زندگی با طعم خدا (جلسه نوزدهم)

زندگی با طعم خدا (جلسه نوزدهم):

سلام به همه هم مسیرانم

« من لاله، هدفم بهتر زندگی کردن است. »

فایل روش صحیح دریافت، همچنان فایل بسیار شگفت انگیزی بود؛  باانکه بار دومی است که این دوره را میگذرانم. استاد واقعا از شما سپاسگزارم که مثالهای واقعی از زندگی خودتون را بدون سانسور برای ما مطرح میکنید. این موضوع باعث میشود که ما بیشتر به این موضوعات توجه کنیم و مطالب را ملموستر یاد بگیریم. من با دیدن و تکرار این فایل به مرات، یاد مادرم افتادم. او معتقد است که باید برای مهمان سفره رنگین انداخت. دقیقا یادمه که حتی اگراز نظر مالی ما در شرایط سخت بودیم، مادرم هفته ها از خرید مواد غذایی مثل گوشت، مغذیجات و غیره برای ما میگذشت تا مثلا؛ مهمانی پا گشا برای فلانی به خوبی و باشکوه برگزار شود. این همه حساسیت روی موضوعاتی که شاید الان که من بهشون فکر میکنم، نبایست برای مادرم اهمیتی میداشت؛ باعث شد که او توجه خودش را از اصل به فرع ببرد. مادرم تقریبا حدود ۴ سالی است دچار افسردگی شدیدی شده است و تقریبا گاهی فقط کلمات ما ر اتکرار میکند و غیر از آن تکرار محدود کلمات، چیزی نمیگوید و قدرت حرف زدن را دیگر ندارد. الان که به رفتارهای مادرم فکر میکنم، میبینم سراسر زندگیش و عمرش، به « اضطراب مهمانداری » گذشت. اینقدر این مساله که مردم چی فکر میکنند برایش مهم بود که پدر من هیچوقت نتوانست پس انداز کند و ماشین بخرد، ما هیچوقت به مسافرت و یا به رستوران و یا به رستوران نرفتیم. حتی بعد از ازدواج فرزندانش، اگر مادر ما خانه هر کدام از ما ها میامد که چند روز بماند، نگران کارهای خانه آش بود. اینقدر چیزهای پیش پا افتاده برایش مهم بود که خودش را فراموش کرد. مادرم هرروز دعا میخواند، ولی همیشه یادمه با گریه دعایش شروع میشد و با گریه بیشتر تمام میشود. من الان خوشحال نیستم که مادرم در سن ۷۳ سالگی بی کلام شده و مغزش آسیب جدی پیدا کرده است و فقط با دارو روزش را باید طی کند؛ ولی خواستم اینجا این حقیقت را عنوان کنم که دوستان عزیزم، آسان بگیریم و ساده و راحت زندگی کنیم.

عمر ما فرصت یک زندگی زیبا یی است که بالاترین قدرت جهان که خداوند است؛ در کنار ما است. کسی که هوای ما را دارد. مهم نیست گاهی جلوی مهمان عدسی بگذاریم، اگر شرایط مالی خوبی نداریم. مهم نیست گاهی خانه ما به هم ریخته باشد و مهمان بیاید. مهم نیست که همه مردم از ما راضی باشند. بلکه، مهم این است که ما احساس خوبی داشته باشیم و عشق به خانواده خود و خودمون بورزیم. چند ماه پیش عموی خودم را در سن ۶۵ سالگی از دست دادم. تنها چیزی که زن عمویم تلفنی بهم گفت این بود :« لاله، تا جاییکه میتوانی به همسرت خدمت کن و عشق بورز. با همسر و پسرت، مسافرت زیاد برو و بلند بخند. هر روز به این فکر کن که چه جوری خودت را شاد کنی. من همه این خدمت‌ها و شادیها و لبخندها را با عمویت در طول دورانی که کنار هم زندگی کردیم، را به اشتراک گذاشتم. الان خوشحالم و کاملا راضیم که من و عمویت بهترین زندگی مشترک را تجربه کردیم.» من از این تلفن با زن عمویم خیلی درس‌ها گرفتم. واقعا زن عمویم خوشحال بود و آنقدر قوی و باروحیه بود که حتی مرا از راه دور، بابت غم عمویم دلداری میداد.

این مثال را زدم تا با شما عزیزان مطرح کردم که بگویم که یک خانم و مادر مثل مادر من، به اینگونه در طول عمرش؛ خودش را بیمار کرده است که الان دو تا خواهرهایم و پدر ۸۰ ساله ام باید در خدمتش باشد و‌پرستاریش کنند؛ و یک خانم و مادری هم در همان سطح فرهنگ فامیل و درهمان شهر، مثل زن عموی من آنقدر خودش را شاد نگه داشته آست که به راحتی با قضیه فوت همسرش کنار میاید و همچنان با دوستانش به سطح شهر می‌رود و گردش و خرید میکند و از زندگی از این به بعدش که بدون وجود همسرش است، همچنان لذت میبرد. راضی بودن قلبی و نه کلامی و ایمان به خدا خیلی کار آسانی است؛ ولی اگر تمرین نکنی، و اگر بهش توجه نکنی؛ زندگیت سخت میشود. چیزی که همیشه پدر و  مادرم در ذهنم فرو کرده بودند که زندگی سخت است و تو باید با سخت کوشی به اهدافت برسی. الان فهمیده آم که به وجود داشتن خدواند یکتا در کنارم، من به همه خواسته هایم میرسم؛ اگر روی آن خواسته ها تکیه کنم و آنها را ازخدا بخواهم و در مسیر آنها قدم بگذارم. به خودمون بگوییم که مثلا: « امروز آخرین روز عمر ماست. چطور میخواهیم لذت ببریم؟ » بعدذهن ما خودش جوابها را برایمان میاورد. ما دریافت میکنیم، اگر سفارش دهیم. در زبان انگلیس هم همین را داریم:

“ If you want something, go get it ”

سال ۲۰۲۳ بر همه هم مسیرانم مبارک!!!

روز دوشنبه ۱۲ ماه دی سال ۱۴۰۱ هجری شمسی مطابق ۲ ماه ژانویه سال ۲۰۲۳ میلادی