من نزدیکم (قسمت دوم)

به نام خدای خوبم  که هر لحظه هادی و حامی من هست .

اتفاقا باید بگم من چند وقتی هست به خاطر حال خوبم  دوباره سراغ فایلهای تعییر زندگی در سایت  رفتم و هر روز یکی رو گوش میکنم و نمیدونم چرا هیچ وقت برای من نه تتها تکراری نمیشن بلکه به شدت عالی تر و زیباتر و جذابتر هم  میشن و خیلی بر روی حال خوبم اثر گذار هستن  بازم  باید بگم  من ادمی هستم که هر گز نمیتونم دوبار یک فیلم رو ببینم دوباره به یک مکان سفر کنم  یا دو بار یک تفریح تکراری داشته باشم یا ….همیشه تا جایی که برام مقدور  باشه دنبال تغییر و تنوع هستم اما  عجیبه که این فایلها هر چقدر برام تکرار بشن لذت بخش تر میشن و  آگاهی دهنده تر  میشن .بازم  همین جا از ته قلبم از خدا میخوام استاد رو غرق در عشق و نور و آگاهی کنه که دقیقا ایشون داره با ما همچین کاری میکنه .(الهی امین )

من امروز هم طبق روال هر روزم به طور تصادفی    فایل قدیم استاد در زمینه ی تغییر زندگی که اسمش هست گزارشگر خوبی ها باشین رو گوش دادم و بعد این فایل رو گوش دادم و متوجه شدم تمام فایلهای شما در یک سمت و سو هستند و مفهوم اصلی  حرفهای شما در تمام فایلها یکی هست .اتفاقا چند لحظه قبل از گوش دادن به این فایل داشتم با شخصی تلفنی حرف میزدم که در باره مکانی باهم حرف میزدیم و من برای چند لحظه گزارشگر خوبیهای خدا در این دنیا  نبودم و با این فایل دقیقا اون حرفها ی چند لحظه قبلم جلوی چشمم اومد و از خودم ناراحت شدم و این فایل تلنگر بسبار خوبی برام بود که یادم باشه همیشه در مسیر باشم و گزارشگر خوبی ها ی خدا در این جهان باشم تا خوبی های بیشتر به سمت من بیاد البته من چیز  خیلی بدی هم نگفتم  اما بازم باید زیباتر حرف بزنم .

 و اما استاد در این فایل فانی قریب ماجرایی رو تعریف کردین که شاید بسیار نمونه اش برای ما بچه های،سایت در زندگی پیش اومده باشه  اما بزار از خودم بگم که بهتر بتونم مثال بزنم پس بارها شده در گذشته تا الان خود من هم از این قضایا داشتم که سرسری رد شدم یعنی  در گذشته که در مسیر نبودم اینقدر زیبا به قضایا و اتفاق های زندگیم  نگاه نمیکردم و حالا میگذشتم (یعنی اگر ختم به خیر میشد که میگفتم خودم بودم که به موقع عمل کردم و خوشحال بودم و  اگر هم ختم به بدی میشد میگفتم کار خدا بوده و برای من نخواسته و ناراحت میشدم ) اما از وقتی در میسرم سعی میکنم مثل شما استاد از هر موضوعی حتی بدترینش (البته از نظر ما انسان ها ) بهترین نکاتش رو در بیارم و به اونها فکر کنم مثل خود شما که چقدر این قضیه رو طوری بررسی کردین که هر جاش رد پای خدا رو حس کردین و ارام شدین و چقدر شما در اون زمان  ارامش داشتین اما مطمعنم اگر  هر شخص دیگری که در مسیر نباشه و به جای شما در اون شرایط باشه شاید به جای اینچنین فکر کردن و دنبال همزمانی ها گشتن  همش لعن و نفرین کنه به شانس و روزگار و ماشین و ….و از خدا و دولت و حکومت و  همه طلبکار باشه اما شما نه تنها این کار رو نکردین بلکه چقدر ارام و خونسرد قضیه رو جلو بردین واقعا تحسینتون میکنم و دقیقا خود من هم اینقدر تغییر کردم که سال ها هست سعی میکنم و یا حتی خیلی جاها  بدون سعی کردن به جنبه ی مثبت ماجرا نگاه کنم و هم خودم رو ارام میکنم هم حالم رو بهتر میکنم هم  طبق قانون کارها بهتر برام  پیش میره حتی در شرایط سختی که یک ماه پیش داشتم  خیلی جاها ناراحت میشدم اما سریع خودم رو جمع میکردم و به دنبال پیدا کردن  همزمانی ها از طرف خدا بودم و بارها به همه میگفتم باید اینجا در این زمان و مکان قضیه  اینطور میشد تا نتیجه برام  در اینده عالی رقم بخوره و دقیقا   با همین نگاه جلو رفتم و در نهایت هم  نتیجه و شرایط برای من به بهترین شکل رقم خورد  و همه از نتیجه شگفت زده شدن اما خودم کاملا اماده ی دریافت رحمت و نعمت خدا بودم و فقط  با خوشحالی و حال خوب  از نتیجه به زندگیم دارم ادامه میدم و  دقیقا همین قصیه باعث شد ایمان و توکلم هزاران برابر بیشتر بشه به خدای خودم  و خدا  در نظرم هزاران برابر قویتر و دانار و تواناتر و … باشه .و یک کلام به خدای خودم بیشتر ایمان بیارم و راحتتر  بگم فانی قریب یعنی این جمله ی استاد رو بسیار بسیار درک میکنم و خودم با تمام وجودم این عبارت رو یک ماه پیش حس کردم و خدای خودم رو بیشتر شناختم .

اما باید بگم تغییر دیگه در شخصیت من هم دقیقا همین هست که برای انجام هیچ کاری دوست ندارم تقلا کنم و زور بزنم و اگر نشد اسمون و زمین رو بهم ببافم که چرا نشد نه  خیلی راحت در اون شرایط،که برام کاری جلو نمیره هم به خودم هم به اطرافیانم میگم بزار هر چی به صلاح من هست اتفاق بیفته اگر باید بشه که میشه اگر هم نباید بشه نمیشه و البته که اون هم  به صلاح من هست و بازم خودم رو ارام میکنم و همیشه به خودم میگم خدا حواسش به من هست و بهترینها رو برام میخواد پس اگر فلان کار انجام نمیشه نباید ناراحت بشم حتما خیریتی داخل اون هست که من خبر ندارم پس دیگه برای هیچ کارری  به دنبال زور و تقلا و  عجله نیستم بارها شده خواستم برم جایی اما کاری پیش اومده نرفتم یا دیر شده نرفتم و یا خواستم با شخصی برم بیرون نشده و  گفتم قطعا به صلاح من هست در این زمان برم بیرون یا نرم و یا این شخص رو ببینم یا نبینم و  خودم رو اروم کردم .و یا مدتی هست همسر من دنبال انجام یه کاری هست که تا حدودی برای اینده من و خانوادم بسیار  مهم هست و ایشون کمی نگران هست اما من ارام و خونسرد هستم و بارها میگم خدا خودش حواسش به ما هست و. اگر صلاح بدونه برای من این کار مهم رو ردیف میکنه اگر که به صلاح ما نباشه  هم اون رو انجام نمیده و خودم رو خیلی درگیر نمیکنم و به خودم استرس نمیدم .

و من فکر میکنم همین کار ایمان  واقعی به خداوند هست و از صد رکعت  نماز برای خدا بیشتر اهمیت داره یعنی اگر کسی هر روز سر موقع نماز بخونه اما برای انجام هر کاری و هر موضوعی در دلش استرس و غم و اندوه و ناراحتی باشه  از نظر من فقط داره ورزش میکنه و خم  و راست میشه و ایمان واقعی رو کسی داره که بدون هیچ عمل خاصی به خدای توانا ایمان داره البته این رو هم بگم این دو یعنی  نماز و ایمان وواقعی هیچ منافاتی با هم ندارن و بلکه در کنار هم بسیار عالی هستند به شرط اینکه کسی بتونه اجرا کنه .و من با این حرف قصد  توهین و تخریب  به هیچ عمل مذهبی و یا شخص خاصی رو نداشتم .فقط خواستم بگم همه چیز به درون ما ادم ها برمیگرده .