مزایای عادت موردنظر (دوم – 1)

قبل از توضیح هر مطلبی میخوام  برای خودم روشن کنم عادت یعنی چی ؟ و اصلا چگونه در من ایجاد شده ؟ عادت یسری رفتار ه و به علت اینکه من واقعا دوسشون  داشتم تکرارشون  کردم و در من تبدیل شد به عادت پس اصلا چیز بزرگ و غول بی شاخ و دمی نیست و قطعا وقتی من خودم ساختمش راحتم میتونم تغییرش بدم یا کلا بزارمش کنار اما نکته ی مهم اینه که من  واقعا از این رفتار لذت میبرم که تکرارش کردمو تبدیلش کردم به عادت یعنی از اول واسم ترسناک و عذاب آور نبوده خب با این تفاسیر میخوام یه رابطه ی دوستانه با عادتایی که فکر میکنم منو چاق کردن  بر قرار کنم

حالا میریم سراغ این عادتها

از دیروز که فایل و گوش دادم  دارم  بدنبال یک عادت میگردم که از نظر خودم باعث چاقیم شده باشه اما  من هیچ وقت عادت بدی مثل پر خوری  یا بد خوری  نداشتم ولی با خودم میگم پس چرا لاغر نیستم

چون چاقی من هیچ ربطی به عادتهای بد غذاییم نداشت البته در قسمت اول گفتم من یه عادت داشتم که اگر برای تک تک خانواده ام غذای جداگانه ای میپختم از هر سه نوع غذا خودم میخوردم ولی به مقدار کم و اصلا چیزی نبود که من بخوام بعدش عذاب وجدان  بگیرم

پس از اینجا نتیجه میگیرم عادته بده من همون عذاب وجدان بعد از غذا بوده

یا مثلا میگم چون  عادت کردم هر سه وعده غذامو بخورم چاق شدم که باز هم  چون مقدار غذای من همیشه در حد نیازم هست و اصلا نمیتونم بیشتر بخورم پس اینم  عادت بدی به حساب نمیاد فقط ترسی که از خوردن ۳ وعده غذا دارم منو چاق میکنه

یعنی رفتار و عادات من تماما بستگی به یکسری فرمولای غلط موجود در ذهن که از آثار رژیم در ذهنم به جا مونده هست چون اون

محدودیتهایی که در رژیم داشتم باعث  این ترسیدن ها و عذاب وجدانها شد .

پس  دو فرمول اشتباه من ترس از خوردن قبل از غذا  و عذاب وجدان بعد از غذا ست

خب بعد از اینکه این دو فرمول و  شناختم حالا  میام سراغ رفتارایی که این دو فرمول و در ذهنم پررنگتر  و قوی میکنه  و جلوی لاغری منو میگیره

عادت اول ، خوردن چند نوع غذا ،

خب  من از خوردن غذاهایی که می پزم کاملا لذت میبرم از اینکه میتوانم در  آنه واحد  سه نوع غذا اماده کنم که همه ی اعضای خانواده ام بخورند و لذت ببرند ، از اینکه برکت و فراوانی خداوند را میبینم واقعا شکر گزاری میکنم و این کاملا حس خوبی به من میده

خب حالا چه ایرادی داره من از هر سه نوع غذا تست کنم . چون خودم میدونم که نیازم چقدره  و جوری تنظیم میکنم که نمیتونم بیشتر ازحدم بخورم و کاملا نا خوداگاه ذهنم میدونه  اشتهام چقدره و با اینکه سه نوع غذا رو میخورم ولی اگر روی هم گذاشته بشند کاملا اندازه ی نیازم هست

پس اصلا نباید عذاب وجدان بگیرم ، چون من هرگز زیاده خواری نمیکنم . تازه فوقش اگرم زیاد خوردم ، دستگاه گوارش و دفع کارشو به خوبی انجام میده پس من با این عادت کاملا اشتی میکنم چون لذت میبرم پس عذاب وجدان کاملا بی معناست

مورد دوم ، ترس از خوردن هر سه وعده ی غذایی در روز  بود  خب خیلی روزها شده من صبحانه. نمیتونم بخورم ، چون  اخر شبها میوه میخورم صبح ها اشتها ندارم اما حالا یکروز بیام و بخورم چرا ترس مگه اشکالی داره ،  من که کاملا  نیازمو میدونم خب اون روز دوست دارم میخوام سه وعده غذامو بخورم ،  فک نکنم موردی باشه یه زمانی وقتی هنوز باورای غلط  تو ذهنم  تشکیل نشده بود

حدودای سن ۴ تا ۱۱ سالگیم بخاطر اینکه پدرم به هر سه  وعده  غذا خیلی اهمیت میدادمن *بی واهمه* میخوردم و خیلی هم لاغر بودم و از یه زمانی این ترسا شروع شد که زیاد بخوری  چاق میشی❌ و ترس از خوردن وعده ها در من شروع شد خب طبق این مسیله خوردن هر سه وعده به اندازه ی نیازم هم اصلا ترسی نداره

وای که چه حس خوبی پیدا کردم وقتی  با این دو عادت به صلح رسیدم ، وقتی فکرشو میکنم در هنگام انجام این رفتارا اصلا رنجی وجود نداره و فقط لذت بوده و حال خوب

 درسته قبلش میترسیدم ولی اگه ادم از چیزی یا کاری  بترسه طبیعی که انجامش نمیده خب وقتی من این رفتار و انجام میدم تازه خیلی هم خوشحالم پس حتما یه ترس ساختگی تو ذهنمه دیگه

 که باید با این ترسه کنار بیام نه رفتاره این ترس ساخته ی همان رژیمهای بیخوده

 باید مدام به خودم بگم  تو الان چند وقتی میشه وارد مسیر ذهنی واسه لاغری شدی و  میدونی تو این مسیر همه چیز با عشق و لذت و احساس خوبه که بدست میاد

 پس بیا و با این ترسای بیخودی کنار بیا و سعی کن باهاشون به صلح برسی همینطور با عذاب وجدان های بعد از خوردن. اونم  دقیقا همینه  اینا فقط ساخته ی یسری افکار پوچن پس وقتی باهاشون کنار بیای و نخوای باهاشون بجنگی خودشون آرووم آرووم کنار میرن

این فرمولا و به دنبالش این عادات فقط ساخته ی ذهن خودم بود و هرگز بر من تحمیل  نشده و نیست پس اگه باهاشون به آشتی برسم  قطعا از بین خواهند رفت