احساس لاغری خانم حسنی

 فایل احساس لاغری خانم حسنی :

سلام بر همه هم همسیران مهربانم

روز چهارشنبه متوجه شدم که پسرم که 4 روزی بود حسابی مریض شده بود، کرونا گرفته است.  همه بهم گفتند که چون در فضای خانه این بیماری پخش شده است، حتماً به تو سرایت میکند.

من مطمئن بودم که در من چنین باوری وجود ندارد.  روز بعد حالتهای بدتری از پسرم در من، نمودار شد جوری که اصلا نتوانستم جمعه سر کار بروم و یکشنبه جواب تستم که مثبت بود را دریافت کردم.

من حدود سه روز در خانه به زور راه میرفتم.حتی، توان باز کردن لپ تاپم را نداشتم تا انکه روز دوشنبه حسی بهم گفت که این فایل را تماشا کنم.

من تمام 40 دقیقه فایل را گریستم و فقط شکر گزاری میکردم، مخصوصا هر چه بیشتر خانم حسنی از حس و حال خوب و عالی خودشون میگفتند، من بیشتر اشکهایم جاری میشد.

هیچ دلیلی برای بند امدن و یا نیامدن انها نتوانستم پیدا کنم، ولی به کشف جدیدی دست یافتم که در زیر برای شما مطرح میکنم :

وقتی بیمار میشوی ، دوست داری از دیگران توجه بگیری، چون محبت انها از نظر روانی، تو را خوشحال میکند ، انگار کسی به فکرت است و دوستت دارد.

ولی وقتی از خودت غافل میشوی و خودت را دوست نداری، همه چیز به نظرت خیلی بد میاید.  ان سه روز ی که نتواستم به سایت سر بزنم، به نظرم برایم 3 هفته ، 3 ماه و یا سه سال گذشت.

اما فقط زمانی اب نوشیدم که تشنه بودم ، زمانی لقمه به سمت دهانم نزدیک کردم که گرسنه بودم ، زمانی خوابیدم که از شدت تب بیهوش بودم.

تنها کاری که هر لحظه داشتم، به طور ناخوداگاه انجام میدادم، شکر گزاری بود. به تنها چیزی که فکر میکردم یاد خدا بود، نه اضافه وزنم و نه شکمم و یا چربیهایم، هیچکدام مد نظرم نبودند.

فقط و فقط و فقط “عشق” در ذهنم بود.  سه روز مرا تبدیل کردی به یک فردی با دید متناسب.  با هر کسی تکستی ، واتس اپی یا ایمیلی چت کردم، همه از مهربانی و دید مثبت من گفتند.

حتی رییسم یکشنبه شب به اصرار ازم خواست که فردای ان روز باید از خانه کار کنم، چون هنوز جواب تستم نیامده بود.

من رفتم توی اتاق در عین بی حالی و بی جانی، فقط دعا خواندم و بعد از چند دقیقه جواب تستم را گرفتم و الان تا جمعه میتوانم در خانه استراحت کنم تا دوره بیماری ام تمام شود.

من این را هزارن بار گفته ام، اما تکرار ان را هم دور از لطف نميدانم.  “زندگی من با یاد خدا و فایل صبحگاهی دوره پیشرفته اغاز میشود و با یاد خدا و فایل شبانگاهی دوره پیشرفته تمام میشود.”

در ان سه روز که روی شانه های خداوند بودم، دیدم چقدر من دوست داشتنی هستم. چقدر من خوشبخت هستم که در این مسیر هستم ، مسیری که رو به پیشرفت است.

مسیری که هر روز با دست کشیدن من به چراغ جادو و خواندن ورد تمرینها، ارزوهایم را براورده میکند. من هم مثل خانم حسنی یکسال و نیم است که ساکن این سایت شده ام.

برای من این سه روز بیماریم خیلی بهم کمک کرد تا دریچه هایی که جلوی چشم ذهنم را تار و تاریک کرده بود، همه بروند کنار و من دنیا را به گونه ای دیگر ببینم.  

تنها اتفاقی که برای هر کسی پیش میاید، اینکه که ما باید ادامه بدهیم، حالا براي من بعد از این بیماری سخت که هنوز در طی کردنش هستم، ممکن است پیش بیاید، برای فرد دیگری در زمانی ديگر.زمانی که اماده ان هستی، برایت به وقوع میپیوندد.

هیج چیزتصادفی نیست، بلکه در زمانی که ما امادگی درک ان را داریم، به ما داده میشود و ما از درک ان، اگاه میشویم و خدا به ماان را الهام میکند.

چیزی که ان سه روز مرا سرپا نگه داشت، سر زدن دوبار ه من به سایت بود. برای همین است که من هم مثل خانم حسنی، هر چه بیشتر مینویسم اشتیاقم بیشتر میشود، مخصوصا برای منکه در محیطی زندگی میکنم که همه چیز به زبان انگلیسی است، بسیار نوشتن فارسی در روزها ی اول سخت بود.

من از یک جمله فارسی نوشتن شروع کردم. یادمه چقدر فکر میکردم تا بتونم یک جمله بنویسم، ولی الان من هر چه را بخواهم با سرعت باد مینویسم و دوستان به راحتی تصویر تجسم مرا در جلوی چشم خود میبینند.  

ما همه استعداد داریم، چون استعداد همان تكرار و تمرین است که خداوند بخشنده در وجود تک تک ما به حد زیادی قرار داده است.

چیزی که من حسش کردم عشق است که به وفور در این دوره ها یافت میشود.  من در اوج بیماری فقط به “عشق” اندیشیدم و تغییر کردم.

خدا را بی نهایت سپاسگزارم که مرا به این در ک زیاد رساند.  واقعا خانم حسنی بسیار زیبا و شیوا صحبت میکنند که “همه چیز از ذهن است و همه چیز عشق است.”

منهم دوست دارم که مثل همیشه، از استاد خوبمان تشکر و قدردانی کنم. تمامی سلولهای من با تمام قوا دارنددربرابراین بیماری، در حال حاضر مقاومت میکنند و من دارم این همه قدرت را حس میکنم.

تشعشعات انرژي مثبت من باعث شد که من در روز ولنتاین با عشق همسر و پسرم را در کنار خودم داشته باشم و اینکه پسر من سلامتی اش را به دست اوردو دوباره توانست به مدرسه برگردد، بهترین هدیه ای برای من بود.

ممنونم از استاد و خانم محترم حسنی بابت مشارکتشون