به نام خداوند مهربان
توجه کردن مهترین نیرومحرکه به واقعیت تبدیل شدن رؤیا می باشد که معمولا به درستی مورد استفاده قرار نمی گیرد.
اگر تخیل شما درمورد لاغر شدن به خوبی شکل گرفته باشد اما توجه شما در زندگی روزمره بر روی چاقی باشد رؤیای لاغری شما به واقعیت تبدیل نخواهد شد.
توجه کردن
به طور کلی دو نوع توجه کردن وجود دارد:
۱- توجه عینی
۲- توجه ذهنی
ما در هر لحظه از زندگی روزمره در حال استفاده از یکی از دو نوع توجه کردن هستیم.
توجه عینی: از طریق حواس پنجگانه ما شکل می گیرد و وابسته به عوامل بیرونی می باشد.
از طریق شنیدن صدا توجه شما به سمتی جلب می شود.
از طریق دیدن صحنه ای توجه شما به آن موضوع جلب می شود.
از طریق دیدن جسم خود، توجه شما به چاقی جلب می شود.
از طریق فکر کردن به چاق کننده بودن مواد غذایی توجه شما به چاقی جلب می شود.
هر نوع توجه کردنی که به واسطه محرک های بیرونی از طریق شنیدن، دیدن، بوئیدن، فکر کردن یا لمس کردن ایجاد می شود از نوع توجه عینی می باشد که در موضوع چاق شدن بسیار مورد استفاده قرار گرفته است.
همه ما توجه به چاقی را به خوبی درک و تجربه کرده ایم که به طریق مختلف چگونه توجه ما به چاقی جلب شده و درگیر احساس بد چاقی شده ایم.
توجه ذهنی: از طریق اندیشیدن به خواسته ها و آرزوها در ذهن ایجاد می شود و وابسته به نشانه های بیرونی نیست.
توجه ذهنی بعد از شکل گیری تخیل ذهنی ایجاد می شود و در به واقعیت تبدیل شدن آرزوها تاثیر مستقیم دارد.
توجه ذهنی بر خلاف تخیل که قبل از خواب انجام می شود در تمام مدت بیداری در حال انجام شدن است.
توجه ذهنی هیچ نشانه واضح و مشخصی در دنیای پیرامون و واقعیت زندگی ما ندارد و فقط از طریق توجه کردن به اندیشه یا آرزویی که در ذهن خود ایجاد کرده و خواستار تحقق آن هستیم شکل می گیرد.
توجه ذهنی نیاز به انتخاب آگاهانه دارد چون در زندگی روزمره به دلیل تحت تاثیر قرار گرفتن حواس ما از طریق محرک های بیرونی به شکل خودبخودی ترغیب به توجه عینی می شویم.
به طور معمول توجه عینی باعث تشدید وضعیت موجود و بر هم زدن تخیل ذهنی برای رسیدن به آرزوها میشود. از این رو ضروری است که در لابلای گستردگی توجه عینی از طریق توجه ذهنی تمرکز خود را بر رؤیاها و خواسته هایمان افزایش دهیم.
کانون توجه در چاقی و لاغری
همه افراد چاق تجربه توجه عینی به چاقی را دارند و مثال های زیادی از این نوع توجه را می توانند ذکر کنند.
هر گونه عامل بیرونی که سبب توجه شما به چاقی می شود نوعی توجه عینی به چاقی می باشد.
بنابراین در لاغری با ذهن باید دقت کنید که از توجه عینی استفاده نکنید چون توجه عینی مملو از خاطرات چاقی است و به راحتی نمی توانید از توجه عینی برای لاغری یا تقویت قدرت خلاق تجسم لاغری استفاده کنید.
یکی از مهمترین دلایل عدم کسب نتیجه عالی توسط برخی از هنرجویان لاغری با ذهن استفاده بی رویه از توجه عینی در مسیر لاغری با ذهن است.
آنها با توجه کردن به جسم خود، خوردن های خود، بازخورد دیگران و … همواره در حال توجه عینی به چاقی هستند درحالی که در حال تلاش برای یادگیری لاغری با ذهن هستند. از آنجا که مغز انسان منطق گراست و توجه عینی را واقعی و توجه ذهنی را توهم می شمارد بنابراین این افراد در مسیر لاغری با ذهن اسیر توجه عینی خود به چاقی می شوند و نتیجه مطلوب را کسب نمی کنند.
اکنون که در حال یادگیری و تمرین برای ورود به ذهن ناخودآگاه هستید درک این موضوع بسیار مهم است که در حین زندگی روزمره باید از توجه عینی به چاقی خودداری کنید و در مقابل تا می توانید توجه ذهنی به لاغری و تصویر ذهنی تناسب اندام ایده آل خود داشته باشید.
هرچقدر بیشتر تجسم لاغری را تکرار کنید مهارت شما در توجه ذهنی به لاغری بیشتر و روند حرکت شما در مسیر لاغری با ذهن آسان تر خواهد شد.
مدیریت توجه ذهنی
فایل صوتی را با دقت گوش کنید.
منتظر خواندن نوشته های شما هستم
همراه همشگی شما: رضا عطارروشن
هر زمان دیدگاه های این جلسه به ۲۰۰ عدد برسد جلسه بعد بارگزاری خواهد شد.
امتیاز 4.36 از 97 رای
با دیگران به اشتراک بگذارید تا امتیاز بگیرید!
به نام خداي هدايتگرم
سلامي گرم به استاد عطار روشن عزيز و بقيه اعضاء
بچه ها از شما دعوت ميكنم به دوره چالش تغيير عادت من اينو نخوردم مراجعه كنيد قسمت پانزدهم در متن اون فايل همچنين توضيحات استاد اطلاعات مفيدي منطبق بر اين فايل گذاشته شده كه خوندنش براي من مفيد بود و برام جا افتاد توجه عيني و توجه ذهنيه چيه.
نكته مهم اينكه به ما ربطي نداره ديگران چيكار ميكنن
ديشب رفته بوديم مهموني . خانواده اي كه رفته بوديم خونشون همشون لاغر ، لاغر ، لاغر هستن…در حد اسكيني…فقط پدر خانواده كمي اضافه وزن داره ..حتي ايشون هم كم غذا ميخوره و مادر خانواده غذاهايي كه درست ميكنه كم روغن هست .ميتونم بگم فقط غذا درست ميكنه يك عادتي رو طبق جامعه انجام داده باشه …تو خود حديث مفصل بخوان از اين مجمل
ديشب سر ميز شام من رفتار بقيه رو زير نظر داشتم …غير از ما يك مهمان ديگر هم بود ..ايشون هم خانمي مسن و متناسب و خوشتيپ
من چشمم به بشقاب يكي دو نفر افتاد و ديدم در حد يه بچه دو ساله غذا كشيده بودن همون لحظه منفي باف ذهنم گفت ببين چقدر زياد غذا ميخوري همين باعث اضافه وزنت شده …و بلافاصله آموزش هاي جديد رو شدن و گفتن ، غذاها هيچ قدرتي ندارن و اين ما هستيم كه بهشون قدرت چاق كننده گي و لاغر كننده گي ميديم.
سريع يه منطق هم پيدا كردم ،پدر خانواده كه مثل بقيه خانواده اش غذا ميخوره ولي اضافه وزن داره …منطق دوم مهمان خانم مسن كه متناسب بود و وقتي ديد همه غذاشون تموم شد گفت چقدر زود تموم كرديد من هنوز ميخوام بخورم…و تقريبا بيست دقيقه بعد از همه غذاش رو تموم كرد.
در هر دو صورتش من بيشتر بايد حواسم به بشقاب خودم و نقطه سيري خودم باشه ،چون من از صب كه با اونا نبودم و نميدونم هر كدوم از صب چي خوردن …شايد قبل از رسيدن ما چيزي خورده بودن و سير بودن و شايد اون مهمان خانم از صب هيچي نخورده بود و گرسنه تر از بقيه بود
پس
به ما ربطي نداره بقيه چيكار ميكنن
خدارو شكر براي اين آموزش ها
سلام و درود سحر جان
چقدر خط آخر كامنتت برام جالب بود كه گفتي مراقب احساسمان باشیم و برای موضوعاتی که به ما ربطی ندارد خرجش نکنیم
خيلي كمك مون ميكنه اين عادت كه احساسمون رو درجايي كه كمك كننده هست خرج كنيم و نه در جايي كه مخرب هست
موفق باشي