زندگی با طعم خدا (جلسه هجدهم)

زندگی با طعم خدا (جلسه هجدهم):

سلام به همه هم مسیرانم

« من لاله، هدفم بهتر زندگی کردن است. »

این فایل من را یاد حرف بزرگی انداخت که میگفت:« جهان از حرف خسته شده است، منتظر عمل است. » واقعا در هر کاری و هدفی خیلی به راحتی میشود که حرف زد و حرفهای زیبایی هم اگر زده شود؛ تا زمانیکه ما آنها را به مرحله عمل درنیاوریم و تجربه شان نکنیم، هیچ تجربه جدید و هیچ تغییری در زندگی خودمون نخواهیم دید. این را من با پوست، گوشت و استخوانم حس کرده ام که در طول این دوسالی که در سایت هستم، تغییرات در زندگی من؛ تنها به خاطر تغییر رفتار من بعد از تغییر باورهایم بوده است. پس چون این تجربه راداشته ام و لذتش را برده ام، چرا ادامه ندهم؟!؟

دررابطه با خواسته های ما « از طریق خدواند بدون واسطه »، دوست دارم مثالی واقعی در اینجا بزنم:

چند روز پیش درباره مساله ای با همسرم که در مسافرت شغلی بود، تلفنی مشورت کردم و از او کمک فکری خواستم. همسرم جوابی به من داد که همان اول بار بهش گفته بودم آن راه را نمیخواهم انتخاب کنم. چون آخر شب بود و به همسرم گفته بودم غیر از این راه حل، ازتو کمک فکری میخواهم خیلی ازش ناراحت شدم و چون فکر کردم برای حرفهای من اهمیتی قایل نیست و خوب حرفهایم را نشنیده آست، بهش گفتم : « من اب در هاون میکوبم. » همسرم خیلی ناراحت شد و عصبانی شد. همین موضوع باعث اختلاف ما شد و او تلفن را قطع کرد. یکساعت بعد، من هم که از اوناراحت شده بودم؛ بهش تلفن زدم که بهش بگویم من منظور خاصی نداشتم و همین اینکه او، هم قبول کند که حق با من است. من چون باگریه؛ باهاش حرف زدم، او بیشتر ناراحت شد و اصلا معذرت خواهی من را با گریه نپذیرفت و من تلفن قطع  را کردم.

فردای آن روز فرا رسید که روز یلدا بود و چون این روز برای من و همسرم، غیر از یلدایی بودن؛ سالگرد ازدواج ما هم هست، من خیلی خوشحال نبودم با اینکه همسرم داشت از سفرش به سمت خانه میامد، چون با هم حرفمان شده بود. من داشتم به این فایل تفکر میکردم وبه این نتیجه رسیدم که باید در رفتارم تغییری بدهم. دوستان خوبم من به این نتیجه رسیدم که چون « مشورت کردن » را یکی از آرکان اصلی زندگی زناشویی میدانم، تقریبا برای هر هدفی که دارم در ابتدا با همسرم مشورت میکنم و ناخودآگاه حرف او روی من تاثیر میگذارد و ممکن است نظر من بعد از مشورت با او، متفاوت شود. بعد از یک روز کامل، تفکر راجع به این فایل و تکرار آن؛ متوجه شدم که بین اهداف من و خدواند همواره همسر من و حرف‌ها و باورهای او بوده است، در صورتیکه من به واسطه نیازی نداشتم.

من میتوانم از این به بعد به راحتی بدون مشورت با همسرم، در بیشتر کارها اهدافم را دنبال کنم. من متوجه شدم در ناخودآگاه من ثبت شده است که :« همسر تو یک مرد است. او بیشتر میفهمد. او ‌۴ سال از تو بزرگ‌تر است، تجربه زندگیش بیشتر است، باهاش مشورت کنی، راه را سریعتر و کوتاهتر طی میکنی. بیشتر پیشرفت میکنی و غیره. » فکر میکنم این باورهایی بود که به مرور از طریق مادرم که در روستای کوچکی بزرگ شده بود، در ذهن من حک شده بود، حتی با انکه من در شهر بزرگی به دنیا آمدم و بزرگ شدم و الان حتی ساکن ایران نیستم. دوستان عزیزم، ببینید تا چه حد من توانستم خودم را تحلیل کنم و متوجه ریشه باورهای کهنه و قدیمی خودم شوم. به نظر من:« در هر اتفاق و واقعه منفی، اتفاق و دیدگاه مثبتی وجود دارد. »

من اصلا به همسرم در روز یلدا تلفن نزدم. او موقعی که من در حال دعا گوش دادن بودم، بهم تلفن کرد. او گفت که من بایست باهاش بهتر و محترمانه تر حرف میزدم. من خیلی با همسرم صحبت خاصی نکردم و بیشتر شنونده بودم و نیت ام هم این بود که اگر موقع دعا گوش دادن، همسرم تلفن زد؛ همه چیز را فراموش کنم. من هیچ تماس تلفنی با او  در کل روز نداشتم، البته او‌ از طریق تلفن به پسرم؛ حال مرا پرسیده بود. من کل روز در حال تفکر بودم و متوجه شدم در رابطه با همسرم، بایست از این به بعد مستقل عمل کنم؛ چون وقتی خارج از ایران زندگی کرده ام، ناخودآگاه بیشتر با همسرم حرف زده ام، بنابراین ندای دلم را شنیدم که دوباره مثل قبل که ساکن ایران بودم، دنبال استقلال باشم و بدون واسطه به دنبال اهدافم باشم.

این موضوع را کسانیکه ساکن خارج از ایران هستند، می‌توانند درک کنند. اینجا چون زبان محیط؛ زبان فارسی نیست و فرهنگ ایرانی که باهاش بزرگ شده ای در اینجا در محیط زندگی موج نمیزند، به طور کلی زن و شوهر ها بیشتر دوست دارند و متمایل هستند که با هم فارسی حرف بزنند و بیشتر دوست دارند با عشق در کنار هم، سریال و یا فیلم به زبان فارسی ببینند؛ چون کمبود آن محیط و آن احساس را جبران کنند. البته میدانم که ساکنان ایران اصلا تمایلی به این کار ندارند ولی تا زمانیکه چیزی و شرایطی را داریم قدرش را نداریم، ولی به محض از دست دادن آن، به دنبال به دست آوردن آن هستیم و قدر و ارزش آن را کاملا درک میکنیم.

همسر من شب به خانه آمدو یک دسته بزرگ گل رز که من خیلی دوست دارم، در دست داشت. او کادوی سالگرد را پیشتر از سفرش به من داده بود؛ ولی خوب گلها ی رز را به خاطر یلدا و سالگرد ازدواجمان برایم تهیه کرده بود.

الان که flashback میزنم و دکمه به سمت عقب رفتن فیلم زندگیم را میزنم؛ میبینم که از سال ۲۰۰۷ که از ایران خارج شده ام میتوانستم خیلی انسان موفق تری باشم اگر: بدون واسطه با خدواند در ارتباط میبودم و به جای انکه بگویم همسرم و یا دوستم و یا مشاور بهتر میدانند، خودم صلاح زندگی خودم را درک میکردم و فقط به خدا توکل میکردم. خوب دوستان خوبم، اینهم بها و قیمتی  بود که من پرداخت کردم. الان متوجه شدم چون بهای آن را پرداختم و متوجه ریشه آن شدم و این فایل را کاملا درک کردم از این به بعد با توکل به خدا و آشتی با درونم و اعتماد به نفسم ( نه، اعتماد به دیگران! ) هرروز بیشتر از روزقبل، به اهدافم نزدیک میشوم.

یلدا بر شما مبارک!!

روز پنجشنبه یک ماه دی سال ۱۴۰۱ هجری شمسی مطابق ۲۲ ماه دسامبر سال ۲۰۲۲ میلادی