چرا به آرزوهام نمی رسم

سلام و درود . شما نباید گرسنگی ذهن رو کنترل کنید . چون هنوز سیر نشدید ؛ چشم دلتون میدوه دنبال غذا . اگه سیر شده بودید دیگه حتی فکر غذا هم تو فکرتون نمیومد . 

گرسنگی ذهنی رو خودمون ایحاد کردیم چطور با حس محدودیت و ترس  و سرزنش 

تا ذهنتون رو سیر نکنید این حالت برطرف نمیشه . 

ذهنتون رو سیر کنید . وقتی سیر بشید  بعدش خودتون واکنشهاتون رو  خواهید دید .

وقتی در ذهنتون حس  محدودیت وجود داشته باشه ؛  در نتیجه اجازه سیر شدن به خودتون نمیدید .  برای همین چشمتون باز دنبال غذاست . همش ولع دارید .

گرسنه اید . باور کنید سیر نکردید خودتون رو . فکر می کنید جسمتون سیر شده ولی نشده باور کنید اگه سیر شده باشه دیگه توی فکرتونم نمیاد . چون نمیتونید دیگه بخورید .

باور کنید اسمش زیاده روی نیست . اسمش نقطه ی سیریه . 

البته  به روش استاد نیستا . چون من از روش استاد برای پیدا کردن نقطه سیری استفاده نکردم .

شاید استاد این روش رو تایید نکنند . 

این چیزیه که من  برداشت کردم . 

در حقیقت چیزی که شما تصور می کنید زیاده رویه ،  زیاده روی و پرخوری نیست .  نیاز بدنتونه که شما برطرفش نمی کنید هی بیشتر و بیشتر میشه تا شما بالاخره برید و برطرفش کنید . 

وقتی  این نیازتون رو بپذیرید و همیشه سیرش کنید ؛  باور کنید اونقدر از درون پر میشید که خودتون شاهد خواهید بود واکنشتون چه خواهد بود .

فکر غذا از ذهن میره . اصلا شاید باورتون نشه 

خودتون خواهید دید . شاید اولهاش نشه . حتی شاید  بیشترم بشه چون میترسه موقتی باشه .  ولی شما که ادامه بدید ذهنتونم مثل جسمتون  به سیری میرسه . به آرامش میرسه . 

البته ذهن به خود اون غذا نیاز نداره به حس اون غذا نیاز داره . 

اگه در کل با احساسات مثبت زندگی کنید گرسنگی ذهنی کمتر پیش میاد . 

تایید کردن خودتون در هر شرایطی فوق العاده عالی جواب میده  .

اما در مورد غذای فیزیکی  هم که گفتم میتونید چند وقت امتحانش کنید ببینید چه تاثیری داره . 

روی من که خوب جواب داد . ذهنم خیلی خوب از غذا سیر میشه . 

فکر غذا دائم تو سرم دور نمیزنه . خیالم راحته به آرامش رسیدم . 

سلام مجدد ‌ 

اما پاسخ به سوالی که در مورد خوردن بود و فرمودید چطور بر ترسم غلبه کردم و اینکه هنوز قدرت چاقی به غذا میدید .

 من  نگرشم رو در این بابت تغییر دادم و واقعیت رو با نگاه درونم دیدم  . ذخیره ی انرژی قسمت مختصری از پروسه ی خوردن غذاست نه پایانش .

هدف ما از خوردن کسب انرژیه . 

ما میخوریم که انرژی حیات داشته باشیم ‌

میخوریم که زنده و سالم و پویا باشیم .

میخوریم که بتونیم فکر کنیم حرف بزنیم و خلاصه چرخ جسم رو بچرخونیم . 

پس هدفتون رو از خوردن تغییر بدیم . 

شما شاید زمانی هدف خوردنتون این بود که بخورید تا چاق بشید و هدفتون از چاقی بزرگتر شدن بود تا قویتر بشید . 

اما مسلما الان دیگه اون هدف رو ندارید .

پس  اولین تغییر نگرش اینه که هدفمون از خوردن غذا رو تغییر  بدیم .

من غذا میخورم تا در بدنم تبدیل به انرژی نور و عشق و امید و سلامتی و زندگی بشه . 

به قول یگی از اساتید و دوستان عزیز در سایت تناسب فکری فرمودند ما مثل چرخ خیاطی هستیم درسته نیروی حیات ما از برق هست یعنی همون روح و جانمون اما اگه مثلا این چرخ خیاطی نخ خوب بهش وصل نکنیم یا سوزن خوب قطعا درست کار نخواهد کرد . غذا خوردنم دقیقا همینه قسمتی از پروسه زندگی ماست که در مجموع همه ی فعالیتهای اندامهای ما دست به دست هم میدن تا ما بتونیم لباس زیبایی رو خلق کنیم درست مثل چرخ خیاطی . 

خب خوردن هم یکی از این  اجزای این روند هست . 

پس به خود فعل خورد نگاه شریفی داشته باشید .

با نگاه نفرت بهش نگاه نکنید بهش برچسب پرخوری نزنید . بهش نیروی عشق و سپاسگزاری و ارامش بدید تا خروجی اون هم از جنس همین انرژی ها باشه .

غذا هیچ قدرتی بر ما نداره . او فقط نعمتی از نعمات خداونده . به فرمایش استاد رفتار خودمون رو با غذا تغییر بدیم . یعنی چه رفتاری ؟ یعنی محترم باشیم . با احترام بهش نگاه کنیم وقتی غذا میخوریم فکر کنیم مایده اسمانیست درست مثل حضرت مریم و حواریون عیسی ع که از مائده های آسمانی بهره میگرفتند . ما موقع خوردن در حضور خداوند هستیم . سفره حرمت داره . 

بی حرمتش نکنیم قبلش دعای قبل از سفره بخونیم بعدش دعای بهد از سفره بخونیم که موقع خوردن شیطان همراهمون نشه . 

بسم الله گفتن قبل از غذا دقیقا برای همینه ما در آستان خداوند غذا بخوریم و شیطان از ما موقع این فعل دور بشه و فرشته جایگزینش بشه . یعنی شیطان رو به فرشته تبدیل کنیم موقع فعل خوردن . 

شیطان یعنی چی ؟ یعنی فرکانس پایین یعنی حسهای منفی مثل عجله . بی حرمتی به غذا . با حالتی وحشیانه خوردن . حس محدودیت و ولع . حس بدبینی نسبت به غذا . ترس و اندوه و حسرت غذا رو کشیدن . اینا یعنی ما موقع خوردن داریم انرژی شیطان وارد بدنمون می کنیم و نتیجه اش میشه عذاب وجدان و احساس گناه یعنی  شیطانی که از طریق خوردن وارد خودمون کردیم به این شکل در ما به ظهور میرسه و تا ساعتها مارو آزارمون میده و  مارو ترغیب می کنه تا دوباره با همین حس منفی غذا بخوریم .

خب ما آگاهانه باید این حس ها رو تغییر بدیم .

روزی ما مائده ی الهیست و از خداوند به ما رسیده . پس خدا رو همراهش کنیم . قبل از غذا  اول نام خدا رو بیاریم تا فرکانسمون بالا بره با حس آزادی و امنیت شروع کنیم  بگیم این غذا روزی تو شده تا تو اون رو تبدیل به زندگی و سلامتی کنی . پس با خدا همراهش کن تا در بدنت تبدیل به حس زیبای تناسب و شادی و سلامتی و … بشه . 

بدون حس محدودیت بخوریم . حس محدودیت اینه که هر لقمه ای که داریم میخوریم رو زهر مار خودمون نکنیم . به هر لقمه عشق بدیم نوش جان کنیم . میلش کنیم . تناول کنیم . با آرامش و آزادی و رهایی تا احساس سیری کنیم . 

در بین غذا قدردان خداوند باشیم که این غذای خوشمزه رو روزیمون کرد . بزرگترین قدردانی لذت بردن از نعمته . از غذایی که خداوند روزیمون کرده لذت ببریم و کیف کنیم و حسش کنیم . یتونیم حالا اگه کسی هم نیست چشمامون رو ببندیم و غذا رو با حس درونیمون نوش جان کنیم . 

وقتی اینجوری بخوریم ذهن مشغول لذت بردن میشه و نیاز معنویش رو از غذا میگیره . کم کم احساس سیری بر ما حاکم میشه .خودتون حس می کنید . همون ذهنی که میگه بخور بخور سیر میشه .

چرا ما وقتی با شیطان همراه می کنیم خوردنمون رو دائما حس ولع و پرخوری داریم چون ذهن رو سیر نکردیم . ذهن از خوردن حس خدا میخواد حس آرامش حس امنیت حس رهایی حس لذت حس سیر شدن حس شادی و … 

باور کنید شما با این حس خوب غذا خوردنتون رو همراه کنید و  پروسه خوردن رو به یک امر مقدس تبدیل کنید خودتون خواهید دید همون ذهنی که میکوبه برای خوردن سیر میشه . 

شما از غذا سیر میشید . شما دیگه گرسنه غذا نیستید . ذهن خاموش میشه چون از خدا پر شده . چون از انرژی پر شده . 

بله خوردن یک فرایند بسیار مقدسه و ما این فرایند مقدس رو تبدیل کردیم به جهنم و حس های دوری از خداوند توقع داریم بدنمون انرژی بگیره ؟ 

وقتی بدن به انرژی غذا نرسه اجازه عبور نمیده هس ذخیره می کنه برای روز مبادا تا بتونه خدا رو از این انرژی های حبس شده پیدا کنه . 

بدن میره در فاز دخیره انرژی چون ما بهش انرژی الهی ندادیم . 

ما غذا رو تبدیل به چاقی کردیم . 

پس خودمونم میتونیم غذا رو تبدیل به تناسب کنیم با تغییر برخورد با مواد غذایی .

وقتی غذا با نور الهی خورده بشه و بعدش هم سپاسگزاری بشه حالا اون غذا حاوی انرژی و فرکانس بالاست در شما تبدیل میشه به شادی به حس رضایت و سپاسگذاری . 

یعنی هم خوردن و هم نخوردن در شما با انرژی الهی همراه میشه . 

مدتی لازمه آگاهانه انجام بشه اما بعد به این شیوه عادت می کنیم . 

ما مسئول چاق کردن و یا لاغر کردن خودمون هستیم . پس اینجوری خیلی راحت میتونیم انرژیهای تناسب اندام و سلامتی  رو در خودمون زنده کنیم . 

غذایی که میخوریم در بدن ما تبدیل به تناسب اندام و سلامتی میشه . 

نکته دیگه اینکه به حجم غذا توجهی نکنید به هضم غذا توجه کنید .

ما بدن بسیار قوی داریم درست مثل چرخ گوشت . هر انچه واردش بشه چه یک لقمه چه هزار لقمه همه رو تجزیه می کنه همه رو چرخ می کنه .  دائما در حال تجزیه غذاهاست مقدار نیازش رو بر میداره و مقدار غیر نیاز رو دور میریزه ‌ 

دستگاه گوارش بسیار دستگاه حیاتی در بدن ماست .

بعد از صرف غذا از مری معده روده ها گردش خون و دستگاه چربی سوزی بدن تشکر کنیم که همه باهم غذا رو به انرژی تبدیل می کنند تا چرخ بدن بچرخه . 

ذخیره چربی قبل از چربی سوزی هست . غذاها به ملکولهای کوچک تجزیه شده وارد سلولهای چربی میشن و در صف تبدیل انرژی قرار میگیرند . 

سلولها برای چربی سوزی وارد دستگاه چربی سوزی میشن . سلولهای چربی محل چربی سوزی در بدن ماست نه محل ذخیره انرژی . ما وقتی با بدنمون در صلح باشیم او نیازی به ذخیره نداره و به راحتی هم ملکولها رو میسوزونه و به سه عنصر اب دی اکسید کربن و اکسیژن تبدیل میکنه . اکسیژن و نصف اب به مصرف اندامها میرسه و آب و دی اکسید کربن از خروجیها دفع میشن . دیدید وقتی یه کارخونه داره کار می کنه دود از بالا سرش خارج میشه  تنفس ما دقیقا نشانه ی کار کردن دستگاههای بدنه که از هزاران کارخونه تشکیل شده  و سوخت چربی از طریق دفع دی اکسید کربن به ما نشون میده چربی سوزی هر لحظه در حال انجامه . البته چون ما نیاز به انرزی داریم سوخت بدن از طریق دم نیز انجام میشه اکسیژن وارد میشه ودی اکشید کربن خارج میشه .

دی اکسید کربن حاصل سوخت چربیها و مواد زائدیست که از طریق چربی سوزی و گردش خون دفع میشن . 

میبینید وقتی به این پروسه فکر کنید آیا جایی برای اندیشیدن به چاقی می مونه .

چاقی یعنی حدود بودن ذهن . وقتی با اندیشه ها ذهن رو آزاد کنیم ذهن به اساس خلقت پی میبره و بازم به این باور میرسه 

هر عذایی بخورم در بدن من تبدیل به انرژی و تناسب اندام و سلامتی و سایر احساسات مثبت میشه و مواد زائد به راحتی از بدن من دفع میشن . 

خب من این نگرش رو انتخای کردم و بهش توجه می کنم . چیزی که بهش دائما فکر کنیم تبدیل به عملکرد میشه . پس من مدارم میشه تفکر در تناسب اندام و عمل به تناسب اندام در نتیجه جسمم هم میشه متناسب . 

حالا اگه این روند رو تکرار کنیم عادات ما به مرور تغییر می کنه . 

جن گاهی همه ی این روند رو بارها مینوشتم تا در ذهنم ثبت بشه اینجوری ببینم ‌ 

سلام خانوم منیره .

اول اینکه ازتون قدردانی می کنم که بنده رو مورد لطف و عنایت خودتون قرار میدید . 

اولین چیزی که زن عموم وقتی وارد این سایت شدم بهم گفت این بود که گفتن سوال نپرس به سوالات پاسخ داده میشه .

برای همین من ذهنمو  در گیر سوالات نمیکردم .

اما الان که به مقدار معرفتی در این راه رسیدم فهمیدم منظورشون از اینکه سوال نپرس این بود که سوالاتی نپرس که پاسخش در ذهن چاق باشه . یعنی خود سوال پرسیدنه بد نیست اینکه چه سوالی بپرسیم و چطور بپرسیم مهمه  . چون به همه ی سوالات پاسخ داده میشه . 

اما سوالات رو طوری بپرسیم که توسط ذهن لاغرمون پاسخ داده بشه .

گرچه من انقدر لاغری رو برای خودم منطقی کردم که از ترک دیوار هم برای خودم حس لاغری میسازم . 

یعنی یکی بپرسه ترک دیوار چه ربطی به لاغری داره میگم ربطش به اینه که وقتی  چاقی در ذهنت ترک بخوره لاغری مثل  پرتو خورشید از پشتش بهت رو می کنه . برای لاغر شدن باید دیوار چاقی رو در درونت بشکافی تا نور لاغری رو مشاهده کنی .

این یعنی معرفت و منطق لاغری .

کاملا هم قابل پذیرشه .

شما باید ذهن خودتون رو برای  پاسخ دادن فعال کنید . 

همه ی سوالایی که گفتین پاسخش در ذهن شما هست . اما  منطق چاقیتون قویتره و اجازه نمیده صدای لاغری به وضوح در ذهنتون شنیده بشه .

یه مثال اون اوایل به استاد گفتم گفتم وقتی سگ چاقی در گوشم واق واق می کنه چطور  صدای گربه لاغری رو بشنوم و گفتن  لاغری شیره وقتی صدای شیر لاغری بلند بشه هیچ سگی جرات نمی کنه برای شیر قد علم کنه . 

شما شیر لاغری رو در وجودتون بیدار کنید خواهید دید خودش چطور از پس نجواهای ذهن چاق برمیاد . 

فریده خانوم تا میتونید از وقایع تحلیل خیر کنید . هیچ اتفاقی در این دنیا بد نیست .

فقر بد نیست چون انسان رو به معرفت ثروت میرسونه . 

چاقی بد نیست چون انسان رو به معرفت لاغری میرسونه 

مرگ بد نیست چون انسان رو به معرفت زندگی میرسونه .

انسان توسط این تضادها با آگاهی میرسه .

اگه این تضادها نباشند شاید لذت آگاهی اونقدر حس نشه . 

فلسفه آفرینش انسان  پیدا کردن آگاهی در همین تضادها بوده . وگرنه که فرشته ها بدون هیچ تضادی داشتن مدح خدا رو میکردن دلیلی برای آفرینش انسان نبود . اما خداوند به فرشته ها گفت من چیزی میدانم که شما نمیدانید .

و اون حس لذت آگاهی بود . فرشته اونقدر در آگاهی غرقه که لذت رو درک نمی کنه اما انسان قادره به خاطر ویژگی تضاد به لذت آگاهی برسه . 

این دو تضادی که در زندگی شما وجود داره به نفع شماست .نخواین تغییرش بدید . 

شما رو به آگاهی میرسونه  .

مرگ عزیزان دردناکترین تضاد در زندگی ماست و البته پر معرفتترین اونها .  معرفتش اینه که انسان نمیمیره ‌ فقط داره مراحل تکاملش رو طی می کنه . زمانی در این دنیا باید باشه که مراحل تکاملش رو طی کنه و زمانی از این زندگی میره . 

من در این مورد خیلی تحقیق کردم . آخرین چیزی که بهش رسیدم اینه که معاد یکبار اتفاق نمیفته . ارواح برای طی کردن مراحل تکامل که اتفاقا پایان ناپذیره دائما از شکلی به شکل دیگه در میان و دائما به شکلهای گوناگون  دوباره وارد زمین میشن . 

مثل ابر و باران و رودخانه و دریا و مه  و دوباره ابر . 

این چرخه همواره ادامه داره . پدر شما تموم نشدن فقط نوع دیگری از زندگی رو انتخاب کردن . 

شما با جسم و ذهنتون نمیتونید با ایشون ارتباط برقرار کنید اما با روحتون میتونید .

کافیه چشماتون رو ببندین و حسش کنید وقتی عمیقتر بشید پدرتون لب به سخن میاد و شما رو از معارف مرگ آگاه می کنه . یعنی اگه ارتباطتون عمیق باشه شما با ذهنتون میتونید با ایشون گفتگو کنید و اگه ارتباطتون خیلیییی عمیقتر بشه حتی با جسمتون هم قادرید ایشون رو ببینید . 

چون قدرت باورتون رو بالا میبرید .

البته ما انسانها به خاطر ترسی که از این کار داریم و افکار منفی  این کارو انجام نمیدیم ترجیح میدیم در حسرت روزهای گذشته بمونیم و رنج بکشیم ولی وارد حوزه ی روحانی وجودمون نشیم .

البته من خودم از طریق جسمی نتونستم ارتباط بگیرم اما از طریق دهن و روحم کاملا میتونم اموات رو درک کنم و با هرکدوم که بخوام صحبت کنم و صداشون رو در ذهنم بشنوم و به معرفت زندگی پی ببرم و نشانه اش هم آرامشیه که دارم و اینکه دیگه مرگ رو پایان زندگی نمیدونم فقط مرحله ای از تکامل میدونم . 

فریده خانوم من مرگ رو با منطق خودم پذیرفتم این منطق شاید از نظر شما پذیرفته شده نباشه و اینکه شاید بعدها خودم هم باز منطق بهتری پیدا کنم . اما فعلا در این مرتبه هستم و بهم حس آرامش میده و موضوع مرگ رو که انتخاب خود انسانهاست و انسانها بنا به آمادگی خودشون اون رو از خداوند درخواست می کنند و خداوند فقط اونها رو اجابت می کنه . خداوند  فقط داره مارو اجابت می کنه پس اگه پدرتون رفتن این انتخاب خودشون بوده چون حق دارن برای زندگیشون تصمیم بگیرن و شما فقط باید به انتخاب ایشون احترام بزارید و از طریق ذهنتون براشون ارتعاش مثبت بفرستید وقتی شما از مرگ ایشون ناراحتید ایشون این ناراحتی رو دریافت می کنند شما رو دوست دارند . ایشون به راحتی و آرامش رسیدن و دلشون نمیخواد شما ناراحت باشید .  خوشحال باشید و بپذیرید این اتفاق رو تا ایشون در هر زندگی که انتخاب کردن حس خوب از شما بگیرن و شادتر بشن . ایشون از شما دور نیست کاملا فرکانستون رو دریافت می کنه . چون ارواحی که با هم زندگی کردن رو انتخاب کردند قدرت تلپاتی با هم دارند  چون در یک مدار هستن . شاید شما در ارتعاش پدرتون نباشید اما او زمانی در ارتعاش شما بوده و کاملا حس شما رو دریافت می کنه . پس با ناراحتیتون در حرکت ایشون خللی ایجاد نکنید . اجازه بدید ایشون لذت رهایی رو بهتر حس کنند قطعا شما هم سبکبالتر میشید .  چون با اینکار در مدار ایشون قرار میگیرید و ارامش ایشون به شما هم میرسه . 

چون متنم طولانی میشه  پاسخ سوالات بعدیتون رو در متن دیگه ای می نویسم . 

سلام . ممنون از شما و ابراز لطف شما .

بله . من از ذهنم مراقبت می کنم وقتی میبینم یه چیزی حالمو بد می کنه میبینم در اون قسمت خدا رو کم گذاشتم . 

کم باورش کردم . ایمانم و زیاد می کنم  .

همیشه در مواقع ناراحتی همین کار و می کنم .

فقط می گم خدایا ایمان دارم ایمان دارم به تو ایمان دارم و میدونم در این مورد که حالم بد میشه جایگاهم غلطه . 

کنترل ورودی خب خیلی خوبه ولی کنترل ذهن بهتره چون دیگه هیچ عاملی نمیتونه شما رو ناراحت کنه . 

هر چیزی که ناراحتم می کنه رو نعمت خدا می دونم اومده بهم ایمان بده . 

با مثال خدمتتون عرض می کنم . 

مثلا اگه دوستی یه چیزی داره که من ندارم قاعدتا اولین واکنشی که همه ی ما نشون میدیم حسادته . 

حسادت یعنی کم بودن ایمان به خدا در اون زمینه .

کمبود اعتماد نفس .

کمبود احساس توانایی .

من در اون ناحیه حس کمبود دارم که اون نعمت رو ندارم .

و خدا اومده این مورد رو از بیرون بهم نشون بده که منو بزرگ کنه . که جایگاهم رو تغییر بده . 

که  انقدر ایمانم رو به خدای وجودم زیاد کنم که در اون زمینه به سپاسگزاری برسم . 

هم سپاسگزاری از اون شخص که انقدر ایمانش قوی بوده که به فلان خواسته رسیده . 

هم سپاسگزاری بابت اینکه در محل دید من قرار گرفته تا منم تغییر زاویه  دیدگاه بدم که اگه دلم اون نعمت رو میخواد قطعا با تغییر زاویه دید و ایمان به خدا و بزرگ کردن خدا در  جذب اون نعمت خیلی راحت منم میتونم به اون نعمت برسم . 

هم سپاسگزاری از خدا که  داره ایمانم رو قوی می کنه . 

برای جذب هر نعمتی فقط تغییر فرکانس لازمه . 

فرکانس از نظر من یعنی مجموعه حس و حال و هوایی که من در اون قرار دارم و اونم تنها از طریق تغییر سبک تفکر حاصل میشه . 

. 

خدا برای چی میگه منو بپرستید و از شیطان دوری کنید .

چون ارتعاش خدا ارتعاش نعمته .   ارتعاش بی نیازیه . 

ارتعاش پر بودنه . 

ارتعاش خالی بودن نیست . 

ارتعاش شیطان ارتعاش خلاء و نیستی هست . 

وقتی از شیطان تبعیت می کنیم همش حسادت و حال بد و حسرت و نومیدی  و احساس شکست داریم . اما در همین شرایط وقتی همدم و هم نفست خدا باشه احساس بی نیازی داری احساس شکرگزاری حس امید حس ایمان حس قدرت حس پیروزی . 

شما دقیقا درست میفرمایید . چیزی که مهمه تغییر ذهنیت منه . 

پیروزی به این نیست که من جسمم لاغر شده . پیروزی به اینه که من حال و هوای ذهنم تغییر کرده .

داستان آستین نو بخور پلو رو  شنیدید ؟ 

مردم نگاهشون همه به ظاهره . نعمت رو در نتیجه میبینند  نه در خدایی که همراهشونه .نه در فرکانسی که همراهشونه و شما چقدر دید والایی دارید که در تغییر نتیجه  تغییر فرکانسمو دیدید . 

حالا آستین نو بخور پلو رو هم شرح مختصری بدم .

یه روز یه نفر با لباسهای معمولی میره مهمونی هیچ کسی به حرفش اهمیت نمیده اصلا تحویلش نمیگیرند بعد میره فاخرترین لباسشو میپوشه و میاد حالا همه تحویلش میگیرند و صدر مجلس مینشونندش  و بهش غذاهای خوب میدن اون شخص شروع می کنه غذاها رو میریزه توی آستینش . همه تعجب می کنند میگه این همه عزت و احترام به خاطر این لباسه نه خود من . 

من همونم که اون وقت با یه لباس معمولی اومدم و هیچ کدوم محلم ندادین اما الان با یه لباس فاخر اومدم و این همه دارم مورد عزت و احترام واقع میشم . 

پس شما به لباس من دارید عزت میدید نه به خود من . 

بله من نسبت به قبل خیلی ذهنم تغییر کرده .

دیدگاهم تغییر کرده 

مدارم تغییر کرده پس قطعا نتایج هم تغییر می کنه .

اون زمان انسان ناامیدی بودم و هم نشین من اغلب اوقات شیطان بودم ولی با شیطانم به صلح رسیدم فهمیدم اونم نعمتی از نعمتهای خداست که اومده منو به مسیر ایمان هدایت کنه بازم وقتی عمیقتر شدم دیدم خود خداست . منتها در فرکانس پایین انرژی الهی به شکل شیطان میشه . در فرکانسهای بالاتر انرژی الهی به شکل فرشته میشه . 

وگرنه همش همون انرژیه . بنا به انتخاب ما و زاویه نگاه ما و فرکانس ما جنس خدای ما تغییر می کنه . 

اما چیزی که روشنه همه جا به نفع من عمل می کنه . 

وقتی خوشحالم خوشحالیم رو بیشتر می کنه وقتی ناراحتم ناراحتیم رو اما راه سومی هم هست و اونم کاملا به انتخاب من بستگی داره وقتی ناراحتم  میخواد ایمانمو در اون نقطه قوی کنه . 

و من قوی میشم و تغییر فرکانس میدم .

کسی که بتونه شیطان خودش رو تبدیل به خدا کنه این شخص از نظر من موفقترین انسانه . 

و البته اینم هدایت همون خدای نازنینمونه که همیشه داره بهمون آگاهی میده . 

ببخشید متنم طولانی شد .

در پرتو توجهات الهی شاد و برقرار باشید . 

سلام . ممنونم از تبریکات شما . 

باعث افتخارمه که استادم بهم تبریک می گن . 

ممنونم از شما که کنترل ذهن رو یادمون دادید .

دقیقا درست میفرمایید من نجواهای ذهنی خیلی داشتم هنوزم هستن .

 اما من از شما یاد گرفتم که در این مسیر فقط یه کار کنم.

کنترل ذهن یا به عبارت قشنگتر مدیریت ذهن .

شما بهمون رانندگی با ذهن رو یاد دادید . 

و من  در هر شرایطی تمرکزم روی همین یه تمرین بود . 

جاهایی که میدیدم کنترل ذهن برام سخته کنترل ورودی میکردم که ذهنم از توجه کردن به منفی ها خارج بشه . 

  از ذهنم در جهت خلق لاغریم کمک گرفتم . 

توجهم رو از روی موانع برداشتم و فقط به لذتهای مسیر توجه کردم و هر روزم رو اینطور حرکت کردم .

از شما ممنونم که کار با ذهن رو بهم یاد دادین . 

سلام و درود .

ممنونم از ابراز لطف شما .

باور اشتباهی که در سر همه ی ما از کوچیکی انتقال دادند و ما پذیرفیم و زور و اجباری در کار نبوده ، باور  پرخوریه  . 

تا زمانیکه این باور رو داریم تمام رفتارهای خودمون رو پرخوری تلقی می کنیم . 

شما از افراد متناسب برید سوال بپرسید هیچ کدومشون پرخوری رو برای خودشون باور ندارند . 

می گن ما اندازه ی نیازمون خوردیم . 

این به این دلیل نیست چون پرخوری نمی کنند باور اندازه خوری دارند نه دقیقا بر عکسه . 

چون باور دارن هر چی میخورن رفع نیاز بدنشونه پرخوری نمی کنند .

اونا منطق پرخوری رو در سرشون ندارن . 

نکته ای که در انسانهای دارای ذهن چاق هست همین سرزنش و خود خوری و خود سرکوبی بعد از خوردن مواد غذایی هست . 

باور پرخوری رو در وجودتون ریشه کن کنید خواهید دید واکنشهای بدن شما چقدر تغییر می کنه .  

بدن شما از طریق میل شما داره با شما صحبت می کنه . 

میل شما زبان بدن شماست .

هر آنچه رو که در دهانتون میزارید بر اساس درخواستی از درون شما صورت گرفته .

حتی زمانهایی که جسمتون سیره اما باز هم میخورید در حال برطرف کردن نیاز بدن هستید . 

یعنی در این زمان هم شما هر آنچه بخورید بنا به نیاز بدنتون هست .

اما نیاز بدن چطور شکل گرفته ؟

نیاز بدن یه سریش طبیعیه از اول خلقت با ما بوده .

 اما یه سریش مربوط به ورودیهای ذهن ماست که انرژی ذهن ما رو تخلیه می کنند و این نیاز  در اثر خرج انرژی در مسیر افکار انرژی خوار شکل میگیره . 

ما دو دسته فکر داریم .

۱- افکار انرژی خوار . 

۲- افکار انرژی بخش .

افکار انرژی خوار افکاری هستند که وقتی اون افکار رو در سر مرور می کنیم و اون افکار در سرمون دور میزنه یعنی ما در مدارش هستیم و ناراحت میشیم . نومید میشیم . حالمون بد میشه . عصبی میشیم و سایر احساسات منفی که همگی نشان از گردش ما در مدار افکار انرژی خوار هست . 

و البته باز اینجا ۲ حالت پیش میاد . 

 در افراد بخشی از  افکار انرژی خوار و انرژی بخش با هم متفاوته و بخشی  از افکار مشابهه . 

مثلا ما الان هممون افکار چاقی داریم . 

اما بخشی  از این افکار بین هممون مشترکه ولی بخشی دیگه  با هم متفاوته . 

حالا ما بیشتر در مورد اشتراکات صحبت می کنیم . 

 در مجموع هر کسی  با توجه به ویژگیهای شخصیتی  جنس افکارش مختص خودش و انتخاب می کنه 

و من فقط دارم نظر خودم رو در این نوشته مینویسم . 

خب بریم سر مبحث قبلی . 

داشتیم می گفتیم نیاز بدن چطور شکل گرفته ؟

خب یه سری از نیازها که طبیعیه و از اول خلقت در ما بوده و هست . 

اما یک سری از نیازها توسط مدارهای ذهنی صورت گرفته . 

که گفتیم  بستگی داره شما هر لحظه چه افکاری رو در سرتون مرور می کنید . 

آیا این افکار در حال مصرف انرژی از شما هستند و بدنتون رو نیازمند کردند طوری که بدن به شدت رفته در حالت ذخیره ی انرژی 

یا 

این افکار و مدارشون در حالت انرژی رساندن به شما هستند و این انرژی انقدر بالا رفته که به بدنتون هم این انرژی رسیده طوری که بدن رو در فاز آزاد سازی و رها سازی چربیها برده . 

ببینید شاید از نظر شما این فقط یک تئوری باشه .

ولی از نظر من این حرفایی که دارم میزنم کاملا عملیه . 

واقعا در همه اطرافیانم دارم این موضوع رو میبینم . 

ما 

 با  کمبود عزت نفس . 

با خود خوری 

با سرزنش 

با نخور نخورهای دهنی 

با گفتن عبارات دائمی 

چه خبرته چرا انقدر میخوری 

چرا غذا رو ول نمی کنی .

بسه 

عذاب وجدان 

چاکراهای دریافت انرژی درونی رو سد کنیم . 

برای همین دائما میل به مصرف مواد غذایی از بیرون پیدا می کنیم که اینم حقمونه چون اگه نخوریم میمیریم . 

چون به واسطه ی افکارمون از کانون انرژی دور افتادیم .

مثلا فرض کنید انرژی درونی مثل خورشیده .

سیاره هایی که مدارشون به خورشید نزدیکتره گرمتر هستند .

اما سیاره هایی که مدارشون از خورشید دورتره سردتر هستند .

دقیقا مدار افکار ما هم همینه .

ما باید افکاری رو انتخاب کنیم که به خورشید وجودمون که همون روحمون هست نزدیکتر باشه . 

تا از انرژی روحانیمون بیشتر برخوردار بشیم .

تا چاکراهامون باز بشن برای دریافت انرژی های پاک الهی . 

شما وقتی افکار انرژی بخش رو انتخاب کنید نیازتون از درون پر میشه . 

وقتی نیازتون از درون پر بشه باز هم  غذا رو مصرف می کنید و باز هم هر غذایی بخورید دارید اندازه ی نیازتون مصرف می کنید . 

اما سلولها نیازشون از درون پر شده . 

از عزت نفس پر شده .

از شادی 

از عشق . 

حالا این مدار چطور تغییر می کنه ؟ 

چطور ما مدار افکار انرژی بخش رو انتخاب کنیم ؟ 

اول باید خودمون رو بشناسیم .

ببینیم من از چه افکاری لذت میبرم . 

ببینید این علاقه یه سریهاش ممکنه در افراد مشابه باشه یه سریش متفاوت . 

حالا از مشترکاتش میگم .

مثلا همه ی ما غذا رو دوست داریم ‌ 

همه ما خوردن رو دوست داریم .

همه ما دوست داریم رفتارهامون مورد تایید باشه

همه ما عشق رو دوست داریم 

همه ما ثروت رو دوست داریم .

همه ما آرامش رو دوست داریم 

هیچ کدوم از ما عذاب وجدان و فحش و تحقیر رو دوست نداره . 

هیچ کدوم از ما قضاوت نا عادلانه رو دوست نداره . 

همه ی ما برای کارهامون دلیل داریم .

حتی کسی که یه قتلی مرتکب میشه اون لحظه در مداری بوده که سبب شده اون قتل رخ بده . 

وگرنه هیچ کسی قتل و آدم کشی رو دوست نداره .

خب اینها همه به دلیل مداری هست که ما در اون هستیم . نباید هیچ کسی رو قضاوت کنیم .

نباید هیچ رفتاری رو قضاوت کنیم . 

چون هر کسی بنا به اختیار خودش داره انتخاب می کنه در کدوم مدار باشه . 

ما فقط می تونیم هدایت الهی رو تقاضا کنیم که در مدار خیر قرار بگیریم و شکر کنیم که در مدار خیر قرار گرفتیم . 

کسی که میخواد توبه کنه و تغییر مدار بده  هیچ وقت نمیتونه از مدار قبلی خارج بشه مگر اینکه اول بپذیره اون مدار انتخاب خودش بوده . خودش رو در معرض جذب افکار انرژی خوار قرار داده . 

برای همین در راه ما کنترل ورودی خیلی مهمه . 

برای همین استاد می گن عمل درست انجام بدید . چون با عمل درست ما به ذهنمون ورودی مثبت میدیم . 

اما وقتی میای در مرحله عمل میبینی اعمال و عادات تو ۲ دسته هستند یه سری عادات چاقی یه سری عادات لاغری که داریم میسازیم . 

خب ما نباید عادات چاقی رو سرکوب کنیم چون اونا هم همه انتخاب ما بودند که حالا در ما به صورت عادت در اومدن . 

وقتی به خودت برچسب پرخوری میزنی این یه عادت چاقیه که واکنش بدن به این فرمول میشه پرخوری بیشتر ‌

پس این فکر انتخاب شماست .

مثلا 

من چاق هستم .

من انسان پرخوری هستم . 

پرخوریهای من چاقم می کنه .

مواد غذایی منو به تحریک به خوردن می کنند . 

این افکار دائما در سر مرور میشن ‌ 

افکار مکمل خودشون رو جذب می کنند. افکار تولید حس می کنند . 

چرا من میخورم 

چرا نمیتونم جلوی خودمو بگیرم .

چرا لاغر نمیشم .

این افکار حس سرزنش تولید می کنند . 

حس سرزنش به شدت عزت نفس ما رو میخوره 

و حس نفرت ایجاد می کنه 

و ما روز به روز از خودمون دورتر و دورتر میشیم .

گرچه خورشید وجودمون یا همون انرژی حیات با ما هست اما ما به خاطر افکاری که انتخاب کردیم خودمون رو در مداری انداختیم که انرژی کمی ازش دریافت می کنیم .

برای همین بیمار میشیم چاق میشیم  فقیر میشیم فرسوده میشیم و نهایتا این دریافت انرژی انقدر پایین میاد که ما میمیریم . 

فقط و فقط علتش انتخاب افکار ماست . 

حالا فکر کنید این افکار فقط چند نمونه از افکار چاقی هستند ما کلی افکار انرژی خوار دیگه داریم که روزانه و شبانه در سرمون دور میزنه افکاری مربوط به فقر و بی پولی و بیماری و برداشتهای منفی از کلام انسانها و بدبینی ها و … 

حالا ما به اینا کاری نداریم گرچه مثل سیم کشی برق ساختمون همه به هم متصل هستند  و واقعا این شاخه ها انقدر زیادن که وقتی وارد هر مبحثی میشی میبینی کلی آگاهی میشه از اونها دریافت کرد . 

خب میریم دوباره سر مبحث خودمون .

چند تا فکر چاقی که شما فرمودید با پرخوری هم حال خودم بد کردم هم احساس میکنم چاق شدم واقعا اینجور مواقع نمیدونم چی کار کنم ؟ 

خب اینجور مواقع شما باید کنترل ذهن کنید . ما ۲ تا کار داریم در این مسیر .

۱- کنترل ورودی 

۲- کنترل ذهن 

وقتایی که کنترل ورودی میخورید و از رفتارتون راضی هستید که  هیچ 

اما زمانهایی که  از رفتار خودتون حس پرخوری می گیرید این برمیگرده به فرمول ذهنی شما . 

در ذهن شما این مقدار مصرف پرخوری معنا گرفته . 

علتشم اینه که دارید مقایسه می کنید . 

خودتون رو با زمانهایی که رفتار متعادل تری داشتید . یا با افرادی که متعادل غذا میخورن  لاغرن یا حتی زیاد میخورن اما لاغرن و شما حسرت اونها رو میخورید .

در حالیکه شما با تغییر نگرش خودتون میتونید مفهوم پرخوری رو برای خودتون تغییر بدید . 

به جای  توجه به حجم غذا به هضم غذا توجه کنید .

هر غذایی وارد بدن شما بشه چه یک لقمه چه هزار لقمه وارد دستگاه گوارش میشه .

فقط به قدر نیاز گرفته میشه و مابقی دفع میشه . 

بدن اضافه نمیگیره مگر اینکه در فرکانس تهدید و محرومیت و جنگ باشه که اونم به نفع بدنه . داره لطف می کنه که ما انرژی کم نیاریم نمیریم . برای بقای ما این کارو می کنه 

و تنها راه تبدیل این مدار تغییر نگرش ماست . 

به بدن بدبین نباشیم .

چربیهای بدن رو چاقی تصور نکنیم همونا هم نیازن که اگر نیاز نبودن بدن ذخیره نمی کرد .

علت نیازمند شدن بدن چیه .

نرسیدن انرژی به بدن .

چرا ؟ 

چون ما در مدار افکار انرژی خوار هستیم . 

حالا چیکار کنیم ؟ 

تغییر مدار بدید .

چطور ؟ 

با تغییر زاویه نگاهت .

با صلح و پذیرش خودت .

با تغییر افکارت .

بیشتر توضیح بده .

افکار انرژی بخش انتخاب کن و منطق فکرت رو تغییر بده .

چیزایی که برای خودت منطقی کردی چاقی رو برات به وجود آوردن . 

منطق ذهنت رو تغییر بده . منطق لاغری رو برای خودت انتخاب کن .

منطق ذهنی چیه ؟ 

منطق از نطق میاد یعنی  گفتگو . منطق ذهنی یعنی گفتگوهای ذهنی .  

گفتگوهایی که در شبانه روز با خودت داری تغییر بده .

نگو پرخوری کردم . بگو ریشه اش چی بوده که نیازبه خوردن پیدا کردم . 

اگه ریشه اش عادته باز عادت خودش ریشه داره . 

مثلا عادت من این بود هر وقت کسی بهم حرفی میزد و من حس تحقیر میکردم با غذا خودمو آروم میکردم . 

نیاز من غذا نبود . من کنترل ذهن رو بلد نبودم . من با حرفای یه شخص دیگه به هم میریختم و عزت نفسمو میخوردم . خودمو مینداختم در دایره افکار انرژی خوار . چرا فلانی اینو گفت ؟ چرا جوابشو ندادم چرا این حرف و زدم . چرا نزدم تو گوشش . چرا زدمش و هزاران فکر دیگه . اینا افکار انرژی خوارن . افکار منفی انرژیشون پایینه . و وقتی در مدارشون قرار میدیم خودمون رو کاملا سرمایه درونی مارو میخورن . گرچه ما به خدا وصلیم ولی وقتی بلد نباشیم از خدا تغذیه کنیم محتاج و نیازمند انرژیهای بیرونی میشیم . خب حالا یه سری دیگه از افکار انرژی خوار میان . خب داری میخوری چاق میشی . انقدر نخور داری پرخوری می کنی . کمتر بخور . نخور . نخور . چه خبرته  و بعدشم که افکار انرژی خوار عذاب وجدان . 

خب حتما و حتما لازمه ما اینجا کنترل ذهن کنیم . 

اگه قبل از خوردن این کارو انجام بدیم عالیه ولی اون زمان انرژی نداریم . شدیدا بدن وارد فاز نیاز شده . غذا رو با خیال راحت بخور . به قول استاد با خرسهای چاقی موقع بیدار شدن نجنگ موقع خواب اونها رو تغییر بده . 

پس با خیال راحت بخور . حتی از ظر من حمله کن به مواد غذایی  و خودتو سیر کن . انقدر بخور که نتونی دیگه بخوری . 

خب حالا اینجا نوبت عذاب وجدان میرسه . خودتم عذاب بده . اشکالی نداره . اینا همچنان حمله های خرس چاقن . فعلا وقت عمل نیست . فقط باید نظاره گر باشی با خودت نجنگی . 

خب عذابها تا یه حدی انرژی که به خودت رسوندی رو میخورن و غذاتو هضم می کنند یکم از اون سنگینی خارج میشی حالا میتونی بری سراغ فرمولهای ذهنی . 

چه درسی در این اتفاق بود ؟ 

میتونی برای خودت بنویسی . 

چرا این رفتارها رو انجام دادم . 

چطور میتونم هدایتش کنم؟ 

خدا به کمکت میاد و افکار انرژی بخش بهت الهام میشه .

گرچه موقع حمله خرسهای چاقی هم خدا هست اما ذهن انقدر توجه به خرسا داره که خدا رو نمیبینه . 

اما وقتی خرسا آروم شدن خدا رو دویاره میبینی .

حالا شروع می کنی از اول قضیه رو با خدا و افکار مثبت تحلیل می کنی . 

جنس اندیشه ها و گفتگوهای الهی یا همون منطق خدایی با جنس منطق خرسی تفاوت داره . 

منطق الهی می گه خودتو ببخش 

من کنارتم .

من همه آسیبهایی که خرسه بهت وارد کرده رو جبران می کنم .

من هضمش می کنم . نگران نباش .

کدوم غذایی تا حالا اومده تو بدنت و من هضمش نکردم . 

برات تبدیل به انرژیش می کنم . 

برات تبدیل به نور می کنم 

برات تبدیل به عشق میکنم . 

برات تبدیل به شادی می کنم . 

نیازتو پر می کنم .

با انرژیش چربیهای زایدتو میسوزونم . 

با انرژیش اندامهای بدنتو سالم میکنم . 

اون غذا نیازت بود .

تو کار بدی نکردی . 

من تاییدت می کنم .

غذاهات و هضم میکنم .

اضافه هاشو دفع می کنم .

نفستو ببین .

چربیهات و دارم میسوزونم .

دی اکسید کربن حاصل سوخت چربیهاست . 

من دارم لاغرت می کنم .

این همه کار و توی بدنت ببین .

تمامشو برات تبدیل به سلامتی می کنم .

خودتو محدود نکن .

تو کار بدی نکردی .

تو هر چقدر که خواستی میتونی بخوری من همه رو برات تجزیه می کنم .

به غذا قدرت نده 

قدرت منم .

همه رو برات آبش می کنم .

خب این از غذا .

حالا بریم ببینیم کی اذیتت کرده .

هیچ کسی هیچ قدرتی بر تو نداره .

خودتو مقایسه نکن .

تو هدف خودتو داری .

تو رسالت خودتو داری .

اونا هم رسالت خودشون رو دارن .

تو به رسالت خودت عمل کن .

به اونا کاری نداشته باش . راه خودتو برو .

من تو رو برای هدفی آفریدم که مختص توست .

پس در جهت روح و دلت باش و کار دلتو کن . 

من پشتیبانتم .در هر شرایطی باهاتم . از انرزیم بهره ببر . 

بخوانید مرا تا اجابت کنم شما را .

این بر من نوشته شده . سرنوشتی که برای خودم رقم زدم کمک به شماست . پس از گنجینه ی من استفاده کن . یاد بگیر از من و قدرتم که در خدمت توست در جهت آنچه دلت میخواد استفاده کنی . 

و ….

حالا این مدار رو ببینید .

همه پر از افکار انرژی بخش . 

خب حالا با این همه انرژی بدن تو تمام نیازهاش پر میشه . نیاز تو به مصرف مواد غذایی پر میشه 

وقتی به این انرژی متصل میشی دیگه خودتو قضاوت نمی کنی و میپذیری . با وجود خودت به صلح میرسی .

دیگه بد و خوب نمی کنی .انقدر غرق خدا میشی که منطقت میشه منطق خدایی .

دیگه به خودت برچسب چاقی نمیزنی . دیگه به خودت یرچسب پرخوری نمیزنی . دیگه رفتارتو قضاوت نمیکنی فقط مدار گفتگوهای ذهنتو تغییر میدی . بعد خودت شاهد خواهی بود چقدر بی نیاز میشی . چقدر رها میشی . چقدر آرام میشی . 

چون منطق ذهنت رو تغییر دادی . 

به همین راحتی شما تغییر می کنی و امتداد در این مسیر فرکانس جسمتو میاره در بی نیازی و پر شدن از انرژی . همیشه شارژی  و دیگه بدنت از فاز ذخیره میاد بیرون . چون شما با خودت آشتی کردی و در صلح و آشتی نیازی به مهمات و وسایل جنگی برای ذخیره نداری . بدنت همه رو رها می کنه و تو رو روز به روز متناسب تر میشی . چون مدار ذهنت تغییر کرده .