گام ۱۸: سن چاقی و آب شدن چربی ها

به نام خدا

ردپای من در گام 18 مسیر لاغری من

اول از همه دوست داشتم اون چکیده ای از فایل رو که استاد گذاشتن و برای خودم توی دفترم نت برداری کردم برای شما به اشتراک بزارم 

با برداشتن موانع لاغری خود به خود لاغر میشیم

افراد چاق فکر میکنن دارندر مدت زمان بسیاری روند چاقی رو طی میکنن در صورتیکه اگر ما بخوایم مدام مطالب جدید و دیدگاه های جدید در ذهنمون جای بدیم در مورد چاقی… خب به مرحله ترکیدن میرسیم   ما یکبار چاق میشیم و من بعد  اون رو تکرار میکنیم (منظور از اون افکار و نگرشی هستند که توی مرحله اول یادگرفتیم)

مثله اینه برنامه ریزی یکساله رو هرروز انجام بدی   و برای سالهای اتی هم از همون استفاده کنی و خب نتیجه ای که هرسال میگیری چاقیه یا حتی یکم بیشتر!

چربی کهنه وجود نداره 

مسیر لاغری هم همینطوره شما اول یاد میگیریدش و برای کل عمرتون ازش استفاده میکنید اما قبلش باید موانع ذهنی رو که باعث چاقی میشن رو در ذهنتون شناسایی کنین و وقتی درستشون کردین خود به خود لاغر میشین

اصلا وارد پروسه چگونه اب شدن چربی ها نشید چون با ذهن منطقی که براساس خاطرات گذشته تصمیم گیری میکنه و اطلاعات چاقی فقط توش ضبط شده نمیتونین پاسخ درستی پیدا کنین

شما فقط موانع خودتون در لاغر رو بردارید 

استاد هم در فایلهاشون سعی کردن مانع جدید نتراشن و خوب عمل کردن  پس شما وقتی موانع رو برمیدارید و به ته ماجرا مطمئن هستید همه چی تمومه

حتما لاغر میشید

واسه خودتون و افکارتون دست انداز نسازید مانع تراشی نکنید 

به عمل جسمت کار نگیر کارنگیر کارنگیر  جسم نتیجه است  اصل ذهن توعه

نگرشهات ترسهات و افکار اشتباهت

وقتی میخوایم لاغر بشیم و اصل کار کردن روی افکارمونه دیگه به ما چه که جسم میخواد چجوری چربیها رو نابود کنه 

هرچقدر بیشتر به چجوریش فکر کنی موانع بیشتر برای خودت میتراشی

( درست مثل وقتی که من میخواستم زبان یاد بگیرم و اونقدر به سختیاش فکر کردم که دیگه دست و دلم به کار نرفت همونقدریم که روزانه یادمیگرفتم دیگه حس انجام دادنشو نداشتم)

وقتی همش فکرت رو مشکلات بعد از لاغر شدن باشه(که البته اینا فقط افکار و نگرش اشتباهه و بانمونه های عینی میتونیم ردشون کنیم) دیگه انگیزه ای واسه لاغر شدن میمونه؟؟

تفاوت نگرش افراد متناسب وقتی زیاد غذا میخورن با افراد چاق

فرد متناسب وقتی کلی مواد غذایی میخوره تو ذهنش این رژه نمیره که وای من خیلی پرخوری کردم چه بلایی قراره سرم بیاد اتفاقا میگه خب این نیاز بدنمه میخوام بخورم که سیر بشم و اصلا ترس و واهمه ای از غذا نداره اون کلا دیدگاهش زمین تا اسمون فرق میکنه نسبت به لقمه هاش  ولی یه فرد نا متناسب غذا زیاد بخوره یا حتی اصلا غذا رو ببینه کلی افکار و نگرش چاقی ذهنش رو میگیره که وای این غذا حتما هر لقمه اش فلان قدر کالری داره با کلی سناریو درمورد اینکه چجوری بخوره چقدر بخوره ذهنشو درگیر میکنه 

اصن وقتی تعریف ها در ذهن اشتباه ثبت شده باشه هر چقدرم بیایم عملمون رو تغییر بدیم جواب نمیده

شما به یه المانی بیا درمورد فرهنگ حجاب توی ایران بگواصن طرف کپ میکنه چرا؟ چون با اداب و رسوم و شرایط ما اشنایی نداره چون موقعیت ما نبوده که بخواد درک کنه و نگاهش کلا به این مقوله متفاوته  اما الان با یه فرد ایرانی حرف بزنی کاملا درکت میکنه حتی اگه خارجم رفته باشه چون قبلا تو این شرایط بوده حتما میتونه درک کنه

این درمورد افراد متناسب و نامتناسبم صدق میکنه  افراد متنتاسب از شرایط و موقعیت یک فرد نامتناسب خبر ندارن و نمیتونن اون رو درک کنن و حرفش رو بفهمن  اما با همنوع و هم شرایط خودشون کاملا همذات پنداری دارن و کار ما توی این مسیری که قدم برداشتیم تا به سرزمین لاغر ها برسیم اینه که باهم دیدگاه ها و نگرش های افراد متناسب رو پیدا کنیم ببینیم این نوع دیدگاهشون از کجا اب میخوره ما وقتی یه غذا رو میبینیم چه واکنشی داریم و اونا چه مدلی ؟ تا ببینیم کجاها ندونسته یا حتی دونسته جلوی پای خودمون سنگ انداختیم  از نعمتی ک حق زندگیمون هست دور موندیم

دوتا موضوع مهمی که باید درما تغییر کنه تا متناسب بشیم:

1. افکار و نگرش ما نسبت به تناسب و نامتناسب بودن

تعریف هایی که درمورد واکنشهای غذایی یا خود غذاها داریم

مورد دوم به این دلیل مهمه که ما حتی اون زمانی که رژیم میگرفتیمم اعصابمون خورد میشد که ای بابا من چند روزه غذام رو انقدر کم کردم ولی باز میخوام کمتر بخورم  این نگرش درما هست که اصلا نباید هیچی بخوری کلا خوردن رو مساوی با چاقی میدونیم ولی خب این از ریشه اشتباهه اخه اگه هیچی نخوریم که میمیریم باید غذا بخوریم که انرژی دریافت کنیم برای فعالیت های روزانه و زندگی اما فقط زیاده روی نکنیم همین 

حالا درمورد احساس خودم بگم من به سن چاقی اعتقاد داشتم قبل از اینکه با سایت اشنا شم فکر میکردم چربیهام سفت شده خیلی وزنم جهشی زیاد نشده بود هی تو همون قدر کم و زیاد میشد واسه همون احساس میکردم مونده شدن من نسبت به اطرافیانمم بدنم درکل سفت تره به همین دلیلم عمه ام میگفت تو یکم برات مشکلترم هست بخوای وزن کم کنی و خب منم قبول کرده بودم تا قبل رسیدن به این فایل خیلی راجبش فکر نکرده بودم که قراره سخت لاغر بشم یا اینکه اضافه وزنمو بزرگ ببینم چون سعی میکنم خودمو درگیر اعداد نکنم مخصوصا وقتی میگین اصلا وزن نکن اصلا متر نگیر خودتو کنکاش نکن و وسواس نگیر که خب الان تا کجا پیش رفتم واسه همون منم نمیخوام توی کار جسمم دخالت کنم هی تو ذهنم مرور میکنم سارا کار تو که اصل ماجرا است اطلاعات جدید و درستی هستن که استاد توی فایلها بهشون اشاره کردن و هر فایل دریچه مخفی و ارزشمندی از اگاهی رو برات باز میکنه و تو اگه میخوای تو مسیرت لذت ببری درگیر چگونگی و شک و تردید نشی خودتو تحت فشار ذهن منطقی قرار نده و به جا ور رفتن با اطلاعات اشتباه قبلی اینهمه مطالب جدید رو دریاب و حقیقت رو پیدا کن تو که قرار نیست یه مقطعی لاغر شی بعد بری 

قراره این چیزایی که یاد میگیری برای همیشه به دلت بشینه و یاد بگیری که تو هر لحظه ازشون بهره ببری من واقعا دلم نمیخواد به هوای یکی دو روز خوشگذرونی لاغر بشم یا چندتا مطلب ببینم میخوام زندگی من اساسش تناسب باشه کلا

درسته هر روز داریم زائده های بدنمون رو میبینیم و این نجواهای ذهنی ممکنه درگیرمون کنه اما جسم که کار کردش اینجوری نیست یه ادم متناسب خودشو عذاب نمیده واسه وزنش و.. اون خیالش راحته  این خیال از کجا میاد؟ از نوع نگاهی که به خودش داره دیگه   مثلا نمیاد بگه چاقی ارثی تو خانواده پس من از الان بترسم که وای نکنه چاق شم یا هر نگرش دیگه  ما نگرشهامون کار دست جسممون میده  شما حساب کنین مدت زیادی رو بایه متناسب نشست و برخواست میکنین تو حرفاش تو عملکردش تو واکنش هاش یاد میگیرین و اگاهی هایی که دریافت کردین روتون تاثیر مثبت میذاره و تغییر میکنید  دیگه اونجا جسم کار خودشو بلده و براساس اطلاعات جدید جواب جدیدم میده دیگه   فقط بحث سن چاقی ام نیست این موضوع درمورد ورزش و غذا ام صدق میکنه مثلا من امروز بیرون بودم یادمه قبلا تند راه میرفتم که انرژی بسوزونم و به حساب خودم لاغر شم اما امروز کاملا برعکس بود با خودم گفتم الان تند بری چیکار پاتم درد میگیره خسته ام میشی نتیجه اش برات چی میشه ؟ هیچی همون غذایی که خورده بودی و انرژی روزانه ات رو تامین میکرد اینجا سوزوندی 

حالا اگه دویدن دوست داری بحثش جداست ولی وقتی نه اثری به جسم داره و ن حوصله داری   وقتتم براش نزار  چون واقعا راهش این نیست تا سرت پر از مانعه هر عملی انجام بدی جسم از مرکز فرماندهی دستور خودشو میگیره و به اون عمل میکنه پس اصرار کردن جایز نیست چاره چیه؟

ذهنمون رو درست کنیم و به بدنمون اعتماد کنیم 

چه در مورد مقدار غذایی که میگه همینقدر خوبه و سیر شدم چه درمورد چربی سوزی و چه درمورد عوامل تحرکی 

ادم با خوابم لاغر میشه فقط باید نگرششو درست کنه و مرور کنه

حالا یه وقتی ام میشه ما با افراد متناسب هم سفره میشیم و باهاشون زمان زیادی از روز رو میگذرونیم  قرار نیست هر کار اون کرد ما ام نجام بدیم بعد لاغر شیم ها تو فکر ما یه چیزه تو فکر اون یه چیز دیگه 

اون مثلا فلان غذا رو خیلی دوست داره ولی برای ما حکم اژیر خطر داره  اون اکثر روزا از همون غذا میخوره ولی این درمورد ما حس ناراحتی ایجاد میکنه و نگرانی های بعدش رو هم برامون به بار میاره ما هر چقدرم سعی کنیم شبیه یه ادم متناسب رفتار کنیم که باهاش همسفره ایم بازم نمیتونیم شبیه اون شیم چون به رفتار که نیست  اصن ما یه مدت که بگذره خسته میشیم   مثلا من الان به دختر عمه ام نگاه میکنم و وعده های کل روزشو حساب کردم نصف یه وعده منم نمیشه میدونمم مثل اون بخوام رفتار کنم خیلی دوام نمیارم و برمیگردم ب رویه قبلیم یا مثل کسایی که رژیم فلان میگیرن و بعد یه مدت فراری میشن ازش     من خیلی به دختر عمم فکر کردم و با خودم گفتم این ادم چی تو سرشه که با این قدر غذا یه روز رو راحت سر میکنه و بخواد اضافه ام بخوره نمیتونه   اون اعتقاد داره من با اینقدر غذایی که دریافت میکنم انرژی روزانه ام تامینه و به همه کارامم میرسم احساس خوبی دارم یعنی سیر باشه هرکارم بکنه بیشتر نمیتونه بخوره اصلا کلا براش غذا اولویت نیست و وقتی گرسنه اش بشه تازه یادش میاد راستش برای من جالبه این بی دغدغگی درمورد غذا ها و تفکری که پشت هر عمل یه فرد متناسبه

وقتی به دغدغه های ذهنی وبه سبک نگرشها فکر میکنی و اونها رو با اموزه های جدیدی که توی این مسیر یاد گرفتی تطابق میدی ذهنت بهتر قبول میکنه و حتی چیزهای جدیدی کشف میکنه اما قبل پیدا کردن نمونه های تایید کننده به اصل اموزش بپردازیم اینکه بارها استاد تاکید کردن نگرش اول باید تغییر کنه و موانع برداشته بشه تا لاغری خود بخود شکل بگیره    این نگرش ها چه شکلین ؟؟  من دقیقا تو فایلی که استاد گفتن لاغری طبیعته جسمه!     وبدن به طور پیش فرض روی لاغری تنظیم شده و ما با یه برنامه اضافه براساس اطلاعاتی که از اطراف گرفتیم چاق شدیم با خودم گفتم واقعا چرا تا قبل این حق خودم نمیدونستم ؟؟ چرا گاهی دلم میشکست که یعنی این چیزیه که من مجبورم به عنوان سارا تو کل زندگیم بپذیرمش؟؟ همینکه من دیگه در وجود خودم لاغری رو میبینم و درک میکنم لاغری حق مسلم منه و من متناسب بودم اصن ولی حالا یه دستکاری دستی ذهنم باعث شده چاق شم  عیب نداره امید هست به لاغری   و شدنیه      دقیقا همین یه نگرش عالیه

یا مثلا نگرش چاقی سن نداره اصن سن یه مفهوم ریاضی برای حساب کردن تعداد دفعات گردش زمین به دور خورشیده    اما چاقی یه برنامه اضافه ذهنیه و با مانع برداری خود ب خود برنامه لاغری توی ذهن و جسممون اجرا میشه همون طور که اشاره کردم ما پیش فرض از طرف خدا متناسب خلق شدیم و مانعی نباشه به راحتی متناسب زندگی میکنیم و جالبه همونطور که خورد خورد موانع رو شناسایی و حذف میکنیم خورد خورد لاغر میشیم :)))

این نگرش های مهم و ارزشمند ار ابتدا تا انتهای راه حامی ما هستن و به سمت خواسته امون هدایتمون میکنن و ما هستیم که با ادامه دادن و مرورشون به رویامون میرسم

من از استاد هم تشکر میکنم که این گام رو هم برامون عالی تهیه کردن و کلی اطلاعات و اگاهی های ارزشمند قرار دادن که میشه علاوه بر حذف موانع تناسب اندام با کمی تفکر به جنبه های دیگه زندگیمون و با نمونه های بیشتری که میبینیم ارتباط بدیم و چرخه ذهنی مثبتی رو توی ذهنمون و بعد اون به زندگی به جریان دربیاریم

خدایا شکرت 🙂