زندگی با طعم خدا (جلسه نوزدهم)

در خواست کردن خواسته از خداوند اصلا نیاز به نوشتن جمله های خاصی و ادبیات خاصی نیست .
نوع نوشتن ما اصلا اهمیت ندارد . همه ی این نگرانی ها برمیگره به این نگرش که ما فکر میکنیم خدا یه انسان هست و اگر ما بد بنویسیم خدا بدش میاد و قهر میکنه یاا اگر خوب بنویسیم خدا خوشش میاد و ما رو در آعوشش میگیره و ما باید در نوشتن خودمون دقت کنیم .
اگر خیلی روی نوشتن حساس هستید اشتباه میکنید مثلا گفتن : برای رسیدن به خواسته ها که جمله رو به زبان حال بنویسید و هر روز صبح این تعداد بنویسید و شبها این تعداد بنویسید و …
موضوع رو ساده تر کنید پس اگر خواستها رو گفتیم بنویسید به خاطر این هست که اگاهانه به خواسته هامون توجه کنیم چون در زمان نوشتن تمرکز بالا میرود میگیم بنویسید نه که اون نوشتن مهم باشه بلکه بانوشتن تو تمام توجه و تمرکزت رو میاری روی نوشتن خواستهات چشم و دست و ذهن تو درگیر نوشتن میشه در اون لحظه و فرکانسش رو به جهان هستی ارسال میکنیم .
دلیل اینکه ما به خواسته هامون نمیرسیم این هست که ما به یه سری چیزا توجه میکنیم که ما باید اگاهانه انتخاب کنیم حواسمون به اون چیزها نباید باشه ؛و این نباید ها خیلی مهمتر از باید ها هست چون این کار شیطان هست که ما رو به سمت مسیرهای بد منحرف میکنه حالا از طریق حرفهای بقیه و اخبار و گله و شکایتها و خیلی کاارهای دیکه که نباید انجام بدیم و اگر ما حواسمون باشه که یه سری کارها
رو نباید انجام بدیم خود به خود به خواسته ها میرسیم .
مثلا در جامعه این رواج داره و شعر هم داریم از شاعر معروف که اگر میخواهی پیروز و موفق باشی باید صبح زود بیدار بشی و اگر یکم دیرتر ما بیدار میشیدم کلی افکار بد در ذهن ما بود که دیگه فایده نداره برای کسب و کار امروز چون دیر هست و … و دیگه کار ما در اون روز بیخود و بی فایده بو د .
پس به خواسته های خودتون تا میتونید توجه کنید و تمرکز کنید و درخواست کنید تا خداوند خیلی بیشترش رو به شما بده و اصلا نوشته ها هیچ کاره هستن فقط برای تمرکز بهتر هستن و هیچ وقت به خواستها های خودت نچسب فقط بنویس و توجه کن ولی التماس،و دعا و گریه و زاری و ..نکن و .

برای رسیدن به خواستها نیاز نیست کار خاصی بکنید فقط به خواسته ها نچسب بنویس و دوست داشته باش که اونها رو داشته باشی و مطمعن باش به اونها میرسی .
پس به زبان حال نویسی و سناریو نویسی و … که میگن و چسبیدن به اونها اصلا دلیل برای رسیدن نیست ساده بنویسید و بخواهید
در واقع بیشتر ما باید حواسمون باشه بیشتر به چه چیزهایی توحه نکنیم و اتجام ندیم و خود به خود به خواستهامون میرسیم در قران هم خدا بیشتر گفته چه کارهایی انجام ندهید و از اونها دوری کنید تا به خدا برسید و نزدیکتر باشید تا بگه چه کارهایی انجام بدید برای نزدیکی به من .
پس بابا به خیلی چیزها توجه نکن به اخبار بد و احوالات بدو حرفهای بد و حوادث و … اگر توجه نکنین خود به خود خوشبختی میاد و مثلا اگر ما در سلامتی کارهایی که مضر هستن رو انجام ندیم خود به خود سلامت هستیم و در این جهان همه چیز خود به خود خوب هست ولی اگر مشکل داریم در جنبه هایی از زندگیمون به خاطر این هست که افکار منفی و توجه بد و نا امیدی و نگرانی و استرس و … داریم در اون موصوع از زندگیمون و ما مشکل داریم .
پی گیر حرفهای بقیه نباشین و اصلا براتون مهم نباشه که دیگران رو خوشحال کنید و راضی کنید و شما باید یه سری کارهای اشتباه رو انجام ندید و این کارهای اشتباه رو ترک کنید .
پس اگر نمیرسید به خواسته تون یه سری از کارها رو نباید انجام بدید .
مثلا دوست داری ثروتمند بشی و یه سری جملات خوب نوشتید و سپاسگزاری هم کردی ولی چرا بهش نرسیدید چون در روز بیشتر حواست به اوصاع بد اقتصادی و خرابی و گرونی و … هست یعنی خواسته ات در آمد بیشتر هست ولی توجه ات بر روی قطب مخالفش که کمبود و نداری هست قرار داره .
پس فکر کن ما یه قطار هستیم که میخواهیم به سمت خوشبختی حرکت کنیم و باید روی دو ریل موازی حرکت کنیم یه ریل این هست که ما آگاهانه به موضوع هایی که دوست داریم و خواسته های ما هستن باید توجه کنیم و یه ریل دیگه هست که ما ناآاگاهانه به یه سری چیزها تو جه میکنیم و حرف میزنیم وگله و شکایت میکنیم و فکر میکنیم و…. که شیطان بیشتر روی این ریل حرکت میکنه و ما هر خولسته ای روی اون ریل داشته باشیم شیطان میاد روی اون ریل و ما رو از مسیر منحرف میکنه و ریلها هم تراز نمیشن و قطار حرکت نمیکنه .
پس خدا بارها در قران گفته به چه چیزهایی توجه نکن و انجام نده و خیلی کم گفته به چه چیزهایی توجه کن و انجام بده .
پس به ما گفتن خیلی کاراا رو انجام بدیم که خدا دوستمون داشته باشه ولی یه سری کارها هستن که ما رو از خدا ور میکنن اونها رو بما نگفتن که انجام نده مثلا کنترل نکردن افکارمون و ..
پس از صبح که از خواب بیدار میشیم کلی حرف و حدیث بد و پوچ هست که ما نباید توجه کنیم و حرف بزنیم و هر چقدر جهان گسترش پیدا میکنه با پیشرفت تکنولوزی این اخبار و حرفها خیلی راحتتر به گوش ما میرسن ولی ما باید اگاهانه توحه نکنیم .
ما خیلی کارها رو الان داریم انجام میدیم که در زمان پیامبر و امامان نبوده پس ما در شرایطی هستیم که خیلی افکار و حرفها رو وارد ذهنمون میکنیم که اصلا هیچ ربطی به ما ندارن .
مثلا درمورد سران مملکت و یا رییس جمهور فلان کشور و یا شهردار و …. اصلا نباید برای ما مهم باشه و توجه کنیم و یا حرف بزنیم و یا ترس و نگرانی داشته باشیم و… و اگر این سر زیر برف کردن هست بزار ما سرمون رو زیر برف کنیم چون زندگی اینطوری خیلی زندگی قشنگتره .
ابن مسایل خیلی فریبنده هستن و لی اصلا شرکت نکنید چون از طرف شیطان هستن .
خداوند سواد نداره خدا احساس داره و با قلب تو کار داره پس ایمان قوی و توکل به خدا داشته باشین پس هر خواسته ای داری تمام امیدت به خدا باشه نه بنده ی خدا که فلانی برای ما این کار رو بکنه و این پول رو بده و … و این شرک الود هست باید توحیدی تر باشیم در این دنیا و قلبت رو با زبونت هماهنگتر کنی یعنی اگر میخوای سپاسگزاری کنی به حرف نیست سپاسگزاری واقعی دو معنا داره و این واقعی هست به معنای رضایت داشتن از داشته ها و شرایطتت هست ولذت ببری از هر چیزی که داری از همسر از زندگی از بچها پس راضی باش از همه چیز و معنای دومش این هست که انتظار های زیاد از خدا داشتن و خواسته های بزرگ از خدا بخوایین در حالی که به ما گفتن این کار خوبی نیست و چه خبره و نگو ولی باید همیشه به خدا بگی تو باید به من بدی که من راضی باشم از بودنم در این دنیا و همیشه تو بدی و من لذت ببرم و تو هم تند و تند برام مهیا کن و به من بهترینا رو بده