در قسمت قبل درباره ایجاد ارتباط احساسی بین خود و خداوند توضیح داده شد. در این قسمت درباره گسترش قدرت اراده خداوند توضیح داده می شود.
از نشانه های فراوان بودن هر چیزی، گستردگی آن می باشد. به اندازه ای که از یک کالا به تعداد بیشتر تولید شود، تعداد افراد بیشتری در نقاط مختلف دنیا از آن استفاده می کنند و به این شکل آن کالا در جهان گسترده می شود.
گسترش از نشانه های فراوانی است و برای تجربه فراوانی بی نهایت که از ویژگی های قدرت اراده خداوند است باید آن را با دیگران تقسیم کنید.
احساس بخشندگی را تجربه کنید
اگر از خورشید بپرسید چرا گرما و نور به ما هدیه می کند، احتمالا جواب خواهد داد: “این ماهیت من است”
خورشید آنچه دارد را از قدرت اراده خداوند به دست آورده است و بدون خساست و نگرانی آن یرا می بخشد.
انسان برای تجربه احساس بخشندگی قدرت اراده خداوند باید این ویژگی را در خود ایجاد کند.
در هر جنبه از زندگی زمانی که با قدرت اراده خداوند همسو شوید به شکل بی نهایت از آنچه نیاز دارید دریافت خواهید کرد. این فرصت خوبی برای تجربه احساس بخشنده بودن است.
از آنچه دارید بدون چشم داشت به دیگران ببخشید.
شما به این دنیا نیامده اید که نعمت های الهی را انباشته کنید. هدف از حضور شما در این دنیا رشد و گسترش زندگی بوده است نه نگه داشتن و انباشته کردن آن.
در نگاه زندگی ابدی شما نیاز به انباشته کردن ندارید چون در نهایت نمی توانید آنچه جمع آوری کرده اید را با خود به دنیای ابدی انتقال دهید.
هدف از حضور ما در دنیای مادی رشد و گسترش زندگی است بنابراین از طریق همسو شدن با قدرت اراده خداوند نعمت های بیشتری از طریق ما وارد جهان مادی می شود و با بخشش آنها باعث گسترش نعمت ها در دنیا می شویم.
اگر هر انسانی با قدرت اراده خداوند همسو شوند و جریان نعمت ها از طریق تک تک انسانها در دنیای مادی ایجاد شود و هر انسانی به دنبال تجربه احساس بخشندگی در زندگی مادی باشد، شرایط دنیای ما دگرگون خواهد شد.
انسانی که به زندگی ابدی عقیده دارد، بر اساس فراوانی زندگی می کند و می تواند به راحتی از آنچه دارد به دیگران ببخشد.
اما انسانی که به زندگی نگاه فانی دارد، بر اساس کمبودها زندگی می کند و نمی تواند از آنچه دارد به دیگران ببخشد.
هرچه بیشتر احساس بخشندگی را تجربه کنید، درهای بیشتری برای جاری شدن فراوانی نامحدود اراده خداوند به سوی شما باز می شود.
نکات ضروری در موضوع بخشش
- بخشش از دارایی های خود بدون درنظر گرفتن ارزش مادی آنچه می خواهید ببخشید و مهمتر از آن در نظر گرفتن ارزش و لیاقت دریافت کننده بخشش است.
در مواردی افراد دوست دارند از آنچه دارند به دیگران ببخشند اما فرد نیازمند به دریافت کمک را لایق لطف و محبت یا بخشش نمی دانند.
او را انسانی ناسپاس یا قدرنشناس می دانند.
این طریق بخشیدن منجر به تجربه احساس بخشندگی بر اساس نگاه زندگی ابدی نخواهد شد.
در بخشش آنچه دارید نه به ارزش آنچه می خواهید ببخشید توجه کنید نه به جایگاه و شخصیت فردی که می خواهید به او ببخشید.
هدف از بخشش تغییر شرایط زندگی دیگران یا درس عبرت دادن به دیگران نیست بلکه هدف اصلی تجربه احساس بخشندگی و همسو شدن با قدرت اراده خداوند است.
- به اندازه ای از دارایی های خود ببخشید که دچار مشکل نشوید.
هدف از بخشش راضی کردن یا معامله کردن با خداوند نیست. این طریق بخشش را معمولا به شکل نذر کردن تجربه کرده اید.
در نذر کردن فرد با خدا شرط می بندد که اگر فلان اتفاق رخ دهد چه خواهد کرد یا قبل از رخ دادن اتفاق شروع به نذر کردن می کند تا خدا را تحت تاثیر قرار داده تا دعای او را اجابت کند.
در بخشش برای همسو شدن با قدرت اراده خداوند هدف راضی کردن یا تحت تاثیر قرار دادن خداوند نیست بلکه رسیدن به احساس بهتر از طریق بخشیدن و مشارکت در گسترش نعمت ها می باشد.
از این رو به انداه ای از آنچه دارید ببخشید که خودتان دچار مشکل نشوید. چرا که خود را در معرض قرار گرفتن در احساس کمبود قرار می دهید و نه تنها آنچه بخشیده اید باعث خوشحالی و رضایت خاطر شما نمی شود بلکه احساس پشیمانی خواهید کرد.
در بخشش با نگاه زندگی ابدی، هدف اصلی ایجاد احساس خوب در خودمان است نه در فرد دریافت کننده کمک یا بخشش شما.
حتی ممکن است فرد دریافت کننده از کمک شما به ضرر خودش استفاده کند اما اهمیتی ندارد چون شما به هدف تجربه احساس خوب بخشش این کار را انجام داده اید و مسئول عملکرد دیگران نیستید.
- بخشش فقط از پول نیست بلکه از دارایی است.
یکی از اشتباهات ذهنی بشر این است که پول را از سایر موضوعات زندگی جدا کرده است.
پول تفاوتی با علم، مهارت، لبخند، مهربانی و … ندارد.
همه اینها را شما باید به دست بیاورید. همانگونه که رسیدن به پول مستلزم تلاش و استمرار است، رسیدن به علم نیز نیاز به تلاش و استمرار دارد. همچنین رسیدن به احساس خوب پایدار به شکلی که شخصیت مهربانانه در شما ایجاد کند شاید از ثروت و علم نیاز به تلاش و استمرار بیشتری داشته باشد.
بنابراین بخشش از اموال است.
اموال شما همه آن چیزی است که به صورت مادی و غیرمادی در زندگی شما جریان دارد.
اموال مادی شامل: پول، لباس، وسایل، ابزار و هر وسیله فیزیکی است.
اموال غیرمادی شامل: علم، مهارت، لبخند، مهربانی و هر آنچه در خود ایجاد کرده اید.
بنابراین بخشش به شکل بی نهایت می تواند انجام شود.
ممکن است شما از زمان خود صرف کمک به دیگران کنید. این نوعی بخشیدن است.
ممکن است از مهارت خود در انجام کار یا طریق صحیح زندگی به دیگران بیاموزید این نوعی بخشیدن است.
ممکن است از احساس خوب خود به شکل لبخند به دیگران در آنها احساس خوب ایجاد کنید، این نوعی بخشیدن است.
بنابراین در بخشیدن از هرآنچه دارید استفاده کنید و احساس خوب بخشنده بودن را تجربه کنید.
تاکید می کنم هدف از بخشیدن ایجاد احساس همسو با قدرت اراده خداوند در خودتان است نه در طرف مقابل.
به این شکل شما انتظار جبران کردن ندارید.
از نشانه های بخشش همسو با اراده خداوند، انتظار جبران نداشتن است. تا زمانی که انتظار جبران از دیگران داشته باشید نمی توانید احساس رضایت و شادی عمیق درونی از بخشیدن را تجربه کنید.
وقتی اینگونه عمل کنید، سخاوت و میل بخشیدن در شما افزایش می یابد و تمایلی به انباشته کردن و انتشار ندادن آنچه دارید نخواهید داشت. به این شکل شما زندگی در حالت نامحدود را در تمام جنبه ها تجربه خواهید کرد.
زمان را نامحدود می بینید، عجله شما برای زندگی کردن کم تر می شود و آرامش بیشتری را تجربه می کنید.
مکان را نامحدود می بینید، از هر فرصتی برای کمک کردن به دیگران و بخشیدن از آنچه دارید استفاده می کنید.
نعمت ها را نامحدود می بینید، از آنچه به واسطه فضل خداوند در اختیار دارید بدون چشم داشت به دیگران می بخشید.
آگاهی خود را نامحدود می بینید، از آنچه به واسطه اتصال به آگاهی بی نهایت دریافت کرده اید بدون نگرانی به دیگران می آموزید.
این طریق صحیح زندگی بر مبنای نگاه ابدی است.
این توصیه برای تجربه احساس بخشنده بودن جالب توجه است:
بهترین هدیه ای که می توانید ببخشید:
به دشمن تان، عفو و بخشش
به یک رقیب، تحمل و بردباری
به یک دوست، قلب خود را
به فرزندتان، الگویی مناسب
به پدرتان، توجه
به مادرتان، رفتاری که او را شاد کند
به خودتان، توجه
به همه انسان ها، عشق و محبت
سوامی شیواناندا معلم معنوی و از یوگیان بزرگ قرن بیستم
بذل و بخشش را در زندگی به عادت خود تبدیل کنید، طبیعت و منشاء وجود جهان هستی پیوسته این کار را انجام می دهند.
حتما شنیده اید که:
درخت هرچه بارش بیشتر باشد شاخه هایش خمیده تر است.
ابر هرچه بیشتر باران زا باشد به زمین نزدیک تر است.
انسان های شریف نیز با دیگران بزرگوارانه برخورد می کنند.
این شیوه سرشار از سخاوت در زندگی با نگاه ابدی است.
با توجه به نشانه ها، تردید را رها کنید
خداوند هیچ شک و تردیدی نسبت به ویژگی های خویش ندارد. همیشه و همواره بر مبنای ویژگی هایش (خلاقیت، مهربانی، عشق، زیبایی، گسترش،فراوانی و پذیرش) عمل می کند .
در مسیر تغییر کردن و همسو شدن با این نیرو باید همیشه بر مبنای این ویژگی ها فکر و عمل کنید حتی اگر بعد از مدتی معجزات در زندگی شما رخ نداده باشد.
از توجه کردن به تغییرات و اتفاقات به ظاهر کوچک بر نیروی اطمینان و ایمان خود اضافه کنید تا از زمزمه های اراده شخصی که سعی دارد شک و تردید را در شما گسترش دهد رها شوید.
هرگاه احساس کردید به سمت شک و تردید داشتن تمایل پیدا کردید به خودتان یادآور شوید: “من تصمیم گرفته ام با ماهیت واقعی خود در ارتباط باشم” آنچه در پیرامون شما رخ می دهد و مورد رضایت یا خواسته شما نیست واقعی نیست چون با ویژگی های اراده خداوند همخوانی ندارد.
شرایط زندگی ما بر اساس افکار و نگرش ما رقم می خورد. افکار و نگرش ما تحت تاثیر دو منبع وجودمان شکل می گیرند.
1- منبع آگاهی اراده شخصی که از طریق شنیدن حرف ها و دیدن عملکرد دیگران در ما ایجاد شده است.
2- منبع آگاهی اراده خداوند که از ابتدا در وجود ما قرار داده شده است اما مجبور به استفاده از آن نشده ایم.
بیشتر انسانها به مرور که رشد می کنند، اراده شخصی آنها تحت تاثیر تعالیم مختلف قدرتمند می شود و افکار و نگرش افراد را تحت تاثیر قرار می دهد و به همین دلیل زندگی انسان هایی که در ارتباط با یکدیگر هستند به هم شباهت دارد.
اما انسانهایی که به هدایت الهی توجه می کنند و سعی در همسو شدن با قدرت اراده الهی درون خود می کنند به مرور افکار و نگرش آنها درباره زندگی تغییر کرده و شرایط و اتفاقات زندگی آنها دگرگون می شود.
از این رو طبیعی است که در شروع مسیر تغییر اتفاقاتی که از نظر ما معجزه باشد رخ ندهد چون توجه ذهنی ما همچنان بر قدرت اراده شخصی متمرکز است.
با ادامه دادن مسیر تغییر کردن و همسو شدن با قدرت اراده خداوند کانون توجه ذهنی تغییر کرده و افکار و نگرش های بیشتری در ما همسو با اراده خداوند می شود و در این شرایط تغییرات بزرگتر و پیوسته خواهد بود.
قدرت اراده خداوند هیچ شک و تردیدی را به خود راه نمی دهد بنابراین شما هم باید همسو با او سعی کنید شک و تردید به خود راه ندهید و با اطمینان به مسیر خود ادامه دهید.
رسیدن به آنچه دوست دارید داشته باشید را بر مبنای ویژگی های قدرت اراده خداوند برای خود منطقی و دست یافتنی کنید و پس از آن هرگز بر خلاف منطق خود حرفی را نپذیرید.
با تمام وجود بر منطق خود بر مبنای ویژگی های اراده خداوند استوار باقی بمانید. این رمز موفقیت در رسیدن به هر آرزویی است.
همه انسان هایی که باعث ایجاد تغییرات عظیم در دنیای مادی شدند از این ویژگی برخوردار بودند.
تصور کنید پیامبر اسلام، چهل سال در مسیر همسو شدن با قدرت اراده خداوند استمرار داشت و سپس به پیامبری برگزیده شد.
همه مخترعین تاثیرگذار در روند پیشرفت زندگی بشری نیز سال ها در مسیر تجلی رویای خود از طریق همسو ماندن با قدرت اراده خداوند باقی مانند.
شاید تعداد انسان هایی که بر همسو شدن با قدرت اراده خداوند اصرار و استمرار دارند در مقابل انسان های همسو با قدرت اراده شخصی بسیار ناچیز باشد اما تاثیری که این انسان ها بر زندگی بشریت گذاشته اند بسیار عظیم می باشد.
قدرت اراده خداوند به قدری قوی و قدرتمند است که حتی اگر فقط تعداد اندکی از انسانها قصد همسو شدن با او را داشته باشند از طریق آنها باعث رشد و گسترش بی نهایت در جهان مادی خواهد شد.
بنابراین شک و تردید را رها کنید و بر تصمیم خود استوار باقی بمانید. نتیجه این سعی و تلاش، بسیار ارزشمند و لذتبخش است.
همسو شدن با قدرت اراده خداوند باعث افزایش شور و شوق شما برای زندگی کردن می شود. هرچقدر بیشتر زندگی کنید، با خداوند همکاری بیشتری کرده اید.
زندگی کردن به مفهوم تجربه کردن است.
هرچه ویژگی های قدرت اراده خداوند را بیشتر تجربه کنید، با خداوند برای رشد و گسترش زندگی همکاری صمیمانه تری داشته اید و این معنای واقعی خوشبختی در دنیا و آخرت است.
انسانی که در زندگی دنیایی لذت های بیشتری از تجربه ویژگی های قدرت اراده خداوند کسب کند، قطعا در دنیای ابدی جایگاه متعالی تری خواهد داشت.
من هر بار که مشغول تایپ کردن کلمات نوشته های باورساز می شودم احساسی سرشار از شور و شوق تجربه کردن و زندگی کردن را در خودم احساس می کنم. این انرژی به قدری قدرتمند است که تا ساعت ها بعد از اتمام هر قسمت آن را در وجودم احساس می کنم.
هربار که دیدگاه افرادی که این نوشته ها را خوانده اند و درباره احساس خوب می نویسند می خوانم، شور و اشتیاقم برای ادامه دادن و تجربه کردن زندگی بیشتر می شود.
با شور و شوق زندگی کردن، همه آن چیزی است که برای خوشبختی در دنیا و آخرت به آن نیاز داریم.
هرچه با قدرت اراده خداوند همسوتر باشید، شور و شوق شما برای زندگی و تجربه کردن بیشتر خواهد شد.
پس هر بار که به آنچه می خواهید تجربه کنید، فکر می کنید به احساس خود توجه کنید. به میزانی که احساس شادی از رسیدن و تجربه آن خواسته در شما شکل می گیرد در مسیر دریافت خواسته های خود قرار دارید.
باور کنید به خداوند تعلق دارید
در دنیایی که تا ابد ادامه دارد بی شک باید به چیزی تعلق داشته باشید.
بسیاری از انسانها با توجه به قدرت اراده شخصی تصور می کنند به این دنیا و آنچه در او هست تعلق دارند. از این رو برای حفظ و رسیدگی به دارایی های خود بسیار سختگیرانه رفتار می کنند.
مرگ و رها کردن هرآنچه در زندگی به دست آورده ایم واضح می کند که ما به این دنیا و ویژگی هایش تعلق نداریم. بلکه به خداوندی تعلق داریم که ما و این دنیا را خلق کرده است.
قبل از تولد در دنیای مادی به خدا تعلق داشتیم و پس از مرگ نیز به خداوند ملحق می شویم، پس در حد فاصل بین این دو نیز ما به او تعلق داریم نه به آنچه او خلق کرده است.
تمام آگاهی ها، وسایل و امکانات دنیا در اثر تمرکز انسان ها بر خواسته هایشان توسط قدرت اراده خداوند متجلی و به واقعیت تبدیل شده است بنابراین آنچه در دنیای پیرامون خود می بینید، همه از خداست نه از بنده های او.
فراموش کردن تعلق داشتن به خداوند باعث ایجاد مشکلات متعددی از جمله از دست دادن اعتماد به نفس، اضطراب و نگرانی، حسرت خوردن، کینه ورزیدن، دشمنی کردن، رقابت برای برتری بر دیگران و …. برای انسان می شود.
برای رهایی از همه مشکلات ذهنی و رفتاری فقط کافی است از طریق همسو شدن با قدرت اراده خداوند احساس کنیم به او تعلق داریم. در این صورت تعلق ما به دنیای مادی کم و کمتر خواهد شد و نیاز به تامین امنیت و احساس خوب خود از طریق جلب توجه دیگران نداریم.
توجه به این نوشته سبب درک بهتر موضوع تعلق داشتن می شود:
همه زندگی، یگانه است. جهان، یک خانه است.
همه ما اعضای یگانه ی خانواده بشری هستیم.
همه آفرینش، یک ساختار کلی و منظم است.
هیچ انسانی از این مجموعه یک پارچه جدا نیست.
بشر با جدا کردن خودش از دیگران غمگین می شود.
جدایی، مرگ است.
وحدت و یکپارچگی، زندگی جاویدان است.
سوامی شیواناندا معلم معنوی و از یوگیان بزرگ قرن بیستم
هر روز به خودتان یادآوری کنید که همه بشر یگانه است و شما هم جزئی از آن هستید. شاید به نظر این یادآوری بی اهمیت باشد اما به این شکل خود را با هرآنچه که می خواهید تجربه کنید یکی و نزدیک می بینید. به این یادآوری شما تلاش می کنید حلقه ارتباطی بین خود و قدرت اراده خداوند را از شر افکار مزاحم پاکسازی کنید.
خواندن این عبارت ها علاوه بر یادآوری آنچه در چند قسمت قبل توضیح داده باعث تدام انگیزه شما برای همسو شدن با قدرت اراده خداوند می شود.
1- امروز و هم اکنون زمان فوق العاده ای برای پیوستن به ابدیت است. یک بار و برای همیشه این تصمیم را می گیرم.
2- من با همه بشریت یگانه ام، من به خداوند تعلق دارم و هرآنچه دوست دارم تجربه کنم از قبل برای من مهیا شده است.
3- من تا ابد زنده ام همانگونه که خداوند زنده است. ماهیت واقعی من این است.
4- من به احساسم ایمان دارم. شور و شوق من برای زندگی نشان از همسو بودنم با قدرت اراده خداوند است.
5- هرآنچه باعث ترس و نگرانی من می شود واقعی نیست، چون با ویژگی های اراده خداوند همخوانی ندارد.
6- من احساسی سرشار از امنیت و عشق و ارتباطی دایمی با خداوند دارم.
7- من با لذت بردن از زندگی و عشق ورزیدن به خودم و دیگران از خداوند سپاسگزاری می کنم.
در قسمت های بعدی درباره به جریان انداختن قدرت اراده خداوند در زندگی روزمره توضیح داده خواهد شد.
منتظر خواندن نوشته های شما هستم
همراه همیشگی شما: رضا عطارروشن
Rating 4.60 from 15 votes
با دیگران به اشتراک بگذارید تا امتیاز بگیرید!
سلام بر خداوند بخشنده ومهربان که بخشش بی منت بی درخواست بدون هیچ نظری انجام میده اون کسترش نعمت رو به این شکل افزایش میده
سلام بر استاد وهمه عزیران
وفتی من به شخصه جیزی رو دارم میده سعی میکنم از بهترین نوع وبهترین شکل وازبهترین کیفیت باشه جون دوست دارم‌کسی که اون بخشش رو تحویل میگره کیف زیادی ازنو وتمیزبودون دریافتی خودش ببره اصلا دوست ندارم چیز ی رو که من می‌بخشم برای دریافته کننده احساس بی‌ارزش خودش رو نشون بده تودید اونی که بخشش من رودریافت کرده آدم بسیار با احساسی هست حالا براساس چه موضوع نیازپیدا کرده اون برای من اهمیت نداره مهم نیت من هست که چه کاری رو دارم انجام میدم اون دریافت کننده بر خوردش جی هست وچه کاری با اون بخشش که من انجام دادم اصلا مهم‌نیست
تو زلزله کردستان پمن کلی اسباب بازی هدیه کردم‌که مال دختر سومی من بود همه نوه وتمیز سالم بعضی کران قیمت بود مهم اون لحظه شادی بچه‌ای که مشکل براشون پیش آمده بود که از دریافت این اسباب بازهای لذت ببرن
یی با ره دخترم به من‌گفت نکنه این همه اسباب بازی مو رو دادم به بچه ها نده برای خودشون نکه دارن حیف میشه دوست دارم به بچه برسه نه کس دیگه
من بهش گفتم مهم نیت توست جون اون کمک درتو احساس خوبي به وجود آورده اون یی محبت هست که توکردی نباید منتظر نتیجه باشی اگه دادن که چه بهتر اگه ندادن توکاری خوبی رو انجام دادی بیفه دیگه دست تو نیست انشالله که به دست بچه‌ها رسیده تو نظرت این باشه
نذری کردن یی گروه کشی هست که داریم با خداوند انجام میدیم تو دید جامعه‌مان با این کار داریم به اون آروزی خودم مهر کرفتن رومیزینم مگه اون نذری اگه با خلوص نیت باشه مهم نیست به چه کسی میرسه مهم‌اون نیت هست چون اون زمان وفتی داری اون بخش میکنی خودم ادم ازدریافتی کسانی که نذری روگرفت متو جه نیت فرد نذری دهنده میشه بعًی افراد وفتی دارن همون نذری ی رو پخش میکن اول توو ذهنوشون میگن اون زمانی که این فرد نذری بخش میکرده چه میزان به من نذری داد ه من هم به همون اندازه بهش نوری بدم یی معامله پایا پای حساب میکنه ولی تو بخشش اصلا مهم نیست که اون کیرنده آیا متو جه فردی که اون بخشش انجام داده هست یا قصد جبران داره چون کسی که بخشش انجام میده اصلا براش جبران این بخشش تونظرش نیست وفت کسترش نعمت خدای که دراختیار اون فردهست که مال خداوند هست که درپیش اون فرد هست هم داره اون حس رو تجربه میکنه هم داره کمک میکنه وهم هیج انتظاری از گیرنده نداره پس بخشس ازنذری اگه جنبه بهتراست چون حس ازدای عمل به آدم میده افکا آدم رو درگیر بعداز اون نمیشه که چه کاری گیرنده باید انجام بده اون لحظه اون بخشش تونظر دهند تمام شده هست ادامه دار نیست
وفتی من دارم بخش صورت میدیم که یی تغییر توزندگی اون فراگیرنده داشته باش اون شاید تغییریی که من دوست داشتم انجام‌نده اون زمان من چون فکرم تغییر دراون فرد بودم دچارنکرانی واسترس میشم که به خودم‌آسیب مالی زدم ولی اون فرد اصلا هیچ‌تغییری رو انجام نداد تو بخشش هدف کسترش نعمت خدایی درزمین هست نه هیج چیزه دیگه بخشس می‌توان اززمان برای یاددادن یا لبخندی برای شادی دیگران وهرچیزی که کیرنده بهش حس خوب بده وما گیرنده هیچ انتظاری نداره باشیم میشه آموزش باشه برای یی فرد خیلی زمینه کاره داره بسته به اون فردهست که ازچه نوع استفاده کنه بخشش میشه خون هدیه بشه چوون نیت کمک کردن بدون پاداش و نظراست بخشش میتوانه اعضای بدن باشه میتوانه وسیله باشه خیلی می‌توان رمینهد کسترش داشته باشه جون نیت کسترش نعمت خدایی هست پس اون بخشس خیل کسترش داره چوم نعمت خدا خیلی زیادتر تعدا فراوان هست مهم فقط همسو شدن با ارده خداوندی هست
دردنیا دیدن وهرانچه داریم رو برای انباشته شدن ونگاه داشتن درنظرنگیرم بخشش کنیم‌که با بخشش فراونی بیشتری به خودمون بر میگرده چون داریم با ادره الهی که بخشش زیادی دورنش هست همسو میشیم نیت برکشت بیشتر نیست چون بروشت وب نگشت همه دست خداوندهست کاره ما نیست که منتظر باشیم که جبران بشه ولی وفتی ما اون کاره رو درخصوص کامل انجام میدم برکشت اون ازطرف خداوند هست وبهش کسترش میده اون زمان کاره مانیست که اندازه کنیم
خدا پشت و پناهتون یاحق حق نگه دارتون