زندگی با طعم خدا (جلسه شانزدهم)

یک دیدگاه متفاوت:

امروز من برای اولین بار طعم جدیدی چشیدم و بعد برای داشتن اون طعم خدارو هزار بار شکر کردم که این همه زندگی ما در گرو همین طعم هست،

داستان ازاین  قراره ک من برای برنامه ی سفری ک در پیش داشتیم تصمیم گرفتم برای خودم به حمام بروم 

اما اوایل دوش گرفتنم بود ک برق میره و اب سرد میشه 

و من توی خونه تنها بودم 

مادر من ک خداروشکر سر وقت از بیرون میاد اونم با پله چون برق اسانسور هم قطع شده بوده میرسه به خونه و من ازش اب گرم میخوام تا برام با شعله گاز اب گرم بیارن 

امروز من با یک شمع کوچک و یک تشت اب گرم دوشم به پایان میرسه و زمانی که به خواسته های مثل خونه ، ماشین ،ویلا ، فکر میکنیم گاهی یک اتفاق های کوچکی میفته ک میفهمی همین ک برق هست خودش یک طعم خوبه همین ک اب گرم داری و نیاز نیست همش اب گرم کنی همین ک امکانات داری خودش یک طعم بالا و عالی از خداست ک گاهی بااز دست دادنش متوجه اهمیت این نعمت خدا میشیم.

در پایان من امروزم رو با طعم جدیدی رو برو شدم و باز هم یک تجربه شد تا بهتر احساس کنم نعمت های کوچک اما مهم رو. و خواستم با شما در رابطه با این اتفاق گفته باشم.

باتشکر

باسلام خدمت شما استاد عزیز 

سال های سال من هم تصورم راجب خدا همین بود که در انسان های دیگه میدیدم و خوب در خانوادم و بزرگ تر ها بالاخره الگوی من بودن و افکارم بر اساس شنیده هام و دیده هام شکل میگرفت،

سال ها فکر میکردم وقتی میگن خدا همه چیز رو میبینه یعنی از اسمون ها نگاهمون میکنه و منتظر ماست که یک کار بد کنیم گناه کنیم و زود توی نامه ی اعمال ما بنویسه و همیشه با شک و تردید کارامو انجام میدادم تا مدت ها ترس از گناه داشتم،

مگه خدا مهربان و بخشنده نیست، مگه خدا رحمان و رحیم رو همیشه نمیشنیدم در کتاب ها در شروع هر چیز ،

این باورم به چه دلیل بود که ترس از گناه داشتم من که می‌خوندم در قران اول هر سوره که خدای بخشنده و مهربان ،

همیشه احساس میکردم باید بندی خیلی خاصی باشم که خدا صدامو بشنوه منو ببینه و دعای منو مستجاب کنه ،

اونم نه با حس خوب و افکار خوب و خرف زدن با زبان خودم در ذهنم با خدای خودم ،

با گریه سر نماز با شکایت از وضغ زندگی با مقصر دونستن بقیه با اوضاع جامه همش غر غر شکایت ناراضی بودن از هر چی داری و موجب حال بد خودم میشدم و حال بد من ربطی به دوست و فامیل و پدر مادر نداشت ،

خودم بودم که تا ۲۳ در اشتباه در مسیر ذهنم بودم در افکاری غلط گم شده بودم خودم حالم رو بد میکردم چون از دیگران انتظار داشتم حالمو خوب کنن موجب شادی من بشن،

از دوستم همش انتظار داشتم بیاد با من وقت بگذرونه یا من حرف بزنه و همش نگاهم به بقیه بود،

پس خدای من چی شد پس تو کی با خدای خودت حرف میزنی و مامانم یک جمله ی به من میگفت که هنوزم یادمه میگفت تو با همه ادم ها حرف میزنی بعد با خدای خودت چرا حرف نمیزنی چرا همش افکار منفی رو دنبال میکردم من در اون زمان همش از بقیه شاکی بودم،

از خاله از عمه از دایی از دوست از بابا از مامان از خودم حتی از خودم هم حالم بهم میخورد چرا چون بنده ی خودا نبودم نمیدونستم که دارم این راهی که میرم به خدا نیست و اشتباهه اینجا اخرش خوب نیست و شادی نیست ،

مقصر ناراحتی و خس بد من دیگران بودن و من از اونا شاکی بودم در صورتی که این خودمم که با افکارم حالم رو میسازم،

چرا اسم من مگه مومن نبود مگه در خانواده ی با ایمانب نبودم من چرا ناامید و تنها میدونستم خودم رو چرا همش حس بد داشتم حتی من مدتی درد رو با افکار و استرس داشتن و برای خودم بوجود اوردم من که سالم بودم چرا درد داشته باشم توی سن کم و بدن قوی که دارم و این رو هم باز تقصیر محیط ببرونی میدونستم،

با احساس بد با تظاهر به خوب بودن این همه مدت ذر افکار و حس بد و باور و بی ایمانی و بی توکلی به خدای خودم رو هدر دادم،

چقدررر دور شده بودم خدایا تو کجایی از کجا پیدات کنم میشه دست منم بگیری میشه منم مثل انسان های که کم هستن اما من میبینم که شاد و ارامش دارن باشم میشه با منم حرف بزنی میشه منم مثل اونا به هدف هام برسم،،

اینا رو با خودم میگفتم و از قدرت ذهنم بی اطلاع بودم که بابا همه چی با خودته خدا درون توست درون ذهنت قلبت روحت چی میگی تو و نا اگاه بودن ،

وقتی واقعا از  مدت های قبل خواستم که خدای خودم رو و خودم رو بشناسم و از خدا خواستم که به من کمک کنه و من دوست داشتم تغییر کنم واقعا میخواستم تغییر کنم و بتونم انسان متفاوتی باشم دیگه من به خواست خدا با این سایت خوب اشنا شدم و به طور مستمر هستم و فعالیت میکنم، 

دیگه من عوض شدم حرفام با خودم در تنهایی در جمع در دیدگاهم به انسان ها دیگه کسی مقصر حال من نیست دیگه هیچ چیز نمیتونه حس خوبم رو به خودم و خدای مهربونم عوض کنه در همه لحظات خدارو دارم حس میکنم و باافکاری درست و خوب باهاش حرف میزنم سپاسگزارم و ازش میخوام باز هم طعم های قشنگش رو پیش روم بزاره و از نظر خودم این هدایت من به سایت یک معجزه ست و میتونست رخ نده و من هنوز ادم قبلی باشم ولی با خواست خدا رخ داده و من تغییر کردم و در مسیر درستی قرار گرفتم از خدا میخوام نه از ادم هاش نه بنده هاش خدا رو میپرستم و از خدا انتظار دارم ، از هیچ کس دیگه هیچ انتظاری ندارم و همه رو با حس خوب دوست دارم و از خودم راضی هستم از این انسان جدید و افکاری جدید و هر روزم میخوام بهترین خودم باشم،

باتشکرازشما