انعطاف ذهن ناخودآگاه (چهارم – 1)

سلام به همگی
منم میخوام عادتهام رو کی خیلی کمتر شدن بازم کمتر کنم مثلا عادت چیپس و پفک و کرانچی خوردن رو که خیلی علاقه داشتم قبلا بخورم وبرای خودم کردم هر از گاهی ولی با یه تفاوت که هر وقت خواستم بخورم همه بسته رو یک دفعه نخورم شاید در حد نصف یا کمتر بخورم و بقیه اش بمونه برا روزی دیگه
یا فست فود که قبلا خیلی علاقه داشتم تا اخر یه پیتزا رو به تنهایی بخورم یا یک ساندویچ کامل بخورم یا شایدم بیشتر میخوردم حالا هم هر وقت دلم خواست حالا یا درست کردم یا از بیرون خریدم نصف ساندویچ بشه یا از نصف بیشتر ولی اگه شده یه لقمه اش رو بزارم برای بعدا یا اینکه پیتزا رو به صورت اشتراکی با شوهرم یا دخترم بخورم
یا اینکه با چایی عصرانه هر روز کیک و بیسکوییت نیارم چون خیلی شوهرم علاقه داره حالا یکبار هم ساده با یک قند کوچیک بخوریم یه بار هم با کیک ولی در حد یه برش خیلی کوچیک بخورم اگه میلم کشید
ریزه خواری رو هم کمتر کنم دیگه از غذای اماده شده روی گاز ناخنک نزنم مخصوصا ته دیگ غذا تا تازه هست من نصف بیشتر رو نخورم اگه واقعا میل داشتم در حد یک تکه بردارم بقیه اش رو بزارم برا بقیه روی میز غدا
یا اینکه خونه مامانم دیگه سریع به سمت گاز نرم که هر چی بود بخورم یا اگه رفتم در حد یه لقمه اکتفا کنم و بیام این طرف
نا گفته نماند هر وقت خواستم یکی از این عادت هارو تکرار کنم یه صدایی هست که به من هشدار میده نخور چون نیاز نداری
و الان دیگه خیلی کمتر شده این عادتام
کلا من تمام عادت هام رو که اینجا گفتم خیلی کمرنگ شده والان خیلی تحت کنترل خودم هستن و دیگه همیشگی نیستن شاید هر از گاهی اتفاق بیفتن ولی همون رو هم به لطف خدا با این چالش از بین میبرم با همراهی استاد عطار روشن ممنونم

سلام
من هم که عادت ریره خواری در زمانهای مختلف و در موقع مختلف داشتم یا ظهر قبل از عدا یا بعد از غذا برای جمع کردن میز یا بعدار ظهر بعد از خواب نیمروزی یا با چایی یا حین دادن غذا به پسرم کلی میخوردم یا آخر شب که یا چیپس و پفک میخوردم یا خونه مامانم از غذای روی گاز هر چی بود باید میخوررم یا …
حالا من اصلا نمیخواهم این عادت رو ترک کنم چون برام یه مزیتهایی داشته که قبلا گفتم فقط میخواهم یه چیزی از این عادت تغییر بکنه نمیخوام حذفش کنم و نمیخواهم باهاش مبارزه کنم باید در صلح باشم باهاش پس میخواهم اگاهانه یه تغییری داخل اون به وجود بیارم مثلا من امروز ظهر که داشتم غذا درست میکردم و نون هم پیشم بود که گرمش کنم برای غذا همین جوری دو تیکه نون در حد یه بند انگشت جدا کردم و خالی گذاشتم داخل دهنم نمیدونم چرا اصلا مزه نمیداد ولی انجامش دادم اما ناراحت نیستم چون عادتم یه تغییری کرده خالی نون ر خوردم در مقدار خیلی کم اگه قبلا بود پای گاز یه عالمه لقمه میکردم و میخوردم تا نهار هم که بشه دوباره میخوردم پس خوشحالم از تکرار این عادتم به این شکل که تغییر کرده

یا اینکه من دیشب یه پفک خریدم وقبلا خیلی دوست داشتم خودم به تنهایی تا اخرش رو بخورم ولی دیشب گفتم نه من یه نصفه میخورم هم عادتم رو داشتم هم لدت داره هم اون نصفه رو که نخوردم نماد تغییر برا خودم ولی خیلی راحت این کار رو کردم و احساس قدرت هم کردم که تونستم راحت از بقیه اش بگذرم احساس کردم زیاد برام نمیتونم همش رو بخورم پس یه تغییری ایجاد کردم در عادت پفک خوردنم و لذت بخش بود برام که قدرت در دست من
هم لذت خور ن رو بردم هم لذت اینکه نصفش رو گذاشتم واز اون جالبتر قبلا که رژیم بودم اینکار رو میکردم نصفش رو نمیخوردم صبح که از خواب پا میشدم اول میرفتم سراغ پفک و بقیه اش رو میخوردم یعنی شب خواب نداشتم برا پفک که پاشم و بخورم ولی من اصلا ایندفعه همچین حسی نداشتم و نخوردم تا بعد از ظهر بقیه اش رو خوردم و اصلا هم عذاب وجدان نداشتم یعنی همینکه رقیه اش رو هم بعد از ظهر خوردم بازم خیلی تغییر هست در من و خدا رو شکر که لذت میبرم که چقدر تغییر در من به وجود اومده

حقیقتا خیلی هم میلم نشده بود یعنی میتو نستم هم نخرم نه که بدم بیاد نه ولی اون حرص و ولع رو دیگه برا خوردنش ندارم ولی یه لحظه داخل سوپری گفتم بیا خودت رو محک بزن ببین برخوردت چطوره با پفک که خیلی دوست داشتی
عالی بودم راضیم

سلام بر استاد گرامی و دوستان پر انگیزه ام 

بازم استاد دارن از مزایای نوشتن میگن. که چقدر به ما کمک می‌کنه و  بازم استاد به ما اطمینان میده و اثبات می‌کنه در روش ذهنی با نوشتن ما میتونیم ذهن. رو با جسم هماهنگ کنیم و به هدفمون برسیم اصلا با نوشتن ما تمرکز میکنیم روی  موضوع دلخواهمون  و حواسمون رو از روی بقیه ی موضوعات  نا دلخواه برمیداریم و با استمرار در این کار موضوع لاغری برای ذهن ما در اولیت شناخته میشه و باعث میشه ما به هدفمون برسیم .

در قسمت قبل با انجام تمرینات  من برام عادی شد که من بارها یه چیزی رو میخواستم ولی مشابه اش رو یا یه مورد دیگه گرفتم و  اون چیز بد هم نبوده مثل آخرین خرید خودم که خرید  رو تختی  برای تخت خواب پسرم بود که شبیه اون چیزی که میخواستم خریدم و بد هم نشده .

و اما من یه  عادتی دارم که برای بهتر شدن در  اون عادتم  در چالش شرکت کردم اونم این بود که وقتی غذایی خوشمزه بود و یا مورد پسند من بود و یا من از اون مزه خوشم اومد من بیشتر از نیازم مصرف میکنم و بعد حالم از انجام اون عادت  بد میشه اما یاد گرفتم با این چالش که دیگه حالم بد نشه و به مزایای اون عادت فکر کنم و اصلا ناراحت نشم و  بعد بیام داخل اون عادتم یه  تغییر جدید کنم نه که حذفش کنم یعنی به قول استاد داخلش راه ایجاد کنیم نه که حذفش کنیم و به خودت بگو این عادت که به ما لذت میده پس چرا ترکش کنم  نیازی به این کار نیست چون به ما که بد نمی‌گذره فقط می‌خوام بگم داخل اون عادت خودم باید  تنوع ایجاد کنم و یه راه ایجاد کنم (داخل پرانتز باید بگم من تا یه مدت قبل با تمام غذاها اینطور رفتار میکردم که علاوه بر سیری لقمه های اضافه می‌خوردم اما با تمرین و تکرار و بودن در مسیر جدیدا فقط با بعضی غذا ها اینجور هستم  و اگر غذایی رو دوست نداشته باشم به راحتی رها میکنم و نمی‌خورم و یا کم میخورم. پس من تا حالا هم که  در دوره ها بودم کلی مهارت و رفتار. جدید درست پیدا کردم و اما می‌خوام بازم به سمت عالیتر شدن حرکت کنم )

پس من هر وقت خواستم دوباره عادتم رو تکرار کنم باید داخل اون یه تغییر یا یک راه ایجاد کنم و اصلا دست به اون عادتم نزنم یعنی  حذفش نکنم چون با این کار ذهن من می‌ترسه و یا رنگ خطری  براش میشه و بدتر اون عادت به ما میچسبه همانطور که استاد در فایلهای قبل گفت در مقابل هیچ چیز و یا عادتی قد علم نکنید و یا با اون مبارزه نکنید و یا بخوابین اون رو حذف کنید  بلکه بر عکس در صلح باشید و اون عادت رو بپذیرید فقط به تغییر کوچیک  ایجاد کنید پس باهاش راه بیا و دوست شو و از تکرار اون عادت ناراحت نباش (پس هر موقع تکرارش کردم باید ناراحت نشم باید بگم خب این که عادت بدی نیست چون کلی لذت برام داره  پس من و این یکم اضافه تر خوردن با هم دوست صمیمی هستیم که هر از گاهی در رفتارم  شاید   ببینمش ) پس آگاهانه یه جایی ازاین رفتارم رو می‌خوام تغییر بدم مثلا زمانش رو یا مقدار خوردنش رو و یا ….رو تغییر میدیم.

پس من هر وقت غذایی جلوی من بود که خوشمزه بود و یا مزه اش رو دوست داشتم  و یا گفتم  چقدر رمن  از این غذا خوشم میاد   به اندازه نیازم میخورم و حالا اگر گفتم نه این غذا خیلی خوبه و دوسش  دارم حالا  باید یه تغییر ایجاد کنم یعنی از این به بعد یا لقمه اضافه تر میخورم یا دو لقمه اضافه تر  میخورم و یا  دو لقمه ی کوچک باسایز متفاوت  از  لقمه های همیشه ی خودم  میخورم  چون از انجام این کار خیلی لذت میبرم و حالم رو خوب می‌کنه پس انحامش میدم  اما با ایجاد کردن یه راه کوچیک  به  اون عادت همیشگی خودم   .پس اگر لقمه ای موند داخل بشقابم  باید از این صحنه  لذت ببرم. که هم اون عادت  همیشگی رو داشتم هم توانایی  و قدرت در نخوردن اضافه ها رو داشتم  پس باید این برنامه ی  فعلی من باشه تا هم لذت انجام دادن  اون عادت با من باشه هم لذت از قدرت و توانایی در نخوردن با من باشه اینجوری دیگه ذهن من کاری به من نداره  و با من مبارزه نمیکنه و آروم هست چون فقط یه راه. ایجاد کردم یا همون یک  تغییر  رو ایجاد کردم .

من در مسیر تغییر کردنم و شاد و پر انرژی به راهم ادامه میدم .

سلام استاد عزیز

چقدر عالی هست که اینقدر پا به پای بچه های سایت جلو میرید و  و خودتون کامنتها رو میخونید و ما رو همراهی میکنید و هر جا نیاز بود بچه ها رو راهنمایی میکنید  ولی متوجه نشدم یعنی کارم درسته ؟؟؟یا نه غلط هست ؟؟؟که با کم خوردن در موقعی که خیلی گرسنه نیستم  ذهنم رو اروم میکنم ؟؟؟؟.

چرا دیدگاهم هیچ مدالی نگرفته ؟؟؟؟؟یعنی دیدگاهم  مشکل داشته ؟؟؟؟استاد اگر دیدگاهم  موردی داره دوباره انجام بدم تا درک درستی پیدا کنم ولی  در جوابی که استاد شما به من دادین  حرف های من رو تایید کردین درسته ؟