ذهن ناخودآگاه قابل دیدن نیست و ما شناخت واضحی از چگونگی عملکرد آن نداریم.
بنابراین کاملا طبیعی است که اگر تا به امروز از اینکه ذهن ما چه قدرتی در تعیین شرایط زندگی ما دارد اطلاع و آگاهی نداشته ایم.
ذهن ناخودآگاه در واقع حافظه بلند مدت مغز ما محسوب می شود.
ذخیره اطلاعات در مغز
ما در زندگی روزمره آگاهی و اطلاعات زیادی دریافت می کنیم اما همه آنها را ذخیره نمی کنیم.
چون ذخیره اطلاعاتی که کاربردی در زندگی ما نداشته باشد فقط باعث صرف انرژی جسم ما می شود و از آنجایی که مغز ما به شدت علاقمند به مصرف انرژی کمتر است بنابراین هر اطلاعات و آگاهی که مورد استفاده و کاربردی نباشد را بعنوان اطلاعات پایه و تاثیرگذار در ذهن ناخودآگاه ذخیره نمی کند.
اگر یک روز از زندگی خود را با دقت مورد بررسی قرار دهید به وضوح متوجه خواهید شد که آگاهی متنوعی از طریق افراد، رسانه ها و سایر روش های ارتباطی و از طریق های کانال شنوایی و بینایی به ذهن شما وارد می شود.
اما فقط آگاهی و اطلاعاتی در ذهن شما ثبت می شوند که موقع شنیدن یا دیده شدن باعث برانگیخته شدن احساس شما می شوند.
به این مثال توجه کنید.
شما در حال انجام کارهای روزمره خود در حانه هستید.
تلویزیون یا رادیو روشن است و صدای آن به گوش شما می رسد. بدون اینکه شما انتخاب کرده باشید چه شبکه ای یا چه برنامه ای پخش شود.
در مدت زمانی که شما مشغول انجام کارهای روزمره خود هستید چند برنامه مختلف پخش می شود و اطلاعات زیادی از طریق رسانه در فضای خانه شما پخش می شود.
شما به صورت پراکنده جملاتی را می شنوید اما برای شما اهمیتی ندارد و وارد ذهن ناخودآگاه شما نمی شود.
در یک لحظه که توجه شما به سمت صدای پخش شده جلب می شود مجری برنامه درباره تاثیر مصرف روغن های مایع در افزایش میزان چربی و در نتیجه بروز چاقی توضیح می دهد.
حس کنجکاوی شما برانگیخته می شود و با دقت بیشتری گوش می دهید.
مجری برنامه با استناد به تحقیقات علمی و پژوهشی معتبری سعی در مهم کردن توضیحات خود دارد.
از آنجایی که شما از قبل عقیده دارید برنامه های پخش شده از رسانه ها مورد تایید هستند و منبع صحیح دارند گفته های مجری را باور می کنید و احساس نگرانی در شما درباره مصرف روعن های مایع ایجاد می شود.
برای تحقیق بیشتر درباره آنچه شنیده اید با دیگران صحبت می کنید و آنها نیز اطلاعات خود را به آنچه شما شنیده اید اضافه می کنند. در این حالت شما در حال اهمیت دادن موضوع جهت ثبت در ذهن ناخودآگاه هستید.
هرچه بیشتر درباره این موضوع تحقیق کنید و گفتگو کنید به ترس و نگرانی شما از مصرف روغن مایع اضافه می شود و این در حالی است که روزانه از روغن مایع برای پخت و پز و سرخ کردن استفاده می کنید.
از بین همه آگاهی که از تلویزیون پخش شده بود تنها بخش توضیحات درباره مصرف روغن مایع که باعث برانگیخته شدن احساس شما شد در ذهن شما ذخیره می شود و چون شنیده های خود را تکرار کردید و درباره آن فکر کردید و احساس نگرانی شما بیشتر شد بعنوان اطلاعات پایه و تاثیرگذار در ذهن ناخودآگاه شما ثبت می شود.
از این پس شما با هر بار مصرف روغن مایع احساس ترس و نگرانی خواهید داشت و به مرور انتظار شما از وضعین جسمی خود تغییر میکند و چاق شدن خود را طبیعی می دانید چون روغن مصرف می کنید.
نکته جالب توجه این است که وقتی احساس ترس از مصرف روغن در ذهن ناخودآگاه شما ثبت شود دیگر تفاوتی ندارد به چه مقدار روغن مصرف میکنید.
چون قطعا شما بعد از شنیدن توضیحات ارائه شده سعی میکنید میزان مصرف روغن را کاهش دهید اما نیجه نهایی برای شما چاق شدن است چون ذهن ناخودآگاه کاری به مقدار مصرفی ندارد بلکه ملاک عمل ذهن احساسی است که شما از مصرف روغن دارید و همچنین انتظاری که از مصرف آن دارید.
این توضیح ساده چگونگی ثبت اطلاعات در ذهن ناخودآگاه است.
رفتارهای ما چگونه به عادت تبدیل می شوند
عادت های ما اطلاعاتی هستند که توسط خودمان در ذهن ناخودآگاه ثبت شده اند.
در زندگی هر فردی رفتارهای زیادی وجود دارد که فقط یک باز از او سر زده است و دیگر آن را تکرار نکرده است.
اما دلیل اینکه برخی رفتارهای ما به صورت تکرار شونده از ما سر می زنند و به عادت ما تبدیل می شوند این است که اولین بار که آن رفتار را انجام داده ایم قطعا احساس خوبی در ما ایجاد کرده است که ما تمایل داشتیم بار دیگر آن رفتار را تکرار کنیم.
با هر بار تکرار کردن آن رفتار احساس خوبی داشته ایم و همان لحظه تصمیم ما برای تکرار دوباره آن رفتار مصمم تر می شود و به راحتی پس از چند روز آن رفتار به عادت روزانه ما تبدیل می شود.
از آنجایی که مغز ما تمایل شدید به انجام کارهای تکراری دارد تا انرژی کمتری صرف کند همواره ما را ترغیب به ایجاد عادت ها می کند.
و به همین دلیل زندگی روزمره ما تشکیل شده از تعدادی رفتار تکرار شونده که هر روز آنها را تکرار می کنیم که به عادت روزمره زندگی ما تبدیل شده اند.
چرا عادت های خود را مضر می دانیم
تا زمانی که از رفتار تکرار شونده خود لذت می بریم هیچ مشکلی برای ما ایجاد نمی کنند.
اگر به هر دلیل اطلاعاتی دریافت کنیم که سبب شود از تکرار رفتار خود احساس ترس و نگرانی در ما ایجاد شود دیگر تکرار آن رفتار برای ما لذت بخش نخواهد بود.
تکرار رفتاری که روزی برای ما لذت بخش بود به راحتی به رفتاری که ترس آور است تبدیل می شود و نتایج این تغییر احساس نسبت به تکرار هر رفتاری نتایج نامناسبی برای ما به ارمغان می آورد.
دلیل اینکه ما عادت های خود را مسئول نتایج زندگی خود می دانیم این است که اطلاعاتی درباره مضرر بودن آن عادت دریافت کرده ایم و از آن موقع ترس از تکرار آن عادت در ما شکل گرفته است و این درحالی است که شاید دیده باشیم فرد دیگری همان عادت را دارد اما مشکلی که ما با آن عادت داریم را ندارد.
و این تفاوت در نتیجه بخاطر اطلاعاتی است که خودمان در ذهن ناخودآگاه خود ثبت کرده ایم.
آنچه در ذهن ناخودآگاه ثبت شده است را نمی شود با جنگ و مبارزه و تصمیم قاطع تغییر داد بلکه فقط به همان طریق که اطلاعات قبلی ذخیره شده است می توان اطلاعات جدید را ذخیره کرد.
در جلسه سوم ما درباره ترکیب جزئیات با علایق اصلی در زندگی خود مثال زدیم.
در این قسمت تصمیم داریم از این عادت معمول که همه ما تجربه آن را داریم برای اضافه کردن جزئیات به عادتی که دوست داریم اصلاح یا تغییر کند استفاده کنیم.
این کار به منزله وارد کردن اطلاعات جدید به پرونده عادت مورد نظر در ذهن ناخودآگاه است.
شما قادر به حذف پرونده اطلاعات عادت های خود نیستید چون ترک عادت کار سخت و دشواری است اما به راحتی می توان به اطلاعات پرونده مواردی را اضافه کرد.
اضافه کردن حرکت های جدید به عادت قبلی دقیقا مانند انتخاب لباس با رنگ اصلی مورد علاقه به همراه خطهای باریک از ترکیب رنگ دیگری است.
در این حالت ما عادت اصلی را حفظ می کنیم در حالی که تغییر کوچکی در آن ایجاد می کنیم.
این تغییر کوچک برای ذهم ما به راحتی قابل پذیرش خواهد بود.
لاغری با ذهن از طریق آموزش ذهنی صورت می گیرد
در این روش شما با آگاهی که درباره لاغر شدن به ذهن خود می دهید در واقع ذهن ناخودآگاه را هماهنگ با خواسته جسمی خود برای لاغری قرار می دهید.
انجام تمرینات مانند آشپزی کردن است.
شما اگر مقدار زیاد و متنوعی از مواد غذایی اولیه داشته باشید تا زمانی که مشغول پخت و پز نشوید غذای مورد علاقه تان آماده نمی شود.
نوشتن تمرینات لاغری با ذهن مانند آشپزی کردن که مواد اولیه را با هم ترکیب می کند، آگاهی هایی که به ذهن خود داده اید را با هم ترکیب و در هماهنگی با جسم شما قرار می دهد.
در واقع شما با نوشتن برنامه ریزی رفتاری جسم خود را تغییر می دهید.
منتظر خواندن نظرات ارزشمند شما هستم
همراه همیشگی شما: رضا عطارروشن
Rating 4.09 from 35 votes
با دیگران به اشتراک بگذارید تا امتیاز بگیرید!
سلام و عرض ادب
این عادت رو نمیخوایم حذف کنیم میخوایم چیز دیگه ای بهش اضافه کنیم .
از این به بعد هر وقت خواستم این عادت رو انجام بدم یه تغییری که خودم دوست دارم بهش اضافه می کنم .
خب در تمرین ۱ عادت من عذاب وجدان بعد از خوردن بود .
خب من مزایا و لذتهاش رو در تمرین ۲ انجام دادم
در تمرین ۳ دیدم خیلی وقتهاچیزی رو دوست داشتم ولی اگه یکم تغییر هم با اون چیزی که دوست داشتم بود اتفاقی نمیفتاد و دیدم خیلی جاها از یکم تغییر با اون خواسته ام بازم رضایت از اون چیز جدید داشتم .
خب حالا تمرین ۴ گفتیم یه تغییر کوچیک در عادت ایجاد کنیم .
مثلا من عذاب وجدان بعد از غذا رو میخوام تغییر بدم .
۱- ☺
خب حالا اگه غذا خوردم بعد از هر لقمه ای که به دهان گذاشتم حس عذاب وجدان به خودم ندم . بزارم غذام رو بخورم حداقل لذت ببرم از اون چیزی که دارم میخورم بعدش برم سراغ عذاب وجدان .
شاید این عذاب وجدان از نگاه بعضی ها مسخره باشه ولی واقعا من حتی از خوردن یه چیز کوچیک عذاب وجدان میگیرم و باز تکرار میکنم یعنی عذاب وجدان من به حدیه که اجازه نمیده من لذت ببرم از خوردنم .
شاید تعجب کنید یه پسر چرا باید اینجوری باشه چون معمولا پسرا اصلا توی این خطها نیستن دوستان خودم اونقدر راحت میخورن که واقعا آرزومه مثل اونا انقدر با لذت غذا بخورم . به خاطر اینکه این عذاب وجدان سراغم نیاد تند میخورم که فقط تموم بشه بره .
خب من مزایاش رو که نوشتم یکم حسم بهش بهتر شد و الانم که میخوام تغییرش بدم یکم دیگه حسم به عذاب وجدان بهتر شد .
خب من بعد از هر لقمه احساس عذاب نکنم اجازه بدم لقمه هام که تموم شد بعدش اگه جای سرزنش بود خودمو سرزنش کنم برای پاکسازی .
فعلا این راه رو اضافه میکنم . گرچه عزت نفسم که بالاتر میره حس سرزنش هم از من دور میشه ولی خب بازم این تمرین رو آگاهانه انجام میدم تا از احساس تغییر نسبت به عذاب وجدان احساسم بهتر بشه .
۲- ☺
دفعه ی بعدی نوع کلماتم رو که به خودم میگم تغییر میدم .
مثلا به جای فحش دادن به خودم میگم خب علیرضا نباید زیاد میخوردی . درسته اون غذا خوشمزه بود و لذتشو بردی ولی از یه جایی به بعد میتونستی نخوری . ولی به خودم فحش و بدو بیراه نگم .
۳- ☺
تغییر بعدی در عذاب وجدان اینه که اگه سیر شدم و دست از خوردن کشیدم دیگه خودمو سرزنش نکنم . به میلم نگاه کنم . وقتی میلم به غذا نره خب نمیخورمش دیگه .
اگه هم خوردمش خب میلم کشیده خوردم .
چرا باید غذایی که باب میلم بوده رو خوردم بازم خودمو سرزنش کنم .
غذایی که میلم کشیده خوردم مورد نیازم بوده .
وقتی غذا دیگه مورد نیازم نباشه میلم از بین میره واقعا دیگه نمیتونم بخورم غذا برام بدمزه میشه .
خب در چنین وقتی دیگه میدونم اگه بیشتر بخورم بیش از نیازمه چون دیگه بهش میل ندارم و اگه از اینجا به بعد خوردم خودمو مورد سرزنش قرار بدم .
فعلا این تغییرات به ذهنم میرسه . سه تا تغییر نوشتم قطعا موقع انجامش تغییرات دیگه ای هم به ذهنم میرسه .
این تمرین باعث میشه از تغییرات کوچیک احساس لذت کنیم .
ممنون بابت این تمرین عالی
سلام و عرض ادب ممنون بابت پاسختون .
از دیدگاهتون کلی درس آموختم . سپاسگزارم