گام ۱۱: آرزوی لاغری را برآورده کنید

خیلی صادقانه بگم من هیچ وقت آرزوم لاغری نبوده چون تا قبل از ازدوجم که بسیار لاغربودم و در این ۱۸و ۱۹سال ازدواجم که خیلی آرام آرام چاق شدم و اویل ازدواجم که چاقی من در حد ۱۵ کیلویی یا ۱۰ کیلویی بود که خیلی سریع با رژیم و با کم خوریهایی که میکردم فوری لاغر میشدم و طعم تناسب رو برای یه مدت مچشیدیم و هیچ وقت جز دسته افرا د خیلی چاق نبودم مگر بعد از بارداری اول و دومم که واقعا چاق شده بودم که اونم در بارداری من با خیال راحت که این طبیعی هست و باید اینجوری به جای دونفر بخورم و با کلی فرمولهای اشتباه خوردن که در ذهنم داشتم باردار میشدم و سریع چاق می شدم و در اون زمان هم بعد از بارداری اولم که نگاه به جسمم میکردم از چاقی بدم میومد و خیلی سریع اقدام به باشگاه رفتن و ورزش کردن میکردم و رژیم میگرفتم وفکر کنم دخترم ۳ ماه نمیکرد که شروع کردم برای لاغری و بسیار عالی تونستم لاغر بشم در حد فکر کنم ۲۵ کیلو و یا بیشتر کم کردم و بازم طعم لاغری رو خیلی سریع چشیدم و اما تا یکم خسته میشدم سریع برمیگشت تا بارداری دومم و بازم با همون فرمولهای چاق کننده که داشتم خیلی سریع من چاق شدم و این بار هم خیلی سریع اقدام کردم و ایندفعه در حد ۳۵ کیلو شایدم بیشتر من کم کردم و بازم طعم اون تناسب رو چشیدم اما این دفعه تنفر از چاقی داشتم و به شدت روی وزنم و خوردنم حساس شده بودم و حواسم بود یه گرم اضافه نکنم مدام روی ترازو میرفتم و کالری میشموردم و اما نتیجه عکس میشد هر وقت روی ترازو میرفتم یه عالمه اضافه کرده بودم و همین من رو زجر میداد و ناراحت میکرد این اواخر خیلی حالم رو بد میکرد چرا اینطور شدم و همیشه با حسرت به متناسبهایی که همه چیز میخورن و لاغرن نگاه میکردم که فرق من با اینا چیه و چرا من سریع وزنم بالا میره و اینها همیشه لاغرن و هر چی بخوان میخورن پس در اون شرایط من مدام رژیمم رو سختتر و ورزش رو سنگینتر میکردم و خودم رو لاغر میکردم اما به مخص خارج شدن از رژیم خیلی سریع دوباره چاق میشدم و ناراحت و افسرده بودم که چرا اینطور هست تا کی باید هیچی نخورم و رژیم باشم آخه چرا اینطورم ؟
پس برای همین من یادم نمیاد خیلی آرزوی لاغری کرده باشم مگر این اواخر که دیگه به فاصله ی کم رژیم میگرفتم و همین محدودیتها و سختیها و نموندن در وزن دلخواهم من رو کلافه و ناامید کرده بود و برای همین خیلی
بیشتر تلاش میکردم و فکر میکردم باید به خودم بیشتر فشار بیارم و همیشه به دنبال راهی بودم برای این مشکلم که چرا من ثابت نیستم ؟
و همیشه به خودم و بقیه میگفتم چرا نمیتونم لاغری رو نگه دارم ؟ بارها این روند چاقی و لاغری من تکرار شده بود در این چند سال اخر
و همین چاق شدن و لاغر شدنهای زیاد باعث شده بود که فکر کنم این سبک زندگی من هست و من باید اینطور باشم اما این اواخر که همیشه و مداوم من رژیم داشتم و باشگاه میرفتم و تند و تند چاق و لاغر میشدم در عرض یه سال چندین دفعه من رژیم جدید میگرفتم و لاغر میشدم و دوباره که یکم ولش میکردم چاق میشدم و این اواخر بود که میگفتم چرا اینطور هستم و یه چیزی این وسط هست که من نمیتونم لاغر بمونم ؟ و همونجا بود که در من آرزوی لاغر ماندن شکل گرفت .
اضافه وزن خیلی آرام به ما تحمیل میشه که ما
متوجه نمیشیم مگر با وزن کردنهای روی ترازو ما متوجه میشیم که چند گرم ما بالا رفتیم یا پایین اومدیم که همین فشارهای روحی ما رو داغون میکنه و من چقدر این کار رو باوسواسی خاصی انجام میدادم واگر وزنم یکم بالا میرفت اون روز دیکه ناراحت و غمگین میشدم و همه ی اطرافیان من متوجه میشدن و میگفتن بازم چی شده ؟چاق شدی و من هم شروع میکردم به حرف زدن اره چیکار کنم من که نمیخورم پس چرا همش اضافه میکنم من نمیخوام دیگه بالاتر برم و …
و اما حالا متوجه شدم که برای لاغر شدن نمیشه خودم به تتهایی اقدام کنم و ذهن ما هم باید همراه ما باشه چون ذهن ما الان چاق شدن رو یاد گرفته از اطرافیان از والدین و ناخو استه ما پیگیر یادگرفتن چاقی بودیم و هر چی الان هستم نتیجه ی سعی و تلاشهای مکرر خودم هست و با رژیم گرفتن و هر عامل بیرونی چون فقط جسمم رو محدود میکنم نمیتونم نتیجه بگیریم .
حالا فردی که رژیم میگیره با فشار آوردن به جسم یه مقدار کم میکنه ولی چون ورودی ها رو محدود کردیم یه مدت کمتر میخوریم و اما به محض رسیدن در وزن ایده آل دوباره خیلی سریع ذهن دستورهای خوردن رو صادر میکنه و ما رو به همون وزن قبلی شایدم بیشتر میرسونه و ذهن مثل ترموستات عمل میکنه اینجا و من چون اون موقع نمیدونستم قضیه چی هست فکر میکردم دیگه زندگی اینطور هست و باید ما هم با رژیم و ورزش لاغر بشیم و اگر رژیم نداشته باشم چاق میشم و برام یه چیز طبیعی شده بود تا این اوااخر که خیلی با فاصله ی کم من وزنم بالا و پایین میشد دیگه شک کردم چرا اینطور هست و یه جایی مشکل هست که من خبر ندارم و …تا با لاغری با ذهن آشنا شدم .
پس حالا میفهمم ترموستات ذهنی من هم روی چاقی تنطیم شده بود .
ما باید لاغری رو آموزش ببینیم تا لاغر بشیم.
پس باید ذهن ما تغییر کنه و در مسیر لاغری باشه تا با ما همکاری کنه و جسم ما لاغر بشه و این هماهنگی باعث میشه ما برای همیشه لاغر بشیم .
پس موضوع ذهن ما هست و اصلا ربطی به جسم ما نداره پس نگو از این تاریخ من دیگه فلان چیز رو نمیخورم این یه تصمیم هست
و ما فقط باید ذهن رو آموزش بدیم تا دیگه نیاز به اون تصمیم های گذشته که نخوردنها هست نباشه و ذهن باید آموزشها رو تکرار کنه تا یاد بگیره و ذهن بدون تصمیم خودش عمل میکنه ناخودآگاه ما دستور نخوردن صادر میکنه پس آموزش ذهنی این طور هست ولی اگر ذهن آموزش نبینه دستور خوردن صادر میشه و ما میخورییم در حالی که اصلا نیاز به غدا نداریم و سیر هستیم و بعدش عذاب وجدان و ناراحتی داریم و این ناهمانگی باعث چاقی میشه که خودم بارها همین طور میشدم مثلا قبلا میگفتم شام رژیمی بخورم که اگر رفتم بیرون و بقیه چیزی خوردن و یا رفتم خونه مادرم و بقیه شام خوردن من نخورم و بتونم خودم رو کنترل کنم در مقابل مواد غذایی چون اشتهام زیاد هست اما هم شام رژیمی رو میخوردم و هم هر چیزی که بقیه میخوردن حالا یه کلوچه با چایی یا چیپس و پفک و یا غذای مادرم که روی گاز بود و … منم یه مقدار میخوردم در حالی که اصلا هیچ تصمیمی به خوردن نداشتم و بعدش عذاب وجدان و یا ناراحتی داشتم از خوردنم و اما حالا متوجه میشم چرا ؟چون ذهنم چاق بوده و در مسیر چاقی بوده .

ذهن رو باید اموزش بدیم سیری و گرسنگی یعنی چه و اینطور ذهن رو در تعادل با جسم نگه میداریم.
تا حالا هی من گفتم خواسته ام لاغری هست ولی ذهن من در مسیر چاقی بوده و چاقی رو بلد بوده و برای همین با هر روشی که اقدام کردم نتیجه ی لاغری هم موقت بوده .
پس من باید اصل رو بلد باشم حالا لاغر شدن یه علم هست یه اصل هست که باید یادش بگیریم باید سعی کنم و تمرین کنم و براش زمان برارم و تمرین انجام بدم تا نتیجه همیشگی بگیریم .
قبلا خیلی وقتها من تصمیم میگرفتم که از شنبه رژیم بگیریم و دیگه شام نخورم ولی هیچوقت عملی نمیشد اما حالا با این دورها من هر روز مشتاقترم که ادامه بدم و جلوتر برم .
ذهن رو هر چیزی یادش دادی اون رو بیشترش میکنه و گسترش میده در هر جنبه ای ذهن اینطور هست در مادیات در موفقیتها در … همیشه به دنبال بیشتر کردن هست و چون این ذهن چاقی رو یاد گرفته هر روز به دنبال بیشتر کردن وزن شما هست و اگر همین ذهن لاغری رو یاد بگیره هر روز به دنبال لاغر کردن ذهن هست .
باید به ذهن یاد بدی من چه وزنی رو دوست دارم تا با شما همسو بشه .
این همه مدت من رژیم گرفتم و نتیجه گرفتم اما چرا نتونستم بمونم ؟ انصافا نتیجه خوب بود اما مسیر سخت بود واقعا یه جاهایی کم میوردم و رفتارهای ناجور غذایی هم داشتم ولی با هر سختی بود دوباره ادامه میدادم به عشق لاغری ولی ماندگار نبود .
ما همیشه با لذت چاق شدیم با آرامش بوده و با رنج نبوده چون ما یه سری کارها رو هر رورز تکرا ر میکردیم که نتیجه اش میشد چاقی ولاغری هم نباید سخت باشه و هر راهی که در اون لاغری با سختی و رنج هست اشتباه و غلط هست .
اول باید ذهن رو راضی کنیم چرا میخواییم لاغر بشیم وقتی اون بپذیره تازه با ما همسو میشه و باید آموزشش بدیم و نتیجه رو میبینیم .
لاغر شدن نیاز به آموزش داره .
ذهن من چرا من میخوام تغییر کنم و لاغر بشم ؟
چون من وقتی لاعر بشم همه چیز من تعییر میکنه
چون روابطم تعییر میکنه و اعتماد به نفسم تغییر میکنه
چون حالم و روحیم تغییر میکنه و در بهترین حالت روحی و جسمی قرار میگیریم
چون آرامشم عالی میشه
چون آزادی رو تجربه میکنم
چون رهایی رو احساس میکنم هم در لباسها هم از محدودیتها رها میشم
چون از وابستگی به مواد غذایی خارج میشم و دیگه اعتیاد ندارم .
چون خیلی آرام و آهسته غذا میخورم و دیگه حرص و ولع ندارم .
چون بعد از غذا خوردنم سبک هستم و خیلی راحت فعالیت میکنم و کار میکنم .
چون دیگه هیچ وقت اون حالت معده درد و دل درد بعد از غذا رو ندارم .
چون خودم رو لایق و توانمند در رسیدن به یه جسم متناسب و ایده ال میدونم .

چون در مقابل اصرار بقیه به خوردن نه میگم و بیخودی غدا وراد این جسم عزیزم نمیکنم که امانت الهی هست و اون رو پارکینگ بیماریها نمیکنم .
چون از شر بیماریهای جسمی و روحی خلاص میشم مثل کمر درد و پادرد و زانو درد .
چون شادابی و جوانی چهره و زبیایی پیدا میکنم
چون لباسهای شیک و به روز و رنگ شاد میپوشم و بسیار خوش لباس و شیک‌پوش میشم .
چون وقت کمتری صرف خرید میشه و در هر مغازه ای که برم لباس سایزم پیدا میشه و آسان و سریع خرید میکنم .

چون همه جا به راحتی جام میشه میشنم و ارامش میگیریم .
چون خودم رو با ارزش میدونم و ارزش من ایده الترین اندام هست .
چون با هر پوششی که بخوام در هر مکانی به راحتی حضور پیدا میکنم .

به نام خدای مهربانم  که هر لحظه هادی و حامی من هست 

سلام و درود به همگی 

من از وقتی در میسرم کلی ارزوهای قشنگ دارم و به همه ی اونها امیدوار هستم  و مطمعنم به اونها میرسم اماتا قبلراز این مسیر ارزو داشتن رو فقط،در جهت معنویات درست میدانستم و خیلی روم نمیشد ارزوهای  برای این دنیا مادی. داشته باشم و هر وقت کسی میگفت من فلان آرزوها رو دارم بهش میگفتم به فکر اخرت هم باش و  یکم برای اون دنیات هم ارزو داشته باش و فقط دنبال ارزوهای مادی این دنیا نباش 

و اما چون از اول  فرد چاقی نبودم و خودم بسیار لاغر بودم ارزوی لاغری رو نداشتم مگر بعد از ازدواج اونم  چون روندش تدریجی و کم  بود و چون که اون اوایل چاقیم  زیاد نبود من خیلی  اذیت نبودم و  از طرفی هم چون هر وقت هم میخواستم لاغر باشم  با رژیم خودم رو لاغر میکردم  زیاد ناراحت نبودم تا  این اواخر که وزنم ثابت نبود و همش در سختی و ناراحتی برای لاغری بودم و واقعا ارزوم این بود که لاغر بشم یا حداقل هر ماه وزنم بالا نره و وزنم ثابت بمونه و بارها از خدا  این ارزو  رو میخواستم 

هر کس در زندگیش کلی ارزوها داره و اما اون شخصی که برای رسیدن به اون آرزو تلاش میکنه قطعا  به خواسته اش میرسه  .

هر کس آرزوی لاغری داره باید تلاشهای درست و خوب و مسمتر  برای رسیدن به هدف داشته باشه .من خودم بارها  تلاش ها کردم که لاغر بشم و به ارزوم هم میرسیدم اما چه فایده که نتیجه  ماندگار نبود من یادم میاد سالها برای لاغری  رژیم سخت و ورزش سخت میکردم تا نتیجه مقطعی بگیرم و  اما هیچ وقت مثل افرادی که آرزو کردن و  اما هیچ کاری  برای اون ارزو نکردن  نبودم 

هر فردی در هر کاری موفقیت داره دلیلش این هست که فرد برای اون کار و هدفش استمرار داشته و در افکار و سبک زندگیش تغییراتی ایجاد کرده که موفق شده .نه اینکه شش ماه به یک سبک باشه و بعدش همه چیز تغییر کنه و دوباره  به سبک قبلی برگرده در این صورت  اون فرد موفق نخواهد شد .

موفقیت هر فرد  بستگی داره به سبک و نگرش طولانی مدت اون فرد و اون زمانی که من چاق بودم و  ارزوی لاغری داشتم فکر میکردم  اگر یه مدت فشرده رژیم بگیرم لاغر میشم و  می تونم دوباره برگردم به سبک قبلی خوردنم و هر انچه بخوام بخورم و   لاغر هم باشم اما هیچ وقت این راه برای من جواب نداد من خودم کسی بودم که بارها بیست کیاو و سی کیلو پانرده کیلو وزن  کم میکردم اما خیلی راحت بعد از چند ماه دوباره بر میگشتم .چون تصورم این بود این تغییرات غدایی که ایجاد کردم برای مدتی هست و بعدش که لاغر شدم دوباره میشه مثل قبل بخورم .چرا ؟؟ چون ذهنم چاق بود و دنبال یه روش محدود بودم که اضافه وزنم رو از بین ببرم و چون انگیزه  برای لاغری داشتم  رژیم رو خوب هم اجرا میکردم اما بعد از مدتی واقعا خسته میشدم اما از وقتی در این مسیر لاعری با ذهن هستم هر انچه که بخوام به انداره میخورم و همیشه هم وزنم نرمال و خوب هست یعنی نگرشم و افکارم رو برای همیشه تغییر دادم چون وزن نرمال پایدار میخوام من در  این راه دارم اشتباهاتم رو کم و کم تر میکنم چون موفقیت فقط انجام کارهای درست نیست بلکه باید کارهای نادرست رو  هم انجام ندی و لاغری با دهن و هر موفقیتی ادغام این دو مورد با هم هست در غیر ابن صورت  اشتباه های ما کارهای در ست رو خنثی میکنه .و نتیجه ی خوب به وجود نمیاد .

پس همیشه به دنبال این باش که  کارهای درست رو انجام بده و همواره کار های  اشتباه  و رفتار اشتباه ای که اون رو میشناسی انجام نده . من باید ترس از خوردن نداشته باشم و خودم رو سرزنش نکنم پس باید افکار نادرست رو کنترل کنم تا چاق نشم و باید  خوردن رو تحلیل نکنم و یه سری رفتارها رو هم انجام ندم و یا بدم تا اینکه میبینم خود به خود لاغر. میشم .

این وضعیت الانم حاصل عملکرد خودم هستم و من باید این رو  بپذیرم و مسولیت جسم خودم. رو قبول کنم نمیشه افکار و نگرش  عملکرد من مثل قبل باشه و یه قرص و دمنوش و … من رو لاغر کنه .

هر کس با رژیم لاعر شده چرا ترس از دوباره چاق شدن داره  چون ذهنشون هنوز چاق هست و اصلا اون افراد لاعر نشدن فقط ضعیف شدن فردی که عصبی هست و ناراحت هست و موهاش میریزه این فرد لاغر نشده بلکه ضعیف شده برای تحقق ارزوی لاعری باید به صورت پایدار افکار نگرش و عملکرد ما در این حوزه تعییر کنه حتی در زمینه ی مالی هم همینطور هست به زیاد کار کردن نیست زیاد کار کردن مثل زیاد  رژیم گرفتن هست و  جواب نمیده بلید از درون تغییر کنی موفقیت نیاز به تغییر پایدار داره نه مقطعی چقدر ساعات کاری رو میخوای بیشتر کنی تا کی ؟؟؟ چقدر میخوای در روابط عاطفی جلوی همسرت نقش بازی کنی نمیشه باید از درون پایدار ت۵ییر کنی .

پس باید به صورت پایدار و مسمتر باید از درون سبک زندگی و نگرش شما  تغییر کنه تا موفق بشی .

من دنبال تغییر پایدار هستم برای همین همیشه در مسیر هستم و فایل گوش میدم و مینوسم و به اونها عمل میکنم تا تحقق ارزوی لاعری خودم رو به صورت کامل ببینم