0
هم فکریدسته بندی: لاغری با ذهنتمرکز بر دو موضوع مهم وهمزمان کسب نتیجه
بازگشت به هم فکری

تمرکز بر دو موضوع مهم وهمزمان کسب نتیجه

s99malekan 10 ماه قبل سؤال شد

سلام.میخواستم بدونم میشه علاوه بر موضوعات لاغری با ذهن روی یه بعد بسیار ضروری زندگیم کار کنم که نیاز به درمان داره و اگه انجام ندم ممکنه از نظر سنی برام دیر بشه.و در هر دو نتیجه بگیرم ….یا از نظر شما باید تمرکزم رو فقط روی یکیشون بذارم.میخوام استاد عزیز ودوستان که نتیجه گرفتن از تمرکزشون در مسیر برام بگن.با تشکر

به من اطلاع بده، اگر پاسخ جدیدی به این سوال داده شد
2 پاسخ
بهترین جواب
رضا عطارروشن مدیریت 10 ماه قبل پاسخ داده است

سلام و درود

لاغری هم نوعی درمان است، درمان چاقی.

از آنجا که طبیعت وجود جسم حرکت به سمت سلامتی و رفع مسائل و مشکلات است، بنابراین در مسیر در جهت سلامتی هرگز با هم تداخل ایجاد نمی کنند.

لاغری با ذهن نه تنها مانع سلامتی و رفع مشکل جسم در بخش های دیگر نمی شود بلکه بسیار کمک کننده و مفید در بهبود سلامتی به شکل کلی خواهد بود.

توجه به چند نکته برای بهبود حرکت در مسیر سلامتی بسیار حائز اهمیت است:

۱- افراد زمانی که دچار بیماری یا هر مشکل جسمی می شوند با صحبت کردن و شرح مشکل برای دیگران بدون اینکه اطلاع داشته باشند به پایداری و ثبات آن بیماری یا مشکل در وجود خود کمک می کنند. بنابراین برای بهبود هر بیماری یا مشکلی یکی از مهمترین نکات صحبت نکردن و شرح ندادن مشکل برای دیگران است.

من تا بحال ندیدم فردی درباره مشکل یا بیماری خود صحبت کند و احساس خوب یا امیدواری به بهود یا شفا داشته باشد. همه افراد با حالتی ناامید و ناراحت از اینکه دچار مشکل شده اند درباره آن صحبت می کنند.

به بی تاثیر بودن داروها و کاربلد نبودن پزشکان تاکید می کنند و به این شکل انتظار بهبود و سلامتی را در ذهن خود کاهش می دهند.

یکی از نیازهای انسان جلب توجه کردن است و در ذهن بسیاری از ما صحبت درباره بیماری یکی از راه های ساده و موثر جلب توجه کردن است. همانطور که به خاطر داریم از کودکی هر زمان که بیمار می شدیم بیشتر مورد توجه و محبت والدین قرار می گرفتیم و این الگوی ذهنی در بیشتر انسانها وجود دارد که با بیمار شدن می توان جلب توجه کرد.

به همین دلیل است که بسیاری از افراد به طور گسترده درباره بیماری خود برای دیگران صحبت می کنند. اما صحبت کردن درباره هر مشکلی باعث ثبات آن در زندگی خواهد شد چه در جسم باشد و چه در روایط و چه در هرجنبه از زندگی.

ضمن اینکه فردی که برای او درباره مشکل خود صحبت کرده ایم در ملاقات بعدی پیگیر مشکل خواهد شد و به همین سادگی صحبت کردن درباره مشکل تکرار و تکرار خواهد شد.

۲- بسیاری از افراد زمانی که دچار مشکل جسمی یا بیماری می شوند به شدت بر آن مشکل تمرکز می کنند.

این درحالی است که فرد در حال انجام مراحل درمانی است اما همواره بر بیماری تمرکز دارد نه بر سلامتی و شفا پیدا کردن.

به این شکل که هر وقت که زمان مصرف دارو است به جای تمرکز بر سلامتی به بیماری خود فکر می کند و ناراحت و اندوهگین می شود

اگر در روز سه مرتبه باید دارو مصرف کند هربار که به ساعت توجه می کند تا به موقع داروهایش را مصرف کند دچار احساس بد و نگرانی بخاطر بیمار شدن می شود.

اگر باید داروهای خود را همراه خود ببرد این کار را با احساس بد و ناراحتی اینکه چرا بیمار شده است انجام می دهد .

با مصرف دارو به جای تمرکز بر تاثیر مصرف دارو بر سلامتی به عوارضی که تصور میکند یا شنیده است که با مصرف دارو ممکن است به عوارض آن دچار شود فکر می کند و نگران می شود.

هربار که برای انجام مراحل درمانی به محلی مراجعه می کند با احساس ناامیدی و ناراحتی از اینکه چرا بیمار شده یا مجبور است مراحل درمان را طی کند اقدام می کند.

به شکل های مختلف از مراحل درمان مانند مصرف دارو، فیزیوتراپی، مراجعه به پزشک و سایر موارد برای تمرکز بر مشکل و بیماری استفاده می کند درحالی که باید انجام این مراحل را قدم برداشتن و نزدیک شدن به سلامتی بداند و احساس خوشحالی کند که در حال انجام مراحل رسیدن به سلامتی است.

هربار که دارو مصرف می کند به جای تمرکز بر بیماری و عوارض مصرف دارو به تاثیر داروها برای رفع مشکل و بهبود سلامتی فکر کند و خوشحال باشد.

به این شکل می توان انتظار شفا و سلامتی را در ذهن ایجاد و گسترش داد درحالی که عموم انسانها دقیقا برعکس این طریق عمل می کنند.

۳- مراجعه پزشک یا مصرف دارو یا هر عملی که در جهت بهبود و سلامتی انجام می شود وسیله و عالمی برای کمک به جسم جهت برای تسهیل روند سلامتی است درحالی که خداوند عامل اصلی شفا و سلامتی می باشد. اما به اشتباه بسیاری از انسانها زمانی که دچار مشکل یا بیماری می شوند بر ناکارآمد بودن پزشک یا بی تاثیر بودن داروها تمرکز می کنند. به راحتی فراموش می کنیم که آنچه موجب شفا و سلامتی است نیروی بی نهایت خداوند است.

فراموش کردن قدرت خداوند در شفا دادن سبب می شود تا رسیدن به سلامتی جسمی را در گرو تشخیص پزشک و تاثیر دارو بدانیم و از طرفی این نگرانی همواره در ذهن وجود دارد که آیا پزشک درست تشخیص داده است یا خیر آیا داروها تاثیرگذار خواهند بود یا خیر؟!

از طرفی نیروی خداوند را نادیده می گیریم و از طرفی دیگر به پزشک و داروها اعتماد نداریم. ترکیب این دو نگرش به سادگی روند سلامتی و شفا را به تاخیر می اندازد.

متاسفانه در ایران صحبت کردن و اظهار نظر درباره تجویز و عملکرد پزشکان در گفتگوی بین افراد بسیار رایج شده است. این عملکرد باعث از کاهش پیدا کردن انتظار و امید درمان شدن در ذهن می شود.

البته که این مشکل در پی عادت افراد به صحبت کردن درباره بیماری و روند درمان ایجاد می شود.

بارها مشاهده کرده ام که فردی درباره مشکل خود با دیگران صحبت می کند و در ادامه گفتگو صحبت از مراحل درمان می شود که به فلان پزشک مراجعه کرده است و آن پزشک به عقیده مخاطب پزشک کاربلد و خوبی نیست و فرد حتی مثال و دلیل برای ادعای خود می آورد که خودش یا فردی که او را می شناسد به این پزشک مراجعه کرده و هیچ نتیجه ای نگرفته است. به همین راحتی بذر شک و تردید نسبت به بهود یافتن در ذهن فردی که در حال طی کردن پروسه درمان است ایجاد می شود.

نکات ضروری که برای کسب نتیجه عالی از هر پروسه درمانی باید مدنظر قرار داده شود:

۱- قدرت شفا و سلامتی دوباره را از ویژگی های خداوند بدانیم و همواره از او انتظار شفا و درمان داشته باشیم.

۲- از صحبت کردن درباره مشکل خود با دیگران خودداری کنیم و همیشه به خاطر داشته باشیم که دیگران قادر به حل مشکل ما نیستند و صحبت کردن درباره مشکل فقط منجر به گسترش و پایداری آن خواهد شد.

۳- مراجعه به پزشک، مصرف دارو و طی کردن مراحل درمان را با احساس خوب و امید و انگیزه برای رسیدن دوباره به سلامتی و حالت همیشگی جسم بدانیم و هربار که باید به پزشک مراجعه کنیم یا دارو مصرف کنیم اشتیاق و انتظار بهبودی و سلامتی باید در ذهن افزایش پیدا کند نه اینکه طی کردن مراحل درمان باعث افزایش نگرانی و شک و تردید برای سلامتی شود.

۴- به گفته های پزشک یا دیگران که برای درمان و بهبودی درصد و احتمال تعیین می کنند به هیچ وجه توجه نکنید. بسیاری از پزشکان بعد از تجویز دارو یا مشخص کردن راه حل اعلام می کنند که اگر نتیجه نداد باید عمل کنید یا فلان و بهمان کنید. با این حرف ساده انتظار نتیجه گرفتن را در ذهن بیمار به شدت کاهش می دهند. همیشه به خاطر داشته باشید که آنها بر اساس دانش و آگاهی که کسب کرده اند اظهار نظر می کنند درحالی که قدرت و علم شفا نزد خداوند و در وجود هر انسانی نهفته است.

۵- به هر مساله یا مشکلی مواجه شدید به خاطر داشته باشید که هنوز بخش های بسیاری از جسم به خوبی در حال کار کردن است پس با تمرکز بر سلامتی سایر بخش ها باید احساس و انتظار سلامتی را در خود افزایش دهیم.

۵- طلب عفو و بخشش از خداوند برای بی توجهی و مشکلی که برای خود ایجاد کرده ایم به همراه تشکر و سپاسگزاری برای سلامتی دوباره ای که خداوند به ما هدیه می کند روند بهوبد و انتظار سلامتی را افزایش می دهد.

همیشه شاد و سلامت باشید

s99malekan 10 ماه قبل پاسخ داده است

سلام بر استاد بی همتایم

استاد نازنین من تا همیشه گواهی میدم اینجا بهشت وشما ملکی از ملایک خداوند هستین

در مورد بحث ایمان به خدا…خداوند منو ببخشه.‌خیلی امید وار بودم.‌ایمان راسخ داشتم که درست میشه.‌خبر خوش میرسه ولی فقط ایمانم به اون پزشک حاذقی بود که پیشش میرم نه به خداوند جهان و خدای درونم. بماند که من مدتهاست دارم فکر میکنم چیکار کردم که این اتفاق زیبا که برای همه طبیعی اتفاق میفته برای‌من در این مقطع باید با دارو درمان باشه.‌فهمیدم ناشکر بودم. سپاسگزار خداوند نبودم.فهمیدم از قدیم به همچین موضوعی فکر کردم‌ و حتی چند بار به همسرمم گفتم. یادش میاد.پس من فرمول ذهنی نهفته داشتم که به موقعش فعال شدن. وای من..ولی الان میدونم.خدای مهربونم بچمن به لطف و بزرگی تو ایمان دارم. میدونم تو اگه چیزیم در من کمه شفام میدی.در همین وضعیت هم خوشبختم و شاکر. هیچ استرسی ندارم. استاد گاهی من از درست شدنش هم میترسم.میگم اومد و شد. من که تک و تنهام کسی نیست ازم مراقبت کنه. یعنی چطور میشه.همینا موانع من هستن.فهمیدم اگه موانع رو برطرف کنم خودبخودم اتفاق میفته.دوستت دارم خدایا.دوستت دارم استادم. خدا سایه تونو رو سر خونوادتون نگه داره.ایتغد