ارتباط افکار با عملکرد (آزمون چالش)

سلام استاد عزیز و دوستان متناسبم.💝
خوشحالم که فرصتی شد بیام و دیدگاه خودم رو ثبت کنم.🙏😇
من مدت تقریبا یک سال هست که با سایت شما آشنا شدم و این مسیر متفاوت رو هر روز دارم بیشتر درک میکنم…
استاد من از همون روز اول تمام فایلهای رایگانتون رو دانلود کردم و دونه دونه با اشتیاق گوش دادم…
شاید بعضی از دوستان باورشون نشه اما من همچنان با همون فایلهای رایگان استاد مسیرم رو دارم ادامه میدم…و شگفتی رو هر روز در وجودم حس میکنم.
به لطف خداوند و استاد دوره ی رایگان و بی نظیر لاغری با ذهن باعث ایجاد تناسب ذهن و جسمم شد…😇🙏
در واقع همون نکته ای که خود استاد در اول این فایل بهش اشاره کردند، رمز اول موفقیت من در این مسیر بود…اون اشتیاق و استمراری که زمان شروع داشتم و دارم…💪🤩😍
اون لذت و احساس خوبی که با گوش کردن فایل هاتون هر روز حس میکنم، باعث شده که مسیر رو رها نکنم و همین لذت بودن در مسیر یکی از مهمترین دلایل نتایج من و باعث استمرار من در حرکت در این مسیر بوده…
استاد آگاهی هایی که شما آموزش میدین اون لذت و احساس خوبی که همیشه دنبالش بودم رو در درونم زنده کرد.طوری که بیشتر اوقات روز در حال گوش کردن فایل هاتون هستم.
در مورد این چالش، میخواستم تجربه ی خودم رو در این مورد به اشتراک بزارم…💝
من خودم به شیرینی زبان تازه خیلی علاقه مند بودم و هستم.برای ایجاد فرمولهای مناسب در ذهنم همیشه در مواجه با این موجود خوشمزه سریع به نجواهای ذهنم یادآوری میکنم که نه نه…😁
تو تعیین کننده نیستی…فرمول‌های صحیح ذهنم تصمیم میگیرند.
در همون لحظه گفتگویی با سرعت چند ثانیه بین ذهنم و اون من اگاه ذهنم که آموزش دیده عبور می‌کنه که بیشتر اوقات باعث تصمیم درست در من میشه.
ندای آگاه درونم در جواب نفس و فرمول‌های نامناسب ذهنم میگه که شاید اولش چشیدن چند عدد شیرینی احساس خوبی بهت بده اما اگه تصور کنی وقتی تمام شیرینی رو خوردی، بعدش چه احساس بدی از این رفتار نا مناسبت پیدا میکنی؟اونوقت میتونی تصمیم صحیح رو بگیری…
هدف تو اگه لذت چشیدن هست یکی یا دوتا کافیه…🤔😐
در اون لحظه من آگاهانه هدف متناسب بودن رو در ذهنم تداعی میکنم.
جسم متناسبم رو میبینم که با رفتار درست چه شرایطی پیدا میکنه و با رفتار نادرست چه شرایطی در انتظارش هست…
و احساسم و همون ندای آگاه درونم قویتر بهم میگه که درست عمل کنم…
گر چه بخاطر فرمول‌های نامناسب ذهنم، همیشه موفق نبودم درست عمل کنم اما بیشتر اوقات موفق بودم.💪

خوب حالا چند تا سؤال پیش میاد…
رفتار صحیح که باید در مقابل خوراکی مورد علاقه انجام بشه، چیه؟
✨من در این مواقع به اندازه ای که اون نیاز و عطشم بخوابه خرید میکنم…
خوب…چرا چشم پوشی نمیکنم و رد نمیشم؟؟
✨چون من لایق چشیدن طعمهای شیرین مورد علاقه ام هستم اما به اندازه و مناسب از اونها استفاده میکنم…
چون میدونم به اندازه خوردن، رفتار صحیح یک انسان متناسب هست و من حتما با رفتارهای صحیح و افکار صحیح متناسب میمانم.
حالا اگه رفتاری انجام دادم که بعد از انجامش احساسم بد شد و دیدم دارم اشتباه میرم چیکار میکنم؟
✨اشکالی نداره برمیگردم به مسیر درست و احساسم رو خوب میکنم، خودم رو سرزنش نمیکنم، به خودم میگم من همیشه در حال قدم برداشتن رو به جلو هستم و تلاشم برای ادامه دادن و متناسب شدن در تمام جنبه های زندگیم ادامه داره و به خودم یادآوری میکنم که فرمول های نامناسب پاک نمیشن، من فقط با آموزش صحیح ذهنم میتونم فرمول‌های درست و مناسب رو در ذهنم حک کنم و ممکنه بخاطر اون فرمول‌های نامناسب بعضی اوقات اشتباه کنم، اما مهم موندن در مسیر و ادامه دادن حرکت در مسیر درست هست نه نامید شدن و زانوی غم بغل گرفتن…
حالا با توجه به چالشی که استاد گفتن مثلا من در شرایطی قرار گرفتم که نتونستم انتخاب صحیح رو انجام بدم و خریدی بیش از حد نیازم کردم…بعدش باید چیکار کنم؟!!!
✨در قدم اول به خودم یادآوری میکنم که فرمول‌های نامناسب در ذهن چقدر میتونن مخفی باشن که حتی استاد هم بعد از چند سال کار کردن روی ذهنشون بعضی اوقات در برابرشون دچار مشکل میشن پس من ناامید نمیشم و به خودم میگم که باید به طور مستمر روی ذهنم کار کنم تا فرمولهای مناسب رو اصولی بسازم.
✨باید توجه بیش از حدم رو از فکر کردن به اون خوراکی بردارم، چطور!!!
راجبش با خودم حرف نزنم…طعم و مزه ش رو مدام تو ذهنم تجسم نکنم تا خاطرات خوردن اون خوراکی در ذهنم زنده بشن و فرمول‌های نامناسب باعث ولع بیشتر من در خوردن اون خوراکی بشن…
✨باید اون ماده ی خوشمزه رو یه جوری از جلوی چشمام دور کنم.در ظرفی که قابل رؤیت نیست میگذارم تا هر دفعه با دیدنش تحریک به خوردنش نشم.
✨باید متعهدانه عمل کنم…همانطور که از اول مسیر تناسب متعهد شدم که درست رفتار کنم.
به خودم تعهدم رو یادآوری میکنم که برای سلامتی و تناسب خودم باید به اندازه مصرف کنم پس به اندازه ای که می‌دونم خوراکی تازه میمونه برای خودم نگه دارم و باقیش رو به اطرافیانم میدم تا اونها هم تا تازه ست، از خوردنش لذت ببرند.
✨باید به مقدار مناسب مصرف کنم و همون مقدار رو هر چند وقت یکبار، با توجه به نیاز بدنم مصرف کنم، چون اگه بدنم نیاز داشته باشه و بیش از حد نباشه، مشکلی ایجاد نمیشه، چون انسانهای متناسب هم همین مقدار میخورند و مشکلی براشون ایجاد نمیشه.
✨یکی از دلایل رفتارهای انسانهایی که ذهنشون چاق هست اینه که کمبود رو در خوراکی ها باور دارند، فکر میکنند دیگه از این خوراکی نیست پس تا هست باید بخورند…
پس به خودم فراوانی نعمات خداوند رو یادآوری میکنم و با خودم میگم من هر وقت هر اندازه بخوام به اندازه ی نیازم میتونم استفاده کنم و نعمتهای خداوند همیشه هستند حالا حتی اگه این خوراکی فصلش نبود جایگزینش رو میشه پیدا کرد بر فرض که پیدا نشه…اکسیژن نیست که بدون اون نتونم زنده بمونم، درد دوری از اون خوراکی که از دردهای چاقی که بیشتر نیست…و منطقی ذهنم رو مجاب میکنم و با احساس خوب از همون مقدار مناسب که نیازم هست مصرف میکنم و از رفتار صحیحم لذت میبرم و در ذهنم آینده ی این شکل رفتارهای مناسب رو که به صورت پیوسته انجام میدم رو، تجسم میکنم و با امید و انگیزه ی بیشتر به خودم میگم که هر قدمی که من به سوی مسیر تناسب برمیدارم کلی مزایا و لذت برام به همراه داره و من گام به گام بهتر میشم.💪💪💪
شاد و موفق و متناسب باشید💝