گام ۲۶: موانع ذهنی لاغر شدن چیست؟

بنام خدای مهربان 

سلام بر استاد روشن عزیز و دوستان همراهم

مژگانم روز ۴۳ از حضورم در این بهشت بصورت معجزه  با توکل بر خدا و رها کردن خودم در دستان مهربان خدا

موانع ذهنی لاغری 

استاد خود ورزش های زیاد من مانع ذهنی من برای لاغری شده بود 

تنها ورزشی که تو این سالها برای لاغری انجام ندادم و هنوزم  میخوام با ذوق و شوق  ادامه بدم بدمینتون ه 

فقط بدمینتون رو برای احساس خوبش و لذتش هجده ساله تو پارک با دوستان شادم بازی میکنم و الآنم دوست دارم ادامه ش بدم اصلا هیچ وقت بخاطر هدف لاغری بدمینتون نرفتم  برعکس شاید آرزوی لاغریم یکیش بخاطر بهتر شدنم تو بدمینتون بوده  اینکه راحتتر به توپها برسم 

بقیه ورزشهایی که میرفتم همش به نیت لاغری بود و هیچ نتیجه ای جز اینکه  من یه چاق کمی متناسب باشم نداشته منظورم اینه که هیچ وقت سایزم به وزنم نمی‌خوره کمتر نشون میده حتی وقتی بالای صد کیلو  بودم

از دیگر موانع ذهنی من برای لاغری باور به برگشت اشتها تو دوران پریود ،آخر هفته ها ،مسافرتها بود که میگفتم من اراده ادامه رژیم و ورزش تو این شرایط ندارم پس من چاق میشم و چاق هم میشدم بعد هر مسافرت یک هفته ای راحت ده کیلو اضافه میکردم 

سه روز در هفته میرفتم ایروبیک سه روز دیگه ش بدنسازی با دستگاه و در کنارش پیاده روی،خنده م میگیره یادش میفتم  بدمینتون هم که عشقی میرفتم  ولی بازم می‌دیدم چربی های پهلوهای من آب نمیشه شکمم کامل صاف نمیشه ناامید میشدم باشگاه رو یه مدت ول میکردم یهو وزنم مثل چی می‌رفت بالا چون باورم بود که بخاطر ورزشه که یکم وزن کم کردم حالا که باشگاه نمیرم طبیعیه چاق بشم و چاق هم میشدم 

ولی الان من خوشبختانه با کمک استاد یکی یکی موانع ذهنی م رو شناسایی و حذفشون کردم و واسه همینه که اینقدر سریع دارم لاغر میشم و باعث میشه برای همیشه تاکید میکنم برای همیشه متناسب بمونم و این حتی گفتنش هم برام دلنشینه 

الان هیچ کدام از ورزشهای بالا رو نمیرم و فقط هر از گاهی تو خونه موقع گوش دادن فایلهای استاد رو دوچرخه ثابت تکالیفم رو انجام میدم اونم نه بمنظور هدف لاغری نه

هر چی فرمول و باور اشتباه تو ذهنم بود تو این ۴۳ روز ریختم تو سطل زباله با اضافه ی غذاهایی که قبلا می‌خوردم میگفتم حیفه ،حیف من بودم نه اون یه ذره غذا

و الان من پر لذتم احساسم خوبه اعتماد بنفسم رفته بالا معلومه ده کیلو کم کردم سبک شدم فرزترو چابکتر  شدم انرژی م بیشتر شده شادتر شدم سایزم جمع شده لباسهای رنگی رنگی و شاد می‌پوشم و چقدر این حس ها لذتبخشه خداااا

نه فقط رو لاغری رو کل زندگیم تاثیر گذاشته من تغییر کردم قرآن میخونم شعرهای مولانا و شمس و عطار میخونم مدیتیشن میکنم درختارو بغل میکنم حیوونارو ناز میکنم غروب و طلوع خورشید رو تماشا میکنم پامو زیر نور خورشید میزارم دستمو از پنجره ماشین میارم تو هوا ،موهامو افشون میکنم هر روز پسر و همسرم رو با بوسه به استقبالشون میرم بغل میکنم 

 خدایا شکرت نوکرتم خدااااا الان با آرامش از لحظه لحظه ی زندگیم لذت میبرم

استاد روشن  شما بمن یاد دادید  که ورزش یه عامل تاثیر گذار در روند متناسب شدنه ولی علت نیست و اینو آویزه ی گوشم می کنم

من الان موقع گوش دادن فایلها تو خونه دوچرخه میزنم نه با هدف لاغری اول ذهنم رو آماده کردم حالا برای سلامتی جسمم حس خوبم ورزش میکنم و اونو عامل لاغری خودم نمی‌دونم 

من گفتم نمیخوام تو این مسیر سر بخورم افتادم تو سرازیری و دارم ازین مسیر که مثل یه مسافرت به کلاردشت شمال میمونه برام ازمسیر سفرم لذت میبرم تا به کلاردشت یا همون تناسب هدفم برسم 

از امروز ده کیلوی دوم من شروع شده و با شور و شوق ادامه میدم 

مژگانم همون مادر شاد و انرژی مثبت و خوش شانس

سلام استاد روزتون بخیر 

من قبل از استفاده از هر روشی پیاده روی رو برای لاغر شدن استفاده کردم و خیلی سخت ادامه می دادم حتی برای این که انگیزه من از بین نره خواهرم با به پیاده‌روی می آمد تا اینکه خواهرم خسته شد و نتوانست ادامه بده ولی من هم چنان ادامه می دادم تا اینکه به خاطر مشکل لگن که داشتم درد زیادی سراغم آمد و به خاطر درد امانم بریده شد و پیاده‌روی را رها کردم چون همه میگفتن پیاده‌روی برای لاغر شدن بسیار مناسب است من به سختی ادامه دادم و درنهایت کمی وزن کم کردم که آن هم ماندگار نبود و فقط درد و بیماری برای من په همراه داشت این بود که به این نتیجه رسیدم که پیاده‌روی برای لاغر شدن هیچ فایده ای ندارد و حتی لذت بیرون رفتن را هم لزبین می برد پس به راحتی از روش های لاغری خط خورد.البته چند ماهی هست که دکتر به من پیشنهاد داده به خاطر دیسک کمر و قوی شدن عضلات کمر خیلی کم پیاده‌روی کنم ولی من چون دوره لاغری با ذهن را شروع کرده بودم پیاده‌روی نرفتم اگه ممکنه استاد من را راهنمایی کنند که برم پیاده‌روی یا همچنان سر سر قرار خودم بمانم ؟

یکی دیگر از موانع ذهنی من استرس زیاد من هست که وقتی مشکل پیش می‌آید یا ناراحت هستم به طور ناخودآگاه به سوی خوراکی میرم ویکدفعه می بینم دارم می‌خورم نمیدانم چطور برخورد کنم ؟

به نظر من ورزش هیچ تأثیری در لاغر شدن ندارد به طور قطع.

کسی که ورزش می کند و وزن کم می‌کند به خاطر ورزش نیست به خاطر فرمول ذهنی که دارد چون در ذهنش ورزش را عامل کم کردن وزن می‌داند وزن کم می‌کند و وقتی ورزش قطع می شود و یا خسته می شود وزنش بر می‌گردد.

من دیگر برای لاغر شدن از ورزش به هیچ عنوان استفاده نمی کنم.

سلام استاد.ممنونم بابت مطالب فوق العاده سایت و فایل این صفحه. خسته نباشید و خدا قوت بهتون.

چندتا نکته برای خودم:

✓لاغر شدن را در ذهن خود مانند سفر کردن تصور کنید. همانطور که قبل از سفر شما از وجود مقصد مطمئن هستید برای لاغر شدن هم از همین الان از وجود امکان لاغر شدن تان مطمئن باشید.

✓تنها دلیل لاغر نشدن وجود موانع ذهنی برای لاغر شدن است. به اندازه ای که موانع ذهن خود را شناسایی و اصلاح کنید روند لاغر شدن شما به صورت خودبخودی انجام خواهد شد.

✓همیشه کنجکاوم که دیگران چه نوع تغزیه ای دارن چقدر میخورن فعالیتشون چقدره که متناسبن. اینا دیگه از این به بعد به من ربطی نداره.

✓وقتی زیادی دیگه به در بسته میخورم تو لاغرشدن میگم نکنه طبعم مشکل داره. مزاج بدن هیچ ربطی نداره به چاقی پس دیگه بهش فکر نکن و کنجکاو هم نباش.

✓اگر از یک سنی به بعد من اضافه وزن داشتم و روند جسم من چاق تر شدن بود فقط به خاطر اطلاعات جدید و افکار چاق کننده ای بودن که من تکرار میکردم. این چاق شدنه نشون دهنده ایراد داشتن جسم من نیست.ذهن من ایراد پیدا کرده بود.تمرکز من و فضای ذهنی من تغییر پیدا کرد

✓همه اون غصه هایی که بابت چاقیم خوردم وضعیت منو بدتر کرد و روند چاق شدنمو سریع تر کرد.

✓اون مقایسه هایی که بین جسم خودم و دیگران،خوراک خودم و دیگران،فعالیت خودم و دیگران انجام دادم.

✓همه اون توجه هایی که به اضافه وزنم و چربیای بدنم کردم.همه اون تنفری که نسبت به جسمم داشتم.

✓همه اون ترسی که از حرف مردم داشتم و قضاوتشون و نگاهشون

✓اینکه تو مدرسه علاقه ای به ورزش کردن تو جمع نداشتم و علاقه ای به بازیای گروهی نداشتم و بدنمم امادگی جسمانی نداشت رو ربط دادم به چاق شدن جسمم.

✓اون گذشته ای که جسمت چاق بود و مدام چاق تر میشد رو فراموش کن.اونا گذشته و جسم تو یک جسم جدیده.

تو مدام به گذشته فکر میکنی و میترسی مثل اون موقع ها بشی چون شرایط سختیو گذروندی.حقم داری.ولی تموم شد گذشت اون موقع ها.اینقد تو ذهنت اون زمان و اون وضعیت جسمیتو زنده نکن.اون تموم شده رفته دیگه واقعیت نداره.اون وضعیت رو تجسم میکنی و احساست بد میشه و متاسفانه به همین راحتی خلقش میکنی.

میترسی به اون شرایط قبلی برگردی.گذشته رو ول کن.رو اینده و جسمی که میخای تجربه کنی تمرکز کن.رو سبک زندگی میخای داشته باشی تمرکز کن.

بابت اون شرایط گذشته خودتو ببخش و رهاش کن.هیچ کس اون موقع رو یادش نیست.

تصور تو از خودت ادمی که هستی رو میسازه. فکر نکن اون ادم قدیمی هنوز تو هستی. تصورت هنوز اینه همون ادمی. یه تصویر زیبا و روشن برای خودت بساز.تصویری که دوست داری اونو واقعا زندگی کنی و احساس امید بهت میده.

✓یسری مقایسه ها هست که سال هاست داری انجامشون میدی و فقط حال خودتو بدتر کردی اون هارو دیگه بزار کنار. به خاطر خودت .

✓مقصر چاقی جسمم خود من هستم.نه جسمم نه ژنتیکم نه غذاها نه بی تحرکی،هیچ کدوم مقصر نیستن.تقصیرا و مسعولیت جسمتو ننداز گردن اونا. مسعولیت به گردن خودته، باید ذهن خودتو کنترل کنی‌ .با کنترل غذا و تحرکت به جایی نمیرسی.

تعهد میدم اضافه وزنمو گردن هیچ چیزی بیرون از خودم نندازم. کسیرو و چیزیرو مقصر ندونم. این اضافه وزن یجورایی مال منم نیست یعنی جزعی جدایی ناپذیر نیست به خاطر اطلاعات و افکارمه. اونا نباشن اینم نیست.

✓باید دنبال اگاهیایی باشی و رو اگاهیایی تمرکز کنی که لاغر شدن رو برات اسون میکنه.

✓چاقی من ارثیه: تا وقتی که من هیچ ذهنیتی نداشتم درمورد مقایسه خودم با بقیه،مقایسه خوراکم با بقیه،من متناسب بودم.تا زمانی که نمیدونستم رژیم و ورزش وجود داره برای تناسب اندام و لاغر بودن، و اصلا نمیدوستم ادما تلاشی میکنند برای لاغر شدن من متناسب بودم.ادم هارو همونطور که میدیدم چاق یا لاغر میپذیرفتم و کنجکاو نبودم طرف چرا چاقه یا چرا لاغره. 

تا زمانی که اصلا تو باغ نبودم که چقدر دارم میخورم یا چی میخورم ،متناسب بودم. از وقتی که من اطلاعات جدید دریافت کردم و ترس از چاقی شروع شد، از همون موقع روند چاقی من شروع شد و سال به سال چاق تر شدم .پس دلیل چاقی من فقط ذهنمه.هیچ ربطی به غذا و ورزش و ژن من و مادر پدرم نداره.

چاقی من دقیقا از زمانی شروع شد که من شروع کردم راجب چاقی صحبت کردن و فکر کردن و غر زدن.دقیقا از وقتی که تمرکز کردم رو چاقی، بدنم چاق تر شد به مرور و روند چاقی در ابتدا تا چندین سال بسیار کند بود و الان متوجه دلیلش میشم. و الان به خاطر قدرت ذهنم اون میزان اضافه وزنی که قبلا در طی یکسال بدون رعایت غذایی و همه چی خوردن بدست میوردم الان با رعایت غذایی تو یک ماه بدست میارم. به خاطر اینکه اطلاعات من بیشتر شده درباره چاقی روند چاقی من سریع تر شده.

✓من تا زمانی که متناسب بودم و از ورزش خبر نداشتم ،تحرکم خیلی کم بود و با این حال و باجود غذاهایی که هر روز میخورم من اصلا چاق نشدم.پس ورزش اصلا مهم نیست در چاق بودن و لاغر بودن.تو همین المپیک بسیاری از ورزشکارای خانوم چاق بودن ولی با بدنی عضلانی و امادگی جسمانی.پس ورزش دلیل بر لاغر بودن نیست و صد در صد اینها تغزیشونو کنترل میکنن و همه چیز نمیخورن ،پس تغزیه هم مهم نیست برای میزان وزن

✓مدام به الگوهایی باید توجه بشه که ثابت کنه ورزش و تغزیه دلیل تاثییر گذاری نیستن. سبک زندگی و نتایجی جز اونچه باور کردی وجود دارن.

✓هرموقع تو یک رژیم یا روش لاغری دیگه نتیجه نمیگرفتم دنبال دلیل جدیدی میگشتم برای چاقیم دنبال کار جدیدی میگشتم که انجام بدم برای لاغری برای همین به مرور اطلاعات محدود کننده من بیشتر شد و الان یک عالمه مانع لاغری دارم

✓به خاطر رژیم هایی که گرفتم و روش های لاغری مختلفی که درموردشون تحقیق کردم و در عمل انجام دادم ،یک عالمه مانع لاغری دارم الان.مثلا:

شکر و هرچیزی که در اون شکر استفاده شده باشه چاق کنندست ‌.غیر ممکنه شما شکر بخوری و لاغر بشی و تازه چاقم نشی.راه لاغر شدن حذف شکره. هرکیو میبینی اینو میگه ،دانشمندا و ورزشکارا و محققا میگن. کتابا میگن.

برنج و نون و ارد سفید پر از کالری و کربوهیدراتن پس چاق کنندن.ما ایرانیا همه غذاهامون بشقابی پر از برنج دارن یا همراه چندتا نون خورده میشن.

هر روغنی غیر از روغن زیتون خطرناکه و چاق کنندست

میوه ها قند دارن پس برای کاهش وزن باید حذف بشن و چاقت میکنند

ورزش خیلی کالری میسوزونه و برای لاغر شدن باید کالری بسوزونی پس ورزش نکنی چربیا اب نمیشن.بی تحرکی چربیاتو اب نمیکنه

اگر میخای لاغر شی هم نوع غذات باید تغییر کنه هم مقدارش کم بشه در حدی که کلا سیر نشی .

برای لاغر شدن و چربی سوزی باید فست باشی و اگر هرساعتی هرچی خاستی بخوری لاغر نمیشی

من الان چندین ساله فست بودم و روزی یک وعده غذا میخوردم.سخته طور دیگه ای فکر کنم.الان یکی از موانع من فست نبودنه.

دلیل لاغر نشدن من مصرف این مواد غذایی و تحرکت نداشتنه.تا وقتی من هر روز شیرینی و نون و برنج میخورم و چند وعده غذا میخورم و روزه هم نیستم انتظار لاغری ندارم.

اینا همه موانع شدید من برای لاغر شدن هستن و دونه دونه طی سالها دریافت شدن .و مخصوصا چون تک تک اینهارو چند بار توسط دکتر ها و افرادی که لاغر کردن و ورزشکارها و مقاله ها علمی معتبر دریافت کردم و همشون معمولا نظرشون به یک شکله پس واقعا باورشون کردم و سختمه طور دیگه فکر کنم. فکر میکنم حقیقت محض ان.

به ورزش فکر میکنم یاد کالری سوزوندن و عرق کردن میفتم.و چون الان دستگاها و دستبندایی هستن که میگن دقیقا چقد کالری سوزوندی دیگه مطمعنم ورزش باعث اب شدن چربی میشه یا وررش حداقل غذایی که خوردی میسوزونه. همه اطلاعات غلطی که دریافت کردیم بس بود الان دیگه میگن تا فلان کالری نسوزوندی ورزشتو تمام نمیکنی.مثلا از تردیمل نمیای پایین.

وقتی با چشم میبینم مردم چقد تلاش میکنن برای لاغر شدن و چقدر سخت لاغر میشن باور میکنم لاغر شدن خیلی سخته.فقط من نیستم که سختمه وزنمو بیارم پایین.یا اینکه اینا اینقد زجر میکشن بعد من راحت میخام لاغر بشم.

ولی الان دارم میفهمم اصل داستان چیه.

(هرچی زمان میگذره وقتی جامعه رو نگاه میکنی لاغر شدن داره سخت تر میشه،دلایل چاقی داره بیشتر میشه،راه های کاهش وزن داره بیشتر میشه،رژیم ها و محصولات لاغری داره بیشتر میشه،باشگاها و مربی های لاغری دارن بیشتر میشن.تعداد افرادی که دچار چاقی میشن بیشتر میشه.)

من همیشه اعتقاد داشتم رژیم مهم تر از ورزشه برای همین اگر رژیم نبودم به هیچ عنوان ورزش نمیکردم چون عقیده داشتم ورزش بدون رعایت غذا فایده نداره.و زمانایی که از کاهش وزن بیشتر نا امید میشدم و میخاستم علاوه بر رژیم تلاش بیشتری بکنم هم غذامو کمتر میکردم هم رو میوردم به ورزش کردن .

فکر کنم منطقی ترین دلیلی که نشون میده همه اینها ساخته و پرداخته ذهنه اینه که من زمان متناسب بودنم هیچ ورزش و رژیمی نداشتم و تو همین خانواده با همین سبک غذایی زندگی میکردم ولی متناسب بودم .و یادمه روند اضافه وزنم با کسب اطلاعات درمورد رژیم و ورزش و کالری غذاها شروع شد. اصلا من یهو فهمیدم غذاهایی که میخورم سالم نیستن و مقدارشون خیلیه. حالا چندسال اول بازم فقط این اطلاعات داشتم که کالری مهمه بعدش اینم اضافه شد که میزان کربوهیدرات غذاها مهمه.از اون روز من هیچ چیزو راحت نخورم.

خوندن کامنتای جلسه دوم ۱۲گام به پیدا کردن دلایل منطقی برای رد موانع خیلی کمک میکنه. 

استاد گرامی همه افرادی که اینجا هستن تقریبا همه خاطرات یکسان داریم منم همین خاطرات و دارم 

یکی از بدترین موانع یا باور های اشتباه من ورزش کردن برای رسیدن به لاغری بود من اعتقاد دارم که به هیچ عنوان ورزش کردن نمیتونه فرد چاق رو لاغر کنه ورزش فقط برای شادابی هست و باور های رژیم و ورزش باهم جواب میده رو بارها شنیده بودم ولی عملا هیچ‌کدو م‌درست نبود فقط انرژی دو چندان از من میکرفت و هیچ نتیجه ای نداشت 

باور های اشتباه وموانع ذهنی 

۱-ورزش کردن لاغر می‌کنه

۲-رژیم گرفتن لاغر می‌کنه

۳-چاقی ارثی هست و ژنتیک ما چاقیوهیچ‌وقت لاغر نمی‌شدم

۴-غذاهاومحصولات رژیمی لاغر می‌کنه

۵-سوخت ساز بدن ما پایین و بد شانس هستیم و لاغر نمی‌شیم

۶-فرد چاق اراده ندارع و نمیتونه لاغر بشه

وده ها باور اشتباه و غلط و موانع که باعث میشد ما چاقی باور کنیم و قبول کنیم که متناسب نمی‌شویم 

با ورود به سرزمین لاغرها تمام این باورهای اشتباه در من سرکوب شد و فراموش شد من وارد دنیای جدیدی شدم من میخام علاوه بر چاقی مشکلات دیگه ای هم که دارم با قدرت ذهن از سر راه خودم بردارم و بیماریهایی دیگه رو هم خودم درمان کنم ایمان دارم به این را ه و هرگز بر نمی‌گردم به گذشته 

برای شما استاد عزیز آرزوی انرژی صد برابر دارم