زندگی با طعم خدا (جلسه نهم)

🌹به نام خدای بی نهایت و دوست داشتنی و مهربان 🌹

درود و احترام خدمت استاد عزیزم و دوستان همراه 🌷

خدایا سپاسگزارتم بابت حضورم در این دوره که گام به گام دارم به احساس خوب بیشتر، درک عمیق تر ، و شناخت واقعی تر از تو، زندگی و چگونگی رسیدن به آرزوها میرسم ❣️

🌠رازهای مهم این جلسه: 

1-ما خواسته هامون رو برای احساس خوب بیشتر در زندگی میخوایم. یعنی اصل زندگیه، ما برای اینکه به شادی و ارامش بیشتر در زندگی برسیم، خواسته  های بیشتر میخوایم. ما هر چه میخوایم بخاطر زندگیه! که باید ازش لذت ببریم. چون رسالت ما زندگی کردن و شادی کردنه. پس باید به اصل بیشتر بپردازیم تا به فرعیاتش برسیم. باید قدردان اصل زندگی باشیم، از انچه داریم لذت ببریم  تا به خواسته هامون برسیم و انوقت احساس خوب بیشتر تجربه کنیم. و بعد به سطح بالاتر بریم و شادی بیشتر تجربه کنیم، و لذت بیشتر ببریم. 

2-سیستم خداوند بر اساس فراوانیه بنابراین هیچ محدودیتی برای ارزوهامون و انچه از خدا میخوایم وجود نداره. پس هرچه بیشتر ازش بخوایم ، یعنی بنده ی خداشناس تری هستیم. در حالیکه همیشه ما رو در ترس و رودروایسی خداوند قرار دادن که زیاد نخوایم و هرچی کنظرم  بخوایم و قانع تر هستیم بنده ی بهتری هستیم. ولی من یاد گرفتم هر چی بیشتر بخوام بنده ی بهتری هستم چون نشون میده ایمان و توقع و توکلم به خداوند زیاده، چشمم به خداونده و ازش زیاد میخوام. یه همکاری داریم از یک خانواده ی فوق ثروتمند شمال تهران، که از بیس این خانواده ثروتمند هستن، یعنی دیروز و امروز به ثروت نرسیدن. خب طبیعتا ایشون  باورها و افکار توانگرانه ی خیلی قوی دارن که در صحبت ها و رفتار های عادی شون هم این باورها کاملا مشخصه. ایشون همیشه از قول مادربزرگ شون میگن: 

“از خدا زیاد بخواه. به اندازه قدرتش، به اندازه عظمتش، اگه از خدا کم بخوای، به قدرت و عظمتش توهین کردی”. 

واقعا چقدر این باور قشنگه….و باورهای توحیدی میسازه. پس از خدا زیاد بخوایم به اندازه عظمتش. 

اتفاقا خداوند بندگانی که زیاد ازش میخوان رو پاداش بیشتری میده چون به کلام و خط مشی هایی که خود خدا تعیین کرده عمل میکنن، چون خداوند خودش گفته بخوانید مرا تا اجابت کنم شما را. پس اونی که از خدا زیاد میخواد به قوانین و قواعد خدا بیشتر عمل میکنه، و انسان توحیدی تری هست. 

بذاریم کنار باورهای محدود کننده نسبت به خداوند رو. 

اونایی که به ما یاد دادن از خدا زیاد نخوایم، نگاهشون به خداوند انسانی بوده. خدا رو یک انسان قدرتمند شناختن که ازش اگه زیاد بخوای گستاخی کردی! 

ولی ما داریم خدایی در این دوره میشناسیم که بی نهایته، که تمامی در نعمتهاش وجود نداره و هرچی بیشتر ازش بخوای شادی بیشتری تجربه میکنی. 🌷 خدایا دوستت دارم🌹

3-وقتی بشر به یک تضاد یا محدودیتی برمیخوره، راه های تازه و خلاقیت هایی پیدا میکنه برای رفع اون محدودیت. و هیچ کجا بشر، استاپ نشده بخاطر یک مانع و محدودیت. طبیعت بشر اینه که نیازها گسترش پیدا کنه، که جهان گسترش پیدا کنه. چون گسترش از ویژگی های جهان هستی و خداونده. پس هیچ چیز در دنیا تمام شدنی نیست. و ما نیازی نیست بترسیم از کمبود های احتمالی و ازشون موانع بسازیم بر سر راه افکارمون. 

4-فقر، فضیلت و امتحان الهی نیست اتفاقا ثروت هست که فضیلته. در ثروت داشتنه که زندگی مرفه تر و با ارامش تری رو تجربه میکنیم. در ثروتمند بودنه که شادی بیشتری میتونیم تجربه کنیم. بنابراین از اینکه در لیست خواسته مون، ثروت باشه، یا از خدا زیاد ثروت بخوایم احساس خجالت یا حقارت یا مادی گرایی و دنیا دوستی نکنیم. اینها همه باورهای محدود کننده ی تروت هست. اشتباهاتی که در مغز ما فرو کردن در باورهای ما کاشته ن چون درک خودشون کافی نبوده یا چون نتونستن به ثروت کافی و دلخواه برسن ، فقر رو ستودن! 

5-در آرامش هست که آرزوها و خواسته ها براورده میشه، وقتی احساس خوب داشتی، خواسته هات خیلی راحت تر براورده میشه، و با احساس خوب بیشتر خیلی راحت تر بهشون میرسی. فقط کافیه محتاج خواسته هامون نباشیم. بهشون وابسته نباشیم. حرص نزنیم برای بودنشون. از آنچه الان داریم و از اصل زندگی، زنده بودن مون، سلامتی مون، در مسیر بودن مون ، لذت وافر ببریم، که بتونیم خواسته هامون رو تجربه کنیم. 

من یک تجربه شخصی همین دیروز در این مورد داشتم، که خیلی خیلی شگفت انگیز بود و بی نهایت خوشحالم کرد و دوست دارم باهاتون در میون بگذارم. 

من از وقتی در مسیر تناسب فکری هستم خدا روشکر خیلی شادتر از قبل شدم. همیشه آدم شادی بودما، شادی دوست بودم،  ولی چون رازهای زندگی رو  بلد نشده بودم پشت این شادی و انرژی، استرس داشتم همیشه بابت اهدافم و رسیدن بهشون. از وقتی به لطف خدا در مسیر تناسب فکری م خیلی شاد تر شدم، و از وقتی دوره رسیدن به خواسته ها و مرور طعم خدا رو شرکت کردم واقعا خیلی زیاد شاد و شکرگزار شدم.

دیروز ظهر حدودای ساعت 12 با مادرم صحبت میکردیم، من از یه شرایط کاری جدیدی براش گفتم. گفتم خیلی دوست دارم این شرایط رو تجربه کنم. خب مادرم خیلی از نظر خط فکری به من نزدیکن و خیلی اهل مطالعه و به اصطلاح خودم قانون جذبی هستن. به قوانین ذهنی خیلی زیاد معتقدن. 

خلاصه با شادی و احساس عالی، چند جمله کوتاهی درباره این شرایط صحبت کردیم باهم، و ایشون گفتن تا خدا هست، (تکیه کلامشونه) ، هر چی ازش میخوای بهت میده. هرچی میخوای آنی برات فراهم میکنه. منم احساسم همچنان عالی بود و بابت همه نعمتای متفاوت از خدا شکرگزاری کردم. 

این گذشت و من کلا اون موضوع شرایط جدید کاری  رو تو ذهنم بستم، عصر چهار ساعت تدریس مجازی داشتم، که اونم با احساس عالی هندل کردم و چقدر دانشجوهام احساس شون عالی شد و چند نفرشون پایان کلاس گفتن واقعا سر حال و حوصله اومدیم. بعد از کلاس رفتم پارک پیاده رو، باز خیلی شکرگزاری کردم. و باز احساسم همش عالی تر میشد. یعنی من از وقتی گفتم دلم شرایط جدیط میخواد دیگه گفتم و تو ذهنم رهاش کردم بهش نچسبیدم چون خوشحال بودم و احساسم عالی بود و محتاج اون شرایط نبودم. حتی میتونم بگم فراموش کردم که چنین خواسته ای داشتم.

ساعت 9 شب، در کمال شگفتی، مدیرگروه مون زنگ زد و گفت خانم دکتر تایم شیت آزاد شما چجوریه الان ؟ پیشنهادهای جدید برات دارم…. گفتم چه پیشنهادی ؟!  و وقتی که پیشنهادشو گفت عینا همون چیزی بود که ظهر به مادر گفته بودم دوست دارم تجربه کنم…بی کم و کاست عین همون شرایط رو گفت….واقعا من فراموش کرده بودم که اینو گفته بودم. 

یعنی انقدر شگفت زده شدم،برای چند لحظه هنگ کردم. و بعد با خودم گفتم السا اصلا نیازی به هنگ شدن نیست، همینه! قوانین و اذن خدا همینطوره که تو الان داری یک شمه ایش رو تجربه میکنی! و نشونه ی اینه که داری راه را درست میای. پس با همین روال ادامه بده. با احساس عالی، با خوشحالی و لذت بردن از اصل زندگی بدون اینکه بچسبی به خواسته ای شاد باشی. و به قدری خوشحال شدم که همون موقع زنگ زدم به مادر گفتم. 🤩

خدایا  شکرت دوستت دارم🌹

6- این مهمترین رازی بود که من این جلسه ذهنم باهاش خیلی روشن شد:  من خدایی رو می پرستم و دوست دارم که همش در باز میکنه، و اگرم دری می بنده بخاطر این نیست که دری بسته تا دری دیگه باز کنه. بخاطر اینه که در مناسبی نبوده، پس خواست خدا اینه که وقت و انرژی من هدر نره و شادی و زیبایی بیشتری در زندگی کنم. 

واقعا اگر باور و فکرمون این باشه که خدا یه در میبنده یه در باز میکنه، یا در ازا یک خواسته که براورده میکنه، چیز دیگری ازت میگیره، نشون دهنده ی شرک و توهین ما نسبت به مهربانی و مرحمت خدای بزرگه. چرا خدایی که انقدر نسبت به بنده هاش و مخلوقاتش و تمام هستی مهربانی و محبت داره، باید برای براورده کردن خواسته هامون، چرتکه بندازه و ترازو بگذاره و بگه عه یکی میخوای؟ پس اول یه چیزی بده! 

حتی فکرش هم خنده داره. 

مگه خدا یک انسان خسیس و تنگ نظره که به این روال نعمت به مخلوقاتش بده؟ 

مگه از نعمات خدا کم میشه؟ 

مگه خدا میخواد مثلا بنده هاش لوس نشن که با قانون اول یکی بده بعد یکی ببر رفتار کنه؟؟ 

پس اگه این اعتقاد مون باشه تکلیف بخشندگی و مهربانی خدا چی میشه؟ چطور میخوایم با وجود چنین محدودیت های فکری، بخشندگی خدا رو در ذهن مون باور و تعریف کنیم؟ 

خدا رو شکر که ما در مسیر درست قرار گرفتیم تا باورهای درست مون رو باز یابیم و به شناخت درست و واقعی برسیم تا اونطور که دلخواهمونه زندگی کنیم. خدایا دوستت دارم 🌷