آیا نفرین دیگران در زندگی ما تاثیر دارد؟

باسلام خدمت شما استاد عزیز

من هم در گذشته از انسان‌ها خیلی انتظار داشتم که در مقابل من رفتار خوبی داشته باشند یا قشنگ صحبت کنند و با حرفاشون منو اذیت نکنن خاطره خوبی رو در ذهنم جا بزارند،

اما دیدم که بر اساس رفتار خودم اتفاق‌ها برام رخ میده یعنی زمانی که با فردی خوب حرف می‌زدم قشنگ صحبت می‌کردم و لبخند می‌زدم دقیقاً فرد مقابل من همان رفتار رو با من داشت،

و این باعث می‌شد که من احساس خوبی از حرف زدن با طرف مقابل خودم داشته باشم و فهمیدم که حرف زدن خودم در این موضوع بیشتر اهمیت دارد تا رفتار دیگران،

همانطور که نفس کشیدن من قلب من چشم‌های من گوش‌های من دستان من پاهای من مسیر خودشون را طی می‌کنند و زندگی خودم رو می‌کنم،همین گونه حرف‌های من هم برای خودم اول از همه زده میشه و احساس رو به خودم میده پس چقدر خوبه که با حرف‌های زیبا احساس خوبی رو به خودم وارد کنم و بعد به دیگران احساس خوبی بدم،

قبلاً که همیشه انتظار داشتم که در عصبانیت یا در ناراحتی دیگران منو درک کنند و با من درست رفتار کنند حرف‌های خوبی بزنند همیشه از دیگران انتظار داشتم که برای خوشحالی من کاری انجام بدن،

دیگران رو مسئول احساس خودم می‌دونستم و مقصر می‌دونستم در خوشحال نبودن خودم

فکر می‌کردم که اگه با رفتارش و قضاوتش منو نفرین کنه من در وضعیت خواهم بود حتماً شنیدین که میگن طرف منو چشم کرده یا آهش منو گرفته که حالم بده یا بیمار شدم اما به نظر من این با قدرت ذهن خودمان بستگی داره نه به حرف‌های طرف مقابل تمجید یا تعریف از ما،

اگه کسی تعریف کنه از زندگی و رفتار ما یا نه برعکس هیچ تاثیری در احساس ما و در زندگیم ما نخواهد داشت زیرا هر کس برای خودش اول حرف می‌زند و رفتارش اتفاق‌ها رو برای خودش جذب می‌کنند،

من هم امروز که با احساس خوبی از خواب بیدار شدم و تصمیم گرفتم که یک روز خوب دیگه رو برای خودم بسازم تصمیمم این بود که بهتر و زیباتر برای خودم حرف بزنم و رفتار کنم تا ارتباط خوبی با انسان‌ها و اتفاق‌های زندگیم داشته باشم،

وقتی که با لبخند صحبت کنم حس می‌کنم شادی من واقعی و درونی است دیگه از کسی انتظار ندارم که برای من کاری کنه تا خوشحال بشم،

از خودم شروع می‌کنم و از خودم انتظار دارم که با رفتارهای درستم که امروزه دیگه آگاه‌ خوشحالی و شادی رو خودم با ذهنم خلق کنم و هیچگاه مقصر ندونم هیچ کس رو در احساس خودم و شرایطی که در اون هستم زیرا من انتخاب می‌کنم که در چه شرایطی چه واکنشی داشته باشم،

پس همانند قلب من دهان من هم  خودمه و می‌خوام که همانطور که زیبا می‌بینم زیبا هم صحبت کنم و با همه مهربان باشم،تا با خودم در ذهنم زیبا فکر کنم و مهربان باشم و خودم را دوست داشته باشم کلمات جدیدی را بگویم و دایره لغات خودم رو گسترش بدم تا بر اساس آگاهی که به دست می‌آرم اتفاق های خوب را جذب کنم،

باتشکرازشما