از ویژگی های آموزش ذهنی بالا رفتن مهارت در تشخیص ارتباط بین فرمول های ذهنی و رفتار عملی است.
اگر جلسات قبلی چالش من اینو نخوردم را به خوبی دنبال کرده باشید و همچنین سعی کرده باشید به آنچه گفته شده عمل کنید شما توانایی تشخیص فرمول های ذهنی از مشاهده رفتار را کسب کرده اید.
چرا شناسایی فرمول های ذهنی مهم است؟
زمانی که شما مهارت شناسایی فرمول های ذهنی از مشاهده رفتار خود یا دیگران را کسب می کنید به راحتی می توانید دلیل رفتار خود را کشف کنید.
دلیل رفتار شما همان فرمولی است که در ذهن شما ذخیره شده است.
توانایی شما در تشخیص فرمول های ذهنی سبب می شود که به راحی بتوانید با تغییر فرمول های ذهنی، رفتار خود را تغییر دهید.
کسب مهارت تشخیص فرمول های ذهنی برای استمرار در لاغری با ذهن ضرروی است.
آنچه در این قسمت از چالش من اینو نخوردم بعنوان آزمون چالش ارائه شده است مجموعه ای از رفتارهایی است که هر کدام منشاء و فرمولی در ذهن دارد.
با توجه به آنچه شرح داده می شود می توانید فرمول های ذهنی که باعث بروز این واکنش رفتاری شده اند را کشف کنید.
به این صورت شما مهارت خود برای تحلیل واکنش های رفتاری خود را به معرض آزمایش قرار می دهید.
جهت افزایش شور و اشتیاق شما برای شرکت در آزمون چالش
به سه نفر از عزیزانی که کامل ترین پاسخ را ارائه کنند
مبلغ 300 هزارتومان بعنوان هدیه به کیف پول آنها در سایت اضافه خواهد شد.
لازم به ذکر است برای بهتر محک زدن خود قبل از خواندن نوشته های دیگران دیدگاه و برداشت خود را ثبت کنید.
منتظر خوندن نظرات شما هستم
همراه همیشگی شما: رضا عطارروشن
Rating 4.32 from 19 votes
با دیگران به اشتراک بگذارید تا امتیاز بگیرید!
با سلام. بیشترین اطلاعاتی که ذهن از محیط پیرامون دریافت میکنه مربوط به حس بینایی هستش پس طبیعتاً کانال خیلی فعال در افراد چاق هم بینایی هستش و باعث میشه که تحریک به خوردن بدون نیاز بدن بشیم.. خاطرات هم نقش خیلی مهمی در انتخاب های ما دارند. وقتی خوراکی رو می شناسیم و کلی باهاش خاطره داریم، در تفریحات، مهمانی ها و دورهمی ها اونو خوردیم.. وقتی باهاش مواجه میشیم اون خاطرات بالا میان و باعث فرمان خوردن میشوند.
وقتی با خوراکی خاطره های خوب داشته باشیم و اون با لحظه های شاد زندگی ما گره خورده باشه احتمالش خیلی بیشتره که وقتی به قول یک ذهن چاق هوس میکنیم یا اشتهامون باز میشه، به خوردن اون خوراکی تمایل داشته باشیم..
وقتی همه ی غذا ها برای ما جنبه ی رفع نیاز بدن به گرسنگی رو داشته باشند، دیگه رنگ و عطر و طعم و کمیاب بودن و.. نمیتونه دلیل و بهانه ای بشه برای پرخوری کردن.. بلکه هدف رفع نیاز بدن هستش با مواد غذایی سالم.. و دیگه فرقی نمیکنه صد مدل غذا روی میز باشه یا یک نوع.. برخورد یک فرد متناسب و یک ذهن متناسب اندیش در هر دو مورد یکسان و درست هستش..