گام ۱۱: آرزوی لاغری را برآورده کنید

سلام ما گاهی فقط ارزوکردیم ولی به اون خواسته نرسیدیم چون تلاشی نکردیم فقط توذهن اون ارزوخواسته بوده من دوست داشتم پژشک بشم فقط ارزوبوده من تلاش نکردم میدیم باید خیلی وقت بزارم تلاش زیادبکنم من هیچ کدوم انجام ندادم یا برالاغری یه تلاش مقطعی بوده ولی تلاش سفت وسخت نبوده یا دوست داشتم شاغل بشم ولی برارفتن به کارتنبل بودم من باگوش دادن به این فایل تازه متوجه شدم فقط ارزو داشتن نمیشه ماهیچ وقت بهش نمیرسیم فقط فقط باتلاش وکوشش الانم تنها فایل گوش دادن تنها کمک نمیکنه باید تکنیک هارو اجراکنم لاغری روباید درست یادبگیرم وبرا همیشه اجرا کنم بدون سختی هیچ کاری انجام نمیشه خدادرقران گفته بعدهرسختی اسانی هست 

سلام!

به قول استاد:

«بدانید و آگاه باشید که جسم شما هیچ مقاومتی در برابر لاغر شدن ندارد!»

• نگرش شما درباره آرزو کردن و رسیدن به آرزوها چیست؟ شرح دهید.

راستش را بخواهید آرزو کردن از نظر من همیشه برابر بوده و برابر هست با هدف گذاری. یعنی مثلا آرزو می کنم که کاش الان فلان چیز را داشتم. بعد سریع می روم قیمت ها را بررسی می‌کنم، حساب کتاب می‌کنم، اگر ممکن بود سفارش می دهم و می خرم و اگر ممکن نبود برنامه ریزی می کنم برای اینکه در ماه های آینده یک طوری به خواسته ام برسم اما این روش همیشه هم اینقدر صفر و صد جوابگو نیست برای همین هم از وقتی روش قانون جذب را با روش هدف‌گذاری ادغام کرده ام معمولا نتایج بهتری می گیرم مثلا کمتر به جزییات و چجوری ها و ریز به ریز برنامه ریزی کردن می پردازم، برنامه ریزی خوب است به شرط اینکه حتی اگه راهی نیافتید بگویید خدا راهی خواهد ساخت.

• درباره آرزوهایی که در زندگی داشتید و به آنها نرسیدید توضیح دهید.

چون در ذهنم آرزو کردن برابر با هدف‌گذاری است پس برایتان درباره ی اهدافی که نرسیدم می نویسم.

به اهدافی نرسیدم که معمولا یکی از این سه اشتباه را داشتم:

۱.هدف گذاری و برنامه‌ ریزی داشتم اما صبر و استمرار نداشتم و برنامه ریزی را به منزله ی انجام شدن هدف در نظر می گرفتم!(تنبلی در استمرار)

۲.هدف گذاری و برنامه ریزی داشتم ولی زیادی ریز به ریز و جز به جز می خواستم کوچکترین چیزها را کنترل کنم، اصلا حق استراحت یا انعطافی برای خودم قائل نبودم، مضطرب می شدم و طبیعتا خیلی از وقت ها از ادامه ی مسیر پشیمان می شدم (کمالگرایی منفی)

۳.هدف گذاری و برنامه ریزی داشتم اما باور نداشتم به خودم و زیادی هدفم را در ذهنم بزرگ می کردم و می ترسیدم یا نا امید می شدم که ای بابا من کجا و این هدف کجا!( غیر طبیعی پنداشتن فراوانی و غیر طبیعی پنداشتن  رسیدن به اهداف)

• درباره آرزوهایی که در زندگی داشتید و به آنها رسیدید توضیح دهید.

در مورد اهدافی که توانستم بهشان برسم عموما یا سه خطای اشاره شده را نداشتم یا اگر داشتم مدام با گوشزد خودم را به مسیر هدف بر می‌گرداندم.

انعطاف داشتم، به خودم انگیزه می دادم،مهم تر از همه آن اهداف را رسیدنی،آسان و طبیعی می پنداشتم و به این ترتیب با احساس خوب (یا حتی بدون احساس اما با اطمینان) به سمت هدف پیش می رفتم و همه چیز خود به خود درست می شد. در واقع باید بگویم هر چه که ذهنم در برابر رسیدن به هدف مقاومت کمتری داشت و رها بودم و همزمان تلاش هم داشتم، مسیر هدف آسان تر بود و توانستم که به هدفم برسم.

• اگر چاق شدن را یک آرزو تصور کنید به نظر شما چه اقدامات مستمری برای چاق شدن انجام داده اید.

به نظرم مدام توجه به افراد چاق،آسان بودن چاقی از نظر من، باورهای محدود کننده مثل اینکه لاغری سخت است، ترس از چاقی،ترس از غذا ها و بعد از هر وعده غذا احساسِ بدِ چاق کننده بودن، به غذاها داشتن؛ موجب شکل‌گیری چاقی در من شده.

• درباره آرزوی لاغری خود بنویسید و اقداماتی که برای تحقق رویای لاغری انجام دادید شرح دهید.

آرزو دارم لاغر شوم(بخوانید هدفم این است لاغر شوم)!

اقدمات من در این مدت:

✅از وزنم خجالت نمی کشم

✅احساس بدی به چاقی ندارم در عوض احساس خوبی به لاغری دارم

✅احساس گرسنگی و سیری ام را سعی می کنم آگاهانه پایش کنم؛ به این صورت که شش سطح برای خودم در نظر گرفتم و سعی می کنم اکثرا در سطوح ۳ یا ۴ باشم:

۱.خیلی گرسنه ام[دست و پایم از گرسنگی یخ زده مثلا ۲۰ ساعت است که غذا نخورده ام!] 

۲. گرسنه ام[ چند ساعت نسبتا طولانی از آخرین باری که غذا خوردم می گذرد و الان احساس ضعف و گرسنگی در معده ام دارم مثلا ۱۲ ساعت است که غذا نخورده ام]

۳.کمی گرسنه ام[ چند ساعت نسبتا کوتاه از آخرین باری که غذا خوردم می گذرد و کمی احساس گرسنگی دارم مثلا ۴ ساعت است که غذا نخورده ام]

۴.سیر هستم[ به اندازه ی کافی همین الان غذای مورد نیازم و سلامت را صرف کردم، احساس خوبی دارم، احساس درد و سنگینی در معده ام ندارم و احساس سلامتی و نسبتا سبکی دارم]

۵.پر هستم [همین الان غذای مورد نیاز و سلامت را صرف کردم اما چند لقمه بیشتر]

۶.در معده ام کاملا احساس ناراحتی دارم[ یعنی دچار پرخوری شده ام و چندین و چند لقمه بیشتر صرف کرده ام]

✅ به حرف ها و باور های چاق کننده اهمیت نمی دهم

✅سعی می کنم خطا نکنم ولی دچار هر خطایی در مسیر رسیدن به هدفم شدم دوباره خودم را به مسیر بر می‌گردانم

✅بیشتر به لاغری و تناسب اندام توجه دارم

✅ به سلامتی و ورزش و خرید غذاهای سالم بیشتر اهمیت می دهم و سعی می کنم سهم متناسبی از هر غذا بردارم برای غذا ها محرومیت غذایی نذاشتم ولی سهم مناسبی بر می دارم حتی شیرینی تر و بستنی اما به این هم توجه دارم که کدام غذاست که برایم سیر کننده تر است و به مدت طولانی ترس احساس خوبی دارم.

✅ مطالب تناسب فکری را می خوانم و مرور می‌کنم 

در پایان این نوشته، امیدوارم که همه مان به تناسب اندام و لاغری که حق طبیعی ماست برسیم.

همچنین تشکر فراوان از استاد عزیز و گرامی 

ممنون و متشکرم 

سلام براتحقق رویاها بایدتلاش کنیم باارزوکردن هیچ وقت به هدف نزدیک نمیشیم اگرمیخوایم لاغربشیم فقط ارزو کردن نباشه بلکه طبق اون فرمول ها یی که یادگرفتیم اجرا کنیم وتغییرکنیم اونم دایم نه مقطعی اگررشته ایی علاقه داریم بایددرس بخونیم‌وتلاش کنیم هیچ کاریی یاارزویی بدون تلاش بدست نمیاد فقط پی حسرت وای کاش نباشیم وطبق گوش دادن به این فایل پرمحتوایادگرفتم بایدتلاش کنم نه حسرت بخورم یاارزو 

سلام من همیشه آرزوم لاغری بوده  ولی به اشتباه با عوامل بیرونی  ومحدود کردن بدن عزیزم سعی می کردم خودم را لاغر کنم وگول تبلیغات پوچ وبی محتوا را میخوردم  وغا فل ازاینکه راه اصلی یرای رسیدن به آرزوم در تغییر ذهنم نهفته است با تغییر نگرش ورفتار و عملکرد من به هدفم به طور خودکار بدون هیچ اعمال فشار خواهم رسید  امیدوارم با گام‌های استوار وپایدار دراین راه به هدفم برسم واطرافیان خودرا نیز تحت تاثیر قرار دهم

سلام استاد روزتون بخیر.خیلی ممنونم بابت این صفحه فوق العاده .خداقوتتون بده.

چندتا نکته براخودم:

✓آرزو=انجام یکسری کارها +انجام ندادن یکسری کارها+استمرار

✓نرسیدن به آرزو=هیچ کاری نکردننرسیدن به آرزوها =بخای فقط برای مدت کوتاهی اقداماتی رو انجام بدی

✓همه تو زندگیشون برای چیزای مختلفی تلاش کردن اما در مدتی کوتاه و فشرده و بعد رها کرد ۳ماه۶ماه۱سال

✓کسی که آرزویی داره و در نهایت بهش میرسه سبک زندگیش  به کل تغییر میکنه.تصمیماتش و انتخاب هاش تغییر میکنه.معمولا کارایی میکنه که بقیه نمیکنن و کارایی نمیکنه که همه انجام میدن(سبک زندگی و نگرش طولانی مدت)

✓رسیدن به آرزو اینطور نیست:در مقطع کوتاه تغییر کنی و به آرزوت برسی و بعد دوباره بخای به سبک قبلی زندگی کنی

✓تایین کردن مقدار _زمان محدود و نتیجه بزرگ=اشتباه

✓اقدامات مأثر همراه با کم کردن قدمای اشتباه

✓تغییر در افکار به صورت پایدار.تغییر تحلیل های ذهنی.تغییر رفتار.

✓دنبال تغییر مقطعی نباش که بخای مدت کوتاهی انجام بدی نتیجه بگیری و رهاش کنی.

✓فهمیدم برای هر هدفی تو زندگیم میخاستم یه مقطع کوتاهی تلاش کنم بهش برسم پروندشو ببندم بزارم کنار.درمورد لاغری با ذهنم همین نگرشو دارم و دوس دارم زودتر نتیجه بگیرم.

✓به شدت لازمه برام که صبر کردن و ادامه دادن رو یادبگیرم و تمرین کنم.

✓حاضر نیستم ادامه بدم و پروسه رو بزارم طی بشه.

✓دارم سعی میکنم اگاهانه، تصمیم گرفتن و خورد وخوراکمو کنترل کنم و این عصبیم میکنه و اشتباهه. باید مغزم دستور بده.باید مغزم تغییر کنه. مثل روزایی ک اصلا نیاز به اراده نیست.انگار اصلا یک ادم دیگم با یک عادات غذایی فوق العاده خوب و نرمال.

✓یه مرزی هست بین راحت نه گفتن به بعضی عادات و مواد غذایی (یعنی در اون لحظه برات راحته اینو نخوری یا در هر صورت بهت فشار نمیاد)و نه گفتن به میل شدید مغزت که حتی دستت رو کنترل میکنه و هدایت میکنه به اون ماده خوراکی. وقتی میشینی زیاد فکر میکنی به اینکه اینو بخورم یا نخورم.انجام بدم یا انجام ندم.اینا همه دستورایی که از مغز صادر شده.نباید با دستور مغزت بجنگی چون اخرش شکست میخوری و فکر میکنی ای بابا اراده نداشتم.خودتو میشینی سرزنش میکنی.میگی من حق انتخاب داشتم ولی انتخاب درستی نکردم.درصورتی که مغزت تصمیمشو قبل فکر کردن تو گرفته بود .(یه موقع هاییم باید بگی نیاز به موافقت ذهنم ندارم)

✓چون میخام یکشبه تغییر کنم بهم فشار میاد.مثلا چند روز اصلا میلی به شیرینی ندارم و نمیخورم ولی خوراکی دیگه ای مثلا خرما میخورم. میام اعصاب خودمو میریزم بهم که ای بابا توکه شیرینی نخوردی این خرمارم نمیخوردی خب .من میخام یدفه همه عادتهام باهم ناپدید بشن یه روزه یه هفته ای. وقتی ام یه عادت تغییر میکنه من تمرکزم رو اون عادتای دیگست .میگم هم زمان باید درست بشن.چرا این خوب شد اونا هنوز هستن.باید تمرکز کنم رو نکات مثبت و تغییرات مثبت و بهبودای خیلی خیلی خیلی کوچیک که دوسشون دارم.

✓تمرکزم باید هم روی ایجاد تغییرای مثبت توی رفتارای غذاییم باشه هم ایجاد تغیرات مثبت توی احساسم نسبت به غذا. کل تمرکزم رفته روی کنترل اعمال بیرونی و حس ناتوانی بهم دست میده.

✓ما مواد غذایی و مقدار مواد غذایی و تنوع مواد غذایی رو ربط میدیم به چاق شدن.

✓چاقی لذت رسیدن به هر آرزویی را از بین میبرد.

✓واقعیت وجودی ما لاغری است.حالت پیشفرض  بدن ما تناسب اندامه و جسم همواره در تلاش برای رسیدن به حالت پیشفرض خود است.

✓ابتدا به واسطه وارد شدن آگاهی های چاق کننده به مغز ما از طریق کانال های ارتباطی تصاویر چاق در ذهن ما ایجاد شده است و سپس جسم ما برای منطبق شدن (هماهنگ شدن) با تصاویر ذهنی به سمت چاقی تغییر وضعیت داده است.

✓دوباور اشتباه که مانع میشن:بسیاری از افراد چاق تصور می کنند توانایی لاغر شدن را ندارند یا بدتر از آن فکر می کنند بدن آنها نسبت به لاغر شدن مقاومت می کند.

✓پس بدانید و آگاه باشید که جسم شما هیچ مقاومتی در برابر لاغر شدن ندارد چرا که لاغر شدن حالت طبیعی و پیش فرض جسم است و اتفاقا جسم شما به شدت علاقمند است که به وضعیت متناسب خود برگردد.

✓وقتی این آگاهی را دریافت می کنید و آن را برای خود منطقی می کنید که حق طبیعی من است که لاغر شوم و جسم من بیشتر از من دوست دارد متناسب باشد و به همین دلیل آرزوی لاغری در من ایجاد شده است افکار و هدف شما با هم موازی و همسو می شود.

✓تفاوت تو با همه افرادی که سالهاست لاغر هستند و به راحتی و بدون ترس از هر ماده غذایی که دوست دارند مصرف می کنند فقط در فرمول های ذهنی شماست.

۱-فکر میکنم من یکسری کارهارو انجام میدم و سبک زندگیمو عوض میکنم و درنهایت به آرزوم میرسم.وقتی به آرزوم رسیدم دیگه لازم نیست اون سبک زندگی و تمرکز و انرژی رو ادامه بدم.فکر میکنم برای هر ارزویی مقداری مشخصی از تلاش لازمه مثلا بگیم ۱۰۰تا .وقتی ۱۰۰تا تلاش رو کردی به ارزوت میرسی و اون با تو میمونه و دیگه تلاشی نمیخاد.

۲-ارزوی لاغری داشتم و هر بار که رژیم میگرفتم یک ماه یا ۳ماه ادامه میدادم و بعد رها میکردم و نتایجی که گرفته بودم تغییر میکرد و دوباره شروع میکردم و این چرخه ادامه داشت. ولی یه روزی بعد این تجربه ها یک رژیمی رو انتخاب کردم و پذیرفتم که این سبک زندگی منه و نباید رهاش کنم.۲سال یا شایدم بیشتر من این رژیم رو ادامه دادم و در طی این مدت وضعیت لاغری من مدام بهتر شد و ادامه دار بود.هر بار که کسی منو بعد مدتی میدید میگفت لاغر تر شدی.

۳-وقتی فکر کردم به ارزوهایی که داشتم و بهشون نرسیدم همشون یه الگوی مشخص داشتن.ادامه ندادم.یادم نمیاد هیچکدوم رو حتی ۳ماه مداوم انجام داده باشم و(بعضیارو که به یک ماهم نرسید) براشون تلاش کرده باشم.راستش الان که فهمیدم ،یه شوک بزرگ بود برام.

۴-اگر چاق شدن را یک آرزو تصور کنید به نظر شما چه اقدامات مستمری برای چاق شدن انجام داده اید؟

بعد از جواب دادن سوالای قبلی وقتی به این سوال رسیدم و خوندمش یه لبخند رو لبم نشست و الان خندم گرفته.من سالهاست که برای چاقی دارم تلاش میکنم و استمرار دارم.

هر روز به چاقی فکر کردم.راجبش مطالعه کردم.چاقی و عوامل چاق کننده رو تحلیل کردم.عادات اشتباه رو تکرار کردم.راجب چاقی صحبت کردم.

۵-برای لاغری طولانی ترین زمانی که تلاش کردم ۲سال بود. و یادمه نتیجه این تداوم این بود که من دیگه بعد از یک سال تداوم  به هیچ عنوان هیچ میل و کششی نداشتم به چیپس و پفک و شیرینی و هرچیزی که نمیخوردم تو اون یکسال. به جایی رسیده بود که تعجب میکردم بقیه چطور یک بسته چیپس رو کامل میخورن. (چقدر مغز میتونه تغییر کنه)و یادمه بعد که رژیم رها کردم خیلی خیلی خیلی کم از مثلا شیرینی میخوردم و تازه دلمو میزد میگفتم چطور میخورن اینو و دیگه میلی به بیشتر خوردنش نداشتم و راضی بودم. ولی خب عادتای چاقی برگشتن و الان قضیه طوره دیگست.

۶-درباره لاغری باذهن فهمیدم که انگار یجورایی مسیر مشخصی وجود نداره. که مثلا این مواد غذایی خاص رو به فلان مقدار مصرف کن لاغر میشی. این حرکات ورزشی رو به این تعداد انجام بده لاغر میشی. لاغری باذهن رو فقط باید شروعش کنی و ادامش بدی.هر روزی که میای سراغش یه مطلبی گفته میشه که برات جدیده.باید اونو یادبگیری.یسری مطالبم تو همه فایلا به شکلای مختلف تکرار میشن.اینا اون چیزایین که باید تو عمل قدرت انجامش پیدا کنی.باید هر روز فایل گوش بدم و مطالعه کنم و چیزایی که یادمیگیرم بره تو مغز و نگرشم.توی اعمال و رفتارم نفوذ کنن.زاویه دیدم تغییر کنه.و باید همیشه ادامش بدم.یعنی ته نداره.

با سلام به نام الله یکتا برای لاغری فقط کافیست فرمول های ذهن افردا لاغر را در رابطه با لاغری پیدا کرده و جایگزین فرمول های ذهنم چاق خودمان کنیم و به نتیجه دلخواه برسیم 

به نام خداوند آسمان آبی 

“یا به اندازه آرزو هایت تلاش کن یا به اندازه تلاش هایت آرزو کن”  

چقدر درست گفتین ، ما فقط آرزو میکنیم و حرف می‌زنیم اما عملی در کار نیست فقط در حد حرف بعد انتظار داریم خدا یهو ما رو برسونه به آرزومون که محقق نمیشه بعد ناامید میشیم و کار خدا رو مورد قضاوت قرار میدیم . مثلا مثال مهاجرت که گفتین برای من صدق میکنه به دوستم میگم امسال باید برم ولی حتی نمیرم تحقیق کنم که چطور باید برم فقط فکر میکنم درس و زبان مهمه درسته مهمن اما چیزای دیگری هستن که مهم هستن.

لاغر شدن هم اینگونه است همه چاق ها آرزوی لاغری دارند و ما سعی داریم با استفاده از عوامل خارجی لاغر بشیم اما فقط اوایل عمل می‌کنیم بعد از مدتی دوباره برمیگردیم سر پله اول هیچ چیزی از عادات ما تغییر نمی‌کرد چیزی در افکار ما تغییر نمی‌کرد ، اما یکبار به دنبال این دلیل بودیم؟ چرا برگشتیم ؟ چرا ما که باید لاغر میموندیم ؟ ما آرزو کردیم که لاغر بمونیم تلاش هم کردیم اما چرا نشد؟ چون در مسیری اشتباه در رسیدن به هدفمون حرکت کردیم معلومه که شکست میخوریم.

من با رژیم ریزش مو شدید گرفتم و حتی منزوی تر و افسرده تر از قبل شدم بسیار عصبی و پرخاشگر تر از همیشه بودم اما یک هفته بعد از اینکه رژیمم را رها کردم مادربزرگم اولین چیزی که گفت این بود “ خوب کاری کردی ، داشتی از حال میرفتی بالاخره جون به دست و پات اومد ، خیلیم آروم تر رفتار میکنی ” من با رژیم فقط به جسم و روان خودم آسیب زدم و میخواستم خودم را لاغر کنم اما این لاغری نیست ضعیف شدن است.

• من فکر میکنم آرزو برای همه در دسترس و آزاد است ما نمی‌توانیم کسی را مجبور کنیم و به او بگوییم آرزو نکن یا فقط ۳ تا آرزو کن پس منم آزادم هر چقدر میخوام در هر زمینه از زندگیم آرزو کنم اما یک نموداری هست که میگه فقط یک درصد از یک جامعه به آرزوهایشان می رسند چرا؟ پس بقیه چی؟ قطعا چون مسیر درست پیدا کردند و در آن مسیر حرکت کردند و تلاش کردند .

من نمی‌توانم فقط آرزو کنم و بگم میخوام استقلال مالی داشته باشم من ابتدا باید مسیر صحیح پیدا کنم و بعد تلاش کنم و در آن مسیر حرکت کنم و برای رسیدن صبر داشته باشم ، من باید دنبال شغل مناسبی باشم که بتوانم استقلال مالی داشته باشم.

من اگر میخواهم لاغر بشم باید مسیر درست را پیدا کنم که برای آن درست تلاش کنم وگرنه تلاش در مسیر اشتباه بیهوده است و وقت تلف کردن است.

• در دوران کنکور من آرزو داشتم در دانشگاه هایی در شهر های بزرگ قبول شوم اما نشد الان که فکر میکنم من اندکی تلاش هم نمی‌کردم تلاشی در سطح اهدافم جمله‌ای که همیشه مادرم به من گوشزد می‌کند “یا به اندازه آرزو هایت تلاش کن یا به اندازه تلاش هایت آرزو کن”  من به اندازه آن دانشگاه ها تلاش نکردم شبانه روز مطالعه نکردم یا افکار و عادات مناسب آرزو هایم را نداشتم معلوم است نمیرسم. اگر لاغری را هم بخواهم شرح بدم همین‌گونه است اما همیشه فکر میکردم تلاش ها برای لاغری ورزش و تحرک فراوان است یا رژیم های سرسختانه است حتی تا قبل از این مسیر لاغری با ذهن فکر هم نمی‌کردم مسیر من اشتباه است فکر میکردم مشکل اراده و همت من است و اگر اضافه تر از برنامه غذایی‌ام غذا میخوردم بسیار ناراحت میشدم واقعیت این است من فقط داشتم وقت خودم را تلف میکردم تلاش های بیهوده در مسیر اشتباه معلوم است هیچ وقت نمیرسم مثل اینکه سوار ماشین بشیم و بگیم بریم سمت جنوب ولی به اشتباه بریم سمت شمال معلوم است هیچوقت نمیرسیم جنوب چون مسیر ما اشتباه است اما تلاش کردیم و با ماشین در حال حرکتیم! ماشین که مشکلی نداره درحال حرکت است پس مسیر اشتباه است! که نمی‌رسیم!
• من ابتدای سال های زندگیم هستم و به چیز های زیادی فعلا نرسیدم اما مطمئنم میرسم. اما آرزوی من از بچگی تحصیل در رشته دانشگاهی الان بود و در حال حاضر درحال تحصیل در این رشته هستم . شاید چیز های دیگری باشن اما فعلا حضور ذهن ندارم.
• بنظرم اولین گام برای هرچیزی آمادگی ذهنی است برای آن آرزو یا هدف ، من برای چاقی از قبل ذهنم آماده کرده بودم که یکسری چیزا باعث چاقی من میشن و بعد از تکرار این افکار من بیشتر چاق میشدم.

وقتی بحث چاقی پیش میومد خودم را درگیر میکردم و به آن فکر میکردم یا وقتی عادات اشتباهی را به مرور زمان تکرار کنم . یا شایعاتی را راجب چاقی می‌شنیدم و آن را الگو راهم قرار میدادم و به آن فکر میکردم همه باعث چاقی من میشدن.

منم یکی از بزرگترین آرزوهام لاغری بود که با رژیم و ورزش توانستم کمی از آن را محقق کنم اما در مسیری اشتباه که نتوانستم موفق شوم و بعد از ۶ماه یا کمتر برمیگشتم و همه هم به من می‌گفتند “آره بابا نمیتونی لاغر بشی باید همیشه رژیم داشته باشی و نه اینکه بعد از مدتی رهاش کنی یا تو ارثی چاقی معلومه نمیتونی لاغر بشی” .

یکی از بزرگترین آرزوهای درحاضر من اینه که سایز پاهام لاغر بشن و کاهش سایز شلوار بسیار زیادی داشته باشم و همه بهم میگن تو ارثی اینجوری شدی یا میگن چون کم تحرکی یا بهم میگن باید پیاده‌روی برم و هروز صبح با دوچرخه برم بیرون اما من معتقدم مسیر درست برای رسیدن به هدفم رژیم و تحرک نیست اینجاست! 

همه مردم فکر میکنن بزرگترین اقدام برای لاغری رژیم و ورزشه ولی بنظر من چیزی که از نون شب هم برای یک فرد چاق ضروری و مهمه تناسب فکری است . در ناخودآگاه من چاقی ثبت شده چطور می‌شود با رژیم و ورزش لاغر بشم وقتی ریشه در فکر من دارد وقتی فکر من مشکل دارد وقتی بدون فکری از خودآگاه به شیرینی و غذا حمله‌ور میشم ، مگه دست من مشکل داشته که همینطوری الکی و بیخود و جهت خواسته شیرینی بزاره تو دهنم؟ یا بدون فکر فقط برداشتیم و خوردیم؟!

من ایمان دارم مسیر درست اینجاست برای تحقق آرزوی لاغری(و پاهای باریک و خوش‌فرم) من!

حالا که مسیر درست پیدا کردم و یکسری علائم مثبت از آن میبینم پس مطمئنم درست است انتهای این مسیر هدف من است.

به نام خدای مهربانم  که هر لحظه هادی و حامی من هست 

سلام و درود به همگی 

من از وقتی در میسرم کلی ارزوهای قشنگ دارم و به همه ی اونها امیدوار هستم  و مطمعنم به اونها میرسم اماتا قبلراز این مسیر ارزو داشتن رو فقط،در جهت معنویات درست میدانستم و خیلی روم نمیشد ارزوهای  برای این دنیا مادی. داشته باشم و هر وقت کسی میگفت من فلان آرزوها رو دارم بهش میگفتم به فکر اخرت هم باش و  یکم برای اون دنیات هم ارزو داشته باش و فقط دنبال ارزوهای مادی این دنیا نباش 

و اما چون از اول  فرد چاقی نبودم و خودم بسیار لاغر بودم ارزوی لاغری رو نداشتم مگر بعد از ازدواج اونم  چون روندش تدریجی و کم  بود و چون که اون اوایل چاقیم  زیاد نبود من خیلی  اذیت نبودم و  از طرفی هم چون هر وقت هم میخواستم لاغر باشم  با رژیم خودم رو لاغر میکردم  زیاد ناراحت نبودم تا  این اواخر که وزنم ثابت نبود و همش در سختی و ناراحتی برای لاغری بودم و واقعا ارزوم این بود که لاغر بشم یا حداقل هر ماه وزنم بالا نره و وزنم ثابت بمونه و بارها از خدا  این ارزو  رو میخواستم 

هر کس در زندگیش کلی ارزوها داره و اما اون شخصی که برای رسیدن به اون آرزو تلاش میکنه قطعا  به خواسته اش میرسه  .

هر کس آرزوی لاغری داره باید تلاشهای درست و خوب و مسمتر  برای رسیدن به هدف داشته باشه .من خودم بارها  تلاش ها کردم که لاغر بشم و به ارزوم هم میرسیدم اما چه فایده که نتیجه  ماندگار نبود من یادم میاد سالها برای لاغری  رژیم سخت و ورزش سخت میکردم تا نتیجه مقطعی بگیرم و  اما هیچ وقت مثل افرادی که آرزو کردن و  اما هیچ کاری  برای اون ارزو نکردن  نبودم 

هر فردی در هر کاری موفقیت داره دلیلش این هست که فرد برای اون کار و هدفش استمرار داشته و در افکار و سبک زندگیش تغییراتی ایجاد کرده که موفق شده .نه اینکه شش ماه به یک سبک باشه و بعدش همه چیز تغییر کنه و دوباره  به سبک قبلی برگرده در این صورت  اون فرد موفق نخواهد شد .

موفقیت هر فرد  بستگی داره به سبک و نگرش طولانی مدت اون فرد و اون زمانی که من چاق بودم و  ارزوی لاغری داشتم فکر میکردم  اگر یه مدت فشرده رژیم بگیرم لاغر میشم و  می تونم دوباره برگردم به سبک قبلی خوردنم و هر انچه بخوام بخورم و   لاغر هم باشم اما هیچ وقت این راه برای من جواب نداد من خودم کسی بودم که بارها بیست کیاو و سی کیلو پانرده کیلو وزن  کم میکردم اما خیلی راحت بعد از چند ماه دوباره بر میگشتم .چون تصورم این بود این تغییرات غدایی که ایجاد کردم برای مدتی هست و بعدش که لاغر شدم دوباره میشه مثل قبل بخورم .چرا ؟؟ چون ذهنم چاق بود و دنبال یه روش محدود بودم که اضافه وزنم رو از بین ببرم و چون انگیزه  برای لاغری داشتم  رژیم رو خوب هم اجرا میکردم اما بعد از مدتی واقعا خسته میشدم اما از وقتی در این مسیر لاعری با ذهن هستم هر انچه که بخوام به انداره میخورم و همیشه هم وزنم نرمال و خوب هست یعنی نگرشم و افکارم رو برای همیشه تغییر دادم چون وزن نرمال پایدار میخوام من در  این راه دارم اشتباهاتم رو کم و کم تر میکنم چون موفقیت فقط انجام کارهای درست نیست بلکه باید کارهای نادرست رو  هم انجام ندی و لاغری با دهن و هر موفقیتی ادغام این دو مورد با هم هست در غیر ابن صورت  اشتباه های ما کارهای در ست رو خنثی میکنه .و نتیجه ی خوب به وجود نمیاد .

پس همیشه به دنبال این باش که  کارهای درست رو انجام بده و همواره کار های  اشتباه  و رفتار اشتباه ای که اون رو میشناسی انجام نده . من باید ترس از خوردن نداشته باشم و خودم رو سرزنش نکنم پس باید افکار نادرست رو کنترل کنم تا چاق نشم و باید  خوردن رو تحلیل نکنم و یه سری رفتارها رو هم انجام ندم و یا بدم تا اینکه میبینم خود به خود لاغر. میشم .

این وضعیت الانم حاصل عملکرد خودم هستم و من باید این رو  بپذیرم و مسولیت جسم خودم. رو قبول کنم نمیشه افکار و نگرش  عملکرد من مثل قبل باشه و یه قرص و دمنوش و … من رو لاغر کنه .

هر کس با رژیم لاعر شده چرا ترس از دوباره چاق شدن داره  چون ذهنشون هنوز چاق هست و اصلا اون افراد لاعر نشدن فقط ضعیف شدن فردی که عصبی هست و ناراحت هست و موهاش میریزه این فرد لاغر نشده بلکه ضعیف شده برای تحقق ارزوی لاعری باید به صورت پایدار افکار نگرش و عملکرد ما در این حوزه تعییر کنه حتی در زمینه ی مالی هم همینطور هست به زیاد کار کردن نیست زیاد کار کردن مثل زیاد  رژیم گرفتن هست و  جواب نمیده بلید از درون تغییر کنی موفقیت نیاز به تغییر پایدار داره نه مقطعی چقدر ساعات کاری رو میخوای بیشتر کنی تا کی ؟؟؟ چقدر میخوای در روابط عاطفی جلوی همسرت نقش بازی کنی نمیشه باید از درون پایدار ت۵ییر کنی .

پس باید به صورت پایدار و مسمتر باید از درون سبک زندگی و نگرش شما  تغییر کنه تا موفق بشی .

من دنبال تغییر پایدار هستم برای همین همیشه در مسیر هستم و فایل گوش میدم و مینوسم و به اونها عمل میکنم تا تحقق ارزوی لاعری خودم رو به صورت کامل ببینم