تاثیر خوردن بر جسم از چالش های ذهن افرادی است که اضافه وزن دارند.
در سال هایی که چاق بودم هزاران بار به این موضوع فکر می کردم که چرا بعضی ها هرچی دلشون بخواد می خوردند ولی چاق نمی شن.
ولی من هرچی بخورم فقط چاق می شم.
انقدر باور من درباره تاثیر خوردن بر جسم مخرب شده بود که تصور می کردم هرچی بخورم باعث چاقی من می شه و به همین دلیل بارها به دیگران می گفتم که من اگه آب هم بخورم چاق می شم.
اتفاقا همین اتفاق هم رخ می داد و در فصل تابستان که به دلیل شرایط آب و هوای گرم منطقه ما مصرف آب من بیشتر می شود من چاق تر می شدم.
ترس من از چاق شدن به حدی شده بود که از شنا کردن هم می ترسیدم.
تصور می کردم آب از پوست من وارد بدنم می شه و باعث چاق تر شدن من خواهد شد.
اینها تصاویری است که به واسطه شنیده های اشتباه و فرمول های ذهنی نادرست در ذهن من شکل گرفته بود و از آنجایی که هر تصویری در ذهن ما ایجاد شود چه بخواهیم چه نخواهیم به واقعیت تبدیل خواهد شد من همواره در مسیر چاق شدن بودنم.
افکاری که من درباره تاثیر خوردن بر جسم در ذهنم داشتم باعث ترس و نگرانی من از چاق شدن می شد و این درحالی بود که برخی از دوستانم که افراد متناسبی بودند هیچ ترس و نگرانی از خوردن مواد غذایی نداشتند.
آن روزها آرزوی من این بود که بتوانم با لذت و بدون نگرانی ار هر غذایی به هر مقداری مصرف کنم و چاق نشم.
بارها پیش آمده بود که در مهمانی هنگام صرف غذا کنار فرد متناسبی قرار بگیرم و با دیدن صحنه غذا خوردن آن فرد که بدون ترس و نگرانی از چاق شدن تمام پرس غذای خود به همراه نوشابه و سالاد و دیگر مخلفات را می خورد احساس حسرت داشته باشم.
با خودم می گفتم: که ای کاش من هم می توانستم مانند این فرد با خیال راحت غذایم را بخورم و تعجب می کردم که تاثیر خوردن بر جسم این افراد چگونه است؟!!
به لطف خدا از زمانی که در مسیر لاغری با ذهن قرار گرفتم و به واسطه موفقیتی که در کاهش وزن و سایز از این طریق کسب کردم و به واسطه آن با افراد زیادی که اضافه وزن دارند آشنا شدم به وضوح دیدم که رویای بسیاری از افراد چاق خوردن بدون ترس و نگرانی از هر غذایی و به هر میزان است.
بارها در نوشته های اعضای سایت خوانده ام که:
آرزوی آنها این است بتوانند از هر غذایی هرچه قدر دلشان می خواهد بخورند و چاق نشوند.
این رویای مشترک در ذهن افراد چاق به واسطه دیدن نحوه خوردن افراد متناسب ایجاد شده است.
ما با دیدن افراد متناسب که به راحتی از هر غذایی می خورند و مقایسه آنها با خودمان که جرات خوردن هر غذایی را نداریم به این نتیجه رسیدیم که بهترین آرزوی ما خوردن از هر غذایی به هر اندازه که دوست داریم است.
رویایی که برای من و بسیاری از افرادی که از دوره های آموزشی لاغری با ذهن استفاده کردند به واقعیت تبدیل شد.
این رویا از دو بخش تشکیل شده است:
- خوردن از هر ماده غذایی
- خوردن به هر اندازه که دلمان می خواهد
نکته جالب توجه در مورد رویای افراد چاق این است که در هر دوبخش شباهت ها و تفاوت هایی با افراد متناسب دارند. شباهت های رویای ما با افراد متناسب مربوط به فرمول های اصلی و صحیح ذهن ما و تفاوت های رویای ما با افراد متناسب مربوط به فرمول های اشتباه ذهن ماست که به مرور زمان در ذهن ما ایجاد شده اند.
بخش اول که خوردن از هر ماده غذایی شامل دو بخش تاثیر گرفته از فرمول های صحیح و اشتباه ذهنی است.
اینکه ما بتوانیم از هر ماده غذایی مصرف کنیم تاثیر گرفته از فرمول های صحیح ذهنی است.
اما اینکه دایره مواد غذایی مورد علاقه ما چقدر وسیع است برگرفته از فرمول های اشتباه ذهنی است.
زمانی که به تاثیر فرمول های ذهنی در واکنش های رفتاری پی بردم به رفتار افراد متناسب بیشتر توجه کردم.
تفاوت واضحی که بین خودم و افراد متناسب مشاهده کردم این بود که تنوع مواد غذایی موردعلاقه آنها بسیار کمتر از تنوع مورد علاقه من بود.
من از خوردن هر خوردنی لذت می بردم اصلا طعم آن اهمیتی نداشت.
ترشی را دوست داشتم، عاشق شیرینی بودم،تلخی را بخاطر اینکه فکر می کردم به لاغر شدن من کمک می کند دوست داشتم و شوری را به بی نمکی ترجیح می دادم.
تفاوتی نداشت غذا سفت باشد یا آبکی، کیک و کلوچه نرم باشد یا خشک، میوه شیرین باشد یا ترش،من همه را دوست داشتم و می خوردم.
وقتی به تفاوت دایره علایق خودم با افراد متناسب پی بردم متوجه شدم که رویای من در صورت تحقق یافتن در نهایت باعث چاق تر شدن من خواهد شد چرا که یک فرد متناسب تنوع غذایی بسیار کمتر از من دارد و اگر غذایی مورد علاقه اش نباشد به هیچ وجه به خاطر اینکه سیر شود یا چون موقع خوردن است آن را نمی خورد.
در مورد بخش دوم نیز همچین شرایطی وجود داشت.
افراد متناسب به هر اندازه که دلشان می خواست می خوردند و من هم دوست داشتم به هر اندازه که دلم می خواهد بخورم اما نکته ایجا بود که دلمان چقدر می خواهد؟
دل یک فرد متناسب چقدر می خواهد و دل یک فرد چاق چقدر می خواهد؟
آنچه دل ما برای خوردن می خواهد بستگی به فرمول های ذهنی ما دارد و به همین دلیل میزان دلخواستن افراد چاق به مراتب بیشتر از دلخواستن افراد متناسب است.
هرچه در مسیر لاغری با ذهن ادامه دادم بخش اول و دوم رویای من شباهت بیشتری به واقعیت زندگی افراد متناسب پیدا کرد.
به مرور تنوع غذای مورد علاقه من کمتر شد نه اینکه حذف شود ولی آن هیجان و شور و اشتیاقی که برای ایجاد تنوع در خوردن داشتم در من کم تر شد و کمتر چشمم به دنبال مواد غذایی جدید و تنوع مزه ها و محصولات جدید بود.
از طرفی مقداری که منو از خوردن راضی می کرد تغییر کرد نه اینکه به اجبار بخواهم مقدار کمتری غذا بخورم بلکه به شکلی که هیجان در خوردن من کمتر شد و به مقدار کمتر از قبل برای هر وعده غذا می خوردم.
دقت کنید گفتم کمتر از قبل نه کمتر از نیاز فعلی بدنم.
یعنی من در این چند سال که در مسیر لاغری با ذهن هستم هیچ وقت گرسنگی نکشیدم و اتفاقا تحمل گرسنگی برای من به مراتب سخت تر شده و اصلا دوست ندارم احساس گرسنگی برای مدت زیادی داشته باشم.
این تغییرات بیرونی به دلیل تغییر فرمول های ذهنی است که به مرور با گوش دادن به فایل ها و انجام تمرینات در من ایجاد شد و باعث تغییر در افکار، رفتار و جسم من شد.
این مسیری است که همه افرادی که اضافه وزن دارند و می خواهند از طریق آموزش ذهنی لاغر شوند باید طی کنند.
راه میان بری ندارد.
نمی توان با یک هفته یا یک ماه فایل گوش دادن و تمرین کردن بر چند سال چاقی غلبه کرد.
نباید انتظار داشته باشید با چند هفته بودن در مسیر لاغری با ذهن به مقدار زیادی از مسیر چاقی که سالها در آن حرکت می کردید فاصله بگیرید.
باید با توجه کردن به احساس خود و باور کردن مسیری که در پیش گرفته اید شوق و اشتیاق خود برای ادامه دادن را افزایش داده و هر روز یک گام به سمت لاغری بردارید، در این صورت بعد از مدتی شما به راحتی توانسته اید بین مسیر لاغری و مسیر چاقی فاصله زیادی ایجاد کنید.
این فاصله به شکل احساس خوب، افکار خوب، آرامش ذهنی،تغییر در عادت های غذایی، تغییر در حرص و ولع برای خوردن و در نهایت تغییر در جسم شما ظاهر خواهد شد.
در انتها دوست دارم تاکید کنم، اگر مسیر لاغری با ذهن را به صورت مستمر ادامه دهید چه بخواهید چه نخواهید لاغر خواهید شد.
موضوع این جلسه از چالش من اینو نخوردم را با دقت دنبال کرده و دیدگاه خود درباره آن را در بخش ثبت دیدگاه به اشتراک بگذارید.
منتظر خواندن نوشته های شما هستم
همراه همیشگی شما: رضا عطارروشن
نتیجه آزمون چالش من اینو نخوردم
با توجه به صحیح و کامل بودن بسیاری از نوشته های شما عزیزان انتخاب سه دیدگاه بعنوان دیدگاه برتر یا بهتر کار درستی نبود چون خیلی از دوستان صحیح و کامل توضیح داده بودند.
به این دلیل به جای انتخاب سه دیدگاه برتر، دیدگاه های برتر را انتخاب و از بین آنها پنج دیدگاه به صورت قرعه کشی انتخاب شده است.
کیف پول این عزیزان به مبلغ 300 هزارتومان شارژ شد.
Rating 4.05 from 19 votes
با دیگران به اشتراک بگذارید تا امتیاز بگیرید!
لاغر شدن اسانترین کار دنیاست و اونایی که باورش کنند تجربش میکنند چون ما به سمت هدفهای اسون‌حرکت میکنیم و ایچوقت طالب سختی برای خودمون و حتی کسانی که دوستشون داریم نیستیم و خداروشکر که هدف من یعنی لاغری اسانترین کار دنیاست
استاد من یه مشکلی تازگیا پیدا کردم خب خداروشکر من خوردنم خیلی خیلی گم شده و تقریبا دیگه پرخوری ندارم البته یسری عادت بد هنوز دارم ولی پرخوری مخصوصا دروعده های اصلی خیلی خیلی کم شده و حالا بابام کقتی میبینه من غذا کم میخورم فکر کرده من رژیم دارم و هی به من توصیه های لاغری میده و از صبح تا شب منو سرزنش میکنه که کم‌خوردن تنهایی فایده نداره باید ورزش کنی باید ال کنی باید بل کنی و همش داره تنبلی و بدن منو مسخره میکنه و سرزنشم میکنه راستش روزایی که میره سرکار شب میاد و یکی دو دفعه میگه این حرفهارو و من تلاش میکنم روم تاثیری نداره اما چندروز پیش که خونه بود اومد تو اتاقم من رو تخت ما گوشیم بودم شروع کرد به سرزنش کردن من بخاطر تنبلی و ورزش نکردن و چاق تر شدن هرروزه و اینا درصورتیکه من چندروز بود میشنیدم لاغر شده ام و یکی از پالتوهام که تنگم بود اندازم شد من سعی کردم خیلی تحت تاثیر قرار نگیرم ولی از صبح که تو خونه بود تا شب همواره تکرار میکرد قبلا هم همینطور بود ولی از وقتی دیده من دیگا پرخوری نمیکنم بیشتر سرزنش میکنه و بیشتر هی توصیه و نصیحت در راستای لاغز شدن من میکنه تا یجایی تاثیری روم ندارخ اما بعد دوسه بار واقعا میریزم بهم و اعصابم خرد میشه بعد بهم میگه تو چرا انگیزه نداری ، خب مگه تو میزاری
استاد اگر ممکنه راهنماییم کنین چجوری باید رفتار کنم
درباره فکر کردم به غذا و خوردن خب من قبلا خیلی اینطوری بودم ولی الان تقریبا اصلا به فکر اینکه چی بخورم و چی رو با چی بخورم و جی چاق میکنه چی لاغر نیستم مثلا دیشب دلم یه چیزی با پنیر پیتزا میخاست همون موقع برا تودم درست کردن و خیلی کم که ازش خوردم سیر شدم و دیگه نخوردمش با اینته خیلی خوشمزه بود و یا عالمه ازش هم تویخچال بود ولی دیگه ذهنمو خیلی اذیت نکرد ولی متاسفانه یه عادت ده دوازده ساله دارم که اونم چیپس خوردن مداومه ،
فکر‌کردن به چیپس و خرید چیپس خیلی تو ذهنم میچرخه حالا تصمیم دارم از این به بعد تا اومد توذهنم که چیپس سفارش بده بگم حالا هروقت رفتم بیرون میخرم و سعی کنم کمتر به به چیپس توجه کنم و البته میخام یدور دیگه همین کارایی که برای رفع پرخوری انجام دادم را برای رفع عادت چیپس خوردنم هم انجام بدم
باید ذهنم را اروم نگه دارم و سعی کنم هیجاناتم و احساساتم را نسبت به غذا اروم کنم
من یادمه انقد نسبت به خوردن ولع داشتم و از صبح به این فکر میکروم که حالا چی بخورم و چی نخورم که بعضی وقتها میگفتم خوبه روزه بگیرم کع انقدر ولع نداشته باشم و انقد دغدغه خوردن نداشته باشم دیگه مطمعن باشم که قرار نیست چیزی بخورم ولی به لطف خدای مهربان و تلاش های خودم تقریبا این ولع و دغدغه ی های مربوط با خوردن توی ذهن من خیلی کم شده امد و ازز امروز تصمیم دارم به حداقل برسونمشون و ذهنم را از شکمم ازاد کنم
خدایا شکرت