زشت میشم! (مدتیه فکر میکنم به خاطرچاقی زشت و دفرمه شده م و فکر میکنم حالا لاغر شم تازه چین و چروک و پیری خودش رو نشون میده!!!) مغز انسان واقعا!در حالیکه ۳۵ سالمه و پیر نیستم که همچین فکری بکنم ولی قطعا ذهنم به دنبال بهانه های جدید گشته که مانع راهم باشه!
درباره ارتباط بین لاغر شدن چربی های کهنه هیچوقت ذهنیت خاصی نداشتم ولی شدیدا فکر می کنم غذا باید کمتر بخورم و باید خیلی تحرکم زیاد باشه و دایما درحال سرزنش کردن خودم هستم که چرا زیاد خوردی(در حالیکه واقعا خیلی نمیخورم ولی وحشت از خوردن دارم) یا با خودم کلنجار می رم که چرا ۵ روز پشت هم ورزش نکردم یا چرا کم تکون می خورم …تا جایی که مشکلات عدیده ای با خوردن پیدا کرده م …معده م خیلی غذاها رو نمی پذیره و تقریبا مطمینم دلیلش ذهنیه …ذهنم داره قانع میکنه بدنم رو که ازینم باید کمتر غذا بخورم…یا اگر چیزی بخورم که به نظرم چاق کننده س توجیح می کنم خودم رو که بدنم و معده م اون رو پس می زنه و همینطورم میشه….قدرت ذهن واقعا خیلی خیلی خیلی زیاد و عجیبه!
درباره ارتباط بین فکر و عمل درک و برداشت خود را بنویسید
درباره ی ارتباط فکر و عمل باید بگم که فکرم ارتباط مستقیم با عملم داره…در بسیاری مواقع فکر نکرده و بر حسب عادت رفتار غذایی اشتباه رو تکرار می کنم…در مواردی که فکرم رو روی موضوعی عوض میکنم هم مستقیما و به صورت مثبت روی رفتارم نه فقط روی غذا بلکه درتمام جنبه های دیگه ی زندگی هم اثرگذاره…در همه چیز نه فقط نحوه ی غذا خوردنم!
همین الان در فاصله ی بین نوشتن جوابها باید یه توقف میدادم و دیرتر ادامه می دادم…در این فاصله غذا هم خوردم و بعد به نوشتن ادامه دادم…متوجه شدم که وقتی ذهنم درگیر نوشتن جوابها و دیدن مطالبه خود به خود خیلی رفتارم متناسب تر و درست تره.. بیشتر به نحوه ی برخوردم با غذا و گشنگی واکنش نشون می دم و چون بیشتر فکر میکنم راجع به این مباحث خود به خود رفتار و عملکردم هم سنجیده تره! البته به نظر خودم!
در پاسخ به این سوال که انجام دادن رفتار یک فرد متناسب در تناسب اندام کافی هست باید بگم فکر میکنم فقط انجام دادن رفتارهاشون کافی نیست…مسایل بسیار زیادی در پس ذهن چاق من وجود دارند که خود به خود در من وحشت از خوردن ایجاد می کنن و این وحشت تصویری در ذهن من از خودم تشکیل می ده که به این راحتی قابل تغییر نیست. مثلا می بینم که دوستهای متناسبم به راحتی چیپس یا شکلات می خورند و همیشه برام سواله که چطور اونها می خورند و چاق نمیشن؟ پس منم اگر بخورم و بهش فکر نکنم نتیجه باید یکسان باشه ولی اینجور نیست! اول اینکه من اصلا نمی تونم بدون نگرانی بخورم…دوم وقتی مثلا تنقلات میخورم حد و اندازه ی زیادی برای خودم تعیین نمی کنم و معمولا در انتها عذاب وجدان شدیدی تا ساعتها همراهمه…خودخوری و خودتحقیری باهاش میاد…حال روحیم خراب میشه از کاری که کردم و درنهایت با حال بد انتظار لاغری و متناسب شدن فقط خنده دار به نظر می رسه! اول باید افکارمون عوض شن بعد باید رفتارمون عوض شه و درنهایت بدنمون…تا دو پله ی اول نباشه سومی حاصل نمیشه مگر موقت و گذرا..
تاثیر لاغری با ذهن برای من خیلی زیاد بوده! هنوز جسمم اونقدری تغییر نکرده ولی به لطف این فایلها و مطالبی که میخونم و گوش می کنم احساس می کنم بسیاری از رفتارهای پرخوریم رو تصحیح کرده م. یکی از موفق ترین نتایجم این بوده که دیگه نمی ترسم برنج بخورم…دیگه نمی ترسم مواد تشکیل دهنده ی یک خوراکی من رو مانع از خوردنش کنه! ولی هنوز ترس از مقدار غذا رو دارم…هنوز فکرهایی دارم که مثلا کم کردن این مقدار وزن باید کار سختی باشه و غیره ولی شدیدا حس می کنم در طول روز و درحال مرور فکرهام بسسسسیار چیزهایی که به خودم می گم جنسشون عوض شده ن. مطمینم تنها راه متناسب شدنم از راه ذهنیه!این رو دیگه مطلقا شک ندارم…اگر یک سال پیش شک داشتم الان دیگه ندارم! احساس می کنم دانه هایی که کاشته بودم کم کم دارن جوانه می زنن! به امید رسیدن به هدف نهاییم که زیبایی و تناسب و خوشحالیه!
مرسی از این فایل فوق العاده!
من یه تمرین برای خودم ساخته م..اونم اینه که فقط وقتی گشنه هستم چیزی بخورم…به مقداری که می خورم توجه کنم..از خودم سوال بپرسم الان سیرم یا خفه!!!؟؟؟ و مدام حرفهاتون رو مرور می کنم و سعی می کنم در طول روز برای خودم موضوعات جدید مطرح کنم..باز هم می گم این فایل و این گفته ها در تمام جنبه های زندگی موضوعیت دارند و این خیلی قشنگه!
راستش تا این ویدیو رو ندیده بودم خیلی به قضیه ی سن چاقی فکر نکرده بودم ..الان که بهش فکر میکنم می بینم که چرا قطعا که فکر میکردم همیشه دیگه آدم میفته تو سرپایینی سن وزن کم کردن خیلی سخت تر و پیچیده تر میشه…زیاد شنیده م میگن آدم سنش بره بالا سوخت و سازش میاد پایین…ولی تا دلتون بخواد مثال نقض دارم براشون…حتی تو خانواده ی خیلی نزدیک..پدر و مادرم هر دو متناسبن و هیچکدومشون متابولیسمشون کند نشد با بالا رفتن سنشون…اتفاقا برعکس…لاغرتر شدند. برای شخص خودم خیلی جالبه! هفته ی پیش داشتم به خواهرم می گفتم که حالا لاغر شم تازه زشت میشم! (مدتیه فکر میکنم به خاطرچاقی زشت و دفرمه شده م و فکر میکنم حالا لاغر شم تازه چین و چروک و پیری خودش رو نشون میده!!!) مغز انسان واقعا!در حالیکه ۳۵ سالمه و پیر نیستم که همچین فکری بکنم ولی قطعا ذهنم به دنبال بهانه های جدید گشته که مانع راهم باشه!
درباره ارتباط بیت لاغر شدن چربی های کهنه هیچوقت ذهنیت خاصی نداشتم ولی شدیدا فکر می کنم غذا باید کمتر بخورم و باید خیلی تحرکم زیاد باشه و دایما درحال سرزنش کردن خودم هستم که چرا زیاد خوردی(در حالیکه واقعا خیلی نمیخورم ولی وحشت از خوردن دارم) یا با خودم کلنجار می رم که چرا ۵ روز پشت هم ورزش نکردم یا چرا کم تکون می خورم …تا جایی که مشکلات عدیده ای با خوردن پیدا کرده م …معده م خیلی غذاها رو نمی پذیره و تقریبا مطمینم دلیلش ذهنیه …ذهنم داره قانع میکنه بدنم رو که ازینم باید کمتر غذا بخورم…یا اگر چیزی بخورم که به نظرم چاق کننده س توجیح می کنم خودم رو که بدنم و معده م اون رو پس می زنه و همینطورم میشه….قدرت ذهن واقعا خیلی خیلی خیلی زیاد و عجیبه!
درباره ارتباط بین فکر و عمل درک و برداشت خود را بنویسید
درباره ی ارتباط فکر و عمل باید بگم که فکرم ارتباط مستقیم با عملم داره…در بسیاری مواقع فکر نکرده و بر حسب عادت رفتار غذایی اشتباه رو تکرار می کنم…در مواردی که فکرم رو روی موضوعی عوض میکنم هم مستقیما و به صورت مثبت روی رفتارم نه فقط روی غذا بلکه درتمام جنبه های دیگه ی زندگی هم اثرگذاره…در همه چیز نه فقط نحوه ی غذا خوردنم!
همین الان در فاصله ی بین نوشتن جوابها باید یه توقف میدادم و دیرتر ادامه می دادم…در این فاصله غذا هم خوردم و بعد به نوشتن ادامه دادم…متوجه شدم که وقتی ذهنم درگیر نوشتن جوابها و دیدن مطالبه خود به خود خیلی رفتارم متناسب تر و درست تره.. بیشتر به نحوه ی برخوردم با غذا و گشنگی واکنش نشون می دم و چون بیشتر فکر میکنم راجع به این مباحث خود به خود رفتار و عملکردم هم سنجیده تره! البته به نظر خودم!
در پاسخ به این سوال که انجام دادن رفتار یک فرد متناسب در تناسب اندام کافی هست باید بگم فکر میکنم فقط انجام دادن رفتارهاشون کافی نیست…مسایل بسیار زیادی در پس ذهن چاق من وجود دارند که خود به خود در من وحشت از خوردن ایجاد می کنن و این وحشت تصویری در ذهن من از خودم تشکیل می ده که به این راحتی قابل تغییر نیست. مثلا می بینم که دوستهای متناسبم به راحتی چیپس یا شکلات می خورند و همیشه برام سواله که چطور اونها می خورند و چاق نمیشن؟ پس منم اگر بخورم و بهش فکر نکنم نتیجه باید یکسان باشه ولی اینجور نیست! اول اینکه من اصلا نمی تونم بدون نگرانی بخورم…دوم وقتی مثلا تنقلات میخورم حد و اندازه ی زیادی برای خودم تعیین نمی کنم و معمولا در انتها عذاب وجدان شدیدی تا ساعتها همراهمه…خودخوری و خودتحقیری باهاش میاد…حال روحیم خراب میشه از کاری که کردم و درنهایت با حال بد انتظار لاغری و متناسب شدن فقط خنده دار به نظر می رسه! اول باید افکارمون عوض شن بعد باید رفتارمون عوض شه و درنهایت بدنمون…تا دو پله ی اول نباشه سومی حاصل نمیشه مگر موقت و گذرا..
تاثیر لاغری با ذهن برای من خیلی زیاد بوده! هنوز جسمم اونقدری تغییر نکرده ولی به لطف این فایلها و مطالبی که میخونم و گوش می کنم احساس می کنم بسیاری از رفتارهای پرخوریم رو تصحیح کرده م. یکی از موفق ترین نتایجم این بوده که دیگه نمی ترسم برنج بخورم…دیگه نمی ترسم مواد تشکیل دهنده ی یک خوراکی من رو مانع از خوردنش کنه! ولی هنوز ترس از مقدار غذا رو دارم…هنوز فکرهایی دارم که مثلا کم کردن این مقدار وزن باید کار سختی باشه و غیره ولی شدیدا حس می کنم در طول روز و درحال مرور فکرهام بسسسسیار چیزهایی که به خودم می گم جنسشون عوض شده ن. مطمینم تنها راه متناسب شدنم از راه ذهنیه!این رو دیگه مطلقا شک ندارم…اگر یک سال پیش شک داشتم الان دیگه ندارم! احساس می کنم دانه هایی که کاشته بودم کم کم دارن جوانه می زنن! به امید رسیدن به هدف نهاییم که زیبایی و تناسب و خوشحالیه!
مرسی از این فایل فوق العاده!
من یه تمرین برای خودم ساخته م..اونم اینه که فقط وقتی گشنه هستم چیزی بخورم…به مقداری که می خورم توجه کنم..از خودم سوال بپرسم الان سیرم یا خفه!!!؟؟؟ و مدام حرفهاتون رو مرور می کنم و سعی می کنم در طول روز برای خودم موضوعات جدید مطرح کنم..باز هم می گم این فایل و این گفته ها در تمام جنبه های زندگی موضوعیت دارند و این خیلی قشنگه!