0

مزایای عادت موردنظر (دوم – 1)

عادت
اندازه متن

عادت ها رفتاری هستند که بارها تکرار می شوند.

بسیاری از افراد تصور می کنند اسیر عادت های خود هستند. این احساس به دلیل تکرار شدن بارها و بارها آن رفتار در فرد ایجاد می شود.

زمانی که شما تصور کنید نمی توانید عادت خودت را تغییر دهید،‌ قدرت تکرار شدن عادت را به آن رفتار می دهید.

در صورتی که این شما هستید که هر بار آگاهانه آن رفتار را تکرار می کنید.

برای تغییر هر عادتی ابتدا لازم است به این درک و باور برسیم که این من هستم که دارم یک رفتار را بارها تکرار می کنم.

باید به این درک برسید که: من علاقه دارم این عادت را تکرار کنم.

آن رفتار هیچ علاقه یا اجباری برای تکرار شدن توسط من را ندارد.

نکته جالب توجه این است که حتما از انجام آن رفتار لذت می بریم اما چگونه است که از تکرار آن احساس ناراحتی و عذاب وجدان پیدا می کنیم؟

به این مثال توجه کنید:

من در یکی از روزهای زیبای زندگی برای اولین بار در منزل یکی از بستگان چای را با ترکیب (خرما + گردو + کنجد) خوردم.

بسیار طعم آن برای من لذت بخش بود.

فردای آن روز طبق معمول زندگی خودم چای را با شکر یا هر چیز دیگری مصرف کردم اما طعم لذت بخش خوردن چای با (خرما + گردو +‌ کنجد) را نداشت و من تصمیم گرفتم از آن خرما برای خودم تهیه کنم.

خرمای مناسب +‌گردوی سفید + کنجد بو داده محلی تهیه کردم و ترکیب خرما گردو کنجد را برای خودم تهیه کردم.

از آن روز هربار میل به چای خوردم داشتم از خرمای تهیه شده استفاده می کردم و از ترکیب جدیدی که تهیه کرده بودم لذت می بردم.

روزهای زیادی این رفتار را تکرار کردم و به راحتی به عادت من تبدیل شد.

بعد از مدتی وقتی خانه نبودم و می خواستم چای بخورم از اینکه خرما گردو کنجد همراه چای نبود احساس خوبی نداشتم و در واقع چای خوردن برای من لذتی نداشت.

در این شرایط مشخص است که:

من از خوردن چای لذت نمی برم بلکه از خوردم آن چیزی که با چای میخورم لذت می برم.

بعد از مدتی انجام این رفتار برای من لذتبخش نبود اما احساس می کردم توانایی انجام ندادنش را نداشتم.

چون بارها شنیده بودم که ترک عادت ها کار سخت و دشواری است.

در این مستند تبدیل شدن یک رفتار به عادت روزانه که برای شما شرح دادم:

عاملی که باعث عدم رضایت من از انجام رفتاری که روزهای اول بسیار لذتبخش بود شده بود عامل “تکرار کردن” آن رفتار بود.

در واقع تکرار رفتاری که برای من لذت بخش نبود رنج آور شده است اما به دلیل فرمول اشتباه ذهنی که ” من اسیر عادت هایم هستم” قادر به تغییر آن رفتار نیستم.

با اندکی توجه برای ما واضح می شود که هر رفتاری به تکرار تبدیل شده است عامل تکرار شدن آن خودمان بوده ایم اما فراموش کرده ایم و تصور می کنیم آن عادت از ابتدا به شکل رنج آور فعلی وارد زندگی ما شده است.

قدم اول: برای اصلاح یا ترک هر عادت پذیرفتن مسئولیت تبدیل کردن آن رفتار به عادت در خودمان است.:

تا وقتی مسئولیت آن بخش از زندگی که باعث رنج و آزار ما شده است را نپذیریم قادر به اصلاح یا تغییر آن وضعیت نخواهیم بود.

قدم دوم: به صلح رسیدن با رفتاری است که تکرار آن باعث رنجش ما شده است.

باید به مزیت های آن رفتار تکرار شونده توجه کنیم.

لذت هایی که باعث علاقمندی ما به انجام آن رفتار شده است را باید مورد توجه قرار دهیم.

در این صورت احساس خشم و ناراحتی ما نسبت به آن رفتار فروکش خواهد کرد.

با آن رفتار در صلح قرار خواهیم گرفت و به آرامش بیشتری با عادت خود می رسیم.

در این صورت اقدام کردن برای اصلاح یا تغییر آن رفتار بسار ساده تر و البته لذت بخش خواهد بود.

منتظر خواندن نظرات ارزشمند شما هستم

همراه همیشگی شما: رضا عطارروشن

با دادن ستاره به این مطلب امتیاز بگیرید.

Rating 4.21 from 66 votes

https://tanasobefekri.net/?p=22344
برچسب ها:
199 نظر توسط کاربران ثبت شده است.

دیدگاهتان را بنویسید

اندازه متن دیدگاه ها
      آواتار نوشین گل
      1402/10/19 17:42
      مدت عضویت: 122 روز
      امتیاز کاربر: 435 سطح ۱: کاربر مبتدی
      دیدگاه فنی
      محتوای دیدگاه: 643 کلمه

      سلام🌹

      عادتی که میخوام تغییرش بدم: اینکه بعد از سیر شدن، همچنان به غذا خوردن ادامه میدم تا جایی که دیگه جا نداشته باشم. 

      تعهد نامه: 

      من متعهد میشم که این عادت که بعد از سیری ، باز به خوردن ادامه میدم رو تغییر بدم.

      قدم اول:

      من قبول دارم که خودم باعث به وجود اومدن این عادت شدم.

      خودم مسئول ادامه دادن به خوردن غذا بعد از سیری هستم.

      در ابتدا که نبودم. ولی وقتی یه بار این کارو کردم و لذت ش رفت زیر زبونم ، دیگه اونقدر تکرار کردم و کردم که چندین ساله داره طول میکشه و همچنان لذت ش باهامه، فقط با این تفاوت که این لذت فقط در حین انجامشه و بعد از تمام شدنش ، چنان غم وجودم رو میگیره که قابل وصف نیست.

      من خودم باعثِ هر بار چشیدن این حسِ پر از غم هستم، نه اون غذای بیچاره، یا معده ی من، یا دیگری، یا شرایط ، یا….

      قدم دوم:  لذت های عادتم

      ۱.من با خوردن اضافه ی غذا یه حس شادی بخش توی وجودم پخش میشه که خیلی دوسش دارم.😋

      ۲.هیجانم برای پهن کردن سفره چند برابر میشه.🤗

      ۳.به مهمانی رفتن علاقه ی بیشتری پیدا کردم چون میتونم از هر مدل غذایی که سر سفره ست تا مرز خفگی بخورم و این خیلی کیف میده.😛

      ۴.دیگه غذایی باقی نمیمونه که بخوام بریزمش و حس خیلی بد اسراف کردن رو تجربه کنم.🥰

      ۵.می تونم تا لحظه ای که دارم فیلم مورد علاقه م رو سر سفره نگاه میکنم در حال خوردن باشم و اون فیلم بیشتر بهم بچسبه.👻

      ۶.اینکه رفتیم رستوران و بابت اون غذا پول زیادی پرداخت کردیم من میتونم با خوردن اضافه ش جبران اون پول رو کنم و چیزی حروم نشه. 😎

      ۷.اینکه آزادم هر چقدر میخوام بخورم ( منی که رژیم های مختلفی گرفتم و محدودیت های زیادی رو تجربه کردم) حسش فوق العاده ست😊.

      ۸.اینکه از غذای مورد علاقه م بیشتر وارد بدن م میکنم خیلی کیف داره. 🤗

      ۹.اینکه دیگه صاحب خونه رو با کم خوردنم ناراحت نمیکنم خیلی عالیه. 🤨

      ۱۰.اینکه مدام نیاز نیست که با غذا بازی کنم که صاحب خونه اعتراض کنه و من نیاز باشه که توضیح بدم که حدم همین قدر بوده و دیگه نمیتونم و اونم اصرار که فقط یه کفگیر دیگه، خیلی خوبه.🙄

      ۱۱.اینکه اینهمه مدت پای گاز و توی آشپزخونه بودم برای آماده کردنش و الان میتونم هر چقدر که دلم میخواد، لذتش رو ببرم بینظیره.😋

      ۱۲.اینکه وقتی مهمانی دعوتم دیگه نگران این نیستم که چه من زیاد بخورم و چه کم بخورم به هر حال این سفره ای که پهن شده به اسم منه ، پس چه بهتر که تا جون در بدن دارم بخورم، خیلی حس لذت بخشیه.😋

      ۱۳.اینکه وقتی غذا زیاده این حس هیجان رو دارم که وای کلی میتونم بخورم ، خیلی حال نابیه😍

      ۱۴.اینکه تا غذایی رو هوس می کنم  می تونم درستش کنم و تا خرتناق بخورم خیلی دلچسبه😋

      ۱۵.اینکه وقتی تنهام حتی سیر هم که باشم میتونم از تنهایی م سو استفاده کنم و یه عالمه خوراکی رو به هر شکلی و به هر آدابی میتونم بخورم خیلی حال میده😁

      ۱۶.اینکه نیاز نیست دو سه لقمه که خوردم و سیر شدم با اونهمه غذایی که سر سفره ست، کنار بکشم خداروشکر🤲🏻

      ۱۷.اینکه با علاقه ی شدیدم به تخمه نیاز نیست که یه کم که خوردم و هوسم فروکش کرد کنار بکشم و میتونم تا دونه ی آخرش رو بخورم خیلی هوس برانگیزه🤑

      ۱۸.اینکه فکری رو که از صبح که از خواب پا میشم تا شب که میخوام بخوابم هی داره به انواع خوراکی فکر میکنه رو به خواسته ش به صورت اساسی میرسونم خیلی خوشحالم 😅

      ۱۹.اینکه پیک نیک رفتن خیلی کیف میده چون میتونم هر کی هر چی آورده و بخورم و این حس قشنگی که خوردن بهم میده رو حتی بیرون هم تجربه ش کنم🤤

      ۲۰.اینکه هر چی از لذت های این عادت می نویسم باز یه مورد دیگه میاد توی ذهنم و میگه منو بگو، منو بگو خیلی باحاله 🤩

      لذت های خوشگلم! بریم ادامه تون رو توی دفتر بنویسم و دیگه استاد و بچه ها رو خسته نکنیم 🚶‍♀️

      برای ثبت امتیاز ، روی ستاره موردنظر کلیک کنید. ثبت امتیاز
      امتیاز: 5 از 1 رأی
      افزودن به علاقه مندی این دیدگاه را خواندم