انتخاب چاقی شاید آگاهانه صورت نگرفته باشد، اما انتخاب لاغری باید صد در صد آگاهانه شروع شود.
حق انتخاب داشتن یکی از نعمت های ارزشمندی است که خداوند در اختیار انسان قرار داده است.
همه موجودات بر اساس دایره غریزه خود عمل می کنند و به همین دلیل در بین موجودات یک گونه انتخاب یا عملکرد متفاوت وجود ندارد.
بعنوان مثال همه پرستوها به یک شکل خانه سازی می کنند یا مهاحرت می کنند و …
اما برای انسان این امکان وجود دارد که بر اساس علایق خود انتخاب متفاوت از اطرافیان خود داشته باشد.
پیشرفت بشر به دلیل تنوع سلیقه در انتخاب کردن ایجاد شده است.
گسترش شهرها، تنوع در وسایل نقلیه، تنوع در نوع پوشش و بسیاری موارد دیگر نتیجه حق انتخاب داشتن انسان در زندگی است.
البته لازم به ذکر است که در ذهن بسیاری از ما به دلیل آموزش های اشتباه و ایجاد باورهای غلط، حق انتخاب (انتخاب لاغری) برای خود قائل نیستیم و احساس می کنیم مجبور به زندگی کردن بر اساس سلیقه و نظر دیگران (آنچه درباره چاقی به ما گفته شده است) هستیم.
بر اساس آموزش های اشتباهی که در ذهن ما درباره مجبور بودن ایجاد شده است، ما در انتخاب مواد غذایی نیر دچار این اشتباه می شویم و تصور می کنیم که مجبور به خوردن هر ماده غذایی هستیم.
قبلا درباره این موضوع توضیح داده شده که وقتی فرمول اشتباهی در ذهن ایجاد می شود آن فرمول در تمام جنبه های زندگی تاثیرگذار است.
اگر ما باور کرده باشیم در نوع پوشش، سبک زندگی، دنبال کردن علایق و … حق انتخاب نداریم، این فرمول اشتباه در نحوه برخورد ما با مواد غذایی نیر تاثیرگذار خواهد بود.
به همین دلیل ما همواره در مسیر چاقی و چاق تر شدن حرکت کرده ایم بدون اینکه به این موضوع فکر کنیم که من حق انتخاب لاغری را دارم.
تصور ما این است که مجبور به چاق شدن و تحمل چاقی هستیم و راهی جز این نیست.
برای تغییر این فرمول ذهنی مخرب باید از توجه کردن به داشته های شخصی شروع کنیم.
برای قدم اول: به داشته های شخصی خود توجه کنید و لیستی از آنچه مربوط به شخص شماست تهیه کنید.
در قدم دوم: به آنچه دارید توجه کنید، آیا نظر و دیدگاه دیگران درباره آنچه دارید اهمیت دارد؟
- نظر دیگران درباره کد ملی شما اهمیت دارد؟
- دیدگاه دیگران درباره شماره همراه شما اهمیت دارد؟
- عقیده دیگران درباره مسواک شما تاثیرگذار است؟
تا می توانید مثال هایی مانند این درباره موضوعات شخصی خود پیدا کنید.
این تمرین به شما کمک می کند تا باور کنید در حالت فعلی که تصور عمومی شما این است که در زندگی مجبور هستید بسیاری موارد هستند که برای داشتن یا انتخاب یا استفاده از آنها مجبور نیستید به نظر یا عقیده دیگران اهمیت دهید.
نکته جالب توجه درباره تمرینی که انجام دادید این است که احتمالا فراموش کردید جسم خود را بعنوان یکی از موارد شخصی زندگی خود عنوان کنید.
تجربه های شما درباره جسم یکی از شخصی ترین موارد زندگی است.
- تنفس کردن شما ارتباطی با دیگران ندارد.
- ضربان فلب شما بر فرد دیگری تاثیرگذار نیست.
- شما نمی توانید با بوئیدن یک گل آنچه دریافت کرده اید را در شخص دیگری ایجاد کنید.
- تناسب اندام شما کاملا شخصی است و هیچ گونه ارتباطی بین تناسب اندام شما و دیگران وجود ندارد.
همه ما تحت تاثیر قرار گرفتن به خاطر شرایط جسمی (چاقی) را تجربه کرده ایم.
بارها بخاطر حرف دیگران از شرایط جسمی خود شرمنده و ناراحت شده ایم.
بارها بخاطر حرف دیگران از حضوردر مهمانی ها و … منصرف شده ایم.
نکته جالب توجه این است که تا وقتی برای شرایط جسمی خود تحت تاثیر دیگران باشیم موفق به تغییر شرایط خود و انتخاب لاغری نخواهیم بود.
یکی از مهمترین دلایل موفقیت افرادی که در مسیر لاغری با ذهن شگفتی ساز می شوند این است که تحت تاثیر حرف های دیگران قرار نمی گیرند.
آنها فقط به خاطر خود می خواهند متناسب شوند و موضوع تناسب اندام را از هر موضوع دیگری در زندگی تفکیک می کنند.
در مقابل افرادی هستند که در عین حالی که عاشق متناسب شدن هستند اما دلیل اصلی آنها برای انتخاب لاغری خودشان نیستند بلکه بخاطر دیگران می خواهند متناسب شوند.
آنها به خاطر جلب رضایت همسرشان می خواهند متناسب شوند.
آنها دوست دارند متناسب شوند تا جواب دندان شکنی به آنهایی که سالها بخاطر اضافه وزن تحقیرشان کرده اند بدهند.
دلایل انتخاب لاغری آنها شخصی نیست بلکه برای قانع کردن یا جلب نظر دیگران است. و این یکی از مهمترین موانع متناسب شدن است.
در گام دهم از چالش فوق العاده “من اینو نخوردم” درباره انتخاب لاغری به عنوان شخصی ترین موضوع زندگی است.
موضوعی که باید مهم ترین موضوع زندگی باشد.
در این گام باید موضوع تناسب اندام را از هر موضوع دیگری در زندگی تفکیک کنیم تا به شکل عالی در مسیر تحقق رویای لاغری خود قدم بر داریم.
باید در ذهن ما انتخاب های ما در راستای لاغر شدن باشد.
زمانی که شما آگاهانه تصمیم می گیرید از این لحظه برخورد با مواد غذایی را بعنوان یک انتخاب موثر در ایجاد احساس بهتر در خود برای ادامه دادن در مسیر لاغری با ذهن بدانید به مرور این فرمول تاثیرگذار در ذهن شما ایجاد می شود که: من لاغر شدن را انتخاب کرده ام.
زمانی که انتخاب لاغری در ذهن ناخودآگاه شما انتخاب همیشگی شما باشد به مرور تمام تصمیاتی که قبلا می گرفتید و باعث ایجاد احساس بد در شما می شد به تصمیماتی با ایجاد احساس خوب در شما تغییر شکل می دهند.
نکته قابل توجه این است که هدف ما از اهمیت قائل شدن برای انتخاب لاغری از طریق داشتن انتخاب های شخصی و صحیح در رابطه با مواد غذایی اهمیت دادن به مواد غذایی به عنوان عامل چاق کننده نیست.
بلکه نکته مهم تنظیم احساس خود بر اساس هدف متناسب شدن است.
اگر شما به شکلی از مواد غذایی استفاده می کنید که احساس عذاب وجدان یا ترس از چاق شدن در شما ایجاد می کند این شما هستید که به وسله مواد غذایی در خود احساس چاق شدن ایجاد می کنید.
مواد غذایی به هیچ عنوان قدرت چاق کردن شُمــــا را ندارند.
حتما بارها دیده اید که افراد متناسب بیشتر از نیاز بدن خود از هر ماده غذایی که ما جرات خوردن حتی به مقدار کم از آن را نداریم خورده اند اما نتیجه نهایی در آنها انتخاب لاغری و تناسب اندام داشتن است.
این مثال به وضوح مشخص می کند که مواد غذایی تاثیری در چاقی ندارند بلکه تاثیر اصلی تفکری است که ما درباره مواد غذایی در خود ایجاد کرده ایم.
در تمام فایل های آموزشی لاغری با ذهن هرجا صحبت از غذا خوردن یا مقدار یا نوع آن می شود به دلیل احساسی است که از خوردن آن در ما ایجاد می شود.
ما قصد داریم با استفاده از تغییر در نحوه برخورد خود با مواد غذایی به احساس بهتری درباره لاغر شدن برسیم و به این ترتیب آرامش و اطمینان از لاغر شدن را در خود تشدید کنیم.
منتظر خوندن نوشته های شما هستم
همراه همیشگی شما: رضا عطارروشن
Rating 4.48 from 21 votes
با دیگران به اشتراک بگذارید تا امتیاز بگیرید!
سلام
دقیقا بحث ،بحث اولویت هست اولویت من تناسب هست اولویت من سلامتی هست اولویت من کار کردن روی خودم هست اولویت من گوش دادن به فایلهایی هست که حالم رو خوب میکنه و منو رشد میده،اولویت من یاد گیری هست ,اولویت من شناخت خودم،خدای خودم و قوانین جهان هست برای همین فایل گوش دادن برای من لذت بخشه برای همینه که یادگیری برای من جذابه برای همینه که فایل گوش دادن برای من خسته کننده نیست برای همینه که حاضرم بارها و بارها فایل رو عقب ببرم و دوباره گوش کنم چون اولویت من پیشرفت و موفقیت و حال خوب خودم هست ،و چون تناسب اندام هم از اولویتهای منه و من در هر لحظه حق انتخاب دارم و میخواهم تناسب روانتخاب کنم پس باید در برابر مواد غذایی متنوع هم براساس اولویتم تصمیم بگیرم که کدوم و چه مقدار مصرف کنم،پس موقع برخورد با حرف و نظر دیگران هم خودم باید تصمیم بگیرم که میخوام در من اثر کنه یا نه ،خودم باید تصمیم بگیرم که حسرت لاغری رو میخوام داشته باشم یا لاغری رو،میخوام از جلوی تناسبم کنار برم یا میخوام با عجله کردن،غصه خوردن،مهم بودن نظر دیگران،پرخوری،حسرت خوردن،…موانع بیشتری بذارم و خودم رو از این هدف زیبا و دست یافتنی محروم کنم،
همه چی انتخاب منه و این حق از جانب خالق عاشق به تک تک ما داده شده ،سپاسگزاری واقعی از این نعمت وقتی هست که بر اساس ذات الهیمون باشه،ذات الهی من ثروتمند بودنه،سالم بودنه،شاد بودنه،متناسب بودنه،عاشق بودنه،لذت بردنه،ارامش داشتنه
اگه در این شرایط باشیم یا حداقل در مسیر رسیدن به این شرایط باشیم میتونیم بگیم شکر گزاریم🙂
سلام🙂
ما آدمها آزاد افریده شدیم و اصل و ذات آفرینش ما بر اختیار است نه اجبار
ما هر لحظه در حال انتخابیم که چه مسیری رو انتخاب کنیم و این باور درست و صحیحی هست که وجود داره…
ولی از اونجاییکه همه ما از اصل و ذات خودمون دور افتادیم و جدا شدیم به تعداد سالهای عمرمون باورهای نادرستی رو درمورد خدا جهان پول سلامتی بهشت جهنم و حتی خودمون بوجود آوردیم که به قول شما نه تنها در یه جنبه در همه موضوعات زندگی ما تاثیر گزار بوده و هست
مثل این باور که همه ما یه جورایی کما بیش شک داریم که مختار آفریده شدیم و همگی با درصدهای مختلف اعتقاد داشتیم که زندگی اجباری بوده که بر ما تحمیل شده و ما در حضورمون در این دنیا اختیاری نداشتیم حضورمون اجبار بوده سرنوشتمون هم از قبل نوشته شده و یه زندگی پر از سختی و رنج و امتحان الهی برامون نوشتن که ما به اجبار فقط باید اونو طی کنیم و به پایان برسونیم و همواره درگیر مسائل مالی و سلامتی و بحث و جدل و….باشیم در نهایت هم وارد دنیایی میشیم که فقط قراره عذاب باشه و به خاطر تک تک اون اشتباهاتمون باز خواست بشیم و درنهایت هم وارد جهنم بشیم که هیزمش خودمونیم و بارها و بارها سوزانده بشیم و دوباره جسم بشیم و سوزانده بشیم چون یه بار سوزاندن برای گناهانی که مرتکب شدیم کمه…
آخه با عقل هم بهش فکر کنیم همچین چیزی امکان پذیر نیست
بعدش تمام اینها رو چطور میتونیم با عدالت رحیمیت رحمانیت غفار بودن و الرحم الراحمین بودن و تواب االرحیم بودن خدا که در قران ودعاهای ائمه میخونیم تطبیق بدیم اینا که اصلا به هم نمیخونه….
وقتی درباره خدا این باور رو داریم معلومه که نمیتونیم بپذیریم که زندگی ما حاصل انتخابهای ما نیست…وفقط جبر هست..
واین فرمول ذهنی حتی وارد باورهای ما درباره جسممون شده
وقتی باور داریم که چاقی ما ژنتیکی هست
وقتی باور داریم خدا ما رو اینگونه خلق کرده
وقتی باور داریم هر کاری هم بکنیم لاغر نمیشیم
وقتی باور داریم این سرنوشت ما هست که چاق باشیم
وقتی باور داریم آب هم بخوریم چاق میشیم…..
واز این گونه باورها…که در واقع گسترش همون باور جبر هست…خوب معلومه سخته برامون بپذیریم که چاقی ما هم محصول انتخابهای خودمون بوده….
انتخابهایی که در برخورد با مواد غذایی داشتیم
و قدرت رو به دست طعمها و رنگها و تنوع دادیم
و خودمون رو تحت اختیار اونا قرار دادیم
بر نحوه خوردن و مقدار خوردن خودمون کنترلی نداشتیم و در نهایت اسمش رو گذاشتیم اشتها….
نه اشتها نیست….انتخابه….انتخاب من از اینکه چی رو بخورم چه مقدار بخورم کی بخورم ….همین
و مواد غذایی نیستن که قدرت لاغر کنندگی یا چاق کنندگی داشته باشیم انتخاب من هست که چطوری و چه مقدار بخورم که چاق بشم….
قدرت دست منه
انتخاب با منه
به قول شما ما حتی در شخصیترین مسائل زندگیمون هم اجازه میدیم بقیه وارد بشن و نظر بدن…و باز هم ابن خود ما هستیم که این اجازه رو میدیم به دیگران و در نهایت عاقبت این انتخاب رو هم باید بپذیریم…
اینجا فقط در مورد چاقی صحبت میکنیم در صورتیکه در خیلی موارد خصوصی و شخصی زندگیمون هم اجازه ورود و دخالت بقیه رو میدیم و همینه که الان مشکل ساز شده….
ما در مورد جسممون که شخصی ترین و خصوصی ترین مساله مون هست هم اجازه دادیم دیگران باورهای نا مناسبشون رو وارد کنن .اجازه دادیم درباره جسم ما نظر بدن…اجازه دادیم درباره اندام ما نظر بدن….اجازه دادیم درباره نحوه خوردن ما نظر بدن….اجازه دادیم که خوردنهای ما رو کنترل کنن اجازه دادیم روی مواد خوراکی ای که مصرف میکنیم نظر بدن روی مقدار خوردن….حتی….
و همیشه به گونه ای رفتار کردیم خوردیم نخوردیم..کم خوردیم….که تایید بقیه رو بگیریم
آخه چقدر این تایید گرفتن برای ما مهمه….
که در خصوصیترین مساله مون هم اونا رو وارد کردیم….
تا حالا هر چی بوده و هر جور بوده گذشته…
از الان باید قدرت رو بدست بگیریم…
در انتخاب مواد غذایی
در انتخاب رنگها
تنوع
مقدار
خودمون باشیم که تصمیم بگیریم اونم بر این اساس که تناسب و سلامتی من مهمه یا لذت گذرای این طعم و این مهمانی و این شادی و این تنوع….
مسلم اینه که تناسب و سلامتی خیلی مهمتره چون ماندگاره…و لذت ها همگی موقت و زودگذرن….
از این به بعد جسممون رو با هر شکل و فرمی هست دوس داشته باشیم چون جایگاه تجلی خداوند در وجود ما است برای زندگی در این دنیا…و حالا که این رو میدونیم براش ارزش قائل باشیم و هر چیزی رو نخوریم هر مقداری رو نخوریم تحت تاثیر رنگ و تنوع و مزه ها قرار نگیریم چون سلامتی و تناسب خیلی لذت بخشتره و با ذات و اصل آفرینش ما هماهنگتر…