زندگی با طعم خدا (جلسه شانزدهم)

جلال برنام خداوند ازلی وابدی ،سلام ودرود به شما استاد عزیز ودوستان گرامی،

ضمن تشکر از فایل عالی وزیبای معنوی شما ،استاد عزیز ،  من با بارها گوش دادن به این فایلهای باطوم خدا غرق در عالم معنا وجهان هستی می شوم وشور وشعف زیادی به من دست می دهد نا گفتنی ،آرزو می کردم در یک سرزمین افرادی بودیم که از صبح تا شب در مورد خداوند این پدر آسمانی گفتگو کنیم با یکدیگر ،مگر صحبتی شیرین تر گواراتر از یادداشت ونام خدا دراین دنیا وجود دارد ،؟همیشه  یاد محبت پدر آسمانی مرا غرق در لذت بی انتهایی می کند ،که تحملش از قدرت من خارج می شود، ادعایی ندارم ،ولی عاشقانه وعارقانه می پرستمت خدای من که هستی من زهستی تست! 

سالهایی را که بدون خدا زندگی کردم در حالیکه ظاهرا با خدا بودم را جزوی از عمرم به حساب نمی آورم ، همه ما یک همچین تجربه هایی درزندگی داریم که در ظاهر خداپرست بودیم ولی نبودیم، بجای اینکه توکل وتوجه مان بر خداوند باشد بر افراد وانسان های پیرامون خود بود، وبه خیال خودمان این ما بودیم که چرخه زندگی را می چرخاندیم، خودرا صاحب قدرت وخداوند را کوچک وبی اختیار می پنداشتیم.! منیت ها ما را گرفتار کرد ،با لقبهایی که به خود دادیم خودرا صاحب قدرت دانستیم ،،مثل پدر ،مادر، معلم، مهندس دکتر ،تیمسار ،رهبر ووو وهمچنان اسیر خودستایی شدیم بجای خداستایی !حق برتری به یکدیگر به خود دادیم در صورتیکه در پیشگاه خداوند همه انسانها باهم برابر وبرادراند، وجا دارد اینجا به نکته‌  ای اشاره کنم ،من در این سرزمین در المان ،از موقعیکه زندگی می کنم ، هیچگاه نفهمیدم که چه کسی با کس دیگر فرق می کند همه در یک سطح یکسان از لحاظ شخصیتی هستند ، هیچکس خودرا برتر از دیگری نمی بیند، ویکی از قوانین بسیار مهم در قانون اساسی این کشور احترام به کرامت انسانهاست! 

از موضوع  دور نشویم  ،من بطور کلی اگر بخواهم از تجربه  زندگیم بگویم ،بطور قطع ویقین از زمانی معنی خوشبختی وآسایش وآرامش را فهمیدم که خودم وزندگی را دودستی به خداوند سپردم وبا اززندگی کردم وزمانهایی که عاشقانه دراو غرق شدم معجزات پشت معجزات برای من رخ داد بطوریکه خودم را انسانی بسیار خوشبخت وخوش شانس می دانم ،نه برای چیزهای دنیوی بلکه در دنیای حقیقی زیستن را تجربه می کنم ،که با هیچ لذتی دراین دنیا برابر نیست ، هر حادثه ،یا هر وضعیتی که پیش آید باخود می گویم ،وقتی خدا با من است از چه بترسم ،انسان به من چه تواند کرد؟ هنوز قطره ای از دنیای معرفت خداوند را چشیده ام ،هنوز تشنه ام ولی با این وجود غرق در خوشبختیم ،بازدارند زیستن همه چیزش شیرین است ،دوستان زندگی من درمقابل زندگی سابق من قابل قیاس نیست البته که در رفاه وآسایش عالی هستم ولی زندگی سابق من پر از تجملات وتشریفات خاصی بود ولی این زندگی کجا وان زندگی کجا ،؟ آن زندگی پر از استرس واضطراب کجا؟ واین زندگی با طعم خدا کجا؟ بارها از زندگی خودم گفتم بی پروا وبی تعارف، وهدف این است که بگویم اگر تمامی دنیا مال تو باشد وبی خدا باشی  ذره ای طعم خوشبختی  را نمی چشی!

منظور من این نیست که به ظاهر خدا خدا کنی ودر دلت موجی از خشم ونفرت وکینه وحسرت وبدخو آهی وحسادت باشد، وهمچنین توکلت وتکیه گاهت را برروی انسانها بذاری وقدرت وعظمت خداوند را نا دیده بگیری که دراینصورت وای برما !  

حرف از عظمت وقدرت خداوند شد ،چند روز پیش که دخترم فیلم سونوگرافی فرزندش را برایم فرستاد ،اولین چیزی که برزبان آمد این بود ،که ای انسان تو چیستی که این چنین برخود غره شدی ؟،عظمت وقدرت خدا همین بس که تو زمانی که ذره ای بیش نبودی که حتی با میکروسکوپ  قابل رویت نبودی ،تورا در رحم مادر جای داد ،در جایی تاریک بدون نور و روشنایی وتو  در رحم مادر چگونه ارتزاق کردی؟ چگونه در کیسه آب قرار داشتی ،؟ چگونه بزرگ وبزرگتر شدی چگونه این سلول‌ها بیشترو بیشتر شدند ؟ چگونه دستها وپاها واندام بدنت مغزت ، قلبت شکل گرفت ؟ چگونه هنگامی که به دنیا آمدی از سینه مادر بجای خون شیر جاری شد ؟ از کجا بود چگونه بود؟ در طبیعت می بینی در جای جای زمین در دشتها ،گلهای رنگارنگ با اشکال مختلف با یک خاک واب وهوا ول این تنوع از کجاست ؟ چرا یکسان نیستند ؟ چرا پرندگان وخزندگان وحیوانات اینهمه متفاوت وگوناگونند؟ چرا زمان طلوع وخورشید ثانیه ای دیر نمی کند ؟ وچراهای زیادی که همچنان در ذهن ما پدید می آید وما حیران از اینهمه قدرت خداوند، بله خداوند را می بایست از پدیده ها ونشانه ها شناخت نه در انسانها! هیچ عشقی از عشق خداوند نسبت به تمام موجودات این کره خاکی بالاتر نیست. گاهی انسانها دنبال محبت از این و آنند ولی غافلند که همه عشقهای زمینی کاذب هستند وتنها یک عشق وجود دارد وان فقط عشق به خداست!